Chapter Six: First Love

CHAPTER SIX

FIRST LOVE

June 2009 

Sean and Tan’s Tea Caf, Baguio City

Isinara ni Sean ang binabasang papeles, saka dinampot ang litrato na kasama sa envelope na ipinadala sa kanya ni Mr. Jacob Hernandez noong nakaraang linggo.

Stolen shot iyon ng isang dalagang nakatayo sa isang lumang waiting shed. Nakangiti ito, halatang may kausap na hindi na nakunan ng camera. Nakasuksok ang mga kamay nito sa loob ng bulsa ng suot na itim na kupas na hoodie jacket. Sa ilalim niyon ay school uniform na kagaya ng dalaga sa picture ay pamilyar din sa kanya.

Nakikita niya itong dumaraan sa tapat ng Tea Caf paminsan-minsan. Madalas ay mag-isa, minsan ay kasama ang isa pang babaeng estudyante na kaedad nito.

Hawak ang litrato, tumayo si Sean sa kinauupuan. Humarap siya sa glass wall ng Sean and Tan’s Tea Caf, ang kauna-unahang negosyong itinayo niya mula nang makapagtapos ng kolehiyo.

Sa tapat ng Tea Caf ay ang DM University-Baguio na pag-aari ng kanilang pamilya. May branch din sila sa Maynila. Halos anim na dekada na iyong nag-o-operate.

Sinulyapan ni Sean ang kopya ng kontrata at papeles na nasa desk. Hindi lang ang buhay niya ang mababago sakaling pirmahan niya ang may ilang pahinang papel na iyon.

Just a few weeks ago, ipinatawag siya ni Mr. Jacob Hernandez. He was his godfather. Ang animnapu’t walong taong gulang na matandang lalaki ang may-ari at kasalukuyang chairman ng sikat na mall sa Quezon City, ang The Palace Mall and Hotel.

He wanted him to buy half of his shares. Sean told himself he was willing to buy it regardless the price. He had been eyeing the presidential chair mula nang mag-invest siya sa kompanya tatlong taon na ang nakararaan. Maka-qualify lang siya at posibleng ma-appoint bilang presidente kung mabibili niya ang kalahati ng shares ni Mr. Hernandez.

Wala sanang problema pero may kalakip na kondisyon ang deal na iyon na alam niyang exclusive lang na io-offer sa kanya ng kanyang ninong.

Marriage. Gusto ng chairman na mag-settle down muna siya bago ibenta sa kanya ang kalahati ng shares nito.

Sean was one of those men who they say were natural magnets for the opposite sex. Hindi mahirap para sa kanya ang maghanap ng babaeng pakakasalan kung ang habol lang niya ay ang ma-appoint bilang presidente ng The Palace.

Puwede siyang mag-hire ng babaeng pakakasalan at pagkatapos ng deal ay ipapa-annul niya ang kasal. Ang problema… the chairman had a specific girl in mind.

A certain Thera Herrera Baguio. Ang babae sa hawak niyang picture na nakangiti at parang walang problema ang mundo.

Sean hated complications as much as he hated the idea of marrying for convenience. Pero masyadong tempting ang offer. Kung tutuusin, walang mawawala sa kanya. Iyon nga lang, masha-shock ang mama at papa niya. Wala pa siyang babaeng ipinapakilala sa mga magulang.

He just turned twenty-four at hindi niya minamadali ang pagpapakasal. Gusto muna niyang maging successful. At least makagawa ng sarili niyang pangalan at makapagtayo ng negosyong pinaghirapan niya at hindi lang minana o ibinigay ng mga magulang.

Sean sneered, mocking his own thought. Mas malala pa kung tutuusin ang pagpayag niya sa arranged marriage kaysa sa paghingi niya ng pinansiyal na tulong mula sa mga magulang.

Sinubukan niyang kausapin si Mr. Hernandez na ibenta sa kanya ang kalahati ng shares nito fair and square. Iyong walang halong kondisyon. He told him a few weeks ago he couldn’t marry someone as young as Thera. She was nineteen at nasa huling taon na sa college.

But that was what his thoughts a few weeks ago. Ngayon ay sigurado siyang hindi na ito mahihindian.

“Hindi kaya anak niya sa labas ‘yong Thera, Sean? O baka naman planado ito? Come to think of it, mas magiging powerful and unstoppable si Mr. Hernandez kung sakali, ‘di ba?” naalala niyang worried na sabi ng kaibigang si Miguel.

Sean doubted that. Kung mayaman ang mga De Marco, higit ang matandang lalaki. He was born with a silver spoon in his mouth at wala itong posibleng pag-iwanan ng naipong kayamanan.

Gayunman, curious si Sean. Sino nga ba si Thera Baguio? Bakit kailangang dumating sa punto na ibebenta ni Mr. Hernandez ang kalahati ng shares nito maipakasal lang ang babae sa kanya?

