Tapos na ang school year, sa wakas ay bakasyon na. Nagpaalam ako sa HR na kung pwede magstop muna ako for 1 year, ganoon kasi sa work ko, kapag binigyan kami ng contract for renewal may choices do’n kung magreresign, magrerenew or magstop ka muna for a year. Kaya ayun ang napili ko, gusto ko muna mag-unwind and to have an alone time. I am planning to travel abroad, since meron naman akong tita sa New Zealand, do’n ko napagpasyahan na pumunta. Nag aayos na ako ng gamit para malaman ko kung ano pa ang mga need ko bago ako umalis.
“bakit naman pabigla-bigla ka ng decision Iya” malungkot na tanong ni Kylie.
“oo nga, ‘di mo kami sinabihan, gusto ko pa naman pumunta do’n.” sabi ni Lyn habang tinutulungan niya ako sa pag-aayos.
“gags, no’ng nagfile ako for this, sinabihan na ako agad ni HR, na h’wag nang sabihin sa inyo nila Espi at Ana, hindi daw p’wedeng sabay-sabay tayong mag-leave,” sagot ko sa kanila. “at ikaw naman Kylie, may pasok ka pa, tapusin mo na muna ‘yang masters mo,” pinukol ko sa kan’ya ang damit ko, at tiniklop naman niya iyon.
“edi sa Christmas break? Pupuntahan ka naming do’n,” suggestion ni Lyn.
“oo nga! Sakto almost 2 months din yun, kung semestral break tayo ng November aalis,” excited na sinabi ni Kylie.
“minsan namamangha ako kung paano kayo mag-isip eh, sige na nga, pumunta kayo do’n ng November, sasabihan ko na kaagad si Auntie para do’n na din kayo magstay sa kanila,” tumigil na muna ako mag-ayos at inaya silang kumain.
****
Maaga akong nagising today, 7 am na, kailangan 8 am ay nakaalis na ako, 1 hour ang biyahe papunta sa airport, sana ay pumunta ng maaga si Kylie, sa kanya ako magpapahatid since s’ya ang may licensya at marunong din magdrive.
Natapos na akong mag-ayos at maya-maya lang ay narinig ko na ang boses ni Kylie.
“yuhoo! Anybody home? The queen has arrived!” magarbong entrance ng maarte kong kaibigan.
“bet*og dami mong alam, tulungan mo na akong ilagay ‘to sa sasakyan.” Agad naman niyang kinuha ang iba kong gamit at nilagay na naming ito sa sasakyan.
Umalis na kami kaagad para makapag-drive tru pa dahil hindi pa kami kumakain.
****
After 40 minute drive ay nakarating na kami sa airport.
“oh bumaba ka na, hindi na kita sasamahan sa loob at baka maiyak pa ako,” biro ni Kylie. “mag-iingat ka do’n, wag kang attitude di mo teritoryo ang lugar na ‘yon.” Reminder niya sa akin habang tinutulungan ako ibaba ang mga gamit ko.
“opo mama,” biro ko. “h’’wag niyo masyadong guluhin yung bahay ko ah, palitan niyo mga kukuhain niyo! Bilang ko ‘yon,” biro ko sa kaniya, pero sure ako na tatambayan nila ang bahay ko kahit wala ako doon.
“pag-iisipan naming ‘yan, sige na, mag-ingat, love you.” Sabay kiss sa pisngi ko.
“mag-ingat din kayo, tatawag ako kaagad pagdating ko doon, love you.” Then I waved at her.
***
After 10 hours and 10 minutes of flight, I finally arrived at New Zealand, nakita ko kaagad ang auntie ko dahil may hawak siyang board at nakalagay do’n ang name ko. Nakakahiya, ‘di ko sana siya papansinin kasi nakita niya ako agad at tinawag.
“Iya!” malakas na sigaw niya sa akin.
Lumapit naman ako kaagad sa kaniya at inakap siya. Si auntie ay pinsan ni papa, wala siyang anak kaya ako ang paborito niyang pamangkin, wala naman siyang ibang pamangkin eh kaya wala siyang choice.
