Se connecterShare
บทที่ 34
Dernière mise à jour:
2025-04-05 15:11:58
Related chapter
Finding Love พบรัก บทที่ 35
“นั่นไง ว่าแล้วเชียวว่าไม่ได้เรื่อง” กระแตมองบนใส่เพลงขวัญอีกหน“ฉันขอโทษจ้ะ” เพลงขวัญตอบเศร้าๆ เพราะเธอเองก็หวังไว้สูงว่าจะต้องยิงหมูป่าให้ได้“เอ็งทำดีที่สุดแล้ว” แสงจันทร์ให้กำลังใจ เพราะเท่าที่เธอเห็นลูกธนูที่เพลงขวัญปล่อยออกไปนั้นเฉียดหมูป่าไปเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง ถือว่าเพลงขวัญมีพรสวรรค์ อาศัยฝึกฝนอีกสักหน่อยก็คงยิงแม่นได้ไม่ยาก“ทำดีอะไรกันพี่แสงจันทร์ หมูป่าหนีไปทั้งตัว น่าเสียดาย” กระแตยังคงไม่ยอม เธอพยายามหาพวก แต่คนอื่นๆ กลับไม่สนใจและเลือกที่จะเดินแยกย้ายไปทำงานของตัวเองต่อ“ดีที่ยังมีความกล้า”“แต่ยิงมั่วๆ แบบนี้ใครก็ทำได้ เชอะ!” เอ่ยจบกระแตก็สะบัดหน้าให้เพลงขวัญแล้วเดินจ้ำออกไปอย่างอารมณ์ไม่ดี นั่นเพราะเธออยากกินหมูป่าใจจะขาด อยากเอามันมาย่างให้หนังกรอบๆ เนื้อนุ่มๆ แค่คิดกระแตก็น้ำลายสอ“อย่าไปสนใจกระแตมันเลย คงแค่เสียดายหมูป่าเท่านั้นแหละ”“จ้ะ” เพลงขวัญคอตกเอ่ยรับขึ้น ใช่ว่ากระแตจะเสียดายคนเดียว เธอเองก็เสียดายมาก
Dernière mise à jour : 2025-04-06Finding Love พบรัก บทที่ 36
วันเวลาค่อยๆ ก้าวผ่านไปอย่างช้าๆ นับๆ ดูแล้ววันนี้ก็ล่วงเข้าสู่วันที่ห้าที่อชิและเพลงขวัญจำต้องใช้ชีวิตอยู่ในป่าในเขาแบบนี้ทุกๆ วันพวกเขาพูดคุยกันมากขึ้น นั่นพลอยทำให้ทั้งคู่ค่อยๆ รู้จักกันมากขึ้นตามไปด้วยเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นอชิจะยังคงต้องนอนนอกมุ้งบริจาคเลือดให้ยุงในทุกๆ คืนและตื่นมาพร้อมรอยจ้ำแดงในตอนเช้า จนโตสงสารแกมเวทนาผัวเมียคู่นี้ที่สามวันดีสี่วันทะเลาะ อนาคตลูกคงดกแน่นอน เขาจึงหามุ้งมาให้อีกหลัง เพราะกลัวชายหนุ่มจะเป็นไข้ป่าเอาเสียก่อนวันนี้ทุกคนในหมู่บ้านดูจะรีบเร่งทำงานกันแต่เช้าตรู่ นั่งลับมีดกันทั่วทุกมุมก็ว่าได้ พลอยทำให้อชิและเพลงขวัญสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น“พี่แสงจันทร์ เกิดอะไรขึ้นหรือจ๊ะ” เพลงขวัญตรงเข้าไปถามแสงจันทร์ทันทีที่เห็นหน้า เพราะวันนี้เธอตั้งใจจะเข้ามาช่วยเก็บใบยาสูบที่ตากไว้ใส่ถุง แต่ดูเหมือนทุกคนจะมีเรื่องอื่นที่สำคัญมากกว่าเรื่องนี้“เดี๋ยวเอ็งก็รู้เอง เพราะคงต้องขอแรงด้วยนี่มีดของเอ็งกับผัว ลับไว้ให้แล้ว”“จ้ะ” เพลงขวัญรับมีดมาด้ว
