1 and a half year laterSa loob ng isa't kalahating taon ay tanging kay Keishana lang umiikot ang mundo ko. I don't care of what people may think of me as long as I am with her, I don't care at all. Having her is like a dream come true.Siya ang tipo na babaeng may sinasabi, hindi lang sa salita kundi sa gawa. She amaze me in every way unintentionally. She's not into words, but in actions. Lalo na sa pagmamahal niya para sa akin. She may not that vocal but I can feel her love and affection towards me.Sobrang layo niya sa kapatid niya. But yeah, I am not comparing the two of them because I knew to myself that they are different and unique in their own way.I honestly never thought that I would fall for her in just a short period of time. Yung tipong kakagaling mo lang sa break up and after three months ay nahulog ka ulit, ngunit ang hindi mo inaasahan na magugustuhan mo ay doon ka nahulog.Is it impossible?Well, it's actually no.Walang impossible sa pagmamahal. You can't decide if w
"My heart tells me this is the best and greatest feeling I have ever had. But my mind knows the difference between wanting what you can't have and wanting what you shouldn't want. And I shouldn't want you."• • •"Hindi tama to, Tristyn. Mali ang ginawa nating ito," sabi ko bago kumawala sa mahigpit na pagkakayakap n'ya."Mali na ba ang mahalin kita, Keish?" madilim ang mga matang nakatitig s'ya ngayon sa akin dahilan upang mapaiwas ako sa kaniya ng tingin. "Mali na bang sundin ang itinitibok nito?" tinuro n'ya ang kanang bahagi ng dibdib n'ya. "Tell me! Mali ba?"Napapikit ako sa biglang pagsigaw n'ya."Oo Tristyn. Mali ang mahalin mo ako kaya please, intindihin mo naman ang sitwasyon-""I can do everything just to make you mine, Keishana! At kung ang makipaghiwalay sa kaniya ang tanging paraan para mapasa-akin ka, gagawin ko!" putol n'ya sa litanya ko dahilan upang marahas akong mapatingin sa kaniya.
Nagising ako mula sa sinag ng araw na nagmumula sa siwang sa kurtina ng bintana ng kuwarto. Babangon na sana ako nang maramdaman kong may malaking kamay at paa na nakadagan sa aking katawan. Paglingon ko sa gilid ko ay bumungad sa akin ang napakaguwapong mukha ni Tristyn na sobrang himbing ng tulog. Saka ko lang naalala ang nangyari kagabi.I felt sore between my legs. Ilang ulit n'ya akong inangkin kagabi mula sa sofa, sa hagdan patungo rito sa kuwarto ng condo n'ya. Naka-ilang rounds kami hanggang sa mapagod at makatulog kaming pareho.Tristyn Ford Guevara, I never wish for someone like him. Noong ipinakilala s'ya ni Ate Sab sa amin nila Mommy bilang boyfriend n'ya ay akala ko hanggang doon lang yun. But we became friends unexpectedly. Akala ko magiging aloof ako sa kan'ya, katulad ng kung paano ako lumayo sa mga lalaki dahil takot akong ma-attach at lalo na ang ma-inlove dahil sa mindset ko na baka lolokohin at sasaktan lang ako.But no. We became close frien
"Welcome to Florabelles Flower sho—" napatigil ako sa pagsasalita nang makita ko kung sino ang pumasok sa shop.Tristyn stood with all his glory. The corporate attire suited him very well like a goddamn model of the year. His hair is a dark brown that fall a wisps in his clear hazel brown and sharp eyes that are staring back at me.But wait, what the hell is he doing here? Sa pagkakaalam ko ay may tatlong meeting s'ya ngayong araw."Tristyn, what are you doing here?" dahil hindi agad ako nakapagsalita, si Antonette na ang nagsalita para sa akin."You're not answering my calls, you didn't even reply with my text messages. Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala na baka may nangyaring masama sa iyo kaya agad na akong pumunta rito not minding my three fucking meetings?!" he said angrily not answering Ann's question as he throw a sharp like dagger stare on me.Bigla naman akong kinabahan sa mga matatalim na titig n'ya na parang mang
