LOGINShare
บทที่ 31
Last Updated:
2025-04-02 15:11:09
Related chapters
Finding Love พบรัก บทที่ 32
“พี่แสงจันทร์จะใช้อะไรกระแตก็วานฉันแทนได้นะพี่ไม่ต้องเกรงใจ”“เอ็งไม่รู้ทางน่ะสิ สงสัยพี่ต้องเอาไปส่งให้พี่โตเอง”“ฉันไปเป็นเพื่อน” เอ่ยจบเพลงขวัญก็หิ้วตะกร้ามื้อเที่ยงมาคล้องแขนไว้เตรียมพร้อมส่วนแสงจันทร์ดูลังเลแต่ตอนนี้ทุกคนไม่ว่างกันหมด ให้เธอหิ้วข้าวหิ้วน้ำไปคนเดียวก็คงไม่ไหว จึงจำต้องยอมให้เพลงขวัญช่วย“งั้นก็รีบไป เดี๋ยวพวกผู้ชายจะหิวกันเสียก่อน”“จ้ะพี่”“เอ่อ...พี่แสงจันทร์จ๊ะ อย่าหาว่าฉันละลาบละล้วงเลยนะ คือว่าพี่ท้องอยู่หรือเปล่า” เพราะสังเกตเห็นท้องที่นูนออกมาของแสงจันทร์ทำให้เพลงขวัญเอ่ยถาม ซึ่งที่ถามเพราะไม่แน่ใจว่านั่นคือท้องหรือพุงกันแน่“ใช่...พี่ท้องได้แปดเดือนแล้ว”“โหว…พี่ท้องได้แปดเดือนแล้วเหรอจ๊ะ” คนฟังอุทานออกมา นั่นเพราะไม่คิดว่าอายุครรภ์ของแสงจันทร์จะมากขนาดนี้ เพราะเท่าที่คิดไว้คงน่าจะไม่เกินห้าเดือน“อืม”
Last Updated : 2025-04-03Finding Love พบรัก บทที่ 33
“เมีย” อชิพึมพำคำนี้ออกมาแล้วก็นึกขำกับโชคชะตาของตัวเอง ที่อยากจะหนีเพลงขวัญให้ไกลแสนไกล สุดท้ายกลับต้องมาอยู่กับเธอยังสถานที่ที่ไกลแสนไกล ไกลแบบไม่รู้ว่าอยู่พิกัดไหนของประเทศไทยอีกต่างหาก สิ่งที่คิดกับสิ่งที่ได้ มันช่างตรงกันข้ามเสียเหลือเกิน“เออ...นั่นเมียเอ็งไม่ใช่เหรอ ทำหน้ายังกับเจอผี” จ้อยส่ายหน้าให้คนมีเมียแต่กลับทำท่าทางเหมือนไม่อยากจะมี“ใช่จ้ะพี่ นั่นเมียฉันเอง” เอ่ยจบอชิก็ยิ้มให้คนข้างๆ เวลานี้อชิดูเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี นั่นเพราะเขาพูดง่าย ใช้ให้ทำอะไรก็ทำ ไม่ได้ทำตัวให้มีปัญหาให้คนที่นี่เขม่น อยู่ในป่าก็ทำตัวกลมกลืนไปจนกว่าจะกลับก็คงไม่เสียหาย แม้จะอดนึกห่วงสวัสดิภาพของตัวเองรวมไปถึงของเพลงขวัญ แต่เท่าที่ได้สัมผัสคนที่นี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร และที่เห็นปลูกฝิ่นปลูกกัญชา อาจมีเบื้องหลังหลบซ่อนอยู่ ใครจะไปรู้“เอ้า! พี่โตเรียกแล้ว ไปสิ ยืนยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ได้”เมื่อเห็นอชิยังไม่หือไม่อือราวกับไม่ได้ยิน จ้อยจึงเอ่ยขึ้น“ไปไหน”
Last Updated : 2025-04-04Finding Love พบรัก บทที่ 34
