...
Pagkarating ng lunch, dahil sa naalala ko agad yung tungkol sa audition na iyon, hinanap ko ang opisina ng prinsipeng iyon. Nagtanong pa talaga ako kay Ma'am Jacky kung saan nga banda iyon. At dahil doon, tinanong niya ako kung mag-a-apply ba ako sa pagiging personal assistant niya.
Syempre sinabi ko yung totoo, pati na rin yung kondisyon niya na yun ang kailangan kong gawin para hindi ako mapatalsik dito sa eskwelahang ito.
"As expected of him," bulong ni Ma'am na hindi ko narinig.
"Ano po yun Ma'am?" maang kong tanong.
"Wala," ngiti niya. "Ang sabi ko, good luck Xania."
Nagtaka na lang ako dahil doon at namaalam agad kay Ma'am at lumabas. Hindi ko talaga narinig yung sinabi niya nung una. Ang alam ko hindi yung huli niyang sinabi ang sinabi niya. Heh. Bahala na.
Papunta na ako sa opisina ng prinsipeng iyon pero pagkarating ko, bogsh. May nakabangga ako.
"Hey, watch where you're going," sagot ng babaita na mukhang nakapila
...Tumatakbo ako ngayon papunta sa opisina niya dahil kakaalis ko lang sa classroom kanina nang bigla akong pinatawag ni Ma'am Jacky sa opisina niya. Syempre kailangan kong pumunta pero medyo napatagal kaya nagmamadali ako ngayon papunta naman sa interview na iyan. Bwiset. Bakit ba ito nangyayari sa akin?!Humihingal akong nakarating sa pinto at buti na lang nandoon pa siya. Walang sabi-sabi na agad akong umupo sa upuan na kaharap ng trono niya. Kung sasabihan ako ng isang to tungkol sa pagupo ko, naku baka makatikim siya sa akin."So, you're Miss Xania," sabi niya bigla na ikinataka ko. Nakatingin pa ang tsonggo sa mga papel na sinulatan ko kanina para lang sa bwiset na audition na ito na parang hindi niya ako kilala. Okay, anong trip niya?"Oo nga pala noh. Utusan ka rin pala ni Aunt Jacky."Sumeryoso lang ang mukha ko sa sinabi niya. Alam niyo ba na nainis ako nang sabihin niya iyon? Parang nagpaparinig eh. Kita niya na nga na pagod ako rito, h
Chapter 8Hindi pa rin ako mapakaniwala. Parang nawala ako sa mundo ko."Dahil sa ikaw ang napili ko..." sabi niya bigla kaya lang ako bumalik sa katotohanan. "...o," sabay abot ng dalawang papel sa akin.Binaba ko ang kahon sabay kinuha ito. "Ano ito?""Malamang papel. Baka tissue tingin mo," sagot niya.Napakunot ako ng noo sa irita. Umagang-umaga, may lakas na loob na talaga siyang mang-asar?"At anong gagawin ko rito, aber?""O ballpen," sabay abot nito sa akin. "Sign on the blank space provided over your printed name in each of the paper. Patunay yan na Personal Assistant na kita from this day on.""Wow, pa-sign-sign ka pang nalalaman. Sosyal mo rin noh?" sagot ko."Ang dami mong satsat. Mag-sign ka na lang," sagot niya.Hayst, ang sungit. "O eto na," sabay naglagda nga ako sa dalawang papel na binigay niya.Pagkatapos, saka ko binalik ang dalawang iyon sa kanya."Keep the other one," utos niya
Ang nakakainis pa, madalas dumadating ang tsonggong iyon sa café na pinagtratrabahuan ko at..."Hoy Cactus," lagi niyang tawag sa akin tuwing mag-oorder siya. Bwiset makapang-aasar ang badboy na iyon.Pero minsan, nagulat ako nang may dala siyang dalawang lalaki. Hindi ko alam kung mga kabarkada niya ang mga iyon o ano pero palagi siyang mag-isa kung pupunta siya rito eh. Naku naman, naka-uniporme pa yung dalawa sa eskwelahan namin kaya ibig sabihin estudyante rin sila roon.Sinimulan akong kabahan. Naku, subukan lang ng tsonggong iyon na tawagin akong Cactus sa harap ng dalawang iyon, hindi ko siya papansinin."Waitress," tawag ng prinsipe sabay bigla niyang tinaas ang kamay niya para makita ko. Lumapit naman ako. Buti nga hindi niya ako tinawag na Cactus, pero hindi ko alam kung bakit nadagdagan ang kaba ko. Pakiramdam ko baka ilaglag ako ng tsonggong ito. Habang kinukuha ko ang order nila,"Hi Miss," ngiti ng isa. "I'm Zend at your servic
