Masaya akong nakitanaw sa masigabong pagpapalam sa amin ng mga taga Dasos. Ilan kaming nanatiling nakatayo iwinagayway ang kamay sa kanila hanggang sa tuluyan na namin silang hindi makita.
Nagpatuloy lang sa paglalakad ang pagong na si Grump na tila naman kabisadong kabisado ang daan patungong Akademia. Hanggang sa kumunot ang noo ko nang makita kong papalapit kami nang papalapit sa gubat na tinutukoy ni Alek kagabi na Enchanted Forest.
“Teka tama ba ang dinadaanan natin?” takot na takot na tanong ni Dima sa likuran. Marahil ay mas natanaw niya ang patutunguhan ni Grump dahil sa kanyang katangharan.
“Alin?” tanong naman sa kanya ng katabing si Dallo.
“Ang Enchanted Forest. Natatanaw ko ang Enchanted Forest. Doon patungo ang pagong.” May takot sa mga salitang iyon ni Dima.
Inasahan ko ang konpirmasyon ni Alek sa nakitang direksyon ni Dima. Ngunit agad itong nakatay
Twenty minutes agoHagan Point of View“Sino ka!” sigaw ko nang makaramdam ako ng panganib nang sinundan ko ng tingin ang mga mata ni Morriban.Hindi ko rin alam kung namamalikmata lang ako pero kitang-kita ko ang isang kisapmatang paglitaw ng isang nilalang na nakatayo lang sa labas ng bilog na pomoprotekta sa amin.Ikinalerto rin iyon nang lahat at mabilis na humarap sa dereksyon kung nasaan ang nilalang na ngayon ay naglaho na naman. Pero alam kong naroon pa rin ito dahil may kung anong mabigat na bagay sa dibdib ko ang nagsasabing nasa panganib pa rin kaming lahat.Matinding napaangil ang kambal na lobo sa tabi ko. Sa tingin ko’y naamoy nila ang kalaban dahil gaya ng sabi ni Morriban ay matala ang mga pangamoy ng mga nilalang na ito. Dahil sa pangangamba ay mariin kong hinawakan si Morriban sa kamay nito. Hindi ko alam
Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam.Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban.Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa itong simple ngunit may kalakihang karwahe na miski ang mga trolls ay Kasya. Umakhat pa kami ng hagdan para lang tuluyang makasakay rito na agad rin namang ikasunod sa amin ng dalawang kawal. Kawal na miski isang pagbabago ng reaksyon ay hindi ko kinakitaan. Namumuno lang ang kaseryosohan sa mga mukha ng mga ito.Samantala ay napalingon ako kay Alek at gaya nang inaasahan
Marami pang teoryang inilahad sa amin ang Cherufe na pinangalanan ng mga konseho na Olivia kung bakit naging ganoon ang inakto ng sinakyan naming si Grump. Natakot ako sa magiging kaligtasan nito kaya naman hiniling namin ni Alek na huwag kantiin o parusahan ang nilalang dahil alam naming hindi nito kasalanan ang lahat. Sinangayunan naman iyon ng lahat. Ngunit sa buong oras na iyon ay dalawang tao lamang ang tila walang balak magbago ng reaksyon sa amin. Nananatili pa ring masama ang tingin sa akin ng Diety na si Artimus at nanatili rin naman ang mapangmatang tingin ng matandang Grayson sa amin ni Alek. Bagay na hindi ko ikinatinag at hindi nagpatalo sa mga ito. Hanggang sa makarating kami sa mga tanong na una pa lang ay ikinabahala ko ng marinig. “With that being said, we can’t give you the exact thing happen to your group especially Grump cannot testify himself to us to explain what really happen.” Sa pagkakatong ito ay dumistansya na muli ang Cherufe na si Olivia
Morriban Point of ViewNakailang kurap ang lalaking nasa harapan ko sa prisensya ko. I think he doesn’t expect anyone to do this to him. Dahil bakit nga ba nila maiisip kung simula bata sila ay mayroon na silang pribilhiyong tulad nito. This is what Quillon reminded me before I dreamed to be here. At ang nagudyok sa aking magaral s Akademia ay ang pagiging isang magiting na Guardian pagdating ng panahon.Mabilis kong kinuha ang latigong hawak nito at tinapon sa lupa. Bagay na agad ko ring ikinababa at marahas na hinila si Denzell papaalis sa pagkakatali sa kalesang iyon.“Ano sa tingin mong ginagwa mo huh?!” impit kong sermon dito at kaunting hinigpitan ang hawak ko sa braso nito. Pero imbis na sumagot ay tumawa lang ito sa akin na akala mo ay nakikipagbiruan ako.Seryoso?Pero bago pa man ito sumagot ay isang malakas na paglagabag ng sapatos ang narinig kong
Hagan’s Point of ViewGaya ng inaasahan ko ay ikinanlaki ng mata ng lahat ang sinabi ni Morriban. Halata sa mga mata ng aming mga kamyembro ang hindi makapaniwalang ekspresyon.“Ano? Nahihibang ka na ba? Hindi iyon magiging madali. Kung hindi mo alam, nasa pinakaibabang antas ng mga nilalang ng Gaia ang kaharian ng Dasos. Kaya ng itim ang mga kapang ibinigay sa atin eh,” prankang tapat ni Asya kay Morriban pero imbis na maapektuhan ay nakakagulat na tumango lang ito bilang pagsangayon. Marahan pa itong lumapit kay Alek at tinapik-tapik ito sa balikat. Ikinatakha ko naman ang inakto nito.“Yes, I am aware of the situation Miss Asya. But in fact if you just heard what did those bastard done to Alek the year he is detained to the Akademia. Wala kayong ibang magiging ibang choice kung hindi ang sumangayon sa plano ko,” lingon nito kay Alek at isang beses pang tinapik ang balikat nito.
