Chapter Four: The Ex-Husband

The Ex-husband

Ipinilig ni Elaine ang ulo. It was a very good start for her and Tan. Papasang eksena sa movie ang una nilang pagkikita. She ruined that very good start pero sisikapin niyang itama ang lahat ng mga maling desisyon.

Kailangan niyang bumawi kay Tan. Patunayan dito na wala siyang ibang intensiyon kundi ang makasama uli ito at mahalin uli nito.

Napapitlag si Elaine nang tumunog ang cell phone niya. “I’m almost there,” she said. Huminga nang malalim before reaching out for the door handle and went out.

Niluwangan niya ang ngiti nang makarating sa Ainsdale Boutique. The upcoming days would be hectic for her. Susundan niya kahit saan magpunta si Tan. Wala itong choice. Kailangan nitong protektahan ang kompanya. At gagamitin niya ang problema sa Textile para mapalapit uli sa dating asawa.

“Nauubusan na tayo ng oras, Tan,” sabi ni Atty. Ramas kay Tan. Kaharap niya ang abogado at ang kakambal na si Sean sa pang-apatang mesa sa loob ng Japanesse restaurant na iyon sa Ortigas.

Bumuntong-hininga si Tan. Alam niya. Mayroon na lang siyang less than fifteen days bago mawala nang tuluyan sa mga De Marco ang pamamahala sa Textile na ilang dekadang pinaghirapan ng kanyang Lolo Daniel hanggang sa kanyang papa na si Chase.

“Hindi ba puwedeng gumawa ng sariling testamento ang Papa, Attorney?” tanong ni Sean.

“Chase can. Pero halos sixty percent ng laman ng orihinal na testamento ang hindi puwedeng baguhin ng papa n’yo at ng mga susunod pang successor. Malinaw iyan na nakasaad sa will ng lolo n’yo. Kasama sa ilan sa mga hindi puwedeng baguhin iyong tungkol sa marital status ng susunod na tagapagmana.”

Nahilot ni Tan ang noo. Sa dami ng kondisyon sa last will and testament ni Daniel De Marco, sa huling dalawa lang sila ni Sean hindi pasado. One, they must be married at the age of thirty-five. Two, sa iisang babae lang sila dapat ikasal. He did not know Daniel could be that romantic.

The twins would be turning thirty-five. Hindi nila alam ang tungkol sa will until his father, Chase De Marco, retired dahil sa madalas na pagkakasakit. Dalawang linggo ring na-confine ang nakatatandang De Marco dahil sa hypertension. Iilang araw pa lang mula nang makalabas ito ng isang private na ospital sa Italya.

It was absurd. Hindi maintindihan ni Tan kung ano ang kinalaman ng marital status sa pagpapatakbo ng isang kompanya. But Daniel De Marco was long gone. Kahit ipilit nila ang mga tanong, wala nang kakayanang sumagot ang kanilang lolo.

Sean would be the best option. Pero bukod sa hindi mahagilap ang estranged wife nito na si Thera De Marco, matagal nang napagdesisyunan ng mga magulang na siya ang magiging successor.

Sean was as busy as a bee mula nang maging CEO ng The Palace Mall and Hotel bukod pa sa lumalagong coffee shop business. Nag-umpisa nang mag-branch out ang Sean and Tan’s Teacaf in and out of the Philippines.

Tan was a doctor. Sa Ara Manzano Medical Hospital siya nagtatrabaho bilang surgeon. He was in his second year of residency sa isang private hospital sa US nang ma-scout siya sa AMM Hospital.

Hindi lang siya basta doktor sa AMM. Stockholder na rin at miyembro ng board. Pero mula nang malaman niya ang tungkol sa will, he became restless and unable to focus kaya ipinagpaubaya niya ang operating room sa mga capable doctors ng AMM.

Wala siyang hilig sa negosyo. He was more than willing to give it to his twin brother pero hindi umaayon ang lahat sa kagustuhan niya.

“Si Elaine…”

Tumiim ang mga bagang ni Tan.

Atty. Ramas sighed. Alam na nito ang ibig sabihin ng ekspresyon niya. “Call me when you change your mind.” Tumayo sa kinauupuan ang abogado at lumabas ng restaurant.

“If it’s really this burdensome, why don’t you consider Attorney Ramas’…”

Tumitig si Tan sa kakambal. “You don’t expect me to reunite with my ex-wife just because of that damn will, do you?”

Huminga nang malalim si Sean. “I know how you feel, Tan, pero sa nakikita ko, hindi mo kayang pabayaan ang Textile. Alam kong napakahirap na desisyon ang gagawin mo. I won’t push you into reuniting with Elaine but if you want to save Textile, there is no other way.”

Frustrated na naihilamos niya ang mga palad sa kanyang mukha. Huminga siya nang malalim. “Elaine is willing to help…” anas niya. Hindi sinabi ni Elaine noong huli silang nagkita but he knew her too much. One year of marriage might not be enough to know everything about her pero napaka-transparent ni Elaine pagdating sa pera.

She would give her all if the price was right at alam nitong may profit itong makukuha. For her, money and power was what makes the whole world go round. Ni hindi ito naniniwala sa pagmamahal.

“Why did you let her sign a lease with The Palace, Sean?”

