Mag-log inShare
Chapter 4: Nanununggab Ako
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56“Shall we start?” I clicked the remote control to open the projector. The presentation flashed on the huge white screen.
Dad prepared the presentation himself, that’s how powerful this man in front of me is. I had some minutes to scan the project proposal and revise the presentation. I put some Anastasia’s little touch on it.
“Are you presenting it now? Here? Just the two of us?” Umikot siya paharap gamit ang swivel chair.
Pinag-cross ko ang mga braso sa d*bdib. “I was informed that you wanted me to present it to you, alone. Tapos ngayon nagrereklamo ka?”
“Hmm...” Nilapit niya ang kamay sa labi at tumingin sa kisame na animo’y nag-iisip. “Do you have a say with that?” aniya sabay balik sa ‘kin ng tingin.
Sandali akong natigilan sa sinabi niya. May kung anong humaplos sa sistema ko. Buong buhay ko ito ang unang pagkakataon na may taong kusang inaalam ang opinyon ko, ang nararamdaman ko. Maliit na bagay lang ‘to pero pinaparamdam nito ang halaga ko.
“Does that even matter? Hindi naman ako nandito bilang empleyado ng SI. Nandito ako bilang anak kasi nakiusap si Dad. Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto kang makuha ni Dad. Dahil ba CEO ka ng Mont De Corp? Bilyonaryo? Maraming koneksyon? Maimpluwensya? Ano’ng silbi ng mga ‘yon eh halata namang nakikipaglaro ka lang, nagpapahabol. Sigurado naman akong hindi mo pipiliin ang SI, ano naman ang laban namin sa naglalakihang construction companies sa labas ng syudad gaya ng Moon Empire, Gold builders at iba pa na gustong ipanalo ang bidding?” Hindi ko naiwasang paikutan siya ng mga mata.
“Then tell me what you think as an employee. By the way I am just playing hard to get and I have the right to do so because I am the client. You should please me.” Sumandal siya sa upuan at nagdekwatro pa.
“No...” Umiling-iling ako at nilapitan siya. “You’re not playing hard to get, you’re toying us. The presentation of the bidding should take place in your company in front of your members and not the other way around. You keep on breaking the norms, creating your own process, and demanding something irrelevant. You are right, we should please you because you’re the client but not in this cheap way. Para ka na ring nagpapabayad para makuha namin, ang kaso lang hindi mo kailangan ng pera kasi marami ka na no’n kaya maspinili mong pagkatuwaan kami.”
“Hmm...” tumango-tango siya.
“This is business on our side but in your eyes we are just mere entertainment. And if I were dad, I won’t stoop this low kasi alam ko ang kapasidad ng kompanya ko. Kampante akong makukuha ko ang loob niyo gamit ang kakayahan at magandang serbisyo ng kompanya and not with some stupid extra services!” Pabagsak kong ibinaba ang mga kamay sa magkabilang gilid niya sa mesang nasa likuran niya. Kinulong ko siya gamit ang mga braso ko. Yumuko ako at inilapit ang mukha para pantayan siya. “If you know what I mean... shall we start the real deal now?” dagdag ko nang hindi inaalis ang tingin sa kanya.
I froze when he leaned forward with eyes glued to mine. Halos magdikit na ang tungki ng mga ilong namin. Dahan-dahang gumalaw ang labi niya at bumuo ng ngisi.
“If I were you, I won’t stay this close any longer. Nanununggab ako. If you know what I mean,” sabi niya sabay angat-baba ng kaliwang kilay at ngumiti nang nakakaloko.
Is he challenging me?
Umismid ako at benalewala ang babala niya. “Nanunggab ka, nanununtok ako. That’s quiet fair.” Inangatan at binabaan ko rin siya ng isang kilay nang nakangisi.
Nagkanda-plato sa laki ang mga mata ko nang hapitin niya ang batok ko at marahang inilapat ang labi sa labi ko. I wasn’t able to react quickly due to shock. Ang tanging nagawa ko lang ay tumayo nang tuwid at napahawak sa labi habang pinamulahan ng mga pisnge when he broke the kiss.