Dernière mise à jour : 2025-04-07Finding Love พบรัก บทที่ 37
วันเวลาค่อยๆ ก้าวผ่านไปอย่างช้าๆ นับๆ ดูแล้ววันนี้ก็ล่วงเข้าสู่วันที่ห้าที่อชิและเพลงขวัญจำต้องใช้ชีวิตอยู่ในป่าในเขาแบบนี้ทุกๆ วันพวกเขาพูดคุยกันมากขึ้น นั่นพลอยทำให้ทั้งคู่ค่อยๆ รู้จักกันมากขึ้นตามไปด้วยเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นอชิจะยังคงต้องนอนนอกมุ้งบริจาคเลือดให้ยุงในทุกๆ คืนและตื่นมาพร้อมรอยจ้ำแดงในตอนเช้า จนโตสงสารแกมเวทนาผัวเมียคู่นี้ที่สามวันดีสี่วันทะเลาะ อนาคตลูกคงดกแน่นอน เขาจึงหามุ้งมาให้อีกหลัง เพราะกลัวชายหนุ่มจะเป็นไข้ป่าเอาเสียก่อนวันนี้ทุกคนในหมู่บ้านดูจะรีบเร่งทำงานกันแต่เช้าตรู่ นั่งลับมีดกันทั่วทุกมุมก็ว่าได้ พลอยทำให้อชิและเพลงขวัญสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น“พี่แสงจันทร์ เกิดอะไรขึ้นหรือจ๊ะ” เพลงขวัญตรงเข้าไปถามแสงจันทร์ทันทีที่เห็นหน้า เพราะวันนี้เธอตั้งใจจะเข้ามาช่วยเก็บใบยาสูบที่ตากไว้ใส่ถุง แต่ดูเหมือนทุกคนจะมีเรื่องอื่นที่สำคัญมากกว่าเรื่องนี้“เดี๋ยวเอ็งก็รู้เอง เพราะคงต้องขอแรงด้วยนี่มีดของเอ็งกับผัว ลับไว้ให้แล้ว”“จ้ะ” เพลงขวัญรับมีดมาด้วยสีหน้างุนงง อชิที่
Dernière mise à jour : 2025-04-08Finding Love พบรัก บทที่ 38
เพลงขวัญถึงกับอึ้งกิมกี่ จะพูดจะบอกอะไรไปแสงจันทร์หรือคนที่นี่จะเชื่อเธอไหม ว่านั่นคือความรู้ที่ผิดมากถึงมากที่สุด นี่มันยุคไหนสมัยไหนกันแล้ว ทำไมถึงมีคนที่ไม่รู้เรื่องยาเสพติดพวกนี้อีกแต่พอมองดูบ้านที่อยู่ตามป่าตามเขา เดินทางไม่สะดวก ไร้ซึ่งสัญญาณโทรศัพท์ใดๆ ด้วยแล้ว เพลงขวัญก็พลอยจะเข้าใจได้ไม่ยากว่าทำไมคนที่นี่ถึงไม่รู้ ถ้าไม่เจอกับตัวเธอคงเถียงชนิดหัวชนฝาแน่นอน ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหาอชิ ทันทีที่เห็นเขา เพลงขวัญก็ปลีกตัวจากแสงจันทร์มาหา“คุณ...” อชิมองซ้ายมองขวา ก่อนจะรีบก้าวเข้ามายืนข้างๆ เพลงขวัญ“อะไร” คนกำลังตั้งอกตั้งใจกรีดผลฝิ่นเอ่ยถาม แต่สายตานั้นกลับไม่ได้หันไปมอง เพราะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ“ฉันว่าคนที่นี่ไม่รู้โทษของฝิ่นกับกัญชานั่น”“คุณรู้มาจากไหน” คราวนี้อชิถึงกับวางมือแล้วหันมาคุยกับเพลงขวัญจริงๆ จังๆ“ฉันแอบไปคุยกับพี่แสงจันทร์มาตะกี้ พี่แสงจันทร์ยังบอกอีกว่าคนในเมืองต้องการยางฝิ่นเพื่อเอาไปทำยา&rdq
Dernière mise à jour : 2025-04-09Finding Love พบรัก บทที่ 39
