"Psyche, this is my brother, Cupid."
Oh my gosh, you got to be kidding me.
"Y-Your brother?" Nauutal kong tanong.
"Yes, you know him?" Kunot noong tanong ni Dio.
Nag-iwas ako ng tingin bago sumagot. "Nope, I don't know him. Ngayon lang kami nagmeet."
Napayakap ako sa sarili ko. Shit, I forgot na suot ko pala ang kanyang damit what the fuck.
Look how small the world is.
"Psyche, can you leave us for a moment please? Mag-uusap muna kami." Napalingon ako kay Aria. She's seriously looking at me.
"Y-Yeah, sure. Sa cafeteria muna ako." Dinaanan ko si Dio hanggang sa makarating ako sa may pinto kung saan nakatayo si Cupid.
"E-Excuse me." Hindi ko mapigilang hindi mautal dahil naaamoy ko ang pabango niya. His addictive scent lingers in my nose.
Binigyan niya naman ako ng daan bago dumiretso palabas pero hindi pa ako nakakalayo nang may humawak sa pulsuhan ko.
"Psyche, let's talk."
Kumabog ng malakas ang puso ko. Shit, kukunin niya na ba 'yung shirt niya?
Hindi ako sumagot at hinayaan siyang dalhin ako sa tapat ng kotse niya.
"A-Anont pag-uusapan natin?" I mentally face palmed for acting like this. I mean, ang dali lang naman magtanong ng hindi nauutal 'di ba?
He moved closer to me, napaatras ako hanggang sa naramdaman ko sa likod ko ang malamig na kotse. He cornered me using his arms, nararamdaman ko pa ang hininga niya sa noo ko.
"Why did you leave without telling me?" His face was serious, 'yung tipong manginginig ang tuhod mo dahil sa lamig ng tingin niya, but there's something about his voice, it was like calming me.
"H-Ha?"
Lumambot ang expression ng mukha niya. "You could've wake me up para mahatid kita pauwi. Why did you leave without telling me?"
Kasi ang akward dahil sinabi mo lang ng gabing 'yon na gusto mo ako?
That's what I wanted to say but my mouth was a traitor.
"Ang cute mo kasi matulog, I don't want to wake you up."
He chuckled upon hearing my answer. Lumayo siya sa akin at binuksan ang passenger seat.
"Here, naiwan mo 'yung jacket mo." He was still smiling a little while handing me my jacket.
"Thanks, nagmamadali kasi ako, 'di ko napansin." Palusot ko. Half true half lie.
"Mukha nga, nawawala kasi isa sa mga t-shirt ko." Bumaba ang tingin niya sa damit ko.
Bigla akong natigilan at napatingin sa suot ko. Shit, I was wearing his fvcking shirt.
I cleared my throat at umiwas ng tingin. "Y-Yeah, sorry. Babalik ko naman sa'yo, tomorrow."
He smiled at me and opened the shotgun seat. "Come here."
Sumunod lang ako sa kanya at sumakay sa loob ng kotse niya. Nagsisimula na ring dumilim dahil mag aalas-sinco na ng hapon.
He started driving without even telling me where were we going.
"San tayo punta?" Tanong ko sa kanya.
"Your seatbelt please."
Hindi niya pa pinansin ang tanong ko bagkus ay pinansin pa ang seatbelt ko na hindi nakakabit.
I rolled my eyes and fasten my seatbelt. "Saan nga tayo pupunta?" Pangungulit.
Nagkibit balikat siya at ihinagod ang kanyang kamay sa itim niyang buhok. "You'll see."
Hindi ko nalang siya pinansin at itinuon ang atensyon sa labas. Pinakiramdaman ko ang sarili ko, hindi ako nakakaramdam ng kaba o kaya ay akwardness, in fact, I feel comfortable with him and I'm starting to like it.
Ilang minuto pang nakalipas ay tumigil ahg kotse niya sa isang pamilyar na lugar.
"Really, mister Monteverde? Anong ginagawa natin dito sa Intramuros?" Naguguluhang tanong ko.
"You own me one right? Sinisingil na kita miss Azarcon, I want to take you out," sabi niya bago lumabas ng kotse at umikot para pagbuksan ako ng pinto.
"Pero hindi mo muna ako tinanong kung gusto ko ba 'to." Pagsusungit ko sa kanya.
"Don't worry, you'll like this besides kung hindi mo ito gusto edi wala ka rito." Well he has a point.
