Mag-aalas dies na nang makatanggap kami ng tawag mula kay Doc Eric.
Agad pinindot ni Bless ang speakerphone mode.
“Hello, Tito Eric?” sagot dito ni Bless, “May balita po kayo kay Nathan?!”
‘Oo bless, nandyan ba ang tatay n’yo?’ tanong ni Doc sa kabilang linya.
“Wala pa po!” singit ni Mercy habang nakayuko kaming tatlo sa cellphone sa mesa. “Hinahanap pa po nila si Kuya, nagpunta po ba si Kuya sa inyo?!”
‘...Ganoon na nga...’ natagalan ang sagot ni Doc Eric. ‘Tawagan n’yo ang tatay n’yo at sabihing na sa `kin si Nathan. May... nagdala kamo sa kan’ya rito sa bahay.’
“Hay, salamat sa Diyos!” nakahinga si Mercy ng malalim, “Thank you tito, at maayos na s’ya, kanina pa kami nag-aalala kay Kuya!”
“Pwede po ba s’yang makausap?” tanong ni Bless.
Muling natahimik ang kabilang linya.
‘...bagsag pa s’ya sa ngayon...’ sagot ni Doc .
“Sabi na nga ba, naglasing
Pumasok ang sasakyan ni Louie sa garehe. Si Ate Mira ang nagmamaneho nito. Sa paglabas ni Louie sa passenger side ay agad namin s’yang sinalubong. “`Asan si Kuya?” tanong ni Mercy na sinilip ang likod ng sasakyan. “Okay na ba lahat, Louie?” tanong ko, ”Bakit parang ang pula ng mukha mo? Kumain na ba kayo?” ”Bakit wala si Kuya? Naiwan ba s’ya kay tito Eric?” Hindi sumagot si Louie, sa halip ay yumakap s’ya sa aming dalawa ni Mercy at biglang bumigat. ”Ay! Louie! Anong nangyari?” gulat ko’ng tanong. “Papa? Papa!” tinapik s’ya ni Mercy nang ilang ulit, pero mukhang nawalan s’ya ng malay! Pilit namin s’yang inalalayan, buti na lang at nandoon sina Ate Mira. Tulong-tulong naming pinasok si Louie sa loob ng bahay at ihiniga sa sofa. “Anong nangyari?” tanong ni Ate Bless. “Bigla na lang s’yang hinimatay matapos kaming makita!” sabi ko, “Buti na lang `di s’ya nagd-drive! Buti na lang `di s’ya bumagsak sa
Niyakap agad ako ni Louie nang mahigpit pagkasara nina Bless ng pinto. “Okay ka lang ba, mahal?” tanong ko. “Sorry for dragging you into this...” “Ha? Ba’t ka nag-so-sorry?” kinapitan ko ang mukha n’ya at hinarap s’ya nang diretso, “Wala nga’ng may kasalanan `di ba? At kung ipipilit mo pa rin ang sarili mo, hindi ba’t mas may kasalanan ako, dahil ako ang laging nangungulit sa `yo na makipagkita sa `kin?” “Hindi, Josh, problema `to ng pamilya ko...” Nalungkot ako sa sinabi n’ya. “Ay, sorry, hindi nga pala ako parte ng pamilya mo,” bumitaw ako sa kan’ya, ”masyado na ba ako’ng nanghihimasok sa inyo?” “No, hindi `yun ang ibig kong sabihin!” pilit n’ya. “Katatapos lang nang aksidente mo, tapos ngayon, ito naman? Nang dahil lang sa kalokohan ng anak ko, pati ikaw tuloy, nag-aalala!” “Natural lang naman na mag-alala ako, dahil mahal kita at mahal ko `rin sina Nathan na future children ko! S’yempre mamo-mroblema
Hindi nagising si Nathan boong araw.Ayon kay Louie galing daw mismo si Nathan sa nakita n’yang bar na nagkagulo kagabi. Buti na nga lang daw at nakaalis agad sila bago pa tuluyang nagwala ang mga tao sa loob nito.Ayon naman sa doktor na nakausap namin, natural lang daw na matulog nang matagal si Nathan. Madalas daw ito’ng mangyari sa mga kaso ng drug abuse na tulad ng sa kan’ya. Heroine ang nakuha nila sa bloodstream ni Nathan na may halong sexual enhancement drug. Sabi nga ni Louie, obviously, pinilit lang si Nathan, pampagana daw kasi `yun, bakit nga naman iinom ng pampagana ang isang kilalang playboy na tulad n’ya?Sabi rin ng doktor, 2 or 3 days daw s’yang ginamitan ng heroine. Malamang `yun ang dahilan kung bakit bangag ang boses ni Nathan nang makausap s’ya ni Bless.Nakakaawa nga s’ya, eh, habang binabantayan namin s’ya, bigla s’yang nanginginig at napapasigaw sa panaginip n&rsqu
”Sorry! Sorry talaga!” ilang beses ako’ng humingi ng pasensya kay Louie paggising ko kinaumagahan.Pagdilat ko kasi kanina, nakita ko s’ya nakasimangot sa `kin! Tapos naalala ko na tinulugan ko nanaman s’ya kagabi!”It’s okay, nag-alala lang ako kagabi at bigla mo ako’ng tinulugan after mo’ng masarapan.” sarkastiko n’yang sabi sa `kin.”Sorry na nga, eh!” yumakap ako sa dibdib n’ya habang nkahiga kami sa kama. ”Gusto mo ng take two? Hindi na kita tutulugan, promise?””Take two? Dalawang beses pa lang ba `to nangyayari?””Wahhh! Galit ka talaga sa `kin?!” ngawa ko.”Haay, s’yempre hindi.” Ginulo n’ya ang buhok ko. ”Sapat na sa `kin na makita kang tulog na tulog habang may napakagandang ngisi sa mukha.””Louie, galit ka pa rin, eh!”Natawa si Louie.”H