“auntie! I miss you, grabe naman ‘yan may paboard pa, thank you sa pag-announce ng name ko sa madlang people ah,” biro ko sa kaniya. Lumabas na kami agad at sumakay sa sasakyan niya. Grabe ang ganda ganda at ang lamig sa lugar na ito. Sobrang linis at ‘yong hangin malamig at hindi amoy polusyon ‘di gaya sa Pinas.
“auntie, nagugutom na me, saan mo ba ako papakainin?” tanong ko sa kaniya, sobrang haba ng byahe kahit may food sa plane ay gutom na gutom pa din ako.
“hmm… pupunta tayo sa paborito kong bar! Matutuwa ka do’n, merong favourite drink mo,” sabay smirk sa akin.
“kakadating ko lang po, alak kaagad ang ibibigay mo sa akin,” at nagtawanan kami sa sagot ko. Alam na alam niya talaga na mahilig ako uminom, gano’n din kasi siya kaya nagkakasundo kaming talaga.
Nakarating na kami sa bar na sinasabi niya, may mga bandang tumutugtog, open area siya at maganda ang lugar, pagkaupo ay tiningnan ko kaagad ang menu, sakto may chicken, ayon ang inorder ko.
Habang nag-aantay sa food naming ay nakatingin at nakikinig lang ang sa tumutugtog sa stage, napatitig ako sa lalaking guitarist, grabe ang galing niya, dati kasi gusto ko matuto ng gano’n, kaso wala akong talent sa mga ganyang bagay. Malapit kami sa stage kaya kitang-kita ko siya.
Bigla naman siyang tumingin sa akin, nagulat ako, para bang bumaba ‘yong dugo ko sa paa ko at nag-init ang tenga ko. Agad naman akong umiwas ng tingin, grabe nakakahiya, buti na lang dumating na ang foods naming.
“ano nangyari sa’yo bakit ka namumula d’yan?” pagtatakang tanong sa akin ni Auntie.
“w-wala, nilalamig lang ako.” sabay suot sa jacket ko, at kumain na ako. Grabe ang sarap ng pagkain ditto.
Pagtapos kumain ay naginuman na kami ni Auntie, sinasabayan naming ang kanta.
“teka lang Auntie at naiihi na ako,” sabay tayo at pumunta na ng C.R., naglalakad ako habang nakatingin sa phone, nag-aupdate kasi ako sa mga kaibigan ko, sa sobrang focus ko sa pagrereply ay may nabangga ako at nabitawan ko yung phone ko.
“sh*t, sorry sorry, I wasn’t looking where I am going,” ‘di ko nakikita ang itchura niya dahil plano kong kunin ang phone ko. No’ng kukunin ko na ay ‘di ko nakitang kukunin n’ya iyon kaya nagkauntugan kami.
“ah,” sabay na sinabi naming dalawa, at bigla kaming natawa. Pagtingala ko ay nakita ko na siya pala ‘yong guitarist kanina. Sh*t, meant to be na ‘to.
“are you okay?” he chuckled, “here’s your phone.” Inabot niya sa akin ang phone ko.
Potek mapapasabak ata ako sa English ah.
“yap! You? Does it hurt? Sorry, I did not see you walking.” Habang kinukuha ko ang phone ko sa kanya.
“I’m good, nothing to worry,” tapos nginitian niya ako.
‘di ko maintindihan ang nararamdaman ko, parang ang gaan ng loob ko sa kaniya.
“I remember you, you’re the lady that was looking at me awhile ago,” habang tinuturo niya ako. Nakita niya nga talaga na nakatitig ako sa kaniya.
Nag-init nanaman ang tenga ko, feeling ko ay namumula ako.
“oh you saw me, I was so amazed on how you played your guitar, I did not notice that I stared too long at you,” sabi ko at natawa naman kami.
“I practiced a lot to be that good, thank you, that’s a compliment. Anyway, hi, I’m Jom, you?” habang inaabot ang kamay niya sa akin para makipag-shake hands.
“Iya nga pala.” At inapiran ko ang kamay nya kesa makipag-shake hands.
Natawa siya sa ginawa ko “oh you speak Filipino, let me guess you’re Filipina?” biro niya.
“yeah, are you a Filipino too? Grabe! What a coincidence!” na- apir kami na para bang matagal na kami magkakilala.
“can I add you on f******k?” tanong niya sa akin.
