Kabanata 26: Outcast
“I knew it, Gavin! They are newbies!” narinig ko ang boses na iyon sa pinakamalapit na upuang kinaroroonan namin. Nasa bungad kami ng Dome, malapit sa stage kaya naman kitang-kita kong lahat ang mga mata ng bawat estudyante sa amin na may mga nandidiri, dismayado, at malamlam na mga tingin na alam mong sa una pa lang ay wala nang pakielam. Inaasahan ko naman iyon. Pero ang ituon ang atensyon ko sa pinakaunang hilera ng upuan sa papataas na dome ay ikinakunot ng noo ko.Sampong upuan may kakaibang disenyo ang kinaroroonan ng iba’t-ibang nilalang na may kumukinang na mga putting kapa. At naroon ang nagsalita kanina, na ikinagulat ko dahil dalawa sa sampong iyon ay napakapamilyar sa akin. Kung hindi ako nagkakamali ay sila ang mga nakaengkwentro ni Morriban sa labas ng gate ng cluster A.Nakita ko ang pagngiti ng lalaking inambaan ni Morriban na ang rinig ko’y pinangalanang Gavin ng kasama niya. Kaya naman agad ako"Pagkatapos niyong maglinis, bumalik na kayo sa classroom.” Muling nagbago ang timpla nito at mabilis kaming iniwanan.“Normal ba niya ‘yan?” bulalas ni Asya na agad ikinasiko sa kanya ng kapatid.“Aray ko naman!” Daing nito.“Bunganga mo kasi, baka marinig ka!” bulyaw naman ni Mischa sa kapatid na ikinailing ko na lang dahil mas malakas pa iyon na siguradong maririnig talaga ni Sir Eli.Samantala ay nilapitan ko si Morriban para alisin sana ang dumi sa ibabaw ng buhok nito nang tila leon ako nitong hinarap.“What?!” sigaw din nito pero hindi ko iyon pinansin at kinuha lamang ang dumi sa kanyang buhok nang hindi pinuputol ang kanyang tingin.“I’m just helping you out,” kaswal kong sagot dito, ngunit nang talikuran ko na ito at akma sanang pupuntahan si Dima na umiiyak pa rin ay pinigil ako nito sa braso.“What
Nagulat ang lahat sa naging sagot sa kanila ng kanilang guro na si Eliot. Walang kaalam-alam ang mga ito kung totoo ba ang kanyang sinabi o nagbibiro lamang. Ngunit isa sa kanila ang tila nagningning ang mga mata sa narinig. Ito ay si Morriban. Bagay na ikinabawi rin nito nang maalala ang isang bagay.“Is that even true? How could we believe you after what they have done to us?” kwesyon ni Tamara sa propesor na ikinatango naman ng iba at sinangayunan. Asar na asar ang dalagang si Tamara sa pagtratong ibinigay sa kanya ng mga kapwa nito estudyante. Nasanay ito sa espesyal na pagtrato sa kanya ng kanilang mga kababayan sa kanilang kaharian.“I’m sorry, but she has a point, Sir. Kung ganito ang maari naming maging pribilehiyo sa Akademia. Bakit hindi alam walang paggalang sa amin ang lahat?” gatong ni Hagan dito. Ngunit ang pagsilay ng tipid na ngiti ng wirdong propesor ay ikinatakha na naman ng lahat.
