I love him. I love him so bad. I love the way he look at me. The way how he makes me feel like I'm the only person in the world. Mahal ko s'ya pero hindi tama ang mahalin ko s'ya. I shouldn't feel this way towards my sister's fiancée.
But how?
How could I unlove the man who only makes my heart beat faster? The only man who treasure me the most? The man who can do anything just to have me? Kahit ang kapalit noon ay ang pagkakahiwalay nilang dalawa ng ate ko, at pagkasira ng relasyon naming magkapatid?
"Keisha, do you love me?" he asked almost in whisper.
I bit my lower lip as I bow down my head while my tears started to stream down my cheeks.
"You know how much I do, Tris." I answered.
"Then why the hell would you stop this if you do?"
"Because it is not right! Hindi tama ang ginagawa natin! May fiance ka na, Tris. At kapatid ko pa! Kaya please, ibalik na lang natin kung ano tayo dati. We were just friends, at hindi ito ginagawa ng magkaibigan—"
"Saan ba sa parte ng ikaw lang ang mahal ko at hindi s'ya ang hindi mo maintindihan, Keishana?!"
"You love my sister! I can see how much you love her before—"
"It was before, Keish! Noon yun, at hindi na ngayon—"
"No! Mahal mo pa s'ya hanggang ngayon alam ko iyon, Tris! It's just that, you're confused dahil ako yung nandito. Ako yung kasama mo sa araw-araw. Ako iyong nag-aalaga sa'yo. I am sure na sa pag-uwi n'ya, marerealize mo rin na s'ya pa rin ang mahal mo at infatuation lang ang nararamdaman mo para sa akin," hindi ko alam kung saan ako humuhugot ng lakas ng loob para masabi ko ang lahat ng iyon sa kan'ya sa kabila ng kirot na bumabalot ngayon sa buo kong pagkatao.
"Wala ka bang tiwala sa nararamdaman ko para sa'yo? Lahat ginawa ko na para patunayan sa'yo na ikaw lang ang mahal ko tapos yan ang sasabihin mo?" he said as he laugh nonchalantly.
"Tris.."
"Tangina naman, Keishana!" Nagulat ako sa biglang n'yang pagsigaw. "Hindi kita gagalawin kung alam ko sa sarili ko na mahal ko pa ang ate mo! Hindi ako tanga para gawin ang isang bagay na alam kong makakaapekto sa tiwala at relasyon naming dalawa. I will stay loyal to her as I wait for her to arrive and planned our wedding and not to make love with you! But no Keish, minahal ko ang ate mo, pero hindi sa paraan kung paano at gaano kita kamahal ngayon!"
Hindi ako nakapagsalita. I bit my lower lip hard as I begin to sob.
Ang hirap gawin ng tama. Lalong lalo na kung ganito s'ya. Tristyn is very smart and dedicated. May paninindigan. At hindi s'ya ganoon kababang tao para gawin yung mga sinabi ko. Hindi s'ya mangangaliwa kung alam n'yang mahal n'ya ang isang tao. At alam ko na hindi n'ya ito gagawin kay Ate kung infatuation lang ang nararamdaman n'ya para sa akin.
Pero anong magagawa ko? Kahit sabihing mahal nga namin ang isa't isa, alam namin na pagbali-baliktarin man ang mundo, hindi pa rin tama ang ginagawa naming ito.
We are breaking someone's heart, and she's not just a someone but she's my sister! Kapatid ko, kadugo ko.
Even if how much I love him, how much I wanted him to be mine alone. I can't. Cause he is not mine from the first place.
"My heart tells me this is the best and greatest feeling I have ever had because I am loved by someone like you, Tris." I said between my sobs. "But my mind knows the difference between wanting what you can't have and wanting what you shouldn't want. And I shouldn't want you." I added as I avert my gaze at him.
Napakaseryoso ng kanyang mukha. Sa sobrang seryoso ay wala kang mababakas na kahit anong emosyon.
"Bakit ba takot kang ipaglaban ako? Keish, kaya kong ipaglaban ka at ang lahat ng meron tayo huwag ka lang mawala sa akin. Kaya kong tapusin ang lahat sa amin pagkauwing pakauwi n'ya para lang sa'yo," he said as he stared at me intently. "Ganyan ako kabaliw sa'yo Keishana. I love you so much that I'm willing to give up everything just to have you! But yeah, wala ka rin namang magagawa, because you're already mine, alone."
