Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Amara's Point of View* Nagtataka ako habang naglalakad dahil hindi naman kami papunta sa ward kung saan ko ni-rent. Napatingin ako kay Leo na mukhang may pakana ng lahat at pumunta kami sa isang pintuan at doon pinasok si Luna. Napanganga ako dahil ang ganda ng room na nilagyan ni Luna. "Leo, ano ito? Okay naman ang kwartong nilalagyan ni Luna?" "Oh, she's Luna. What a nice name, honey." "Hindi yan ang pinupunto ko. Bakit tayo nandidito sa suite room na ito? Ang mahal kaya nito." "Don't worry, ako na ang bahala." Nanlalaki ang mga mata ko. "No!" Nagulat naman siya sa pagsigaw ko. "Yes, sayo ako ngayon pero sa mga anak ko ako ang bahala sa kanya or sa kanila. Wala ka ng karapatan sa bagay na yun. Wag mong bayaran ang hospital bills ng anak ko dahil hindi mo yun responsibilidad. Sana maintindihan mo ang bagay na yun, Leo." Nagulat naman si Leo sa sinabi ko. Ayokong magkaresponsibilidad siya sa mga anak ko. Ayokong sa huli ay kukunin niya ang mga anak ko. "I'm just helping yo
3rd Person's Point of View* Nagsha-shopping ngayon si Trisha sa mall nang maalala niya na malapit na ang anniversary nila ni Leo. Kinuha niya ang phone niya at agad niyang tinawagan si Watt para ihanda ang anniversary nila na mangyayari na next month. At yun din ang oras para hindi na umayaw si Leo na pakasalan siya. Dahil yun ang sinabi ni Leo noon na limang taon ang hihintayin niya bago ito magpapakasal sa kanya. "Hmm.. malapit na ang date na yun at magiging akin na si Leo. Akin naman talaga siya sa simula pa lang at ako na sana ang Asawa niya noon pa man." Naalala niya ulit si Amara na sumira ng lahat pero mabuti na lang at madali lang mauto ang babaeng yun. "What a foolish woman. Nasa kanya na tinapon na lang niya." Napailing-iling na lang siya at tiningnan ang mga bags. "I want all." Yumuko naman ang sales lady. Umupo siya sa sofa at tinawagan niya si Watt. "Hello, miss?" bungad agad sa kanya ni Watt. Naiirita na naman siya dahil hindi Madam ang tawag sa kanya at hindi
Amara's Point of View* Napalunok ako habang nakatingin sa kanilang dalawa. "You mean ba na Dimitri ay yung kasama mo sa labas ng hotel?" Napatingin ako kay Leo at nakakunot ang noo niya. "Yes, he is." "He's our daddy and I love him so much." Napatingin naman ako kay Luna na sinasabi niya talaga na daddy niya si Dimitri. Nakikita ko sa mga mata ni Leo na parang nasasaktan siya ngayon. Napakagat ako sa labi ko. Hindi niya kilala na totoong anak niya ito pero nasasaktan siya sa naririnig niya ngayon. "Baby, he's your donor, say thank you to him." Tiningnan naman ni Luna si Dimitri na sa mga mata talaga nito. "You know my mommy? Kaano ano mo si mommy? What's your name, mister?" Nagulat ako nung naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin kay Leo. Bakit biglang nag-matured ang Luna namin? "Luna---" Hinawakan ni Leo ang balikat ko na pinapahinto ako sa pagsasalita. "It's okay." Napatingin ako sa kanya na nakangiting nakatingin sa akin. "Okay, I'm sorry for the late int
