Chapter 8

Nagising ako sa lamig kaya ibinalot ko ang sarili ko ng kumot ay kinuha ang remote ng aircon para patayin. I looked at my phone and it says it's just 6 AM. 

Pumikit muna ako sandali dahil inaantok pa ako pero kailangan kong mag-asikaso ng 6:30 para pumasok.

Umayos ako ng upo sa kama at binuksan ang Instagram sa cellphone ko. I was scrolling and looking at my home page when a request message popped.

Agad kong tiningnan kung sino iyon at nagulat ako kung sino. Saang lupalop niya nahanap ang instagram account ko?

mntvrd.cupid: 

Ang aga mo magising.

Biglang nawala ang antok ko at napasuklay sa buhok. Cupid as in Cupid-cupid?

Hindi ko namalayan na may namuong ngiti sa labi ko. Mabilis akong sumeryoso at tumikhim.

Paano niya nakita ang IG ko? 

Nagdadalawang-isip pa ako kung i-seseen ko ba o huwag na.

I was still thinking but my stupid finger clicked his message. Naitapon ko tuloy ang cellphone ko dahil sa kahihiyan. Mabilis din ang paghinga ko dahil sa kaba.

Bago ko nireplyan ay tiningnan ko muna ang mga picture niya. Hmm, he has a good photos huh. Hindi ko naman siya inistalk, hindi ko nga alam na ang cute niya sa throwback photo niya. Sabi sa profile niya ay pinafollow niya ako, how come I didn't notice that? I clicked the follow back button, now we're friends.

I cleared my throat and started typing even though I'm still nervous and I don't know why. 

Bakit ba ko nahihiya e wala naman siya dito?

iampsyche:

Saan mo nakuha IG account ko?

Wala pang isang minuto ay nakapagreply na agad siya.

mntvrd.cupid:

That's a secret

mntvrd.cupid:

Good morning, beautiful

Pigilan ko man ag sarili kong hindi ngumiti sa message niya ay hindi ko nagawa. I mean, sino bang hindi mapapangiti kapag sinabihan kang beautiful?

Kahit puno pa ng tanong ang isip ko ay pinili kong magreply.

iampsyche:

Good morning

iampsyche:

Maaga akong nagising kasi maaga pasok ko.

mtvrd.cupid:

Have you eaten your breakfast?

iampsyche:

I don't have time to cook, I'll just eat my breakfast in school

iampsyche:

Maybe while walking to school

mntvrd.cupid:

Do you want me to come over? I'll cook you breakfast

mntvrd.cupid:

I'll drive you to university.

I was biting my forefinger, hindi ko alam kung papayag ba ako sa alok niya. Sino bang aayaw? Nakakatukso ang kanyang alok.

iampsyche:

It's up to you

Iniklian ko lang din ang reply ko dahil alam ko namang hindi niya totohanin 'yan. Si Ryan nga ni hindi ako masundo, si Cupid pa kaya na hindi ko boyfriend, lulutuan ako ng breakfast?

I stand up and tied my hair into a messy bun. I'm still wearing an oversized shirt and a short shorts and I'm fine with it.

Dumiretso ako closet para maghanap ng damit na masusuot. Good thing we don't have uniform but we still have a dress code.

Halos ilang minuto rin akong nag pares-pares ng damit na isusuot ko, mula damit hanggang sapatos kaya natagalan. I was on ny way to the bathroom when someone knocked on my door.

Sino naman ang kakatok napakaaga?

Handa na akong pagsabihan ang kumatok ngunit natigilan ako. 

Outside my condo unit was the fresh looking Cupid Monteverde. He's wearing a simple sweatpants and a grey shirt, with matching black cap. His scent was invading my nose that I'll love to sleep on.

"C-Cupid? W-What are you doing here?" Kinakabahan kong tanong.

"I told you I'll cook you breakfast." Ngumiti siya na parang ikakahina ng nga tuhod ko.

Kumunot ang noo ko. "H-How did you know my unit number?" Naguguluhan kong tanong.

"I have my ways, baby." Then we went near me and kissed my cheeks.

I was taken a back and stand there with burning cheeks. Hindi ako makagalaw dahil sa biglang nangyari.

First, he called me baby and kissed my cheeks! He freakin' kissed me!

Sinundan ko lang siya ng tingin na pinakikialaman na ang kusina ko. Okay lang naman sa akin pero hindi pa rin ako makapaniwala, I really thought we wasn't serious about it.

"Take a shower while I'm cooking your breakfast," sabi niya habang abala sa paghiwa ng bawang.

Napatango naman ako at dali-daling pumasok sa banyo dala ang aking tuwalya at damit.

Habang nasa ilalim ng shower ay hindi ko maiwasang mapangiti. 

Why the fuck you're smiling Psyche?!

Marahan kong hinampas ang aking noo dahil sa iniisip ko. Don't tell me kinikilig ako dahil d'on?

Sumeryoso ako pero napangiti na naman ako nang maalala ang paghalik niya sa pisngi ko.

Argh, baliw ka na, Psyche!

---

"You're done?" Tanong ni Cupid pagkalabas ko ng kuwarto. 

Halos abutan ako ng 45 minutes dahil sa pag-aayos. Usually 30 minutes lang ako umaabot pero na-concious kasi ako sa itsura ko ngayon.

