Napabuntong-hininga si Andrew. Sa isip niya, “Tiffany, pangako, aalagaan namin si Kuya. Gagawin namin ang lahat para maiparamdam sa anak ninyo kung gaano ka niya kamahal.” Nang gabing iyon, muling bumalot ang katahimikan sa bahay. Tila lahat ay tahimik maliban sa mahinang tunog ng orasan na umiindayog sa sala. Nasa kalagitnaan ng pagtulog si Andrew nang bigla siyang magising sa tunog ng kumaluskos mula sa kusina. Bahagyang nagdilim ang kanyang noo. “May magnanakaw kaya?!” Bulong niya sa sarili habang mabilis na bumangon at kinuha ang payat na baseball bat na nakita sa tabi ng pinto.Tahimik niyang tinungo ang kusina, maingat sa bawat hakbang, pilit na hindi gumagawa ng ingay. Ngunit nang sumilip siya sa liwanag ng kusina, laking gulat niya sa nakita.Isang babae ang nakaupo sa lamesa, tahimik na kumakain ng sandwich. Ang liwanag ng ilaw mula sa kusina ay tumama sa maamo ngunit pagod nitong mukha. Napansin ni Andrew na naka-duster ito at bahagyang nakaumbok ang tiyan. Napahinto siya, “
Laging madilim ang gabi kay Drake. Anim na buwan na ang lumipas mula nang pumanaw si Tiffany, ang asawa niyang minahal higit pa sa lahat. Sa kabila ng paglipas ng panahon, tila sariwa pa rin ang sakit sa kanyang puso. Ang bawat araw ay nagiging tila larawan ng nakaraan—masasayang sandaling tinuldukan ng isang malupit na tadhana. Ang kanilang mga pangarap na magkasama, ang mga hindi natapos na usapan, ang mga plano nilang bumuo ng isang pamilya—lahat ng iyon ay naglaho sa isang iglap.Sa gitna ng kanyang paghihirap, si Dianne ang nagsilbing ilaw sa kanyang madilim na mundo. Si Dianne, ang surrogate mother na hinirang nila ni Tiffany upang tuparin ang kanilang pangarap na magkaanak. Matapos ang maraming pagsubok sa pagkakaroon ng sariling anak, napagdesisyunan nilang mag-asawa na kumuha ng surrogate upang maisakatuparan ang matagal na nilang inaasam. Ngunit hindi kailanman inakala ni Drake na ang babaeng ito, na una niyang nakilala bilang katuwang sa isang plano, ang magiging sandigan n
"Kuya, ano ba ang plano mo sa nursery?" tanong ni Andrew kanina, na halatang masaya habang kausap si Dianne. "Parang ang dami pa nating kailangang gawin."“Andrew, baka gusto mong ikaw na lang ang mag-decorate,” tugon ni Dianne, pabirong nakangiti. "Ang galing mo palang magbigay ng suggestions."Narinig ni Drake ang sagot ng kapatid, isang bagay na nagpukaw sa kanyang isip: “Well, kung tutulungan mo ako, bakit hindi?”Narinig niya ang tawanan nila pagkatapos. Simple lang, ngunit ang tunog na iyon ay tila mas malakas kaysa sa kahit anong sigawan. Tumayo si Drake mula sa kanyang kinauupuan, hawak ang malamig na tasa ng kape, at dahan-dahang lumapit sa sala. Hindi siya agad nagpakita. Tumayo lang siya sa gilid ng pinto, pinapanood ang dalawa.“Andrew, masyado kang perfectionist!” sabi ni Dianne habang nililigpit ang mga tela para sa kurtina ng nursery. “Walang perpektong nursery. Ang mahalaga, magiging maayos ang anak mo dito.”"Ang anak namin ni Tiffany," mahina niyang dinugtong. Hindi
