Habang nanatiling nakaupo si Drake sa veranda, ang malamig na simoy ng hangin ay tila sumasalamin sa bigat ng kanyang damdamin. Ang katahimikan ng gabi ay pinuno ng mga alaala—ang tawanan nila ni Tiffany, ang mga plano nilang magkasama, at ang kasiyahang bumalot sa kanila noong una nilang nalaman na magkakaanak na sila. Ngunit sa gitna ng mga alaala, may bagong larawan na lumilitaw—ang ngiti ni Dianne, ang kanyang tinig na nagpapakalma sa kanya, at ang kanyang presensya na tila nagbibigay liwanag sa kabila ng kadiliman. Ang usapan nila ni Dianne ay iniwan siyang hindi mapakali, ang mga salitang binitiwan niya ay parang humukay sa mas malalim na bahagi ng kanyang puso na matagal na niyang tinatangkaing itago.Tumayo siya at sumandal sa barandilya, muling itinaas ang kanyang tingin sa mga bituin. Tila ba hinahanap niya ang sagot sa mga tanong na bumabagabag sa kanya. “Tiffany,” mahina niyang bulong, parang umaasa siyang maririnig siya ng asawa sa kabilang buhay. “Patawad kung... kung h
KinabukasanSa almusal, tahimik ang lahat. Si Andrew, na halatang napansin ang tensyon sa pagitan ng dalawa, pilit na binasag ang katahimikan. “Good morning,” bati niya habang inilalapag ang isang tray ng pagkain sa lamesa. “Parang tahimik kayo ngayon ah. Anong meron?”Umiling si Dianne at nagkunwaring abala sa pagkain. “Wala naman. Siguro pagod lang kami.”Sumulyap si Andrew kay Drake, na halatang hindi maalis ang tingin kay Dianne. “Kuya, okay ka lang ba?” tanong niya, pilit na nginingitian ang kapatid. “Parang mas tahimik ka ngayon kaysa dati.”Tila nagulat si Drake sa tanong at pilit na ngumiti. “Okay lang ako,” sagot niya, ngunit halata sa boses niya ang kawalan ng sigla.Napatingin si Andrew kay Dianne, na ngayon ay pilit ding iniiwasan ang tingin ni Drake. Alam niyang may nangyayari, ngunit hindi niya alam kung paano magtanong nang hindi nakakagulo. “Kung may problema kayo, nandito lang ako,” sabi niya, sinubukang gawing magaan ang usapan.Tumango si Drake, ngunit hindi sumagot
Nang dumating sa bahay nina Tiffany at Drake ang magulang ni Tiffany, sina Gemma at Delfin Romualdez, ang buong paligid ay napuno ng emosyon. Ang matamis na balita na magiging babae ang kanilang magiging apo ay agad na nagbigay saya sa kanilang mga puso. Ngunit sa kabila ng tuwa, may kasamang lungkot at pagnanasa na sana ay makita pa nila ang kanilang yumaong anak.Pumasok si Gemma sa sala, ang kanyang mga mata ay kumikislap sa tuwa. Pagtingin niya kay Dianne, ang kasama ni Tiffany sa bahay, hindi niya napigilan ang kanyang damdamin. Si Dianne, na may malaking tiyan at may ngiti sa labi, ay nagbigay ng pag-asa kay Gemma."Halika, Dianne," sabi ni Gemma habang papalapit. "Magandang araw at maraming salamat sa pagdadala ng buhay kay Tiffany." Hinawakan niya ang tiyan ni Dianne, at isang matamis na ngiti ang sumik mula sa kanyang labi.Sa mga sandaling iyon, sumipa ang baby sa tiyan ni Dianne, at ito'y nakita ng lahat. Tumingin si Dianne kay Gemma, ang kanyang mata'y punong-puno ng kasiy