“อ้อ...ที่แท้คุณก็แช่งตัวเอง มิน่าถึงได้ถูกจับกันมาจริงๆ สมใจแล้วสิ”“ใครมันจะไปรู้ล่ะครับ ว่าเรื่องมันจะกลายมาเป็นแบบนี้”“เหอๆ เราสองคนก็ดั้นบังเอิญหายกันมาทั้งคู่ประจวบกับคุณทิ้งข้อความไว้แบบนั้นอีก เรื่องใหญ่แน่นอน” เพลงขวัญถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ ป่านนี้แม่คงร้องไห้ฟูมฟายมากแค่ไหนแล้วนะ เธอได้แต่เอ่ยขอโทษในใจ เพราะไม่ได้ตั้งใจอยากให้เรื่องมันเลยเถิดมาแบบนี้จริงๆ“ก็ดีแล้ว เขาจะได้ตามหาตัวเราพบเร็วๆ”“สาธุ...ขอให้มันเป็นแบบนั้นเถอะ” น้ำเสียงนิ่งๆ ของเพลงขวัญเอ่ยรับ แต่สีหน้าดูวิตกอย่างเห็นได้ชัด อชิเองก็พอจะมองออกว่าเธอกังวล“จะว่าไป กับข้าวชาวป่าหน้าตาออกธรรมดาๆ ข้าวหอมๆ เพราะใช้ไม้ไผ่มาเป็นภาชนะแบบนี้ก็อร่อยแถมยังครีเอทดี” อชิจงใจเปลี่ยนเรื่องคุยอีกครั้ง นั่นเพราะนั่งจิตตกด้วยเรื่องที่ยังหาทางออกไม่ได้ก็เสียเวลาเปล่า“ใช่มั้ย กลิ่นข้าวไหม้ กลิ่นเยื่อไผ่หอมติดจมูกเชียว” ขณะพูดเพลงขวัญก็สูดกลิ่นข
Last Updated : 2025-04-05Finding Love พบรัก บทที่ 1
ดึกสงัดของค่ำคืนเดือนแรม ร่างบอบบางกำลังนอนกระสับกระส่ายไปมาอยู่บนเตียง สีหน้าของเธอแม้จะหลับอยู่แต่ก็บ่งบอกได้ถึงความหวาดกลัวคิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากันจนแทบจะผูกเป็นโบ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามไรผมจนเปียกชื้นไปทั้งหน้า แม้ตอนนี้อุณหภูมิในห้องนอนจะถูกตั้งไว้ที่ยี่สิบห้าองศาก็ตามที เสียงหายใจหอบเหนื่อยดังขึ้นให้ได้ยินเป็นระยะๆ มือเรียวขย้ำขยี้ผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ พร้อมกับขาที่ยกสูงแล้วปัดป่ายไปมาราวกับว่าในความฝันเวลานี้เธอนั้นกำลังต่อสู้อยู่กับใคร แล้วจู่ๆ ร่างบอบบางก็มีเหตุให้ลุกพรวดพราดขึ้นจากเตียงนุ่ม เปลี่ยนจากท่านอนมาเป็นท่ายืนพร้อมตั้งการ์ดเตรียมพร้อม “ตายเสียเถอะไอ้งูบ้า” แม้จะงัวเงียแถมเวลานี้ดวงตาก็ยังไม่ลืมเสียด้วยซ้ำ อาการของเธอนั้นช่างคล้ายกับคนละเมอ แต่เสียงที่เปล่งออกมานั้นกลับฟังชัด ก่อนจะกระทืบหมอนข้างอันโปรดสุดแรงเสียหลายครั้ง เพราะคิดว่าหมอนนั่นคืองูยักษ์สีแดงที่เลื้อยไล่ตามหลังเธอมาไม่ห่าง กระทั่งพอใจก็ล้มตัวลงนอนราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใบหน้าสวยหวานพริ้มเพราะกำลังฝันดี ฝันว่าเธอกำลังนั่งเล่นอยู่ริมน้ำตกที่ไหนสักแห่ง แต่นั่นก็เพียงไม่นาน เพราะจู่ๆ
Last Updated : 2025-03-26Finding Love พบรัก บทที่ 2
