Hindi ako makapagsalita habang nakatitig ngayon kay Mommy dahil sa gulat at pagkabigla. Napaawang na ang aking mga labi habang hindi makapaniwalang nakatitig ngayon sa mga mata niya. I couldn't even utter a single word to explain. Parang umurong yung dila ko dahilan para hindi ako makapagsalita.
Matagal niya na palang alam ang tungkol sa amin ni Tristyn. Pero bakit wala man lang siyang ginawa? Bakit hindi niya ako pinigilan? Bakit hindi niya ako kinausap agad nang malaman niyang iba na ang kinikilos naming dalawa ni Tristyn sa isa't isa? She must talk to me about it and advice me at least.
"W-why you didn't tell me?" Finally, after a couple of minutes for being silent because of shock, I already find my voice to speak. "Bakit hindi mo sinabing may alam ka na pala tungkol sa amin? Sa akin? Sa nararamdaman ko? Bakit hindi mo ako pinigilan?" Dugtong ko pa dahilan upang hawakan niya ako sa magkabila kong balikat at bahagyang humarap sa kaniya habang nakatitig sa mga
(Where are you?) tanong niya agad nang masagot ko ang tawag.I took a deep breath, refraining myself to answer his question. "Bakit ka napatawag?" I asked him instead.Ngunit mukhang napansin niya na iniiwasan ko ang sagutin ang tanong niya kung nasaan ako dahil alam kong sundance niya ako dito.(I am asking you if where the fuck are you, Keishana. Don't ask me such question when I am asking you first,) he said in gritted teeth which made me bit my lower lip hard.I know he is still keeping his composure as he widen his patience with me because he's on his office right at this moment. Alam ko rin na galit siya dahil ilang araw ko na siyang iniiwasan. I didn't even answering his calls and replying all his messages because I wanted to stay away from him.Pero mukhang nauubos na ang kaniyang pasensya sa akin ngayon at pinipigilan niya lang ang sarili niyang magalit dahi
Dati, sabi ko sa sarili ko na hindi ako gagaya sa ibang mga babaeng naging kabit. Hindi ako tutulad sa kanilang manira ng relasyon dahil lang sa tawag ng laman. Hindi ako magpakababa dahil lang sa isang lalaking alam kong may sabit na.Ang ipinagtataka ko, bakit nga ba nila nagagawa ang mga bagay na iyon? Bakit nila mas piniling maging kabit kaysa ang maghanap ng taong walang sabit? Bakit mas gusto nila ang manira ng pamilya o relasyon? Bakit hindi na lang sila maghanap ng taong mamahalin na walang ibang karelasyon, hindi ba? Bakit mas pinipili nila ang maging pangalawa? Na alam nating mali, hindi tama sa tingin ng iba.I really hate being a mistress and I will never be a mistress. Yan ang tinatak ko sa isipan ko.Noon.Pero ngayon, hindi ko aakalain na magiging isa ako sa kanila. Hindi ko aakalaing mararanasan ko ang maging kabit at mas pinili na maging kabit na lang ng fianc&e
Hindi ako makapagsalita at makagalaw sa sobrang gulat dahil sa hindi ko inaasahang panauhin. Parang biglang tumigil ang tibok ng puso ko at umurong na lang ang dila ko nang magtama ang mga paningin namin.She look so very happy seeing me again after years of being separated while I feel the opposite and looks very constipated.Nandito na siya.Nandito na ang tunay na nagmamay-ari sa kaniya. Ang totoong may karapatan sa kaniya. Ang natatanging babaeng nararapat sa kaniya. Ang babaeng ihaharap niya sa altar. Ang babaeng magiging ina ng mga anak nila at ang natatanging babaeng may karapatan na mambakod sa kaniya.Ang ate ko.At ngayong nandito na siya ay wala na akong karapatan pa sa kaniya. Wala na akong karapatan na bigyan niya ng oras at atensyon. Wala na akong karapatan pa na alagaan siya. At mas lalong wala na akong karapatan pa na mahalin niya. Dahil simula't sapul, alam kong hanggang dito lang ako. Hanggang kama lang ang tanging silbi ko
Isa akong makasalanang babae. Oo, inaamin kong nagkamali ako. Inaamin ko na mali ang ginawa kong pagtolerate kay Tristyn na gawin ang mga bagay na dapat ay hindi namin ginagawa. Lalong lalo na't hindi kami magkarelasyon. We're just friends for Pete's sake! Siguro nga, ito na at nagsisimula na ang pagbabayad ko sa mga kasalanang nagawa ko.At kahit na gusto kong magsisi sa lahat ng iyon ay hindi ko gagawin.Nangyari na ang mga nangyari, at kahit buong buhay akong magsisi sa lahat ay wala nang maibabalik pa. Wala nang maayos pa. Everything is already ruined. At ang tanging magagawa ko na lang ngayon ay ang pagbayaran lahat ng pagkakamaling iyon at harapin ang mga posibleng mangyari kapag dumating ang araw na malalaman ni ate ang lahat.But for now, I should at least be strong enough to handle my emotions tuwing kaharap ko silang dalawa. Lalo na't lagi ko na silang makikitang magkasama.It'