Habang si Gemma at Delfin ay patuloy na nag-uusap kay Dianne, dumating si Drake mula sa kanyang opisina. Pagpasok niya sa bahay, naramdaman niyang may kakaibang atmosphere sa paligid. Naglakad siya patungo sa sala at nakita ang mga magulang ni Tiffany na nakaupo sa mga silya, at si Dianne na may malalim na ngiti sa kanyang labi."Magandang gabi," bati ni Drake habang ipinatong ang kanyang bag sa mesa at tinanggal ang kanyang coat. Tumingin siya kay Gemma at Delfin, na ngayon ay nagmamasid sa kanya ng may halo ng kaligayahan at kalungkutan. "Nandiyan pala kayo, Ma, Pa. Ano'ng nangyari? Mukhang may magandang balita, ha?"Tumayo si Gemma at nilapitan si Drake. "O, anak, tama ka. May maganda nga kaming nasagap na balita," sagot ni Gemma na may ngiti sa kanyang labi, ngunit ang kanyang mga mata ay malalim at puno ng emosyon. "Alam mo ba na ang magiging apo namin... ay magiging isang babae, ang anak niyo ni Tiffany"Biglang kumislap ang mga mata ni Drake. Hindi niya akalain na ang isang sim
Sa papalapit na panahon ng panganganak ni Dianne, unti-unti niyang nararamdaman ang bigat ng emosyon na hindi niya kayang ipaliwanag. Habang hinihimas ang kanyang umbok na tiyan, ramdam niya ang bawat galaw ng sanggol—si baby Mochi, ang pinangako niyang ihahatid sa mundo para sa pamilya nina Drake, Gemma, at Delfin. Ngunit sa kabila ng saya ng paparating na bagong buhay, may bumabagabag sa kanya.Paano na siya pagkatapos nito?Alam niyang bilang surrogate mother, ang kanyang tungkulin ay matapos sa araw ng panganganak. Ngunit sa mga buwan na inilagi niya sa bahay nina Drake, hindi niya napigilan ang pagkapit sa mga tao sa paligid niya. Ang bawat yakap ni Gemma, ang mga payo ni Delfin, at ang tahimik ngunit mapagmalasakit na presensya ni Drake ay unti-unting nagbigay sa kanya ng pakiramdam na para siyang bahagi ng pamilya. At higit sa lahat, ang anak na dinadala niya—isang buhay na umusbong sa kanyang sinapupunan—ay nagiging sentro ng kanyang mundo.Habang nakaupo sa isang upuan sa ver
Habang magkasamang nakaupo sina Drake at Andrew sa veranda, unti-unti nilang naramdaman ang katahimikan ng gabing iyon. Ang malamig na hangin ay tila nagpapakalma sa kanilang mga damdamin, ngunit nanatili pa rin ang bigat sa puso ni Drake. Gayunpaman, ang presensya ng kanyang kapatid ay nagbigay ng kakaibang ginhawa—isang paalala na hindi niya kailangang mag-isa sa laban na ito.Habang bumabalik na si Andrew sa loob ng bahay, nanatili si Drake sa kanyang upuan, pinagmamasdan ang buwan na nagbibigay liwanag sa madilim na gabi. Tila isang simbolo ito ng kanilang sitwasyon—isang liwanag na nagbibigay-buhay sa dilim ng kanyang damdamin. Sa isip niya, muling bumalik ang mga alaala ni Tiffany: ang mga ngiti nito, ang mga pangarap na kanilang binuo, at ang huling beses na magkasama sila bago ito mawala.Ngunit kasabay ng mga alaala ni Tiffany ay ang hindi maipaliwanag na damdamin niya kay Dianne. Sa bawat araw na lumilipas, nararamdaman niyang unti-unting nagbabago ang tingin niya sa babae—m
Kinabukasan, sa isang tahimik na hapon, masaya ang pag-uusap nina Andrew at Dianne habang ang huli ay abala sa paggagansilyo ng mga maliliit na damit para kay baby Mochi. Sa bawat tahi, isang pangarap para sa bagong buhay, isang simbolo ng pagmamahal na walang hanggan. Habang hawak ang sinulid at gantsilyo, bumangon ang mga alaala ni Dianne tungkol sa mga panaho'y kasama si Tiffany. Ngunit sa araw na iyon, ang kanyang isip ay puno ng kasiyahan, at ang mga biro ni Andrew ay nagbigay sa kanya ng mga tawa at aliw."Alam mo, Dianne," sabi ni Andrew, habang pinagmamasdan ang mga kamay ni Dianne na mabilis na gumagalaw, "sigurado akong magiging spoiled si baby Mochi. Eh, tito na ako, eh! Ganyan ako, eh—laging unang nagpapasaya sa mga pamangkin!"Sumulyap si Dianne kay Andrew at ngumiti. "Ay, oo nga! Siguradong magiging spoiled si baby Mochi sa 'yo, Andrew! Lalo na't ikaw ang tito na walang ibang ginagawa kundi paligayahin siya," sabay tawa, habang nililipat ang pansin sa kanyang ginagawa. "