Bigla naman nagring ang phone ko, tinatawagan na ako ni Auntie.
“nakatulog ka nab a d’yan sa C.R? bilis, may pupuntahan pa tayo,” pagmamadali niya sa akin, gusto niya daw mag-bar hoping eh.
“pabalik na po ako, chill,” binaba ko kaagad ang phone ko at tumingin kay Jom. “nice meeting you Jom, but I need to go.” Naglakad na ako pabalik kay auntie lumingon ako ulit sa kaniya.
“Iya Santos!” sigaw ko sa kaniya, ayun ang name ko sa f******k.
Ngumiti lang siya sa akin, at umalis na kami ni Auntie.
Gabing-gabi na at papunta na kami sa bahay ni Aunti, biglang may nagnotification sa f******k ko.
*1 new friend request*
In-add ako ni Jom, teka investigate muna kung may girlfriend or asawa. Okay, safe! Single, inaccept ko naman agad ang request niya.
*Jom messaged you*
Aba nagchat kaagad ah, inopen ko naman ito kaagad.
Napangiti ako sa message niya.
“ano nginingiti-ngit mo d’yan?” curious na tanong ni Auntie.
“wala po, may nakita lang sa f******k,” ‘di ko sinabi sa kaniya dahil hahaba pa ang usapan.
Pagkadating naming sa bahay ay agad kong inayos ang mga gamit ko, naligo at nahiga na. nireplyan ko na si Jom.
*Messenger convo*
*Jom messaged you*
*Me*
*Jom*
*Me*
*Jom*
*Me*
*Jom*
*Me*
*Jom*
‘di ko na napansin na nakatulog na pala ako.
“Iya! Bangon na, tanghali na, may pupuntahan pa tayo!” sigaw ni Auntie. Napasarap nanaman ko ng tulog, ang lamig kasi eh, gusto kong maghybernate. Lumabas na ako ng kwarto, at naupo na para kumain.
“saan nanaman po ba tayo pupunta?” tanong ko habang naglalagay ng pagkain sa plato ko.
“sa event ng friend ko, ngayon kasi ang opening ng restaurant niya.” Sagot niya habang inaabot sa akin ang ulam. “may dress ka ba d’yan?”
“meron naman,” habang ngumunguya.
“good, mag-ayos ka, ipapakilala kita sa mga amigas and amigos ko,” utos niya sa akin.
“sus, maganda naman na ako kahit anong mangyari,” biro ko at natawa naman si Auntie.
“siyempre, parehas tayo ng dugo,” pagyayabang niya.
Pagkatapos kumain ay naligo at nag-ayos para sa event na sinasabi ni Auntie, pagkatapos ay umalis na kami kaagad.
Pagdating doon ay agad naman niya akong pinakilala sa mga kaibigan niya.
“pamangkin ko nga pala, si Iya, teacher ‘yan, single,” biro ni tita habang ako naman ay nagmamano sa mga taong pinapakilala niya sa akin.
“ang ganda naman ng pamangkin mo, single siya? Sakto, single din ang pamangkin ko, wait lang hahatakin ko siya papunta ditto.” Umalis naman siya agad at hinanap ang pamangkin niya. Pagbalik niya ay kasama na niya ang pamangkin niya.
“Iya?”, “Jom?” sabay na tanong naming sa isa’t-isa at bigla kaming tumawa.
“oh magkakilala nap ala kayo eh,” sabi ng tito niya sa amin.
“opo, nagkabanggaan kami sa bar kagabi,” sagot ni Jom sa tito niya.
“ah sa pinuntahan natin kagabi?” tanong ni Auntie.
“opo, no’ng papunta ako sa C.R.,” sagot ko naman.
“ayun naman pala eh, iiwan muna naming kayong dalawa para magkakilala pa kayo mabuti.” Hinatak naman agad ni Auntie ang mga kaibigan niya para iwanan kaming dalawa ni Jom.
Pagkaalis nila ay umupo kami ni Jom, inabutan niya ako ng champaign.
“small world right?” pabirong tanong ni Jom.