I love him. I love him so bad. I love the way he look at me. The way how he makes me feel like I'm the only person in the world. Mahal ko s'ya pero hindi tama ang mahalin ko s'ya. I shouldn't feel this way towards my sister's fiancée.But how?How could I unlove the man who only makes my heart beat faster? The only man who treasure me the most? The man who can do anything just to have me? Kahit ang kapalit noon ay ang pagkakahiwalay nilang dalawa ng ate ko, at pagkasira ng relasyon naming magkapatid?"Keisha, do you love me?" he asked almost in whisper.I bit my lower lip as I bow down my head while my tears started to stream down my cheeks."You know how much I do, Tris." I answered."Then why the hell would you stop this if you do?""Because it is not right! Hindi tama ang ginagawa natin! May fiance ka na, Tris. At kapatid ko pa! Kaya please, ibalik na lang natin kung ano tayo dati. We were just friends, at hindi ito gi
Matapos ang paulit-ulit na pag-angkin sa akin ni Tristyn ay nagluto na agad siya ng umagahan pagkatapos ay naligo upang maghanda sa pagpasok sa trabaho maliban sa akin na hanggang ngayon ay nakahilata pa rin sa kama na tila walang planong pumasok sa flower shop dahil sa pagod at pananakit ng pagitan ng aking hita.I felt very sore between my thighs. Feeling ko ay hindi ako makakapaglakad nito ng maayos."Mas mabuting dito ka na lang sa condo ko para mapanatag ako habang nasa meeting. Kaysa ang pumasok ka na ganiyan ang kondisyon," sambit niya habang inaayos ang kaniyang kurbata.Bumuntong hininga naman ako bago dahan-dahang tumayo para tulungan siyang ayusin ang neck tie niya."At sinong may kasalanan?" tanong ko na ikinangisi naman niya ng malapad kasabay ng paghalik niya sa aking noo."I'm sorry for being rough, I just can't help myself when it comes to you and you know that," he said as
Why could be the world so cruel? Bakit sa dinami-rami ng taong dapat na gustuhin ko ay sa kaniya pa? Sa bilyong lalaki sa mundo, ay sa taong may nagmamay-ari na? Alam kong kasalanan ang lahat ng ito, and I know that I am a bitch who happens to be my sister's younger sister. A relationship wrecker.Tanggap ko lahat yun. Lahat ng makamundong akusasyon sa mga babaeng kabit ay tanggap ko. This is the fate I choose. To be a relationship third party. Kahit sabihin mang hindi ko ito ginusto ay wala na akong magagawa. Nangyari na ang lahat, I choose to betray my sister and love the same man she loves.Pinili kong lokohin siya.I am not that good girl and a sweet little sister anymore.I am already a sinner. A bitch.Masakit din naman sa akin ang ginagawa kong ito, pero anong magagawa ko? Mahal na Mahal ko din si Tristyn. Sobrang Mahal dahilan upang ibigay ko sa kaniya ang lahat. Ang aking buong puso at pagkatao. Hindi naman ako santo, nag
Love and family. It's hard to choose between them but I have to. And If I have to choose between my family and Tristyn— I would rather choose my family over him.Masakit mang gawin ay kailangan. Mahal ko siya, sobrang mahal na lahat ay kaya kong ibigay sa kaniya, but in our situation? Hindi madali. Kailangan kong magparaya kahit ikakadurog ko. Kailangan kong magsakripisyo kahit na sobrang sakit nun sa part ko. I need to let him go because what we have aren't right. Staying with him aren't the right thing to do. May masasaktan kami, may maaapakan, at may magiging miserable. Hindi lang isa, hindi lang dalawa, hindi lang tatlo kundi marami. My parents, Antonette, Tristyn's family and most especially was my sister.Sobrang laki ng tiwalang ibibigay niya sa amin—sa akin, but here I am, being a bitch, a traitor. Betraying her, breaking her heart and trust behind her back.Mang-aagaw.Ayoko nang dagdagan pa ang kasalanang ito, ang kasalanan ko.