Sinunggaban n'ya agad ako ng isang malalim na halik.
"I already know my priority and responsibilities the moment we first made love, Keish. That's how much I madly in love with you. That I already saw my future with you Keishana," he said between our kiss as he deepened it.
Alam na alam ko na kung saan patungo ito. Hindi ako tanga para hindi malaman kung saan kami hahantong pagkatapos ng away na ito.
His kisses went further. Napaungol ako nang bumaba ang halik n'ya sa leeg ko habang abala ang kamay n'yang pumasok na sa loob ng blouse ko at minamasahe ang malulusog kong dibdib.
Mayamaya at kusa s'yang kumawala at inakay ako papunta sa kwarto n'ya.
As we enter his room, he immediately pinned me against the wall and erotically kissed me on my lips down to my neck. Hinubad n'ya lahat ng saplot ko sa katawan pati na rin ang kaniya habang walang sawa n'yang hinahalikan ang bawat parte ng katawan ko habang nakatayo.
Nang parehas na kaming walang saplot dalawa ay pumosisyon s'ya sa may likod ko. He cupped my breast and played with my twin peaks with his big callous hands as he kissed me on my neck.
Napapaliyad ako sa sensasyong bumabalot sa buo kong pagkatao habang nilalamas n'ya ang magkabilang u***g ko.
"Ohh.." I moaned as I felt his hard member behind me poking my ass.
Biglang bumaba ang isa n'yang kamay papunta sa sensitibong parte ng katawan ko. I moaned in pleasure when I felt one of his finger entered me.
"Moan my name, baby," he ordered which I did without any hesitation.
"Faster, Tris. I-I'm coming.. ahh!" hiyaw ko nang bigla n'yang ipasok ang isa n'ya pang daliri habang naglalabas-masok sa kaselanan ko.
The moment I released my first climax, he immediately laid me to the bed and positioned himself above me.
Isang mahabang ungol ang lumabas sa bibig ko nang ipasok n'ya ang pakalalaki n'ya sa loob ko. He held my hand and place it above me before he start throbbing inside me.
Yumuyugyog ang malulusog kong dibdib habang naglalabas-masok s'ya sa kaselanan ko. Nang matapos sa posisyong iyon ay pinadapa n'ya ako sa kama at saka n'ya pinasok ang kaniya mula sa likod ko. He is throbbing deep inside me. Banging me like an animal. His moans and groans ignited the lustful atmosphere we have and all I did is to moan and moan his name in pleasure.
Kinabukasan ay nagising ako sa tunog ng cellphone ko sa ibabaw ng mesa sa gilid ng kama. Iminulat ko ang mga mata at natagpuan ang sariling h***d at maraming kiss marks sa katawan. Napatingin naman naman ako sa gilid ko at nakita ko s'ya na mahimbing pa ang pagkakatulog.
Inabot ko ang cellphone ko mula sa mesa at tiningnan kung sino ang tumatawag.
My heart beat fast in pace when the registered number of the caller ID is coming from my sister. She is calling me overseas.
Hindi ko alam kung sasagutin ko ba o hindi. Tinitigan ko lang ang cellphone ko hanggang sa maging misscall ang tawag n'ya, wala pang ilang minuto ay tumawag s'ya ulit. At sa pagkakataong ito ay wala sa sariling sinagot ko ang tawag n'ya.
Nanginginig ang kamay kong tinapat sa tenga ko ang speaker ng cellphone.
(Good morning, bunso!) isang maligaya at puno ng buhay ang bumungad sa akin na bati n'ya.
My heart skip a beat when I realize my betrayal towards her and how unforgivable it is on her side. Gusto kong umiyak ng umiyak. Pero hindi ko magawa. Gusto mang magsisi sa lahat, pero huli na.
"G-Good morning, ate. N-napatawag ka?" hindi ko mapigilang mautal dahil sa sobrang kaba.
Naramdaman ko namang gumalaw ang katabi ko at paglingon ko ay isang gising na Tristyn agad ang bumungad sa akin na nakakunot ang noo.
(Nothing, gusto ko lang kumustahin ang bunso kong kapatid. Bakit? Hindi mo ba gustong tumawag ako? Hindi mo ba miss si Ate?) may himig na pagtatampong tanong nito.
She's the sweetest sister I ever had. But here I am, betraying her. Cheating with her fiance behind her back.
