Alas otso nang magising muli si Clover. Laking pasasalamat niya na hindi niya napanaginipan ang STICK-O na sinend sa kaniya ni Percy kanina. Isang oras niya ring inisip ang tungkol sa picture na 'yon. Hinihiling na sana hindi niya na lang iyon nakita.
Pagka-open niya ng facebook at may nagulat siya ng makitang may 10 unread messages galing kay Percy. Isa-isa niyang itong binasa at napangiti siya dahil doon.Percy Wilson: Hala nag-out! Percy Wilson: Oyy bata! Nandiyan kapa? Percy Wilson: Hoyy! Percy Wilson: Ito naman, biro nga lang 'yon. Percy Wilson: Bata! Percy Wilson: Sorry na. Percy Wilson: Hindi ako matutulog hangga't hindi ka nag-o-online. Percy Wilson: Seryoso ako. Percy Wilson: Sorry na kasi. Please? Percy Wilson: Please? Natakpan niya ang bibig ng makitang online ito. Huwag niyang sabihing... Clover Clynn Delgado: Oyy! Huwag mong sabihing hindi ka pa natutulog hanggang ngayon? Percy Wilson: Hindi pa nga. Hinihintay kita. Clover Clynn Delgado: Nasisiraan ka na ba? Percy Wilson: Kapag nagbitaw ako ng salita, seryoso ako doon. Clover Clynn Delgado: Matulog ka na! Percy Wilson: Sabihin mo munang bati na tayo. Clover Clynn Delgado: Matulog kana sabi! Percy Wilson: Hindi ako matutulog. Clover Clynn Delgado: Aish! Oo na, bati na tayo. Percy Wilson: Talaga? Totoo? Clover Clynn Delgado: Oo nga! Percy Wilson: Seryoso ka huh? Clover Clynn Delgado: Ang kulit! Binabawi ko na. Percy Wilson: Oo na nga, matutulog na. Pero saglit. Clover Clynn Delgado: Ano na naman? Percy Wilson: Akin na number mo. Clover Clynn Delgado: Bakit? Ayaw ko. Percy Wilson: Akin na sabi! Clover Clynn Delgado: Aanhin mo ba? Baka pagti-tripan mo na naman ako! Percy Wilson: Hindi, delete ko agad. Basta akin na kasi! Clover Clynn Delgado: Okay. 09××××××××××. Percy Wilson: Okay, salamat! Good morning bata. |Percy logged out| Kumunot noo niya, "Nababaliw na siya.""Ano namang gagawin niya sa number ko? Kapag talaga pinag-tripan niya ako--" hindi na natapos ang sasabihin niya ng makatanggap siya ng text.Pagkabasa niya ay literal na napangaga siya... -------------------------------------------------------From: TNT 23March 08:39: REGULAR 500 is successfully loaded to 639×××××××××from 639×××××××××-------------------------------------------------------"Waahh! Sobrang nababaliw na siya." Sigaw niya.--Walang bagong nangyari sa buhay ni Clover nitong bakasyon. Ito ang rason kung bakit minsan hindi niya na nagugustuhan school vacation."Good morning, God!" bati niya habang naka-ngiting nakatingin sa itaas. Kinuha niya ang cellphone niya na nakapatong sa study table. Malaking parte na ng buhay niya ang social media, kung wala ito hindi niya alam kung anong mangyayari sa kaniya. Nag-open siya ng Facebook. As usual ay hindi niya in-open ang messages dahil tiyak na maiinis lamang siya. Abala siya sa pag-scroll down ng mga post sa feeds niya ng may bagong message nag-poop up sa messenger niya. Percy Wilson: Oyy! Gising kana? Clover Clynn Delgado: Stating an obvious? Percy Wilson: Sorry naman. Kumain kana? Clover Clynn Delgado: Hindi pa. Percy Wilson: Kakain kana o kakainin kita? Clover Clynn Delgado: Kay aga-aga ang basa na niyang bunganga mo, ano? Percy Wilson: Naku! Pa-enosente pa 'to e, tanda ko pa 'yong reply mo sa comment ko. Clover Clynn Delgado: Huh? Anong comment? Alin doon?Percy Wilson: Iyong, "Bigger than your balls. Uhm, bigger than the universe rather." Clover Clynn Delgado: Hahahaha! Natatandaan mo pa 'yon? Percy Wilson: Paano ko makakalimutan 'yon e, minaliit mo lang naman 'tong balls ko. Clover