Gunther Mabilis lumipas ang mga araw at linggo. Kahit dumating na si Lucia na assistant ni Ginevra ay hindi pa rin niya ako inaalis sa trabaho.I accepted part-time jobs in some cafeterias too. Pinapasukan ko ang mga ito kapag tapos na ang mga gagawin sa clinic.About my nightmare disorder, I underwent some meditations with Ginevra. Nakakatulong at nabawasan ang pananaginip ko ng masama. She diagnosed me with PTSD. The medicines she prescribed also helped to improved my sleep.Para makabawi kay Ginevra ay pinapasyal ko ito kasama si Esmeralda. Naging magaan ang loob ko sa dalawa lalo na kay Ginevra. I don’t think that I can kill the two of them. Could it be Ginevra is a reliable person, but there is still something about her that I can’t explain. Hindi ko alam kung saan niya nakukuha ang lakas ng loob upang pakitunguan ako ng maganda. Even she knew what kind of a person I am.Anyway, it’s Valentine’s Day. I invited Ginevra into a friendly date, while Esmeralda having her own romantic
March 2022GuntherI traveled to Genoa to pick up some of Ginevra's medical products. On my way to the train station to return to Milan, I checked my phone and discovered 16 missed calls from Aaron.“Anong problema kaya niya?” bulong ko sa sarili.Nang makarating ako sa tren ay naupo kaagad ako sa isang bakante upuan na malapit sa bintana at inilapag sa paanan ko ang box na may lamang gamot. Naisipan ko tawagan si Aaron dahil sa pag-aalala na baka may nangyari masama sa kanya.“Hello, Alexander?” bungad kaagad ni Aaron sa kabilang linya.“Yes, I got miscalls from you. May problema ba?” I asked.“O-oo,” garalgal nitong sagot sa akin.“Tell.”“Nasa clinic ka ba? Pupuntahan kita.”“No, I’m here in Genoa at nakasakay na ako sa ng train pabalik ng Milan. I can be there after 2 hours more or less,” ani ko. Panandaliang natahimik si Aaron na maaaring nag-iisip at naririnig ko pa ang pagbuntong-hininga nito sa kabilang linya. I know the man is in trouble and I hate to guess it. “Aaron, sabihi
GuntherMilanI was five minutes earlier to the meeting place when Tobi arrived. He was accompanied by three men who possibly his bodyguards. One of them carrying a black long leather bag and handed to me."Open it," said Tobi.I layed the bag on the ground and opened it, isang MK13 rifle ang bumungad sa aking mga mata. Kumunot ang aking noo dahil ibang klase ng rifle ang inaasahan na makita."You look disappointed, are you expecting something else?" tanong ni Tobi."Yes, but this one is still useful. Nothing to worry, I can do the job," tugon ko at kinarga ang rifle."That's good to know," wika ni Tobi at sinenyasan ang isa pa nitong kasama upang lumapit sa akin at iniabot ang isang envelop. "All the information and things you need are already inside the envelop. Saito will take you to your destination. Good luck and see you soon."Lumisan na sina Tobi at iniwan kami ni Saito na isa ring Japanese upang samahan ako.Sumakay kami ni Saito sa isang private plane na pag-aari ng pamilya n
2018“Papa, it's time for you to announce to the family about Gunther, being the rightful heir,” Pia said.“It’s Master Frouch for you, not papa!” madiin na tugon ni Dimitri.Natahimik si Pia sa narinig. Nasa opisina siya ni Dimitri sa loob ng mansion upang pag-usapan ang tungkol sa pagiging heredero ng anak.“Until now ay hindi mo ako matanggap bilang manugang. ‘Di bale, what important is my son’s right.”Napatiim bagang si Dimitri. Kahit kailan ay hindi niya gusto ang manugang na halatang may pagkasugapa sa kayamanan. Ibang-iba ang ugali nito sa naunang asawa ng anak.“I can’t make Gunther as the rightful heir at alam mo ang dahilan.”Sumilay ang galit sa mukha ni Pia kaya napatayo ito at nahampas ang office desk ng matanda. “Your first born grandchild is already dead.” “Enough!” hasik ni Dimitri. “Hanggat wala sa harapan ko ang kanyang bangkay mananatili siyang buhay at nararapat na