I am the worst little sister she ever had. Isang mang-aagaw.
"Of course, miss na miss na kita. It's been a year since you left. Wala nang nag-aayos sa akin tuwing mamamasyal, at manlilibre kahit may dala naman akong pera." Napatawa ako ng hilaw nang maalala yung mga panahong nandito pa s'ya at hindi pa nangyayari ang lahat ng ito.
Naramdaman ko naman ang katabi kong yumakap sa akin at isinubsob ang mukha n'ya sa leeg ko. Napakagat ako ng ibabang labi nang maramdaman kong hinawakan n'ya ang lantad kong dibdib at pinaglalaruan iyon.
I prevent myself to moan.
Tangina, hindi n'ya ba nakikitang kausap ko si ate?!
(I miss you more, bunso. Don't worry, uuwi na rin ako. By the way, how's my fiance? Hindi ko kasi s'ya macontact minsan at madalas ang misscalls ko sa kan'ya pero hindi n'ya sinasagot. I'm worried.) Napapikit ako ng mariin nang nagsimula na s'yang halikan ako.
"B-baka busy lang, ate. A-alam mo naman yun, masyadong busy sa trabaho. Minsan nga hindi na kumakain ng agahan. But don't worry, pinapaalalahanan ko naman s'ya na kumain sa tamang oras. A-at hayaan mo, s-sasabihin ko sa kan'ya na tawagan ka n'ya." Pigil ang hininga at utal-utal kong sabi dahil sa mga halik at pagmamasahe ni Tristyn sa magkabilang dibdib ko.
Hindi pa s'ya nakuntento at kinubabawan n'ya agad ako at sinunggaban ng halik sa labi.
Tangina, hindi ba s'ya natatakot na baka mahuli kami agad sa ginagawa n'ya?!
(Salamat bunso! Pakisabi na rin na miss na miss ko na s'ya. And I am ready to marry him. Pagkauwi ko ay aasikasuhin ko na agad ang kasal kasama s'ya. I'm so happy! Basta ikaw ang maid of honor ko ha?)
Mas lalong kumirot ang puso ko nang mahimigan ang pagkasabik at ang saya sa boses n'ya. Napapikit ako ulit at mariing napakagat ng labi nang pumosisyon s'ya sa gitna ko at walang pagdadalawang-isip na ipasok ang kahabaan n'ya sa loob ko at nagsimulang maglabas masok.
Oh God! Gusto ko pa man s'yang makausap but I wanted her to end the conversation already because I can't help to suppress my moan anymore. He is so huge inside of me. He is throbbing inside me hard and deep.
I saw how Tristyn closed his eyes while he thrust hard in and out his big thing inside of me.
"O-oo naman, Ate. Sure." Pigil hiningang sagot ko.
(Sige na bunso, papasok na ako sa trabaho. Tawag ako ulit pag hindi na ako busy. I miss you bunso, ingat ka lagi. I love you!)
"Ingat ka rin lagi, Ate. I love you too."
Nang matapos ang tawag ay saka naman ang pagkawala ko ng isang mahabang ungol.
"Fuck it, Tris! What the hell are you doing?" imbes na galit ang tono ko ay mukhang naging ungol pa ito.
"I am making love with you, baby," he answered while fastened his pace thrusting inside me.
After a few minutes, I already felt his hot semen flowing inside me, same as mine.
Niyakap n'ya ako habang nasa loob ko pa rin ang kahabaan n'ya.
"I love you, Keish," he whispered as he kissed me on my temple.
Napakagat ako sa labi ko.
Diyos ko, sanay may kapatawaran pa ang gagawin ko. I love my sister, but I love him more than anything.
Napayakap na lang ako sa kanya at hinayaang umagos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
Sorry, Ate.
