Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D
Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels".
Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno.
Babala lang po, hindi po ito pambata >:D
.
====================
.
I saw an angel when I died.
He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes.
In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell.
"There's someone else in here!"
His brilliance hurt my eyes.
Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes.
"Are you alright?"
His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me away.
"Medic! Over here!"
His hands touch my face ever so lightly.
"It's alright... we're here now. You're safe now. You're safe."
.
"Willow, are you listening?!" asked the fat man standing in front of me. He's wheezing a little as he read the contents of a case file.
"Doc, why don't you take a seat? You look as though you're about to pass out from the heat."
"I’m fine, I just had a little trouble with my car... had to walk the rest of the way here to meet you.”
He looked like a melting Christmas pudding.
He took a filthy looking kerchief from his back pocket and started mopping his face.
“So, is the mission clear to you?” he stuffed the soaked kerchief back inside his pocket before taking a seat.
“Yes, sir.” I answered briefly.
“I know you’ve been waiting for a chance to work with him ever since you joined the force,” he said with a grin, “You have done well these past five years, so I know that I can count on you.”
“You can count on me, sir.” I echoed him, trying my best to keep my voice from shaking. “May I ask who else would be joining us?”
“Sgt. Ash and myself,” the doc replied, “I believe you’ve worked with him before?”
“Not the best of times, doc.” I said, recalling how much of a bastard that Ash can be.
“Ash is just a stooge. It’s you I’m counting on. As you might have heard, this person’s got a tendency of disobeying orders and getting into fights with his team mates. He’s already been court marshalled six times for such behavior. I need you to keep an eye on him at all times and make sure he doesn’t get into more trouble.”
“Copy that, Doc,” I answered, saluting him.
“That is all.” The fat doctor gave a long sigh and handed me the folder containing the case file. “Tomorrow, I shall leave for the Philippines to fetch him. We’ll begin the mission next week. I’ll be seeing you then.”
I gave him another salute and watched as he left the small interrogation room we were occupying.
“Hell yeah!” I gave a fist pump as soon as he left.
Finally! All my effort and hard work has finally paid off! I can’t believe it, but at long last, I would finally be able to work with him – with the International Secondary Gender Police force’s Special Lieutenant Dome!
No one knows much about Dome. All we do know is that he’s a dominant alpha with unbelievably strong pheromones. There are no other alphas who could be considered at par with his abilities to smell, detect and manipulate omegas as well as other alphas.
He has been working with the International Gender Police for some years now. No one knows where he comes from, only that he is the military’s top secret weapon against alpha extremists, drug traffickers, and human trafficking.
He is the sole reason why I entered the academy and joined the Secondary Gender Police force, and my greatest dream, is to work with him some day.
I left the room and went to the dormitories to change. I have just arrived from a raid when I got the message that the Spider wanted to talk. I had no idea he was bringing me such great news!
Ev’ry body knows that Dome was no longer part of the International Gender Police Force. Word has it that he quit about a year ago after a dangerous mission in the Middle East. There was even a nasty rumour circulating that he died there, but I never believed them.
After all, angels don’t die that easily.
.
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