Hagan’s Point of View“Yes, Tyree. Human is part of the world we lived in, kaya sa ayaw mo’t hindi, tungkulin ng Akademia ang pangalagaan maging ang kanilang mundo.” Matatag na sabi ni Sir Eli at nagbalik muli sa walang pagpakielam ang mga mata nito.“You are not the only race here that lost their loved ones because of human deeds. But if you are that crybaby, you may leave this room now and come back to where you belong.” Tumalikod muli ito sa amin at nagsulat sa pisara.Nanatili naman ang tingin ko sa magkapatid na si Tyree at Tamara. Padabog na kinalas ni Tyree ang pagkakaawat sa kanya ni Dalo at Mischa. Kasabay ng tahasan sanang paglabas ng silid ngunit ikinagulat naming lahat nang mabilis na tumayo si Tamara at hinampas ng kamay nito ang batok ng kapatid. Na naging dahilan upang ito ay matumba na agad niya rin naman sinalo.“Tamara?!” bulalas ni Mi
Tahimik na pumasok ang grupo nila Hagan sa cafeteria habang pinagmamasdan ang mga kaeskwela na lubos na ginagasta ang laman ng golden card na ibinigay sa kanila ng kani-kanilang mga guro. Pero hindi naakit ang grupong ito sa mga nakikita, sa halip ay mas tibay pa nila ang kanilang loob para hindi matuko sa mga nakikita. Bagay na naging tagumpay dahil umalis ang siyam na magkakagrupo sa counter na sapat lamang ang dalang pagkain sa kanilang mga tray na ibinigay ng mga diwatang nagtratrabaho sa kusina ng Akademia. Nang makakita ng isang bakanteng lamesa si Mischa ay madali niyang sinipulan ang mga kasama upang umupo roon nang magkakasama. Bagay na ikinakasya naman nila dahil sa may habaan ang kutdradong kainan sa cafeteria na iyon para sila’y magkasya. “Magaling ang ginawa niyo, guys,” unang puri ni Hagan sa lahat na takam na takam na sa mga grupo ng pagkaing kanilang kinuha. “Alam kong hindi kami sigurado sa mga napagusapan nating lahat t
Tahimik at hindi makapaniwalang napaupo ang grupo nila Hagan matapos ang eksenang ginawa ni Morriban. Lahat ng mga ito ay napatitig sa dalaga, nang maging ang walang pakielam nitong reaksyon ay nagagawa niyang gawin. Agad namang napansin ni Morriban iyon at ipinaikot lang ang mga mata para sa kanilang lahat.“What?” Inis nitong simalmal sa aming lahat na ikinabuntong hininga na lamang ni Hagan nang makailang beses.“Iba ka talaga,” mahinang komento ni Hagan at napatingin na lang sa iba niyang kagrupo nang sabay-sabay ang mga itong nagbigay ng komento sa dalaga.“Astig kang babaita ka!”“I didn’t even expect that you can say that to him! Especially him! Gavin!” bulalas namang komento ni Tyree na akmang aappiran si Morriban pero iniwasan niya lang ito ng tingin na agad nitong ikinatigil.Ngunit para hindi mapahiya, si Mischa naman ang nagkome
Tahimik na naglakad ang dalawa pabalik sa masukal na daan na kinatutumbukan ng kanilang silid aralan. Ang tahimik na si Morriban ay mas lalong tumahimik para kay Hagan. Bagay na ikinabahala nito sa dalaga, dahil sa tono ng pananalita nito kanina ay nasasaktan ito.Makailang ulit na napapasulyap ang binata sa mukha ni Morriban dahil sa pagaalala nito. Hindi rin naman nito alam ang sasabihin dahil nakikinita na nitong hindi lang siya sasagutin ni Morriban. He wanted to open a new topic but he doesn’t have the gut to speak out to her. Morribans’ aura is too cold for him para malaman kung tama bang kausapin niya na ito o hayaan na lang na mag-isa. Until she broke the long silence between them.“Kapag ba tinalo natin sila… Ang magkapatid na Griffin. Pwede na ba nating makuha si Denzell mula sa kanila?” Madilim ang tanong na iyon ni Morriban. Ngunit seryoso lang iyong ikinalingon ng binata sa kanya. Saglit pa itong n
Nagliwanag ang mga mata ni Morriban sa nadinig kay Andreas. Hindi ito makapaniwala kaya naman agad niya pa itong sinapok sa dibdib. Na siya na mismo ang nasaktan dahil sa tigas ng dibdib na iyon gawa ng mga kaliskis na ng dragon na naroon.“As in seriously? Are you serious about everything you say?” Nangingilid muli ang luha ng dalaga sa dahil dito ngunit agad niya itong pinunasan nang makarinig ng ingay na alam nitong mula sa kanyang mga kasamahan na paparating na. Dahilan para naman mabilis nitong hilahin si Andreas at nagmamadaling kinaladkad sa loob ng klase. Doon at naabutan ng dalawa si Hagan at Reese na kinakausap ang kanilang propesor na si Eliot.“Ayon! Sa wakas! Umh, Sir. Siya po pala ang tinutukoy kong isa ko pang kasama. Si Andreas,” pangunguna ni Reese sa humahangos na binata.Ikinagulat naman ni Eliot at presensya ng isang nilalang na dragon sa kanilang lugar. Mataman itong tumayo at
