Ang nakakainis pa, madalas dumadating ang tsonggong iyon sa café na pinagtratrabahuan ko at...
"Hoy Cactus," lagi niyang tawag sa akin tuwing mag-oorder siya. Bwiset makapang-aasar ang badboy na iyon.
Pero minsan, nagulat ako nang may dala siyang dalawang lalaki. Hindi ko alam kung mga kabarkada niya ang mga iyon o ano pero palagi siyang mag-isa kung pupunta siya rito eh. Naku naman, naka-uniporme pa yung dalawa sa eskwelahan namin kaya ibig sabihin estudyante rin sila roon.
Sinimulan akong kabahan. Naku, subukan lang ng tsonggong iyon na tawagin akong Cactus sa harap ng dalawang iyon, hindi ko siya papansinin.
"Waitress," tawag ng prinsipe sabay bigla niyang tinaas ang kamay niya para makita ko. Lumapit naman ako. Buti nga hindi niya ako tinawag na Cactus, pero hindi ko alam kung bakit nadagdagan ang kaba ko. Pakiramdam ko baka ilaglag ako ng tsonggong ito. Habang kinukuha ko ang order nila,
"Hi Miss," ngiti ng isa. "I'm Zend at your servic
~~~It was any other day in International Sanders Academy at kahit na-injure si Vince sa basketball, nagawa namang ibawe ng team ang laro kaya sila ang nanalo. Pagkatapos na lumipas ang ilang araw, doon din nagamot ang injury ni Vince sa kanyang tuhod kaya nakakalakad na siya ng mabuti.Kasama ni Vince ngayon sina Zend at Clyne at nag-uusap ang tatlo habang naglalakad sa hallway. Kahit na alam ni Vince na mga senior na ang dalawa niyang kasama at sa kabilang building pa sila, madalas mag-usap silang tatlo para maghanap ng oras na magkasama.Hindi rin maiwasan na tuwing naglalakad ang tatlong ito sa hallway, madalas silang pagmasdan ng mga babae sa tabi dahil sa mga itsura nila. Madalas, ang sentro ng atensyon nila ay syempre ang nag-iisang prinsipe ng eskwelahang iyon. Minsan, inggit ang ilang mga babae sa dalawang kasama ng prinsipe dahil kaswal lang siya kapag kasama nga sila, na parang magbabarkada lang talaga... kahit pa nakasimangot ang mukha ng prinsipe.
Chapter 9It was a night like any other nights back in Barangay Dyes back inside the Hounded Pastry Café. It's almost 8 in the evening..."Ala sorry Xania. Kailangan ko na kasi talagang umalis," paalam ni Iris na nakabihis na ng kanyang kaswal na damit. "Emergency eh.""Oo na, oo na," sagot naman ni Xania. "Kahit naman pwede niya kasing gawin yun bukas," bulong niya sa huli."Ano yun?""Wala," ngiti ni Xania. "O sige na ah. Akala ko ba emergency?""Promise Xania babawi ako sa iyo," sabi ni Iris."Oo na. Sige na, alis na," paalam ni Xania.Kumaway paalis si Iris habang kumaway pabalik si Xania.“Waitress,” tawag bigla ng isang babae kaya napatingin siya roon.“Ah yes Ma’am. Coming right up,” sagot naman ni Xania ng ngiti at nilapitan sila. At kahit mukhang estudyante pa ang tatlong babaeng ito na nakasuot ng uniform, tawag niya pa rin sa kanila ay Ma’am. Nagulat nga siya n