“super small world, grabe, di ko ineexpect na magkikita tayo dito.” Sabay inom sa champaign na hawak ko, ‘di ko nagustuhan ang lasa, mas gusto ko pa ang beer or brandy kesa sa ganto. Tumayo si Jom saglit at pagbalik niya ay may hawak na siyang beer, siguro napansin niyang ‘di ko nagustuhan ang una niyang binigay sa akin. Okay, 1 pogi points dahil diyan.
“mukang ayaw mo ng champaign eh,” pag-aasar niya.
“yeah, mas gusto ko ‘tong beer.” Sabay inom sa hawak ko na beer.
“nakakainip dito no? puro matatanda kasi eh,” sabi niya.
“oo nga eh, may sasakyan ka ba?” tanong ko.
“oo, bakit” pagtataka niyang tanong.
“tara! Tumakas na tayo ditto at baka mamaya magzumba pa sila, idamay pa tayo.” ‘di na siya nakasagot dahil hinatak ko na siya palabas.
Pumunta na kami sa sasakyan niya at umalis.
“saan tayo pupunta?” tanong niya sa akin ang hinahabol pa ang hininga niya.
“kahit saan, ipasyal mo ako, ngayon lang ako nakapunta dito eh, pwede ko bang iconnect phone ko ditto sa bluetooth ng car mo?” tumango naman siya, pagkaconnect ay nagpatugtog na ako.
“if you wanna run away with me I know a galaxy and I can take you for a ride…” sinabayan ko ang kanta, he chuckled pero sinabayan niya din ako sa pagkanta. Kumakanta lang kami hanggang sa makarating kami sa pupuntahan naming.
“wow!” ayun lang ang nasabi ko sa sobrang ganda ng lugar. Para syang mountain pero hindi siya mountain, pero nasa mataas kaming lugar at matatanaw mo ang dagat, sobrang sarap ng hangin sobrang ganda ng lugar. Maya-maya ay naglabas siya ng parang tela para sa picnic at inaya niya akong maupo do’n.
“wow ah, parang ready ka sa mga gan’to ah,” pang-aasar ko sa kaniya.
“siyempre, boy scout ako eh,”nagtawanan kami sa sagot niya.
“grabe sobrang ganda dito, buti na lang at nakita kita kanina, mukhang safe naman ako sayo since may auntie and your tito are good friends,” nakatingin pa din ako sa magandang view habang kausap siya.
“hey, I’m a good boy naman talaga no, you just have to trust me,”
“yeah yeah, tagalong only!” sabay higa ko, dinama kong mabuti ang hangin na dumadampi sa akin, ayaw ko na umalis sa lugar na’to.
3 months kaming nag-uusap ni Jom, lumalabas-labas din kami para kumain at mamasyal. Minsan ay sinasama niya ako sa mga gig ng banda niya.
November na, ngayon dadating sila Kylie at Lyn, maaga ako gumising para sunduin sila sa airport. Sinamahan ako ni Jom para sunduin sila. Maaga na kami nagising pero late pa din kami nakarating do’n.“grabe ka, ang tagal mo!” reklamo nilang dalawa sabay akap sa akin.“namiss kita b*tch!” at hinigpitan pa ni Kylie ang yakap niya.“okay, so who’s this unlucky guy?” tanong ni Lyn habang tumatawa. ‘di n’ya alam na nasa likod ko lang si Jom.“oops!” sabay takip sa bibig niya.“hi, I’m Jom, the unlucky guy.” biro niya at t nakipag-kamay siya sa kanila.“grabe sa unlucky ah!” reklamo ko.Sumakay na kami sa sasakyan at naghanap muna ng makakainan. Pagdating sa restaurant ay umupo naman na kami kaagad.“may gig si Jom mamaya, punta tayo ah?” aya ko sa kanilang dalawa.“siyempre naman, support namin ang kauna-unah
“Ano? Iinom ba tayo mamaya after work?” typical naayaan naming ni Lyn bago matapos ang trabaho.“Oo, sainyona lang tayo? Try natin ‘yong vodka, walang chaser,” sagotni Lyn.“Kumain munatayo, nagugutomna ko eh,” dugtongniya.Halos araw-araw ay ganito ang nagingbuhay naming dalawa after a long and stressful day sa work, lagingnasaisip naming ang mag-unwind. Minsan kumakain kami, nanonood ng sine o kaya pumupunta sa mga rock band. Basta kung ano matripan, ayun ang gagawin namin.Pagkatapos ng trabaho ay agad kami naghanap ng makakainanni Lyn.“Do’n na lang tayo kela Aling Dory, gusto ko ng chicken eh, malaki manok do’n tsaka super crispy,”naglalaway na aya ko.“Sige, sagot ko naito, ikaw na sa iinumin natin mamaya ah?” tanong n’ya.“Potek, parang nadayaako ah.” Wala na akong nagawa kundi pumayag, mukha kasing naplano na n’ya‘to bag