Matapos ang paulit-ulit na pag-angkin sa akin ni Tristyn ay nagluto na agad siya ng umagahan pagkatapos ay naligo upang maghanda sa pagpasok sa trabaho maliban sa akin na hanggang ngayon ay nakahilata pa rin sa kama na tila walang planong pumasok sa flower shop dahil sa pagod at pananakit ng pagitan ng aking hita.I felt very sore between my thighs. Feeling ko ay hindi ako makakapaglakad nito ng maayos."Mas mabuting dito ka na lang sa condo ko para mapanatag ako habang nasa meeting. Kaysa ang pumasok ka na ganiyan ang kondisyon," sambit niya habang inaayos ang kaniyang kurbata.Bumuntong hininga naman ako bago dahan-dahang tumayo para tulungan siyang ayusin ang neck tie niya."At sinong may kasalanan?" tanong ko na ikinangisi naman niya ng malapad kasabay ng paghalik niya sa aking noo."I'm sorry for being rough, I just can't help myself when it comes to you and you know that," he said as
Why could be the world so cruel? Bakit sa dinami-rami ng taong dapat na gustuhin ko ay sa kaniya pa? Sa bilyong lalaki sa mundo, ay sa taong may nagmamay-ari na? Alam kong kasalanan ang lahat ng ito, and I know that I am a bitch who happens to be my sister's younger sister. A relationship wrecker.Tanggap ko lahat yun. Lahat ng makamundong akusasyon sa mga babaeng kabit ay tanggap ko. This is the fate I choose. To be a relationship third party. Kahit sabihin mang hindi ko ito ginusto ay wala na akong magagawa. Nangyari na ang lahat, I choose to betray my sister and love the same man she loves.Pinili kong lokohin siya.I am not that good girl and a sweet little sister anymore.I am already a sinner. A bitch.Masakit din naman sa akin ang ginagawa kong ito, pero anong magagawa ko? Mahal na Mahal ko din si Tristyn. Sobrang Mahal dahilan upang ibigay ko sa kaniya ang lahat. Ang aking buong puso at pagkatao. Hindi naman ako santo, nag
Love and family. It's hard to choose between them but I have to. And If I have to choose between my family and Tristyn— I would rather choose my family over him.Masakit mang gawin ay kailangan. Mahal ko siya, sobrang mahal na lahat ay kaya kong ibigay sa kaniya, but in our situation? Hindi madali. Kailangan kong magparaya kahit ikakadurog ko. Kailangan kong magsakripisyo kahit na sobrang sakit nun sa part ko. I need to let him go because what we have aren't right. Staying with him aren't the right thing to do. May masasaktan kami, may maaapakan, at may magiging miserable. Hindi lang isa, hindi lang dalawa, hindi lang tatlo kundi marami. My parents, Antonette, Tristyn's family and most especially was my sister.Sobrang laki ng tiwalang ibibigay niya sa amin—sa akin, but here I am, being a bitch, a traitor. Betraying her, breaking her heart and trust behind her back.Mang-aagaw.Ayoko nang dagdagan pa ang kasalanang ito, ang kasalanan ko.
"Umalis na si Tristyn," bungad ni Mommy nang makapasok siya sa loob ng kuwarto ko habang ako naman ay nakaupo sa may kama ko habang nakayuko at yakap ang sariling binti."Mabuti naman po kung ganun, 'Mmy,"sabi ko habang ganun pa rin ang posisyon.Naramdaman kong tumabi sa akin si Mommy at marahang hinaplos ang mahaba kong buhok. I know that she felt that I am not in myself a while ago and I know that she notice me really look bothered and uneasy. Mommy knows my actions very well, hindi ko kayang maging peke sa kaniyang harapan. Hindi niya man alam ang mga nangyayari sa akin, alam ko na may nasesense na siya tungkol dito. Kaya nga minsan nagpapasalamat ako kapag lagi silang umaalis ng bahay ng maaga at umuuwi ng late sa gabi."Is something bothering you? Kanina ka pa ganyan, what's the matter, anak?" she asked that worried and concern were visible on her voice.I took a deep breath as I bit my lower lip before facing her. I really wanted to tell her
