Chapter 4

“BRO!” malakas na tawag ni Arvin sa kanya. Kararating niya lang ng opisina at hindi niya akalaing maaga rin pala itong pumasok. “Totoo ba?”

            Hindi niya ito pinansin. Dire-diretso siyang naupo sa swivel chair matapos isampay ang suot niyang coat.

            “Bro, grabe ka! Napakaswerte mo talaga! Akalain mo – “

            “Ano ba ang tinutukoy mo? Just get straight to the point.”

            Binuksan niya ang laptop upang magsimula ng magtrabaho. Wala siyang dapat na sayanging oras lalo pa at araw-araw ay may hinahabol silang deadline.

            “Na-balitaan ko kasi na ikakasal ka na next month.” Bahagyang humina ang boses ni Arvin. “At sa isang Celine Locsin pa!”

            Nakagat niya ang ibabang labi kasunod ng pag-iling. Kung minsan talaga hindi niya maintindihan si Arvin. Dinaig pa ang isang reporter kung makakalap ng balita.

            “And who’s Celine Locsin you are talking about?”

            “Bro, huwag mong sabihin sa akin na hindi mo kilala ang Celine Locsin na tinutukoy ko. Siya nga ang mapapangasawa, hindi ba?”

             “She’s not Celine, she’s Princess Locsin,” pagtatama niya.

            “Ethan, mukha ngang wala kang alam pagdating sa kanya. Ang buong pangalan niya ay Princess Celine Locsin pero mas kilala siyang Celine Locsin bilang modelo. Sikat nga siya hindi lang dito sa Pilipinas eh, international pa!”

            Princess Celine pala.

Nilingon niya si Arvin na tila naghihintay sa sasabihin niya. “Paparazzi ka ba? Ang dami mong alam eh. Saan mo naman nalaman na ikakasal na ako?”

“Siyempre kay Kaiden. Close ko yata ‘yung kapatid mong iyon.”

“Okay. Enough of this topic. Marami tayong dapat asikasuhin today kaya magtrabaho na tayo.”

“Invited ba ako sa kasal mo, bro? Baka naman makalimutan mo ako. Magtatampo talaga ako niyan. Siyempre, gusto ko rin magpa-picture sa sikat mong magiging misis. Bihira lang ang ganoong pagkakataon.”

Nilapitan siya nito saka marahang minasahe ang kanyang magkabilang balikat.

“Gusto ko rin siyang makilala ng personal, bro.”

“Oo na, Arvin. Pero kapag hindi natin natapos ang deadline sa araw na ito ay baka magdalawang-isip ako.”

Bigla itong nagbitiw sa kanya.

“Ito na nga oh. Magtatrabaho na nga ako.” Dali-dali itong umupo sa mesa nito na hindi kalayuan sa kanya.

“Ganyan dapat,” nakangiti niyang sabi.

“Pero matanong kita, Ethan. Ano ang feeling?” Nakakaloko pa itong ngumiti sa kanya.

“Ewan ko sa iyo. Magtrabaho ka na nga lang diyan,” naiiling niyang sabi saka saglit na tinapunan ng tingin ang tatawa-tawa niyang kaibigan.

“ETHAN, uminom ka muna ng tubig. Masyado ka namang nagpapakalugmok sa pagtatrabaho. Sige ka, tatanda ka niyan agad,” ani ni Arvin matapos siyang tapikin at ilapag ang hawak na bottled water sa mesa.

“Thanks.”

“Ethan, payong kaibigan lang ha? Huwag mo naman masyadong pagurin ang sarili mo. Alalahanin mo na magkakaroon ka ng asawa na kailangan ding bigyan mo ng oras. Kapag ganyan baka i-divorce ka agad ni Princess Celine. Sige ka, marami pa namang nagkakandarapa sa napakagandang tulad niya.”

Nagsimula na naman siyang alaskahin ni Arvin.

“Shut up, Arvin. Hindi ka nakakatuwa.”

“Alam mo kasi – “

Natigil ito sa pagsasalita nang biglang may sunud-sunod na kumatok sa pinto. Mayamaya pa ay bumukas iyon at iniluwa ang isa sa staff sa information desk. Tumungo ito pagkakita sa kanila.

“Good afternoon po Sir Arvin at Sir Ethan,” bati nito saka agad siyang nilingon. “Sir Ethan, may bisita po kayo na naghihintay sa lobby.”

“Sino raw?” tanong ni Arvin.

“Siya raw po si Princess Celine Locsin.”

“Oh!” Tinapik-tapik siya sa balikat ng kaibigan. “Gusto mo bang ako na ang sumundo sa kanya?”

“No need, Arvin. Ako na.” Hinawi niya ang kamay nito na nasa balikat niya pa rin. “Thanks, Ren.”

“Wala pong ano man, Sir.” Tumalikod na ito saka lumabas na.

“Bro, pwede ba kitang samahan na salubungin siya? Gusto ko talaga siyang makita sa malapitan,” excited na sabi ni Arvin.

