บทที่ 13 ศึกชิงนาง

มหาวิทยาลัย

" เรียนแค่คาบเช้าก็จะตายอยู่แล้ว " โรสพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าทำทางฟุ้บหัวลงที่โต๊ะเรียน เพราะวันนี้พวกฉันมีเรียนทั้งคาบเช้าและคาบบ่ายน่ะสิ

" รีบไปกินข้าวกันเถอะ " ฉันบอกเพื่อนๆ เพราะตอนนี้ก็เกือบจะเที่ยงแล้ว เพราะยังจะต้องรีบขึ้นอาคารเรียนมาเรียนต่อคาบบ่ายอีก

ฉันกับเพื่อนๆตอนนี้กำลังเดินเข้าไปในโรงอาหารของคณะบริหาร

" สายป่าน " เสียงทุ้มเรียกฉันมาแต่ไกล พอหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่คิมหันต์นั่นเอง

" พี่คิมหันต์ " ฉันหันหน้าไปยิ้มให้กับรุ่นพี่ที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันกับเพื่อนๆที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร

" สวัสดีค่ะพี่คิมหันต์ พี่ท๊อป " เพื่อนๆของฉันยกมือไหว้พี่คิมหันต์กับพี่ท๊อปเพื่อนของพี่คิมหันต์

" มากินข้าวกันเหรอสาวๆ " พี่คิมหันต์ส่งยิ้มให้พวกฉันพร้อมกับคำถาม

" ใช่ค่ะ " โรสเป็นคนตอบคำถามนี้

" ดีเลย พี่กับท๊อปก็กำลังจะมากินข้าวเหมือนกัน งั้นพี่รบกวนนั่งด้วยคนนะครับ :) " พี่คิมหันต์พูดพร้อมกับส่งยิ้มตาหยีให้กับพวกฉัน ปกติตาก็ตี๋อยู่แล้ว พอยิ้มออกมาทีไรตาหายทุกทีเลยพี่คิมหันต์ แต่ก็น่ารักดีหนุ่มเกาหลีเกาใจเหมือนที่ยัยเลย์เคยพูดไว้ ฮ่าๆๆๆ

ครืดดดด ครืดดดดด

เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าก็พบว่าเป็นเบอร์ของ

( มังกร )

...................................................

" ฮัลโหล " ฉันกดรับสายมังกรทันที

" กินข้าวยัง " มังกรถามฉันขึ้นมาทันที เขาเป็นบ้าอะไรของเขาเนี่ยจู่ๆก็โทรมาถาม

" กำลังกิน มีอะไร " ฉันที่เคี้ยวข้าวอยู่ในปากถามกับคนปลายสาย

" สายป่าน น้ำครับ " พี่คิมหันต์ที่เดินออกไปซื้อน้ำ แต่เขาเดินกลับมาพร้อมกับซื้อน้ำกลับมาให้ฉันด้วย

" ขอบคุณค่ะ " ฉันก้มหัวลงเป็นเชิงขอบคุณพี่คิมหันต์

" อยู่กับใคร " มังกรถามเสียงเรียบนิ่ง

" เพื่อนน่ะ " ฉันตอบกลับไปสั้นๆ

" เพื่อนผู้ชาย ? " เขาถามกลับฉันอีกรอบ

" ก็รวมๆกัน มีอะไรไหม " ฉันตอบเขา พลางถามเขากลับอีกรอบ

" เลิกเรียนกี่โมง " มังกรถาม

" บ่าย 3 " ฉันตอบกลับไปสั้นๆ เพราะตอนนี้กำลังตักข้าวเข้าปากอยู่

" เดี๋ยวไปรับ " มังกรบอก

" ไปไหน " ฉันถามเขาไป จู่ๆก็จะมารับ จะชวนฉันไปทำอะไรอีกเนี่ย!