Clynn Delgado: Hahahaha! May balls kaba? Hindi ako updated. Percy Wilson: Naku, baka i-send ko 'to sa 'yo. Clover Clynn Delgado: No thanks! Hindi ako interesado. Percy Wilson: Ikaw palang ang unang babaeng nang-insulto sa balls ko. Kaya, Clover Clynn Delgado, humanda ka. Hindi na kita papakawalan. Clover Clynn Delgado: Ay hala siya! Okay kalang? Ikain mo nalang 'yan, sizt. Percy Wilson: Bahala ka kung ayaw mong maniwala. Clover Clynn Delgado: O siya, kakain na ako. Percy Wilson: Okay. Nakangiting binalik niya ang cellphone sa study table niya at bumaba na para kumain.--Nagising siya dahil sa tunog na nanggagaling sa cellphone niya. Sobrang late nang natulog si Clover kagabi kaya nakalimutan niyang i-turn off ang wifi. Gustong-gusto niya pang matulog pero nang tinignan niya ang oras sa cellphone niya ay mabilis pa sa alas kuwatrong bumangon siya sa kama. Ito ang unang beses na nagising siya ng alas dyes na ng umaga, at tiyak na magiging huli na. Kasalanan ito ni Percy kung bakit gabi na siyang natulog. Nilibang ba naman siya hanggang sa hindi na niya namalayan na alas dose na pala ng umaga.Tinignan niya ang mga chats na nag-poop up sa messenger niya. Nainis siya sa unang pangalan na nakita niya. Christian Tupaz: Good morning! Clover Clynn Delgado: Ano na namang kailangan mo? Christian Tupaz: Nagba-bakasakaling nagbago ang isip mo. Clover Clynn Delgado: Hindi ka ba nakakaintindi? Christian Tupaz: Nakakaintindi naman. Clover Clynn Delgado: E 'di sana naiintindihan mo na ayaw kitang makita dito sa messenger ko. Christian Tupaz: Bakit ba galit na galit ka sa 'kin? Wala naman akong ginagawang masama ah? Clover Clynn Delgado: Ewan ko sa 'yo! Kausapin mo sarili mo. Christian Tupaz: Oyy teka! Wala ka bang napapansin? Clover Clynn Delgado: Ano na naman ba? Christian Tupaz: Hindi mo ba napapansin na parehas ang first letter ng names na 'tin? Clover Clynn Delgado: Hindi ko 'yan pangalan, pangalan ng aso namin 'yan. Christian Tupaz: Ibig sabihin meant to be kami ng aso niyo? Ang sweet naman. Clover Clynn Delgado: Blaa! Blaa! Blaa! Hindi niya na pinansin ang mga reply pa nito dahil may iba siyang hinahanap. Nang makita niya itong online ay dali-dali niya itong chinat. Clover Clynn Delgado: Woii! Percy Wilson: Yes? Are you lost baby girl? Clover Clynn Delgado: Hindi ako nawawala tanga! Percy Wilson: Ang outdated naman ng batang 'to. Clover Clynn Delgado: Ano ba kasi 'yan? Percy Wilson: Wala, nvm. Clover Clynn Delgado: Okay. Percy Wilson: Sinabihan mo akong huwag magsabi ng okay, tapos ikaw 'tong nagsasabi. Clover Clynn Delgado: Paki mo ba? Just don't use it on me. Percy Wilson: Alam mo kayong mga babae hindi ko maintindihan. Clover Clynn Delgado: Alam mo kung bakit hindi mo kami maintindihan? Kasi lalaki ka. Jusmee naman! Percy Wilson: Wow ang galing! Pa'no mo nalaman? Clover Clynn Delgado: Ewan ko sa 'yo. (Clover is typing...) Clover Clynn Delgado: Percy? Percy Wilson: Yes, baby? Clover Clynn Delgado: Hindi ako nakapag-pasalamat sa 'yo noong nakaraang araw. Thank you pala sa load. Percy Wilson: Sus! Maliit na bagay. Clover Clynn Delgado: Oyy! Ang laki ng bagay 'yon. Tamang-tama lang kasi nagloloko wifi namin. Next week pa siguro maaayos. Percy Wilson: Basta, huwag ka na muling magtampo. Naiinis ako kasi hindi kita kayang lambingin. Clover Clynn Delgado: Bakit? Percy Wilson: It's so not cool. Clover Clynn Delgado: Ah, gano'n ba? Hehe. Sige, maliligo muna ako. Percy Wilson: Bakit ka nagpapaalam? Gusto mo bang samahan kita? Clover Clynn Delgado: Gaga! Sabi mo nga