Amara's Point of View* Binaba ko ang phone ko at napatingin sa kanila na busy sa mga ginagawa nila. "Uhmm... Babies, may gagawin si mommy ngayon pwede naman na diyan muna kayo sa Tito Antonio at Tita Nina ninyo, okay?" "Mommy, may work ka this night?" "Yes, baby." "Go, mommy, mag-iingat ka po sa daan." Napatingin naman kami kay Luna na nakangiti. She knows it. "Eh?" nagtataka naman si Sol na nakatingin kay Luna. "Sige, Tita, kami na ang bahala sa mga babies." Napangiti naman ako sa kanila at napatango-tango. "May mga pagkain diyan kaya kumain lang kayo." "Okay!" Hinalikan ko ang mga pisngi ng mga anak ko bago ako umayos ng tayo. "I will be right back." Tumango naman sila at lumakad na ako palabas ng kwarto. Mabuti naman at alam ni Luna ang bagay na kailangan kong umalis. Dahil siya kasi ang unang iiyak pag-aalis ako. Napabuntong hininga na lang ako at napahawak sa ulo ko dahil inaantok na ako. Pumasok na ako sa elevator at napatingin ulit sa cellphone ko. Sana sinabi n
Amara's Point of View* Napamulat ako at nakita ko agad ang mukha ni Leo. Buhat-buhat pa niya pa ako at nasa elevator kami ngayon. Napatingin naman siya sa akin at napangiti siya at natigilan ako nung hinalikan niya ang noo ko na kinatingin ko sa kanya. "You're now awake." "Hmm... Baba mo na ako." "I like carrying you, sweetheart." Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Leo, kaya ko namang tumayo at isa pa nakakahiya na bubuhatin mo pa ako kahit gising na ako." Napabuntong hininga na lang siya at binaba niya ako at kinuha ko sa kamay niya ang bag ko baka kasi nabibigatan siya. "Thank you. Sana ginising mo na lang ako." "Are you angry?" Napabuntong hininga na lang ako at dahan-dahan na napailing iling. "Sweetheart, just tell me." Napatingin naman ako sa kanya. "Ano?" "Sabihin mo sa akin kung galit ka, may kulang, ayaw mo, gusto mo, masaya ka o naiirita ka para malaman ko kung ano ang iniisip mo. Please don't be silent." Hinawakan niya ang kamay ko na kinatingin ko doon.
3rd Person's Point of View* Nakarating ngayon si Trisha sa entrance kung nasaan ngayon ang condo ni Leo. Matagal na niyang hindi nakikita si Leo at gusto din niya itong makausap tungkol sa nangyari sa card niya na biglang lumiit ang balance doon. Sa limang taon na hawak niya ang card na yun ay ang kapalit nun ay hindi niya kukulitin si Leo. Pero ngayon bigla na lang nagkakaganun. Inilapit niya muna ito sa bangko pero ang sabi ay si Mr. Rossi mismo ang nagpautos sa bagay na yun kaya ngayon ay pupuntahan niya ito ngayon sa condo niya. Pero hindi niya alam pakiramdam niya na parang may something na mangyayari. Alam naman niya na ayaw ni Leo ng mga babae so safe siya sa bagay na yun at di siya nagseselos dahil alam niya na wala si Amara at siya lang ang nakakalapit kay Leo. Lumakad siya papunta sa elevator nang biglang may humarang sa kanya na mga lalaki. "Sinabi po ni Master na wag na wag niyo po siyang e-estorbohin." Napakunot naman ang noo niya dahil sa sinabi nito. "Teka, hin
3rd Person's Point of View* Seryosong nakahiga si Luna habang katabi niya ang kapatid niya na kanina pa siya kinukulit kung sino ang lalaking nag-donate ng dugo nito para sa kanya. Napatingin naman si Luna sa nagbabantay sa kanila na mahimbing na natutulog sa unahan sa mga sofa. "Tulog na ba sila?" Napatingin naman si Sol sa kanila at napatango naman ito. "Yes, tulog na sila. Sabihin mo na sa akin para malaman ko ang information niya." "Bakit gusto mong nalaman kung sino siya?" "Dahil para malaman ko kung okay ba o malinis ba ang dugo niya na binigay sayo. Mahirap na baka may aids ang lalaking iyon." Natawa naman si Luna sa sinabi nito. "Walang ganun noh. Alam mo naman na idadaan ang lahat ng iyan sa proseso. Anong akala mo na ganun na lang yun? Pagkuha sa dugo ay pasa na agad sa akin? Lulutuin pa nila yun noh?" "I'm just trying to be sure na he's healthy. Imposible naman kasi na may same tayong dugo dito." "Possible noh kaya nga buhay pa ako dito." "Sino nga si