Tulog pa rin si Nathan nang dumating kami sa ospital. Binigay namin kay Bless ang mga gamit n’ya na binalot ni Mercy, at doon na s’ya naligo sa CR sa loob ng private room. Buong araw `uli kami’ng nag-stay doon, at pagdating ng hapon, ay nagpaiwan `uli si Bless sa amin. Ang dahilan naman n’ya ngayon, eh, may pasok kami kinabukasan, habang s’ya ay nakapagpaalam na sa hospital kung saan s’ya nag i-intern. ”So, ihatid ka na muna namin?” tanong sa `kin ni Louie pagkasakay naming tatlo sa kotse n’ya. ”Ha? Saan?” tanong ko. ”Sa bahay,” sandali ako’ng nilingon ni Louie, ”may pasok na bukas, kailangan mo nang umuwi sa bahay mo.” ”Ano? Eh, sinong mag-aalaga sa `yo?” reklamo ko, ”Baka mamaya mag-alala ka nanaman masyado tapos ma-high blood ka nanaman, tapos bumagsak ka na lang kung saan!” ”Bakit Josh, anong tingin mo sa `kin?” tanong ni Mercy sa backseat. ”Alam ko... pero, ayokong umuwi! Ipapakuha ko na lang kina Ate Sol ang mga gamit ko!” pilit
”Ha! Pito ang perfect ko ngayon!” tuwang-tuwa ko’ng ipinang-paypay ang mga perfect quizes ko.”Mukhang may binabalak ka’ng masama, ha?” tanong ni Aveera na tinaasan ako ng kilay.”A-hi-hi-hi! S’yempre, promise `yun ng Louie ko, eh, lalo na ngayong nasa bahay nila ako!” napapadyak ako sa kilig.“Hay, nako, Josh, basta’t don’t forget to use protection.”“S’yempre, lagi naman kaming maingat!” agad ko’ng sagot.Si Louie pa, eh, laging may nakahandang 1st aid kit `yun sa kuwarto!“So, magpa-practice na ba tayo ng sayaw?” tanong ko kay Aveera, “Nakabisado mo na ba `yung mga steps para sa semi-final exams natin next week?”“Ugh... don’t remind me.” sagot ni Aveera, “Buti nga at natapos ko na ang damit nina Rome, pero mas gusto ko’ng unahin ang major subjects natin bago ang hinayupak na sa
Pinapasok kami ni Tita Roseanne sa loob ng malaking kuwarto. Mukha ito’ng suite, may bukana kung saan kami nag-usap, at may bedroom area kung saan nandoon ang kama ni Jinn. Nakita namin s’ya nakahiga, nakatalikod sa amin at nakasuot ng striped pajamas. “Tulog ata n’ya,” bulong ko kay Rome na mukhang naluluha nanaman. Lumapit naman dito si tita at tinapik si Jinn sa binti. ”Jinn, you have visitors!” Biglang gumalaw si Jinn na napatingin sa kanyang nanay. ”What?” tanong nito, malakas ang boses, tapos ay nagtanggal ng earbuds sa tainga n’ya. ”What did you say?” “I said you’ve got visitors,” ulit ni tita. Agad umikot si Jinn sa kama. “Rome!” Biglang nagkulay ang mukha ni Jinn na pinaliwanag ng isang napaka gandang ngiti. May benda s’ya sa ulo at sa braso, pero nagawa n’yang tumayo at tumakbo papalapit kay Rome na niyakap n’ya ng mahigpit! “Rome! Binisita mo ko! Akala ko mamamatay na lang ako nang `di ka naki
Ang tagal naming nag-stay sa room ni Jinn, ang dami naming pinag-kwentuhan, at ang dalas pa rin nila’ng mag-asaran ni Rome. Mag-aalas singko na nang mag-aya si Aveera umuwi. “Nasa baba na sundo ko,” an`ya, “mauna na `ko sa inyo.” “Sabay na rin kami,” sabi ni Harold, tumayo na rin sila ni Kevin. ”Talagang mag-best friends kayo, ano, lagi kayo’ng magkasama?” sabi ni Aveera na nag-aayos ng bag. ”Oo, iisa lang kasi inuuwian namin, eh,” sabi ni Harold. ”Malayong pinsan ko ito’ng si Kevin.” ”Ah, kaya pala,” sabi ni Rome na tumayo na rin. ”Aalis ka na rin?” tanong ni Jinn na kumapit sa polo n’ya. ”Malamang, ano naman ang gagawin ko rito?” ”Eh, `di s’yempre, aalagaan mo `ko!” ”Ay sobra, ang kapal talaga ng face! Ano akala mo sa `kin, personal nurse mo?!” ”P’wede, or you could always be my special omega,” sabi ni Jinn na tumaas-taas ang mga kilay. Natahimik si Rome na nagkulay mansanas ang mukha. “O, kakulay mo na yung apple na pinag-uuka mo kanina!” pang-asar ni Jinn, sabay tawa.