Takot, pangangamba at sakit. Yan ang bumabalot sa buo kong sistema sa mga oras na ito. Takot dahil sa mga maaaring mangyari kapag nalaman nila ang namamagitan sa pagitan naming dalawa ni Tristyn. Pangangamba sa kaniyang nalalapit na pag-uwi at sakit sa mga maaari kong masaksihan kapag nandito na siya.Iniisip ko pa lang ang mga pwedeng mangyari ay sumisikip na ang dibdib ko.Para akong tinulos sa kinauupuan ko nang magtagpo ang aming mga paningin.Tanya Marie Guevera.Ang nakakatandang kapatid na babae ni Tristyn. Ang babaeng may matagal nang galit sa akin.Hindi ko alam kung bakit ayaw na ayaw niya sa akin samantalang gustong-gusto niya ang kapatid ko. Parang may nagawa akong hindi maganda sa kaniya dahilan upang kainisan at kinaiinggitan niya ako.Maraming nagsasabi na naiinggit daw siya sa mala gatas kong kutis at sa angkin kong kagandahan. Bu
"Bakit mo ba ako pinigilan kanina? Edi sana nakalbo ko na nang tuluyan ang bruhang yun!" inis na sambit ni Ann nang makabalik na kaming pareho dito sa shop matapos ang naging sagutan at bantaan naming dalawa ni Tanya kanina."Ayoko ng eskandalo, Ann. Alam mo namang nasa public place tayo kanina. Nakakahiya," sagot ko naman saka prenteng nakaupo sa swivel chair ko dito sa loob ng maliit kong opisina habang nakaharap sa laptop at chinicheck kung may bagong email ba akong natanggap para sa mga investment at orders.And as usual, medyo marami-rami na naman."Mas nakakahiya siya, Keish. Lalapit lang para bantaan ka? At talagang nagpa-imbestiga pa talaga siya sa'yo para lang makapanira? Para masira ka? Akala ko ba professional ang babaeng yun? Kung umasta kasi daig pa ang walang pinag-aralan. Parang hindi edukada," sabi naman niya saka naupo sa may sofa at busangot na pinagkrus ang mga braso niya sa tapat ng dibdib niya. "Iba talaga ang magagawa ng inggit at yamot. Na
Hindi ako makapagsalita habang nakatitig ngayon kay Mommy dahil sa gulat at pagkabigla. Napaawang na ang aking mga labi habang hindi makapaniwalang nakatitig ngayon sa mga mata niya. I couldn't even utter a single word to explain. Parang umurong yung dila ko dahilan para hindi ako makapagsalita.Matagal niya na palang alam ang tungkol sa amin ni Tristyn. Pero bakit wala man lang siyang ginawa? Bakit hindi niya ako pinigilan? Bakit hindi niya ako kinausap agad nang malaman niyang iba na ang kinikilos naming dalawa ni Tristyn sa isa't isa? She must talk to me about it and advice me at least."W-why you didn't tell me?" Finally, after a couple of minutes for being silent because of shock, I already find my voice to speak. "Bakit hindi mo sinabing may alam ka na pala tungkol sa amin? Sa akin? Sa nararamdaman ko? Bakit hindi mo ako pinigilan?" Dugtong ko pa dahilan upang hawakan niya ako sa magkabila kong balikat at bahagyang humarap sa kaniya habang nakatitig sa mga
(Where are you?) tanong niya agad nang masagot ko ang tawag.I took a deep breath, refraining myself to answer his question. "Bakit ka napatawag?" I asked him instead.Ngunit mukhang napansin niya na iniiwasan ko ang sagutin ang tanong niya kung nasaan ako dahil alam kong sundance niya ako dito.(I am asking you if where the fuck are you, Keishana. Don't ask me such question when I am asking you first,) he said in gritted teeth which made me bit my lower lip hard.I know he is still keeping his composure as he widen his patience with me because he's on his office right at this moment. Alam ko rin na galit siya dahil ilang araw ko na siyang iniiwasan. I didn't even answering his calls and replying all his messages because I wanted to stay away from him.Pero mukhang nauubos na ang kaniyang pasensya sa akin ngayon at pinipigilan niya lang ang sarili niyang magalit dahi
1 and a half year laterSa loob ng isa't kalahating taon ay tanging kay Keishana lang umiikot ang mundo ko. I don't care of what people may think of me as long as I am with her, I don't care at all. Having her is like a dream come true.Siya ang tipo na babaeng may sinasabi, hindi lang sa salita kundi sa gawa. She amaze me in every way unintentionally. She's not into words, but in actions. Lalo na sa pagmamahal niya para sa akin. She may not that vocal but I can feel her love and affection towards me.Sobrang layo niya sa kapatid niya. But yeah, I am not comparing the two of them because I knew to myself that they are different and unique in their own way.I honestly never thought that I would fall for her in just a short period of time. Yung tipong kakagaling mo lang sa break up and after three months ay nahulog ka ulit, ngunit ang hindi mo inaasahan na magugustuhan mo ay doon ka nahulog.Is it impossible?Well, it's actually no.Walang impossible sa pagmamahal. You can't decide if w