"Wait!" Napatigil ang lahat nang biglaang napatayo si Dalo sa kanyang kinauupuan, tumuntong ito sa kanyang mesa upang mas makita nang lahat at mas makita niya ang kanilang guro. Ngunit ang agarang reaksyon ay tila nakapagpakagat sa kanyang sariling dila upang tulala at buong mangha lamang sa narinig na rebelasyon. Hindi ito makapaniwala sa nadinig"Ikaw? Ikaw si Eliot? Eliot, ang magiting na Guardian mula sa Nero kingdom. Ang isa sa mga bayani ng bagong henerasyon?" bulalas nito sa guro na agad ikinangiwi ng propesor.Hindi nito alam ang magiging reaksyon sa mga nangyayari, lalo na’t hindi ito sanay tumanggap ng papuri sa kadahilanang hindi nito nais na makarinig ng mga iyon sa kanyang harapan. Ito ang dahilan ni Eliot kung bakit siya nagturo na lamang sa taong ito sa klaseng alam niya na hindi siya makikilala bilang siya. Ngunit hindi rin naman nito inaasahan na siya rin mismo ang sisira sa plano niyang itago ang sariling pagkakakilan
Nang dumating ang grupo sa Nero ay agad silang nalapasok bilang mga ibang lahi. May pinainom s akanilang mapagpanggap na mga gamot upang magaya ang nga lahing kampi sa kanila. kaya namab agad nilang nakapasok sa Kaharian.Ngunit laking gulat ng mga ito na makita si Morriban na nasa tabi ng trono ng kalaban."Hagan? Anong ibig nitong sabihin?" Giit na sabe ni Tamara nang hindi napapansin ng mga kwarta sibil ng kaharian ng Nerro.Pero bago pa man sila masagot ni Hagan ay isang nalakas na hiyaw ang bumalot sa buong plaza.At ikinagulat nila nang makuha ng isang dambuhalang nilalang si Asya. Hawak hawak siya sa leeg nito na paulit ulir na humihingi nh tulong sa ating apat. "Asya! " Pinilit sanang magtago ng lahat nginit hindu mapigilan ni Mischa na hindi lumabas upang mailigtas ang kanyang kapatid. "Intruder!" sigaw ng mga maliliit na nilalang galing sa mga the wicked at nalaman nalang nila Hagan na napapaligiran na sila ng nga nilalang na hayok silang pagppatay patayin. "Mga lapastan
Third Person's Point of View"Pero kung titignan sino talaga ang may kamalian? " tanong ni Gavin kay Hagan hsbang tinatathan ang malamig na daan. "Ang monseho ang may kamalian dahim wala silang balak nilang iligtas si Morriban ay wala na. Wla ana dahim ano! DhIl s ang sandatang pinagawa s samin ni Sir Elisae."TUMIGIL KA! Ang nakatakda ay nakatakda! Ngunit kung hindi magbabago ang tadhana at tuluyang maisakatuparan ni Morriban ang propesiya'y wala na akong ibang rason para buhayin siya! " Malakas at nakakatakot na boses ang pumailanlang sa buong silid. Galing ito sa pinakamatandang myembro sa pamilya ng Gravesend, si Artimus. Galit na sinasabayan ng pagkislap ng pula nitong nga mata. Bagay na ikinadagundong ng buong mansyon at nakagawa ng malakas na paglindol.Ikinaatras iyon ni Morriban, na hindi sinasadyang mapadaan sa silid kung saan nagpupulong ang mga nakakatanda. Kanina pa ito nakikinig sa pagpupulong ng mga ito at hindi inaasahan ang mga maririnig. Mangilang segundo itong napa
Third Person person point of viewNakarinigv ng ingay patungk sa Kay Morriban si Hagan at gavin."Paanong ililigtas natin sila eh hindi naman nating magagawaNg itearidor ang sarili naging kalaban. Hinding hindi." Lugmok ang mga balikat na inunahan ni Hagan sa paglalakad si Gabin ng bbalik na ang mga ito sa head quarters.Ngunut ikinagulat ni Hagan ng pigilan siya ni Gavin."Sasama ako sa inyo. Iligtas natin si Morriban sa Nero."Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam. Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban. Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa iton
Hagan Point of View.Inis akong napatingin kay Gavin nang hilahin lang ako nitto kung saan. Hindi ko siya maintindihan. Ilang beses ko nang kinukuha ang braso ko mula sa kanyang mga kamay na halos kinababa na ng kanyang mga kuko dahil sa galit na alam kong ramdam niya. Kakaiba naman kasi talaga si Gavin. Kumpara sa kanyang kapatid na si Grant. Si Gavin ang pinakamatinong version nilang magkakakapatid. Pero ano ba ang iniisip ng isang itto? Ano ang sinasabi noyang kailangan kong harapin ang Konseho para lang mailigtas si Morriban? Hindi ba kayang ako na lamang ang kumilos?Kung maaari lang na ako na lamang ang kumilos ay ginawa ko na. Dahil ayoko na na may makpahamak pang kung sino sa kanila..Dahil sa inis ko ay marahas na akong huminto at pinigil si Gavin. Hindi ko na inalintana ang naging kalmot s aakin nito mula sa kanyang pagkakaladkad sa akin."Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya.Napadpad kami sa isang dungeon na hindi ko alam kung bakit naming pinupuntahan ngayon.Tumigil r