2021Gunther POV“Mommy, last two years you agreed to let me go on vacation to Greece. Bakit nagbago na naman ang isipan mo?” Ilang beses na ako nakapagpa- rebooked ng flight schedule dahil sa lagi may iniuutos si mommy. Next week na dapat ang flight ko going for vacation in Greece, but here we go again.“Sundin mo ang utos ko, para sa ‘yo rin naman ang importanteng mission na ‘to,” wika ni mommy habang nasa paborito niya kaming restaurant. Kapag may importanteng iuutos ay dito niya lagi gusto pag-usapan dahil sa may mga matang nakamanman sa mansion. Nasa VIP room kami ng restaurant at sa labas naghihintay ang mga bagong bodyguard ni mommy.Wala ako ganang kumain because I’m disappointed of mom decision at marahil napansin niya kaya tumigil sa pagsubo ng pagkain.“Alright, after this mission you can go to Greece or any country you like.”Napatingin ako kay mommy, hindi makapaniwala sa mga sinabi nito. Sa una ay naisip ko nagbibiro lamang ito.“Basta ang gusto ko ay gawin mo malinis
San Donato MilaneseGunther POVI see mommy hitting me many times and I feel the pain in my veins.“Mommy stop! It hurts, please stop!” patuloy ko pagmamakaawa.“Hoy, Alex! Gising!!!” Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang boses ni Aaron na isang kababayan na matagal na ring naninirahan sa Italy. Napahawak ako sa kanyang braso habang pawisan ang aking mukha. “Nanaginip ka na naman, kanina pa kita ginigising at ang lakas ng ungol mo. Mabuti na lang at walang nagrereklamo sa kabilang silid,” wika ni Aaron.I can’t afford to pay a whole apartment kaya nagbabayad ako ng share kay Aaron. Magkasama kami sa maliit niyang silid at hati sa space. Walo kaming nagsasalo-salo sa isang maliit na apartment dahil may kamahalan ang renta sa bansang ito para sa mga ordinaryong tao na may binubuhay na pamilya sa Pilipinas.I’m broke. Kakaunti lamang ang pera nadala ko at nagastos na sa maraming bagay. Hindi rin ako makapag-withdraw ng pera dahil siguradong mati-trace ako ni mommy.Last three m
Ginevra POV Natataranta ako umuwi sa apartment na inuupahan ko rito sa Milan. But never expected to see the same man outside the building nang mapasilip ako sa bintana.I’m sure he followed me here and now my heartbeat began to rise. Tinakpan ko ng kurtina ang bintana at nanginginig ang mga kamay na kinuha ang tasa na may kape upang higupin. Suddenly someone knocked the door kaya nabitawan ko ang tasa na bumagsak sa sahig at nabasag.A flash back appeared in my mind, that man was the waiter yesterday sa café kung saan hinihintay ko si Esmeralda. Natapon niya sa akin ang kape ng in-order ko nang tawagin ni Esmeralda ang pangalan ko. Sinungitan ko siya ngunit bigla ako tinalikuran at natatarantang umalis sa café. At siya rin ang nakabanggaan ko sa park na natapunan din ako ng dala niyang kape. Natawa ako sa pag-alala sa lalaki kahit may kabang nararamdaman. Kaya marahil nang magpunta ito sa clinic ay alam niya kaagad na ako ang hinahanap. I’m also positive that he is the man I encounte
Gunther POV“Shit!” I groaned, habang hawak ang nasa pagitan ng mga hita ko. The hell with this woman.Sinusubukan niya talaga ako, bago pa niya maabot ang doorknob ay nahatak ko na ang kanyang kanang braso. Nagpumiglas ito ng buong lakas hanggang humandusay kami pareho sa sahig.“Damn it! Gusto mo talaga mapadali ang buhay!!!” Gigil ko sabi, ngunit patuloy pa rin ito sa pagtulak sa akin gamit ang kamay at paa.“Let me go, please!” she begged. Her Italian accent sound sexy to me, kahit sa pagsasalita niya ng Tagalog ay iba ang dating sa aking tainga. To prevent her from fighting, I pinned her down and securely grasped her both hands above her head with my left hand.She still refuses to give up and I lost my temper kaya naman, I stabbed the knife to the floor close to her neck. Nanlaki ang bilugan niyang mga mata at tumigil sa panlalaban. Nadaplisan ko ang kaniyang balat kaya dumugo ito.“P-please, don’t kill me,” umiiyak nitong sabi.Nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Es
GuntherMilanI was five minutes earlier to the meeting place when Tobi arrived. He was accompanied by three men who possibly his bodyguards. One of them carrying a black long leather bag and handed to me."Open it," said Tobi.I layed the bag on the ground and opened it, isang MK13 rifle ang bumungad sa aking mga mata. Kumunot ang aking noo dahil ibang klase ng rifle ang inaasahan na makita."You look disappointed, are you expecting something else?" tanong ni Tobi."Yes, but this one is still useful. Nothing to worry, I can do the job," tugon ko at kinarga ang rifle."That's good to know," wika ni Tobi at sinenyasan ang isa pa nitong kasama upang lumapit sa akin at iniabot ang isang envelop. "All the information and things you need are already inside the envelop. Saito will take you to your destination. Good luck and see you soon."Lumisan na sina Tobi at iniwan kami ni Saito na isa ring Japanese upang samahan ako.Sumakay kami ni Saito sa isang private plane na pag-aari ng pamilya n