diba? Bastos naman kapag hindi ako nagpaalam. Percy Wilson: Sige, umalis kana. Baka hindi ako nakapag-pigil, magte-teleport talaga ako papunta diyan. Clover Clynn Delgado: Bastos! Percy Wilson: Just kidding around. Hahaha! Clover Clynn Delgado: Okay. |Clover Clynn logged out|Araw ng Sabado, umaga palang ay nagising na si Clover para maglinis ng kaniyang silid. Nitong mga nakaraang araw ay kama nalang ang naayos niya dahil nawili na siya kaka-peysbok. Nakalimutan niyang ayaw na ayaw pala niya sa makalat na lugar. Sinalpak niya ang airpods sa kaniyang dalawang tenga at nagpatugtug ng, "Bad Guy" ni Billie Eilish. She loves music, so much that she cannot live without it. Ito ang bumubuo ng pagkataoo niya. Whenever she is sad, music is there. Maliban sa Ice cream ay ito rin ang nagiging kasangga niya sa kalungkutan. Sumasayaw at kumakantang nagwawalis siya ng sahig. Hindi siya magaling sumayaw, tama lang. Pero kung kantahan lang din ang labanan, hindi siya magpapatalo. "I'm a bad guy... Tororott tororottt tororott~" Giwang diyan, giwang dito ang ginagawa niya. Nang matapos siya sa kaniyang ginagawa ay naupo muna siya sa upuan na nasa kwarto. Umagang-umaga ay tagatak na ang pawis niya which
Sabado ng hapon, habang kumakain ay biglang may naisipang kalokohan si Clover na tiyak gagawin niya mamaya kay Percy."I-prank ko kaya siya?" Nakangiting tugon niya sa sarili.Dali-dali niyang inubos ang pagkaing nasa harap niya at dinampot ang cellphone na nasa mesa.Nag-open siyang Facebook at saktong online pa si Percy. Clover Clynn Delgado: Woii! Percy Wilson: Yes, baby? Clover Clynn Delado: Baby mo mukha mo! Percy Wilson: Ba't napa-chat ka? Clover Clynn Delgado: May sasabihin sana ako, huwag kang mabibigla. Percy Wilson: What is it? Clover Clynn Delgado: Natatakot ako. Baka kasi i-judge mo ako. Percy Wilson: Ano nga kasi iyon?
Nagising si Clover dahil sa nakakabulabug na tunog galing sa baba. Sobrang inaantok pa siya kaya tinakpan niya ang kaniyang tenga gamit ng puting unan na ginagamit niya. Pero kahit anong gawin niya ay nakakalusot pa rin ang tunog na iyon. Inis na napaupo siya sa kama, "Nagzu-zumba na naman siya panigurado." Nakalimutan niyang araw pala ngayon ng Linggo. Ibig sabihin narito ang mama niya. Hindi talaga siya nakakatulog ng mabuti kapag day-off nito. "Good morning, God!" bati niya habang nakatingin sa taas.Bumaba siya at doon nakita ang ina sa sala na ginagaya ang mga taong sumasayaw sa screen ng TV. "Gising kana pala, anak," masayang wika nito habang gumigiwang-giwang."Nagising lang naman ako dahil sa lakas niyang music niyo. Sana tinaasan niyo pa ang volume, nahiya pa kayo." Umirap siya at nagsimula ng maglakad papuntang kusina."Ikaw naman. Halika rito, sabayan
Pagkatapos maglaba ni Clover ay saglit siyang nagpahinga. Makaraan ng limang minuto ay nag-open na siya ng Facebook. Nakalimutan niyang magpapalit pala sana siya ng profile kahapon. Once a month lang siya kung magpalit ng profile kaya dapat maganda talaga. Pinili niya ang kaniyang picture na naka-brown na cargo pants at isang sleeveless na shirt. Naglagay lang siya ng caption na, 'She's falling, doesn't even know it yet.' Na galing sa lyrics ng Night Changes by One Direction which is her favorite band, bias niya doon si Harry Style. |POSTED|Nasa isang minuto palang ay humakot na agad na ito ng 100 reacts. Dapat nga ay matuwa siya dahil dito ngunit hindi. Biglang nag-poop up ang isang chat head sa screen niya.Percy Wilson: She's falling, doesn't even know it yet? Sino tinutukoy mo diyan? Clover Clynn Delga
