[73]
Cathalina's POV:
Napangiti ako ng marinig ang pagsasalita ni stella, natahimik si tristan at kagat ang labi. Natawa ako at hinaplos ang buhok niya kaya napatingin s'ya sakin, karga pa rin si stella. Tumingala sa'kin si kent, tumaas ang kilay ko sa kanya tumaas ang daliri niya at pinaglaruan ang buhok ko, maliit pa lang sila pero mukha matalino ang mga anak ko, hindi ko nga alam na marunong na sila maglakad. Minsan naman ay si stella, ang bibo at madaldal kung ano-ano ang sinasabi, ngayon lang niya nakumpleto ang salita 'Papa'. Si kent lang naman itong masungit sa kanila, pinaghalong ugali ko at ugali ni tristan pero mas nagmana s'ya sa'kin. Minsan lang kung umimik, minsan lang rin ngumiti at kung nginitian ka man niya ngisi lang at tatawa ng mahina.
"Say it, again stella.." demand ni tristan, nakangiti sa anak niya na nakaawang ang labi. "Come on, honey sabihin mo nga ulit hmm." malambing na saad niya pa. 
[74]Tristan's POV:Bumaba ako at binuhat agad si stella, inalalayan ako ni cathalina at binigay si natasha sumandal agad sa balikat ko at tinignan ang mama niya. Binuhat ni cathalina si kent, pagkatapos ay dinala pa niya ang bag, sabay kaming nag lakad papunta sa loob. Yumukod pa ang mga kasambahay na nadadaanan namin, nakita agad namin si noemie na nginitian at tumayo para salubungin kaming lima."Oh, my god!" nakangiting saad niya at kinuha si natasha. "Why so bubbly huh?" nakangiting saad niya at humalik sa pisngi ni natasha na humagikgik."Si dad?" si cathalina na agad na umupo sa sofa, kandong si kent na nililibot ang paningin. "Noemie!" inip na saad niya sa kambal na nakikipaglaro na kay natasha."Oh, sorry ate." noemie laughed at her. "Nasa opisina pa, alam mo naman 'yun madaming ginagawa at baka magsabay sila ni amara pag-uwi." saad niya at binalik ang paning
[75]Cathalina's POV:Mabilis naming sinakay si dad, agad na pinaharurot ang kotse papunta sa hospital. Nanginginig ako sa takot maski sa kaba dahil ngayon lang nagkaganito si dad, kinakabahan ako sa pwedeng mangyari. Si levi ay nasa unahan at nagmamaneho, naiwan sila tristan doon dahil nandoon ang mga anak namin. Kasama ko si noemie at arkin, tulala lang ang kapatid ko yakap ang braso ni daddy. Pinagpapawisan ako hindi alam ang gagawin, bumuga ako ng hangin hinilamos ang palad sa mukha.Nakarating agad kami sa hospital, pinagtulungan ng mag pinsan si dad. Tumulong na rin ako at agad na nagtawag si noemie ng doctor, mabilis nilang inasikaso si dad. Kung ano-ano pa ang ginawa nila bago dalhin si dad sa emergency room, agad na sumunod kami pero pinahinto ng isa sa mga nurse."Hanggang dito nalang po tayo ma'am, sa waiting area nalang po tayo." magalang na saad niya at sinara ang pintuan.&nb
[76]Tristan's POV:Nang malaman ko na nasa bar si cathalina agad akong pumunta doon, nabalitaan ko ang nangayari dahil tumawag si arkin sa'kin. Nag-alala ako nang sobra, kaya iniwan ko muna kila mom ang mga anak ko. Hindi ko pwedeng pabayaan si cathalina at ganito pa ang lagay niya pero ang hindi ko matanggap, palagi nalang nandiyan si titus kapag hindi maganda ang kalagayan ni cathalina. Naiinis ako sa kanya at nagseselos, palagi nalang s'yang paepal sa'min ni cathalina palagi nalang s'yang extra sa'min.Lalo pa ngayon, nagagalit ako dahil muntik niya ng halikan si cathalina, nandidilim ang paningin ko sa kanya. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa lalaki na 'yun, palaging epal kung asan si cathalina nandoon rin s'ya. Minsan naman ay naabutan ko silang magkausap, pero pansin ko na galit si cathalina kapag nag uusap silang dalawa. Hindi ko alam ang magiging papel niya sa buhay ni cathalina, pero handa akong alamin a
[77]Cathalina's POV:Nagising ako ng may humahalik sa pisngi ko, minulat ko ang mata ko to see my babies kissing me on my face. I chuckled pero napangiwi pa ng sumakit ang gitna ng hita ko, we're wild last night kung saan-saan kami pumwesto ni tristan. Para lang hindi magising ang mga anak namin, napailing nalang ako. Tinignan ko ang katawan ko, nakadamit na ako at suot ang shorts ko. Tinignan ko ang tatlong anak ko nakahiga na sa kama ko."Good morning, where's daddy?" tanong ko sa kanila at hinalikan ang noo nilang tatlo, they giggled lalo na si stella. "Oh, baka ma fall ka sa sahig.." mahinang saad ko kay natasha na gumagapang na.Napatingin ako sa pintuan ng iluwal si tristan, ngumiti agad s'ya, maaliwas ang mukha. Naka pambahay lang s'ya at may dala pang pagkain, humalik s'ya sa labi ko."Morning, misis."