“Alam mo, Drake,” mahinahon niyang tugon, “normal lang na maguluhan. Lalo na sa sitwasyong ganito. Pero nandito kami ni Andrew. Hindi ka nag-iisa.”Tumango si Drake, ngunit sa loob-loob niya, alam niyang ang damdaming bumabagabag sa kanya ay higit pa sa pagiging mag-isa. Hindi niya maalis ang nararamdaman niyang selos sa tuwing makikita niya sina Dianne at Andrew na magkasama. Hindi niya rin maintindihan kung bakit tila nagiging mas malapit na si Dianne kay Andrew kaysa sa kanya, gayong siya ang ama ng batang dinadala nito.“Salamat, Dianne,” maikli niyang sagot bago siya lumakad pabalik sa sala, iniwang naguguluhan si Dianne.Sa mga sumunod na araw, hindi maitatanggi ang pagiging mas malapit nina Andrew at Dianne. Magkasama sila sa halos lahat ng bagay—pag-aayos ng nursery, pagbili ng gamit, at kahit sa pagluluto ng hapunan. Ang lahat ng ito ay parang isang malaking pader na naghihiwalay kay Drake sa kanilang mundo.Isang gabi, hindi na napigilan ni Drake ang kanyang damdamin. Habang
Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng veranda, tila tumigil ang mundo sa pagitan nina Drake at Dianne. Ang malamig na simoy ng hangin ay nagdala ng kakaibang lamig, ngunit hindi iyon alintana ng dalawa. Sa bawat pintig ng puso ni Drake, naramdaman niya ang bigat ng mga salitang gustong kumawala ngunit pilit niyang kinukulong."Dianne," basag ni Drake sa katahimikan, ang boses niya'y halos isang bulong. "Minsan iniisip ko... kung ano pa bang ginagawa ko rito. Kung bakit parang kahit anong gawin ko, hindi ko pa rin maayos ang buhay ko."Tahimik na umupo si Dianne sa tabi ni Drake, inihanda ang sarili sa kung ano mang sasabihin ng lalaki. Sa bawat pintig ng oras, naramdaman niya ang bigat ng emosyon sa pagitan nila."Drake," mahinang sabi ni Dianne, sinusubukang punan ang katahimikan. "Hindi mo kailangang itago ang nararamdaman mo. Kung ano man 'yan, pwede mong sabihin. Nandito lang ako."Tumingin si Drake sa kanya, ang mga mata'y puno ng alinlangan at sakit. Tila may gustong kumawala sa kany
Habang nanatiling nakaupo si Drake sa veranda, ang malamig na simoy ng hangin ay tila sumasalamin sa bigat ng kanyang damdamin. Ang katahimikan ng gabi ay pinuno ng mga alaala—ang tawanan nila ni Tiffany, ang mga plano nilang magkasama, at ang kasiyahang bumalot sa kanila noong una nilang nalaman na magkakaanak na sila. Ngunit sa gitna ng mga alaala, may bagong larawan na lumilitaw—ang ngiti ni Dianne, ang kanyang tinig na nagpapakalma sa kanya, at ang kanyang presensya na tila nagbibigay liwanag sa kabila ng kadiliman. Ang usapan nila ni Dianne ay iniwan siyang hindi mapakali, ang mga salitang binitiwan niya ay parang humukay sa mas malalim na bahagi ng kanyang puso na matagal na niyang tinatangkaing itago.Tumayo siya at sumandal sa barandilya, muling itinaas ang kanyang tingin sa mga bituin. Tila ba hinahanap niya ang sagot sa mga tanong na bumabagabag sa kanya. “Tiffany,” mahina niyang bulong, parang umaasa siyang maririnig siya ng asawa sa kabilang buhay. “Patawad kung... kung h
KinabukasanSa almusal, tahimik ang lahat. Si Andrew, na halatang napansin ang tensyon sa pagitan ng dalawa, pilit na binasag ang katahimikan. “Good morning,” bati niya habang inilalapag ang isang tray ng pagkain sa lamesa. “Parang tahimik kayo ngayon ah. Anong meron?”Umiling si Dianne at nagkunwaring abala sa pagkain. “Wala naman. Siguro pagod lang kami.”Sumulyap si Andrew kay Drake, na halatang hindi maalis ang tingin kay Dianne. “Kuya, okay ka lang ba?” tanong niya, pilit na nginingitian ang kapatid. “Parang mas tahimik ka ngayon kaysa dati.”Tila nagulat si Drake sa tanong at pilit na ngumiti. “Okay lang ako,” sagot niya, ngunit halata sa boses niya ang kawalan ng sigla.Napatingin si Andrew kay Dianne, na ngayon ay pilit ding iniiwasan ang tingin ni Drake. Alam niyang may nangyayari, ngunit hindi niya alam kung paano magtanong nang hindi nakakagulo. “Kung may problema kayo, nandito lang ako,” sabi niya, sinubukang gawing magaan ang usapan.Tumango si Drake, ngunit hindi sumagot
