“SIGURO, nagtataka kayo dahil biglaan ang family dinner na ito,” pagsisimula ni Dominic. “I don’t know how to say this but we have a very special announcement to all of you.” Mabilis nitong tiningnan si Jameson na nakangiti lamang habang ito ay nagsasalita.
“Honey, kailangan mo na bang i-announce o after ng dinner na lang?” tanong ni Katherine na asawa nito.
“What do you think, Jade and Jameson?” Muli nitong nilinga ang mag-asawa na sabay pang ngumiti.
“I think we should eat first,” si Jameson.
“I think that’s a good idea,” pagsang-ayon nito. “Kumain muna tayo bago natin pag-usapan ang espesyal na announcement.”
“Come on, kids! Kumain lang kayo,” si Katherine. “Princess, huwag kang mahihiya ha? Para na tayong isang pamilya rito, hmn?”
“Thanks, Tita.”
“Oh, Princess! Hindi mo lang alam kung gaano mo ako napasaya ngayon na nakita na kita sa personal. I’ve been looking forward to meet you for ages! Alam kong you have workloads to do kaya naman masaya ako na nakasama ka namin ngayon.” Masigla itong ngumiti. “Just grab anything you want to eat, okay?”
“Opo.”
“That’s what I like you, Princess. You’re not only gorgeous, you’re so kind!”
“Thanks for the compliment, Tita. I really appreciate it,” nahihiyang tugon ni Princess.
Tahimik lang na nakamasid si Ethan. Pilit iniisip kung ano ang special announcement na dapat ay sasabihin na ng kanyang Daddy.
It’s a family dinner with the Locsin family. I wonder why they’re here.
“Kuya, bakit ayaw mo yatang kumain? Mapapagalitan ka ni Mom kapag nakita kang halos walang gana sa harap ng hapag-kainan. May bisita pa naman tayo,” ani ni Margo matapos siyang sikuhin.
“May iniisip lang ako.”
“Asus, na-starstruck ka kay Ate Princess no? Ang ganda niya, as in sobra!” pasigaw na bulong ni Margo. “Mamaya magpapa-picture ako sa kanya.”
“Bakit?”
“Anong bakit? Hindi mo ba siya kilala? Isa siyang sikat na model kaya bihira lang ang pagkakataon na magkaroon ako ng picture niya. Ang sabi ni Mom sa akin noon, sobrang busy daw niya sa trabaho dahil marami siyang international photoshoot. Pati ang ibang international models humahanga sa kanya kasi napaka-professional niya sa trabaho.”
“Totoo iyan,” sabad ni Kaiden. “Marami din sa mga kaklase ko ang mga nagkakagusto sa kanya. Tiyak na maiinggit ang mga iyon kapag nakapagpa-picture ako sa kanya mamaya.”
Nahulog siyang lalo sa malalim na pag-iisip. Kaya pala pamilyar sa kanya ang mukha ni Princess. Hindi na rin mabilang sa kanyang daliri kung ilang beses niyang nakita ito sa mga magazines. Siya pala ang nag-iisang anak ng mag-asawang Locsin na matagal ng kinukwento sa kanila ng mga magulang.
“I think it’s time to announce that next month we will all attend a wedding of our family,” ani ni Dominic nang makitang halos tapos na ang lahat kumain.
“Wedding?” si Kaiden. “Sino ang ikakasal, Dad?” Nakakunot ang noo nito.
Mahina itong tumikhim. “Actually, matagal na namin ito napag-usapan. At natitiyak namin na ito ang tamang panahon para malaman ninyong lahat na ikakasal na sa susunod na buwan si Ethan at Princess.”
Sunud-sunod na napalunok si Ethan. Kahit kailan ay hindi niya ugaling sumuway sa kahit na anong nais ng kanyang mga magulang. Pero bakit parang hindi siya sang-ayon sa kasal na sinasabi ng kanyang Daddy?
“Mom, totoo po ba ang sinabi ni Dad?” tanong ni Margo na namimilog ang mga mata. Halatang hindi ito makapaniwala sa tinuran ng ama.
“Yes, Margo. Ethan, hindi namin sinabi sa iyo ng Daddy mo dahil katulad mo ay hindi rin alam ni Princess ang tungkol sa kasal ninyong dalawa.”