The Origin of Secondary GendersSurvival of the fittest. `Yan ang batas ng mundo.Kaya nang kumalat ang COVID19 noong 20XX ay sadyang maraming tao ang nawala rito. Nang una, ang dahilan ay kapabayaan, dahil dito, mabilis na kumalat ng sakit sa iba't-ibang mga bansa, at huli na nang ideklara ito’ng pandemya.Lahat ay inabisuhan magsuot ng mga face mask at di kinalaunan, ay compulsory na rin ang full body suits. Naging norm na ang social distancing at iba pang safety protocols, at pinagbawal ang anu mang body contact, tulad ng paghawak ng kamay, pagyakap o akbay, at lalo na ang paghalik.Ngunit hindi rito nagtapos ang delubyo.Matapos makapaglabas ang Estados Unidos at European Union ng vaccine para sa COVID19 strain, ay agad naglabasan ang mga tao. Sa sobrang sabik, kinalimutan nila ang lahat ng paalala ng mga dalubhasa, at muling namuhay nang gaya ng dati.Parties, social gatherings, group sex.They felt they were once again, invulnerable.Until a new strain came out in 20XX and wiped
Sabi ni Mama, pinanganak daw ako’ng swerte, kasi, ipinanganak ako sa year of the Dragon. Full moon pa raw nang gabing `yun, at may dalang white flower in full bloom ang papa ko nang pinuntahan n’ya kami sa ospital.Pero matapos manganak ni Mama, hindi na raw sila nagkita ni papa, kasi nalaman n’ya na kasal na pala si papa sa iba. Umuwi kami ng probinsiya noon nang hindi nagpaalam sa kan’ya.“Alam mo ba, napaka-swerte talaga ng baby ko, kung hindi ka pinanganak nang gabing `yon, hindi `ko mabibisto na may asawa pala papa mo! Kung sakali, hanggang ngayon, niloloko n’ya pa rin ako!” madalas ikuwento `yan sa `kin ni Mama nang 5 years old na `ko.“Bakit po may ibang asawa si papa?” tanong ko minsan nang malaki-laki na ako. ”Bakit ka po niya niligawan kung kasal na siya?”“Kasi wala raw siya’ng anak sa asawa n’ya,” sagot ni Mama. “Kaya nga napaka-swerte talaga nang i
Tulad nang sinabi ni Mama, si manong Johnny na nga ang naghatid-sundo sa `kin sa school. Okay naman, wala halos nagbago sa schedule ko, kaya lang mula noon, bihira ko nang makita si Mama. Sa umaga na lang kami nagbabatian, bihira pa, tapos nagmamadali pa lagi silang umalis.Ang mga bagong Kuya ko naman, tanghali ang pasok sa college. Tulog pa sila pag-alis ko sa umaga, at gabi na kung umuwi.Inisip ko, sa weekends na lang ako babawi. At least, magkakasama kami, at mararanasan ko rin magkaroon ng malaking pamilya! Pero kahit sa weekends, halos wala pa rin ako’ng kasama.Lumipas ang unang dalawang Linggo na halos `di kami nagkikita, kaya ang saya ko nang sa wakas ay makasama ko si Kuya Edwin sa hapag kainan pagdating nang ika-tatlong Linggo!”Good morning Kuya Edwin!” bati ko sa pinaka matanda ko’ng Kuya. ”Buti nagkasabay din tayo kumain! Akala ko talaga sa sobrang laki ng bahay, hindi na tayo magkikita!””Mm
Naging close na kami mula no’n, para talaga kami’ng tunay na magkakapatid! Kaya lang, lagi ako’ng inaasar ni War, at lagi namang napapagalitan ni Kuya Win.“Josh!” biglang pasok ni War sa kuwarto ko habang nagpapalit ako ng school uniform. “Laro tayo games!”“Wow, `yan ba `yung bagong labas sa laro?” inalis ko ang sando ko at binuksan ang aparador para kumuha ng kamiseta. Pagsara ko ng pinto, nasa tabi ko na si War.”Ang payat mo, bakit ba kahit tambakan kita ng pagkain, `di ka pa rin tumataba?” kinapitan n’ya `ko sa magkabilang bewang at kiniliti!“A-ha-ha-ha-ha! `Wag! War! A-ha-ha! Tama na!” malakas pa naman ang kiliti ko!”Mmm! Ang puti-puti mo talaga!” pinaghahalikan n’ya `ko sa batok, tapos niyakap n’ya ko sa tiyan habang pinanggigigilan! ”Ang bango ng baby bro ko!””Ha-ha, niregaluhan ako ni Mama ng bagong colog
Mula noon, madalas na kaming magkasama ng mga kapatid ko sa hapon. Tingin ko, naawa sila sa akin, nang sabihin ko na lonely ako. Kaya napaka saya ko dahil `di na ko nag-iisa lagi sa bahay.Kaya lang, tingin ko, hindi magkasundo sina Kuya Win at War. Madalas ko sila nakikitang masama ang tingin sa isa‘t-isa. Pero okay lang, at least `di sila nagbabangayan.Sa dalawa, si Kuya Win ang matalino, habang mas magaling naman sa sports si War, Kaya `pag may `di ako maintindihan sa school kay Kuya Win ako nagpapaturo matapos maghapunan.”Napaka simple naman nito’ng math problem na `to ba’t `di mo maintindihan?” tanong s’ya sa `kin minsan habang tinuturuan ako sa kuwarto ko.”Ha? Teka, saan nanggaling `yung number 25?””Kukunin mo nga kasi muna ang value ng N.””Eh, `yung X?””Hay,” yumuko si Kuya Win at isinulat `uli ang equation sa papel ko, ”Ayan, bago m