“Excited ka talaga na makita siya?” nakakunot noo na tanong niya. Tumango ito ng ilang beses. “Okay, samahan mo akong puntahan siya sa looby.”

“Yes! Magpapa-picture rin ako sa kanya.”

“Arvin – “

“I know, bro. Hindi naman nila malalaman. Secret lang natin ito.”

“Whatever.”

Hindi niya alam kung bakit may pagmamadali sa hakbang niya na tunguhin ang lobby. Kahit minsan ay hindi niya ugali na sunduin o salubungin ang sino mang bisita na naghahanap sa kanya ngunit dahil si Princess na mismo ang nagpunta ay hindi maaaring hindi niya ito puntahan. Siguradong makakarating sa Mom at Dad niya ang balitang ang soon to be wife niya ay binisita siya at kung anong dahilan ay hindi pa niya alam.

“Hello po, Sir!” bati sa kanya ng mga empleyado na madaanan nila. Si Arvin naman ang kumakaway at tumutugon sa mga ito. Kasunod niyon ay maririnig ang mahinang bungisngis ng mga ito.

“Ang gwapo talaga nila Sir no? Lalo na si Sir Ethan!” narinig pa nilang sabi ng isa sa mga ito.

“Grabe ka, bro! Lahat yata ng mga staff ditto ay ikaw ang gusto. Paano kaya kung malalaman nilang ikakasal ka na? I’m sure ako naman ang magiging pinakgwapo sa kanilang paningin.”

Hindi niya na lang pinansin ang sinasabi ni Arvin dahil natutok ang dalawa niyang mata sa babaeng prenteng nakaupo habang hawak ang mobile phone. Nakasuot ito ng jeans pants at puting t-shirt. May suot din itong sunglasses kaya marahil wala man lang nakakilala sa isang sikat na modelong kagaya nito.

Smart.

Luminga siya sa paligid. Wala siyang napansin na kahit sinong maaaring maging kasama nito.

“Hi,” aniya nang makalapit.Nanatili naman si Arvin sa kanyang likuran.

Marahan itong nag-angat ng tingin saka ngumiti. Muli na naman niyang nakita ang dimple nito sa gilid ng labi nito.

“Hi,” bati ni Arvin.

“Hello.” Dahan-dahan itong tumayo. “Let’s go?”

Nagsalubong ang mga kilay niya. “Let’s go? Where?”

“Hindi ba nasabi sa iyo ni Tita Kath?” malambing nitong tanong. Mayamaya pa ay narinig niyang tumikhim si Arvin dahil sa ilang segundong pagtitig ko kay Princess. “Tinawagan niya ako na samahan siyang manood ng basketball at sinabi niyang daanan daw kita dito.”

“Wait sa second.” Tumalikod siya saka mabilis na kinuha ang mobile phone mula sa kanyang bulsa. Alam niyang mahilig manood ng basketball ang Mom niya pero ang rami pa niyang trabahong tatapusin.

“Hello, Ethan?” sagot ng Mom niya matapos sagutin ang tawag niya.

Humakbang siya palayo sa dalaga na kausap na ng kanyang kaibigan. “Mom, bakit mo naman pinapunta pa si Princess dito?”

“Bakit? Masama ba? She is your soon to be wife.”

“I know. Pero bakit ninyo pa siya pinapunta rito? Marami akong trabaho ngayon. Hindi kita masasamahang manood ng basketball.”

“You have to. Ipinaalam na kita sa Dad mo. Let Arvin do your job for the meantime. I know, he’ll understand. Pwede mo nga rin siyang isama, mag-early out na lang kayo.”

“Mom – “

“Don’t challenge me, my son. Nag-effort na si Princess na sunduin ka riyan. Please, huwag mo naman akong ipahiya sa daughter in law ko.”

“She’s even not yet your daughter in law, Mom!”

“But she’s my soon to be daughter in law. Sige na, hihintayin ko kayo rito.”

Nawala na ito sa linya. Lihim siyang napamura. Ano pa nga ba ang magagawa niya? Kahit kailan ay hindi siya mananalo sa kanyang magulang lalo na sa Mom niya.

Binalikan niya ang dalawang nag-eenjoy sa pag-uusap. Tumikhim siya upang maagaw ang pansin ng mga ito. Sabay pang lumingon ang dalawa.

“Arvin, can you get my coat?”

“Sure. Pwede ba akong sumama sa inyo? Matagal na rin akong hindi nakakapanood ng live ng basketball.”

“Sige.”

“The best ka talaga, bro!” Niyakap pa siya nito ng mahigpit. “I’ll be right back, Princess.”

Tumango ang dalaga saka siya muling napatitig sa mukha nito. Wala pa siyang tiningnan na kahit na sinong babae nang ganoon katagal. May kakaiba sa mukha nito na hindi niya kayang tiisin na titigan.

“Ma-may dumi ako sa mukha?” Napapitlag siya nang bigla itong magtanong.

“Wala. Iniisip ko lang kung bakit pumayag na puntahan ako rito.”

“Well, I think we have the same reason.”

 Tumango-tango siya. “Okay. Excuse me lang,” aniya saka tinungo ang information desk.