Pagkamulat niya ay bumungad agad sa kaniya ang isang puting kisame, takot siya sa hospital kaya agad niyang iginaya ang paningin sa paligid. Nakahinga siya ng malalim ng malamang mali ang iniisip niya.
Bigla na namang sumikip ang dibdib niya ng makita si Tashia at ang inang nakatayo sa gilid ng kamang hinihigaan niya.
"Mabuti naman at gising kana, anak," dali-daling lumapit ang kaniyang ina papunta sa kama.
"I'm sorry, hindi ko alam na aabot ito sa ganito. Patawarin mo ako, anak," nakita niya itong umiiyak.
"Hindi ko maintindihan, naguguluhan ako! Bakit pati ikaw? Bakit ma?!" Hinawakan niya ang kaniyang ulo dahil sa tingin niya ay kahit anong oras ay mabibiyak na ito sa sobrang sakit.
"Hayaan mo akong mag-paliwanag, anak." Umiiyak na sabi ng ina.
Isang araw, nagising nalang si Clover na wala na ang sakit sa puso niya. Siguro dahil tinanggap niya na ang lahat-lahat, iniisip niyang lahat ng nangyari sa kaniya ay may rason. Hindi man naging madali sa kaniya ang pagtanggap na hindi totoo ang taong minahal niya, pero sa huli ay nakaya rin naman ng puso niya.Alas syete ng gabi, oras ng pag-uwi ng ina. Gusto niya itong kausapin, gusto niyang maayos na lahat ng sa gano'n ay hindi na sila nag-iiwasan.Kinakabahan siyang umupo sa sofa, hindi niya alam kung paano niya ito kakausapin. Abala siya sa pagiisip ng mga bagay na p'wede niyang sabihin pagkarating nito ng biglang bumukas ang pinto at iniluwal nito ang kaniyang ina na may bitbit na isang bag.Dumiretsyo lang ang lakad nito, alam niyang nagpapanggap lang itong hindi siya nakita."Ma? P'wede ba tayong mag-usap?" tanong niya.
Natapos ang tatlong buwan ng bakasyon, sa tatlong buwan na 'yon ay maraming nangyari sa buhay ni Clover. Malungkot man ay nangingibabaw sa kaniya ang saya, dahil sa pangyayaring iyon ay mas naging mas malakas silang lahat. Hindi lang siya ang nakakuha ng leksyon, pati na rin ang ina niya, si Tashia pati na rin si Christian. Simula noong mangyari iyon ay naging maayos na ang ugali niya siya sa social media, hindi lang sa lalaki pero pati na rin sa mga babae. Kung may nga natutunan man siya iyon ay dapat gamitin ng maayos ang social media, hindi dahil sikat ka ay mawawala na ang respeto mo sa kapwa mong gumagamit din nito. Hindi iyong tungkol sa kung gaano ka ka-sikat, pero kung paano mo tratuhin ang kapwa mo kahit sa social media lang 'yan. Maaaring hindi ka man niya makita, pero kapay iyan sinabihan mo ng masasakit na salita, walang pinagka-iba iyan kapag sinabihan mo sa personal. Masasaktan at masasaktan ang taong sinabihan mo. Lahat ng tao ay nas
Ikadalawang linggo ng bakasyon, nakangiting bumangon si Clover sa kama niya at nag-inat. Handang-handa na siyang harapin ang panibagong araw na binigay sa kaniya ng Panginoon."Good morning, God!" masiglang bati niya habang nakatingin sa itaas.Nakasanayan niya ng batiin ang Panginoon tuwing imumulat niya ang kaniyang mga mata. Everytime she wakes up in the morning, hindi nawawala ang kaniyang ngiti sa labi. Dabil binigyan pa siya ng biyaya upang magising muli, at pagkakataong mag-enjoy sa buhay.Napatingin siya sa kaniyang kanan, makikita roon ang study table niya kung saan nakalagay ang kaniyang cellphone. Mabilis na kinuha niya ito at nag-open ng Facebook. Hindi niya na muna pinansin ang mga notifications at messages dahil magpo-post pa siya. "Good morning, Sunshine! Don't forget to spread your lips. SMILE!"Nakangiti niyang ibinalik ang cell