Mula noon, nag-aral na `ko nang mabuti! Ayaw ko kasing maparusahan ni Kuya Win, pero sa totoo lang, parang `di naman `yun parusa, kasi, matapos ng pangatlo’ng mali ko, parang sumasarap na s’ya!Ang sarap kasi’ng mangiliti ni Kuya Win, eh, `di tulad ni War na laging nanggigigil!Kaya lang nakakatakot magalit si Kuya, baka damihan pa n’ya lalo mga math problems na sasagutan ko!Kinagabihan, kinulit nanaman ako ni Kuya War. Nagtitimpla ako ng gatas nang bigla n’ya `kong hatakin sa balakang!”Ay tokwa!” agad n’yang tinakpan ang bibig ko.”Shh! Baka magising sina dad, kakapasok lang sa kuwarto para matulog.””Ikaw naman kasi! Hilig mo’ng nanggulat!” hinampas ko s’ya sa braso.Mag-aalas onse na nga, `di lang ako makatulog kaya naisipan ko’ng gumawa ng hot milk.”Ba’t ba gising ka pa? Sabi ni Daddy may exam ka raw bu- Ack!” inil
“Josh, gising ka pa?”Patulog na ako nang pasukin ako ni War sa kuwarto nang gabing iyon.”O, bakit?” Nagpigil ako ng hikab habang nakahiga sa kama.”`Di pa `ko inaantok, eh, laro muna tayo.””Ha? Inaantok na ko, kakatapos lang naming mag-aral ni Kuya Win.””Bakit ba lagi ka’ng inaantok pagkatapos n’yong mag-aral, `di na tuloy tayo nakakapaglaro.” Ngumuso si War habang palapit sa `king kama.”`Pag kasi mali ang sagot ko, lagi n’ya `ko pinaparusahan! Nakakapagod!””Bakit, lagi ka ba’ng mali?” natatawang tanong ni War na umupo sa kama ko.”Uy! Hindi ha, nag-aaral na `ko nang mabuti! Mahirap na, baka mapanisan ako!””Ha?” napasimangot sa `kin si War. Gumapang ako palapit kay War at bumulong sa tenga n’ya.”Pag kasi mali ang sagot ko, kinikiliti ako ni Kuya, tapos `pag nakaka
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi
Chapter 11 ”Yuu Jinn! Si Yuu Jinn Gunn!””We love you Yuu Jinn!” Tili ng mga tao sa paligid.Pati si Rome, napatitig sa stage at mukhang maiiyak.Tumingin rin ako sa entablado. Sure enough, nandoon si Jinn, kinakausap ang MC at pinalilibutan ng ilang mga fans n’ya.Lalong humigpit ang kapit sa `kin ni Rome.”H-halika... alis na tayo, ate Aveera.” Hinatak n’ya ko paalis.”Sandali, nasa direction na `yan ang bodyguard mo,” pigil ko sa kanya, ”Kung babalik tayo, baka makasalubong naman natin ang mommy mo.””I don’t care. Ayoko’ng makita si Jinn,” matigas n’yang sinabi.“Kahit pa balak ng mama mo na ipa-abort ang baby ninyo?”That did it.Namutla si Rome na nanlaki ang mga matang napuno ng luha. Nanginig ang mga labi n’ya at `di na nagawa pang makapagsalita. Ni `di na s'ya nakalakad pa.“Let’s just stay here for a while,” sabi ko sa kanya. "Hintayin nating mapunta lahat ng atensyon kay Jinn, tapos saka ako
Chapter 10Nakaupo na sa isang mesa ang mommy ni Rome nang dumating kami sa cafe. Nakakapagtaka, naunahan pa n’ya kami na halos walking distance lang ang layo rito.Tumayo s’ya nang makita kami at itinipa ang mga braso para yakapin ang anak n’yang nag-aalangan lumapit sa kanya.Maganda s’ya, artistahin, walang kakulu-kulubot sa makinis n’yang mukha, `di mo iisiping dalawa na ang anak. Hanggang balikay ang light brown na buhok nito na mukhang bagong cellophane at naninilaw ang katawan sa suot na mga gintong accessories.S’ya ang tipong babae na pag nakita mo, alam mo’ng mayaman at `di mo ma r-reach, also, hindi papayag na makanti mo man lang. Kitang-kita naman sa dalawang bodyguard na nasa tabi n’ya, maliban kay kuya Jun sa likod na masama ang tingin sa `kin.“Mommy! I’m so sorry...” `yun ang unang-unang sinabi ni Rome, at doon pa lang, alam ko, talo na kami.“It&
Chapter 9 ”Nako, eh, sira-ulo pala `yang syota mo, eh!” sabi ni Albert, ”Dapat pala, inubos mo mga tanim ni mama, baka kunsakali matamaan mo s’ya!””Anong matamaan, eh, ang lalayo ng bato ni kuya Rome!” tumatawang sabi ni Alvin, ”Type mo pa rin, eh, `no? `Di mo masaktan? Aminin!”“May punto rin naman `yung jowa mo, eh, wala rin ako’ng tiwala kay Star! Kahit sa mga labas n’ya `pag ume-extra s’ya sa TV, kung `di s’ya mayaman na mayabang, eh, basagulerong tambay ang role n’ya!” sabi ni Andrew.“Pero imbes na magalit, dapat nag-usap na lang muna kayo,” payo ni papa, “Paano kayo magkaka-ayos kung uunahin mo ang galit?”“Tama, iho,” si mama. “Pati tuloy `yung mga halaman ko nadamay sa away n’yo...”“S-sorry po talaga, tita...” sumisinghot na sagot ni Rome, “kasi naman... sa dinami-raming kantang pagpipilian, `yun pa ang naisipan n’ya!”“Nya-ha-ha-ha-ha! Oo nga, eh! Insulto!” gatong pa ni Albert.“Well, given na bobo talaga si Jinn sa ganyang bagay, a