Amara's Point of View* "We're still married. Nilaban ko sa court ang bagay na yan, wife." Natigilan naman ako at di pa din ako makapaniwala habang nakatingin ako sa kanya. Ang akala ko na tuluyan na akong nakatakas sa kanya. Hindi pa pala. Tinulak ko siya at napalayo ako sa kanya. "I don't believe you, Leo." "Walang imposible sa akin. Lahat ay kaya kong gawin dahil in the first place ay binigay mo na ang sarili mo sa akin na maging Asawa mo. Hindi si Trisha ang babae para sa akin kundi ikaw mismo, my wife." Ang bilis ng puso ko ngayon na parang lalabas na habang nakatingin sa kanya. "Do I really look like a monster to you? You always look like that when you're with me." Damn! Ibig sabihin nito ay di na kami makakabalik sa America nito! Napabuntong hininga naman siya at napatingin sa akin. "Wife." "Oh..." "Please, don't make that face." Nakikita ko ulit na nasasaktan ang siya ngayon habang nakatingin sa akin. Nababaliw na ba siya? Kanina para siyang psycho at ngayon para
Amara's Point of View* Napalunok ako habang nakatingin kay Leo. "Anak, hindi mo na dapat 'yun tinanong." "Why naman, mom?" "Because past is past. Hindi mo na kailangan pang balikan." "Wala namang mawawala kung sasabihin ang bagay na 'yun, mom. Gusto rin naming malaman lalo na't lumaki kami na walang daddy at mahirap rin sa part namin noon na ipagtanggol ang sarili namin sa mga taong nagtatanong kung bakit wala ang Dad namin at bakit magkahiwalay sila kayo." "W-What? Are they bullying you two? Bakit hindi niyo sinasabi sa akin at ang parating naririnig ko ay kayo ang nangangaway." "We only protect ourselves, mom. Gusto rin naming protektahan ka, mom, lalo na't sinasabi nila na kabit ka raw o ano. At hindi namin sinabi dahil ayaw naming dumagdag pa yun sa mga problema mo." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi nila. "I'm sorry, baby, nadamay pa kayo." Niyakap ko sila. Hindi ko aakalain na ganun na pala kahirap ang nangyayari sa kanila noon pa man. "I'm really sorry, babies." "
Amara's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Leo habang papunta kami ngayon sa primary school. Kasi dito na rin naman kami titira at napagdesisyonan namin na dito na rin sila mag-aaral. Wala namang problema sa apelyedo at father's name nila sa birth certificate dahil nakalagay na ang apelyedo ni Leo doon at pati pangalan niya. Nasa backseat kami ngayong apat at nasa binti ni Leo si Luna na panay kwento sa mga napagdaanan nito sa America habang si Sol naman ay nakikinig lang. Sanay na sanay na siya sa boses ng kapatid niya na sobrang ingay lalo na pagnangangaway. Nasa binti rin nito ang hawak na libro dahil sinabihan ko naman siya na wag magbasa lalo na pag nasa sasakyan siya dahil baka sasakit ang ulo niya. "At yun nga puro trabaho na lang si mom at kahit kami na ang nagsasabi sa kanya na mag-asawa na siya ay ayaw pa rin niya." Napatingin naman si Leo sa akin at mukhang proud pa siya habang nakatingin sa akin na parang sinasabi na mahal na mahal ko pa rin siya kaya wala akon