March 2022GuntherI traveled to Genoa to pick up some of Ginevra's medical products. On my way to the train station to return to Milan, I checked my phone and discovered 16 missed calls from Aaron.“Anong problema kaya niya?” bulong ko sa sarili.Nang makarating ako sa tren ay naupo kaagad ako sa isang bakante upuan na malapit sa bintana at inilapag sa paanan ko ang box na may lamang gamot. Naisipan ko tawagan si Aaron dahil sa pag-aalala na baka may nangyari masama sa kanya.“Hello, Alexander?” bungad kaagad ni Aaron sa kabilang linya.“Yes, I got miscalls from you. May problema ba?” I asked.“O-oo,” garalgal nitong sagot sa akin.“Tell.”“Nasa clinic ka ba? Pupuntahan kita.”“No, I’m here in Genoa at nakasakay na ako sa ng train pabalik ng Milan. I can be there after 2 hours more or less,” ani ko. Panandaliang natahimik si Aaron na maaaring nag-iisip at naririnig ko pa ang pagbuntong-hininga nito sa kabilang linya. I know the man is in trouble and I hate to guess it. “Aaron, sabihi
Gunther Mabilis lumipas ang mga araw at linggo. Kahit dumating na si Lucia na assistant ni Ginevra ay hindi pa rin niya ako inaalis sa trabaho.I accepted part-time jobs in some cafeterias too. Pinapasukan ko ang mga ito kapag tapos na ang mga gagawin sa clinic.About my nightmare disorder, I underwent some meditations with Ginevra. Nakakatulong at nabawasan ang pananaginip ko ng masama. She diagnosed me with PTSD. The medicines she prescribed also helped to improved my sleep.Para makabawi kay Ginevra ay pinapasyal ko ito kasama si Esmeralda. Naging magaan ang loob ko sa dalawa lalo na kay Ginevra. I don’t think that I can kill the two of them. Could it be Ginevra is a reliable person, but there is still something about her that I can’t explain. Hindi ko alam kung saan niya nakukuha ang lakas ng loob upang pakitunguan ako ng maganda. Even she knew what kind of a person I am.Anyway, it’s Valentine’s Day. I invited Ginevra into a friendly date, while Esmeralda having her own romantic
Gunther“Alexander!”Napabalikwas ako ng bangon sabay tingin sa paligid. Bukas ang ilaw ng sala at nakita ko sa Ginevra na nasa likuran ng sofa.“Kanina pa kita ginigising, you having a nightmare again,” wika nito na nag-aalala.“Are you alright?” I asked, sabay punas ng kanang palad sa mukha ko.“Oo naman, I’m alright. Ikaw itong halatang hindi alright,” tugon nito at nagpunta sa kusina upang kumuha ng tubig sa baso. Ibinigay niya ito sa akin.“Bakit nasa likod ka ng sofa kanina?”“Baka kasi sakalin mo na naman ako at mapatay na. Anong napanaginipan mo ngayon?” Umupo siya sa single sofa na nakaharap sa akin.“You.”“Me?” nagtatakang tanong nito.“Yes, you. We were in a familiar place and someone hurt you.”Hindi nakalistas sa akin ang paglunok niya na marahil natakot sa sinabi ko.“T-then, what happened next?”“I don’t know. Bigla mo na kasi ako ginising,” tugon ko at ibinaba ang baso sa maliit na mesang nakapagitan sa amin matapos maubos ang laman.“Did you take the medicines that I
GuntherI called Aaron to bring me some clothes dahil hindi pa ako nakakaligo mula kahapon.Two cameras are installed in this area na kinaroroonan namin ni Ginevra and one camera in the small room. Mainam na ang ganito upang madaling malaman kung mayroong balak na tumakas o gawing masama ang babaeng ito. It is the second day namin na magkasama and I’m not sure kung anong gagawin sa kanya.Napapansin ko na nagmamatigas na ito at nawala ang dating takot na pinakita. But I accepted her offer na magtrabaho sa kanya. Hindi ko lang siya mababatayan kun’di, kikita pa ako.I’m still sitting in this long sofa while waiting for Aaron, but after an hour he called. Nasa tapat siya ng building. Sinabihan ko siyang umakyat upang magtungo mismo sa klinika.Nang marinig ko may kumatok sa pinto ay ako na ang mismong nagbukas nito. Abala si Ginevra na nakaupo sa assistant table at nag-aayos ng records.“Pasok ka,” wika ko kay Aaron at linuwagan ang pintuan.“Nasa bag na lahat ng kailangan mo,” tugon ni