XANIANaglalakad ako papasok ng eskwelahan at hindi ko maiwasang humikab sa antok. Alam ko sanay na ako na matulog ng 5 oras lang pero hindi ko alam kung bakit hindi ako makatulog kagabi.Aaminin ko, unang beses kong naransan yung may nang-hold-up kagabi sa café. Tapos malalaman ko na lang, ako ang hinahanap ng mga lalaking iyon. Nahuli man sila, hindi ko maiwasang isipin kung bakit ako ang target nila?Humikab ako muli. Hayst. Kung ano man ang gusto ng mga lalaking iyon, importante nakakulong na sila. Iidlip na lang ako mamayang lunch para makapagpahinga. Tatago ako sa tsonggong iyon kung kinakailangan.Pagkarating sa classroom, agad akong pumunta sa upuan ko at pagkaupo, walang sabi-sabi na hiniga ko ang ulo ko sa mesa. Iidlip lang talaga ako, pramis.Lumipas ata ang 10 minuto nang may kumalabit sa akin. Nagising naman ako ng di oras at napatingin sa taong iyon... ang katabi ko.Wala siyang sinabi at nakasimangot lang pabalik sa aki
Chapter 10Nanatiling gulat si Vince sa kanyang lugar dahil sa kanyang nakitang mga mata... mga matang... ano nga ba? Anong klaseng mga mata iyon? Bakit ang..."Prince Vince..." tawag ng isa sa mga babae kaya lang siya bumalik sa katotohanan at napatingin sa babae."...are you okay?" tanong niya.Unti-unting sumeryoso ang expression ng mukha ni Vince habang nakatingin sa babae."Anong nangyari rito?" makamandag na tanong ni Vince na sinimulang ikatakot ng mga babae."Uhm no-nothing much Pri-prince Vince," sagot pa ng babae. Napakunot naman ng noo si Vince. "It's just—""Nothing? Bakit basang-basa si Xania?" pasigaw na tanong niya sa kanila.Hindi sila nakaimik because of his outburst. Nagsimulang mahalata ang galit sa mukha ni Vince kaya natakot halos lahat ng nakakita."You three are going to report to my office tomorrow first thing in the morning!" turo niya sa tatlong babae na kaharap ni Xania kanina. "Kapag wal
Nagulat ako sa utos niya sabay napatingin sa tatlong bruha na biglang napayuko ng mga ulo sa hiya at hindi makatingin sa akin.Alam niyo yun. Gusto ko silang ilaglag. Gustong-gusto kong piliin hindi lang yung isa kundi silang tatlo para makita nila ang bangis ng badboy prince nila pero... napatingin ako kay Tsong. Teka, bakit niya ulit ginagawa ito?"Well then, choose Xania," galit na saad sa akin ni Tsong. At kaaga-aga, galit na ang tsonggo. Ilang minuto pa lang ang lumipas. Wala talagang pinagbago.Naglabas na lang ako ng buntong hininga. "Wala akong pipiliin." sagot ko na kinagulat niya."Hah?" pagtataka niya."Sinabi ko na nga. Wala akong pipiliin," ulit ko."What do you mean wala kang pipiliin? Wala ba sa tatlong ito ang tinutukoy ko kaya hindi ka makapili?" tanong naman niya."Pwede ba Vince huwag ka nang umakto parang bata diyan," sagot ko naman. Oo, tinawag ko siya sa pangalan niya. "Kalimutan na lang natin iyon. Pagod na ako.