~~~It was any other day in International Sanders Academy at kahit na-injure si Vince sa basketball, nagawa namang ibawe ng team ang laro kaya sila ang nanalo. Pagkatapos na lumipas ang ilang araw, doon din nagamot ang injury ni Vince sa kanyang tuhod kaya nakakalakad na siya ng mabuti.Kasama ni Vince ngayon sina Zend at Clyne at nag-uusap ang tatlo habang naglalakad sa hallway. Kahit na alam ni Vince na mga senior na ang dalawa niyang kasama at sa kabilang building pa sila, madalas mag-usap silang tatlo para maghanap ng oras na magkasama.Hindi rin maiwasan na tuwing naglalakad ang tatlong ito sa hallway, madalas silang pagmasdan ng mga babae sa tabi dahil sa mga itsura nila. Madalas, ang sentro ng atensyon nila ay syempre ang nag-iisang prinsipe ng eskwelahang iyon. Minsan, inggit ang ilang mga babae sa dalawang kasama ng prinsipe dahil kaswal lang siya kapag kasama nga sila, na parang magbabarkada lang talaga... kahit pa nakasimangot ang mukha ng prinsipe.
Chapter 9It was a night like any other nights back in Barangay Dyes back inside the Hounded Pastry Café. It's almost 8 in the evening..."Ala sorry Xania. Kailangan ko na kasi talagang umalis," paalam ni Iris na nakabihis na ng kanyang kaswal na damit. "Emergency eh.""Oo na, oo na," sagot naman ni Xania. "Kahit naman pwede niya kasing gawin yun bukas," bulong niya sa huli."Ano yun?""Wala," ngiti ni Xania. "O sige na ah. Akala ko ba emergency?""Promise Xania babawi ako sa iyo," sabi ni Iris."Oo na. Sige na, alis na," paalam ni Xania.Kumaway paalis si Iris habang kumaway pabalik si Xania.“Waitress,” tawag bigla ng isang babae kaya napatingin siya roon.“Ah yes Ma’am. Coming right up,” sagot naman ni Xania ng ngiti at nilapitan sila. At kahit mukhang estudyante pa ang tatlong babaeng ito na nakasuot ng uniform, tawag niya pa rin sa kanila ay Ma’am. Nagulat nga siya n
XANIANaglalakad ako papasok ng eskwelahan at hindi ko maiwasang humikab sa antok. Alam ko sanay na ako na matulog ng 5 oras lang pero hindi ko alam kung bakit hindi ako makatulog kagabi.Aaminin ko, unang beses kong naransan yung may nang-hold-up kagabi sa café. Tapos malalaman ko na lang, ako ang hinahanap ng mga lalaking iyon. Nahuli man sila, hindi ko maiwasang isipin kung bakit ako ang target nila?Humikab ako muli. Hayst. Kung ano man ang gusto ng mga lalaking iyon, importante nakakulong na sila. Iidlip na lang ako mamayang lunch para makapagpahinga. Tatago ako sa tsonggong iyon kung kinakailangan.Pagkarating sa classroom, agad akong pumunta sa upuan ko at pagkaupo, walang sabi-sabi na hiniga ko ang ulo ko sa mesa. Iidlip lang talaga ako, pramis.Lumipas ata ang 10 minuto nang may kumalabit sa akin. Nagising naman ako ng di oras at napatingin sa taong iyon... ang katabi ko.Wala siyang sinabi at nakasimangot lang pabalik sa aki