GinevraWalang-hiyang buhay ito! Ako na naman ang pinagbitbit ni kamahalan ng mga gamit. Abuso na talaga ang isang ‘to.“Hurry up!” wika pa nito habang paakyat ng hagdan.Grabe! Ako na nga ang may bitbit, ako pa ang minamadali. Mabuti na lamang at nasa second floor ng building na ito ang clinic ko. Sa hallway ay nakatingin sa amin ang mga naghihintay na clients, wala ako magawa kun’di ang ngitian sila. Pagpasok namin sa clinic ay padabog ko nilapag sa sahig ang mga gamit.“Careful, ikaw rin ang magbabayad kapag pinalitan ng bago ‘yan,” pang-aasar pa nito habang pinagmamasdan ang nakapaligid na dingding.Hindi kalakihan ang clinic ko dahil mahal ang upa. Tama na may isang small private room at waiting area ito.“Ano na?! Balak mo rin na maglagay ng surveillance camera rito?” naiirita ko tanong.“Yes. Umpisahan mo ng mag-drill.”“Excuse me?” Baka namamali lang ako ng dinig.“You heard me right,” tugon nito.“You are crazy, nakita mo ng may mga taong naghihintay sa labas. Gusto mo na una
Ginevra Just as expected, this young man never leave. “I want to sleep,” I said, nag-unat pa ako ng mga kamay sabay hikab upang ipakita sa kanya na inaantok na ‘ko. “Okay,” sabi nito na tumayo sa pagkakaupo. Kanina pa kami rito sa dining table and now exactly 10 pm according to the wall clock. Naglakad si Alexander patungo sa pintuan ng silid ko and he opened it to enter. Napakunot-noo ako dahil sa ginagawa nitong pagmamatyag sa aking silid. I followed him, baka kung ano pa ang gawin nito sa aking silid. He is hard to predict honestly. “Ano na naman ba ang tinitingin-tingin mo sa silid ko?” masungit ko tanong. “Nothing. You go to sleep,” malamig nitong sagot. “What about you? Hindi ka pa ba uuwi?” “Dito ako matutulog.” Nanlaki ang mga mata ko sa tugon niya. I can’t believe na makakasama ko siya sa magdamag, “You can’t stay here.” “I can’t leave you.” Wow! Sounds romantic from a handsome young man like him. I almost forgot that he abducted me in my own place. Puwede sana siya
GinevraI have no intention na takasan ang lalaking ito kaya hindi na kailangan na itali ako. With this cable tie, seriously? Mahigpit ang pagkakatali kaya masakit ito sa kamay at paa. I translated the manual written to him kahit ayaw ko.I rolled my eyes when he looked at me while preparing his tools.“Anong tinitingin-tingin mo?” I asked. His green eyes are so beautiful but deadly.“Shut up! Baka mainis ako sa ‘yo lagyan ko ng busal ang bibig mo.” Inayos niya ang maliit ko dining table papunta sa isang gilid ng sala at pinatungan ng silya upang maabot ang mataas na bahagi ng dingding.Nakakairita ang ugali nito. I was scared of him hindi lang para sa buhay ko kun’di pati na rin kay Esmeralda. Esmeralda is my dear Italian friend kaya hindi ako papayag na isang tulad ni Alexander ang papatay dito.Malaki ang utang na loob ko kay Esmeralda dahil siya ang naging tagapagtanggol ko kapag binu-bully sa school noong high school. Baluktot ang dila ko sa pagsasalita ng Italian noon, dahil lum
Gunther POV“Shit!” I groaned, habang hawak ang nasa pagitan ng mga hita ko. The hell with this woman.Sinusubukan niya talaga ako, bago pa niya maabot ang doorknob ay nahatak ko na ang kanyang kanang braso. Nagpumiglas ito ng buong lakas hanggang humandusay kami pareho sa sahig.“Damn it! Gusto mo talaga mapadali ang buhay!!!” Gigil ko sabi, ngunit patuloy pa rin ito sa pagtulak sa akin gamit ang kamay at paa.“Let me go, please!” she begged. Her Italian accent sound sexy to me, kahit sa pagsasalita niya ng Tagalog ay iba ang dating sa aking tainga. To prevent her from fighting, I pinned her down and securely grasped her both hands above her head with my left hand.She still refuses to give up and I lost my temper kaya naman, I stabbed the knife to the floor close to her neck. Nanlaki ang bilugan niyang mga mata at tumigil sa panlalaban. Nadaplisan ko ang kaniyang balat kaya dumugo ito.“P-please, don’t kill me,” umiiyak nitong sabi.Nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Es