“I told you... nanununggab ako.” Tumayo siya at dinampot ang coat na nakapatong sa sandalan ng silya niya. “Let’s go. Mont De Corp board of members and investors are waiting for us,” he said and turned his back. In the corner of my eyes I saw his dreamy smile.
Mariin at mabilis kong pinahiran ang bibig gamit ang likuran ng palad ko.
“Mr. Monteverde...” tawag ko gamit ang pinakamalambing na boses na meron ako.
Paglumingon ka... sapul ka.
“Yes, Mrs. Monteverde?” sagot niya sabay lingon sa direksyon ko.
Pagkalingon na pagkalingon niya ay agad kong sinalubong ng suntok ang pisnge niya. D*maing siya sa sakit sabay himas sa pisnge. Tiim-bagang niya akong tinaliman ng tingin. Agad namang bumukas ang pinto at tumatakbong tinungo ng mga guwardya niya ang direksyon namin.
“I told you... nanununtok ako.” Inirapan ko siya at naunang naglakad palabas. I heard his men went after me.
“Let her be,” utos niya sa mga ito.
Umikot na naman ang mga mata ko. Nang makalabas sa conference room ay agad kong winasiwas ang kamay at hinipan ang namumula kong kamao. Kanina ko pa tinitiis ang sakit nito, parang sumuntok ako sa pader.
“What did you do?!” Dinakma ni Dad ang magkabilang braso ko. Nanggagalaiti siya sa galit at sobrang higpit ng pagkakahawak niya.
“I didn’t do anything,” tanggi ko. “Dad, nasasaktan ako.” Nagpupumiglas ako pero ni katiting ay hindi lumuwag ang hawak niya.
“Rinig na rinig ko mula sa opisina ko ang d*ing ni Mr. Monteverde.” Niyugyog niya ako. Dumidiin ang mga kuko niya sa laman ko. Nanlilisik ang mga mata niya na para bang ang laki ng kasalanan ko. Na para bang milyones ang mawawala sakanya dahil sa ginawa ko.
Gaano man kalaki ang kasalanang nagawa ko ay hindi niya ako pinagbubuhatan ng kamay. Maliban na lang kung may sangkot na malaking halaga ng pera. The last time he hurt me was three years ago and it wasn’t really my fault. Pinagtimpla ako no’n ng kape dahil absent ang secretary ni Dad. Nagalit ang kliyente dahil napaso ang dila niya sa tinimpla ko. Kung hindi ba naman siya tatanga-tanga, malamang kape ‘yon kaya mainit.
Ininsulto ako ng babae, minura, at dinuro-duro pa. I defended myself pero sinabunutan niya ako. I did the same and we turned the conference room into chaos. Tinanggihan niya ang offer ng SI. Imbes na ipagtanggol ako ni Dad ay sampal lang ang inabot ko at sapilitan pa akong pinaluhod sa harapan ng babae. Tumagal pa ng ilang araw sa pahayagan ang nangyari.
Hindi lang pala milyones kundi bilyones ang mawawala kay Dad if ever I dissatisfied Xeonne. Gano’n kalaki ang halaga ng isang Monteverde.
“Whatever she did to me, I deserved it. I kissed her without her consent,” Xeonne nonchalantly confessed from behind.
Dad’s grasped loosened. Siya pa mismo nag-ayos ng damit ko. He looked at me like he was sorry. I just beamed him a small smile.
“Let’s go, Mrs. Monteverde.” Nilampasan kami ni Xeonne at sumunod naman ang dalawang guwardya niya.
“Saan kayo pupunta?” Biglang pag-alala ni Dad, not for my safety around someone I just met but for the fact that I might do something stupid and loss his treasured client.
“Don’t worry, Mr. Sullivan. Your daughter is safer around me than anyone else in this building.” Binigyan niya ng malamig na tingin si Dad bago nagpatuloy sa paglalakad.
