Galit na pinagmasdan ni Greig ang matayog na gusali na pagmamay-ari ng pamilya ni Alhaj Jimenez. This is where their main office is located.Hindi lamang kalayuan sa kaniyang kompanya. Hindi niya halos napapansin ang gusaling ito, pero ngayon na ibinigay sa kaniya ni Christoff ang impormasyong ito ay hindi na maalis sa kaniyang isip.He knew Alhaj's parents. Pamilyar sa kaniya ang pangalan ng mga magulang nito at alam niyang may mga pagkakataon na nakakasalamuha niya ito sa malalaking event.Napapabilang ang pamilyang Jimenez sa mayayamang angkan, pero ngayon lang mas naging malago ang negosyo nito. But that wasn't enough.Mapait siyang napangiti. He could easily trick this small company to bankruptcy.Kung gugustuhin niya, baka wala siyang itira kay Alhaj at sa pamilya nito. Hanggang sa maging palaboy na lamang sila, o umalis nalang ng bansa para makaiwas sa kaniyang poot.Ikiniling niya ang kaniyang ulo at halos matawa sa sarili.Why would he do that?‘I've never seen the monster in
Tahimik sa hapag kainan nang gabing iyon. Masama ang loob ni Ysabela dahil hindi siya pinayagan ni Manang Lora na bumalik ng apartment.Iyon daw ang bilin ni Greig.Sigurado siyang kahit pilitin niyang umalis ng villa ay hindi rin siya makakalabas. Mayroong guard na nakabantay sa may gate at alam niyang hindi siya pagbubuksan nito kung hindi iniutos ng lalaki.Nasa hindi kalayuan ang mga katulong, naghihintay na pagsilbihin siya.Pagod siyang sinulyapan ang mga babae at wala sa sariling napabuntong-hininga.Sapat na noon na silang dalawa lang ni Greig sa bahay, pumupunta lang ang mga kasambahay kapag wala na sila at kailangan maglinis. Palagi naman silang nasa trabaho kaya halos hindi na sila magpang-abot ng mga kasambahay.Pero simula nang umalis siya, nanatili na pala ang mga kasambahay sa bahay nito.Sa bagay, kailangan nga pala ni Greig ng magsisilbi sa kaniya lalo at wala na siya.Hindi niya pa nauubos ang pagkain nang marinig ang pamilyar na mga yapak.Hindi na niya kailangan ti
Sa hallway pa lamang ng ospital ay nagkasabay na sila ni Ada, lumabas saglit ang babae para dalhin ang bagong gamot ni Natasha sa nurse station.“Mabuti naman bumisita ka na, Greig.” Ngumiti ito sa kaniya.Hindi niya nasuklian ang ngiti nito. Lalo pa't hindi maganda ang mood niya. Binuksan ni Ada ang pinto ng silid ni Natasha at agad niyang natanaw na nakahiga ito sa hospital bed pero dilat na dilat ang mga mata.Lumingon sa kanila si Natasha at nang makita siya ay agad na nanlaki ang mga mata.“Greig.” Napapaos nitong saad.Naglakad siya palapit sa babae samantalang pilit naman itong bumangon. Inalalayan ni Ada si Natasha dahil nahihirapan itong makaupo.“You're here.” Malungkot nitong sabi, pilit ang ngiti.“Do you need water, Natasha?” Tanong ni Ada.Tumango ng marahan ang babae. Ibinigay ni Ada ang isang basong tubig at pinangalahatian naman iyon ng huli.“T-thank you, Ada.”“How do you feel now?” Tanong niya sa babae.Nanatili ang pilit na ngiti nito at pagkaraan ay bumaling kay
