Nagising ako dahil tinatawagan ako ni Kylie, napasarap pala ako ng tulog at hapon na nagising.
Si Kylie ang bestfriend ko simula pa noong highschool.
Siguro nakwento na sakanya ni Lyn ang nangyari.
“Bakit?” tanong ko sakanya.
“Anong bakit? Kanina pa ko nandito sa labas, sira ba door bell n’yo o ‘yong tenga mo ang may problema?” reklamo n’ya.
“Aba! Bakit parang kasalanan ko? ‘Di ba binigyan kita ng susi para nakakapasok ka kaagad?”
“Eh naiwan ko eh, nagmamadali kasi ako, so ano? Bubuksan mo ba o sisirain ko na lang ‘to?” panakotniya.
Agad-agad akong bumaba at binuksan ang gate, pumasok naman siya agad na parang kasambahay niya ako at sya ang may ari ng bahay ko.
“May dala akong pagkain, para sa ‘kin to pero gusto mo ba?” alok niya.
“Wow ah! Salamat sa pasalubong mo, nakakatouch sobra.”
Hinanda n’ya sa lamesa ang pagkaing dala n’ya at kumain na kami.
“Hindi mo ba ako tatanungin kung okay lang ako? Broken hearted ako oh, dapat you’re treating me nicely, I am in pain,” paawa ko kay Kylie
“Alam mo, mauuna ka pang mabroke kesa mabroken hearted, mas naaawa pa nga ako kay Mark, umabot kayo ng 2 years ngayon niya lang naisipang lokohin ka,”
“Hoy grabe ka naman magsalita, minahal ko naman iyon‘no!”
“Nagustuhan lang siguro, kilala kita Iya, pwedeng gawing pundasyon ng bahay iyang puso mo sa sobrang tigas, ni hindi mo nga iniiyakan mga nagiging ex mo, walang pinagkaiba ‘yang si Mark, siguro iba lang dahilan ng paghihiwalay n’yo, ‘di sya napagod sa ‘yo, niloko ka lang,” sabi ni Kylie habang kinukuha ko ang balat ng manok n’ya.
Bigla n’yang hinampas ang kamay ko.
“Aray!Pahingi lang eh. At tsaka kasalanan ko ba na hindi ko nakikita yung sarili kong sila na ‘yong makakasama ko forever?” tanong ko.
“Hay nako, anyways, samahan n’yo ako mamaya ni Lyn ah?” ayan’ya.
“Saan tayo pupunta?”
“Basta, matutuwa kayo dito.”
Sinundo namin si Lyn sa bahay n’ya, dahil ako ang driver, si Kylie ang nagging waze ko since ‘di ko naman alam kung saan kami pupunta.
*BANNER* DUTDUTAN FESTIVAL 2021
“Shit paano mo nalaman na mayroong gan’to ngayon?” tanong ni Lyn kay Kylie.
“Kunwari pa kayo, alam kong makakalimutan n’yo‘to kaya eto ang surprise ko sa inyong dalawa.”
Mahilig kami sa tattoo ni Lyn, si Kylie ayaw n’ya, kung merong pinakamabait sa aming tatlo, siya na iyon.
“So magpapa-tattoo ka na din?’’ tanong ko kay Kylie.
“Oo nga magpatattoo ka na din, palagay tayo ng same tayong tatlo,” pangungulit ni Lyn kay Kylie.
At syempre sasali ako sa pangungulit.
“Oo nga, pa-tattoo tayo ng moon, pare-parehas tayo, please? Please? Please? Kapag pumayag ka,si Lyn tutulong sayo sa thesis mo,”
“Ay ang galing, pala decide ka sis!” reklamo ni Lyn.
Wala na siyang nagawa kung hindi pumayag
“Sabi niyo‘yan ah, kayo bahala sa thesis ko.” While smirking at us.
“Kayang kaya ni Lyn ‘yan!” pang aasar ko kay Lyn.
Nagpa-tattoo kaming tatlo ng moon,dahil mahilig kaming tingnan iyon sa gabi, lalo na kapag full moon at may mga eclipse. ‘Etona din ang naging sign ng friendship namin.
“O ayan, ‘eto na magiging sign na magkakaibigan tayo habangbuhay,” sabi ko.
Dinugtungan naman ito ni Kylie
“Kahit pa may mga bagay tayong‘di maintindihan sa isa’tisa, ‘di tayo mag-iiwanan,”
“Kahit pa anong paghihirap pagdaanan natin, sama-sama tayong haharapin iyon,” dugtongni Lyn.