Natigilan ako, oo nga 'no? Ang tanga ko don banda.
May lalaking naka itim na lumapit sa amin na inabutan ni Cupid ng susi. Nakakatakot ang aura na nakapalibot sa kanya, plus nakaitim pa siya but we shouldn't judge a book by it's cover.
I saw them tapped each other's shoulder, pagkatapos ay siya na ang pumasok sa loob.
"You know ang usapan sa cafeteria lang ako." Napatawa pa ako sa sinabi ko at agad tinakpan ang bibig ko dahil sa kahihiyan. I mean, look how moody I am!
Tumawa rin siya ng kaunti bago nagsimulang maglakad.
We're talking some random things while walking. Doon ko lang din nalaman na gustong-gusto niyang matulog, I find it cute dahil bihira lang akong makakilala ng lalaking ganyan.
"Picture-an mo ko, ang ganda dito oh," I asked him to take a picture of me, maganda kasi ang sunset at 'yung lugar.
Ibibigay ko na sana ang cellphone ko pero pinigilan niya ako. He used his phone instead and we take a couple of pictures.
Tawa pa nga ako ng tawa dahil muntik pa akong matumba dahil gusto ko 'yung posing na nakataas ang isang paa.
We stopped in Manila Cathedral and give a little prayer. Pagkatapos kong magdasal ay nakapikit pa rin siya sa tabi ko kaya hindi ko maiwasang hindi siya tingnan. He looked peaceful while his eyes were closed.
Kumain muna kami sa fast food chain dahil hindi daw maganda ang nagugutom sabi ni Cupid. Grabe daig niya pa si mommy.
"To Port Santiago, manong?" Tinanong niya si manong na katabi ng kalesa. Ang cute niya rin magsabi ng 'manong'.
Tumango 'yung kutsero at inalalayan naman ako ni Cupid na sumakay. We're riding a calesa to Port Santiago which is the best spot every night. Nagsisimula na ring dumilim ang kalangitan at nagiging kahel na ang mga ulap.
Pagdating namin ay natukso pa akong bumili ng mga street foods na nandoon kaso nahiya ako bigla. I mean, kakatapos lang namin kumain bago kami magpunta dito.
"You okay?" Narinig ko siya sa tabi ko kaya nilingon ko siya. Inabutan niya ako ng isang bote ng mineral water.
"Gusto mo?" Turo ko sa street foods na nakastop sa gilid. "My treat." Dagdag ko pa. Nakakahiya naman kung siya ulit magbabayad 'di ba?
Hindi ko na inantay ang sagot niya at tumusok nalang ng kwek-kwek at nilagay sa basong plastic.
"Here, masarap 'yan." Nakangiting bigay ko sa kanya ng pagkain. He was staring at me for a moment bago inabot ang baso na nasa kamay ko.
"Ikaw, okay ka lang?" Pang gagaya ko sa tanong niya kanina. Mukha kasi siyag lutang e.
He shooked his head. "Nothing, you just looked beautiful while smiling."
Umiwas ako ng tingin pagkatapos ay ngumiti. Hindi ko alam bakit nakakaramdam ako ng kilig, 'yun lang naman ang sinabi niya 'di ba?
They started lighting up the lights which made the place more beautiful. Bagay na bagay ang mga dilaw na ilaw sa paligid sa dilim ng kalangitan.
I looked at my watch and it's already 6:30 PM, kaya pala madilim na.
We're just walking slowly, I'm watching the other couples taking a picture habang ang iba naman ay nakaupo sa bench at naghaharutan.
I almost rolled my eyes but I remembered that I have a handsome guy right here, which made me giggle a little.
Tumigil kami sa may tulay. "You want to take a picture here?" Napalingon ako sa kanya. Tumango naman ako at lumayo para magpicture.
I was posing a goofy pose when I saw him smiling.
Mukha ba akong tanga doon sa picture?
Mabilis akong lumapit sa kanya, napatingkayad pa ako at napakapit sa kanyang balikat dahil mas matangkad siya sa akin.
I'm looking at my pictures, in fairness, pwede siyang photographer huh.
Hindi ko napansin na nakatingin pala siya sa akin kaya biglang namula ang pisngi ko at nakaramdam ng ilang. He looked directly in my eyes, then to my lips and back to my eye.
Napabitaw ako sa pagkakahawak ko sa balikat niya. I looked away, na sana ay hindi ko nalang ginawa.