Tumigil ang mga guwardiya niya at tiningnan ako. Napabuntong hininga ako saka sumunod sa kanya at sinabayan siya sa paglakad. Nanatili namang nakasunod sa ‘min ang dalawa. Pagkarating namin sa parking lot ay huminto siya sa harapan ng pulang Ferrari 458 Italia. Pinagbuksan niya ako ng pinto sa passenger’s seat na may malapad na ngiti. Halatang nagmamayabang.
“May sarili akong kotse,” katuwiran ko at tinalikuran siya.
“They won’t let you in without my permission,” wika niya na ikinahinto ko.
Hinarap ko siya at binigyan ng blangkong ekpresyon. “Then give me your permission. As simple as that.”
“Not unless you come with me.” Pinag-cross niya ang mga braso sa d*bdib at sumandal sa kotse. Tinulak niya ang pinto ng kotse para bumukas lalo saka ako tinaas-babaan ng dalawang kilay.
Napangiwi ako at lumapit sa kanya. Napangiti siya sa ginawa ko na agad ding naglaho nang mabilis akong pumasok sa backseat. Wala siyang nagawa kundi isara ang pinto at umikot papuntang driver’s seat.
“At ginawa mo pa akong driver ha,” reklamo niya pagkapasok na pagkapasok ng kotse. Pinaandar niya ang kotse nang umiiling-iling. Sumunod naman ang dalawa niyang guwardya gamit ang isa pang sasakyan. Hindi ko siya pinansin at tumingin-tingin na lang sa labas ng bintana.
Nawiwili akong pinagmamasdan ang dinadaanan namin nang biglang huminto ang kotse. Mabilis akong napahawak sa upuan. Wala pa namang seatbelt dito. Tiningnan ko siya gamit ang rear view mirror ngunit nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho.
Maya-maya pa ay bigla na naman siyang huminto. Tiningnan ko siya nang masama.
“Okay ka lang ba dyan? May tumawid kasing pusa,” rason niya at panakanakang sumulyap sa ‘kin sa salamin. Inirapan ko siya at tinuon ulit sa labas ang atensyon.
Mabilis akong napahawak sa upuan nang huminto na naman siya nang walang pasabi.
“Nananadya ka ba?!” singhal ko.
“Pasensya na po, ma’am. ‘Yong aso kasi biglang tumawid,” magalang na usal niya na parang driver ko talaga.
Sinamaan ko siya ng tingin. Pangiti-ngiti siyang nagpatuloy sa pagmaneho. Hindi nagtagal ay bigla na naman siyang prumeno. This time it was so sudden and I was almost thrown out of the car through the windshield.
“F*ck! Are you alright?!” He promptly checked on me. His eyes were enveloped with worry. “I’m sorry. A goat showed up from nowhere,” he reasoned out. He looked so sincere but he won’t fool me.
“Gago ka ba?! We’re in the middle of the city tapos may kambing?!” I grabbed his earlobe and pulled it making him groan.
“Wait, wait, wait!” He growled. “I swear there was a goat!”
“Hindi mo ako maloloko. Kanina ka pa eh. Nananadya ka eh! Papatayin mo ba ako ha!” Pinikot ko ang tenga niya at ang nagawa niya lang ay umaray. Natigilan ako nang biglang may nag meee sa unahan.
Dahan-dahan kong tinuon ang mukha sa harap at may kambing nga! Mabilis kong binitawan ang tenga niya at bumalik sa pagkakaupo. Pinatunog niya ang dila sabay himas ng namumulang tenga. He dialed someone’s number in the navigation system.
“Prepare ice packs. I’ll be there in a minute,” utos niya at agad pinatay ang tawag. He was driving with one hand while massaging his reddened earlobe.
Napakagat ako sa ilalim na labi at sumulyap sa rearview mirror. Nakasimangot ang mukha niya. I think I went too far this time.