“Kahit pa magkaroon kayo ng mata sa noo, tatanggapin ko pa din kayo,” pabiro kong dagdag.
At syempre hindi magpapatalo sa kalokohan ang dalawa
“Kahit pa maging tatlo butas ng ilong ninyo, hinding-hindi ko kayo ikakahiya.”
“Kahit pa magkaron kayo ng butas ng pwet sabatok at doon kayo umuutot, ipagmamalaki ko pa din kayo.”
Hanggang sa nauwina lang sa kalokohan ang lahat.
“Cheers?” aya ko.
“CHEERS!”
Sabay-sabay naming sigaw at tagay sa alak na hawaknamin.
Lumipas ang weekend, Monday nanaman, retreat and recreation naming ngayon, 3 days kami sa Batangas, every year nagco-conduct ang school ng ganito para sa mga teachers, at every year din puro kalokohan ang gingawa namin ng mga kaibigan ko.
“Nakuha ko na ‘yong susi ng kwarto natin,” sabi ni Ana.
Isa sa mga kaibigan ko si Ana, s’ya ang pinakamatanda sa amin kaya parang ate nanamin s’ya. Ako,si Lyn, Espi at Ana,teacher kaming apat kaya lagi kami magkakasama.
“Tara, mamaya pa start natin.Inumin natin tong baon ko,” aya ko sa kanila.
“Ano ba ‘yang baon mo, parang masarap ‘yan ah,” tanong ni Espi.
Sabay labas ko ng alak.
“Tequila.”Habang nakangiti na para bang may kalokohan na naiisip
“Yown, tara umpisahan na natin habang naghahantay,” ayani Lyn.
“Basta act normal kapag lumabas natayo ah, yari nanaman tayo kapag nahuli,” paalala ni Mabs.
At tinagay na ni Espi ang tequila.
Time na kaya tumigil muna kami, nagbrush ng teeth, nag ayos ng muka at nagpabango. Lumabas kami na parang wala kaming ginawang kalokohan sa kwarto.
Start na ng retreat, ‘yong ibang teachers nagsheshare about sa life nila, habang ako, ‘di ko namalayan nakatulog na pala ako, nagulat lang ako nang may biglang kumurot sa akin.
“Huy gumising ka, nakatinigin sa’yo coordinator mo!” Ginising akoni Ana, inutusan pala s’ya ng coor naming na gawin iyon.
Umupo ako nang maayos at tumingin sa coor ko at nagpeace sign at konting pacute.
Bawat share nag iiyakan, “ano ba‘to? Mmk?” pabirong bulong ko kay James.
“Gaganyan-ganyan ka, kapag tinawag ka d’yan, pagtatawanan kita,” pang aasar ni James.
Si James naman ang nag iisang kaibigan kong lalaki sa work, para ko na s’yang kapatid sa dami ng pinagsamahan din namin.
“’Wag mong sabihin ‘yan, baka magkatotoo.” pinigil ko s’ya at nagtawanan kami.
At biglang nagsalita ang pari namin
“’Eto last na, gusto ko talaga malaman yung buhay netong bata na to eh, some of you might say na maldita siya because of her looks. But I think maraming din ang kokontra d’yan, lagi ko nasasaksihan ‘yong mga ginagawa nito eh, iyong iba kinikwento lang ng mga natulungan n’ya, she’s super jolly at lagging nakasmile sa akin kapag nakikita ko, and I always wonder, what makes her that kind of person, Iya? Will you share us something about yourself and what lesson can we learn from you?”
Eto na nga ba ang sinasabi ko eh, nadali na.
“Ayun lang,” pabulong kongsinabi kay James habang pinagtatawanan niya ako, at ng apat ko pang mababait na kaibigan.