I saw Ryan laughing with another girl, medyo malapit sila sa amin kaya nakilala ko agad siya.
Look at him, he was just chasing me the other day and now, may bago na naman siyang babae. Totoo nga talaga 'yung kapag may nakahanap na ng mas better, iiwan ka na.
I felt a pang in my chest. I admit, medyo masakit pa rin but a part of me was happy kasi hindi naman ako 'yung nawalan. In fact, ako ang mas swerte dahil hindi siya 'yung para sa akin.
Napalingon siya sa akin kaya nag-iwas agad ako ng tingin. Nararamdaman ko ang namumuong luha sa gilid ng mata ko. Syempre masakit pa rin, two years din 'yun.
I was in a verge of crying when I felt someone's embrace. Nakabaon ang mukha ko sa kanyang dibdib kaya ramdam ko ang init ng kanyang katawan at ang kanyang paghinga.
I felt his hand ony waist while the other was in my hair. I felt safe calm and safe in Cupid's arms.
"Don't worry baby, I'll help you move on."
"Uhm, dito nalang, thank you."I un-buckled my seatbelt and face him. Nasa tapat na kami ng condo building na tinitirhan ko. After that incident, we decided to go home, hinatid niya ako hanggang dito sa condo. Tumanggi pa ako nung una dahil nakakahiya pero hindi siya nagpatalo."Do you want me to accompany you hanggang sa unit mo?" He asked me, tinanggal niya rin ang pagkakabuckle ng seat belt niya, bali nakaharap kami sa isa't isa."Hindi na, nakakahiya naman," tanggi ko at tumingin sa kanya. Parehas kaming nakatitig sa isa't isa, nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin.I was staring at his black eyes, tila may hipnotismo na bumabalot sa mga mata niya na hinahalina akong tumitig at malunod sa tingin na binibigay niya.Kung hindi pa nag ring ang hawak kong cellphone ay hindi pa ako mag-iiwas ng tingin sa kanya."I-I should get going, salamat." Lalabas na sana ako ng kot
Nagising ako sa lamig kaya ibinalot ko ang sarili ko ng kumot ay kinuha ang remote ng aircon para patayin. I looked at my phone and it says it's just 6 AM.Pumikit muna ako sandali dahil inaantok pa ako pero kailangan kong mag-asikaso ng 6:30 para pumasok.Umayos ako ng upo sa kama at binuksan ang Instagram sa cellphone ko. I was scrolling and looking at my home page when a request message popped.Agad kong tiningnan kung sino iyon at nagulat ako kung sino. Saang lupalop niya nahanap ang instagram account ko?mntvrd.cupid:Ang aga mo magising.Biglang nawala ang antok ko at napasuklay sa buhok. Cupid as in Cupid-cupid?Hindi ko namalayan na may namuong ngiti sa labi ko. Mabilis akong sumeryoso at tumikhim.Paano niya nakita ang IG ko?Nagdadalawang-isip pa ako kung i-seseen ko ba o huwag na.I was still think
"Hoy ang daya mo! Bakit si Ariadne lang 'yung kinuwentuhan mo?" Reklamo ni Lei na katapat kong kumakain."Well, aren't you busy with that military major?" Sagot ko sa kanya sabay nag roll eyes.Nag pout lang siya sa akin bago binuksan ang chocolate drink na dala niya. Look at this girl and her obsession in chocolates."Hmp, still ang daya mo pa rin, kung hindi pa sinabi sa'kin ni Aria na may chika ka, hindi ko malalaman. You're taksil!" Pagtatampo niya.Natawa naman ako sa inakto niya. Well, sanay kaming nagsasabihan ng chika namin sa life."Hindi naman kasi importante," sagot ko sabay subo ng strawberry na hawak ko."Anong hindi importante? Girl love life mo 'yun!" Singit ni Aria. Akala ko busy siya sa cellphone niya tapos biglang sisingit sa usapan.Dinuro naman ni Lei si Aria. "Hoy isa ka pa, ikaw nga 'di mo sinabi sa'kin na may asawa ka na." She rolled her e
Song used: I'll never go by Erik Santos. Credits to the real owner.It's already eleven o'clock when we finished watching the last movie. We're both laughing since it's a comedy movie. I mean, I'm laughing while he's just chuckling and smiling a little.I mentally rolled my eyes, kahit kasi nakakatawa ang scene ay ngingiti-ngiti lang siya. Akala mo walang emosyon.Nagliligpit na kami ng kalat sa buong sala. Tinatapon niya ang mga pinagkainan naming chips at soda habang ako naman ay nagwawalis ng palagid."It's already late, uuwi ka pa ba?" I asked then realized something. I sounded like I want him to stay.Well, gusto ko nga. Just a little.Napailing ako sa naisip ko. Nako naman Psyche, umiiral na naman ang kaharutan hormone mo."Yeah, I need to go home kasi maaga ako aalis bukas." He then combed his hair with his fingers. I felt a little bit