กระทั่งหมดวัน ทั้งสองคนก็กลับมานั่งมองหน้ากันปริบๆ ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน หิวก็หิวแต่กลับกินกันไม่ค่อยลง คงเพราะอึนกับกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่นที่ดมกันมาตั้งแต่เช้า และเพิ่งจะได้หยุดมือก็ตอนใกล้ตะวันตกดินเพลงขวัญขึ้นไปอาบน้ำก่อน เสร็จก็เป็นคิวของอชิบ้าง แต่เพราะยืนสลับนั่งกรีดผลฝิ่นกลางแดดที่ร้อนระอุมาทั้งวัน จึงส่งผลให้ผิวตรงใบหน้าและตามแขนตามขาของเพลงขวัญที่ไม่มีอะไรปกป้องจากแสงแดดเผาจนผิวขาวๆ กลายเป็นผิวสีแทน ตามเนื้อตามตัวของเธอจึงแดงไปหมด และดูเหมือนเจ้าตัวจะแสบเพราะทำหน้ายู่ตลอดเวลา“รอตรงนี้ก่อนนะคุณ”“อ้าว! นั่นคุณจะไปไหน” เมื่อจู่ๆ อชิก็ลุกขึ้นแล้วบอกเหมือนจะไปไหน นั่นทำให้เพลงขวัญรีบถาม“เดี๋ยวผมมา”“เร็วๆ ด้วย ฉันหิวข้าวแล้ว” เพลงขวัญตะโกนตามหลัง นั่นเพราะตอนนี้ท้องเริ่มร้องแล้วนั่นเอง พอหายอึนจากกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่น ความหิวก็วิ่งเข้าหาอย่างเร็วอชิรีบเดินจ้ำมายังหมู่บ้านเป้าหมายคือบ้านของย่าใหญ่ ซึ่งวันนี้เขาถือว่าโชคดีที่ได้เจอเจ้าของบ้านเข้า ไม่งั้นคงได้เดินตามหากันให้ทั่
Dernière mise à jour : 2025-04-10Finding Love พบรัก บทที่ 40
“เป็นอะไรหรือเปล่า”“ฉันฝันร้าย” น้ำเสียงสั่นๆ ของเธอเอ่ยตอบ แต่จะให้อธิบายความฝันที่เกิดขึ้นเธอก็ยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก รู้แค่ว่าเธอนั้นฝัน ฝันว่าเจอแม่ในป่า แม่ตะโกนหาเธอจนแทบหมดเสียง ทั้งๆ ที่เธอก็ยืนอยู่ตรงหน้าแม้แท้ๆ แต่แม่กลับมองไม่เห็น และเธอก็คว้าแม่มากอดหรือพูดกับแม่ไม่ได้เช่นกัน“ก็แค่ฝัน ไม่มีอะไรหรอก”“อื้อ”“นอนต่อเถอะ”“คุณ” จังหวะที่อชิจะหมุนตัวเพื่อกลับไปนอนที่เดิม จู่ๆ เพลงขวัญก็คว้าแขนชายหนุ่มไว้ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ในหัวหวนนึกถึงฉากในละครหรือแม้แต่ในซีรีส์เวลานางเอกฝันร้ายแล้วกลัวจนนอนต่อไม่ได้ เธอก็จะขอร้องให้พระเอกมานอนเป็นเพื่อน ต้องใช่แน่ เขามั่นใจว่าเพลงขวัญต้องเอ่ยแบบนั้น“อะไรกันคุณ ก็แค่ฝัน...” อชิคล้ายจะออกตัว เพราะถ้าเพลงขวัญพูดออกมาอย่างที่เขาคิดไว้ จะได้ไม่ดูน่าเกลียด แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยจบประโยค เพลงขวัญก็ชิงเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน
Dernière mise à jour : 2025-04-11Finding Love พบรัก บทที่ 41