Alas singko pa lang ng umaga ay bumaba na ako ng salas ng aming tinutuluyan nang nakabihis na at soot soot na ang itim na kapa at tansong badge na ibinigay sa amin ng akademia. Pagkababa ko ay naroon na si Morriban. Ako pa lamang ang naunang bumaba dahil alas otso pa naman ng umaga ang simula ng klase. Nagkaroon ako ng pagkakataong mapagmasdan ang ibinigay sa aming tuluyan sa Akademia. Simple ang dalawang palapag na bahay na ibinigay sa amin bilang tuluyan. Gawa sa kahoy ang lahat ng kagamitan. May mangilang parte rito na kapansin-pansin ang kalumaan ng materyales, ngunit maganda pa rin para sa aking mata kumpara sa pinagtagpi-tagpi naming bahay sa mundo ng mga tao. Ang ibabang palapag ng bahay ay mayroong malawak na salas. Apat na sofa ang nakapalibot sa isang may kababaang kahoy na upuan na may nakadesenyong paso ng halamang lanta na. Naglakad ako sa puting pinuan sa ibaba ng silid ng mga kababaihan. Narito ang may kalakihang kusina na
Isang kahoy na paaralan ang bumungad sa amin sa dulo ng masukal na gubat na itinuro sa amin ng Cherufe na nakabantay sa tarangkahan ng Akademia kanina. Nananatiling hindi makapaniwala ang iba kong kasamahan sa natunghayan. Samantala ay ako naman na ang nangunang lumakad sa kanilang lahat upang tignan ang loob nito.Ang totoo nito’y excited ako sa nakikita ko ngayon. Oo’t hindi ito katulad nang mga magagarang gusali na mayroon sa Akademia, pero ngayon lang ako makakapasok sa paaralang may pisara kung nagkataon. Para sa akin ay hindi na masama ang mayroon sa silid aralan nang pumasok ako rito.Tulad ng tuluyan namin sa Cluster D ay gawa rin sa kahoy ang buong silid. May mga salaming bintana rin naman ito ngunit ang karamihan rito ay basag-basag na. May kalakahihan ito na nasisigurado kong kakasya kaming lahat o ang tatlumpong estudyente pa. May isa itong kahoy na table sa harapan at pisarang mukhang gamit na gamit na. Ang sahig rin
Kabanata 26: Outcast“I knew it, Gavin! They are newbies!” narinig ko ang boses na iyon sa pinakamalapit na upuang kinaroroonan namin. Nasa bungad kami ng Dome, malapit sa stage kaya naman kitang-kita kong lahat ang mga mata ng bawat estudyante sa amin na may mga nandidiri, dismayado, at malamlam na mga tingin na alam mong sa una pa lang ay wala nang pakielam. Inaasahan ko naman iyon. Pero ang ituon ang atensyon ko sa pinakaunang hilera ng upuan sa papataas na dome ay ikinakunot ng noo ko.Sampong upuan may kakaibang disenyo ang kinaroroonan ng iba’t-ibang nilalang na may kumukinang na mga putting kapa. At naroon ang nagsalita kanina, na ikinagulat ko dahil dalawa sa sampong iyon ay napakapamilyar sa akin. Kung hindi ako nagkakamali ay sila ang mga nakaengkwentro ni Morriban sa labas ng gate ng cluster A.Nakita ko ang pagngiti ng lalaking inambaan ni Morriban na ang rinig ko’y pinangalanang Gavin ng kasama niya. Kaya naman agad ako
Nang dumating ang grupo sa Nero ay agad silang nalapasok bilang mga ibang lahi. May pinainom s akanilang mapagpanggap na mga gamot upang magaya ang nga lahing kampi sa kanila. kaya namab agad nilang nakapasok sa Kaharian.Ngunit laking gulat ng mga ito na makita si Morriban na nasa tabi ng trono ng kalaban."Hagan? Anong ibig nitong sabihin?" Giit na sabe ni Tamara nang hindi napapansin ng mga kwarta sibil ng kaharian ng Nerro.Pero bago pa man sila masagot ni Hagan ay isang nalakas na hiyaw ang bumalot sa buong plaza.At ikinagulat nila nang makuha ng isang dambuhalang nilalang si Asya. Hawak hawak siya sa leeg nito na paulit ulir na humihingi nh tulong sa ating apat. "Asya! " Pinilit sanang magtago ng lahat nginit hindu mapigilan ni Mischa na hindi lumabas upang mailigtas ang kanyang kapatid. "Intruder!" sigaw ng mga maliliit na nilalang galing sa mga the wicked at nalaman nalang nila Hagan na napapaligiran na sila ng nga nilalang na hayok silang pagppatay patayin. "Mga lapastan