Sinulyapan niya si Princess na napatitig sa mga magulang nito. Tila may nais itong isatinig na hindi nito na masabi.
“Mom, para saan po ang kasal na nais ninyong mangyari?” lakas-loob niyang tanong.
“Son, kapwa napagkasunduan na namin ito noong maliit pa kayo at sa tingin namin ay ito na ang tamang pagkakataon. Nasa tamang edad na kayong dalawa at ito lang ang tangi naming hiling… ang makasal kayo.”
“Pero, Mom – “
“Ethan, magtiwala kayo sa amin ni Princess. Para rin ito sa inyong dalawa. We know na mabibigla kayo, inaasahan na namin iyon. Sigurado kami na sasabihin ninyong hindi kayo dapat makasal dahil hindi ninyo man lang kilala ang isa’t isa hindi ba? Huwag kayong mag-alala, makikilala ninyo ang bawat isa sa oras na makasal kayo,” mahabang pahayag ni Katherine.
“Wow! I’m so happy for you, Kuya Ethan!” Hindi na siya nakahuma nang yakapin siya ng mahigpit ni Margo kasunod ni Kaiden.
Nang yakapin ni Margo si Princess ay muling nagtama ang kanilang mga mata. Hindi niya maintindihan ang uri ng paninitig nito sa kanya. Wala siyang makapa na pagkadismaya sa dalaga.
Hindi kaya mayroon itong alam tungkol sa kanilang kasal?
Nang nag-iwas ito ng tingin ay napatungo siya. Ikakasal na pala siya next month ngunit wala man lang siyang kaalam-alam. Napailing siya.
“Excuse me po,” mamaya pa ay sabi ni Princess saka tumayo. Mabilis itong sinundan ni Margo saka ni Kaiden. Mukhang mabilis na napaamo ng mga ito ang dalawa niyang kapatid.
Dahil ba iyon sa isa itong sikat na modelo? Hindi naman siguro sapat na dahilan iyon. Pero possible nga kaya na mangyari iyon?
“Ethan, anak, alam kong nabigla ka,” si Dominic. “Sana maunawaan mo kami. Mas mature ka kay Princess kaya inaasahan namin na ikaw ang magdadala ng inyong relasyon. Maayos siyang pinalaki ng Tita Jade at Tito Jameson mo kaya nasisiguro kong hindi magtatagal ay magiging maayos kayong dalawa.”
“Ethan,” tawag sa kanya ni Jade. “Mabait na anak si Princess. Alam naman natin na hindi mahirap ang trabaho niya pero hihilingin sana namin sa iyo na tulungan mo kaming makumbinsi siyang iwan na ang kanyang nakasanayang trabaho. Nag-iisa namin siyang anak at siya lang ang inaasahan naming mamamahala ng negosyong pinaghirapang itayo ni Tito Jameson mo.”
“Matutunan ninyo ring magustuhan ang isa’t isa,” sabad ng Dad niya na kanina pa tahimik na nakikinig. “Alam kong pareho pa kayong abala sa mga karera ninyo pero sana magbigay kayo ng oras sa bawat isa.”
“Susubukan ko po pero hindi ko maipapangako,” aniya. “Excuse me, magpapahangin lang po ako sa labas.”
Pumunta siya sa garden nila nang makitang kasama pa rin ng dalawa niyang kapatid ang babaeng nakatakda na niyang pakasalan. Dinig na dinig niya ang nakakatuwang bungisngis ni Margo na halatang nag-eenjoy na kausap ang dalaga samantalang si Kaiden ay abala sa pagkuha ng larawan.
Maaaring hindi pa iyon ang oras para makapag-usap silang dalawa. Pipilitin niyang lawakan pa ang kanyang pang-unawa ngunit naguguluhan pa rin ang kanyang isip kung paano magsisimula.
Napasinghap siya ng hangin saka bumuntunghininga. It’s not yet the right time. Tumalikod na siya at napagpasyahang magtungo na lamang sa kanyang silid. Gusto niyang makapag-isip ng maayos.
“Kuya Ethan, nandito ka pala!”
Natigil siya sa paghakbang nang marinig ang boses ng bunsong kapatid.