Alas syete na ng matapos ni Clover ang kaniyang mga gawain . Tinapos niya na lahat ng sa gano'n ay malaya na siyang makakapag-chat kay Percy. Pagka-open niya ng Facebook ay napangiti siya ng malapad ng makitang may chat na ito.Percy Wilson: Hi baby! Clover Clynn Delgado: Bakit ba gusting-gusto mo akong tawaging baby? Percy Wilson: Nagpa-practice na. Clover Clynn Delgado: Confident ka talaga, ano? As if naman papatulan kita. Percy Wilson: Sure ako diyan. Limited edition lang kaya ako. Clover Clynn Delgado: Wala akong pakialam. Percy Wilson: Siyanga pala. Sabi mo kanina na-miss mo ako. Clover Clynn Delgado: May sinabi ba akong gano'n? Hindi ko matandaan. Percy Wilson: Hindi ba pweding kahit
Alas syete ng gabi, oras ng paguwi ng ina ni Clover. Nitong nakaraang Linggo ay hindi na sila nakakapag-usap ng matagal dahil naging busy na rin siya kaka-cellphone. Gusto niya kahit ngayon gabi lang ay makapag-usap man lang sila, pakiramdam niya ang layo na nila sa isa't-isa.Halos kinse minutos din siyang naghintay bago dumating ito na may bitbit na isang itim na bag kung saan nakalagay ang mga gamit nitong pang-opisina. Sinalubong niya agad ito ng isang halik sa pisnge. "Magandang gabi, ma," bati niya."Magandang gabi rin, Cece. Kumain ka na ba?" tanong nito habang hinahawakan ang kaniyang leeg. "Hindi pa ma, hinihintay kita." Kinuha niya ang bag sa ina at binigay naman agad nito."Dati-rati naman, nauuna kang kumain diba?" kunot-noong tanong nito."E, wala nga kasi akong gana kapag walang kasama," sagot niya. Ramdam n
Kakatapos lang manood nina Clover at Tashia ng Friend Request na sana ay noong isang araw pa dapat nila napanood kaso hindi nga lang bumalik si Tashia pagkatapos umuwi para tignan ang kaniyang sinaing. "Tashia, p'weding dito kana muna?" tanong niya. "Bakit naman? Gusto mo pa manood?" tanong nito pabalik. "Hindi naman, wala kasi akong kasama." Tulad ng ina niya ay minsan na lang rin sila magka-usap ni Tashia. Mga once or twice a week nalang, hindi niya rin alam kung anong pinagkaka-busyhan nito. "Palagi ka namang walang kasama." Natawa ito kaya sinamaan niya ng tingin. "Tell me, what's bothering you?" tanong nito na siyang ikinagulat niya. Hindi niya alam kung may pagka-mind reader ito o ano."Huh? What do you mean?" kunot-noong tanong niya."Common! Basang-basa na kita, Clover." Nag-smirk ito. Kinikilabutan talaga siya
Masayang nagising si Clover dahil nalampasan niya ang unang araw ng dare ni Tashia. Nalampasan niya kahapon kaya siguradong-sigurado siya malalampasan niya ulit ngayon."Good morning, Lord! One more day to go makikita ko na ang One Direction!" masaya niyang bati.Biglang lumukot ang mukha niya, "Makikita ko nga ang 1D, pero pa'no kung si Percy naman ang hindi magparamdam?" nagpalabas siya ng mabigat na buntong hininga.Natatakot siyang mangyari iyon kahit hindi niya alam kung anong magiging reaksyon niya. Nasanay siyang araw-araw na silang magka-chat, at kinakabahan siyang ito na ang magiging huli."Kamusta na kaya siya? Panigurado, nagaalala na sa 'kin iyon," nakayuko niyang sabi.Nagulat siya ng kusang gumalaw ang paa't kamay niya papunta sa drawer. Lumaki ang mata niya ng makita ang cellphone na nasa kaniyang kamay niya."Babasahin ko lang talaga, promise! Hindi ako magre-r