Naloko na nga, ako pa napiling last na mag-share, sa susunod hindi ko na papansinin itong si Father,nginitian na nga pinahirapan pa ako.Walang nakakaalam sa buhay ko bukod kay Kylie, hindi ako mahilig mag-share ng life ko dahil wala naman iyon magiging ambag sa buhay nila. Basta kapag tinanong ako kung nasan ang pamilya ko, sinasabi ko na patay na sila, tapos na agad ang usapan. Pero ngayon, mukang mapapsabak ata ako ah, pero siguro it’s time na din para makilala ng buong mundo, char, ng mga tao kung sino nga ba talaga si Iya Santos, taray ‘di ba?“Let us give Iya, a round of applause!”aya ni Father sa mga teachers.Palakpakan naman sila, if I know madami ditong pinaguusapan ako, okay pekeng ngiti muna.“Hello po, kamusta naman kayo? So dahil last na ako, medyo iiksian ko na lang ‘tong sasabihin ko, bali umpisahan natin noongbata pa ako, char, sorry, medyo kinakabahan ako, pwede Father bukas na lang ako magshare?&rdquo
Nagising ako sa isang maulang umaga, ayaw ko pa sanang bumangon, ang sarap pa ng higa ko eh, kaso wala naman akong choice dahil may pasok ngayon. Bumangon na ako at agad binuksan ang T.V., mag aabang ako ng suspension ng klase, kahit teacher na ako ay excited pa din ako sa suspension, di naman sa iyon ang hinihiling ko dahil tinatamad ako, ayaw ko lang talaga ng ulan, ayaw kong naghahawak ng payong at maglakad sa basang kalsada, pero gusto ko ang gan’tong panahon. Tinatamad ako magluto ng agahan kaya’t naligo na ako at nag ayos na, mukang walang suspensyong magaganap. “isayaw mo ako… sa gitna ng ulan mahal ko…” todo bigay kong kinakanta at sinasabayan ang tugtog, hindi ko tuloy nakita na paulit-ulit na pala akong tinatawagan ni Lyn at Espi, no’ng napansin ko ito ay agad ko silang tinext at tinanong kung bakit. Maya- maya lang ay tumawag na sa akin si Lyn, “ano? Ang aga-aga tawag kayo nang tawag, miss na miss niyo ba ako?” pabirong kong tanong sa kani
Pagkauwi ko ay agad kong tinawagan si Kylie,“saan ka? Punta ka dito sa bahay, I need a friend,” paawa ko kay Kylie“okay, on my way!”Agad agad nagpunta si Kylie sa bahay, umakyat agad siya sa rooftop, alam niyang doon ako madalas tumabay lalo na at umuulan. Nakaupo lang ako doon, habang umiinom ng beer.“ano nangyari?” nag-aalalang tanong ni Kylie sa akin.Nagbuntong hininga ako, dinadama ko ang malakas na hangin na dumadampi sa akin.“gano’n ba ko katigas para hindi ako pagkatiwalaan at para katakutan?”“pranka ka lang, sinasabi mo yung dapat nila malaman at gawin. At lahat naman tayo takot sa katotohanan ‘di ba?”“pero kapag kaibigan hindi dapat gano’n, kung meron man magsasabi sa atin ng totoo, dapat ang mga kaibigan natin yun,” nakatingin pa din ako sa malayo na para bang nakatulala ako habang sinasagot ang mga sinasabi ni Kylie.
Tapos na ang school year, sa wakas ay bakasyon na. Nagpaalam ako sa HR na kung pwede magstop muna ako for 1 year, ganoon kasi sa work ko, kapag binigyan kami ng contract for renewal may choices do’n kung magreresign, magrerenew or magstop ka muna for a year. Kaya ayun ang napili ko, gusto ko muna mag-unwind and to have an alone time. I am planning to travel abroad, since meron naman akong tita sa New Zealand, do’n ko napagpasyahan na pumunta. Nag aayos na ako ng gamit para malaman ko kung ano pa ang mga need ko bago ako umalis.“bakit naman pabigla-bigla ka ng decision Iya” malungkot na tanong ni Kylie.“oo nga, ‘di mo kami sinabihan, gusto ko pa naman pumunta do’n.” sabi ni Lyn habang tinutulungan niya ako sa pag-aayos.“gags, no’ng nagfile ako for this, sinabihan na ako agad ni HR, na h’wag nang sabihin sa inyo nila Espi at Ana, hindi daw p’wedeng sabay-sabay tayong mag-leave,” sagot