“ตื่นแล้วเหรอไหม” น้ำเสียงอบอุ่นของผู้เป็นแม่เอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวเดินเข้ามาในห้องทานอาหารของบ้าน“ค่ะ”“ทำไมหน้าตาดูไม่สดชื่นแบบนั้นล่ะลูก นอนไม่หลับเหรอ”“ฝันร้ายนิดหน่อยนะคะแม่ไหมเลยหลับไม่ค่อยสนิท” เพลงขวัญเอ่ยบอกถึงสาเหตุที่เช้านี้ทำให้เธอตาโรยขอบตาคล้ำเป็นหมีแพนด้า ขนาดใช้คอนซีลเลอร์ปกปิดไว้ก็แทบจะเอาไม่อยู่ “งั้นก็กลับขึ้นไปนอนก่อนดีมั้ยลูก”“ไม่ได้ค่ะ เช้านี้ไหมมีประชุมงานกับลูกค้า” เพลงขวัญบอกปัด นั่นเพราะเธอก็อยากนอนต่อใจจะขาด แต่ทำไม่ได้“พูดถึงเรื่องงาน เมื่อไหร่จะพร้อมเข้ามาช่วยงานพ่อที่บริษัท” เสียงของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น นั่นเพราะไม่ค่อยชอบใจงานของลูกสาวที่ทำอยู่ตอนนี้สักเท่าไหร่ บอกว่าไปช่วยงานเพื่อน บริษัทของเพื่อนแท้ๆ แทนที่จะให้ตำแหน่งใหญ่โตแต่กลับไปเป็นแค่เซลล์ วิ่งเหนือล่องใต้อยู่แบบนี้แทบจะตลอดเวลา บางครั้งก็เห็นบินไปทำงานต่างประเทศ หาประสบการณ์มันก็ดี แต่งานที่ทำมันอาจไม่เหมาะกับเพลงขวัญก็เป็นได้ “ขอเวลาไหมทำงานเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่บริษัทเพื่อนอีกสักปีสองปีก่อนนะคะพ่อ รับรองว่าไหมเข้าไปช่วยงานพ่อที่บริษัทแน่นอนค่ะ”“นานไป เพราะตอนนี้พ่อ…” ยัง
Last Updated : 2025-03-26Finding Love พบรัก บทที่ 3
“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมพ่อกับแม่ถึงทำกับฉันแบบนี้” พึมพำไปเพลงขวัญก็ร้องไห้ไปด้วย เธอร้องไห้หนักมากจนตาบวมทั้งสองข้างแถมวันนี้ก็ยังขอลางานกะทันหันแล้วขับรถมุ่งหน้ามาหานรากรที่คอนโดมิเนียมเพื่อปรับทุกข์“ใจเย็นๆ ก่อนนะแกนะ เอ้านี่...ทิชชู” เอ่ยจบนรากรก็ยื่นทิชชูให้ เธอเองก็ช็อกไม่น้อยที่จู่ๆ เพื่อนมาหาพร้อมกับบอกว่าถูกผู้ใหญ่จับคลุมถุงชน ต้องแต่งงานในอีกไม่ช้านี้แล้ว จากที่ง่วงๆ เธอถึงกับตื่นทันที“ขอบใจ” ทันทีที่รับมา เพลงขวัญก็ใช้งานทันที ปู๊ดดดดเสียงสั่งน้ำมูกยาวเป็นจังหวะ ก่อนที่เพลงขวัญจะรีบเช็ดแล้วโยนกระดาษลงในถังขยะขนาดย่อม ที่เวลานี้เต็มไปด้วยทิชชูที่เปียกทั้งน้ำตา น้ำมูก“แกนี่ก็ฝันแม่น ทำไมไม่ฝันถึงหวยบ้าง จะได้ขอ” นรากรตั้งใจเปลี่ยนอารมณ์เพื่อนสนิท ด้วยการเอ่ยเรื่องนี้ในแนวติดตลก“พูดถึงฝัน เมื่อคืนเราก็ฝันเห็นงูยักษ์สีแดงตัวนั้นอีกแล้ว ขนาดฆ่าจนตายไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ สุดท้ายมันก็ฉกเราจนได้”“ถึงบอกตั้งแต่แรกแล้วไงว่าแกจะได้เจอเนื้อคู่” คนข้างๆ ยักคิ้วให้ แม้วิธีการเจอมันจะมัดมือชกจากผู้ใหญ่ไปบ้าง แต่กลับมีอะไรบางอย่างบอกนรากรว่าเนื้อคู่ของเพลงขวัญคือคนดีคนหนึ่ง ไม่อย่างนั้นพ