Chapter 11Dumating ang weekend at ito ako ngayon, nasa trabaho dahil wala akong pasok sa paaralan. Pasalamat talaga ako kay Ma'am Safira at kay Axton kaya magaling na ako ngayon at nakakapagtrabaho, pero..."Huwag kami ni Axton ang pasalamatan mo. Kung hindi dahil kay Jacky at sa pamangkin niya, baka mas malala pa ang nangyari sa iyo…"At pagkatapos lang nun, bigla akong sinermonan ni Ma'am Safira dahil sa pagsisinungaling ko na hindi ako papasok at sa katigasan ng ulo ko. Pahiya talaga ako nun dahil pagkapasok ko rito sa trabaho, sakto yun ang sumalubong sa akin. Nakita nilang halos lahat kung paano ako pagalitan ni Ma'am Safira. Buti nga hinintay niya muna akong gumaling bago ako sermonan.Kasalanan ko naman talaga. Mahirap na kung nalaman ng mga tao na beast ako ng di oras. Ang mga gamot kasi na ibibigay ng normal na doctor pag isa kang normal na tao ay hindi pwede sa aming mga beasts. Buti nga raw hindi kinailangang kunan ako ng dugo para ibig
...Knock, knock."Sinabi ko na nga eh..." galit na saad ni Vince. "...na hindi ko kakainin—"Napatigil siya ng di oras nang makita kung sino ang pumapasok sa kwarto niya na may dala-dalang tray ng pagkain at gamot niya. Nagkatitigan nga kami sa isa't isa."Special delivery po para sa isang tsonggo na prinsipe rin daw kung makaasta na nagngangalang Vince," sabi ko full of sarcasm habang nakangiti.Kinainis naman yun ng prinsipe dahil kumunot bigla ang noo niya. May sakit na nga, nagmumukha pa ring tsonggo."Anong ginagawa mo rito?" pagtatakang tanong niya sa akin at halata ko naman na pinipigilan niya lang ang kanyang galit dahil naasar siya sa sinabi ko."Hindi mo ba narinig? Ganun na ba kalala ang sakit mo at hindi ka na nakakarinig?" mga sagot ko naman.Mukhang nadagdagan ang init ng lagnat niya sa galit. "Pwede ba umalis ka na lang dito Xania kung wala kang magandang sasabihin," sungit niya. "At wala akong sakit&mdash
Naghihintay sa kwarto si Vince nang biglang bumukas ang pinto."Ano ba yan. Wala na bang marunong kumatok—"Napatigil si Vince nang makita si Xania na papasok na sana pero nang marinig niya iyon, sinara niya agad ang pinto."Teka—"Wumpth. Sinara niya ang pinto. Nagsimulang mabwiset si Vince.Knock, knock. Katok sa pinto."Ah pasok," sagot ni Vince.Bumukas naman ang pinto at ngumiti si Xania. "Pagkain at gamot para sa prinsipe," ngiti niya sabay pasok at sara ng pinto. "Pasensya na Tsong kung hindi man lang ako kumatok."Dapat maiinis si Vince sa una niyang sinabi dahil mukhang nang-iinsulto na naman ang babaeng ito pero napawi rin ito nang makita niya ang ngiti niya at marinig ang paghingi niya ng pasensya."Ilagay mo na lang ang tray dito sa tabi ko," utos ni Vince na ginawa niya naman."Ang sabi ni Manang sa akin, kumain ko muna raw nitong mainit na lugaw na ginawa niya bago ka uminom ng gamot at m
“Ma’am,” tawag bigla ng isang tao na nakasira ng katahimikan sabay napatingin ang dalawa sa kanya.“Geoffrey,” sabi ni Axton.“Ma’am, gising na po si Xania,” sabi ni Geoffrey.Nagulat ang dalawa at napatingin muna sa isa’t isa, bago nila naisipang tatlo na sabay bumalik sa clinic.Pagkarating nila, andoon pa rin si Yune, Iris, Lizar, Willow at Oriana habang nakahiga naman sa kama si Xania, nakabukas na ang mga mata at iniglapan lang ang tatlo bago umiwas ng tingin. Napabuntong hininga naman si Ma’am at napatingin sa iba.“Maaari niyo ba kaming iwanan muna ni Xania?” pakiusap naman ni Ma’am, at kanya-kanya rin sila ng sagot na “Sige po” o di kaya “Masusunod po”.Pagkalabas nga nila, tumingin muli si Ma’am Safira kay Xania pero nakaiwas pa rin siya ng tingin sa kanya. Kumuha naman ng upuan si Ma’am Safira at tinabi ito sa kama at u