November na, ngayon dadating sila Kylie at Lyn, maaga ako gumising para sunduin sila sa airport. Sinamahan ako ni Jom para sunduin sila. Maaga na kami nagising pero late pa din kami nakarating do’n.“grabe ka, ang tagal mo!” reklamo nilang dalawa sabay akap sa akin.“namiss kita b*tch!” at hinigpitan pa ni Kylie ang yakap niya.“okay, so who’s this unlucky guy?” tanong ni Lyn habang tumatawa. ‘di n’ya alam na nasa likod ko lang si Jom.“oops!” sabay takip sa bibig niya.“hi, I’m Jom, the unlucky guy.” biro niya at t nakipag-kamay siya sa kanila.“grabe sa unlucky ah!” reklamo ko.Sumakay na kami sa sasakyan at naghanap muna ng makakainan. Pagdating sa restaurant ay umupo naman na kami kaagad.“may gig si Jom mamaya, punta tayo ah?” aya ko sa kanilang dalawa.“siyempre naman, support namin ang kauna-unah
“Ano? Iinom ba tayo mamaya after work?” typical naayaan naming ni Lyn bago matapos ang trabaho.“Oo, sainyona lang tayo? Try natin ‘yong vodka, walang chaser,” sagotni Lyn.“Kumain munatayo, nagugutomna ko eh,” dugtongniya.Halos araw-araw ay ganito ang nagingbuhay naming dalawa after a long and stressful day sa work, lagingnasaisip naming ang mag-unwind. Minsan kumakain kami, nanonood ng sine o kaya pumupunta sa mga rock band. Basta kung ano matripan, ayun ang gagawin namin.Pagkatapos ng trabaho ay agad kami naghanap ng makakainanni Lyn.“Do’n na lang tayo kela Aling Dory, gusto ko ng chicken eh, malaki manok do’n tsaka super crispy,”naglalaway na aya ko.“Sige, sagot ko naito, ikaw na sa iinumin natin mamaya ah?” tanong n’ya.“Potek, parang nadayaako ah.” Wala na akong nagawa kundi pumayag, mukha kasing naplano na n’ya‘to bag
November na, ngayon dadating sila Kylie at Lyn, maaga ako gumising para sunduin sila sa airport. Sinamahan ako ni Jom para sunduin sila. Maaga na kami nagising pero late pa din kami nakarating do’n.“grabe ka, ang tagal mo!” reklamo nilang dalawa sabay akap sa akin.“namiss kita b*tch!” at hinigpitan pa ni Kylie ang yakap niya.“okay, so who’s this unlucky guy?” tanong ni Lyn habang tumatawa. ‘di n’ya alam na nasa likod ko lang si Jom.“oops!” sabay takip sa bibig niya.“hi, I’m Jom, the unlucky guy.” biro niya at t nakipag-kamay siya sa kanila.“grabe sa unlucky ah!” reklamo ko.Sumakay na kami sa sasakyan at naghanap muna ng makakainan. Pagdating sa restaurant ay umupo naman na kami kaagad.“may gig si Jom mamaya, punta tayo ah?” aya ko sa kanilang dalawa.“siyempre naman, support namin ang kauna-unah
Tapos na ang school year, sa wakas ay bakasyon na. Nagpaalam ako sa HR na kung pwede magstop muna ako for 1 year, ganoon kasi sa work ko, kapag binigyan kami ng contract for renewal may choices do’n kung magreresign, magrerenew or magstop ka muna for a year. Kaya ayun ang napili ko, gusto ko muna mag-unwind and to have an alone time. I am planning to travel abroad, since meron naman akong tita sa New Zealand, do’n ko napagpasyahan na pumunta. Nag aayos na ako ng gamit para malaman ko kung ano pa ang mga need ko bago ako umalis.“bakit naman pabigla-bigla ka ng decision Iya” malungkot na tanong ni Kylie.“oo nga, ‘di mo kami sinabihan, gusto ko pa naman pumunta do’n.” sabi ni Lyn habang tinutulungan niya ako sa pag-aayos.“gags, no’ng nagfile ako for this, sinabihan na ako agad ni HR, na h’wag nang sabihin sa inyo nila Espi at Ana, hindi daw p’wedeng sabay-sabay tayong mag-leave,” sagot
Pagkauwi ko ay agad kong tinawagan si Kylie,“saan ka? Punta ka dito sa bahay, I need a friend,” paawa ko kay Kylie“okay, on my way!”Agad agad nagpunta si Kylie sa bahay, umakyat agad siya sa rooftop, alam niyang doon ako madalas tumabay lalo na at umuulan. Nakaupo lang ako doon, habang umiinom ng beer.“ano nangyari?” nag-aalalang tanong ni Kylie sa akin.Nagbuntong hininga ako, dinadama ko ang malakas na hangin na dumadampi sa akin.“gano’n ba ko katigas para hindi ako pagkatiwalaan at para katakutan?”“pranka ka lang, sinasabi mo yung dapat nila malaman at gawin. At lahat naman tayo takot sa katotohanan ‘di ba?”“pero kapag kaibigan hindi dapat gano’n, kung meron man magsasabi sa atin ng totoo, dapat ang mga kaibigan natin yun,” nakatingin pa din ako sa malayo na para bang nakatulala ako habang sinasagot ang mga sinasabi ni Kylie.