Nang dumating sa bahay nina Tiffany at Drake ang magulang ni Tiffany, sina Gemma at Delfin Romualdez, ang buong paligid ay napuno ng emosyon. Ang matamis na balita na magiging babae ang kanilang magiging apo ay agad na nagbigay saya sa kanilang mga puso. Ngunit sa kabila ng tuwa, may kasamang lungkot at pagnanasa na sana ay makita pa nila ang kanilang yumaong anak.Pumasok si Gemma sa sala, ang kanyang mga mata ay kumikislap sa tuwa. Pagtingin niya kay Dianne, ang kasama ni Tiffany sa bahay, hindi niya napigilan ang kanyang damdamin. Si Dianne, na may malaking tiyan at may ngiti sa labi, ay nagbigay ng pag-asa kay Gemma."Halika, Dianne," sabi ni Gemma habang papalapit. "Magandang araw at maraming salamat sa pagdadala ng buhay kay Tiffany." Hinawakan niya ang tiyan ni Dianne, at isang matamis na ngiti ang sumik mula sa kanyang labi.Sa mga sandaling iyon, sumipa ang baby sa tiyan ni Dianne, at ito'y nakita ng lahat. Tumingin si Dianne kay Gemma, ang kanyang mata'y punong-puno ng kasiy
"Halika rito, baby." utos niya at lumuhod din ako, umiikot para magkatapat ang mga balakang namin at makita ni Drake ang buong pwet ko. Ipinapatong ko ang aking ulo sa kama, inaarkong ang aking likod at itinaas ang aking p**i para sa kanya. Isang kamay ang humahawak sa aking balakang para ako'y mapanatiling matatag at ginagamit niya ang kabilang kamay upang ipasok ang kanyang nag-aalab na ari. Matagal na siyang pinahirapan, lihim akong ngumiti sa kurba ng aking braso. Binibigkas ko ang kanyang pangalan habang dahan-dahan siyang pumapasok, binibigyan ako ng kaunting oras upang makapag-adjust.Ang pangalawang ulos ay hindi mabagal. Ipinapasok niya ang buong haba niya sa akin at nararamdaman ko ang kanyang mga bayag na tumatama sa aking sensitibong klitoris. Nakapagsalita ako ng isang napakalakas na hininga ng gulat at inuulit niya ang galaw, humihinto ng kaunti sa pagitan ng bawat pag-ulos. At saka nag-develop siya ng mabilis at matinding ritmo na nag-iiwan sa akin ng hingal. Dahil nakar
Pero sa halip na bumaba, ang kamay ko ay gumagapang pataas sa kanyang dibdib, dumadaan sa makinis na buhok at sa kanyang balikat at pababa muli. Huminto ako sa kanyang mga utong at ginamit ang aking hinlalaki upang dumaan sa isang maliit na butones at pagkatapos ay sa kabila. Nilalawayan ko ang aking hinlalaki para maging basa ito, na nagpasigaw kay Drake at pinahiga siya sa kanyang likod. Ipinapakalat niya ang kanyang mga braso at ako'y yumakap sa kanyang tagiliran, hinahayaan ang aking kanang kamay na maglakbay sa kanyang katawan. Ang kamay ko ay bumababa sa kanyang mga hita at tinukso ko siya tulad ng ginawa niya sa akin, hinahaplos ang paligid ng kanyang singit ngunit hindi kailanman hinahawakan ang kanyang napakatigas na ari. Sinuportahan ko ang sarili ko sa isang siko para maabot ng mga labi ko ang kanyang patag na maliit na utong at dinilaan ko ito, pagkatapos ay sinipsip ko. Sa wakas, dahan-dahan kong pinapadaan ang mga dulo ng aking daliri sa kanyang mga bayag. "Gumawa