Pagkalabas ni Ma’am, nakarating siya sa baybay ng dagat dahil sa malapit lang ang clinic na iyon sa dagat. Ngayon, dahil sa wala naman nang makakakita, umukit ang awa at pighati sa mukha ni Ma’am Safira. Alalang-alala niya ang mukhang pinakita ni Xania habang dumadaloy ang luha sa mukha niya… mas lalo na nang maalala niya ang gabing iyon...No one actually knew that Safira was able to follow Jacky papunta sa building kung saan ang organisasyon ni Mr. Victorino. Using her wings, she followed Jacky through the sky.Nahirapan siyang makapasok dahil sa dami ng taong nakabantay kaya isa-isa niya itong pinatumba para mawalan sila ng malay. She's using her tails sa bawat taong nakakakita sa kanya na pumapasok sa building nung mga oras na iyon at sinisigurado na tuwing nawawalan sila ng malay, hindi nila maaalala na nakita nila siya.Gamit ng extended ears sa kanyang ulo as one of her tails, rinig niya kung saan nga nakakulong si
Sa isang madilim na kwarto, na tanging liwanag lang ng buwan na nanggagaling sa isang bintana ang umiilaw sa kwartong iyon, Vince is standing by the window staring out in the open like he's waiting for something. Walang nakakaalam ng iniisip niya ngayon habang nakatanaw nga siya ng malayo sa labas ng bintana.Naudlot na lang ang katahimikang iyon nang may kumatok sa pinto. Wala pang sinasabi si Vince nang bumukas ito ng mag-isa at nagpakita ang Auntie niya."Hey," ngiting bati sa kanya ni Ma'am Jacky.Hindi umimik si Vince but weakly smiled back at her as his reply."Sorry it took a while," sabi ni Ma'am Jacky at pumasok sa loob ng madilim na kwarto.Pero may sumunod na pumasok din. Siya ang nagsara ng pinto at hindi man lang binukas ang ilaw ng kwarto… dahil wala rin naman itong ilaw. Pinosisyon niya ang sarili niya sa harap ng dalawa with her arms crossed on her chest."So, handa na ba kayong dalawa?" seryosong tanong ni Ma'am Safir
~~~Xania is sitting on the floor habang nasa loob siya ng kulungan at hindi maitanggal ang pag-aalala sa mukha niya, ngayong alam na ni Vince kung sino siya. Maalala niya lang ang mukha niya nang makita niya siya nung alas dyes ng gabing iyon, panigurado litong-lito iyon, at hindi na alam ni Xania kung ano ang iniisip niya pagkatapos.Makakapagpaliwanag pa ba siya? O talagang kinamumuhian na siya ng lalaking iyon sa puntong pag papasok ang lalaking yun ngayon sa kwartong ito, papatayin niya siya agad?Naudlot na lang ang pag-iisip na iyon nang bumukas bigla ang pinto, at may pumasok na tao. Nagulat siya kung sino dahil kanina lang, pinag-iisipan niya siya.Naglakad siya papalapit sa kanya at tumigil mga ilang metro mula sa kulungan niya. Seryoso ang kanyang mga titig pabalik sa kanya at tumingin sila mata sa mata. Naglabas bigla ng isang baril si Vince mula sa kanyang likod na kinagulat ni Xania, pero imbis na siya ang tutukan, tinutok niya ito sa katabi
Jacky looked back at Sanjiro. Pumagitna muli ang katahimikan bago nabasag naman ito ni,"Naintindihan ko," sabi ni Jacky. "Pero hindi mo man lang ba naisip yung nararamdaman ni Vince towards the beast?""Ugh," komento agad ni Sanjiro. "Feelings? How could you possibly say na may nararamdaman ang anak ko sa hayop na iyon? Alam ng anak ko na ang beast na iyon ang pumatay sa ina niya and I know he will kill that beast in his anger.""But what if that beast didn't actually killed Ate Victoria?" tanong naman ni Jacky."O come on Jacquilyn," Sanjiro retorted. "Why are you siding with the beast? Alam mo ba ang nilalang na iyon?""Yes," sagot naman ni Jacky. "And I know, beast or not, Xania will never do that."Nagulat si Sanjiro. "Xania? Where the f*ck did you even get that name?""It's the beast's name," singit naman ng isang boses kaya napatingin ang dalawa sa nagsalita. Nagulat ang dalawa sa nakatayo ngayon sa harap ng pinto."Vinc