“Halika rito, Kuya!” Bago pa man siya makapagsalita ay nahawakan na siya ng kapatid saka hinila palapit sa dalaga. “Hindi pwedeng hindi ka kasama sa picture. Kuya Kaiden, groupie tayong apat!”
“Okay, say cheese!” ani ni Kaiden at ilang beses na kumuha ng larawan.
“Ate Princess, kayong dalawa naman ni Kuya,” makulit na sabi ni Margo.
“Ha?” tila gulat na tanong ni Princess.
“Sige na, Ate. Kuya huwag ka namang killjoy diyan. Dali na!” Si Margo na ang kusang nagdikit sa kanilang dalawa. “Kuya, hawakan mo sa balikat si Ate Princess. Ate, pwede mo bang hawakan sa baywang si Kuya?”
“O-okay lang ba?” mahina niyang tanong.
“Yeah,” sagot ni Princess.
“Iyan, ganyan nga! Perfect!” sigaw ni Margo. “Kuya Kaiden, gandahan mo ng kuha ah!”
Sinubukan niyang tingnan si Princess. Nakangiti ito habang kinukuhaan sila ng larawan. Napaka-natural at napakaganda.
“Kuya, huwag mo naman masyadong titigan si Ate Princess.” Bigla siyang napalingon kay Margo. “Baka malunod iyan si Ate.”
Dahan-dahan niyang tinanggal ang kamay sa balikat nito saka mabilis na nagpaalam upang tunguhin ang kanyang silid.
[AMARA, are you still awake?] Pinadalhan ni Princess ng mensahe ang kanyang kaibigan nang sa wakas ay nasa loob na siya ng kanyang silid. Nais niyang may makausap upang mahingan sa kalagayan niya. Ikakasal na siya at next na month na iyon. Kahit kailan ay hindi niya naisip na darating siya sa ganoong sitwasyon. Ikakasal siya sa lalaking hindi man lang niya kilala ng lubos. [Yes, babe. What’s up] Laking pasalamat niya talaga na may isang tao na laging handang makinig sa kanya. Kahit nasaan man ito ay hindi nito nakakalimutan siya ano mang oras. Kung bibigyan siya ng pagkakataong humiling, hihilingin niyang sana ay maging kapatid niya si Amara. Ganoon nila pinahahalagahan ang kanilang pagkakaibigan. [I need you.] Iyon ang madalas niyang sabihin sa kaibigan at alam na nito ang ibig niyang sabihin. [Talk to me, babe.] Hindi nga siya nagkamali. Lagi itong may oras para sa kanya. [I’m getting mar
“BRO!” malakas na tawag ni Arvin sa kanya. Kararating niya lang ng opisina at hindi niya akalaing maaga rin pala itong pumasok. “Totoo ba?” Hindi niya ito pinansin. Dire-diretso siyang naupo sa swivel chair matapos isampay ang suot niyang coat. “Bro, grabe ka! Napakaswerte mo talaga! Akalain mo – “ “Ano ba ang tinutukoy mo? Just get straight to the point.” Binuksan niya ang laptop upang magsimula ng magtrabaho. Wala siyang dapat na sayanging oras lalo pa at araw-araw ay may hinahabol silang deadline. “Na-balitaan ko kasi na ikakasal ka na next month.” Bahagyang humina ang boses ni Arvin. “At sa isang Celine Locsin pa!” Nakagat niya ang ibabang labi kasunod ng pag-iling. Kung minsan talaga hindi niya maintindihan si Arvin. Dinaig pa ang isang reporter kung makakalap ng balita. “And who’s Celine Locsin you are talking about?” “Bro, huwag mong sabihin sa akin na hindi mo kilala ang Celine Locs