Last Updated : 2025-03-26Finding Love พบรัก บทที่ 4
“ถ้าทุกอย่างฟ้ากำหนดไว้แล้ว มันก็เปลี่ยนยาก” นรากรถอนหายใจออกมาเบาๆ นั่นเพราะฟ้าที่ว่าคือบุพการีไม่ใช่คนอื่นเลยนี่นา “เรานี่แหละจะเป็นคนเปลี่ยนฟ้าเอง คอยดู”“ยังไง ไหนเล่าแผนมาซิ” เพราะอยากรู้ว่าเพลงขวัญคิดจะทำอะไร นรากรจึงเอ่ยถามขึ้น เพลงขวัญก้มมองรองเท้าที่สวมอยู่ตอนนี้แล้วเอ่ยยิ้มๆ ออกมา“ไว้จะเล่าวันนั้น...โอเค้”“โอเค” นรากรยิ้มให้ และเข้าใจคำว่าวันนั้นได้ไม่ยาก เพราะมันคือวันแต่งงานของเพลงขวัญกับ...ผู้ชายคนนั้นนั่นเอง “เฮ้อ! ชีวิตเรามันจะมีอะไรดีๆ กับเขาบ้างมั้ยนะ”“มีสิ ต้องมี”“เฮ้อ!” เพลงขวัญถอนหายใจออกมาหนักๆ เหลือเวลาอีกแค่เดือนเดียวก็ต้องแต่งงานแล้ว แค่คิดใจมันก็ห่อเหี่ยว จนทุกอย่างรอบตัวเวลานี้พลอยหม่นตามไปด้วย จะว่าไปทันทีที่รู้ว่าต้องแต่งงานเธอก็แทบไม่ฝันถึงงูยักษ์สีแดงนั่นอีกเลย คิดแล้วก็น่าโมโห “แกเป็นถึง เป็นถึงอะไรดี เป็นคนดีศรีสังคม บาปไม่เคยทำ วัดก็เข้าทำบุญบ่อยๆ ก็ได้อ่ะต้องเข้มแข็งและทำเพื่อชาติ”“แต่งงานเนี่ยนะทำเพื่อชาติ แกก็บ้า” จากที่เศร้าตอนนี้เพลงขวัญกลับมายิ้มขำได้เพราะคำพูดของนรากร “ก็เพื่อผลิตทายาทของชาติไง”“ฟังแล้วยิ่งอารมณ์เสียเลย” เพลงขวัญพูดไปง
Last Updated : 2025-03-26Finding Love พบรัก บทที่ 5
“อะไรกัน เอ็งกำลังจะแต่งงานมีเมียเป็นตัวเป็นตนนะโว้ย ทำไมถึงอยากหนี” ก่อสกุลถามทั้งๆ ที่ก็พอจะรู้คำตอบว่าคืออะไร “ถ้าแต่งกับคนที่ข้ารักข้าจะไม่ว่า นี่เธอเป็นใครข้าก็ยังไม่เคยเห็นหน้า”“เออ...ลืมไปว่าครั้งที่แล้วที่บอกนัดกันไปกินข้าวเธอไม่มา เพราะไม่สบาย”“อุตส่าห์ถ่อสังขารจากเขาใหญ่ไปถึงกรุงเทพหวังได้เจอหน้า แต่ที่ไหนได้ หึหึ…” คำพูดประชดประชันของอชิทำให้คนฟังส่ายหน้าให้ นั่นเพราะรู้ว่าเพื่อนเองก็ไม่ได้เต็มใจจะไป“เอาน่ะ อย่างน้อยๆ ทั้งคุณลุง ทั้งบ้านฝ่ายหญิงก็ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันไม่ใช่เหรอว่าเธอหน้าตาสวย ไม่ได้พิการหรืออะไรนี่”“พ่อแม่ที่ไหนจะบอกว่าลูกตัวเองไม่สวย คือถ้าไม่พิการก็คงเหลวแหลกจนถูกจับใส่ตะกร้าล้างน้ำให้มาแต่งงานกับข้าแบบนี้ไง” อชิ มองในแง่ลบ นั่นเพราะมันหมดยุคจับคลุมถุงชนแล้วในตอนนี้ ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะเจอเข้ากับตัวเอง มิหนำซ้ำฝ่ายหญิงเองก็เหมือนจะเต็มอกเต็มใจแต่งงานอีกด้วย ถ้าไม่เป็นอย่างที่เขาพูดก็แปลกเกินคนไปแล้ว “เอ็งก็มองโลกในแง่ร้ายเกินไป ว่าที่เจ้าสาวของเอ็งเธออาจเป็นลูกที่ดี หัวอ่อน เชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ ให้ทำอะไรก็ทำก็ได้”“ไม่มีเสียหรอก เพราะเท่าที