Amara's Point of View* Hinanapan ko ng damit si Leo dahil naliligo siya ngayon sa banyo. Mabuti naunahan ko siyang liguan kanina dahil alam ko na makikisabay na naman ito sa pagligo sa banyo. Lumabas naman si Leo at napalunok ako habang nakatingin sa abs niya dahil naka-half naked lang siya ngayon. Heto na siya ngayon sa harapan ko at basa pa ang buhok niya at may ilang patak ng tubig sa dibdib, at naka-boxer lang. At proud pa talaga, parang walang kasalanan. Napakagat ako sa labi ko habang nakatingin doon. "You like the view, my wife? You want to touch it?"\ Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. "H-Hubby, tumigil ka nga. Pilit kong tinatakpan ang mukha ko ng unan. Pero naririnig ko lang ang mahinang pagtawa niya. Yung tipng malamig pero may halong panunukso. "A-Anong ginagawa mo riyan, ha? Ayusin mo nga ang sarili mo baka sipunin ka." Dinaan ko sa pangingialam, pero ang totoo, hindi ko alam kung saan ko ididikit ang mga mata ko. "Nag-aalala ka pala sa aki
Amara's Point of View* Nakarating na kami sa mansion at inanalayan naman akong lumabas ni Leo at nakikita ko ang lahat na umiiyak nang makita ako. At hindi ko rin napigilan na maiyak habang nakatingin sa kanila. "M-Madame, welcome home po," ani nilang lahat. Kahit umalis na ako dito at ilang taon na hindi nagpapakita ay mainit pa rin ang pagtanggap nila sa akin dito. "Thank you po..." Napatingin ako kay Mike na inilabas nito ang dalawang anghel namin at natutulog ito sa bisig niya. Nanlalaki naman ang mga mata ng mga taong nandodoon dahil sa nakita nila. Hindi sila makapaniwala na nagkaanak ako kay Leo. "M-Madame..." "Yes, anak namin silang dalawa ni Leo." Dahan-dahan namang nagmulat si Sol at napatingin sa akin. "Mommy, nasaan na tayo?" Lumapit ako at hinawakan niya ang kamay ko. "Nandidito na tayo sa mansion ng dad mo, baby..." "Wife, natin. Mansion natin ito at hindi lang sa akin." Napangiti na lang ako at napatingin sa mga katulong dahil nagsalita sila. "Kamukha n
3rd Person's Point of View* Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan ni Henry at napangiti siya dahil nakatapak ulit siya sa Pinas at kasama rin niya si Bianca na nakahawak sa braso niya. Isa na ngayong model si Bianca sa america at malalaki ang mga kumukuha sa kanya kaya mas lalo itong nagiging mahangin habang tumatagal. Si Henry naman ay mataas na rin ang kanyang katayuan sa company sa America. "It's so very hot here in the Philippines? What's so good in going back here?" Napakunot naman ang noo ni Henry sa sinabi ng Asawa niya. Malaki ang pagsisisi niya na ito ang nakatuluyan niya at hindi si Amara. Amara is a gentle person not like her bestfriend at gastador. Di kasi marunong mag-ipon. Napabuntong hininga siya habang nakatingin kay Bianca. "By the way, did I tell you na sumama ka sa akin pauwi dito?" Napapout naman si Bianca. In the first place ay siya naman ang namilit na sumama na umuwi. May gaganapin kasing reunion ang pamilya ni Henry at dadalo siya sa bagay na 'yun
Amara's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon papauwi na kasi kami sa main mansion ni Leo kung saan ako nakatira noon at ang dalawang bata naman ay nasa likuran at mahimbing na natutulog. Chill lamang ang takbo ng sasakyan lalo na't may nakasunod rin sa amin na mga sasakyan ng mga bodyguards niya kaya panatag ako sa travel namin. Napatingin ako sa kamay ko na hawak-hawak ngayon ni Leo habang nagmamaneho siya. "Gusto mo ako na ngayon ang magmamaneho, hubby?" Napatingin naman siya sa akin at ngumiti siya at dahan-dahan na umiling. "It's fine. Kaya ko naman ang bagay na ito." "You sure? Pwede naman tayong magpalit. Kanina ka pa kasi nagmamaneho at baka kailangan mo ring umidlip." "I can handle it. Kagaya rin ng sinabi ko ay this week ay wala akong trabaho dahil gusto ko munang maayos nag pamilya natin. I want to be a perfect husband to you." "Hindi mo naman kailangan na maging perfect husband sa akin para na lang sa mga anak natin at ayos na ako sa bagay na yun." Biglang may