Kaugnay na kabanata
Fenced by the Billionaire Chapter 5: Another Girl
“Teka... Ihinto mo ang kotse,” utos ko saka mabilis na ibinaba ang bintana at dumungaw dito. “What’s wrong?” tanong niya at agad hininto ang kotse. Nagsalubong ang kilay ko nang mapansin ang tila magkasintahan na kakapasok lang sa isang Chinese restaurant. Nakaputing dress ang babae na abot hanggang talampakan ang haba. Mahaba rin ang magkabilang manggas nito. Kinurba rin nito ang katawan ng babae na para bang nagsilbing pangalawang balat niya ang puting tela. Ang lalaki naman ay nakaputing long sleeves at itim na fitted jeans. Si Zander ang lalaki. Sigurado ako. Kilala ko siya mula talampakan hanggang ulo kahit nakatalikod. “I think I saw my fiance with someone else,” pabulong kong wika. “Do you want me to drop you by?” Tumingin siya sa rearview mirror. “Susugurin mo ba siya? I got your back.” Lumingon siya sa ‘kin at hinintay ang sagot ko. “No, it’s okay. Baka namalikmata lang ako,” rason ko. I dialed Zander’s number but it’s cannot be reached. Pagkarating ng Mont De Corp ay ma
Fenced by the Billionaire Chapter 6: Plano
Taas-noo akong pumasok ng SI bitbit ang isang kahon ng gamit ko. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at dumiretso na sa Design and Construction team. Pagkapasok ng kuwarto ay lahat sila napatingin sa direksyon ko. “Tasya!” Tumakbo si Reneigh at sinalubong ako. “Dito ka na ba ulit?” galak na galak niyang tanong at tumango ako bilang tugon saka siya nginitian. Kumapit siya sa braso ko at taas-noo naming tinungo ang desk na nasa pinakaharap. Ang mga kapwa ko engineers, mga draftsmen, and office girls at boys naman ay napayuko lang. Binaba ko ang kahon sa ibabaw ng desk ko at inikot ang tingin. “Sana hindi ma apektuhan ang trabaho natin dahil sa hindi pagkakaintindihan.” Binigyan ko sila ng isang napakatamis na ngiti ngunit walang ni isang nangahas na tingnan man lang ako. “Lahat ng pinagawa ko sa inyo bago pa ako nag-resign which was three weeks ago, I want them all at five o‘clock sharp in the afternoon, today. No exceptions. The sooner the better,” anunsyo ko. Lahat sila napatingin s
Fenced by the Billionaire Chapter 7: Kuwarto
“Mang Kanor, kayo na po ang bahala rito ha.” Paalam ko at tinungo ang kotse. Dumaan muna ako sa bahay para magpalit. Pagkarating ko ng bahay ay saktong paalis naman ang bruha kong kambal na nakaayos mula ulo hanggang paa. Nakaitim siyang tube-dress. Halos kita na ang singit sa sobrang ikli nito at halos iluwa na nito ang dibd*b sa sobrang sikip. Naka-bun naman ang buhok niyang pinalibutan ng kumikinang na dyamante at perlas. Suot na naman nito ang mamahaling sapatos. Umikot-ikot siya sa harapan ko na tila pinipresenta ang magarang suot. Tumama naman sa braso ang branded niyang bag. “Hey... watch it! Baka magasgasan,” siya niya sa ‘kin. Napangiwi ako. “Ako na nga ang tinaman, ikaw pa ang galit?” “Whatever!” Pinaikutan niya ako ng mata. “Magdi-date kami ng boyfriend ko,” deklara niya. “Edi enjoy.” Tumalikod ako at papasok na Sana ng bahay. “Sabi ko may date ako,” ulit niya na may bahid ng inis. Hinarap ko siya nang magkasalubong ang mga kilay. “Ang susi ng kotse.” Nilahad niya ang
Fenced by the Billionaire Chapter 8: Alab