" ถามมากน่ะ " มังกรตอบอย่างไม่พอใจนัก

" จะชวนคนอื่นไปด้วยยังมาพูดจาแบบนี้อีกนะ ฉัน ไม่ ไป " ฉันตอบกลับมังกรไปพร้อมกับกดวางสายเขาทันที

.....................................................

" น้องสายป่านคุยกับใครเหรอครับ " หลังจากที่ฉันวางสายจากมังกรพี่คิมหันต์ก็หันหน้ามาถามฉันทันที

" เพื่อนน่ะค่ะ " ฉันตอบกลับไปตามความจริง

" เพื่อน พี่เคยเจอไหมครับ " พี่คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย เพราะปกติเขาก็เห็นแค่เพื่อนที่อยู่ในคณะเดียวกันของฉันเท่านั้น

" เพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมค่ะ พึ่งกลับมาจากต่างประเทศ " ฉันตอบพร้อมกับส่งยิ้มไปให้พี่คิมหันต์

" อ่อ " พี่คิมหันต์พยักหน้าเข้าใจและหันกลับไปกินข้าวของตัวเองทันที

" มังกรเหรอ " เป็นสีน้ำที่หันหน้ามาคุยกับฉันบ้าง

" อืม " ฉันพยักหน้าตอบกลับสีน้ำ

" ทุกวันนี้โทรจิกแกทุกวันเลยเนาะ " สีน้ำบอกฉันพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ

" สมัยมัธยมมีแต่แกวิ่งตามติดมังกรต้อยๆ แต่ตอนนี้ฉันว่ามันกลับกันว่ะ กลายเป็นมังกรวิ่งตามติดแกแทน ฮ่าๆๆๆ " สีน้ำพูดพลางหัวเราะออกมา

" กลืนข้าวก่อนไหม เดี๋ยวก็ติดคอหรอก " ฉันหันไปมองสีน้ำตาเขม็ง เคี้ยวข้าวอยู่ยังจะหัวเราะออกมาอีก

หลังเลิกเรียน

ฉันกับเพื่อนๆเดินออกมาหน้าตึกคณะก็พบกับรถสปอร์ตคันหรูสีแดงจอดอยู่หน้าตึกคณะบริหาร ซึ่งฉันมองก็รู้เลยว่าเป็นรถของ...มังกร

" ว้าวววว รถใครอ่ะแก โคตรเท่ห์ " โรสพูดขึ้นพร้อมกับทำตาลุกวาว

" จึ้งงงมากแม่ ฉันอยากเอาก้นเข้าไปนั่งในรถคันนั้น " ปีพูดเสริมพร้อมกับทำท่าทำท่าหย่อนก้นลงนั่ง

" รวยมากๆแน่เลย " เลย์พูดขึ้นมาบ้าง

ไม่นานนักเจ้าของรถสปอร์ตสีแดงคันหรูก็เปิดประตูก้าวขาลงมาพร้อมกับใส่เสื้อเชิ้ตสีแดง พร้อมกับปลดกระดุมออก 3 เม็ดโชว์ซิกแพคเป็นลูกลอนๆแปดลูก พร้อมกับสวมกางเกงยีนส์ขากระบอกสีดำสนิท และใส่นาฬิกาข้อมือสีเงินระยิบระยับสะท้อนกับแสงแดดจนแยงตา ที่เด่นที่สุดตอนนี้ก็น่าจะเป็นสีผมทองๆของคนที่กำลังเดินลงมาจากรถสปอร์ตคันนั้น

" กะ แก นั่นมันเพื่อนยัยสายป่านนี่ " โรสที่ทำท่าทางอึ้งจนเบิกตาโพลงโตพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกัก

" เฮ้อ " ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อมีคนมากมายจับจ้องไปที่คนผมทองนั่น และไม่นานนักเขาก็เดินตรงดิ่งมายืนอยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว

" มะ มังกร " สีน้ำโบกมือทักทายมังกรทันทีพร้อมกับเพื่อนๆอีก 3 คนโบกมือทักทายมังกรตามไปด้วย