Humiga ako sa mga unan, halos nakapikit ang mga mata, at pagkatapos ay itinuro ko ang aking leeg, sa lugar sa ilalim ng aking tainga. "Dito rin?" bulong ko at sinabi niya habang lumalapit, "Kahit saan mo gusto." Hinalikan niya ang leeg ko, kinagat at sinipsip hanggang sa ako'y kumikilos sa ilalim niya. Naglabas ako ng isang disapointadong, nagpoprotestang ungol nang huminto siya at siya'y ngumiti nang malapad."Yan lang ba?" Bilang sagot, hinila ko ang mga kumot pababa. Tumingin ako sa kanyang mga mata habang binubuksan ko ang butones ng aking gown at pagkatapos ay hinawakan ang aking kanang suso, itinaas ito para sa kanyang mga labi. Hinalikan ni Drake ang buong paligid ng suso, iniiwasan ang utong hanggang sa isang malambing na "Pakiusap..." ang lumabas mula sa aking bibig. Ang kanyang mainit na mga labi ay humawak sa dulo ng aking suso at ginamit niya ang kanyang dila upang sipain ang dulo. Ang aking likod ay yumuyuko upang idikit ang aking sarili sa kanya habang isang munting ungo
"Alam mo ba, hindi ko na kayang buhayin ang sarili ko kung wala ka sa tabi ko?" tanong ni Dianne kay Drake, ang mata’y puno ng emosyon, ang kanyang boses ay nanghihina sa kaligayahan."Wala na akong hihilingin pa, basta’t ikaw at si Elise ang kasama ko sa bawat hakbang ko sa buhay," sagot ni Drake, ang mga kamay ay mahigpit na hawak ang kanyang asawa habang patuloy sila sa pagsasayaw.Ang musika ay nagsilbing soundtrack ng kanilang pagmamahalan, at ang lahat ng nasa paligid ay nagsimulang sumabay sa sayaw ng kasiyahan. Si Dianne at Drake ay nagsasayaw nang magkasama, habang si baby Elise ay tahimik na nanonood, ang mga mata’y puno ng kasiyahan sa pagmamahalan ng magulang.Habang ang gabi ay papalapit na sa pagtatapos, ang mga bisita ay nagtipon sa harap ng magkasunod na larawan ng mag-asawa. Pinagmamasdan ni Amelia at Richard ang kanilang anak at ang bagong pamilya, tuwang-tuwa sa kagalakan ng bawat isa. Sa bawat hakbang, sa bawat galak na nararamdaman, hindi nila alintana ang oras. A
Habang sinusuong nila ang bawat pangako, isinuot ni Drake ang singsing sa daliri ni Dianne, isang simbolo ng kanilang pagmamahalan na walang katapusan. Ang bawat paghinga nila ay punung-puno ng pangarap, at sa mga sandaling iyon, wala nang kahit anong sagabal sa pagitan nila."Sa bisa ng kapangyarihan na ipinagkaloob sa akin, idinedeklara kong kayong dalawa ay mag-asawa na. Maaari mo nang halikan ang iyong asawa."pahayag ng pari.Hindi na naghintay pa si Drake. Nilapitan niya si Dianne, inangat ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay, at hinalikan siya ng buong pagmamahal. Ang bawat halik ay may kasamang pasasalamat, pangako, at lahat ng pinagsamahan nila. Habang tinanggap ni Dianne ang mga halik na iyon, naramdaman niyang ang lahat ng hirap, pagsubok, at lungkot na kanilang naranasan ay nababayaran sa mga sandaling ito. Tinutugis nila ang isang buhay na magkasama—at iyon ang pinakamahalaga.Ang buong hardin ay napuno ng palakpakan at masayang hiyawan mula sa kanilang pamilya at
Habang dumating sila sa bahay, at nakita ni Dianne ang maligaya at masiglang si Elise na masaya sa pag-aalaga ng kanyang mga lolo’t lola, hindi rin maiwasang magtama ang kanilang mga mata ni Drake. Nagtagpo ulit ang kanilang mga mata sa gitna ng kaharian ng pagmamahalan at mga pangarap na binuo nila para sa kanilang anak at sa kanilang pamilya."Dianne, kahit na si Elise ay hindi natutulog sa atin ngayon, alam ko na may isang bagay na magpapatibay pa ng pagmamahal natin—ang magiging pamilya natin.""Masaya ako, Drake. Masaya akong maging bahagi ng pamilya mo. At masaya ako na si Elise ang magiging pinagmulan ng ating magkasamang kwento."Tulad ng isang giliw na pagmamahal, niyakap ni Drake si Dianne at hinalikan siya sa kanyang buhok. Sa bawat halik, ramdam nila ang pagnanasa at malasakit sa isa’t isa. Ang kanilang pagmamahal ay nagpatibay pa, at alam nilang ang mga pagsubok at sakit na kanilang naranasan ay nagbigay daan sa mas matibay na pagkakabigkis nila bilang magkasama.Habang l