Third Person POV"Hagan!" Napakurap ang binatang si Hagan nang tawagin siya ng isang malakas na tinig.It was Tamara. Hindi na namalayan ni Hagan na nasa klase na sila kasama ang mga napiling Keeper. At kasama sila roon. Ngunit dahil sa pagkawala ni Morriban ay hindi na nakausap pa ng maayos si Hagan.Sinisisi nito ang kanyang sarili sa pagkawala ni Morriban sa kanya pang harapan. Ni wala itong nagawa sa harap ng kanilang mga kalaban, dahil tulad ng dati ay nanigas ito sa kanyang kinatatayuan gaya ng pagkakaagaw rin ng kalaban sa malay ng kanyang Lola."You know what, kung hindi ka magseseryoso, sana tinanggihan mo nalang ang karangalan mo para maging Keeper ng Gaia." Usal ni Grant habang patuloy na nagsusulat. Ikinagulat iyon ng lahat, Napuno ng tensyon ang kwarto dahil ramdam ng lahat ang seryosong aura ni Hagan simula nang mawala si Morriban. At walang nakakaalam kung kelan ito sasabog, dahil kung sumabog ito ay paniguradong ito ay magiging mapaminsala. Hanggang tahasang tumayo s
Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay
Hagan Point of View"Paano mo ginawa iyon sir?" Bulalas na tanong ni Dalo nang mapaangat ni Mister Eliasae ang itak na nasa lagayan nito kahit hindi niya ito nilalapitan.Pero may kakaiba sa ginawa niyang iyon. I saw something between his moves. May kung anong bagay ang nagdugtong mula sa kanyang kamay hanggang sa sandatang iyon. Para iyong pisi na anino. At base sa nakita kong reaksyon ng mga kasamahan ko. Hindi nila ito nakikita."Walang pinagkaiba ang bagay na ito sa concentrated Aura na naituro sa inyo ng inyo ni Gremmy. Its the same thing, pero mas mataas nga lang itong lebel." Pagpapaliwanag nito sa amin hanggang sa magtana ang aming mga nata at tila may bumaril sa akin sa mga matang iyon. Na para bang nahuli niya ako sa akto.Pero imbis na mas lalo akong pakabahin ay agad nitong itinaas ang kanan nitong bahagi ng labi."One of you can understand what I am saying. Am I right, Hagan?" tanong nitong derekta sa akin na ikinanlaki ng nga mata mo."Ah-Ano po iyon?" Taranta kong tugon
Morriban’s Point of View Hindi ako makapagsalita hanggang ngayon na ginagamot ng isang simpleng katiwala ng mansyon ang aking mga sugat, habang pinapakain ako nito nang kung anong halaman upang mabalik ang lakas na nawala sa akin. Hindi ako makapagsalita at natutulala lang sa ginagawa sa akin kahit na alam ko sa loob ko na ang tipikal kong reaksyon sa ganitong sistema ay pagkairita. Ayaw na ayaw ko na iba ang humahawak sa akin bukod kay Ate Gertrude. Ayokong mga hamak na mabababang nilalang lamang ang magpagaling sa sa akin at natural ko iyong paguugali simula ako ay magka-isip. Pero ngayon ay wala akong magawa kung hindi matulala o miski ang makagalaw ay hindi ko magawa. What just happened earlier? How could he even do that in the middle of Quillon’s range? Pati ako ay natakot kay Quillon pero paano niya akong nagawang ialis sa ganoong sitwasyon? At isa pa, hindi ba’t pabor sa kanya ang hinihiling ni Quillon na isuko na ang pagaaral ko sa Akademia? Bakit hindi siya pumayag? Bakit
Nagsimula na ang araw ng pagtuturo ni Eliasar sa mga estudyante ng Dasos. He is not expecting much to them pero nakakakita siya ng kislap sa mga mata ng mga batang ito na naguudyok sa kanya lalo upang magturo. For he is seeing himself sa kanilang nga kabataan ngayon. Ng maging hayok sa pagkatuto at matuto para sa tamang dahilan. Unang namangha si Eliasar sa dalagang si Morriban. Dahil nakita agad nito ang pagsamo sa dalaga ng isang sandata upang ito ay kanyang gamitin.Hindi gaya ng mga paningin ng ibang nilalang. May espesyal na kakayahan ang mga kagaya ni Eliasar na bihasa sa paggamit at pagkontrol sa Mana o ng kanilang Aura.Dahil dito ay malayang nakikita ni Eliasar ang iba't-ibang mana na mayroon ang mga kabataang kaharap niya. At ang pinakamalakas na tila kumukuwala doon ay ang kay Morriban. Ang pinakamahina namang Mana na mayroon ay ang sa binatang si Hagan. Pero kakaiba ang Aura na mayroon si Hagan, dahil hindi sigurado si Eliasar sa tunay na katauhan ng binata. For elves h