1 and a half year laterSa loob ng isa't kalahating taon ay tanging kay Keishana lang umiikot ang mundo ko. I don't care of what people may think of me as long as I am with her, I don't care at all. Having her is like a dream come true.Siya ang tipo na babaeng may sinasabi, hindi lang sa salita kundi sa gawa. She amaze me in every way unintentionally. She's not into words, but in actions. Lalo na sa pagmamahal niya para sa akin. She may not that vocal but I can feel her love and affection towards me.Sobrang layo niya sa kapatid niya. But yeah, I am not comparing the two of them because I knew to myself that they are different and unique in their own way.I honestly never thought that I would fall for her in just a short period of time. Yung tipong kakagaling mo lang sa break up and after three months ay nahulog ka ulit, ngunit ang hindi mo inaasahan na magugustuhan mo ay doon ka nahulog.Is it impossible?Well, it's actually no.Walang impossible sa pagmamahal. You can't decide if w
"Tristyn, tama na!" umiiyak na sambit ni Sabrina habang tinatakpan ng kumot ang kahubdan niya samantalang pinapatay ko sa sobrang galit ang lalaking kalaguyo niya. "Shut up! I can't believe you fucking did this to me!" sigaw ko sa galit at saka tinadyakan ang gagong foreigner na kumama sa kaniya. "Really, Sab? Pinagpalit mo ako sa putanginang pangit na foreigner na ito?!" Hinila ko pataas ang buhok ng halos mawalan na ng malay na manager niya at pinaharap sa kaniya. Bugbog sarado. Putanginang yan, makakapatay talaga ako! "Tristyn, please. Enough!" "Fuck you!" punong-puno ng galit ang buong pagkatao ko nang marahas kong binitawan ang lalaki at walang isang munutong lumapit sa kaniya at hinawakan ng mahigpit ang baba niya. Wala na akong pakialam kung masasaktan siya o hindi. She triggered me. She fucking triggered me to hurt her physically! "Tristyn, n-nasasaktan ako—" "At ako hindi? Ha?! Ano masarap ba siya? Putangina! Mas masarap ba siya sa akin?!" Mas hinigpitan ko pa ang pagh
1 and a half year ago:"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Tanya, ang nakakatanda kong kapatid nang mapansing bihis na bihis ako at may hawak-hawak na maleta.Napagdesisyunan ko kasi na surpesahin si Sabrina ngayong araw na ito. It's our sixth year anniversary, at nagdesisyon akong lumipad patungo sa Australia para sa kaniya."I'm going to Australia to—""Bibisita ka kay Sabrina?" putol niya agad sa sasabihin ko na may halong excitement.They're close friends anyway. Best friends, perhaps. "Uhuh," sagot ko naman agad sa kaniya bago kinuha ang susi ng kotse sa pantalon ko. "It's our 6th year Anniversary at napagdesisyunan kong surpresahin siya. And I expect you to shut your filthy mouth for my plan not to be ruined." I added but she just rolled her eyes in the air.M*****a talaga kahit kailan."Fine, whatever you say lover boy. Anyway, gusto mo bang ihatid pa kita sa airport? Sayang at hindi tayo magkakasabay, sa Saturday pa kasi ang flight ko pabalik ng Australia," wika niya habang i
Nang makalabas ako sa condominium na iyon ay pumara agad ako ng taxi pabalik sa coffee shop kung saan nagkita sina Lander at Ann. Buti na lang dahil dala-dala ko ang aking bag kung saan nakalagay ang mga importante kong mga gamit, kasali na ang shades ko kaya naman ay sinuot ko agad iyon pagkalabas ko ng elevator upang hindi nila makita o mapansin man lang ang namumugto kong mga mata.Pagkarating namin sa coffee shop ay nagbayad na agad ako sa taxi driver saka ako agad na lumabas at tumungo sa parking area kung saan ko iniwan ang kotse ko nung hinila ako kanina ni Tristyn paalis para mag-usap.Good thing dahil nasa bulsa ko lang ang susi kaya naman ay hindi na ako mahihirapan pang maghalungkat pa sa bag ko para hanapin ito.I was about to unlock my car's door nang may biglang humawak sa kamay ko upang pigilan ako sa pagbukas ko ng pinto ng kotse ko. Agad akong napalingon sa taong nagmamay-ari ng kamay na iyon dahilan upang umawang ang aking bibig sa