Pinaghila niya ako ng upuan at siya naman ay umupo sa harapan ko.

Fried rice, bacon and fried eggs was in the table, typical Filipino breakfast.

Siya ang naglagay ng pagkain sa plato ko dahil hindi pa rin ako gumagalaw. Ang hirap kasi i-absorb lahat ng nangyayari ngayon.

"Eat up," he said. Siya naman ay nakaupo lang at hindi kumakain. I frowned, ba't hindi siya nakain?

"Ikaw?" 

He chuckled. "Nah, I'm fine, mamaya nalang ako kakain."

I rolled my eyes. "Come on, sabayan mo na ko. I don't take no for an answer," I joked.

He started eating, walang ibang maririnig bukod sa kutsara at tinidor na siyang gumagawa ng ingay.

"Hey, I'm sorry about earlier." He suddenly bring up a topic.

"Earlier? Anong meron kanina?" 

"I kissed you, without your consent," he answered while staring directly into my eyes.

My heart melt because of what he said. It's okay for me yet he's saying sorry for kissing me without a consent. 

Pwede ko na ba siyang iuwi? Char.

Dumukwang ako palapit sa kanya at hinalikan ang kanyang pisngi. "It's okay, I'm not mad or what." Then I smiled.

Pagbalik ko sa upuan ay doon ko nalang narealize ang ginawa ko. D-Did I really initiated to k-kissed him?

My goodness, lupa kainin mo na ako!

I looked at him and I saw his red cheeks while looking away. May maliit din na ngiti sa kanyang labi.

Ako naman ay halos makunod na sa kahihiyan kaya ibinaba ko nalang ang tingin habang nag-iinit ang aking pisingi hanggang sa matapos kaming kumain.

We're on the way to parking lot. He insisted to drive me to school. Okay na okay siya sa akin actually dahil baka malate ako sa unang subject kung maglalakad ako.

Pinagbuksan niya ako ng pinto bago lumipat sa kabila at sumakay ng kotse. 

Cupid, konti nalang talaga.

"Seatbelt." Narinig kong sabi niya kaya mabilis ko namang ikinabit.

"Don't forget to fasten your seatbelt, safety first." He remind me.

In-istart niya ang sasakyan at nagsimulang mag drive papunta ng university.

We're both quiet and no one dared to talk. Paghinga at ang mahinang music sa sasakyan lamang ang maririnig.

My left hand was resting on my left thigh until it fell near the car shift, where his right hand was resting.

He looked at my hand that had contact with his and look at the road.

"Do you know why God made gaps between our fingers?" Napalingon ako sa kanya dahil sa pagbasag niya ng katahimikan. His eyes was still fixed on the road but I know he's talking to me.

"Why?" I said in a soft voice.

I looked at my hand and grabbed it using his right and intertwined our fingers. "So that the someone who is made for you will come and fill those gaps by holding ours hands, forever."

This time, hindi ko na pinigil ang ngiting namuo sa labi ko pero itatanggi ko pa rin na kinilig ako doon.

Our hands we're still intertwined pero hindi ko nalang pinakialaman.

"Ang harot mo kupido." Natatawang sabi ko.

"Only to you, baby." I giggled because of his answer. Kunyari nalang natatawa ako at hindi kinikilig.

"Ewan ko sa'yo." Pagtataray ko pero nay nakapaskil paring malaking ngiti sa mukha ko.

When we reached the university, nagmamadali akong mag-ayos ng sarili ko bago lumingon sa kanya. "Bye, una na ko, talk to you later." Then I kissed his cheeks.

Nagmamadali ako sa pagkakad dahil malalate na ako nang biglang pumasok sa isip ko ang ginawa kong paghalik sa kanya.

Nakapikit ako ng mariin, shit ka Psyche napaka tanga mo banda d'on, hindi ka ha nahihiya doon sa tao?

"Hoy, anong ginagawa mo diyan? Late na tayo tanga." Napamulat ako dahil narinig ko ang boses ni Ariadne. 

We're both business management course kaya magkakasabay na naman kami.

Napakapit ako ng mahigpit sa braso niya. "Aria! Huhu I kissed him." pagsusumbong ko.

"Huh? Sino?" Naguguluhang tanong niya.

"Cupid."

Lumaki ang mata niya pero bago pa siya makatili ay tinakpan ko na ang kanyang bibig at hinila siya papunta sa room namin.

"Bakit?"

"I don't know, parang normal nalang sa akin 'yung ganon?" I asked, not sure of my answer.

"Nako Venice, in love ka na sa kanya."

"No, it can't be. Kakagaling ko lang sa break-up. Yes, I know medyo nakamove on na ko but I think it's not right?" Pagpapatuloy ko habang naglalakad.

"You know Psyche, dalawa lang 'yan. It's either you're fooling yourself that you're falling for cupid or you really don't love Ryan that much that's why you're falling."

Napaisip ako sa sinabi niya. She's right, hindi pwedeng dalawang 'yan ang rason. I really hoped it's the first one kasi kung 'yung pangalawa 'yon,  I feel like I cheated on Ryan even though he's the one who cheated.

"Tara na."

I really hoped it's the first one but it turns out, the reason was the latter.

That day, I didn't notice that I was already falling for Cupid.