Last Updated : 2025-03-26
Latest chapter
Finding Love พบรัก บทที่ 34
“อ้อ...ที่แท้คุณก็แช่งตัวเอง มิน่าถึงได้ถูกจับกันมาจริงๆ สมใจแล้วสิ”“ใครมันจะไปรู้ล่ะครับ ว่าเรื่องมันจะกลายมาเป็นแบบนี้”“เหอๆ เราสองคนก็ดั้นบังเอิญหายกันมาทั้งคู่ประจวบกับคุณทิ้งข้อความไว้แบบนั้นอีก เรื่องใหญ่แน่นอน” เพลงขวัญถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ ป่านนี้แม่คงร้องไห้ฟูมฟายมากแค่ไหนแล้วนะ เธอได้แต่เอ่ยขอโทษในใจ เพราะไม่ได้ตั้งใจอยากให้เรื่องมันเลยเถิดมาแบบนี้จริงๆ“ก็ดีแล้ว เขาจะได้ตามหาตัวเราพบเร็วๆ”“สาธุ...ขอให้มันเป็นแบบนั้นเถอะ” น้ำเสียงนิ่งๆ ของเพลงขวัญเอ่ยรับ แต่สีหน้าดูวิตกอย่างเห็นได้ชัด อชิเองก็พอจะมองออกว่าเธอกังวล“จะว่าไป กับข้าวชาวป่าหน้าตาออกธรรมดาๆ ข้าวหอมๆ เพราะใช้ไม้ไผ่มาเป็นภาชนะแบบนี้ก็อร่อยแถมยังครีเอทดี” อชิจงใจเปลี่ยนเรื่องคุยอีกครั้ง นั่นเพราะนั่งจิตตกด้วยเรื่องที่ยังหาทางออกไม่ได้ก็เสียเวลาเปล่า“ใช่มั้ย กลิ่นข้าวไหม้ กลิ่นเยื่อไผ่หอมติดจมูกเชียว” ขณะพูดเพลงขวัญก็สูดกลิ่นข
Finding Love พบรัก บทที่ 33
“เมีย” อชิพึมพำคำนี้ออกมาแล้วก็นึกขำกับโชคชะตาของตัวเอง ที่อยากจะหนีเพลงขวัญให้ไกลแสนไกล สุดท้ายกลับต้องมาอยู่กับเธอยังสถานที่ที่ไกลแสนไกล ไกลแบบไม่รู้ว่าอยู่พิกัดไหนของประเทศไทยอีกต่างหาก สิ่งที่คิดกับสิ่งที่ได้ มันช่างตรงกันข้ามเสียเหลือเกิน“เออ...นั่นเมียเอ็งไม่ใช่เหรอ ทำหน้ายังกับเจอผี” จ้อยส่ายหน้าให้คนมีเมียแต่กลับทำท่าทางเหมือนไม่อยากจะมี“ใช่จ้ะพี่ นั่นเมียฉันเอง” เอ่ยจบอชิก็ยิ้มให้คนข้างๆ เวลานี้อชิดูเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี นั่นเพราะเขาพูดง่าย ใช้ให้ทำอะไรก็ทำ ไม่ได้ทำตัวให้มีปัญหาให้คนที่นี่เขม่น อยู่ในป่าก็ทำตัวกลมกลืนไปจนกว่าจะกลับก็คงไม่เสียหาย แม้จะอดนึกห่วงสวัสดิภาพของตัวเองรวมไปถึงของเพลงขวัญ แต่เท่าที่ได้สัมผัสคนที่นี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร และที่เห็นปลูกฝิ่นปลูกกัญชา อาจมีเบื้องหลังหลบซ่อนอยู่ ใครจะไปรู้“เอ้า! พี่โตเรียกแล้ว ไปสิ ยืนยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ได้”เมื่อเห็นอชิยังไม่หือไม่อือราวกับไม่ได้ยิน จ้อยจึงเอ่ยขึ้น“ไปไหน”