"Cece, nakita mo ba 'yong bagong lipat na lalaki diyan?" tanong ng kaibigan niyang sa Tashia. Hapon na ng maisipan nilang lumabas saglit para bumili ng milktea. Unti-unti ng nagiging kahel ang kalangitan, gusto niya sanang pagmasdan ang papalubog na araw kaso wala namang perfect spot sa lugar nila para pag-puwestuhan.May mga pagkakataon talaga na hindi niya maintindihan si Tashia, minsan sobrang seryoso nito pero minsan madaldal din, tulad ngayon. May hawak-hawak itong matcha flavored milktea, maitim at mahaba ang buhok nito, maputi at may kapayatan. Nasa iisang compound lang sila, madalas niya itong kasamang tumambay sa labas. "Oo," sagot niya bago humigop sa straw ng milktea niyang taro flavored.Ngayon niya lang nakitang nagningning ang mga mata nito, "Talaga? Gwapo ba siya?" Pinagningkitan ng mga mata ni Clover ang kaibigang si Tashia. Hindi na nga niya iniisip ang tungkol sa lalaking iyon kasi lalo lang siyang naco-curi
Kung kanina ay nagtatalo ang isip niya niya kung ia-add niya ba ito, ngayon naman ay kung ime-message niya ba. Mukha namang mabait itong tao kaya baka okay lang na i-chat niya. Pipindutin pa sana niya ang messager app ng biglang tumunog ang notification at lumabas ang isang chat head.Percy Wilson: Hi! Clover Clynn Delgado: Hello. Percy Wilson: Akala talaga nila mag-jowa tayo. Clover Clynn Delgado: Oo nga e. Mukhang napaniwala natin sila. Hahaha! Percy Wilson: Ang galing mo kasi e. Clover Clynn Delgado: Oy! Hindi kaya. Hindi ko naman magagawa 'yon kung wala ka. Percy Wilson: Pa-humble, sige na nga. HAHAHA! Clover Clynn Delgado: Bye the way napadaan ako saglit sa wall mo. Nakita ko ang laman nito, ang creepy. Percy Wilson: I'm sorry. Nat
Alas otso nang magising muli si Clover. Laking pasasalamat niya na hindi niya napanaginipan ang STICK-O na sinend sa kaniya ni Percy kanina. Isang oras niya ring inisip ang tungkol sa picture na 'yon. Hinihiling na sana hindi niya na lang iyon nakita.Pagka-open niya ng facebook at may nagulat siya ng makitang may 10 unread messages galing kay Percy. Isa-isa niyang itong binasa at napangiti siya dahil doon.Percy Wilson: Hala nag-out! Percy Wilson: Oyy bata! Nandiyan kapa? Percy Wilson: Hoyy! Percy Wilson: Ito naman, biro nga lang 'yon. Percy Wilson: Bata! Percy Wilson: Sorry na. Percy Wilson: Hindi ako matutulog hangga't hindi ka nag-o-online. Percy Wilson: S
Araw ng Sabado, umaga palang ay nagising na si Clover para maglinis ng kaniyang silid. Nitong mga nakaraang araw ay kama nalang ang naayos niya dahil nawili na siya kaka-peysbok. Nakalimutan niyang ayaw na ayaw pala niya sa makalat na lugar. Sinalpak niya ang airpods sa kaniyang dalawang tenga at nagpatugtug ng, "Bad Guy" ni Billie Eilish. She loves music, so much that she cannot live without it. Ito ang bumubuo ng pagkataoo niya. Whenever she is sad, music is there. Maliban sa Ice cream ay ito rin ang nagiging kasangga niya sa kalungkutan. Sumasayaw at kumakantang nagwawalis siya ng sahig. Hindi siya magaling sumayaw, tama lang. Pero kung kantahan lang din ang labanan, hindi siya magpapatalo. "I'm a bad guy... Tororott tororottt tororott~" Giwang diyan, giwang dito ang ginagawa niya. Nang matapos siya sa kaniyang ginagawa ay naupo muna siya sa upuan na nasa kwarto. Umagang-umaga ay tagatak na ang pawis niya which
Sabado ng hapon, habang kumakain ay biglang may naisipang kalokohan si Clover na tiyak gagawin niya mamaya kay Percy."I-prank ko kaya siya?" Nakangiting tugon niya sa sarili.Dali-dali niyang inubos ang pagkaing nasa harap niya at dinampot ang cellphone na nasa mesa.Nag-open siyang Facebook at saktong online pa si Percy. Clover Clynn Delgado: Woii! Percy Wilson: Yes, baby? Clover Clynn Delado: Baby mo mukha mo! Percy Wilson: Ba't napa-chat ka? Clover Clynn Delgado: May sasabihin sana ako, huwag kang mabibigla. Percy Wilson: What is it? Clover Clynn Delgado: Natatakot ako. Baka kasi i-judge mo ako. Percy Wilson: Ano nga kasi iyon?