Ang mag give way para lang maging masaya ang mga taong Mahal mo sa buhay ay isang napakalaki at napakahirap na desisyong gagawin ko. Ngunit kailangan para sa mga taong minamahal ko.And if leaving Tristyn is the only way to make my sister happy ay gagawin ko. Makita ko lang siyang maging masaya. She doesn't deserve to get hurt and suffer in pain. Ako ang may kasalanan kung bakit nangyayari ang mga bagay na ito sa akin, kung bakit ako nasasaktan ng ganito, dahil kung hindi ko lang sana hinayaan si Tristyn na mahulog sa akin at kung sana ay napigilan ko ang sarili ko na mahalin siya ay hindi mangyayari ang mga ito."Tanginang itigil yan, Keishana! Hindi pa ba sapat ang mga ginawa ko para lang maramdaman mo kung gaano kita kamahal? Hindi pa ba ako sapat para ipaglaban mo? Am I not good enough to keep?" mas lalo akong napahagulhol sa iyak nang lumuhod siya sa harapan ko."Ano ba, Tris! Tumayo ka riyan!" hinila ko ang magkabila niyang braso para pat
"Aalis ka?" tanong agad ni Ann nang sabihin ko agad sa kaniya pagkarating ko na siya na muna ang bahala sa shop habang wala ako."Kailangan kong umalis, Ann. Mababaliw ako kapag hindi ako nakaalis agad," sagot ko naman habang pinipirmahan ang iba pang dapat pirmahan bago ako makaalis.Kailangan ko munang tapusin ang trabaho ko bago ako aalis ng bansa. Ayokong matambakan si Ann sa mga gawaing ako naman dapat ang gagawa."Saan ka naman pupunta?" tanong niya ulit na ikinabuntong hininga ko bago ko siya tiningnan sa mga mata."Hindi ko pa alam, pero kailangan kong umalis. Kailangan ko, Ann." Hindi ko na mapigilan ang sarili kong maiyak muli dahilan upang lapitan niya ako sa kinauupuan ko at niyakap. "Ang sakit sakit na, Ann. Hindi ko na alam ang gagawin ko," hikbi ko habang hinahagod niya naman ang likod ko para patahanin ako."Hay naku, Keish. Ako ang nasasaktan para sa
Hindi ko alam kung tama pa ba itong ginagawa ko. I am using a person just to get rid of this fucking feelings towards Tristyn. And not just a person dahil napakabuting tao ni Lander. A perfect catch I guess. And here I am, just taking him for granted.But this is the only choice I have. I need him, I need his help. At alam ko na matutulungan niya ako dahil alam ko na siya lang ang makakatulong sa akin na makalimutan ang pagmamahal ko para kay Tristyn. And maybe this will be the only choice I have to give him a chance. A chance to own my heart, because I know for sure that he deserves it.Tama si Daddy, bakit hindi ko bigyan ng pagkakataong i-date si Lander? Maybe if I try, there's a big chance we'll work out.There's nothing impossible. It's a win win situation after all.Dapat kong isipin na hindi lang si Tristyn ang lalaki sa mundo. Hindi lang siya.I must move forward. And learn to let
Hindi magkandaugaga sa bilis ng tibok ng puso ko habang nakatitig ngayon sa kaniyang mga mata. Para akong nahihipnotismo sa kaniyang mga titig na kailanman ay hindi ko nakita sa iba.But even if how much I wanted to lost on his stares, I can't. Hindi pwede. Hindi ko na kayang magpakamartir pa. Tama na ang lahat ng nangyari sa amin, tama na ang lahat ng pagtataksil na ginawa namin. Tama na ang lahat ng ito. Kailangan kong magpakatatag. Kailangan ko nang umiwas at dumistansya mula sa kaniya hindi dahil hindi ko na siya mahal kundi dahil yun ang nararapat.Sobra na akong nasasaktan, at sobra-sobra na rin ang konsensyang dinadala ko dahil sa kasalanang nagawa ko, nagawa namin.Kailangan ko nang gawin ang tama, at ang iwasan at dumistansya sa kaniya ang alam kong tama na dapat kong gawin."Keishana—" hindi niya naituloy ang dapat niya sanang sasabihin nang buong pwersa ko siyang tinuklod palayo sa akin dahilan upang manlaki ang mga mata