“สายรายงานข่าวมาครับ”“ว่าไงบ้างพูดมาเลย”“คืนเกิดเหตุ มีคนพบรถหกล้อจอดอยู่ริมถนน ซึ่งจอดค้างไว้นานพอสมควร เที่ยงคืนกว่าๆ ถึงขับออกไป”ประโยคที่ได้ยิน มันทำให้ก่อสกุลยิ้มออกมา นั่นเพราะนี่คือข่าวดีพอๆ กับการพบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายจากเครื่องของเพลงขวัญก็ว่าได้“แล้วมุ่งหน้าไปทางไหน รู้มั้ย”“ไม่ทราบครับ แต่รถคันดังกล่าวผมว่าน่าสงสัยนะผู้กอง”“อืม...แต่เดี๋ยวผมจะลาราชการสักสามสี่วันนะจ่า”“ผู้กองจะขึ้นไปตามข่าวที่ตากหรือครับ”“ใช่...งานนี้ไม่ลุยเองไม่ได้จริงๆ หนึ่งก็เพื่อนสองก็เมียเพื่อน”“แต่ผมว่าน่าจะมีสามนะครับ”“สามอะไร” แม้จะทำเป็นสงสัย แต่ในแววตาก็แฝงอะไรบางอย่างอยู่“ก็คุณผู้หญิงคนเมื่อครู่นี้ไง ผมว่า...” ยังไม่ทันที่จ่าสมานจะเอ่ยจบประโยค คนร้อนตัวก็รีบแก้ต่างให้ตัวเอง
Dernière mise à jour : 2025-04-12Finding Love พบรัก บทที่ 42
“ฉันพูดดีๆ แล้วนะคุณผู้กอง” น้ำเสียงของนรากรฟังดูห้วนขึ้น“ยังไงก็ไม่ได้จริงๆ ครับ” หัวเด็ดตีนขาด ก่อสกุลก็ยอมให้นรากรไปด้วยไม่ได้จริงๆ แต่จู่ๆ นายตำรวจหนุ่มก็ตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อนรากรที่เวลานี้เลือดขึ้นหน้าคว้ามือของเขาแล้วนำไปวางบนหน้าอกของตัวเธอเองเห็นแบบนั้นนายตำรวจหนุ่มก็หมายจะดึงมือกลับ แต่ก็ถูกนรากรยื้อไว้ ทำให้เวลานี้ฝ่ามืออุ่นๆ ของเขายังคงค้างอยู่บนหน้าอกอวบหยุ่น ที่สัมผัสจังหวะการเต้นของหัวใจนรากรได้ชัดเจนตึ้กๆๆ ตั้กๆๆ“ถ้าคุณยังไม่ยอมให้ฉันไปด้วย ฉันจะตะโกนให้คนรู้ว่าคุณกำลังลวนลามฉัน” นรากรพยายามคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ ใบหน้าร้อนผ่าวๆ ราวกับคนเป็นไข้ นั่นเพราะเวลานี้เธอประหม่าจนแข้งขาสั่นไปหมด เกิดมาก็ไม่เคยให้ผู้ชายที่ไหนแตะเนื้อต้องตัว แต่เพื่อเพลงขวัญเธอยอม“คุณก้อย”“หนึ่ง สอง สะ...” จังหวะที่นรากรจะเอ่ยคำว่าสาม นายตำรวจหนุ่มก็รีบพูดขึ้น“โอเคๆ ผมยอมแล้ว”
Dernière mise à jour : 2025-04-13
Latest chapter
Finding Love พบรัก บทที่ 59
อชิกำลังมอบจูบแรกให้เธอ จูบที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจของชายหนุ่มเพื่อปิดคำกล่าวหาเรื่องที่เธอคิดว่าเขานั้นเป็นเกย์ แต่จูบนี้ก็แฝงไว้ซึ่งความรู้สึกบางอย่างที่มันค่อยๆ เกิดขึ้นกับอชิ ก่อนหน้านี้เขาพยายามปฏิเสธมันมาตลอด แต่สุดท้ายแล้วเขากลับพ่ายแพ้ จะเป็นอะไรไหมหากว่าเขานั้นได้หลงรักภรรยาตามกฎหมายคนนี้เข้าให้เสียแล้ว และต่อให้เธอจะรักจะชอบใครมาก่อนเขาก็ไม่สน เขาจะทำให้เธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียวจูบท่ามกลางแสงดาวเกิดขึ้นเนิ่นนาน นานเสียจนเพลงขวัญเกือบหมดลมหายใจ มีบางจังหวะที่อชิเผยอริมฝีปากออกเพื่อให้เธอได้สูดอากาศเข้าปอด แต่เพียงไม่นานชายหนุ่มก็วกกลับมามอบจูบให้เธอใหม่อีกครั้ง ประสบการณ์จูบครั้งแรกของเพลงขวัญช่างน่าตื่นเต้น เธอเพิ่งรู้ว่าการจูบกันจะให้ความรู้สึกวาบหวามไปทั้งตัวได้อย่างมากมายขนาดนี้ ริมฝีปากและปลายลิ้นของอชิเองก็ร้ายกาจ“เชื่อได้หรือยังว่าผมไม่ได้เป็นเกย์” เมื่อถอนจูบออกเสียงทุ้มก็เอ่ยถามขึ้น ใจจริงอชิไม่อยากหยุดจูบออกด้วยซ้ำ เพราะริมฝีปากนุ่มๆ หวานๆ ของเพลงขวัญมันทำให้เขาหลง“เกย์จูบเก่งก็มี” เพ
Finding Love พบรัก บทที่ 58
คืนแรกของการมีสมาชิกใหม่พลอยทำให้โตนอนไม่หลับตามไปด้วย จนย่าใหญ่ต้องมานอนเป็นเพื่อน เพื่อสอนเรื่องการดูแลเจ้าตัวเล็ก นั่นเพราะตอนนี้แสงจันทร์ต้องพักผ่อนให้มากๆ สองสามวันก็จะได้อยู่ไฟส่วนอีกคู่ที่นอนไม่หลับคือเพลงขวัญและอชิ ที่ต่างนอนกลิ้งไปกลิ้งมากันอยู่บนที่นอนของตัวเอง เพราะภาพเหตุการณ์วันนี้ต่างติดตาพวกเขาอยู่“นอนไม่หลับหรือคุณ”“อื้อ...นึกถึงเรื่องวันนี้แล้วก็กลัวไม่หาย กลัวจนไม่อยากมีลูก”“ไม่ได้” จู่ๆ อชิก็เอ่ยขึ้น แต่เพราะมัวคิดเรื่องอื่นอยู่ เพลงขวัญจึงได้ยินไม่ค่อยชัด“อะไรนะ ตะกี้คุณพูดว่าอะไร”“เปล่า ผมไม่ได้พูดอะไร” คนเผลอพูดรีบแก้ต่างทันที ซึ่งก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงรีบแย้งเสียขนาดนั้น“ถ้าผู้ชายท้องได้ก็คงดี”“ผู้ชายเราถ้าหากท้องแทนได้ก็คงทำไปแล้ว”“เฮ้อ! ยาก”“ไหนๆ ก็นอนไม่หลับแบบ
Finding Love พบรัก บทที่ 57
“น้ำเดิน” เพลงขวัญโพล่งออกมา แม้จะไม่เคยมีประสบการณ์คลอดลูก แต่เรื่องนี้ก็เคยเรียน เคยได้ยินมาบ้าง ถ้าน้ำเดินแล้วยังไม่คลอด คราวนี้ยิ่งอันตราย“น้ำเดินคืออะไร” โตตะโกนถามขึ้น“แสงจันทร์มันใกล้จะคลอดเต็มแก่แล้วน่ะสิโต รีบๆ เข้าไปดูเมียเอ็งก่อน” หญิงคนหนึ่งที่อายุอานามน่าจะพอๆ กับโตหรือมากกว่าเอ่ยบอก นั่นเพราะเธอก็เพิ่งคลอดลูกมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้เอง จึงพอจะเข้าใจว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมาบ้าง“โอ๊ย...