Hindi mo kailangan mag-alala, Drake, wika ni Dianne sa sarili, habang ang kanyang mata ay tumutok kay Drake na nakayuko, nagmumuni-muni. Surrogate mother lang ako, at wala akong karapatan na maghintay ng kahit anong espesyal na lugar sa buhay niyo. Alam kong darating ang araw na kailangan ko ring lumisan, kaya't kailangang matutunan ko nang tanggapin ito.Mabilis niyang ipinikit ang kanyang mata at nagtakip ng ngiti sa kanyang labi upang hindi ipakita kay Drake ang kalituhan sa kanyang puso. Bagamat masakit, alam niyang ang kanyang tungkulin ay natapos pagkatapos manganak at maging isang ina para sa bata, ngunit hindi siya makakatakas sa mga damdaming umuusbong sa kanyang puso. Ang tanging magagawa niya ay itago ito at ipagpatuloy ang papel na ipinanganak siya upang gampanan."Drake," sinimulan ni Dianne, ang tinig ay malumanay at puno ng kababaang-loob. "Alam ko na may mga bagay na mahirap tanggapin. Pero hindi ko kayang magtago ng sakit. Hindi ko naman inaasahan na magiging espesyal
Sa isang panginginig, bumagsak siya pasulong, niyayakap siya at bumubulong ng matatamis na kalokohan sa kanyang tainga, at mas mahigpit pang niyayakap ni Drake siya habang sumasakay siya sa alon ng kanyang orgasmo.At muli, sa ikalawang libong beses, napagtanto niya kung gaano siya kamahal nito.Bumibilis ang takbo ng oras habang nakahiga sila roon, yakap sa dulot ng kanilang pag-ibig na naging kongkreto.Hinila ni Dianne siya at umupo sa tabi niya, dinadampi ang kanyang mukha sa baluktot ng kanyang leeg. Nag-unat siya, inarkong ang kanyang likod, at itinaas ang kanyang ulo na parang may gustong sabihin, pero bigla, may maliit na tunog na lumabas sa kanya--tamad, basa, at ganap na katawa-tawa. Ngumiti si Dianne, at nang maramdaman ang kanyang ngiti, hindi niya mapigilan ang kanyang sariling pagtawa na sumabog. Sinubukan niyang pigilin ang mga ito sa pamamagitan ng paglubog ng kanyang mukha sa kanyang leeg, pero lalo lang itong lumalala, at ang kanilang tawanan ay pumuno sa silid-tulug
Binasag niya ang halik, hinaplos ang kanyang mga daliri sa kanyang mga labi, at siya'y sabik na dinilaan ang mga ito. "Kumain ka ng meryenda mo," sabi niya, ang kanyang ngiti'y nakakaakit.Hindi siya nag-atubili, dumulas pababa sa pagitan ng kanyang mga binti at binuka ang kanyang mga talukap gamit ang kanyang dila. Siya ay nag-aapoy, ang mga hilaw na pagsisikap ng kanyang umaga ay kumakapit sa kanyang katawan sa banayad na alat, at naglabas siya ng munting ungol ng kasiyahan--ito mismo ang gusto niya. Nagtatag siya doon, nakahiga sa kanyang init, ang kanyang ari ay nakadapo sa kanyang sarili, ang presyon ay nagpapadulas sa kanya sa mga kumot. Walang kahit kaunting pagpapanggap na mang-aakit--hindi na kailangan iyon. Walang kahit isang dila, ang kanyang bibig ay sumasakop sa kanyang clitoris, ang kanyang mga kamay ay nakadikit pa rin sa kanyang puwit.Sa isang saglit na pag-iisip, napagtanto ni Dianne sa ikalawang libong pagkakataon na ang kanyang puwit ay maaaring paborito niyang bah