Nagising ako dahil tinatawagan ako ni Kylie, napasarap pala ako ng tulog at hapon na nagising.Si Kylie ang bestfriend ko simula pa noong highschool.Siguro nakwento na sakanya ni Lyn ang nangyari.“Bakit?” tanong ko sakanya.“Anong bakit? Kanina pa ko nandito sa labas, sira ba door bell n’yo o ‘yong tenga mo ang may problema?” reklamo n’ya.“Aba! Bakit parang kasalanan ko? ‘Di ba binigyan kita ng susi para nakakapasok ka kaagad?”“Eh naiwan ko eh, nagmamadali kasi ako, so ano? Bubuksan mo ba o sisirain ko na lang ‘to?” panakotniya.Agad-agad akong bumaba at binuksan ang gate, pumasok naman siya agad na parang kasambahay niya ako at sya ang may ari ng bahay ko.“May dala akong pagkain, para sa ‘kin to pero gusto mo ba?” alok niya.“Wow ah! Salamat sa pasalubong mo, nakakatouch sobra.”Hinanda n’ya sa l
Naloko na nga, ako pa napiling last na mag-share, sa susunod hindi ko na papansinin itong si Father,nginitian na nga pinahirapan pa ako.Walang nakakaalam sa buhay ko bukod kay Kylie, hindi ako mahilig mag-share ng life ko dahil wala naman iyon magiging ambag sa buhay nila. Basta kapag tinanong ako kung nasan ang pamilya ko, sinasabi ko na patay na sila, tapos na agad ang usapan. Pero ngayon, mukang mapapsabak ata ako ah, pero siguro it’s time na din para makilala ng buong mundo, char, ng mga tao kung sino nga ba talaga si Iya Santos, taray ‘di ba?“Let us give Iya, a round of applause!”aya ni Father sa mga teachers.Palakpakan naman sila, if I know madami ditong pinaguusapan ako, okay pekeng ngiti muna.“Hello po, kamusta naman kayo? So dahil last na ako, medyo iiksian ko na lang ‘tong sasabihin ko, bali umpisahan natin noongbata pa ako, char, sorry, medyo kinakabahan ako, pwede Father bukas na lang ako magshare?&rdquo
Nagising ako sa isang maulang umaga, ayaw ko pa sanang bumangon, ang sarap pa ng higa ko eh, kaso wala naman akong choice dahil may pasok ngayon. Bumangon na ako at agad binuksan ang T.V., mag aabang ako ng suspension ng klase, kahit teacher na ako ay excited pa din ako sa suspension, di naman sa iyon ang hinihiling ko dahil tinatamad ako, ayaw ko lang talaga ng ulan, ayaw kong naghahawak ng payong at maglakad sa basang kalsada, pero gusto ko ang gan’tong panahon. Tinatamad ako magluto ng agahan kaya’t naligo na ako at nag ayos na, mukang walang suspensyong magaganap. “isayaw mo ako… sa gitna ng ulan mahal ko…” todo bigay kong kinakanta at sinasabayan ang tugtog, hindi ko tuloy nakita na paulit-ulit na pala akong tinatawagan ni Lyn at Espi, no’ng napansin ko ito ay agad ko silang tinext at tinanong kung bakit. Maya- maya lang ay tumawag na sa akin si Lyn, “ano? Ang aga-aga tawag kayo nang tawag, miss na miss niyo ba ako?” pabirong kong tanong sa kani
Pagkauwi ko ay agad kong tinawagan si Kylie,“saan ka? Punta ka dito sa bahay, I need a friend,” paawa ko kay Kylie“okay, on my way!”Agad agad nagpunta si Kylie sa bahay, umakyat agad siya sa rooftop, alam niyang doon ako madalas tumabay lalo na at umuulan. Nakaupo lang ako doon, habang umiinom ng beer.“ano nangyari?” nag-aalalang tanong ni Kylie sa akin.Nagbuntong hininga ako, dinadama ko ang malakas na hangin na dumadampi sa akin.“gano’n ba ko katigas para hindi ako pagkatiwalaan at para katakutan?”“pranka ka lang, sinasabi mo yung dapat nila malaman at gawin. At lahat naman tayo takot sa katotohanan ‘di ba?”“pero kapag kaibigan hindi dapat gano’n, kung meron man magsasabi sa atin ng totoo, dapat ang mga kaibigan natin yun,” nakatingin pa din ako sa malayo na para bang nakatulala ako habang sinasagot ang mga sinasabi ni Kylie.