Chapter 25Pagkatapos ma-contact ni Ma'am Jacky ang tatlong kabarkada ni Vince, nakasakay siya ngayon sa isang taxi telling him an address in Barangay Tres na hindi alam ng driver. So with that, tinuro na lang ni Ma'am Jacky ang daan papunta doon.Nasa madilim silang kalsada pero napansin agad ni Ma'am Jacky ang isang itim na kotse na naka-park."Sandali, hinto," utos agad ni Ma'am at huminto nga ang taxi."Dito na lang po Manong," sabi ni Ma'am habang kumukuha ng pera sa wallet at binigay sa taxi driver. "Keep the change na lang," sabay bumaba siya ng taxi.Nang makaalis na ang taxi, saka siya nagpa-ilaw ng flashlight sa kanyang cellphone para makita ang daan. Mabuti nga at naalala niya pa ang daan dito.Pagkarating sa end ng gubat, kita niya agad ang malaking building uphill. Walang sabi-sabi na pumunta siya agad doon and didn't even mind the men surrounding at pumasok mismo sa harap ng gate. May dalawang lalaki in black suit and sunglasse
Hindi makapaniwala si Vince sa nakikita niya. Dahil doon, nahulog niya pa ang tray na hawak-hawak niya. Ang nakakapagpagulat talaga sa kanya dahil ang nilalang na iyon na nasa loob ng cage... ay isang babae na nakahiga sa sahig na walang malay at maraming galis sa katawan at mukha."Xania?!" gulat na saad ni Vince.The girl didn't respond kaya napalapit agad sa salamin si Vince and tapped on it repeatedly."Xania? Xania, gising!" Vince shouting behind the glass.Sa tunog ng salamin kaya unti-unting nagkamalay si Xania at binuksan ang mga mata. She looked what's behind the glass so she squinted her eyes.There's a man in that same suit that is standing right in front of the glass. Ano na naman ito? What's this guy doing here? Isa na naman siya sa mga lalaki na magpapakain sa kanya?Is this another man that she has to kill again?But how can she? Wala na siyang lakas dahil sa bawat lalaki na magdadala ng pagkain niya, papa
...Vince is inside his car right now driving in the roads of Barangay Tres. Using a new GPS he installed in the car, pinuntahan niya ang lugar where the man could be.It was getting darker around where he is driving at parang minsan hindi pa makapaniwala si Vince na parte pa rin ba ng Barangay Tres ang pinupuntahan niya.Akala niya pa nga nawawala siya. He stopped at a place kung saan nga siya dinala ng GPS and he looked around him pero wala siyang makita, puros mga puno lang. Niloloko ata siya ng GPS niya eh. Is this even the right place?Bumaba na lang siya sa kotse niya, sinuot ang hood and with a flashlight on his hand, he looked around. Dapat talaga naisipan niyang dalhin yung GPS ng tracker ng lalaking iyon. Akala niya kasi madali lang puntahan yung lugar na meron sa address na iyon, pero ganito pala ang sitwasyon ng lugar in reality.Hindi siya natakot sa dilim and kept looking around the dark forest he is in. Pursigido siyang mahanap kung
Chapter 24Nang makaalis na ang tatlo, tahimik sa loob ng mansyon ngayon. Nasa kwarto si Vince na naka shorts at sleeveless na shirt while standing beside the window of his room and through the moonlight coming from it, tinignan niya muli ang hawak-hawak niyang itim na card.Ang daming umiikot sa isip niya ngayon, pagkatapos ng nangyari kanina."...huwag mong tatawagin yung number."F*ck, at si Zend pa talaga ang nagsabi nun so how can he not be bothered? Parang mas lalo lang siyang na-te-tempt na tawagan ang number....Nung gabing iyon, pagkauwi nga ni Zend, nasa kwarto niya siya ngayon hawak-hawak ang cellphone niya. Binuksan niya ito and went to his contacts and pressed a number for a call.The call is ringing kaya nilagay ito ni Zend sa tainga waiting for the other person to answer."Hello Zend?" sagot sa kabilang linya."Hello po Ma'am Jacky," sagot naman niya na nakangiti."What is it now?!" iritan