Lumapit siya upang yakapin siya. Ang kanyang balat, pinalamig ng hangin ng umaga, ay dumadampi sa pawisang init ng kanyang katawan pagkatapos ng ehersisyo, sinisipsip ang kanyang init. May dala siyang bahagyang amoy ng maulang araw sa labas, ngunit hindi ito ang pumupukaw sa kanyang atensyon."Magandang umaga, Dianne."Hinalikan niya siya, ang kanyang mga kamay ay dumudulas pababa sa kanyang likod patungo sa kanyang mga balakang--isang kilos na paulit-ulit na niyang ginagawa na parang kasing natural na ng paghinga ngayon. Ang makinis na tekstura ng kanyang mga nighties ay nag-aanyaya sa kanyang mga kamay na mag-explore pa, at ginawa niya ito, ang kanyang mga kalamnan ay kumikilos sa ilalim ng kanyang haplos. Siya ay matamis at maalat, at sinuklian siya nito ng halik."Miss mo ako," sabi ni Dianne--hindi isang tanong kundi isang pahayag na tiyak."Ang hirap mong labanan kapag ganyan," sagot niya, at iyon ang kanyang katotohanan.Ang mga daliri ni Drake ay pumasok sa kanyang leggings, l
Humiga siya sa kanya, naramdaman ang lambot nito sa kanyang bibig at ang kanilang katas sa pagitan ng kanyang mga binti habang ginising siya.Lumingon siya at umupo sa kanya, at sinimulan ang mabagal na French kiss habang ang kanyang mga kamay ay gumagalaw sa kanyang likod at dahan-dahan niyang isinubo siya sa pagitan ng kanyang mga binti, gamit ang kanilang mga likido bilang pampadulas. Pina-play niya ang kanyang mga suso habang dumudulas siya sa kanya habang naghalikan sila na nagpatindi muli ng kanyang libog, at nagsimula siyang umungol. Humiga siya pabalik, itinulak siya papasok habang naghalikan sila, at nilamas niya ulit ang kanyang mga suso. Dahan-dahan siyang umibabaw sa kanya sa dilim, hinahalikan siya nang malalim habang ang mga kamay nito ay lumipat sa kanyang likod, pinipisil siya papunta sa kanya at naramdaman niyang punung-puno siya habang siya ay humigpit sa kanyang paglaki. Ang pagtatalik sa kanyang lalaki ay mainit at sexy, lalo na't siya ang may kontrol at hinalikan
Sa gabing iyon, sa kabila ng lahat ng mga pagsubok at tensyon sa paligid nila, natagpuan ni Dianne at Drake ang sarili sa isang mas tahimik at mas maligaya na sandali. Ang kanilang mga puso ay punong-puno ng pagmamahal at pagtitiwala sa isa’t isa, isang uri ng pagmamahal na nagiging gabay nila sa kabila ng mga problema at panganib na humahadlang sa kanilang landas.Sa ilalim ng kumot ng gabi, habang magkahawak ang kanilang mga kamay, isang katahimikan ang bumalot sa kanilang paligid. Ang bawat paghinga at bawat galak na ibinubukas ng isa’t isa ay nagbibigay sa kanila ng lakas upang magsimula muli, magsalita ng walang takot, at magtulungan. Naging ligtas na kanlungan para kay Dianne ang mga bisig ni Drake, at si Drake naman ay natagpuan ang lahat ng dahilan upang ipaglaban ang kanilang pagmamahal.“Wala ng mas hihigit pa sa pagmamahal ko sayo, Dianne,” wika ni Drake habang pinagmamasdan ang mga mata ni Dianne. “Sa kabila ng lahat ng nangyayari, ikaw ang dahilan kung bakit ako patuloy n
"Kung si Dianne ang magiging hadlang sa mga plano ko, hindi ko na kayang magpatalo pa," sagot ni Ruby, ang tono ng kanyang boses ay puno ng galit. "Siya ang dahilan kung bakit hindi ko makuha si Drake. Hindi ko siya kayang makita na siya ang nagtataguyod ng negosyo na matagal ko nang gustong sakupin.""Ruby, hindi ito ang tamang paraan. Ang pagmamahal ni Drake kay Dianne ay hindi mo kayang baguhin sa pamamagitan ng pagsira sa kanila," sabi ni Cassandra na may seryosong tinig. "Alam ko ang sakit ng pagkatalo, pero hindi ito ang solusyon. Kailangan mong harapin ang katotohanan—na may mga bagay na hindi mo kayang kontrolin."Nag-isip sandali si Ruby, ngunit ang galit at ambisyon ay hindi pa rin naglalaho. "Wala akong ibang choice, Cassandra. Kung si Dianne ang magiging rason kung bakit hindi ko makuha si Drake, kakailanganin ko ng ibang paraan.""Tandaan mo lang, Ruby, ang mga desisyon mo ay may kabayaran," paalala ni Cassandra, habang tinitingnan ang kaibigan. "Kung patuloy kang magtula