“Nat, huminahon ka.” Lumapit si Ada at hinawakan ang kaniyang balikat.Tiningnan niya ng masama ang babae. Mabilis naman nitong itinikom ang bibig.“How can I calm down, Ada?! He just walk away like that. Hindi pa nga siya nag-iisang oras ay umalis na agad!”Huminga ng malalim ang babae.“Hindi ba babalik din naman siya? Iyon ang sabi ni Greig.”“Shut up!” She fired back.“May pakiramdam akong hindi na babalik si Greig. Aalis na iyon.”Umiling si Ada, pilit siyang kinukumbinsi.“Calm down, okay? Baka mamaya ay biglang bumalik si Greig at makita ka sa ganiyang disposisyon.”Natigilan siya dahil sa sinabi nito. Totoong galit siya at mahirap siyang mapakalma, pero dahil sa sinabi nito'y parang nahimasmasan siya.Kinagat niya ang ibabang labi at nanubig ang gilid ng kaniyang mga mata.“I feel so tired, Ada.” Naiiyak niyang sabi.Ang totoo'y mas lalo siyang nagiging emosyonal dahil sa ilang gamot na iniinom kahit wala naman siyang karamdaman. Alang-alang kay Greig ay tinitiis niya ang peke
Pagkatapos nang gabing iyon ay hindi na sila halos magkita ni Greig. Palagi na mag-isa siyang kumain sa hapagkainan at pagkatapos ay maghapon na siyang nagkukulong sa kuwarto.Noong nakaraan ay bumisita si Gretchen, isinima siya sa mall para mag-shopping ng ilang oras.At kagaya ng sabi nito, puno ng pananabik ang puso nito sa anak na babae kaya naman kahit na pagod na ang kaniyang katawan magsa-shopping ay pinakita niya pa rin na ayos lang.“This looks good on you, Ysa.”Itinaas ni Gretchen ang isang puting signature bag.Umiling siya.“Mom, tatlo na ang nabili nating bag.” Nahihiya niyang sabi.Hindi niya itatanggi na magaganda ang mga pinipili nitong bag, pero hindi bababa sa kalahating milyon ang mga presyo no’n.Hiyang-hiya na siya na mas marami ang dala niyang paperbag kaysa sa babae.Ngumiti ito sa kaniya ng masuyo, hindi pa rin ibinabalik ang hawak na bag.“You don't have enough bags on your closet.” Sabi nito.Natawa siya ng bahagya at lumapit sa babae.“Hindi ko naman po iyo
Tahimik sila buong byahe. Nasa magkabilang dulo silang dalawa at parang may pader na nakapagitan sa kanila.Ngunit napapapikit siya sa tuwing nanunuot sa kaniyang ilong ang pamilyar na pabango ni Greig.It was still so good, she thought.Ngunit sa tuwing nadadala ang kaniyang emosyon ay mabilis niyang kinukurot ang sarili.Parang pabango lang! Nababaliw na talaga siya.Ilang minuto ang lumipas at nakarating din sila sa wakas.Hindi na niya hinintay na pagbuksan siya ng pinto. Lumabas siya at agad napansin na hindi pamilyar sa kaniya ang lugar.Maliit na clinic lamang iyon katabi ng ilan pang establishmento.Naglakad si Greig papunta roon at sumunod naman siya. Nasa likod siya nito nang tumigil ang lalaki dahil nagvibrate ang cellphone nito.He fished it out. Hindi sinasadyang nasulyapan niya ang screen ng cellphone at nakita ang pangalan ng tumatawag.Nakaregister ang pangalang “Snow” sa screen.Saglit na parang tinusok ang kaniyang puso sa nakita. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin at
Syempre at hindi iyon isinapuso ni Ysabela. Alam niyang binibiro lamang siya ni Patrick kaya hindi niya ito sinagot.Mas lalong lumaki ang pagkakangiti ng doktor at ikiniling pa bahagya ang ulo.“If you don't say anything I'll take that as a yes.”Nagsalubong ang kanilang tingin. Hindi napapawi ang ngiti nito kaya naman sasagot na dapat siya nang maunahan siya ni Greig.“Why don't you just do your job and stop messing around?” Malamig na saad ni Greig.Tumawa ang lalaki at pagkaraan ay tumango-tango ito.“Of course, I'll treat Ysabela now.” Masaya nitong sabi.Hindi na niya magawang sulyapan si Greig, pero nararamdaman niya ang paninitig nito sa kaniya.Inalis ni Patrick ang kaniyang benda at nakita nito ang sugat. Medyo natigilan pa ang lalaki at pagkaraan ay natahimik.“These would still hurt.” Saad nito.Namutla ang kaniyang mukha.Mababa ang kaniyang pain-tolerance iyon ang alam niya. Makakita lamang siya ng karayom ay parang mahihimatay na siya.At alam niyang alam din iyon ni Gr