“ETHAN! Princess!” malakas na sigaw ni Katherine. Malapit ng magsimula ang laro ng basketball kaya naman kanina pa siya silip ng silip sa mga taong pumapasok. Laking tuwa niya talaga nang makita ang dalawa kasama si Arvin. Kahiit paano ay success ang first bonding na nais niyang mangyari sa pagitan nina Ethan at Princess.“Hi, Mom,” bati ni Ethan kasunod ng paghalik nito sa pisngi. “Sinama ko na si Arvin.”“It’s okay! The more, the merrier!,” masayang tugon ni Katherine.“Hi, Tita,” nakangiting bati ni Princess. Nagmano siya saka hinagkan sa pisngi ang ginang.“I’m so happy na narito kayo ngayon. Akala ko ay hindi kayo aabot eh.”“Where’s Dad, Mom?” tanong ni Ethan. Nilinga-linga nito ang paligid. ‘Wala ka bang kasama?”“Kasama ko siya kanina kaya lang may biglaang lakad kaya hinayaan ko na lang. Tutal, darating naman kayo. Maupo na tayo! Magsisimula na ang laro!” excited na ani ni Katherine. “Arvin, halika! Tabi na tayo!”Biglang nakaramdam ng ilang si Princess ngunit hindi niya ipin
TAPOS na ang basketball game ngunit nakapagtatakang tahimik si Princess. Kung maaari lang sana ay umalis na siya at iwan na lang si Ethan ay ginawa na niya. Hindi niya lang kayang gawin dahil sa Mommy nito na malapit sa kanyang mga magulang. Mabuti na lang at nakasuot siya ng sunglasses dahil kung hindi ay malamang nakilala na siya ng tuluyan ng mga tao. Hindi namna niya inaasahan na tanyag siya subalit mainam na mag-ingat. Mawawalan siya ng privacy at iyon ang ayaw niyang mangyari. “Princess, okay ka lang ba?” tanong ni Katherine na nasa tabi niya habang naglalakad. Palabas na sila kasabay ng ibang tao habang nag-uusap naman sina Arvin at Ethan na nasa unahan nila. “Nabigla ka ba kanina?” “Ah, hi-hindi naman po, Tita. Hindi lang po ako sanay na maraming tao.” Pakiramdam niya kasi ay nahihirapan siyang huminga kapag napapalibutan siya ng maraming tao. “Masanay ka na, Princess. Hindi ka naman pababayaan ng aking si Ethan. Ganyan-ganyan lang ang pan
HINDI NA nagtagal si Ethan sa bahay nila Princess. Dahil wala naman ang parents ni Princess ay nagpaalam na ito sa kanya. Babalik pa raw ito ng opisina dahil tumawag si Arvin. May urgent itong dapat asikasuhin. Ihahatid pa sana niya ito sa labas ngunit nagbago ang isip niya. Hindi niya kasi alam kung paano ang tamang sasabihin. Hanggang sa oras na iyon ay hindi pa rin tuluyang kumakalma ang kanyang puso. Kumaway pa ito sa kanya bago tuluyang lumabas ng gate. Isang tipid na ngiti naman ang tinugon niya. Nang mawala na ito sa paningin niya ay dumiretso na siya papasok ng kanyang silid. Hindi pa rin siya makapaniwala na isang iglap lang ay biglang magbabago ang kanyang buhay. Yes, she will be a Rodriguez soon. Hindi magtatagal ay ikakasal na siya, titira sa isang bahay na kasama si Ethan. Wala sa sarili na hinaplos niya ang kanyang labi. Ramdam pa niya ang labi ng lalaki sa kanya. Parang naipinta na roon. It’s her first kiss! Masyadong alig
“THANKS, Raphael.”Kumaway pa si Princess sa lalaki nang makababa ng sasakyan ng lalaki. Si Raphael ay isa rin sa mga modelo na nagtatrabaho sa modeling agency na pinagtatrabahuhan niya. Madalas itong nakangiti sa kanya na lalo pang nakadagdag ng kagwapuhan nito.“No problem, Princess. Anything for you,” sagot ng lalaki saka siya kinindatan.Nginitian niya lang ito saka kumaway ulit. Kung hindi lang siya tinawagan ng kanyang Mommy ay hindi siya uuwi. Nagkaroon pa tuloy ng pagkakataon si Raphael na ihatid siya kahit pa magkaiba ang daan nila.Hinintay niyang makaalis ito bago humakbang patungo sa gate ng kanilang bahay. Agad siyang binati at pinagbuksan ng isa sa kasambahay nila.“Good evening din,” tugon niya. “Sina Mommy at Daddy?”“Nasa dining po. Hinihintay po kayo bago sila kumain.”“Okay. Thank you,” aniya.Saglit niyang ibinaba ang dalang bag sa sofa ng living room bago dumiretso sa dining. Hindi niya lang talaga matanggihan ang kanyang magulang kaya kahit na pagod na pagod siya