พี่โต ฉันเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว” ได้ยินแบบนั้นโตก็รีบจ้ำกลับเข้าไปในบ้านทันที ตามด้วยเพลงขวัญและอชิ ส่วนกระแตเวลานี้ยืนช็อกไปแล้ว“เจ็บมากมั้ยแสงจันทร์”“เจ็บมากพี่ ฉันเจ็บ” แสงจันทร์กัดฟันพูดออกไป เส้นเลือดบนหน้าปูดโปนจนน่ากลัว“พี่แสงจันทร์อดทนอีกหน่อยนะจ้ะ ย่าใหญ่กำลังมา” เพลงขวัญเอ่ยบอก เห็นแสงจันทร์เจ็บท้องคลอดมากขนาดนี้แล้วก็ยิ่งสงสาร“พี่ทนไม่ไหวแล้วไหม พี่จะ&helli
Finding Love พบรัก บทที่ 56
“หายใจลึกๆ นะพี่แสงจันทร์ แล้วผ่อนลมหายใจออกช้าๆ” เพลงขวัญพยายามทำให้แสงจันทร์นั้นผ่อนคลาย แม้จะไม่เคยทำคลอด ไม่รู้วิธี แต่เวลานี้ก็งัดเอาความทรงจำตอนดูฉากคลอดลูกในละครหรือซีรีส์มาใช้ก่อน“ไม่ได้ พี่เจ็บท้องเกินไป ทำไม่ได้” คนเจ็บท้องคลอดแย้งขึ้นมาทันที“ค่อยๆ ทำพี่ ค่อยๆ ทำ” และเพลงขวัญก็เริ่มทำเป็นตัวอย่างให้แสงจันทร์ได้ดู เพราะถ้าเธอไม่ผ่อนคลายหรือเจ็บจนกลัวไปหมด การคลอดลูกก็อาจจะยิ่งยากในขณะที่เพลงขวัญกำลังอยู่ดูแลแสงจันทร์อยู่นั้น กระแตก็วิ่งลัดเลาะไปตามทางเท้าอย่างเร็ว แต่ที่ระวังหน่อยคือทางเดินในป่าเขาวงกตที่มีกับดักอยู่หลายจุดและทันทีที่เดินทะลุผ่านมาได้ก็ตะโกนหาโตไปทั่วไร่ฝิ่น“พี่โต! พี่โต!”“อะไรของเอ็งกระแต ตะโกนโหวกเหวกโวยวาย เดี๋ยวช้างป่าตกใจกันพอดี” โตเอ็ดน้องสาวขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาหา โดยมีอชิกับเจษฎาพรที่มาพร้อมกับโตเดินเข้ามารอฟังด้วย“กลับบ้านด่วนพี่” กระแตพูดไปก็หอบไป
Finding Love พบรัก บทที่ 55
“พวกเอ็งเริ่มลงมือได้แล้ว” ประโยคคำสั่งดังขึ้นจากชายผู้เป็นเจ้าของบ่อนลอยฟ้า“ครับพี่” บรรดาลูกน้องขานรับคำสั่งผู้เป็นนายอย่างพร้อมเพรียง นั่นทำให้เวลาความสุขรวมไปถึงความสนุก ที่เรียกว่าของจริงกำลังเริ่มต้นขึ้น โดยเป้าหมายก็ไม่ใช่ใครอื่น ทัตเทพและสายป่านนั่นเองเพราะยังไม่รู้ว่าถูกหมายหัว สองพี่น้องจึงยังคงใช้ชีวิตด้วยเงินที่หามาได้จากในบ่อนอย่างสนุกมือ ระยะหลังๆ มานี้สายป่านเดินเข้าร้านเพชรเป็นว่าเล่น ของใช้บนตัวก็แบรนด์เนมตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้าวันนี้สายป่านตั้งใจจะซื้อของขวัญชิ้นโตให้ตัวเอง นั่นคือรถใหม่ป้ายแดงที่เธอหาเงินมาด้วยน้ำพักน้ำแรง แม้จะเป็นเงินที่ได้จากในบ่อนก็ตามที“ไปเอาเงินจากไหนมาซื้อ” นี่คือประโยคแรกที่สายปอเอ่ยถาม เมื่อเห็นลูกชายกับลูกสาวขับรถใหม่เข้ามาจอดในบ้าน“ธุรกิจที่หนูทำกับพี่เทพน่ะแม่”“ธุรกิจอะไร““ธุรกิจวัดดวงไงล่ะแม่” ทัตเทพเฉลยให้ ซึ่งสายปอก็ไม่ได้แปลกใจสักเท่าไ