1 and a half year laterSa loob ng isa't kalahating taon ay tanging kay Keishana lang umiikot ang mundo ko. I don't care of what people may think of me as long as I am with her, I don't care at all. Having her is like a dream come true.Siya ang tipo na babaeng may sinasabi, hindi lang sa salita kundi sa gawa. She amaze me in every way unintentionally. She's not into words, but in actions. Lalo na sa pagmamahal niya para sa akin. She may not that vocal but I can feel her love and affection towards me.Sobrang layo niya sa kapatid niya. But yeah, I am not comparing the two of them because I knew to myself that they are different and unique in their own way.I honestly never thought that I would fall for her in just a short period of time. Yung tipong kakagaling mo lang sa break up and after three months ay nahulog ka ulit, ngunit ang hindi mo inaasahan na magugustuhan mo ay doon ka nahulog.Is it impossible?Well, it's actually no.Walang impossible sa pagmamahal. You can't decide if w
"Tristyn, tama na!" umiiyak na sambit ni Sabrina habang tinatakpan ng kumot ang kahubdan niya samantalang pinapatay ko sa sobrang galit ang lalaking kalaguyo niya. "Shut up! I can't believe you fucking did this to me!" sigaw ko sa galit at saka tinadyakan ang gagong foreigner na kumama sa kaniya. "Really, Sab? Pinagpalit mo ako sa putanginang pangit na foreigner na ito?!" Hinila ko pataas ang buhok ng halos mawalan na ng malay na manager niya at pinaharap sa kaniya. Bugbog sarado. Putanginang yan, makakapatay talaga ako! "Tristyn, please. Enough!" "Fuck you!" punong-puno ng galit ang buong pagkatao ko nang marahas kong binitawan ang lalaki at walang isang munutong lumapit sa kaniya at hinawakan ng mahigpit ang baba niya. Wala na akong pakialam kung masasaktan siya o hindi. She triggered me. She fucking triggered me to hurt her physically! "Tristyn, n-nasasaktan ako—" "At ako hindi? Ha?! Ano masarap ba siya? Putangina! Mas masarap ba siya sa akin?!" Mas hinigpitan ko pa ang pagh
1 and a half year ago:"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Tanya, ang nakakatanda kong kapatid nang mapansing bihis na bihis ako at may hawak-hawak na maleta.Napagdesisyunan ko kasi na surpesahin si Sabrina ngayong araw na ito. It's our sixth year anniversary, at nagdesisyon akong lumipad patungo sa Australia para sa kaniya."I'm going to Australia to—""Bibisita ka kay Sabrina?" putol niya agad sa sasabihin ko na may halong excitement.They're close friends anyway. Best friends, perhaps. "Uhuh," sagot ko naman agad sa kaniya bago kinuha ang susi ng kotse sa pantalon ko. "It's our 6th year Anniversary at napagdesisyunan kong surpresahin siya. And I expect you to shut your filthy mouth for my plan not to be ruined." I added but she just rolled her eyes in the air.M*****a talaga kahit kailan."Fine, whatever you say lover boy. Anyway, gusto mo bang ihatid pa kita sa airport? Sayang at hindi tayo magkakasabay, sa Saturday pa kasi ang flight ko pabalik ng Australia," wika niya habang i
Nang makalabas ako sa condominium na iyon ay pumara agad ako ng taxi pabalik sa coffee shop kung saan nagkita sina Lander at Ann. Buti na lang dahil dala-dala ko ang aking bag kung saan nakalagay ang mga importante kong mga gamit, kasali na ang shades ko kaya naman ay sinuot ko agad iyon pagkalabas ko ng elevator upang hindi nila makita o mapansin man lang ang namumugto kong mga mata.Pagkarating namin sa coffee shop ay nagbayad na agad ako sa taxi driver saka ako agad na lumabas at tumungo sa parking area kung saan ko iniwan ang kotse ko nung hinila ako kanina ni Tristyn paalis para mag-usap.Good thing dahil nasa bulsa ko lang ang susi kaya naman ay hindi na ako mahihirapan pang maghalungkat pa sa bag ko para hanapin ito.I was about to unlock my car's door nang may biglang humawak sa kamay ko upang pigilan ako sa pagbukas ko ng pinto ng kotse ko. Agad akong napalingon sa taong nagmamay-ari ng kamay na iyon dahilan upang umawang ang aking bibig sa