Paglabas ni Ysabela ay naabutan niya si Greig sa hallway. Nakapamulsa ito at ang mukhang irita. Nakabusangot ang mukha at hindi maipinta.Kumunot ang kaniyang noo. Hindi naman siya nagtagal masyado para mabagot ito.“Are you done?” Tanong nito nang makita siya.Marahan siyang tumango.“Come on, let's go.”Hawak niya sa isang kamay ang ibinigay na mga gamot ng nurse. Kinuha iyon ni Greig at saka hinawakan ang kaniyang kamay para hilahin paalis.“W-wait, hindi ba tayo mag-papaalam kay Patrick?”Napaka-weird bigla ng lalaki.Mas lalong bumilis ang paglalakad ni Greig.Nagmamadali ba ito?Biglang umasim ang kaniyang sikmura nang maalala na kanina ay tumatawag si Natasha, siguro'y tumawag na naman ito at hinahanap ang lalaki.Dahilan para kaladkarin na siya paalis ni Greig.Malapit na sila sa receptionist nang malingunan niya ang opisina ni Patrick. Lumabas ang lalaki, natanaw silang paalis.“Ysabela!” Sigaw nito.She doesn't want to be rude.Tumigil siya sa paglalakad dahilan para mapilit
Umalis din si Archie pagkatapos ng saglit nitong pagbisita sa kaniya. Sa sobrang inis ay itinapon niya ang pagkain sa sahig.Bakit ba hindi na lang nito tapusin ang paghihirap niya?! Bakit kailangan na paulit-ulit siya nitong durugin?Gusto ba talaga nito na unti-unting sirain ang kaniyang katinuan?!Dahil sa matinding frustrasyon, itinapon ni Yvonne ang lahat ng gamit sa ibabaw ng mesa. Sumisigaw siya at minumura ang pangalan ni Archie.“You b*st*rd! How could you f*ck*ng do this to me?! Why don’t you just k*ll me?!”Noong umalis si Archie at naiwan siya, para siyang pinapatay sa bawat araw na lumilipas. She couldn't live without him.Hindi niya kaya na mawalay kay Archie. Kahit na alam niyang maaari siyang bumagsak kasama nito sa putikan, wala siyang pakialam basta’t kasama niya lang ito.Pinakansela ng kaniyang ama ang kanilang engagement kahit pa sinabi niyang pakakasalan niya si Archie hindi dahil sa naging kasunduan ng kanilang mga pamilya, kung hindi dahil mahal na mahal niya i
Ang katotohanan na hindi siya kayang pakawalan ni Archie ay mas lalong nagpahirap sa kalooban ni Yvonne.Nobody was able to find her. Hindi nalaman ng kaniyang Mommy, ni Agatha, ni Luna, o ni Ysabela kung nasaan siya. Isang araw pagkatapos maconfine sa ospital, dinala siya ni Archie sa isang abandonadong bahay na nabili nito sa Isabela.Dalawang palapag iyon. Luma na ang mga gamit, ngunit maayos pa naman ang buong bahay. Ang desinyo ng bahay ay hango sa impluwensya ng mga Kastila. Parang daang-daang taon na ang tinagal ng bahay dahil na rin sa wala iyong tao at matagal nang hindi tinitirahan.May kasama siyang isang katulong, ngunit sa gabi umuuwi ito dahil narito sa bahay si Archie.Dalawang gabi na siya rito. Hindi niya alam kung ano ang dahilan ni Archie para gawin ito sa kaniya.Pagod na pagod na siya kay Archie. Kahit na nasa bahay ito ay hindi siya nakikipag-usap. Buong akala niya, dinala siya nito para pagsawaan na naman ang kaniyang katawan, ngunit dalawang gabi na ay hindi s