Finding Love พบรัก บทที่ 54
“ได้ครับท่านรอง” นายตำรวจหนุ่มเอ่ยรับ สำหรับก่อสกุลแล้วงานทุกงานมีความสำคัญเท่ากันหมด เขาไม่อยากเอนเอียงไปทำงานที่มีเรื่องส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้องจนกระทบกับงานตัวอื่น แม้สมองมันจะชอบว่อกแว่กไปหางานส่วนตัวอยู่บ่อยครั้งก็ตามกว่าที่เขาจะกลับออกมาจากห้องประชุมก็เกือบเที่ยงคืน แม้จะเหนื่อย จะง่วงและหิวมาก แต่กลับไม่แวะพัก เพราะเป้าหมายต่อไปของเขาคือบ้านของนรากรนั่นเอง นายตำรวจหนุ่มจอดรถไว้ริมกำแพงรั้วบ้านเธอ นั่นเพราะตั้งใจแค่จะแวะมาหา ขอแค่ได้มองหลังคาก็หายคิดถึงได้บ้าง เพราะขืนไปกดออดตอนนี้ก็เกรงคนในบ้านจะตกใจเอาแต่จู่ๆ ประตูรถเขาก็ถูกเคาะ และทันทีที่ก่อสกุลลดกระจกลง เขาก็เจอกับคนที่อยากเจอ เจ้าบ้านที่ยังคงอยู่ในชุดทำงานเพราะเพิ่งกลับเช่นกันยืนกอดอกเอ่ยถามขึ้น“มาจอดรถอะไรอยู่ตรงนี้คะ”“ผะ...ผมแค่ผ่านมาครับ” ไม่คิดว่าจะเจอกับนรากรเข้า ก่อสกุลจึงตอบตะกุกตะกักนั่นเพราะสมองไม่ได้เตรียมคำตอบสำหรับเหตุการณ์นี้ไว้“อ้อ...แค่ผ่านมา”&ldquo
Finding Love พบรัก บทที่ 53
“รู้แล้วๆ คุณนี่ขี้บ่นจริง” เพลงขวัญย่นจมูกให้คนตรงหน้า แต่ก็ยอมรับว่ารู้สึกดีที่รู้ว่าอชิห่วงเธอ ก่อนที่จะตกใจตัวเองที่ไปรู้สึกหรือคิดอะไรแบบนั้น ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอกับเขาเหมือนคนแปลกหน้าที่มีเป้าหมายเพื่อหนีจากห้องหอด้วยกันทั้งคู่ แต่ทำไมตอนนี้ความรู้สึกในตอนแรกนั้นกลับเปลี่ยนไป และเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่เพลงขวัญก็แทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ“นี่มันยังน้อยไป ตะกี้ถ้ากลับมาแล้วผมยังไม่เห็นคุณ ตั้งใจจะไปเหลาไม้เรียวมารอ” อชิเอ่ยขำๆ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะไปเหลาไม้เรียวอะไรทั้งนั้น แต่พูดไปเพื่อให้เห็นภาพเท่านั้นเอง วันนี้ทำไมความรู้สึกเป็นห่วงเพลงขวัญถึงได้มากมายนัก ชายหนุ่มเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้“บ้า...ใครจะยอมให้คุณตีเหมือนเด็กๆ”“ถ้าไม่อยากถูกผมตี ก็ต้องทำตามที่สัญญา”“รู้แล้วค่ะ รู้แล้ว” เพลงขวัญเอ่ยรับปากอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะกลัวจะถูกอชิตี แต่เพราะไม่อยากฟังชายหนุ่มบ่นมากกว่า และอีกอย่างคือทำไมเธอต้องแคร์ความรู้สึกเขาด้วย ทั้งๆ ที่มันไม่น่าจะจำเป็นนี่นา&