Ang daming nangyari, hindi ko na nga alam kung saan pa ako pupulutin pagkatapos ng lahat ng ito. Ang hirap pala. Sobrang hirap na parang gusto mo na lang mawala sa mundo. Hindi mo na alam kung ano ang tama at mali.Isa lang ang kasalanang nagawa ko, at yun ay ang magmahal ng maling tao, pero ang kabayaran sa mga maling nagawa ko ay sobra sobra pa. Sobrang sakit na para bang pasan ko ang lahat ng kasalanan ng mundo. Yung tipo na parang ako na ang pinakamakasalanan sa buong mundo dahil sa mga consequences na natanggap ko.Hindi ko an alam kung anong gagawin ko. I lost everything. I lost my child, I lost my family and their trust, I also lost my sister, my reputation at ngayon ay siya naman.Yeah, siya na naman. And this time ay masasabi kong walang wala na nga talaga ako.Napapikit ako ng madiin.Sakit, pait, at pighati ang tanging nararamdaman ko sa mga oras na ito na
"Mag-uusap tayo sa kwarto," he added.And that made my jaw literally drop in disbelief."Are you insane Mr. Guevara?!" hindi ko mapigilang sambit sa gulat dahil sa sinabi niya.Ano bang iniisip niya?Kaya niya ba ako dinala rito dahil sa pag-uusap na iyan na alam na alam ko kung saan na naman hahantong?"Matagal na, Keish. Matagal na akong baliw sa iyo," anito saka ako hinila palabas ng elevator nang huminto na ito sa tamang palapag.Ang penthouse.Wala naman akong magawa nang pwersahin niya akong maipasok sa loob ng napakalawak na penthouse ng Daddy niya na ibinigay sa kaniya. Sobrang ganda at sobrang linis na parang mahihiya ka na lang umapak dahil sa sobrang kintab ng sahig.Para akong si Anastasia sa fifty shades of grey nung una siyang makaapak sa penthouse ni Christian. Hindi ko mapigilan ang mamangha kahit na hindi dapat dahil sa kasama ko ngayon. Ang kaso lang ay nakakamangha naman kasi talaga. Sobrang gara, hindi t
"Keish, kinakabahan ako."Napalingon ako sa kaniya habang pinapatay ang makina ng sasakyan. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop na dalawang kanto lang ang layo mula sa bahay nila.Ngayon ang araw na mag-uusap silang dalawa ni Lander. Matapos ang dinner kagabi ay tinawagan n'ya kaagad si Lander para makipagkita ngayong araw, utos na rin ni Tita Beth. Buti na lang dahil may number ako sa kaniya kaya namin siya nacontact agad.Hindi naman nagreklamo si Lander nang sabihin ni Ann na makikipagkita siya ngayon, kaya hindi kami nahirapan.Lander is a good man, and I know someday soon. He will be a good father too.Hinawakan ko ang kamay ni Ann na ngayon ay namamawis na at nanlalamig."Don't be, Lander is a good man. Alam kong pananagutan ka niya," tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata saka ngumiti. "Relax, Ann. Kaya mo yan, hindi lang para sa'yo ito, kundi para rin sa baby mo."Wala naman siyang nagawa kundi ang tuman
Matapos ng naging usapan namin ni Ann ay hindi na muna ako umuwi sa bahay. Alam ko kasi na gulo ulit ang madadatnan ko doon, hindi rin ako makakapag-isip ng tama kung nasa bahay ako dahil mas lalo lang akong nadedepress habang naririnig ko ang problema tungkol kina Ate at Tristyn. For once gusto ko munang huminga.Ginugol ko sa pagtatrabaho ang oras ko. Ngayon na nalaman kong nagdadalang tao na si Ann ay alam kong hindi ko dapat siya bigyan pa ng maraming obligasyon at responsibilidad sa trabaho lalo na at may problema pa siya na hinaharap. Ayoko ring mapagod siya.Napagdesisyunan ko na ring kina Ann na muna ako magpapalipas ng gabi. Nagdecide kasi siya na bukas na lang namin pupuntahan si Lander, ihahanda niya na muna raw ang sarili niya sa mga posibleng maging sagot nito at sa mga posibleng mangyari bukas.Hindi ko talaga inaasahan ang mga rebelasyong nangyayari ngayon. Ang dami ko pang problemang hinahara
Gulat, pagkalito at pag-aalala ang nararamdaman ko sa mga oras na ito habang nakatitig ngayon sa mugto niyang mga mata. Nandito pa rin kaming dalawa sa loob ng office ko, tahimik na nakaupo sa may sofa habang nagpapakiramdaman.Hindi ako makapaniwala, hindi ko akalain na mangyayari ang bagay na ito sa best friend ko. Ann is very workaholic person, trabaho at pamilya ang lagi niyang inuuna. Ang sabi niya sa akin dati noong nasa kolehiyo pa kami na kahit hindi na siya magboyfriend basta mairaos niya lang ang kaniyang pamilya sa kahirapan ay sapat na para sa kaniya.She never thought about falling in love, having a baby and such kung kaya't ang mga nangyayari ngayon ay sobrang nakakagulat talaga.She never told me something about boys and all. Wala siyang kinukwento sa akin kaya hindi ko maiwasang magulat, malito at magtaka.Hindi ko maiwasang magtanong sa sarili ko kung bakit? Bakit wala siyang sinasabi sa akin? Bakit wala siyang nakukwento?