Finding Love พบรัก บทที่ 32
“พี่แสงจันทร์จะใช้อะไรกระแตก็วานฉันแทนได้นะพี่ไม่ต้องเกรงใจ”“เอ็งไม่รู้ทางน่ะสิ สงสัยพี่ต้องเอาไปส่งให้พี่โตเอง”“ฉันไปเป็นเพื่อน” เอ่ยจบเพลงขวัญก็หิ้วตะกร้ามื้อเที่ยงมาคล้องแขนไว้เตรียมพร้อมส่วนแสงจันทร์ดูลังเลแต่ตอนนี้ทุกคนไม่ว่างกันหมด ให้เธอหิ้วข้าวหิ้วน้ำไปคนเดียวก็คงไม่ไหว จึงจำต้องยอมให้เพลงขวัญช่วย“งั้นก็รีบไป เดี๋ยวพวกผู้ชายจะหิวกันเสียก่อน”“จ้ะพี่”“เอ่อ...พี่แสงจันทร์จ๊ะ อย่าหาว่าฉันละลาบละล้วงเลยนะ คือว่าพี่ท้องอยู่หรือเปล่า” เพราะสังเกตเห็นท้องที่นูนออกมาของแสงจันทร์ทำให้เพลงขวัญเอ่ยถาม ซึ่งที่ถามเพราะไม่แน่ใจว่านั่นคือท้องหรือพุงกันแน่“ใช่...พี่ท้องได้แปดเดือนแล้ว”“โหว…พี่ท้องได้แปดเดือนแล้วเหรอจ๊ะ” คนฟังอุทานออกมา นั่นเพราะไม่คิดว่าอายุครรภ์ของแสงจันทร์จะมากขนาดนี้ เพราะเท่าที่คิดไว้คงน่าจะไม่เกินห้าเดือน“อืม”
Finding Love พบรัก บทที่ 31
“ดีจ้ะพี่ แต่ยุงเยอะไปหน่อย” อชิเอ่ยบอกพร้อมกับหลักฐานที่ปรากฏอยู่บนหน้าและตามเนื้อตามตัวเขาในเวลานี้“ในป่าในเขาก็งี้แหละ”“พี่โตมาหาฉันสองคน มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ” เพลงขวัญเอ่ยถามบ้าง นั่นเพราะการที่โตมาหาถึงที่นี่ คงไม่ใช่แค่ผ่านมาถามเรื่องหลับไม่หลับหรอกมั้ง“มี...พอดีคนขาด ข้าอยากให้ผัวเอ็งไปช่วยงานหน่อย...ได้มั้ย”“ได้จ้ะพี่” อชิรับปากแทบทันที“ส่วนเอ็ง ไปช่วยงานเมียข้าแล้วกัน จะได้มีอะไรทำ”“จ้ะ”“จ้ะก็ตามมาสิ นั่งรออะไร” โตกวักมือเรียก เพราะไม่เห็นเพลงขวัญและอชิเดินตามมา“จ้ะพี่” เอ่ยรับคำเสร็จ ทั้งเพลงขวัญและอชิก็รีบเดินจ้ำตามหลังโตมาไม่ห่าง“ว่าแต่เอ็งสองคนชื่ออะไรกันบ้าง” ขณะเดินกันอยู่นั้น โตก็เอ่ยถามขึ้น“ฉันชื่อไหมจ้ะ”“ฉันชื่ออชิ”
Finding Love พบรัก บทที่ 30
“ตุ่มเหรอ” อชิเลิกลั่กอยากได้กระจกมาส่องหน้าตัวเอง แต่ก็หาไม่ได้“จ้ะ...เต็มไปหมดเลย เมื่อคืนพี่ไม่ได้นอนในมุ้งเหรอจ๊ะ” ประโยคคำถามของกระแตดังขึ้น“สงสัยพี่นอนดิ้นมากไปหน่อย เลยเผลอเอาหน้าออกนอกมุ้ง ยุงมันเลยกัดเอา” ชายหนุ่มเอ่ยแก้ต่างให้ตัวเอง“ไม่ได้นะพี่ เพราะถ้าเกิดป่วยเป็นไข้ป่าขึ้นมา ตายเอาได้เชียวนะ ฉันยังไม่ได้แต่งงานกับพี่เลย พี่จะมาตายจากไปได้ยังไง” คำพูดของกระแตทำเอาเพลงขวัญขำ ส่วนคนที่ถูกหมายปองอย่างอชิกลับขำไม่ค่อยจะออก“เพ้อเจ้ออะไรแต่เช้ากระแต” เจษฎาพรที่เดินมาทีหลังเอ็ดกระแตขึ้น