Chapter 10Nanatiling gulat si Vince sa kanyang lugar dahil sa kanyang nakitang mga mata... mga matang... ano nga ba? Anong klaseng mga mata iyon? Bakit ang..."Prince Vince..." tawag ng isa sa mga babae kaya lang siya bumalik sa katotohanan at napatingin sa babae."...are you okay?" tanong niya.Unti-unting sumeryoso ang expression ng mukha ni Vince habang nakatingin sa babae."Anong nangyari rito?" makamandag na tanong ni Vince na sinimulang ikatakot ng mga babae."Uhm no-nothing much Pri-prince Vince," sagot pa ng babae. Napakunot naman ng noo si Vince. "It's just—""Nothing? Bakit basang-basa si Xania?" pasigaw na tanong niya sa kanila.Hindi sila nakaimik because of his outburst. Nagsimulang mahalata ang galit sa mukha ni Vince kaya natakot halos lahat ng nakakita."You three are going to report to my office tomorrow first thing in the morning!" turo niya sa tatlong babae na kaharap ni Xania kanina. "Kapag wal
Nagulat ako sa utos niya sabay napatingin sa tatlong bruha na biglang napayuko ng mga ulo sa hiya at hindi makatingin sa akin.Alam niyo yun. Gusto ko silang ilaglag. Gustong-gusto kong piliin hindi lang yung isa kundi silang tatlo para makita nila ang bangis ng badboy prince nila pero... napatingin ako kay Tsong. Teka, bakit niya ulit ginagawa ito?"Well then, choose Xania," galit na saad sa akin ni Tsong. At kaaga-aga, galit na ang tsonggo. Ilang minuto pa lang ang lumipas. Wala talagang pinagbago.Naglabas na lang ako ng buntong hininga. "Wala akong pipiliin." sagot ko na kinagulat niya."Hah?" pagtataka niya."Sinabi ko na nga. Wala akong pipiliin," ulit ko."What do you mean wala kang pipiliin? Wala ba sa tatlong ito ang tinutukoy ko kaya hindi ka makapili?" tanong naman niya."Pwede ba Vince huwag ka nang umakto parang bata diyan," sagot ko naman. Oo, tinawag ko siya sa pangalan niya. "Kalimutan na lang natin iyon. Pagod na ako.
“Ma’am,” tawag bigla ng isang tao na nakasira ng katahimikan sabay napatingin ang dalawa sa kanya.“Geoffrey,” sabi ni Axton.“Ma’am, gising na po si Xania,” sabi ni Geoffrey.Nagulat ang dalawa at napatingin muna sa isa’t isa, bago nila naisipang tatlo na sabay bumalik sa clinic.Pagkarating nila, andoon pa rin si Yune, Iris, Lizar, Willow at Oriana habang nakahiga naman sa kama si Xania, nakabukas na ang mga mata at iniglapan lang ang tatlo bago umiwas ng tingin. Napabuntong hininga naman si Ma’am at napatingin sa iba.“Maaari niyo ba kaming iwanan muna ni Xania?” pakiusap naman ni Ma’am, at kanya-kanya rin sila ng sagot na “Sige po” o di kaya “Masusunod po”.Pagkalabas nga nila, tumingin muli si Ma’am Safira kay Xania pero nakaiwas pa rin siya ng tingin sa kanya. Kumuha naman ng upuan si Ma’am Safira at tinabi ito sa kama at u
Pagkalabas ni Ma’am, nakarating siya sa baybay ng dagat dahil sa malapit lang ang clinic na iyon sa dagat. Ngayon, dahil sa wala naman nang makakakita, umukit ang awa at pighati sa mukha ni Ma’am Safira. Alalang-alala niya ang mukhang pinakita ni Xania habang dumadaloy ang luha sa mukha niya… mas lalo na nang maalala niya ang gabing iyon...No one actually knew that Safira was able to follow Jacky papunta sa building kung saan ang organisasyon ni Mr. Victorino. Using her wings, she followed Jacky through the sky.Nahirapan siyang makapasok dahil sa dami ng taong nakabantay kaya isa-isa niya itong pinatumba para mawalan sila ng malay. She's using her tails sa bawat taong nakakakita sa kanya na pumapasok sa building nung mga oras na iyon at sinisigurado na tuwing nawawalan sila ng malay, hindi nila maaalala na nakita nila siya.Gamit ng extended ears sa kanyang ulo as one of her tails, rinig niya kung saan nga nakakulong si
