Chapter 7

"Uhm, dito nalang, thank you." 

I un-buckled my seatbelt and face him. Nasa tapat na kami ng condo building na tinitirhan ko. After that incident, we decided to go home, hinatid niya ako hanggang dito sa condo. Tumanggi pa ako nung una dahil nakakahiya pero hindi siya nagpatalo.

"Do you want me to accompany you hanggang sa unit mo?" He asked me, tinanggal niya rin ang pagkakabuckle ng seat belt niya, bali nakaharap kami sa isa't isa.

"Hindi na, nakakahiya naman," tanggi ko at tumingin sa kanya. Parehas kaming nakatitig sa isa't isa, nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin.

I was staring at his black eyes, tila may hipnotismo na bumabalot sa mga mata niya na hinahalina akong tumitig at malunod sa tingin na binibigay niya.

Kung hindi pa nag ring ang hawak kong cellphone ay hindi pa ako mag-iiwas ng tingin sa kanya.

"I-I should get going, salamat." Lalabas na sana ako ng kotse niya pero hinila niya ang braso ko nang marahan.

"I'm serious about what I said, earlier.." mahina niyang sabi, "I'll help you move on," pagpapatuloy niya.

Is he really?

Maraming tanong ang pumasok sa isip ko. What if he's just playing with me? Bakit niya ako tinutulungan? Paano kung nakamove on nga ako pero mahulog naman ako sa kanya, will he catch me?

Even with so many questions in my mind, I manage to stay quiet, I think I need to rest to clear my thoughts.

"Let me think, Cupid. I'm tired and I want to rest. Thank you, for today,"  I said sincerely and moved closer to him and kissed his cheeks.

Bumaba ang ng sasakyan niya at naglakad papasok ng building. I was in the elevator when I remembered what I've done.

Lumaki ang mata ko at bumilis bigla ang tibok ng puso ko. D-Did I just kissed him

Sa sobrang hiyang nararamdaman ko ay napasabunot ako sa sarili kong buhok.

The fuck, Psyche?! 

Ang drama-drama ko pa na baka mafall ako sa kanya pero hinalikan ko siya sa pisngi.

I mean, it's big deal for me, nakakahiya pa. He just admit that he like me the other day tapos ngayon may pahalik-halik pa ako, baka isipin niya pafall ako.

"Ang tanga, amputa," I cursed myself as I reached my unit.

Bumungad na naman sa akin ang tahimik na paligid, wala namang bago, ano bang aasahan ko. 

Ngumiti ako nang pilit. I think I just missed someone's presence in my condo. Na mimiss ko na sila mommy.

Dumiretso ako sa kwarto ko at binato ang cellphone ko sa kama. Hinubad ko ang suot kong sapatos at pabagsak na humiga.

I was staring at the ceiling when my phone rang. It was Ariadne.

Shit, sabi ko sa cafeteria lang ako pero nakarating ako ng intramuros.

"What?" Iyan ang bungad ko sa kanya.

"Really Psyche? 'Yan lang sasabihin mo? After you said you're just going to cafeteria pero hindi na bumalik, ghoster ka?" Sermon niya sa akin.

"Sorry, hehe."

"Sorry sorry ka diyan. Saan ka ba galing at hindi ka na bumalik. Para kang 'yung ka M.U ko dati na sabi kakain lang tapos hindi na bumalik." Masungit na turan niya sa akin.

"Napadpad ako sa intramuros." Natatawang sagot ko.

Umupo ako at inayos ang pagkakasandal ko sa headboard ng kama. I heard her sighed on the other line.

"Seriously? 'Dun na pala ang cafeteria ng ospital? Hindi ako informed." I guess she's rolling her eyes right now.

Napangiti ako sa inaakto ng kaibigan ko, ang sabihin niya namiss niya lang ako.

"I was with Cupid." Napakagat ako sa ibabang labi ko. Mukhang uulanin ako ng tanong dito.

"Cupid? You mean Dionysus' brother? OMG!" Inilayo ko sa tainga ko ang cellphone dahil sa sigaw niya. Ang bibig talaga nitong babae na 'to.

"Yes yes, kung tatanungin mo anong ginawa namin, namasyal lang kami, nothing more nothing less." Paliwanag ko.

"Ahhhh! Oh my gosh!" Mas lumakas ang tili niya mula sa kabilang linya.

"Shh ang bibig mo Aria!" 

I heard her giggled. "Sorry, ang cute kasi OMG, sure kang wala nang ibang nangyari?" Maloko niyang tanong.

I bit my forefinger to suppress my smile. "Well, I kissed him."

Kung grabe na ang tili niya kanina, mas malakas pa ngayon na parang nakalunok ng mic.

"Sa cheeks lang! Maghunos-dili ka Ariadne!" I called her by her name, siya ay tumatawa habang namumula ang pisngi ko dahil sa hiya.

"Tell me what happened." After isang minuto niyang pagtili ay sumeryoso na ang boses niya.

Nagsimula akong ikwento ang nangyari kanina, kahit sa pinakamaliit na bahagi ay kinuwento ko.