Nalalasahan ko ang alak sa labi niya. Kinabig niya ang bewang ko kaya sandaling nagdikit ang mga katawan namin. Ang sandaling ‘yon ay nagmistulang hanging na nagpalaki sa apoy. Ramdam ko ang matipuno niyang katawan. Naghalo ang amoy ng alak at pabango niya. Nakakalasing. Nakakalasing ang amoy niya, ang bawat haplos niya, at ang mga labi niya. “Anastasia...” sambit niya sa pangalan ko sa pagitan ng pagdampi ng mga labi namin. Lalong gumandang pakinggan ang pangalan ko dahil siya ang bumabanggit nito. Bawat letra ng pangalan ko ay binuo niya ng may galak at paghanga. Dahan-dahang naglakbay ang mga kamay niya mula sa bewang ko paakyat sa likuran ko, sa balikat ko at huminto sa pisnge ko. May kung anong mahika ang mayroon ang mga kamay niya na nagdulot ng kakaibang nakakakiliting sensasyon sa buong pagkatao ko. Hinaplos niya ang mga pisnge ko at hinatak ako sa batok para laliman ang hal*k. Bumaba ang malambot mainit niyang labi sa baba ko hanggang sa leeg ko. Pinaulanan niya ng hal*k an
Fenced by the Billionaire Chapter 9: Iba
Nagising ako na masakit ang ulo. Hinilot ko ang sintido. Napatulala ako sa kisame at inalala ang nangyari kagabi. Hindi ako makapaniwala na sinuko ko na ang sarili kay Zander. Napangiti ako saka hinarap ang katabi ngunit bakanteng espasyo ang bumungad sa ‘kin. Sinubukan kong tumayo pero agad akong napad*ing dahil sa sobrang pananakit ng pagkababae ko. Binagsak ko ang katawan pabalik sa kama. Dahan-dahan kong ibinaba ang paa sa gilid ng kama. Halos magdugtong ang mga kilay. Nilibot ko ang tingin at ni katiting na parte ng kuwartong ‘to ay walang pamilyar sa ‘kin. Simple lang ang pina-book ko na kuwarto kay Drizelle, kuwarto lang na may sariling banyo at maliit na sala na may dalawang pangisahan na sofa. Malayong-malayo ang silid na ‘to sa amin. Ito ang tipo ng kuwarto na mukhang ginto at siguradong presyong ginto. Kaya kong bayaran ang isang gabi ko rito pero siguradong mauubos lahat ng savings ko. Bawat sulok ng silid ay may presyong dyamante, mula sa mga sining na nakakabit sa dingd
Fenced by the Billionaire Chapter 10: Set Up
Hindi ko maintindihan. Nagkulang ba ako sa kanya? Hindi ba sapat na pagmamahal, respeto at oras lang ang naibigay ko? Kung hindi ba ako nagkamali ng kuwartong pinasukan kagabi ay hindi mangyayari ‘to? Kasalanan ko ba ang lahat ng ‘to? “Good morning, baby,” bati ni Zander kay Ella pagkagising na pagkagising niya. Tahimik akong nagtago sa likuran ng makapal na kurtina. Kasalukuyang nakatalikod sa ‘kin si Zander habang yakap-yakap ang natutulog na si Ella. “Good morning, baby,” tugon ni Ella. Bahagya akong sumilip. Parang dinudurog ang puso ko sa nakikita ngunit hindi ko magawang hindi manuod. Sinasaktan ko lang ang sarili ko sa pinaggagawa ko. Siguro nga ay masokista nga ako. “Baby...” tawag ni Zander. Hinaplos niya ang mukha ni Ella at inangkin ang mga labi nito. Baby. Napapikit ako nang mariin sa mga ala-alang pumasok sa isipan ko. Noong tumawag ako nang mga nakaraang araw ay imbes na tawagin ako sa endearment namin ay baby ang katagang lumabas sa bibig niya. Minsang nagh*halikan
Fenced by the Billionaire Kasabwat
Buong araw akong nanatili sa lido deck. Halos makilala ko na nga mga taong labas-masok sa lugar. Nakatulala lang ako buong magdamag. “Drinks, ma’am?” saad ng waiter na huminto sa tabi ko. Nilingon ko siya nang dahan-dahan at sandaling tiningnan. Hindi ko siya sinagot at binalik ang tingin nang dahan-dahan sa harapan, sa kawalan. Umalis na lamang siya sa tabi ko. Palubog na ang araw nang makabalik ang cruise sa daungan. Bago bumaba ay nagtipon-tipon na naman ang mga magkasintahan dito sa deck para panuorin ang paglubog ng araw. Paglubog ng araw, senyales na tapusin na ang ngayon at magpahinga dahil may susunod pang bukas. Nang tuluyang kinain ng kadiliman ang paligid ay naghiyawan silang muli bago gawaran ng matamis na h*lik ang kasama. Napabuntong hininga ako habang pinapanuod sila. “Sana all,” mahinang sambit ko saka tumayo bitbit ang sapatos at bumaba ng barko. Nakaabang naman sa ‘kin