Sa isang madilim na kwarto, na tanging liwanag lang ng buwan na nanggagaling sa isang bintana ang umiilaw sa kwartong iyon, Vince is standing by the window staring out in the open like he's waiting for something. Walang nakakaalam ng iniisip niya ngayon habang nakatanaw nga siya ng malayo sa labas ng bintana.Naudlot na lang ang katahimikang iyon nang may kumatok sa pinto. Wala pang sinasabi si Vince nang bumukas ito ng mag-isa at nagpakita ang Auntie niya."Hey," ngiting bati sa kanya ni Ma'am Jacky.Hindi umimik si Vince but weakly smiled back at her as his reply."Sorry it took a while," sabi ni Ma'am Jacky at pumasok sa loob ng madilim na kwarto.Pero may sumunod na pumasok din. Siya ang nagsara ng pinto at hindi man lang binukas ang ilaw ng kwarto… dahil wala rin naman itong ilaw. Pinosisyon niya ang sarili niya sa harap ng dalawa with her arms crossed on her chest."So, handa na ba kayong dalawa?" seryosong tanong ni Ma'am Safir
~~~Xania is sitting on the floor habang nasa loob siya ng kulungan at hindi maitanggal ang pag-aalala sa mukha niya, ngayong alam na ni Vince kung sino siya. Maalala niya lang ang mukha niya nang makita niya siya nung alas dyes ng gabing iyon, panigurado litong-lito iyon, at hindi na alam ni Xania kung ano ang iniisip niya pagkatapos.Makakapagpaliwanag pa ba siya? O talagang kinamumuhian na siya ng lalaking iyon sa puntong pag papasok ang lalaking yun ngayon sa kwartong ito, papatayin niya siya agad?Naudlot na lang ang pag-iisip na iyon nang bumukas bigla ang pinto, at may pumasok na tao. Nagulat siya kung sino dahil kanina lang, pinag-iisipan niya siya.Naglakad siya papalapit sa kanya at tumigil mga ilang metro mula sa kulungan niya. Seryoso ang kanyang mga titig pabalik sa kanya at tumingin sila mata sa mata. Naglabas bigla ng isang baril si Vince mula sa kanyang likod na kinagulat ni Xania, pero imbis na siya ang tutukan, tinutok niya ito sa katabi
Jacky looked back at Sanjiro. Pumagitna muli ang katahimikan bago nabasag naman ito ni,"Naintindihan ko," sabi ni Jacky. "Pero hindi mo man lang ba naisip yung nararamdaman ni Vince towards the beast?""Ugh," komento agad ni Sanjiro. "Feelings? How could you possibly say na may nararamdaman ang anak ko sa hayop na iyon? Alam ng anak ko na ang beast na iyon ang pumatay sa ina niya and I know he will kill that beast in his anger.""But what if that beast didn't actually killed Ate Victoria?" tanong naman ni Jacky."O come on Jacquilyn," Sanjiro retorted. "Why are you siding with the beast? Alam mo ba ang nilalang na iyon?""Yes," sagot naman ni Jacky. "And I know, beast or not, Xania will never do that."Nagulat si Sanjiro. "Xania? Where the f*ck did you even get that name?""It's the beast's name," singit naman ng isang boses kaya napatingin ang dalawa sa nagsalita. Nagulat ang dalawa sa nakatayo ngayon sa harap ng pinto."Vinc