HINDI NA nagtagal si Ethan sa bahay nila Princess. Dahil wala naman ang parents ni Princess ay nagpaalam na ito sa kanya. Babalik pa raw ito ng opisina dahil tumawag si Arvin. May urgent itong dapat asikasuhin. Ihahatid pa sana niya ito sa labas ngunit nagbago ang isip niya. Hindi niya kasi alam kung paano ang tamang sasabihin. Hanggang sa oras na iyon ay hindi pa rin tuluyang kumakalma ang kanyang puso. Kumaway pa ito sa kanya bago tuluyang lumabas ng gate. Isang tipid na ngiti naman ang tinugon niya. Nang mawala na ito sa paningin niya ay dumiretso na siya papasok ng kanyang silid. Hindi pa rin siya makapaniwala na isang iglap lang ay biglang magbabago ang kanyang buhay. Yes, she will be a Rodriguez soon. Hindi magtatagal ay ikakasal na siya, titira sa isang bahay na kasama si Ethan. Wala sa sarili na hinaplos niya ang kanyang labi. Ramdam pa niya ang labi ng lalaki sa kanya. Parang naipinta na roon. It’s her first kiss! Masyadong alig
TAPOS na ang basketball game ngunit nakapagtatakang tahimik si Princess. Kung maaari lang sana ay umalis na siya at iwan na lang si Ethan ay ginawa na niya. Hindi niya lang kayang gawin dahil sa Mommy nito na malapit sa kanyang mga magulang. Mabuti na lang at nakasuot siya ng sunglasses dahil kung hindi ay malamang nakilala na siya ng tuluyan ng mga tao. Hindi namna niya inaasahan na tanyag siya subalit mainam na mag-ingat. Mawawalan siya ng privacy at iyon ang ayaw niyang mangyari. “Princess, okay ka lang ba?” tanong ni Katherine na nasa tabi niya habang naglalakad. Palabas na sila kasabay ng ibang tao habang nag-uusap naman sina Arvin at Ethan na nasa unahan nila. “Nabigla ka ba kanina?” “Ah, hi-hindi naman po, Tita. Hindi lang po ako sanay na maraming tao.” Pakiramdam niya kasi ay nahihirapan siyang huminga kapag napapalibutan siya ng maraming tao. “Masanay ka na, Princess. Hindi ka naman pababayaan ng aking si Ethan. Ganyan-ganyan lang ang pan
“ETHAN! Princess!” malakas na sigaw ni Katherine. Malapit ng magsimula ang laro ng basketball kaya naman kanina pa siya silip ng silip sa mga taong pumapasok. Laking tuwa niya talaga nang makita ang dalawa kasama si Arvin. Kahiit paano ay success ang first bonding na nais niyang mangyari sa pagitan nina Ethan at Princess.“Hi, Mom,” bati ni Ethan kasunod ng paghalik nito sa pisngi. “Sinama ko na si Arvin.”“It’s okay! The more, the merrier!,” masayang tugon ni Katherine.“Hi, Tita,” nakangiting bati ni Princess. Nagmano siya saka hinagkan sa pisngi ang ginang.“I’m so happy na narito kayo ngayon. Akala ko ay hindi kayo aabot eh.”“Where’s Dad, Mom?” tanong ni Ethan. Nilinga-linga nito ang paligid. ‘Wala ka bang kasama?”“Kasama ko siya kanina kaya lang may biglaang lakad kaya hinayaan ko na lang. Tutal, darating naman kayo. Maupo na tayo! Magsisimula na ang laro!” excited na ani ni Katherine. “Arvin, halika! Tabi na tayo!”Biglang nakaramdam ng ilang si Princess ngunit hindi niya ipin