" มาทำไมเนี่ย " ฉันจ้องหน้ามังกรอย่างไม่พอใจมากนัก

" ก็บอกแล้วไงว่าเลิกเรียนจะมารับ " มังกรตอบหน้านิ่งๆ พร้อมกับเอามือทั้งสองข้างของเขาล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำเอาไว้

" ฉันก็บอกไปแล้วไงว่า ฉัน ไม่ ไป " ฉันกรอกตาใส่มังกรทันที

" ก็มาแล้วนี่ไง " มังกรเถียงกลับ

" น้องสายป่าน " จู่ๆ ก็มีอีกเสียงหนึ่งเรียกชื่อฉันขึ้นมา

" อ้าว พี่คิมหันต์ " ฉันหันหน้าไปตามต้นเสียงที่เรียกฉันเมื่อสักครู่ พร้อมกับส่งยิ้มหวานกลับไปให้คนที่เรียกฉันทันที

" แล้วนี่ใครเหรอครับ " พี่คิมหันต์ที่เดินมายืนอยู่ข้างๆฉันพยักเพยิดหน้าไปทางมังกรและถามฉันขึ้นมาทันที

" เพื่อนที่บอกเมื่อตอนเที่ยงไงคะ " ฉันตอบกลับพี่คิมหันต์ไป เพราะตอนเที่ยงก็เคยพูดถึงเรื่องมังกรกับพี่คิมหันต์ขึ้นมาบ้างนิดหน่อย

" อ่อ " พี่คิมหันต์พยักหน้าพร้อมกับจ้องหน้ามังกรไม่ละสายตา และทั้งสองคนก็จ้องหน้ากันเขม็งเหมือนเป็นการเจอกันครั้งแรกที่ไม่ค่อยถูกชะตากันมากนัก

" ไอ้หมอนี่เป็นใครป่าน " มังกรถามฉัน แต่สายตายังจับจ้องไปที่พี่คิมหันต์อย่างไม่ลดละ

" พะ พี่คิมหันต์ รุ่นพี่ที่คณะน่ะ " ฉันตอบกลับมังกรไปตามความจริง

" อ่อ แค่พี่ " มังกรพูดพร้อมกับเน้นคำว่า แค่พี่

" นายก็ แค่เพื่อน " พี่คิมหันต์พูดพร้อมกับกับเน้นคำว่า แค่เพื่อน เหมือนกัน

อะไรของสองคนนี้เนี่ยฉันเริ่มจะ งง ไปหมดแล้ว เพื่อนๆ ของฉันตอนนี้ก็อึ้งไม่ต่างจากฉันเลยเหมือนกัน

" ศึกชิงนาง " ปีพูดขึ้นมาพร้อมกับท่าทางที่ยังคงอึ้งกับสถานการณ์นี้อยู่ 0.0

" ไปได้หรือยังป่าน " มังกรละสายตาจากพี่คิมหันต์และหันหน้ามาถามฉันอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

ฉันที่เห็นเหตุการณ์ในตอนนี้ถึงจะไม่ได้อยากไปกับมังกรเลยแต่ก็ต้องไป เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้มีหวังมังกรก็คงจะมีเรื่องกับพี่คิมหันต์แน่ๆ ดูจากสายตาและท่าทางสองคนนี้ก็คงจะไม่ถูกกันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

" โอเคๆ " ฉันตอบมังกรพร้อมกับยื่นมือของฉันไปจับแขนของมังกรเอาไว้

" ฉันไปก่อนนะพวกแก ไปก่อนนะคะพี่คิมหันต์ " ฉันหันไปบอกเพื่อนๆพร้อมกับพี่คิมหันต์

พร้อมกับสายตาของมังกรตอนนี้ที่หันไปจ้องหน้าพี่คิมหันต์พร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากเหมือนบ่งบอกว่าเขาเป็นผู้ชนะในเกมส์นี้