Amara's Point of View* Nakatingin ngayon si Leo sa akin habang nilalagyan ko ng sun screen ang mga bata dahil mukhang matirik na ang init ngayon at baka magka-sun burn pa sila. "Mga babies, wag kayong masyadong magpainit. Hindi niyo pa nasusubukan na magka-sunburn." "Sabi nila ay masakit daw 'yun, mom." "Yes, masakit 'yun kaya maglalagay tayo nito sa katawan ninyo." Tumango naman sila dahil sa sinabi ko. "Mom." Napatingin naman ako kay Sol na seryoso na nakatingin sa akin. "Babalik pa ba tayo sa America?" Natigilan ako habang nakatingin kay Sol at napatingin rin ako kay Leo na mukhang nagulat din habang nakatingin sa akin ngayon. "Bakit mo naman natanong, Baby? Gusto mo na bang umuwi?" Hinawakan ko ang kamay ni Sol habang nakatingin pa rin siya sa akin. Napatingin naman si Sol sa dad niya at seryoso naman siyang napatingin doon. "Ayoko pa po. I want to test dad kung mahal ka ba talaga niya at totoo ang pinapakita niya sa atin at hindi pakitang tao lamang." "It's so good to
3rd Person's Point of View* Nakaupo ngayon si Trisha sa gilid ng kama niya at tiningnan niya ang phone niya kung nag-re-reply pa rin ba si Leo sa mga text niya at kahit isa ay wala. Hindi pa niya matawagan ang fiancee niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na nangyari iyon sa kanya ngayon. Ang akala niya na nanahimik lang si Amara pero tahimik na pala siya nito na tinutuklaw patalikod. "That, b*tch! Hindi ko siya kailanman uurungan!" Biglang tumunog ang phone niya at nagdali-dali naman siyang napatingin roon dahil ang akala niya ay si Leo na ang sumagot sa tawag. Nanlumo siya nung hindi si Leo ang tumatawag sa kanya ngayon. kundi si Daniel. "Ano? Nagawa mo na ba ang pinagagawa ko sayo? Niligpit mo na ba ang b*tch na yun?" "Hmm... hindi eh. Protektado siya ng male lead mo." Tumawa pa ito sa kabilang linya na parang villain. Galit na galit naman si Trisha sa nangyayari. "What do you mean?" "Inatake ng mga tauhan ko silang dalawa sa hospital. Mukhang may pinupuntahan sila doon
Amara's Point of View* Nasa gilid kami ng dagat ngayon at nakaupo ako sa upuan habang katabi ko si Leo at ang mga anak ko naman ay gumagawa ng sand castle. Nakahawak ngayon si Leo sa kamay niya na parang kinakabahan na lumapit sa mga anak niya. "Bakit ayaw mong lumapit sa mga anak natin?" Napatingin siya sa akin at sa mga anak namin. "Natatakot ako baka magalit sila sa akin. Alam mo naman ang ugali ko at expression ko baka ma---" Hinalikan ko ang labi niya na kinatigil niya sa pagsasalita. "Advance mo atah mag-isip, hubby." Natahimik naman siya habang nakatingin sa akin. "Okay, gagawin ko ang lahat matanggap ako ng mga mini us natin." Napatawa ako at dahan-dahan na tumango. Tumayo naman siya at lumapit sa kanila. Mukhang malaki-laki talaga ang adjustments na gagawin niya lalo na't hindi siya nakaramdam ng pagmamahal. At nakikita ko talaga na sa simula pa lang simula nung hindi pa niya nalalaman na anak niya ang mga ito ay tinanggap pa rin niya ang mga anak ko. He needs a