Fenced by the Billionaire Mistake
It has been days since that disgusting event on the cruise and up to now I haven’t heard anything from Zander. No call, no texts, nothing. Panaka-naka akong sumusulyap sa phone kong nakapatong sa desk ko. Nangangati ang mga kamay ko. Gusto ko siyang tawagan at murahin buong araw pero hindi pwedeng gano’n lang. I won’t stoop on thier level. I will play it big, I will revenge big. “Engineer, ito na po ang planong hinihingi mo.” Inabot sa ‘kin ng katrabaho ko ang isang folder. Binuklat ko ito at inusisa. Unang tingin ko pa lang ay napaangat na ang kilay ko. Tiningnan ko ang detalye ng footings at columns at tama nga ang hinala ko. “Ito ba ang plano para sa Villacega Restaurant?” tanong ko at tumango siya bilang tugon. “Sino ang design engineer nito?” Tiningnan ko siya nang diretso sa mga mata pero pilit siyang umiiwas. “Si Enrgr. Sullivan–” Umangat ang kilay ko sa binanggit niya. “Ella Sullivan,” dagdag niya. Nakalimutan kong hindi na lan
Pinakabagong kabanata
Fenced by the Billionaire Chapter 184: Cee and Dee
Natigilan si Drizelle sa narinig.“Ate Cee?” mahinang bulong niya.Binaba niya ang kamay na may hawak na kutsilyo. Ngumiti siya at nilingon ang nagsalita. Tumayo siya para salubungin ang ate niya.“Ate Cee!” Masaya niyang inunat ang dalawang kamay sa direksyon nito.Nilampasan ni Ella si Drizelle at dumiretso sa ‘kin.“Ella, ano ang ginagawa mo rito?” nangangambang tanong ko.“Sinundan ko si Mom at Dad sa bahay ng mga Monteverde. Nagkakagulo na ro’n. Tapos may natanggap akong mensahe kung nasaan ka.” Tinulungan ako nitong tumayo.“Kailangan nating tumakas. Dala mo ba ang kotse mo?” mahinang tanong ko.“Hindi, nag-taxi lang ako kasi hindi ko kabisado ang daan. Ayaw ding pumasok ng taxi kaya naglakad pa ako ng ilang metro,” paliwanag nito.“Paano na ‘to?”“Huwag kang mag-aalala kakausapin ko siya.” Akmang lalapitan na nito si Drizelle na nakatayo at nakatalikod sa ‘min.Hinawakan ko ang braso nito at pinigilan. Umiling ako. Marahan nitong tinanggal ang pagkakahawak ko at ngumiti.“Dee,
Fenced by the Billionaire Chapter 183: Three Major Steps
Umiling ako. “H-Hindi ko piniling palitan ka, Drizelle. Bata lang ako noon. Wala akong kamuwang-muwang. It didn’t even cross my mind to replace anyone, especially not you.”“Shut up! Shut up!” Tinakpan niya magkabilang tenga. “Huwag kang bait-baitan! Hindi mo ako maloloko!” “Lahat ng sinabi ko sa ‘yo totoo. Lahat nang pinakita ko, pinaramdam ko.” Uminit ang mga mata ko. Bumalik sa isip ko ang mga pinagsamahan namin noong kolehiyo. Siya lagi ang kasama ko pag-break time, sa lunch at sa uwian kahit na magkaklase kami ni Ella. Ella was surrounded by girls our age while I felt like an outcast but everything changed when I met Drizelle. She made feel like I belong, like I’m not alone. She even defended me from Ella.“I-Ikaw lang ang tinuring kong kaibigan, Drizelle. Ikaw lang ang naging kakampi ko. Parang kapatid na nga kita-”“It’s because of my hardwork. I only befriended you to know you, to know your weaknesses. Dahil do’n I was able to make everyone envy you, hate you. Especially Ell
Fenced by the Billionaire Chapter 182: May Katotohanan