“BRO!” malakas na tawag ni Arvin sa kanya. Kararating niya lang ng opisina at hindi niya akalaing maaga rin pala itong pumasok. “Totoo ba?” Hindi niya ito pinansin. Dire-diretso siyang naupo sa swivel chair matapos isampay ang suot niyang coat. “Bro, grabe ka! Napakaswerte mo talaga! Akalain mo – “ “Ano ba ang tinutukoy mo? Just get straight to the point.” Binuksan niya ang laptop upang magsimula ng magtrabaho. Wala siyang dapat na sayanging oras lalo pa at araw-araw ay may hinahabol silang deadline. “Na-balitaan ko kasi na ikakasal ka na next month.” Bahagyang humina ang boses ni Arvin. “At sa isang Celine Locsin pa!” Nakagat niya ang ibabang labi kasunod ng pag-iling. Kung minsan talaga hindi niya maintindihan si Arvin. Dinaig pa ang isang reporter kung makakalap ng balita. “And who’s Celine Locsin you are talking about?” “Bro, huwag mong sabihin sa akin na hindi mo kilala ang Celine Locs
[AMARA, are you still awake?] Pinadalhan ni Princess ng mensahe ang kanyang kaibigan nang sa wakas ay nasa loob na siya ng kanyang silid. Nais niyang may makausap upang mahingan sa kalagayan niya. Ikakasal na siya at next na month na iyon. Kahit kailan ay hindi niya naisip na darating siya sa ganoong sitwasyon. Ikakasal siya sa lalaking hindi man lang niya kilala ng lubos. [Yes, babe. What’s up] Laking pasalamat niya talaga na may isang tao na laging handang makinig sa kanya. Kahit nasaan man ito ay hindi nito nakakalimutan siya ano mang oras. Kung bibigyan siya ng pagkakataong humiling, hihilingin niyang sana ay maging kapatid niya si Amara. Ganoon nila pinahahalagahan ang kanilang pagkakaibigan. [I need you.] Iyon ang madalas niyang sabihin sa kaibigan at alam na nito ang ibig niyang sabihin. [Talk to me, babe.] Hindi nga siya nagkamali. Lagi itong may oras para sa kanya. [I’m getting mar
“SIGURO, nagtataka kayo dahil biglaan ang family dinner na ito,” pagsisimula ni Dominic. “I don’t know how to say this but we have a very special announcement to all of you.” Mabilis nitong tiningnan si Jameson na nakangiti lamang habang ito ay nagsasalita. “Honey, kailangan mo na bang i-announce o after ng dinner na lang?” tanong ni Katherine na asawa nito. “What do you think, Jade and Jameson?” Muli nitong nilinga ang mag-asawa na sabay pang ngumiti. “I think we should eat first,” si Jameson. “I think that’s a good idea,” pagsang-ayon nito. “Kumain muna tayo bago natin pag-usapan ang espesyal na announcement.” “Come on, kids! Kumain lang kayo,” si Katherine. “Princess, huwag kang mahihiya ha? Para na tayong isang pamilya rito, hmn?” “Thanks, Tita.” “Oh, Princess! Hindi mo lang alam kung gaano mo ako napasaya ngayon na nakita na kita sa personal. I’ve been looking forward to meet you for ages! Alam ko
“THANKS, Raphael.”Kumaway pa si Princess sa lalaki nang makababa ng sasakyan ng lalaki. Si Raphael ay isa rin sa mga modelo na nagtatrabaho sa modeling agency na pinagtatrabahuhan niya. Madalas itong nakangiti sa kanya na lalo pang nakadagdag ng kagwapuhan nito.“No problem, Princess. Anything for you,” sagot ng lalaki saka siya kinindatan.Nginitian niya lang ito saka kumaway ulit. Kung hindi lang siya tinawagan ng kanyang Mommy ay hindi siya uuwi. Nagkaroon pa tuloy ng pagkakataon si Raphael na ihatid siya kahit pa magkaiba ang daan nila.Hinintay niyang makaalis ito bago humakbang patungo sa gate ng kanilang bahay. Agad siyang binati at pinagbuksan ng isa sa kasambahay nila.“Good evening din,” tugon niya. “Sina Mommy at Daddy?”“Nasa dining po. Hinihintay po kayo bago sila kumain.”“Okay. Thank you,” aniya.Saglit niyang ibinaba ang dalang bag sa sofa ng living room bago dumiretso sa dining. Hindi niya lang talaga matanggihan ang kanyang magulang kaya kahit na pagod na pagod siya