Dumating ang weekend at nagsimula nang maghanda sina Drake at Dianne. Pumunta sila sa isang sikat na wedding couture upang maghanap ng wedding planner. Habang nasa loob ng bridal shop, hindi maitago ni Dianne ang excitement nang makita ang mga wedding dresses."Drake, look! Ang gaganda ng mga gowns!" halos pasigaw niyang sabi habang hinahaplos ang isa sa mga damit."Gusto mo bang isukat ang ilan?" tanong ni Drake, nakangiti habang pinagmamasdan ang kinang sa mga mata ni Dianne.Habang isa-isang sinusukat ni Dianne ang mga gown, hindi maiwasan ni Drake na mapatitig sa kanya. Sa suot nitong puting wedding dress, napagtanto niya kung gaano siya kaswerte."Dianne, ang ganda mo... parang anghel," mahina niyang bulong habang nakatitig sa kanya.Namula si Dianne at napangiti, saka tumingin sa salamin. "Ito na yata ang pinaka-importanteng araw sa buhay natin, Drake.""Hindi yata... sigurado akong ito na ‘yon. At wala akong ibang gustong makasama sa araw na ‘yun kundi ikaw," sagot ni Drake hab
Sa hapong iyon, bumisita si Drake sa bahay ng pamilya Abrenica upang dalhin ang pinakamagandang balita. Pagdating niya, sinalubong siya ni Lena at Pedro, ang mga magulang ni Dianne. Nakaupo ang mag-asawa sa veranda habang tinatanaw ang papalubog na araw. Agad na lumapit si Drake, halatang may nais sabihin."Magandang hapon po, Tito Pedro, Tita Lena," magalang niyang bati, kasabay ng malalim na buntong-hininga. Kita sa kanyang mukha ang kaba."Oh, Drake! Ano'ng sadya mo? Halika, umupo ka muna," sagot ni Pedro, nakangiti pero may halong pagtataka sa kanyang mukha.Umupo si Drake sa tapat nila. Panandaliang tumingin siya sa paligid, saka muling bumaling sa kanila."Gusto ko lang pong ipaalam na... ikakasal na po kami ni Dianne," diretsong sabi niya.Napamulagat si Lena, agad na napahawak sa kanyang dibdib. Si Pedro naman ay natigilan saglit bago dahan-dahang napangiti."Totoo ba ‘yan, hijo?! Salamat sa Diyos!" bulalas ni Lena, at mabilis na tumulo ang luha sa kanyang mga mata sa sobrang
Dahil sa mga nakaraang taon ng pagsubok, naisip ni Drake na darating din ang tamang pagkakataon na magbukas siya ng bagong kabanata sa buhay—hindi lamang para kay Dianne, kundi para sa kanilang pamilya. Nang gabing iyon, nang dumating siya mula sa trabaho, dala na niya ang mga saloobin at damdamin na matagal na niyang itinatago, pati na rin ang isang lihim na nagbigay ng kaligayahan at takot sa kanyang puso—ang engagement ring na binili niya noong nakaraang taon, ang simbolo ng pangakong nais niyang gawin kay Dianne.Pagdating niya sa bahay, sinalubong siya ni Dianne sa pintuan. Ang kanyang mga mata, puno ng pagmamahal, ay nagbigay ng init sa puso ni Drake. "Kamusta ka?" tanong ni Dianne, habang niyayakap siya. At ang mga mahahabang sandali ng tahimik na pagtingin sa mata ng isa't isa ay nagpatibay ng mga hindi nasabing salita."Okay lang," sagot ni Drake, ngunit ang mga mata ni Dianne ay tila naglalaman ng mga tanong na hindi kayang itago. Walang imik si Drake. May mga bagay na hindi