Nakahinga ako nang maluwag nang ginawi niya ang ulo sa direksyon ng silid na nakasara ang pinto.“I’m coming, Anastasia…” Pinihit niya ang doorknob.Napatakip ako ng bibig nang bigla niyang hampasin ang pinto nang mapagtantong naka-lock ito. Marahas at paulit-ulit niyang pinihit doorknob. Napaungol siya sa inis at sapilitang binuksan ang pinto gamit ang mga sipa.“Lalo akong nasasabik sa pgapapahirap mo, Anastasia,” aniya pagkatapos matagumpay na nabuksan ang pinto. “I’m coming, Anastasia...”Sumilip ulit ako at nakitang hinalughog niya ang kuwarto. Hindi niya pinalampas loon ng aparador at ilalim ng kama hanggang sa isang lugar na lang ang natura. Ang banyo.“Nandito na ako, Anastasia.”Napatayo ako nang tuwid nang bigla niyang pagsaksakin ang pinto ng banyo habang tumatawa na parang banyo.“Nanginginig kana ba sa takot? Ha? Anastasia?” Patuloy siya sa pagsaksak ng pinto.Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto habang naaaliw pa sa kahibingan niya si Chase. Sinenyasan ko si Drizelle na
Fenced by the Billionaire Chapter 181: Abandoned Mansion
Hininto ko ang sasakyan sa harap ng malaking gate na gawa sa metal at binalot ng baging. Hinayaan kong bukas ang ilaw ng kotse na nakatutok sa mansyon bago lumabas. Tinulak ko ito pabukas. Nangangalit ang mga ngipin ko dahil sa langitngit na tunog nito.Binalik ako sa sasakyan at nagmaneho patungo sa malaking abandonadong mansyon. Wala akong makita sa paligid maliban sa nagtataasang ligaw na mga halaman patunay sa matagal na panahon na napabayaan.I stopped the car at the towering mansion infront of me. It is twice bigger than the Monteverde’s. I went out with the duffle bag in my hand. I pushed the giant dusty door open and was welcomed by an empty huge living room. Napapikit ako nang biglang bumukas ang ilaw. Napamulat ako dahil sa walang tigil na ungos. Sa gitna ng silid ay si Drizelle na nakaupo at nakagapos sa silyang gawa sa sa makapal na tabla. Wala siyang panyapak at may busal ang bibig . Namumula ang pisnge at magulo ang buhok. Nagpupumiglas siya at may nais sabihin sa ‘kin.
Fenced by the Billionaire Chapter 180: Warrior, Partner, Lover
ANASTASIA’S POVNaghihintay ako sa perang pinahanda ko nang nakaraang linggo. Napatingin ako sa cellphone nang may matanggap na mensahe mula sa cellphone ni Drizelle. Video iyon ni Drizelle na nakagapos at pinagsasampal ng lalaking naka maskara at may tattoong ahas na nakapulupot sa rosas sa braso. Nag-ring naman agad ang cellphone na hawak ko at bumungad sa screean ang pangalan ni Drizelle. Sinagot ko ang tawag.“Forward the video I just sent to Tremaine Sullivan,” utos niya.Nagsalubong ang mga kilay ko sa narinig. Ano ang gusto niyang mangyari? Ano ang gusto niyang palabasin?“Now!”Napamura ako sa likod ng isipan sa biglaan niyang pagsigaw kasabay niyon ang pag-iwas ko ng cellphone sa tenga. Agad kong pinasa ang video kay Tremaine nang walang pag-alinlangan. Wala na akong pakealam kung ano ang isipin nito dahil una pa lang ay maspinili na nitong
Fenced by the Billionaire Chapter 179: Past and Revelation
“Is this a new trick? You can’t use her mother to get her so you’re making up stories?” I sneered.“I’m telling the truth. Why don’t you ask your parents? They knew my son and daughter-in-law very well.” He diverted his eyes to mom and dad who were standing behind me.“What is he talking about?” My brows furrowed at them.“H-Hindi ko alam,” pagtatanggi ni Dad. Hindi ito makatingin nang diretso sa mga mata ko.Alam kong nagsisinungaling ito. Napayukom ako ng palad. Sasayangin lang ba niya ang pangalawang pagkakataong ibinigay ko sa kaniya?Tumawa si Don Hildegarde. Umigting ang panga ko. Pinaglalaruan niya ba ako?“Alam kong itatanggi mo kaya naman nagbaon na ako ng ebidensiya.” Binaling niya ang tingin kay Lucero.Lumapit sa ‘kin si Lucero at b