"The fuck? He cheated again on his fiancee?" Inis na sagot ni Aria matapos kong ikwento ang scene kung saan nakita ko si Ryan na may kasamang babae.

"Hmm." I hummed.

"You know? I really don't know why people cheat. Alam mo 'yun? Hindi ba nila kayang makuntento sa isa? I mean, if kung ayaw na nila sa partner nila, edi makipagbreak sila, hindi 'yung magchecheat sila."

I just hummed for my answer. Parehas kami ng tanong, hindi ko rin alam kung bakit mas pinipili nilang manloko.

She continued. "And cheating is a choice, not a mistake kaya huwag nilang idadahilan na natukso lang sila dahil pinili nila 'yun. Cheating is cheating, no excuses needed."

Napatango ako, she's right. Cheating is a choice, period.

I sighed. "Yup, actually naaawa ako dun sa babae," sagot ko.

I heard her scoffs. "So hindi ka naaawa sa sarili mo? May I remind you my dear, hindi ka pa nakakamove 'di ba?"

"Nagsisimula na akong maka get over sa kanya." Ngumiti ako kahit alam kong hindi niya nakikita.

We talked about a lot of things, kasama na rin ang sinabi ni Cupid sa akin. Lalo na 'yung part na hinalikan ko siya sa pisngi, sobrang sakit sa tainga ang ginawa niyang pagtili.

"Goodness gracious! Naka move on na ang kaibigan ko! I'm so happy for yah!" Sigaw niya.

I rolled my eyes. "Whatever, bukas nalang tayo mag-usap, magpapahinga na ako, good night," I said as I ended the call. Humiga ako ng tuluyan sa kamaat tumitig sa kawalan hanggang sa dapuan ako ng antok.

The next days were stressful kasi kailangan naming ihabol ang mga requirements na kailangan namin. Wala akong oras na mamasyal o kaya ay mag mall muna dahil mas inuna ko ang studies since graduating na ko next month. About my work, I've already resigned.

Ngayon lang ako nagkaroon ng pahinga matapos ang pagiging busy ng dalawang araw.

"Nandito po ba si Ariadne Silvestre?" Parehas kaming napalingon ni Lei nang may sumilip sa pinto.

Lunch break namin pero nagpalate kami ng konti lumabas dahil may inaayos pa kami.

"Yes?" Mataray na sagot ni Aria habang nag-aayos mg gamit. Nasa may kabilang dulo siya kaya hindi kami magkakatabi.

Nagkalingunan naman kami ni Lei na nakakunot-noo din. Parehas kami ng nasa isip, anong kailangan non kay Aria?

Sabay-sabay kami lumapit doon sa babaeng naghahanap kay Aria at lumabas ng room.

"May naghahanap po sa inyo ate," sagot ng babae na siguro ay nasa second year.

"Sino daw?" Kunot-noong tanong niya.

Kami ni Lei ay nakatingin lang sa kanilang dalawa. Good thing ay magkakablock mate kami sa subject ngayon.

"Hindi po sinabi pangalan, pero nandoon po sa labas, malapit sa nagtitinda ng kwek-kwek ate, gwapo po at mukhang mayaman." Masiglang kuwento ng babae.

Napangiti naman ako, I have an idea kung sino 'yun. I know it's her husband.

Sinamahan namin si Aria na lumabas at tama nga ako, nandoon si Dionysus, nakasandal sa kanyang kotse na pinagkakaguluhan ng mga estudyanteng babae.

"Dio? What are you doing here?" Tanong ni Aria.

He chuckled. "Hindi ko ba pwedeng bisitahin ang asawa ko?"

Sasagot pa sana ang kaibigan ko nang sumabat si Lei. "Wait! Saglit lang, anong asawa asawa? Kasal ka na?" 

I was on the verge of laughing becaue of Lei's reaction when a familiar scent lingers in my nose.

Kinabahan ako bigla, what the heck is he doing here?

Admit it, you miss his scent and you miss him.

Ipiniling ko ang ulo ko, my goodness, pati sarili kong utak tinatraydor ako.

They're all talking and arguing about Dio when a white rose pop up on my sight.

Tiningnan ko kung sino ang may hawak ng bulaklak na iyon, and there he was, the Cupid who was helping me to move on.

"W-What are you doing here?" Hindi niya ako sinagot bagkus ay hinatak ang kamay ng marahan palayo doon sa tatlo.

Iniabot niya sa akin ang rosas na agad ko ring tinanggap.

"Anong gagawin ko dito?" Tanong ko.

"It's for you, hindi ko alam kung anong gusto mong bulaklak so I gave you a white rose, it symbolizes purity." Napakamot pa siya sa batok. 

Nag-init ang pisngi ko. Kahit hindi ko aminin sa sarili ko ay kinikilig ako. Itinago ko ang maliit na ngiting namumuo sa aking labi. "Are you courting me, mister Monteverde?" 

Hindi ko alam bakit kusa iyong lumabas sa bibig ko pero aminin ko man o hindi, nagustuhan ko ang sagot niya.

"What if I am? Kasama naman ang panliligaw sa pagtulong ko sa'yo, so please let me. Let me take court you and take care of your heart, baby."