Song used: Ipagpatawad mo by Mayonnaise. Credits to the real owner."Okay ka lang?" Naramdaman ko ang paghawak ni Aria sa balikat ko. Lumingon ako sa gawi niya at marahang tumango.Okay lang ako.That's what I've said to my self kahit hindi naman talaga.Hanggang sa matapos ang klase ay wala akong kibo. Hindi niya rin ako kinakausap dahil alam niyang ayaw ko ng kausap kapag hindi ako okay.Sanay ako sa self comfort without needing other's presence, siguro 'yun 'yung hindi magandang ugali ko."Are you gonna be okay?" Nag-aalalang tanong ni Lei. Yes, kasama na namin siya. Dapat galit siya kanina pero nang makita ang mukha ko ay hindi na siya nagalit sa akin.The day's over, we're going home. Maglalakad nalang siguro ako pauwi.I hummed. "Bakit naman hindi?"She smiled sweetly. "I know you're malakas. Kaya mo 'yan, fi
"Hindi porket wala kang karapatan, hindi mo na pwedeng maradaman. It's fine, you know what you have to do to make me yours, baby."I was just staring at his eyes the whole time. Trying to absorb what he have just said. I blink my eyes multiple times. He's looking at me lovingly. 'Yung tingin na mukha akong importanteng tao na ayaw niyang mawala.I felt a lump in my throat, tila may pinipigilan na hindi ko alam kung ano. Mabilis ang pagtibok ng puso ko, sarado ang isip ko at tanging magsigaw lang ng pangalan niya ang naririnig ko."Do you really love me?" Hindi ko alam kung bakit ayun ang lumabas sa bibig ko. I want assurance. Gusto kong marinig mula sa bibig niya mismo ang salitang mahal niya ako.He smiled that was enough to make my heart melt. Isang ngiti palang hulog na ako. Hindi ko alam kung bakit tila napakabilis kong mahulog, hindi pa kami ganon katagal magkakilala at kakagaling ko lang sa break-up pero bakit
I'm looking at the girl in front of me, wearing something that symbolizes her success made me smile. A beautiful and independent woman wearing her graduation toga and will start a new journey in her life.Seeing my reflection in thr mirror brings me joy. Finally, this day has come. Maya-maya lang ay gagagraduate na ako.Hinubad ko muna ang toga at muling ibalik sa paper bag na dala ni Aria nung nakaraang linggo para hindi madumihan. Ibinalik ko ang tingin ko sa salamin at inayos ang pagkakalugay ng kulot kong buhok. I curled my hair into large ones while wearing a simple make-up. I'm wearing a sleeveless dirty white dress and a beige stiletto.Natuon ang tingin ko sa paper bag na nasa tabi ng couch. Naalala ko 'yung araw na dinali 'yan sa akin ni Aria. Sa sobrang kakahiyan ang naramdaman ko nang panahon na 'yun ay parang gusto ko nalang magpakain sa lupa.I remembered Cupid chuckling and keep on teasing me abo
"Hey, good morning." Nakangiting bati sa akin ng isang Cupid Monteverde. He's looking fresh with his messy back hair, his almost perfect chiseled jaw and his gorgeous black eyes. He's holding a bouquet of white roses in his right hand while holding two cups of coffee on his left.It's early in the morning yet he's here outside my door. I smiled at the thought, since I slept late last night--earlier to be exact, maybe I'm imagining things because of lack of sleep."Hey, you okay?" I felt his hand touched my face after he passed the bouquet to his left hand. Like a cat, I purred in this hand, feeling his touch. His warm skin felts good on my face.Wait, his skin?Then it hit me. He's really here! Like here, here?Bigla akong na concious sa itsura ko. Do I looked like a little kid who has saliva in the corner of my mouth? Or do I look like a little toddler who wakes up with a messy hair?