Finding Love พบรัก บทที่ 52
“ทำตัวให้แข็งแรงรอวันที่ลูกเราจะกลับมาดีกว่า”“เมื่อไหร่ล่ะคะที่ลูกเราจะกลับมา”“ผมก็ยังให้คำตอบคุณไม่ได้ แต่มั่นใจเถอะว่าเราต้องได้ข่าวดีเร็วๆ นี้แน่ ถ้าลูกกลับมาแล้วเห็นคุณซูบผอมไปแบบนี้ ไหมคงโกรธผมแย่ที่ดูแลคุณไม่ดี ฝืนดื่มเสียหน่อยนะ” เอ่ยจบอาคมก็ยื่นถ้วยซุปไก่ให้จิตราอีกครั้ง มือเล็กของจิตราแต่ทว่ายังอุ่นและนุ่มทุกครั้งที่สัมผัสรับถ้วยซุปไก่ไปถือไว้ ก่อนจะตัดใจยกขึ้นดื่มจนหมดถ้วย นั่นทำให้อาคมยิ้มออก“ไปเดินเล่นในสวนมั้ย กุหลาบที่คุณปลูกไว้ ตอนนี้แข่งกันออกดอกสวยแล้วนะ”“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” จิตราเอ่ยรับ เพราะไม่อยากนั่งๆ นอนๆ อมทุกข์อีกต่อไปแล้วเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังทำตัวเป็นภาระให้สามีต้องมาดูแลอีก แทนที่จะเอาเวลาไปตามหาเพลงขวัญ คิดแล้วจิตราก็รู้สึกผิดที่แทนที่จะช่วยกลับสร้างปัญหา เธอจึงคิดใหม่ ทำใหม่ ต้องเข้มแข็งเพื่อรอวันที่ลูกกลับมาเพลงขวัญกับอชิยังคงอยู่ในหมู่บ้าน เพราะอยู่ในป่าในเขาจึงไม่มีใครได้ข่าวหรือพบเห็นคนทั้งคู่ แม้ทางตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบจะออกสืบข่าวกันทุกทางแล้วก็ต
Finding Love พบรัก บทที่ 51
“ไปๆ เข้าบ้านทั้งคู่นั่นแหละ” เอ่ยจบอรทัยก็ดันหลังลูกสาวคนเดียวให้เข้าบ้านไปก่อน ตามด้วยผายมือเชื้อเชิญให้ก่อสกุลเข้าบ้านอีกคนสองแม่ลูกขึ้นไปจัดห้องหับต้อนรับแขก ส่วนเดชนั่งคุยกับก่อสกุลอยู่ที่ห้องรับแขก ซึ่งก็คุยกันถูกคอจนนรากรหมั่นไส้“ก้อยกับแม่จัดห้องเสร็จแล้วจ้ะพ่อ”“ดีๆ งั้นเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน พรุ่งนี้วันใหม่ค่อยว่ากัน”“ครับ” เสียงทุ้มของนายตำรวจหนุ่มเอ่ยรับ ก่อนจะเดินตามนรากรไปยังห้องรับรองแขก ของใช้ส่วนตัววางอยู่บนเตียงพร้อมกับเสื้อผ้าอีกชุด“ชุดของพ่อฉัน ยังไม่ได้ใส่ แม่ก็เลยเอามาให้คุณเปลี่ยนนอน”“ขอบคุณครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ จู่ๆ นายตำรวจหนุ่มก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในหัวใจแปลกๆ“ระวังผีอำนะคุณ พอดีที่บ้านฉันผีค่อนข้างดุนะ”“ไม่เป็นไร ผมบวชมาแล้วพอจะสวดมนต์ได้หลายบทอยู่”“งั้นก็ขอให้รอดปลอดภัยนะคะ” เอ่ยจบนรากรก็กลับออกไปทันที เมื่อประตูปิดลงก่อสกุลก็คว้าข้าวของและเสื้อผ้าตรงเข้าห้องน้ำ นั่นเพราะเขาเองก็อยาก