Hindi alam ni Thera ang tungkol sa deal at hindi iyon gustong ipaalam ng matandang lalaki kagaya ng hindi nito gustong malaman ni Thera na planado ang pagkakalapit nilang dalawa kung sakali.

“It was a gift,” naalala niyang sabi ni Mr. Hernandez hindi pa man ito tinatanong kung bakit isang teenager na hindi naman nito kaano-ano ang napiling ipakasal sa kanya. “Or think of me as her fairy godfather granting that good girl’s wish. And if you’re going to ask me why I chose you sa kabila ng marami ang naghahangad na bilhin ang shares ko, Sean, sa boardroom, ikaw ang pinakabata at competent at babagay na asawa para kay Thera. Hindi ko gustong ipakasal siya sa isa sa mga anak ng directors na hindi naman napalaki nang tama ng mga magulang. You were raised by your parents well. Ikaw lang ang puwede kong pagkatiwalaan kay Thera. Well, perhaps, kung hindi sa ‘yo, baka kay Tan ko ialok ang kasal.”

Hindi napigil ni Sean ang paglitaw ng amused na ngiti nang sabihin nito iyon sa kanya. Kagaya niya, ano ba ang alam ng kapatid sa kasal? Pupusta siyang mas gugustuhin pa ni Tan na humawak ng malamig na scalpel kaysa makipaghawak-kamay sa isang babae.

Though Sean himself thought that Mr. Hernandez’ conditions were illogical, hindi niya puwedeng hayaan na dumulas sa kamay niya ang chance na ibinigay nito nang ganoon na lang. His father would be proud of him. Kung hindi nito malalaman na may kapalit na kondisyon ang pagkakabili niya ng shares ni Mr. Hernandez.

Bahagya lang niyang nilingon ang pinto nang makarinig siya ng katok. Saglit lang ay pumasok si Miguel na may bitbit na planner. Nagsimula itong magbasa ng mga appointment niya sa Maynila sa susunod na araw.

“And lastly, tumawag si Tan. Hindi raw siya makakapunta sa anniversary ng Tea Caf bukas.”

Namulsa si Sean kasabay ng buntong-hininga. Naiintindihan niya kung hindi makakapunta ang kapatid. Alam niyang busy ito sa propesyong pinili.

“Alas-nuwebe ng umaga ang umpisa ng promo. We have enough supply and manpower. Nag-hire ako ng additional crew kagaya ng utos mo.”

“How about the girl?” tanong niya.

“Mamayang hapon na ang raffle. Nakausap ko na nang personal ang canteen head para masigurong si Thera ang makakabunot ng winning stub.” Tumikhim si Miguel. “Are you really sure you don’t want some digging, Sean?”

“Background checking is not necessary,” sabi ni Mr. Hernandez noong huli silang magkita. “Wala siyang koneksiyon sa akin pero sinisiguro kong marangal siyang babae.”

“Mahirap ang papasukan mong ito, Sean. Men I know marry because of love, but after a few years of sleeping together in one roof, naghihiwalay pa rin, nauuwi pa rin sa legal separation o annulment. Paano na lang ang kasal mo na kung tutuusin, eh, wala namang feelings involved? Sooner or later, doon kayo tutuloy.”

Ibinulsa ni Sean ang isang kamay at sa huling pagkakataon ay pinagmasdan ang hawak na litrato ni Thera.

October 22, 2019

Baguio City, Philippines

Tuloy-tuloy sa pagkuyakoy si Thera sa pagkakaupo sa gilid ng hospital bed. Sabi ng doktor, babalik din agad ang memorya niya since shock lang daw ang nakikita nitong rason ng pagkawala niyon. Huwag lang daw siyang mai-stress at maiinip.

Pero bagot na bagot na siya sa ilang araw na pananatili sa ospital. Tatlong araw na ang nakararaan mula nang magising siya at dalawang araw na ang nakararaan nang tanggalin ng doktor ang cast sa leeg at braso niya. Two days ago, sabi ni Nurse Kai, pumunta si Sean para bisitahin siya. Tulog siya kaya hindi niya alam. Hindi na nito hinintay na magising siya bago umalis. Intindihin daw niya, busy na tao raw si Sean.

Okay. Hindi naman issue sa kanya kahit hindi siya nito bisitahin. Mas nalulungkot pa nga siya na ni hindi siya makuhang kumustahin man lang nina Joshua at Tito Jaime.

Curious si Thera kung ano na ang naging buhay ng mag-ama mula nang ikasal siya kay Sean. Siguradong sa isang malaki at magandang bahay niya itinira ang mga ito bilang pagtanaw ng utang-na-loob sa pagkupkop sa kanya.

Sana kasi ay nako-contact niya ang mga ito. Gusto sana niyang magtanong kay Sean tungkol sa dalawang kaanak pero hindi niya alam kung saan ito tatawagan, lalo at nasa kanya pa ang cell phone nito.