Nagising ako sa isang maulang umaga, ayaw ko pa sanang bumangon, ang sarap pa ng higa ko eh, kaso wala naman akong choice dahil may pasok ngayon. Bumangon na ako at agad binuksan ang T.V., mag aabang ako ng suspension ng klase, kahit teacher na ako ay excited pa din ako sa suspension, di naman sa iyon ang hinihiling ko dahil tinatamad ako, ayaw ko lang talaga ng ulan, ayaw kong naghahawak ng payong at maglakad sa basang kalsada, pero gusto ko ang gan’tong panahon. Tinatamad ako magluto ng agahan kaya’t naligo na ako at nag ayos na, mukang walang suspensyong magaganap. “isayaw mo ako… sa gitna ng ulan mahal ko…” todo bigay kong kinakanta at sinasabayan ang tugtog, hindi ko tuloy nakita na paulit-ulit na pala akong tinatawagan ni Lyn at Espi, no’ng napansin ko ito ay agad ko silang tinext at tinanong kung bakit. Maya- maya lang ay tumawag na sa akin si Lyn, “ano? Ang aga-aga tawag kayo nang tawag, miss na miss niyo ba ako?” pabirong kong tanong sa kani
Naloko na nga, ako pa napiling last na mag-share, sa susunod hindi ko na papansinin itong si Father,nginitian na nga pinahirapan pa ako.Walang nakakaalam sa buhay ko bukod kay Kylie, hindi ako mahilig mag-share ng life ko dahil wala naman iyon magiging ambag sa buhay nila. Basta kapag tinanong ako kung nasan ang pamilya ko, sinasabi ko na patay na sila, tapos na agad ang usapan. Pero ngayon, mukang mapapsabak ata ako ah, pero siguro it’s time na din para makilala ng buong mundo, char, ng mga tao kung sino nga ba talaga si Iya Santos, taray ‘di ba?“Let us give Iya, a round of applause!”aya ni Father sa mga teachers.Palakpakan naman sila, if I know madami ditong pinaguusapan ako, okay pekeng ngiti muna.“Hello po, kamusta naman kayo? So dahil last na ako, medyo iiksian ko na lang ‘tong sasabihin ko, bali umpisahan natin noongbata pa ako, char, sorry, medyo kinakabahan ako, pwede Father bukas na lang ako magshare?&rdquo
Nagising ako dahil tinatawagan ako ni Kylie, napasarap pala ako ng tulog at hapon na nagising.Si Kylie ang bestfriend ko simula pa noong highschool.Siguro nakwento na sakanya ni Lyn ang nangyari.“Bakit?” tanong ko sakanya.“Anong bakit? Kanina pa ko nandito sa labas, sira ba door bell n’yo o ‘yong tenga mo ang may problema?” reklamo n’ya.“Aba! Bakit parang kasalanan ko? ‘Di ba binigyan kita ng susi para nakakapasok ka kaagad?”“Eh naiwan ko eh, nagmamadali kasi ako, so ano? Bubuksan mo ba o sisirain ko na lang ‘to?” panakotniya.Agad-agad akong bumaba at binuksan ang gate, pumasok naman siya agad na parang kasambahay niya ako at sya ang may ari ng bahay ko.“May dala akong pagkain, para sa ‘kin to pero gusto mo ba?” alok niya.“Wow ah! Salamat sa pasalubong mo, nakakatouch sobra.”Hinanda n’ya sa l
“Ano? Iinom ba tayo mamaya after work?” typical naayaan naming ni Lyn bago matapos ang trabaho.“Oo, sainyona lang tayo? Try natin ‘yong vodka, walang chaser,” sagotni Lyn.“Kumain munatayo, nagugutomna ko eh,” dugtongniya.Halos araw-araw ay ganito ang nagingbuhay naming dalawa after a long and stressful day sa work, lagingnasaisip naming ang mag-unwind. Minsan kumakain kami, nanonood ng sine o kaya pumupunta sa mga rock band. Basta kung ano matripan, ayun ang gagawin namin.Pagkatapos ng trabaho ay agad kami naghanap ng makakainanni Lyn.“Do’n na lang tayo kela Aling Dory, gusto ko ng chicken eh, malaki manok do’n tsaka super crispy,”naglalaway na aya ko.“Sige, sagot ko naito, ikaw na sa iinumin natin mamaya ah?” tanong n’ya.“Potek, parang nadayaako ah.” Wala na akong nagawa kundi pumayag, mukha kasing naplano na n’ya‘to bag