“It wasn’t me who approved it. Hindi ko alam until last week. At wala akong nakikitang dahilan para hindi siya payagang pagrentahin sa mall. They provided all the necessary requirements in the first place. And you know your wife very much. Kung gusto niya…”

Stop referring to her as my wife, Tan wanted to retort but he kept his mouth shut.

Ibinaba ni Elaine ang tasa ng jasmine tea sa coffee table. Nag-cross legs siya sa pagkakaupo sa couch. Nasa loob siya ng opisina ni Tan sa AMM Hospital. Pinapasok siya ng sekretarya ng lalaki matapos niyang makiusap dito ng halos kinse minutos.

Tan wasn’t answering his secretary’s phone call kaya napilitan ang sekretarya na papasukin na lang siya sa loob.

Kinakabahan siya sa muli nilang paghaharap ni Tan pero kailangan niyang magpakatatag. She needed to win his heart over. Tatlong araw na siyang sumusubok kumuha ng appointment pero hindi nito inaaprubahan. So, she decided to come unannounced.

Iginala ni Elaine ang tingin sa apat na sulok ng kuwartong iyon. She used to hate this room. Kasama na ang laman niyon. From books to the very thing she hated the most, ang clinical records na naka-pile sa mesa ni Tan.

Napalingon siya nang bumukas ang pinto ng opisina. It was Tan na halos magdikit ang mga kilay nang makita siya. She rose to her seat.

“What are you doing here?” tanong nito sa nagyeyelong tono. His voice matched his gaze. Lumakad ito papunta sa desk, habang nakasunod naman ang tingin niya rito.

“Nandito ako para pag-usapan ang tungkol sa Textile.”

“Don’t stick your nose to where it doesn’t belong, Elaine.”

Huminga si Elaine nang malalim. Hindi effective kung lalambutan niya ang alok dito. “I’m the only solution you have.”

Lumipad ang—this time ay nakakapasong tingin ni Tan sa kanyang mukha. By now, alam na nitong lumapit sa kanya si Atty. Ramas para kausapin siya tungkol sa will ni Daniel De Marco.

“Look here, Tan. I know you want to save your people. Ganoon din ang gusto ko. Ang pamilyang umaasa sa kanila.”

“The last thing I would want to do now ay iyong papasukin ka pa uli sa buhay ko.”

“Kailangan mo ‘ko.”

Tumiim ang anyo ni Tan. “Fuck that.”

“Hindi mo ba kayang magpanggap na okay tayo kahit sa loob lang ng six months, Tan? Let’s work together to save DM Textile.”

Namulsa ito. “Work together?” he scoffed.

“Isipin mo ang masasayang pinagsamahan natin noon, Tan. We were happy then. Please don’t hate me too much na hindi mo na nakikita ang totoong reason kung bakit ko ito ginagawa.”

“When will you stop disappointing me, Elaine? You’re just as shameless. Happy? Habang tinititigan kita ngayon, wala akong ibang maalala kundi ‘yong pagiging ganid mo at selfish.”

She blinked. Truth hurts.

“Hindi mo pa alam pero gusto kong magpasalamat. Kung naghintay ka lang nang ilang linggo, siguradong ako mismo ang mag-aabot sa ‘yo ng pirmadong annulment papers. I would’ve given you twice the money you were asking. Gano’n ko kagustong hiwalayan ka noon. I was even willing to give you more but I couldn’t put everything to words. Thanks to your impatience, nawala ang pasan kong krus.”

“Lies…” Elaine whispered. Nanlalambot ang mga tuhod niya pero mas pinili niyang tatagan ang pagkakatayo. Sinalubong niya ang walang emosyong titig ni Tan. “Let’s be logical, Tan. I know you’re still mad pero hindi ba puwedeng isantabi mo muna iyan? Bakit hindi na lang natin sundin ang last will ng lolo mo? Marry me again. Kapag na-acquire mo na ang Textile, i-annul mo ako uli. I won’t be asking for anything.”

It was Tan’s turn to say… “Lies. You’re always a good liar, Elaine.”

“I didn’t lie,” kambiyo niya. Deretsong nakatitig sa mga mata ng dating asawa. “You know I’ve always been honest, Tan. When I said I hate your job and I want you to just quit and stay with me, I was being honest. When I said I didn’t want to get pregnant, I knew I was brutal and selfish, but at least I was being honest.”

Nagtiim ang mga bagang ni Tan. Madilim ang mukhang mabilis itong nakalapit sa kanya. Bago pa siya makapag-react ay nakuha na nito ang pupulsuhan niya. The next thing she knew ay iyong halos itapon siya nito palabas ng pinto.

Napatayo ang sekretarya na nakapuwesto sa labas ng opisina nito, hindi alam ang gagawin.

“Until I say so, don’t ever allow this woman to enter my office again, Yena.”

The door shut closed right in front of Elaine’s face. Gusto niyang mapapikit at sabunutan ang sarili. Stupid her. Bakit nagpadala siya sa emosyon at sinabi ang mga iyon sa lalaki?

Padarag na naupo si Tan sa swivel chair. Nakatukod ang mga siko sa desk na naihilamos niya ang mga palad sa mukha.

Elaine married him because she thought he was the heir of DM Textile. Nang malaman nitong wala siyang planong i-manage ang negosyo, tumanggi itong magkaanak sa kanya.

But like a fool, he held onto her sa kabila ng kaalaman sa totoong agenda ng asawa. Foolish heart. He was even willing to give everything to her pero hindi nakuhang makontento ni Elaine.