Natapos ang tatlong buwan ng bakasyon, sa tatlong buwan na 'yon ay maraming nangyari sa buhay ni Clover. Malungkot man ay nangingibabaw sa kaniya ang saya, dahil sa pangyayaring iyon ay mas naging mas malakas silang lahat. Hindi lang siya ang nakakuha ng leksyon, pati na rin ang ina niya, si Tashia pati na rin si Christian. Simula noong mangyari iyon ay naging maayos na ang ugali niya siya sa social media, hindi lang sa lalaki pero pati na rin sa mga babae. Kung may nga natutunan man siya iyon ay dapat gamitin ng maayos ang social media, hindi dahil sikat ka ay mawawala na ang respeto mo sa kapwa mong gumagamit din nito. Hindi iyong tungkol sa kung gaano ka ka-sikat, pero kung paano mo tratuhin ang kapwa mo kahit sa social media lang 'yan. Maaaring hindi ka man niya makita, pero kapay iyan sinabihan mo ng masasakit na salita, walang pinagka-iba iyan kapag sinabihan mo sa personal. Masasaktan at masasaktan ang taong sinabihan mo. Lahat ng tao ay nas
Isang araw, nagising nalang si Clover na wala na ang sakit sa puso niya. Siguro dahil tinanggap niya na ang lahat-lahat, iniisip niyang lahat ng nangyari sa kaniya ay may rason. Hindi man naging madali sa kaniya ang pagtanggap na hindi totoo ang taong minahal niya, pero sa huli ay nakaya rin naman ng puso niya.Alas syete ng gabi, oras ng pag-uwi ng ina. Gusto niya itong kausapin, gusto niyang maayos na lahat ng sa gano'n ay hindi na sila nag-iiwasan.Kinakabahan siyang umupo sa sofa, hindi niya alam kung paano niya ito kakausapin. Abala siya sa pagiisip ng mga bagay na p'wede niyang sabihin pagkarating nito ng biglang bumukas ang pinto at iniluwal nito ang kaniyang ina na may bitbit na isang bag.Dumiretsyo lang ang lakad nito, alam niyang nagpapanggap lang itong hindi siya nakita."Ma? P'wede ba tayong mag-usap?" tanong niya.
Pagkamulat niya ay bumungad agad sa kaniya ang isang puting kisame, takot siya sa hospital kaya agad niyang iginaya ang paningin sa paligid. Nakahinga siya ng malalim ng malamang mali ang iniisip niya.Bigla na namang sumikip ang dibdib niya ng makita si Tashia at ang inang nakatayo sa gilid ng kamang hinihigaan niya."Mabuti naman at gising kana, anak," dali-daling lumapit ang kaniyang ina papunta sa kama."I'm sorry, hindi ko alam na aabot ito sa ganito. Patawarin mo ako, anak," nakita niya itong umiiyak."Hindi ko maintindihan, naguguluhan ako! Bakit pati ikaw? Bakit ma?!" Hinawakan niya ang kaniyang ulo dahil sa tingin niya ay kahit anong oras ay mabibiyak na ito sa sobrang sakit."Hayaan mo akong mag-paliwanag, anak." Umiiyak na sabi ng ina.