สีหน้าบ่งบอกถึงความไม่พอใจที่กระแตออกอาการปลื้มอชิมากกว่าเขา ทั้งๆ ที่เขานั้นตามจีบกระแตมาตั้งแต่เธอแตกเนื้อสาว นี่ยังดีที่อชิแต่งงานกับเพลงขวัญแล้ว เพราะถ้าโสดเขาจะฆ่าให้ตายกับมือ ไม่ปล่อยไว้เป็นหนามแทงหัวใจอยู่แน่“ใครเพ้อเจ้อ ฉันพูดเรื่องจริง” กระแตเชิดหน้าใส่เจษฎาพร ชายหนุ่มที่ป่าวประกาศไปทั่วหมู่บ้านว่าจะเอาเธอทำเม
Finding Love พบรัก บทที่ 29
เมื่อกลับมาถึงบ้าน คราวนี้ก็เกิดศึกแย่งที่นอนเล็กๆ เพราะเตียงมีเตียงเดียว ฟูกที่ใช้ปูก็มีอันเดียว แม้จะกว้างพอที่จะนอนกันสองคนได้สบายๆแต่เพลงขวัญอยากนอนคนเดียวมากกว่า เธอกอดอกมองหน้าอชิ รอดูว่าชายหนุ่มจะพูดอะไร“ผมนอนพื้นให้ก็ได้อ่ะ”“ดีมาก”“นี่คุณจะไม่ค้านอะไรหน่อยเหรอ”“ไม่” เพลงขวัญยิ้มกริ่มยังไงคืนนี้เธอต้องนอนบนเตียงและต้องนอนคนเดียวด้วย ก่อนจะหยิบผ้าขึ้นมาปัดฝุ่นบนฟูกที่ปูทับเตียงไม้ไผ่ ชุดแต่งงานตอนนี้ถูกโยนใส่ตู้ชนิดที่เพลงขวัญไม่ได้สนใจมันแม้แต่น้อย ตามด้วยแหวนแต่งงานที่ถอดมันออกจากนิ้วแล้วโยนมันใส่กระเป๋าอย่างไม่ไยดีต่อราคาส่วนอชิเมื่อปูเสื่อเสร็จก็คว้ากระเป๋ามาทำเป็นหมอน จากนั้นก็ทิ้งตัวลงนอนเช่นกัน แต่พอนึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างติดอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายก็รีบถอดมันออกแล้วซุกไว้ใต้ฟูก จากนั้นก็ทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง แม้จะแปลกที่ แม้จะได้ยินเสียงยุงบินก่อกวนอยู่ข้างๆ หู กัดตามลำตัวบ้าง แต่สุดท้ายเขาก็หลับแบบไม่รู้ตัวผิดกับเพลงขวั
Finding Love พบรัก บทที่ 28
“อยู่ตรงนี้นะคุณ ห้ามขยับไปไหน ห้ามขึ้นไปแอบดู ไม่งั้นตาย”“รู้แล้ว ต่อให้คุณไม่ห้ามผมก็ไม่ขึ้นไปหรอก เพราะมันไม่เห็นจะมีอะไรให้น่าแอบดูสักนิด” ฟังแล้วคนจะไปอาบน้ำก็ชักโมโห นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องอาศัยกันและกันเพื่อความอยู่รอดปลอดภัย เธอจะกระโดดถีบผู้ชายปากเสียให้ตกหน้าผาตายเสียตอนนี้เลยเพลงขวัญสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่ม ก่อนจะถือตะเกียงเจ้าพายุตรงไปยังห้องน้ำแบบโอเพ่นแอร์ พอมาถึงก็หันซ้ายหันขวามองหามุมวางตะเกียงในมือ จะวางไว้ใกล้มากไปก็กลัวจะไม่ดี ห่างไปก็กลัวจะมองไม่เห็น กระทั่งตัดสินใจวางไว้หลังก้อนหิน เธอขอแค่แสงสลัวๆ ส่องมาถึงก็พอจากนั้นก็ยืนรวบรวมความกล้าให้มากพออีกสักนิด