"Tristyn, tama na!" umiiyak na sambit ni Sabrina habang tinatakpan ng kumot ang kahubdan niya samantalang pinapatay ko sa sobrang galit ang lalaking kalaguyo niya. "Shut up! I can't believe you fucking did this to me!" sigaw ko sa galit at saka tinadyakan ang gagong foreigner na kumama sa kaniya. "Really, Sab? Pinagpalit mo ako sa putanginang pangit na foreigner na ito?!" Hinila ko pataas ang buhok ng halos mawalan na ng malay na manager niya at pinaharap sa kaniya. Bugbog sarado. Putanginang yan, makakapatay talaga ako! "Tristyn, please. Enough!" "Fuck you!" punong-puno ng galit ang buong pagkatao ko nang marahas kong binitawan ang lalaki at walang isang munutong lumapit sa kaniya at hinawakan ng mahigpit ang baba niya. Wala na akong pakialam kung masasaktan siya o hindi. She triggered me. She fucking triggered me to hurt her physically! "Tristyn, n-nasasaktan ako—" "At ako hindi? Ha?! Ano masarap ba siya? Putangina! Mas masarap ba siya sa akin?!" Mas hinigpitan ko pa ang pagh
1 and a half year ago:"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Tanya, ang nakakatanda kong kapatid nang mapansing bihis na bihis ako at may hawak-hawak na maleta.Napagdesisyunan ko kasi na surpesahin si Sabrina ngayong araw na ito. It's our sixth year anniversary, at nagdesisyon akong lumipad patungo sa Australia para sa kaniya."I'm going to Australia to—""Bibisita ka kay Sabrina?" putol niya agad sa sasabihin ko na may halong excitement.They're close friends anyway. Best friends, perhaps. "Uhuh," sagot ko naman agad sa kaniya bago kinuha ang susi ng kotse sa pantalon ko. "It's our 6th year Anniversary at napagdesisyunan kong surpresahin siya. And I expect you to shut your filthy mouth for my plan not to be ruined." I added but she just rolled her eyes in the air.M*****a talaga kahit kailan."Fine, whatever you say lover boy. Anyway, gusto mo bang ihatid pa kita sa airport? Sayang at hindi tayo magkakasabay, sa Saturday pa kasi ang flight ko pabalik ng Australia," wika niya habang i
Nang makalabas ako sa condominium na iyon ay pumara agad ako ng taxi pabalik sa coffee shop kung saan nagkita sina Lander at Ann. Buti na lang dahil dala-dala ko ang aking bag kung saan nakalagay ang mga importante kong mga gamit, kasali na ang shades ko kaya naman ay sinuot ko agad iyon pagkalabas ko ng elevator upang hindi nila makita o mapansin man lang ang namumugto kong mga mata.Pagkarating namin sa coffee shop ay nagbayad na agad ako sa taxi driver saka ako agad na lumabas at tumungo sa parking area kung saan ko iniwan ang kotse ko nung hinila ako kanina ni Tristyn paalis para mag-usap.Good thing dahil nasa bulsa ko lang ang susi kaya naman ay hindi na ako mahihirapan pang maghalungkat pa sa bag ko para hanapin ito.I was about to unlock my car's door nang may biglang humawak sa kamay ko upang pigilan ako sa pagbukas ko ng pinto ng kotse ko. Agad akong napalingon sa taong nagmamay-ari ng kamay na iyon dahilan upang umawang ang aking bibig sa
Ang daming nangyari, hindi ko na nga alam kung saan pa ako pupulutin pagkatapos ng lahat ng ito. Ang hirap pala. Sobrang hirap na parang gusto mo na lang mawala sa mundo. Hindi mo na alam kung ano ang tama at mali.Isa lang ang kasalanang nagawa ko, at yun ay ang magmahal ng maling tao, pero ang kabayaran sa mga maling nagawa ko ay sobra sobra pa. Sobrang sakit na para bang pasan ko ang lahat ng kasalanan ng mundo. Yung tipo na parang ako na ang pinakamakasalanan sa buong mundo dahil sa mga consequences na natanggap ko.Hindi ko an alam kung anong gagawin ko. I lost everything. I lost my child, I lost my family and their trust, I also lost my sister, my reputation at ngayon ay siya naman.Yeah, siya na naman. And this time ay masasabi kong walang wala na nga talaga ako.Napapikit ako ng madiin.Sakit, pait, at pighati ang tanging nararamdaman ko sa mga oras na ito na