Natapos ang tatlong buwan ng bakasyon, sa tatlong buwan na 'yon ay maraming nangyari sa buhay ni Clover. Malungkot man ay nangingibabaw sa kaniya ang saya, dahil sa pangyayaring iyon ay mas naging mas malakas silang lahat. Hindi lang siya ang nakakuha ng leksyon, pati na rin ang ina niya, si Tashia pati na rin si Christian. Simula noong mangyari iyon ay naging maayos na ang ugali niya siya sa social media, hindi lang sa lalaki pero pati na rin sa mga babae. Kung may nga natutunan man siya iyon ay dapat gamitin ng maayos ang social media, hindi dahil sikat ka ay mawawala na ang respeto mo sa kapwa mong gumagamit din nito. Hindi iyong tungkol sa kung gaano ka ka-sikat, pero kung paano mo tratuhin ang kapwa mo kahit sa social media lang 'yan. Maaaring hindi ka man niya makita, pero kapay iyan sinabihan mo ng masasakit na salita, walang pinagka-iba iyan kapag sinabihan mo sa personal. Masasaktan at masasaktan ang taong sinabihan mo. Lahat ng tao ay nas
Isang araw, nagising nalang si Clover na wala na ang sakit sa puso niya. Siguro dahil tinanggap niya na ang lahat-lahat, iniisip niyang lahat ng nangyari sa kaniya ay may rason. Hindi man naging madali sa kaniya ang pagtanggap na hindi totoo ang taong minahal niya, pero sa huli ay nakaya rin naman ng puso niya.Alas syete ng gabi, oras ng pag-uwi ng ina. Gusto niya itong kausapin, gusto niyang maayos na lahat ng sa gano'n ay hindi na sila nag-iiwasan.Kinakabahan siyang umupo sa sofa, hindi niya alam kung paano niya ito kakausapin. Abala siya sa pagiisip ng mga bagay na p'wede niyang sabihin pagkarating nito ng biglang bumukas ang pinto at iniluwal nito ang kaniyang ina na may bitbit na isang bag.Dumiretsyo lang ang lakad nito, alam niyang nagpapanggap lang itong hindi siya nakita."Ma? P'wede ba tayong mag-usap?" tanong niya.
Pagkamulat niya ay bumungad agad sa kaniya ang isang puting kisame, takot siya sa hospital kaya agad niyang iginaya ang paningin sa paligid. Nakahinga siya ng malalim ng malamang mali ang iniisip niya.Bigla na namang sumikip ang dibdib niya ng makita si Tashia at ang inang nakatayo sa gilid ng kamang hinihigaan niya."Mabuti naman at gising kana, anak," dali-daling lumapit ang kaniyang ina papunta sa kama."I'm sorry, hindi ko alam na aabot ito sa ganito. Patawarin mo ako, anak," nakita niya itong umiiyak."Hindi ko maintindihan, naguguluhan ako! Bakit pati ikaw? Bakit ma?!" Hinawakan niya ang kaniyang ulo dahil sa tingin niya ay kahit anong oras ay mabibiyak na ito sa sobrang sakit."Hayaan mo akong mag-paliwanag, anak." Umiiyak na sabi ng ina.
Araw ng Linggo, naglilinis silang mag-ina. Natapos na nila ang sala kaya tumungo si Clover sa kaniyang kwarto para doon naman mag-linis. Kinuha niya ang dalawang airpods niya at sinalpak sa kaniyang tenga at pinatugtog ang "Alone, pt II" by Ava Max & Alan Walker.Una niyang niligpit kaniyang kama, saka sinunod ang kaniyang maliit na bookshelf na naroon sa study table niya. May laman ito ng mga pocketbooks na na-kolekta niya. Pakanta-kanta siyang pinapagpagan ang mga libro gamit ang feather duster ng bigla siyang may napansin naisang maliit na square na hindi pamilyar sa kaniya, kunot-noo niya itong kinuha.No'ng tinignan niya itong mabuti ay nakita niya na may bilog ito sa gitna at pinapalibutan pa ng anim na bilog. Chineck niya ito ang gilid ay may nakita siyang lagayan ng TF card at USB."Ano kaya ang bagay na 'to?" kunot-noo siyang bumaba habang hinahawakan ang maliit na baga