Fenced by the Billionaire Chapter 178: A Wife and a Granddaughter
The phone Lucero gave me rang. The words bank manager appeared in the screen. My brows furrowed. We just talked awhile ago. I answered the call.“Xeonne…”I froze hearing her voice. My heart pounded fast against my chest. “Where are you, Wife?”Hindi niya sinagot ang tanong ko at nagsalita. “Tumawag ako para sabihing huwag kang maalala-”“Paanong hindi ako mag-aalala when you’re walking towards a trap? The kidnapping is a bait, Anastasia.” Tumaas ang boses ko.“I know-”“You know? What do you mean you know?” Napahilot ako sa sintido.“I just want some answers, Xeonne,” mahinang sagot niya.“I have almost all the answers to your questions, Anastasia. I’m telling you everything just come back here please.” I begged.“Alam kong patuloy ang pag-iimbestiga mo, Xeonne, pero gusto kong malamaan kung bakit niya ‘to ginagawa. Gusto kong malaman kung bakit gano’n na lamang ang galit niya sa ‘kin. Gusto kong manggagaling mismo sa bibig niya ang lahat-lahat,” kontra niya.Bumuntong-hininga ako. “
Fenced by the Billionaire Chapter 177: Badge
Bumusina ako para kunin ang atensyon ni Anastasia pero nagmamadali siyang pumasok sa taxi habang may kausap sa cellphone. Tinapakan ko ang gas at binilisan ang pagmamaneho para hindi mawala sa paningin ang taxi. Kinabisa ko ang plate number nito.Napasulyap ako sa monitor ng sasakyan nang makitang tumatawag si Lucero. Nagsalubong ang mga kilay ko. Does he know Victoria?Mabilis kong sinagot ang tawag at binalik ang tingin sa harap.“I located Faker,” bungad niya.“And?” tanong ko nang hindi inaalis ang tingin sa taxi.“Pagmamay-ari ni Ella ang sapatos na nasa crime scene,” sagot niya.“Tell me there’s more to it, Lucero. Hindi pwedeng may kinalaman si Ella sa nangyari four years ago.” Humigpit ang hawak ko sa manibela. “Ikadudurog ito ni Anastasia.”Sandaling natahimik si Lucero. Dinala ng katahimikan niya sa isipan ko ang mukha ni Anastasia’ng umiiyak at nasasaktan. Fuck. I hate seeing her cry. Thinking of her hurt is hurting me.“Yes, there’s more to it,” biglang salita ni Lucero.“
Fenced by the Billionaire Chapter 176: My Woman
XEONNE’S POV “Anastasia!” I called but she ignored me.I ran after her but Luciano ordered his men to stop me. Two men grabbed me and the other two blocked me with their bodies.“Anastasia!” I called again but she kept going she didn’t even look back.I tried to escape but I was outnumbered. They pin me down. I heard bewildered murmurs from guests. I feel their disgusted stares of judgements. Whatever they say, whatever they think of me doesn’t matter. What I worry most was Anastasia’s thought of me. “Mama!” my son cried out.His cry was painful. I felt a pang on my already hurting chest. I clenched my fist. “Let me go!” I screamed forcing myself on my feet and pushed off one of the men.“Let him go,” my grandfather commanded.“No,” Luciano opposed.The other three loosened their grasps. Wala pa sa kalingkingan ng matanda ang awtoridad ni Luciano. He couldn’t even over power me and he really think he could surpass the old man? His audacity is making him stupid. I pulled my arms off