November na, ngayon dadating sila Kylie at Lyn, maaga ako gumising para sunduin sila sa airport. Sinamahan ako ni Jom para sunduin sila. Maaga na kami nagising pero late pa din kami nakarating do’n.“grabe ka, ang tagal mo!” reklamo nilang dalawa sabay akap sa akin.“namiss kita b*tch!” at hinigpitan pa ni Kylie ang yakap niya.“okay, so who’s this unlucky guy?” tanong ni Lyn habang tumatawa. ‘di n’ya alam na nasa likod ko lang si Jom.“oops!” sabay takip sa bibig niya.“hi, I’m Jom, the unlucky guy.” biro niya at t nakipag-kamay siya sa kanila.“grabe sa unlucky ah!” reklamo ko.Sumakay na kami sa sasakyan at naghanap muna ng makakainan. Pagdating sa restaurant ay umupo naman na kami kaagad.“may gig si Jom mamaya, punta tayo ah?” aya ko sa kanilang dalawa.“siyempre naman, support namin ang kauna-unah
Tapos na ang school year, sa wakas ay bakasyon na. Nagpaalam ako sa HR na kung pwede magstop muna ako for 1 year, ganoon kasi sa work ko, kapag binigyan kami ng contract for renewal may choices do’n kung magreresign, magrerenew or magstop ka muna for a year. Kaya ayun ang napili ko, gusto ko muna mag-unwind and to have an alone time. I am planning to travel abroad, since meron naman akong tita sa New Zealand, do’n ko napagpasyahan na pumunta. Nag aayos na ako ng gamit para malaman ko kung ano pa ang mga need ko bago ako umalis.“bakit naman pabigla-bigla ka ng decision Iya” malungkot na tanong ni Kylie.“oo nga, ‘di mo kami sinabihan, gusto ko pa naman pumunta do’n.” sabi ni Lyn habang tinutulungan niya ako sa pag-aayos.“gags, no’ng nagfile ako for this, sinabihan na ako agad ni HR, na h’wag nang sabihin sa inyo nila Espi at Ana, hindi daw p’wedeng sabay-sabay tayong mag-leave,” sagot
Pagkauwi ko ay agad kong tinawagan si Kylie,“saan ka? Punta ka dito sa bahay, I need a friend,” paawa ko kay Kylie“okay, on my way!”Agad agad nagpunta si Kylie sa bahay, umakyat agad siya sa rooftop, alam niyang doon ako madalas tumabay lalo na at umuulan. Nakaupo lang ako doon, habang umiinom ng beer.“ano nangyari?” nag-aalalang tanong ni Kylie sa akin.Nagbuntong hininga ako, dinadama ko ang malakas na hangin na dumadampi sa akin.“gano’n ba ko katigas para hindi ako pagkatiwalaan at para katakutan?”“pranka ka lang, sinasabi mo yung dapat nila malaman at gawin. At lahat naman tayo takot sa katotohanan ‘di ba?”“pero kapag kaibigan hindi dapat gano’n, kung meron man magsasabi sa atin ng totoo, dapat ang mga kaibigan natin yun,” nakatingin pa din ako sa malayo na para bang nakatulala ako habang sinasagot ang mga sinasabi ni Kylie.