"Mag-uusap tayo sa kwarto," he added.And that made my jaw literally drop in disbelief."Are you insane Mr. Guevara?!" hindi ko mapigilang sambit sa gulat dahil sa sinabi niya.Ano bang iniisip niya?Kaya niya ba ako dinala rito dahil sa pag-uusap na iyan na alam na alam ko kung saan na naman hahantong?"Matagal na, Keish. Matagal na akong baliw sa iyo," anito saka ako hinila palabas ng elevator nang huminto na ito sa tamang palapag.Ang penthouse.Wala naman akong magawa nang pwersahin niya akong maipasok sa loob ng napakalawak na penthouse ng Daddy niya na ibinigay sa kaniya. Sobrang ganda at sobrang linis na parang mahihiya ka na lang umapak dahil sa sobrang kintab ng sahig.Para akong si Anastasia sa fifty shades of grey nung una siyang makaapak sa penthouse ni Christian. Hindi ko mapigilan ang mamangha kahit na hindi dapat dahil sa kasama ko ngayon. Ang kaso lang ay nakakamangha naman kasi talaga. Sobrang gara, hindi t
"Keish, kinakabahan ako."Napalingon ako sa kaniya habang pinapatay ang makina ng sasakyan. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop na dalawang kanto lang ang layo mula sa bahay nila.Ngayon ang araw na mag-uusap silang dalawa ni Lander. Matapos ang dinner kagabi ay tinawagan n'ya kaagad si Lander para makipagkita ngayong araw, utos na rin ni Tita Beth. Buti na lang dahil may number ako sa kaniya kaya namin siya nacontact agad.Hindi naman nagreklamo si Lander nang sabihin ni Ann na makikipagkita siya ngayon, kaya hindi kami nahirapan.Lander is a good man, and I know someday soon. He will be a good father too.Hinawakan ko ang kamay ni Ann na ngayon ay namamawis na at nanlalamig."Don't be, Lander is a good man. Alam kong pananagutan ka niya," tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata saka ngumiti. "Relax, Ann. Kaya mo yan, hindi lang para sa'yo ito, kundi para rin sa baby mo."Wala naman siyang nagawa kundi ang tuman
Matapos ng naging usapan namin ni Ann ay hindi na muna ako umuwi sa bahay. Alam ko kasi na gulo ulit ang madadatnan ko doon, hindi rin ako makakapag-isip ng tama kung nasa bahay ako dahil mas lalo lang akong nadedepress habang naririnig ko ang problema tungkol kina Ate at Tristyn. For once gusto ko munang huminga.Ginugol ko sa pagtatrabaho ang oras ko. Ngayon na nalaman kong nagdadalang tao na si Ann ay alam kong hindi ko dapat siya bigyan pa ng maraming obligasyon at responsibilidad sa trabaho lalo na at may problema pa siya na hinaharap. Ayoko ring mapagod siya.Napagdesisyunan ko na ring kina Ann na muna ako magpapalipas ng gabi. Nagdecide kasi siya na bukas na lang namin pupuntahan si Lander, ihahanda niya na muna raw ang sarili niya sa mga posibleng maging sagot nito at sa mga posibleng mangyari bukas.Hindi ko talaga inaasahan ang mga rebelasyong nangyayari ngayon. Ang dami ko pang problemang hinahara
Gulat, pagkalito at pag-aalala ang nararamdaman ko sa mga oras na ito habang nakatitig ngayon sa mugto niyang mga mata. Nandito pa rin kaming dalawa sa loob ng office ko, tahimik na nakaupo sa may sofa habang nagpapakiramdaman.Hindi ako makapaniwala, hindi ko akalain na mangyayari ang bagay na ito sa best friend ko. Ann is very workaholic person, trabaho at pamilya ang lagi niyang inuuna. Ang sabi niya sa akin dati noong nasa kolehiyo pa kami na kahit hindi na siya magboyfriend basta mairaos niya lang ang kaniyang pamilya sa kahirapan ay sapat na para sa kaniya.She never thought about falling in love, having a baby and such kung kaya't ang mga nangyayari ngayon ay sobrang nakakagulat talaga.She never told me something about boys and all. Wala siyang kinukwento sa akin kaya hindi ko maiwasang magulat, malito at magtaka.Hindi ko maiwasang magtanong sa sarili ko kung bakit? Bakit wala siyang sinasabi sa akin? Bakit wala siyang nakukwento?