Third Person's Point of View"Pero kung titignan sino talaga ang may kamalian? " tanong ni Gavin kay Hagan hsbang tinatathan ang malamig na daan. "Ang monseho ang may kamalian dahim wala silang balak nilang iligtas si Morriban ay wala na. Wla ana dahim ano! DhIl s ang sandatang pinagawa s samin ni Sir Elisae."TUMIGIL KA! Ang nakatakda ay nakatakda! Ngunit kung hindi magbabago ang tadhana at tuluyang maisakatuparan ni Morriban ang propesiya'y wala na akong ibang rason para buhayin siya! " Malakas at nakakatakot na boses ang pumailanlang sa buong silid. Galing ito sa pinakamatandang myembro sa pamilya ng Gravesend, si Artimus. Galit na sinasabayan ng pagkislap ng pula nitong nga mata. Bagay na ikinadagundong ng buong mansyon at nakagawa ng malakas na paglindol.Ikinaatras iyon ni Morriban, na hindi sinasadyang mapadaan sa silid kung saan nagpupulong ang mga nakakatanda. Kanina pa ito nakikinig sa pagpupulong ng mga ito at hindi inaasahan ang mga maririnig. Mangilang segundo itong napa
Third Person person point of viewNakarinigv ng ingay patungk sa Kay Morriban si Hagan at gavin."Paanong ililigtas natin sila eh hindi naman nating magagawaNg itearidor ang sarili naging kalaban. Hinding hindi." Lugmok ang mga balikat na inunahan ni Hagan sa paglalakad si Gabin ng bbalik na ang mga ito sa head quarters.Ngunut ikinagulat ni Hagan ng pigilan siya ni Gavin."Sasama ako sa inyo. Iligtas natin si Morriban sa Nero."Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam. Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban. Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa iton
Hagan Point of View.Inis akong napatingin kay Gavin nang hilahin lang ako nitto kung saan. Hindi ko siya maintindihan. Ilang beses ko nang kinukuha ang braso ko mula sa kanyang mga kamay na halos kinababa na ng kanyang mga kuko dahil sa galit na alam kong ramdam niya. Kakaiba naman kasi talaga si Gavin. Kumpara sa kanyang kapatid na si Grant. Si Gavin ang pinakamatinong version nilang magkakakapatid. Pero ano ba ang iniisip ng isang itto? Ano ang sinasabi noyang kailangan kong harapin ang Konseho para lang mailigtas si Morriban? Hindi ba kayang ako na lamang ang kumilos?Kung maaari lang na ako na lamang ang kumilos ay ginawa ko na. Dahil ayoko na na may makpahamak pang kung sino sa kanila..Dahil sa inis ko ay marahas na akong huminto at pinigil si Gavin. Hindi ko na inalintana ang naging kalmot s aakin nito mula sa kanyang pagkakaladkad sa akin."Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya.Napadpad kami sa isang dungeon na hindi ko alam kung bakit naming pinupuntahan ngayon.Tumigil r
Third Person POV"Hagan!" Napakurap ang binatang si Hagan nang tawagin siya ng isang malakas na tinig.It was Tamara. Hindi na namalayan ni Hagan na nasa klase na sila kasama ang mga napiling Keeper. At kasama sila roon. Ngunit dahil sa pagkawala ni Morriban ay hindi na nakausap pa ng maayos si Hagan.Sinisisi nito ang kanyang sarili sa pagkawala ni Morriban sa kanya pang harapan. Ni wala itong nagawa sa harap ng kanilang mga kalaban, dahil tulad ng dati ay nanigas ito sa kanyang kinatatayuan gaya ng pagkakaagaw rin ng kalaban sa malay ng kanyang Lola."You know what, kung hindi ka magseseryoso, sana tinanggihan mo nalang ang karangalan mo para maging Keeper ng Gaia." Usal ni Grant habang patuloy na nagsusulat. Ikinagulat iyon ng lahat, Napuno ng tensyon ang kwarto dahil ramdam ng lahat ang seryosong aura ni Hagan simula nang mawala si Morriban. At walang nakakaalam kung kelan ito sasabog, dahil kung sumabog ito ay paniguradong ito ay magiging mapaminsala. Hanggang tahasang tumayo s
Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay
Hagan Point of View"Paano mo ginawa iyon sir?" Bulalas na tanong ni Dalo nang mapaangat ni Mister Eliasae ang itak na nasa lagayan nito kahit hindi niya ito nilalapitan.Pero may kakaiba sa ginawa niyang iyon. I saw something between his moves. May kung anong bagay ang nagdugtong mula sa kanyang kamay hanggang sa sandatang iyon. Para iyong pisi na anino. At base sa nakita kong reaksyon ng mga kasamahan ko. Hindi nila ito nakikita."Walang pinagkaiba ang bagay na ito sa concentrated Aura na naituro sa inyo ng inyo ni Gremmy. Its the same thing, pero mas mataas nga lang itong lebel." Pagpapaliwanag nito sa amin hanggang sa magtana ang aming mga nata at tila may bumaril sa akin sa mga matang iyon. Na para bang nahuli niya ako sa akto.Pero imbis na mas lalo akong pakabahin ay agad nitong itinaas ang kanan nitong bahagi ng labi."One of you can understand what I am saying. Am I right, Hagan?" tanong nitong derekta sa akin na ikinanlaki ng nga mata mo."Ah-Ano po iyon?" Taranta kong tugon
Morriban’s Point of View Hindi ako makapagsalita hanggang ngayon na ginagamot ng isang simpleng katiwala ng mansyon ang aking mga sugat, habang pinapakain ako nito nang kung anong halaman upang mabalik ang lakas na nawala sa akin. Hindi ako makapagsalita at natutulala lang sa ginagawa sa akin kahit na alam ko sa loob ko na ang tipikal kong reaksyon sa ganitong sistema ay pagkairita. Ayaw na ayaw ko na iba ang humahawak sa akin bukod kay Ate Gertrude. Ayokong mga hamak na mabababang nilalang lamang ang magpagaling sa sa akin at natural ko iyong paguugali simula ako ay magka-isip. Pero ngayon ay wala akong magawa kung hindi matulala o miski ang makagalaw ay hindi ko magawa. What just happened earlier? How could he even do that in the middle of Quillon’s range? Pati ako ay natakot kay Quillon pero paano niya akong nagawang ialis sa ganoong sitwasyon? At isa pa, hindi ba’t pabor sa kanya ang hinihiling ni Quillon na isuko na ang pagaaral ko sa Akademia? Bakit hindi siya pumayag? Bakit
Nagsimula na ang araw ng pagtuturo ni Eliasar sa mga estudyante ng Dasos. He is not expecting much to them pero nakakakita siya ng kislap sa mga mata ng mga batang ito na naguudyok sa kanya lalo upang magturo. For he is seeing himself sa kanilang nga kabataan ngayon. Ng maging hayok sa pagkatuto at matuto para sa tamang dahilan. Unang namangha si Eliasar sa dalagang si Morriban. Dahil nakita agad nito ang pagsamo sa dalaga ng isang sandata upang ito ay kanyang gamitin.Hindi gaya ng mga paningin ng ibang nilalang. May espesyal na kakayahan ang mga kagaya ni Eliasar na bihasa sa paggamit at pagkontrol sa Mana o ng kanilang Aura.Dahil dito ay malayang nakikita ni Eliasar ang iba't-ibang mana na mayroon ang mga kabataang kaharap niya. At ang pinakamalakas na tila kumukuwala doon ay ang kay Morriban. Ang pinakamahina namang Mana na mayroon ay ang sa binatang si Hagan. Pero kakaiba ang Aura na mayroon si Hagan, dahil hindi sigurado si Eliasar sa tunay na katauhan ng binata. For elves h