[78]Tristan's POV:Sa wakas, natapos na rin namin ang project ni ayesha. Hindi ko na kailangang dumistansya sa kanya dahil wala na kaming dapat pag-usapan. Hindi na ako magtitiis na makasama s'ya sa iisang lugar sawang sawa na ako sa pangungulit niya. Tinapos ko na talaga ang project na ito dahil gusto ko ng maging tahimik ang buhay ko. Magfofocus muna ako sa ibang project, madami ang kumukuha sa'kin kaya mas mainam na 'yun ang abalahin ko at gawin. Masayang masaya ako sa mga araw na nagdaan, masaya ako na kami pa rin ni cathalina at dalawang taon na kaming mag kasama. Wala na akong masabi pa at kuntento na ako sa kung ano ang mayroon ako."Sa wakas natapos na rin ang tagal rin simula ng gawin natin ang project na ito." saad ni adonis na nakaupo sa nguso ng sasakyan ko. "Masaya pa dahil nakita ko na si Leigh, mga babae talaga, kapag galit nagtatago.." saad niya natawa ako sa kanya.Matag
[79]Cathalina's POV:Lahat ng emosyon ay inilabas ko na sa harapan niya, lahat ng galit at sakit nailabas ko na. Wala na akong natitirang luha para sa kahit na anong bagay, lahat lahat naibuhos ko na kulang nalang ay sumigaw ako, halo-halo lahat ng emosyon ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Huminga ako ng malalim at binalot ang sarili ko ng kumot, nandito ako sa guest room dahil ayokong makita si tristan. Everytime that i looked at him nagre-replay lang sa utak ko ang video na 'yun, masakit at dumagdag pa sa problema ko ang ginawa niya. Akala ko kasi wala kaming problema, pero it's true that not a love story has a fairy tales.Hindi palaging masaya at hindi palaging happy ending. Minsan you need to face the challenges, dahil hindi lahat magaan ang pag sasama minsan kailangan mong tatagan ang sarili mo. Pero, kung kaya mo be strong enough dahil hindi lahat ng tao matatag minsan sa sobrang tatag, they never lov
[80]Tristan's POV:Hindi pa rin namin matrace kung sino ba ang nagpadala ng video kay cathalina. We're not good at isa pa, malayo sa'kin si cathalina at kung minsan pa ay iniiwasan niya ako. Hindi s'ya sa tabi ko natutulog, pagkatapos niyang asikasuhin ang mga bata ay agad na s'yang papasok sa kabilang kwarto. Kahit anong pilit kong kausapin si cathalina, malayo pa rin ang loob niya. Iniintindi ko nalang rin, kahit medyo masakit para sa'kin na iwasan niya ako at kung ano ang sinasabi. Wala eh! Mahal ko lahat titiisin ko para sa kanya.Hell! I can do everything she want just to forgave me, lahat ay gagawin ko. Kahit lumuhod pa ako sa harap niya, gagawin ko at handa akong magpa-alipin sa kanya, kahit kailan niya pa gusto.Pagkatapos kong iwanan ang mga bata kay mom, dumiretso na kaagad ako sa kumpanya ko. I have so many things to do, isa pa mabuti nalang rin tapos na ang project kay ayesha
[81]Cathalina's POV:SPGNakatulala lang ako sa kanya na nakayakap sa'kin, sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Kumurap pa ako at hindi makagalaw sa kanya na mahigpit ang yakap sa'kin, hindi ko alam na ganito s'ya kabilis magdesisyon. Totoo ang lahat ng sinabi ko, nagresign ako sa modeling dahil sa kanya dahil baka hindi ko kasi s'ya maasikaso. Pumayag naman ang manager ko, ang sabi ko ay babalik ako kapag maayos na ang lahat, pahinga na rin nila 'yun at pinagbakasyon ko muna sila sa italy."Nababaliw ka na ba!" singhal ko sa kanya at nilayo s'ya. "Akala mo ba madali ang magpakasal? Isa pa sa Italy tayo ikakasal!" namula ang pisngi ko sa sinabi ko sa kanya."So, what?" humalukipkip pa s'ya sa harapan ko. "Pupunta tayo sa Italy, magpapakasal tayo kung gusto mo ako na ang umasikaso nang lahat." parang wala lang sakanya ang sinasabi niya.I blinked at