Ang daming nangyari, hindi ko na nga alam kung saan pa ako pupulutin pagkatapos ng lahat ng ito. Ang hirap pala. Sobrang hirap na parang gusto mo na lang mawala sa mundo. Hindi mo na alam kung ano ang tama at mali.Isa lang ang kasalanang nagawa ko, at yun ay ang magmahal ng maling tao, pero ang kabayaran sa mga maling nagawa ko ay sobra sobra pa. Sobrang sakit na para bang pasan ko ang lahat ng kasalanan ng mundo. Yung tipo na parang ako na ang pinakamakasalanan sa buong mundo dahil sa mga consequences na natanggap ko.Hindi ko an alam kung anong gagawin ko. I lost everything. I lost my child, I lost my family and their trust, I also lost my sister, my reputation at ngayon ay siya naman.Yeah, siya na naman. And this time ay masasabi kong walang wala na nga talaga ako.Napapikit ako ng madiin.Sakit, pait, at pighati ang tanging nararamdaman ko sa mga oras na ito na
"Mag-uusap tayo sa kwarto," he added.And that made my jaw literally drop in disbelief."Are you insane Mr. Guevara?!" hindi ko mapigilang sambit sa gulat dahil sa sinabi niya.Ano bang iniisip niya?Kaya niya ba ako dinala rito dahil sa pag-uusap na iyan na alam na alam ko kung saan na naman hahantong?"Matagal na, Keish. Matagal na akong baliw sa iyo," anito saka ako hinila palabas ng elevator nang huminto na ito sa tamang palapag.Ang penthouse.Wala naman akong magawa nang pwersahin niya akong maipasok sa loob ng napakalawak na penthouse ng Daddy niya na ibinigay sa kaniya. Sobrang ganda at sobrang linis na parang mahihiya ka na lang umapak dahil sa sobrang kintab ng sahig.Para akong si Anastasia sa fifty shades of grey nung una siyang makaapak sa penthouse ni Christian. Hindi ko mapigilan ang mamangha kahit na hindi dapat dahil sa kasama ko ngayon. Ang kaso lang ay nakakamangha naman kasi talaga. Sobrang gara, hindi t
"Keish, kinakabahan ako."Napalingon ako sa kaniya habang pinapatay ang makina ng sasakyan. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop na dalawang kanto lang ang layo mula sa bahay nila.Ngayon ang araw na mag-uusap silang dalawa ni Lander. Matapos ang dinner kagabi ay tinawagan n'ya kaagad si Lander para makipagkita ngayong araw, utos na rin ni Tita Beth. Buti na lang dahil may number ako sa kaniya kaya namin siya nacontact agad.Hindi naman nagreklamo si Lander nang sabihin ni Ann na makikipagkita siya ngayon, kaya hindi kami nahirapan.Lander is a good man, and I know someday soon. He will be a good father too.Hinawakan ko ang kamay ni Ann na ngayon ay namamawis na at nanlalamig."Don't be, Lander is a good man. Alam kong pananagutan ka niya," tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata saka ngumiti. "Relax, Ann. Kaya mo yan, hindi lang para sa'yo ito, kundi para rin sa baby mo."Wala naman siyang nagawa kundi ang tuman
Matapos ng naging usapan namin ni Ann ay hindi na muna ako umuwi sa bahay. Alam ko kasi na gulo ulit ang madadatnan ko doon, hindi rin ako makakapag-isip ng tama kung nasa bahay ako dahil mas lalo lang akong nadedepress habang naririnig ko ang problema tungkol kina Ate at Tristyn. For once gusto ko munang huminga.Ginugol ko sa pagtatrabaho ang oras ko. Ngayon na nalaman kong nagdadalang tao na si Ann ay alam kong hindi ko dapat siya bigyan pa ng maraming obligasyon at responsibilidad sa trabaho lalo na at may problema pa siya na hinaharap. Ayoko ring mapagod siya.Napagdesisyunan ko na ring kina Ann na muna ako magpapalipas ng gabi. Nagdecide kasi siya na bukas na lang namin pupuntahan si Lander, ihahanda niya na muna raw ang sarili niya sa mga posibleng maging sagot nito at sa mga posibleng mangyari bukas.Hindi ko talaga inaasahan ang mga rebelasyong nangyayari ngayon. Ang dami ko pang problemang hinahara
Gulat, pagkalito at pag-aalala ang nararamdaman ko sa mga oras na ito habang nakatitig ngayon sa mugto niyang mga mata. Nandito pa rin kaming dalawa sa loob ng office ko, tahimik na nakaupo sa may sofa habang nagpapakiramdaman.Hindi ako makapaniwala, hindi ko akalain na mangyayari ang bagay na ito sa best friend ko. Ann is very workaholic person, trabaho at pamilya ang lagi niyang inuuna. Ang sabi niya sa akin dati noong nasa kolehiyo pa kami na kahit hindi na siya magboyfriend basta mairaos niya lang ang kaniyang pamilya sa kahirapan ay sapat na para sa kaniya.She never thought about falling in love, having a baby and such kung kaya't ang mga nangyayari ngayon ay sobrang nakakagulat talaga.She never told me something about boys and all. Wala siyang kinukwento sa akin kaya hindi ko maiwasang magulat, malito at magtaka.Hindi ko maiwasang magtanong sa sarili ko kung bakit? Bakit wala siyang sinasabi sa akin? Bakit wala siyang nakukwento?