Sabi ni Kai, may pag-aaring negosyo si Sean sa Baguio City. Sinubukan niyang tawagan ang landline number na nahingi sa nurse pero busy ang linya na hindi niya tinigilan hanggang pakiramdam niya ay napudpod na ang mga daliri niya sa kaka-dial.

Nasulyapan ni Thera ang salamin sa ibabaw ng side table. Ayaw na niya iyong abutin para i-check ang sarili. Nawiwindang pa rin siya tuwing tinitingnan ang repleksiyon sa salamin. Pakiramdam niya, kalahati ng pagkatao niya ang nawawala. Hindi niya maikonekta ang labimpitong taong gulang na sarili sa beinte-nuwebe anyos na si Thera. Hindi pa rin niya matanggap. Gusto niyang malaman kung ano ang nangyari sa labindalawang taon na nawawala sa memorya niya.

Naisip niya bigla si Sean. Gusto niyang mangiwi, manghilakbot. Hindi na siya virgin at ang matandang lalaking iyon ang nakauna sa kanya. Kinatok niya ang ulo. Four years lang ang age gap nila ni Sean. Feeling lang niya ay mas matanda ito sa kanya nang sobra sa dekada dahil seventeen years old lang ang pagkakatanda niya sa kanyang edad.

Nag-angat si Thera ng mukha nang bumukas ang pinto at iluwa roon ang isang matangkad na lalaki na may dalang bouquet ng bulaklak. Nasa mid-twenties ang edad, tantiya niya.

“Hi,” bati nito, ngumiti sa kanya.

Natigil siya sa pagkuyakoy, kumunot ang noo. Parang sira na nilingon ang gilid niya na parang may iba pang babatiin ang lalaki bukod sa kanya.

Lumapit ito, iniabot sa kanya ang bouquet na nagtataka man ay tinanggap niya.

“I’ve heard about what happened. Are you feeling better?”

Tumikhim si Thera, ibinalik ang tingin sa lalaki. “Magkakilala ba tayo?”

Nagkibit ito ng mga balikat. Kunot-noo, sinundan niya ng tingin ang pag-upo nito sa upuang nakapuwesto sa harap ng kinauupuan niya. “Sabi ng doktor, wala ka raw maalala.”

“Ex-boyfriend ba kita?” curious na tanong niya. Kung hindi, bakit may dala itong bulaklak para sa kanya? Wait, twenty years old siya nang mapangasawa si Sean, saang parte niya naisingit ang pagpapaligaw sa iba?

Tumawa ang lalaki. “Kung hindi mo nakilala nang mas maaga si Sean, baka Mrs. Top Montero ka ngayon at hindi Mrs. Sean De Marco.”

Umawang ang bibig ni Thera. Whoa. Ex nga niya ito? Dalawang lalaking nuknukan ng gandang lalaki ang naglaban sa kagandahan niya pero mas pinili niyang magpakasal kay Sean?

Bumukas uli ang pinto ng kuwarto. Napatingin sila roon ni Top. Iniluwa niyon si Sean na natuon agad ang tingin sa bisita pero wala naman siyang emosyon na mabasa sa mukha nito.

“I’ll be back when you’re done talking,” sabi ni Top, saka lumabas na bago pa niya mapigilan.

Malalim ang iniisip at nalilitong Thera ang naabutan ni Sean na nakatayo sa gitna ng hospital room. Napatitig siya sa lalaki, sinundan ng tingin ang paglalakad nito papunta sa mini ref na nakapuwesto sa gilid ng kitchen counter.

“Asawa ho ba talaga kita?”

Ho. Siguro kailangan na niyang pag-aralang alisin ang paggalang na iyon simula ngayon.

Hindi sumagot si Sean. Binuksan lang nito ang ref at naglabas ng bottled mineral water at uminom.

“Next time na bibisita ka, baka puwede kang magdala ng kopya ng marriage contract natin. Para may proof ako at maniwalang kasal ka nga sa ‘kin.”

Nilingon siya nito. “Hindi pa ba proof na kambal ang suot nating singsing?”

Inilahad ni Thera ang dalawang kamay, ngumiti kahit nakita niya ang pabuntong-hiningang pag-iwas ni Sean ng tingin. “Wala akong makitang singsing. Ibinalik na ng nurse sa ‘kin ang lahat ng gamit ko. Walang singsing.” Nagkamot siya ng batok. “Nagtataka lang ako, hindi ka man lang ba magseselos? Binisita ako ng ex-boyfriend ko, dinalhan ako ng flowers pero iniwan mo pa rin ako sa kanya. Si Dao Ming Si, nagseselos agad ‘yon titigan pa lang si San Chai ng ibang lalaki.”

“Daming… who?”

Napabuntong-hininga siya. “Paano ba tayo tumagal nang ten years kung kahit ‘yong pangalan lang ng first love ko, hindi mo pa kayang banggitin?”

“Sean De Marco.”

Ngumuso siya. “Ano?”

“‘Yan ang pangalan ng totoong first love mo.”