Araw ng Linggo, naglilinis silang mag-ina. Natapos na nila ang sala kaya tumungo si Clover sa kaniyang kwarto para doon naman mag-linis. Kinuha niya ang dalawang airpods niya at sinalpak sa kaniyang tenga at pinatugtog ang "Alone, pt II" by Ava Max & Alan Walker.Una niyang niligpit kaniyang kama, saka sinunod ang kaniyang maliit na bookshelf na naroon sa study table niya. May laman ito ng mga pocketbooks na na-kolekta niya. Pakanta-kanta siyang pinapagpagan ang mga libro gamit ang feather duster ng bigla siyang may napansin naisang maliit na square na hindi pamilyar sa kaniya, kunot-noo niya itong kinuha.No'ng tinignan niya itong mabuti ay nakita niya na may bilog ito sa gitna at pinapalibutan pa ng anim na bilog. Chineck niya ito ang gilid ay may nakita siyang lagayan ng TF card at USB."Ano kaya ang bagay na 'to?" kunot-noo siyang bumaba habang hinahawakan ang maliit na baga
Hindi nagtagal ang lagnat kay Clover. Dalawang araw lang ay lumayas na agad ito sa katawan niya. Paano ba naman, tudo alaga si Tashia habang may sakit siya na para bang responsibilidad siya nito.Naupo siya sa sofa at nag-bukas ng Facebook. Hindi niya mapigilan ang sarili na hindi i-check ang account ni Percy, pero dismayado siya ng makitang naka-deactivate pa rin ito.Busy siya sa pag-scroll ng newsfeed niya ng mag-chat si Tashia.Tashia Lovill: Pasensiya na, hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo.Clover Clynn Delgado: Nitong mga araw, bakit ang drama mo? Hindi ka naman ganiyan ah?Tashia Lovill: Hindi na ba ako p'weding mag-drama? Ikaw lang may karapatan?Clover Clynn Delgado: Wala naman akong sinabi.Tashia Lovill: Iyon naman pala e.Clover Clynn Delgado: Maraming salamat pala sa pag-aalaga sa 'kin.&n
Habang tumatagal, parang nasasanay na si Clover. Pero iyong sakit, hindi pa rin nagbabago. Nanatili pa rin ito sa puso niya. Masanay man siya, iyong pag-asa hindi pa rin nawawala sa kaniya. Kaya araw-araw niyang china-chat si Percy kahit alam niyang matutulog at magigising siyang walang reply galing dito.Clover Clynn Delgado: Baby, kamusta kana? 8 days ka ng hindi online. Anong balita sa 'yo?Clover Clynn Delgado: Sobrang miss na miss na kita. Huhu!Clover Clynn Delgado: Paramdam ka naman oh.Clover Clynn Dlgado: Pa'no na kita sasagutin niyan kung hindi ka nagpapa-ramdam?|seen 09:52|Clover Clynn Delgado: Totoo ba 'tong nakikita? Online ka?Clover Clynn Delgado: Online ka nga! Uwooo, baby! Sobrang na-miss kita.|Percy is typing|Percy Wilson: Nag-online ako para magpa-alam. I'm leaving this account, goodbye.
Ang dating good-morning chats na galing kay Percy ay wala na. Wala ng natatanggap si Clover, naging inactive na rin ito sa social media. Kung gaano kabilis nabuo 'yong feelings niya para rito ay ganoon rin kabilis nawala 'yong kung ano mang meron sa kanila.Kahit ganoon ay patuloy pa rin ang pag-chat niya rito, nagba-bakasakaling makakatanggap siya muli ng chat mula kay Percy. Pero tila ba habang lumilipas ang araw ay nagiging malabo na 'yon na siyang rason kung bakit lalo lang siyang nasasaktan.Clover Clynn Delgado: Hi baby! Kamusta kana?|Clover is typing...|Clover Clynn Delgado: Sobrang miss na kita.|Clover is typing...|Clover Clynn Delgado: Nasa banyo ka na naman nu? Hahaha!|Clover is typing...|
Alas nuwebe ng gabi ng muling mag-online si Percy. Gustong-gusto niya na itong tanungin. Kailangan niyang malinawan, dahil hangga't hindi niya nalalaman ang dahilan kung bakit nagkaka-ganoon si Percy ay mas lalo lang siyang nasasaktan. Clover Clynn Delgado: Percy? Percy Wilson: Yes? Clover Clynn Delgado: May problema ba tayo? Percy Wilson: Huh? What do you mean? Clover Clynn Delgado: Bakit ganito ka? Percy Wilson: Hindi kita maintindihan. Clover Clynn Delgado: Hindi rin kita maintindihan. |Clover is typing...| Clover Clynn Delgado: Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ka. Hindi ko alam kung bakit nitong mga araw ang ikli ng replies mo. Sa totoo lang, kaya ko namang intindihin 'yon e! Pero 'yo
Tulala si Clover habang nakatingin sa bintana ng kaniyang kwarto. Gustong-gusto niya ng sagutin si Percy pero ayaw niyang isipin nito na easy-to-get siyang babae. "Aish! Sasagutin ko na ba o hindi?" tanong niya sa sarili. "Hindi ka sasagutin niyang bintana," salita ng tao sa likuran niya. Napabalikwas siya ng makita si Tashia na pasimpleng nakaupo sa kama niya. "Gusto mo bang mamatay ako sa takot?!" bulyaw niya. "Kung pwede lang sanang pumatay ng tao gamit ang pananakot, marami na akong napatay, isa ka na do'n," sabi nito habang nakatitig sa kaniyang kuku sa kamay na may kulay pula. "Ba't ba ang harsh mo?" Pumunta siya sa harap nito at nagpamewang."Hindi harsh ang tawag diyan," sagot nito. "Aish! Bakit ka ba nandito?" inis na umupo siya sa tabi nito."Umalis si mama, bored ako," wika nito.