Nagising ako sa isang maulang umaga, ayaw ko pa sanang bumangon, ang sarap pa ng higa ko eh, kaso wala naman akong choice dahil may pasok ngayon. Bumangon na ako at agad binuksan ang T.V., mag aabang ako ng suspension ng klase, kahit teacher na ako ay excited pa din ako sa suspension, di naman sa iyon ang hinihiling ko dahil tinatamad ako, ayaw ko lang talaga ng ulan, ayaw kong naghahawak ng payong at maglakad sa basang kalsada, pero gusto ko ang gan’tong panahon. Tinatamad ako magluto ng agahan kaya’t naligo na ako at nag ayos na, mukang walang suspensyong magaganap. “isayaw mo ako… sa gitna ng ulan mahal ko…” todo bigay kong kinakanta at sinasabayan ang tugtog, hindi ko tuloy nakita na paulit-ulit na pala akong tinatawagan ni Lyn at Espi, no’ng napansin ko ito ay agad ko silang tinext at tinanong kung bakit. Maya- maya lang ay tumawag na sa akin si Lyn, “ano? Ang aga-aga tawag kayo nang tawag, miss na miss niyo ba ako?” pabirong kong tanong sa kani
Naloko na nga, ako pa napiling last na mag-share, sa susunod hindi ko na papansinin itong si Father,nginitian na nga pinahirapan pa ako.Walang nakakaalam sa buhay ko bukod kay Kylie, hindi ako mahilig mag-share ng life ko dahil wala naman iyon magiging ambag sa buhay nila. Basta kapag tinanong ako kung nasan ang pamilya ko, sinasabi ko na patay na sila, tapos na agad ang usapan. Pero ngayon, mukang mapapsabak ata ako ah, pero siguro it’s time na din para makilala ng buong mundo, char, ng mga tao kung sino nga ba talaga si Iya Santos, taray ‘di ba?“Let us give Iya, a round of applause!”aya ni Father sa mga teachers.Palakpakan naman sila, if I know madami ditong pinaguusapan ako, okay pekeng ngiti muna.“Hello po, kamusta naman kayo? So dahil last na ako, medyo iiksian ko na lang ‘tong sasabihin ko, bali umpisahan natin noongbata pa ako, char, sorry, medyo kinakabahan ako, pwede Father bukas na lang ako magshare?&rdquo
Nagising ako dahil tinatawagan ako ni Kylie, napasarap pala ako ng tulog at hapon na nagising.Si Kylie ang bestfriend ko simula pa noong highschool.Siguro nakwento na sakanya ni Lyn ang nangyari.“Bakit?” tanong ko sakanya.“Anong bakit? Kanina pa ko nandito sa labas, sira ba door bell n’yo o ‘yong tenga mo ang may problema?” reklamo n’ya.“Aba! Bakit parang kasalanan ko? ‘Di ba binigyan kita ng susi para nakakapasok ka kaagad?”“Eh naiwan ko eh, nagmamadali kasi ako, so ano? Bubuksan mo ba o sisirain ko na lang ‘to?” panakotniya.Agad-agad akong bumaba at binuksan ang gate, pumasok naman siya agad na parang kasambahay niya ako at sya ang may ari ng bahay ko.“May dala akong pagkain, para sa ‘kin to pero gusto mo ba?” alok niya.“Wow ah! Salamat sa pasalubong mo, nakakatouch sobra.”Hinanda n’ya sa l
“Ano? Iinom ba tayo mamaya after work?” typical naayaan naming ni Lyn bago matapos ang trabaho.“Oo, sainyona lang tayo? Try natin ‘yong vodka, walang chaser,” sagotni Lyn.“Kumain munatayo, nagugutomna ko eh,” dugtongniya.Halos araw-araw ay ganito ang nagingbuhay naming dalawa after a long and stressful day sa work, lagingnasaisip naming ang mag-unwind. Minsan kumakain kami, nanonood ng sine o kaya pumupunta sa mga rock band. Basta kung ano matripan, ayun ang gagawin namin.Pagkatapos ng trabaho ay agad kami naghanap ng makakainanni Lyn.“Do’n na lang tayo kela Aling Dory, gusto ko ng chicken eh, malaki manok do’n tsaka super crispy,”naglalaway na aya ko.“Sige, sagot ko naito, ikaw na sa iinumin natin mamaya ah?” tanong n’ya.“Potek, parang nadayaako ah.” Wala na akong nagawa kundi pumayag, mukha kasing naplano na n’ya‘to bag