Kahit na mahirap, ang pagmamahal natin sa kanya ay ang pinakamahalaga. Nandiyan tayo para sa kanya sa anumang desisyon na gagawin niya."Si Amelia ay nag-isip saglit, pinipilit tanggapin ang mga salitang iyon. Alam niyang may katotohanan, ngunit hindi pa rin maiwasan ang pangambang sumikò sa kanyang dibdib. "Pero paano na ang kumpanya, Richard? Kung hindi siya magpapakasal kay Ruby, paano na ang lahat ng pinaghirapan ng pamilya natin?"Si Richard ay nag-isip saglit at marahang tumingin sa kanya. "Alam kong mahalaga ang negosyo para sa iyo, at para sa pamilya. Pero hindi natin pwedeng pilitin ang isang tao na isakripisyo ang kanyang sariling kaligayahan para lang sa negosyo. Si Drake ay hindi tulad ng ibang tao na madaling bibitaw sa kanyang mga prinsipyong pinapahalagahan."Tahimik silang nag-isip, ang mga pag-aalinlangan ni Amelia ay patuloy na nagbabalik. "Siguro nga," sagot ni Amelia pagkatapos ng ilang sandali. "Sana nga, Richard. Sana."Ang mga sandali ng katahimikan ay tila pina
Napangiti si Dianne sa sinabi ni Drake. Napatingin siya kay Elise na mahimbing nang natutulog sa kanyang mga bisig. "Oo, Drake. Kahit gaano pa kahirap, basta magkasama tayong tatlo, walang hindi natin kayang harapin."Hinaplos ni Drake ang maliit na kamay ni Elise at inilapit ang kanyang mukha kay Dianne. "Ikaw ang naging liwanag ko sa lahat ng dilim, Dianne. At si Elise, siya ang nagbigay sa atin ng bagong dahilan para ipaglaban ang lahat."Nagkatitigan sila, puno ng pasasalamat at pagmamahal sa isa't isa. Sa kabila ng mga hamon, ramdam nilang buo ang kanilang pamilya—isang pundasyon na hindi matitinag ng kahit anong unos."Tara na, ilagay na natin si Elise sa crib niya," mungkahi ni Dianne, sabay ngiti.Pagkalapag kay Elise, sabay silang tumayo at tumingin sa natutulog nilang anak. "Ang cute talaga niya," bulong ni Drake."Syempre, mana sa akin," biro ni Dianne, sabay tawa.Tumawa si Drake, sabay yakap kay Dianne mula sa likod. "Oo na, ikaw na ang cute. Pero seryoso, Dianne, salamat
Bumagal ang kamay ni Dianne, at habang pinipikit niya ang kanyang mga mata, ibinabaon niya ang kanyang dalawang gitnang daliri sa kanyang puki, ang mga galaw ay sumasalamin sa tindi ng pag-urong ni John kanina. Ang kanyang ulo ay tumagilid pabalik, isang patak ng laway ang dumadaloy mula sa sulok ng kanyang bibig na umuungol, habang siya ay ganap na sumusuko sa sandaling iyon. Sa isang panginginig, siya'y bumagsak pasulong, hawak siya at bumubulong ng matatamis na kalokohan sa kanyang tainga, at mas hinigpitan pa ni Drake ang pagkakayakap sa kanya habang siya'y sumasakay sa alon ng kanyang orgasmo.At muli, sa ikalawang libong beses, napagtanto niya kung gaano siya kamahal nito.Bumabagal ang oras habang nakahiga sila roon, yakap sa pagdapo ng kanilang pag-ibig na naging kongkreto.Hinila siya ni Dianne palabas at dumapa sa tabi niya, humahalik sa likod ng kanyang leeg. Nag-unat siya, inarkong ang kanyang likod, at itinaas ang kanyang ulo na parang may gustong sabihin, pero bigla, isa