Chapter 25Pagkatapos ma-contact ni Ma'am Jacky ang tatlong kabarkada ni Vince, nakasakay siya ngayon sa isang taxi telling him an address in Barangay Tres na hindi alam ng driver. So with that, tinuro na lang ni Ma'am Jacky ang daan papunta doon.Nasa madilim silang kalsada pero napansin agad ni Ma'am Jacky ang isang itim na kotse na naka-park."Sandali, hinto," utos agad ni Ma'am at huminto nga ang taxi."Dito na lang po Manong," sabi ni Ma'am habang kumukuha ng pera sa wallet at binigay sa taxi driver. "Keep the change na lang," sabay bumaba siya ng taxi.Nang makaalis na ang taxi, saka siya nagpa-ilaw ng flashlight sa kanyang cellphone para makita ang daan. Mabuti nga at naalala niya pa ang daan dito.Pagkarating sa end ng gubat, kita niya agad ang malaking building uphill. Walang sabi-sabi na pumunta siya agad doon and didn't even mind the men surrounding at pumasok mismo sa harap ng gate. May dalawang lalaki in black suit and sunglasse
Hindi makapaniwala si Vince sa nakikita niya. Dahil doon, nahulog niya pa ang tray na hawak-hawak niya. Ang nakakapagpagulat talaga sa kanya dahil ang nilalang na iyon na nasa loob ng cage... ay isang babae na nakahiga sa sahig na walang malay at maraming galis sa katawan at mukha."Xania?!" gulat na saad ni Vince.The girl didn't respond kaya napalapit agad sa salamin si Vince and tapped on it repeatedly."Xania? Xania, gising!" Vince shouting behind the glass.Sa tunog ng salamin kaya unti-unting nagkamalay si Xania at binuksan ang mga mata. She looked what's behind the glass so she squinted her eyes.There's a man in that same suit that is standing right in front of the glass. Ano na naman ito? What's this guy doing here? Isa na naman siya sa mga lalaki na magpapakain sa kanya?Is this another man that she has to kill again?But how can she? Wala na siyang lakas dahil sa bawat lalaki na magdadala ng pagkain niya, papa
...Vince is inside his car right now driving in the roads of Barangay Tres. Using a new GPS he installed in the car, pinuntahan niya ang lugar where the man could be.It was getting darker around where he is driving at parang minsan hindi pa makapaniwala si Vince na parte pa rin ba ng Barangay Tres ang pinupuntahan niya.Akala niya pa nga nawawala siya. He stopped at a place kung saan nga siya dinala ng GPS and he looked around him pero wala siyang makita, puros mga puno lang. Niloloko ata siya ng GPS niya eh. Is this even the right place?Bumaba na lang siya sa kotse niya, sinuot ang hood and with a flashlight on his hand, he looked around. Dapat talaga naisipan niyang dalhin yung GPS ng tracker ng lalaking iyon. Akala niya kasi madali lang puntahan yung lugar na meron sa address na iyon, pero ganito pala ang sitwasyon ng lugar in reality.Hindi siya natakot sa dilim and kept looking around the dark forest he is in. Pursigido siyang mahanap kung
Chapter 24Nang makaalis na ang tatlo, tahimik sa loob ng mansyon ngayon. Nasa kwarto si Vince na naka shorts at sleeveless na shirt while standing beside the window of his room and through the moonlight coming from it, tinignan niya muli ang hawak-hawak niyang itim na card.Ang daming umiikot sa isip niya ngayon, pagkatapos ng nangyari kanina."...huwag mong tatawagin yung number."F*ck, at si Zend pa talaga ang nagsabi nun so how can he not be bothered? Parang mas lalo lang siyang na-te-tempt na tawagan ang number....Nung gabing iyon, pagkauwi nga ni Zend, nasa kwarto niya siya ngayon hawak-hawak ang cellphone niya. Binuksan niya ito and went to his contacts and pressed a number for a call.The call is ringing kaya nilagay ito ni Zend sa tainga waiting for the other person to answer."Hello Zend?" sagot sa kabilang linya."Hello po Ma'am Jacky," sagot naman niya na nakangiti."What is it now?!" iritan