เพราะตั้งแต่เป็นสาวมาก็ไม่เคยต้องแก้ผ้าอาบน้ำแบบนี้มาก่อน แม้ตอนเด็กๆ จะทำออกบ่อยก็เถอะ“เจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าขา ลูกช้างไม่ได้มาเพื่อลบหลู่นะคะ ถ้าลูกช้างทำอะไรไม่ถูกไม่ควร ลูกช้างขอขมาท่านไว้ก่อนนะเจ้าคะ” เพลงขวัญยกมือขึ้นไหว้พร้อมกับเอ่ยขึ้น ก่อนจะสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าออกอย่างเร็ว จากนั้นก็จัดการรีบอ
Finding Love พบรัก บทที่ 27
“เป็นไงบ้างกระแต” ทันทีที่เห็นน้องสาวเดินกลับมา โตที่รออยู่แล้วก็เอ่ยถามขึ้น“หล่อ”“ใครหล่อ” คำถามของพี่ชายที่ตัวโตเหมือนยักษ์ดังขึ้น พร้อมสีหน้างงๆ กับท่าทางของน้องสาวที่ดูแปลกไป“พี่อชิไง คนอะไรหล้อหล่อ หล่อราวกับเทพบุตร”“ผู้ชายหน้าตาจืดๆ แบบนั้นเหรอหล่อ” โตส่ายหน้าให้ นั่นเพราะในสายตาตนเองอชิไม่ได้หล่อเหลาเลยสักนิด ออกจะดูสำอางด้วยซ้ำไป“อื้อ...แบบนั้นแหละ สเปคฉันเลย อยากได้มาเป็นผัว” คำพูดที่ได้ยินทำเอาโตส่ายหน้าให้“เลิกฟุ้งซ่าน เพราะอชิมันแต่งงานแล้วไม่เห็นเหรอ”“ฉันรอพี่เขาเป็นพ่อหม้ายได้” กระแตตอบยิ้มๆ นั่นเพราะเวลานี้เธอปักใจรักอชิไปทั้งหัวใจแล้ว รักแรกพบก็ว่าได้ ต่อให้เขาจะมีคู่เธอก็พร้อมจะรอ“น้องกู ไปๆ จะไปไหนก็ไป ถามอะไรไปตอนนี้คงไม่ได้เรื่องได้ราว” เมื่อไล่น้องสาวไปแล้ว โตก็หันมาถามความกับจ้อยที่ให้ขึ้นไปสังเกตเพลง
Finding Love พบรัก บทที่ 62
“พออารายยย อาวววมา ฉานนยังไม่มาววววสักหน่อย” เพลงขวัญพยายามยื้อแก้วเหล้าคืนมาจากอชิ แต่ทำไมมือเขาถึงอยู่ไกลอย่างกับมือแม่นาคแบบนี้นะ“ไม่เมาสักหน่อยเลยครับ นั่นเพราะตอนนี้คุณเมาหนักมากแล้วต่างหาก” อชิส่ายหน้าให้คนเมาที่บอกว่าตัวเองไม่เมา“เมียเอ็งเมาขนาดนี้ ข้าว่ารีบพาไปนอนก่อนเถอะ”“จ้ะพี่” อชิเอ่ยรับคำของโต จากนั้นก็พยุงเพลงขวัญกลับมาที่บ้านเพื่อให้เธอนอนพัก โดยคนเมาโวยวายมาตลอดทางว่าไม่เมากระทั่งใกล้ถึงบ้านเพลงขวัญก็อ้วกเอาทุกอย่างที่กินไปออกมาจากท้องจนหมดอชิเห็นแล้วก็สงสารและคงปล่อยให้เพลงขวัญนอนทั้งๆ ที่เสื้อผ้าเลอะเทอะแบบนี้ไม่ได้ จึงไปเอาผ้ามาชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอ แต่ที่หนักใจคือจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เพลงขวัญยังไงนี่สิ“คุณไหม...ไหมตั้งสติหน่อย”“ตั้งสาติแล้ว” คนเมาพูดชัดบ้างไม่ชัดบ้าง“ผมจะถอดเสื้อผ้าตัวที่คุณใส่อยู่ตอนนี้ออกแล้วเอาตัวใหม่มาใส่ให้แทน โอเคนะ”“ม่ายยยโอเค”“แล้วจะให้ผมทำยังไง ไหนคุณบอกม