Hindi nagtagal ang lagnat kay Clover. Dalawang araw lang ay lumayas na agad ito sa katawan niya. Paano ba naman, tudo alaga si Tashia habang may sakit siya na para bang responsibilidad siya nito.Naupo siya sa sofa at nag-bukas ng Facebook. Hindi niya mapigilan ang sarili na hindi i-check ang account ni Percy, pero dismayado siya ng makitang naka-deactivate pa rin ito.Busy siya sa pag-scroll ng newsfeed niya ng mag-chat si Tashia.Tashia Lovill: Pasensiya na, hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo.Clover Clynn Delgado: Nitong mga araw, bakit ang drama mo? Hindi ka naman ganiyan ah?Tashia Lovill: Hindi na ba ako p'weding mag-drama? Ikaw lang may karapatan?Clover Clynn Delgado: Wala naman akong sinabi.Tashia Lovill: Iyon naman pala e.Clover Clynn Delgado: Maraming salamat pala sa pag-aalaga sa 'kin.&n
Habang tumatagal, parang nasasanay na si Clover. Pero iyong sakit, hindi pa rin nagbabago. Nanatili pa rin ito sa puso niya. Masanay man siya, iyong pag-asa hindi pa rin nawawala sa kaniya. Kaya araw-araw niyang china-chat si Percy kahit alam niyang matutulog at magigising siyang walang reply galing dito.Clover Clynn Delgado: Baby, kamusta kana? 8 days ka ng hindi online. Anong balita sa 'yo?Clover Clynn Delgado: Sobrang miss na miss na kita. Huhu!Clover Clynn Delgado: Paramdam ka naman oh.Clover Clynn Dlgado: Pa'no na kita sasagutin niyan kung hindi ka nagpapa-ramdam?|seen 09:52|Clover Clynn Delgado: Totoo ba 'tong nakikita? Online ka?Clover Clynn Delgado: Online ka nga! Uwooo, baby! Sobrang na-miss kita.|Percy is typing|Percy Wilson: Nag-online ako para magpa-alam. I'm leaving this account, goodbye.
Ang dating good-morning chats na galing kay Percy ay wala na. Wala ng natatanggap si Clover, naging inactive na rin ito sa social media. Kung gaano kabilis nabuo 'yong feelings niya para rito ay ganoon rin kabilis nawala 'yong kung ano mang meron sa kanila.Kahit ganoon ay patuloy pa rin ang pag-chat niya rito, nagba-bakasakaling makakatanggap siya muli ng chat mula kay Percy. Pero tila ba habang lumilipas ang araw ay nagiging malabo na 'yon na siyang rason kung bakit lalo lang siyang nasasaktan.Clover Clynn Delgado: Hi baby! Kamusta kana?|Clover is typing...|Clover Clynn Delgado: Sobrang miss na kita.|Clover is typing...|Clover Clynn Delgado: Nasa banyo ka na naman nu? Hahaha!|Clover is typing...|
Alas nuwebe ng gabi ng muling mag-online si Percy. Gustong-gusto niya na itong tanungin. Kailangan niyang malinawan, dahil hangga't hindi niya nalalaman ang dahilan kung bakit nagkaka-ganoon si Percy ay mas lalo lang siyang nasasaktan. Clover Clynn Delgado: Percy? Percy Wilson: Yes? Clover Clynn Delgado: May problema ba tayo? Percy Wilson: Huh? What do you mean? Clover Clynn Delgado: Bakit ganito ka? Percy Wilson: Hindi kita maintindihan. Clover Clynn Delgado: Hindi rin kita maintindihan. |Clover is typing...| Clover Clynn Delgado: Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ka. Hindi ko alam kung bakit nitong mga araw ang ikli ng replies mo. Sa totoo lang, kaya ko namang intindihin 'yon e! Pero 'yo
Tulala si Clover habang nakatingin sa bintana ng kaniyang kwarto. Gustong-gusto niya ng sagutin si Percy pero ayaw niyang isipin nito na easy-to-get siyang babae. "Aish! Sasagutin ko na ba o hindi?" tanong niya sa sarili. "Hindi ka sasagutin niyang bintana," salita ng tao sa likuran niya. Napabalikwas siya ng makita si Tashia na pasimpleng nakaupo sa kama niya. "Gusto mo bang mamatay ako sa takot?!" bulyaw niya. "Kung pwede lang sanang pumatay ng tao gamit ang pananakot, marami na akong napatay, isa ka na do'n," sabi nito habang nakatitig sa kaniyang kuku sa kamay na may kulay pula. "Ba't ba ang harsh mo?" Pumunta siya sa harap nito at nagpamewang."Hindi harsh ang tawag diyan," sagot nito. "Aish! Bakit ka ba nandito?" inis na umupo siya sa tabi nito."Umalis si mama, bored ako," wika nito.