There's an unexplainable feeling inside her. Kahit na labag sa kaniyang loob, hindi siya tumutol nang ilipat siya ng mga nars sa isang private room.Puno ng katahimikan ang silid nang dalhin siya ng dalawang nars sa pribadong ward. Kakaiba ang tibok ng kaniyang puso. Mabagal, ngunit masakit. Ang galit ay nasa kaibuturan nito at isinusumpa ang pangalan ni Archimedes Garcia.Kagaya ng kaniyang inaasahan, pagkaalis ng dalawang nars ay saka naman pumasok si Archie.Nakapamulsa ang lalaki.Bago na ang damit nito at maayos na ang hitsura.Naglakad ito palapit sa kaniyang higaan at sinipat siya ng tingin.If there’s another life, if resurrection is true, I'd rather die young than be engaged with this man again. Bulong niya sa hangin.Mas pipiliin niyang isumpa at kamuhian ang lalaking ito, kaysa ibigin.Ang minahal niyang Archie ay malayong-malayo sa Archie na nasa kaniyang harap. The man in front of her is no longer a human. He must be the devil.“Does it still hurts?” Tanong nito na sinuly
Nagising siya na nakahiga na siya sa hospital bed. May bali sa kaniyang paa, may sugat siya sa tuhod at mga kamay. Kaya nang magising siya ay napansin niya ang benda sa kaniyang paa at ang ilang sugat na ngayon ay nagamot na ng mga nars.Nasa public ward siya, kasama ang ilang pasyente.Sinubukan niyang maupo, pero sobrang sakit ng buo niyang katawan na mahirap para sa kaniya na bumangon.Lumapit ang isang matandang babae, tinulungan siya nito.“Mabuti naman at nagising ka na.” Nakangiting sabi nito.Pilit siyang ngumiti at nagpasalamat sa pag-alalay nito sa kaniya.“Hindi na bumalik iyong waiter at manager na nagdala sa iyo rito. Hahanapin daw nila ang cellphone mo sa restaurant para matawagan ang pamilya mo.” Imporma ng ginang.Natigilan siya.Parang may kakaibang lamig sa kaniyang tiyan na siyang dahilan kung bakit gusto niyang masuka. Naalala niya ang nangyari sa restaurant, kung paano siya sinugod at sinaktan ni Lindsy at hamakin ni Archie.Tiningnan niya ang kaniyang mga daliri.
Tila wala pa rin pakialam si Archie kahit na nasa labas si Lindsy. Ngumisi ang lalaki nang makita ang labis niyang pamumutla.Hindi pa rin tumitigil si Lindsy sa pagkatok sa pinto.“I’m gonna break it!” Rinig niyang sigaw ni Lindsy mula sa labas.She’s a woman with class. She has been a respectable and honorable lady in a society.Mataas ang antas ng kaniyang pinag-aralan. Galing siya sa isang mayaman at respetadong pamilya. Kung makakapasok si Lindsy at makikita siya kasama si Archie, alam niyang hindi na niya maitatago ang mga sikreto niya sa dilim.Binitawan siya ni Archie. Umatras ito at napailing sa kaniya. Ramdam ni Archie ang kaniyang panginginig at takot.Archie scoffed.Mapang-insulto itong tumingin sa kaniya. Isang hakbang lang ay naabot na nito ang kaniyang bewang at hinalikan siya ng mariin.Napasinghap siya. Itinulak niya ang dibdib ni Archie, ngunit ayaw nitong lumayo.Biglang bumukas ang pinto.Nasa ganoon silang eksena nang makita sila ng mga staff at ni Lindsy. Agad n
Naibalik na niya sa loob ng kaniyang bag ang mga cosmetics nang biglang bumukas ang pinto. Nilingon niya iyon at agad siyang natigilan nang makita kung sino ang pumasok.Archie's eyes were obviously aggressive. Agad na kumabog ang kaniyang dibdib nang magtama ang kanilang tingin. Napalunok siya, nagbaba siya ng tingin at mahigpit na hinawakan ang kaniyang bag.Handa na siyang umalis, pero humarang si Archie sa kaniyang dinaraanan. Sinipa muli nito ang pinto at sumara iyon. Umatras ang lalaki at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang ini-lock nito ang pinto.“What the h*ck are you doing, Archie?” Taranta niyang tanong sa lalaki.Nagtaas ng kilay si Archie. Humakbang ito palapit sa kaniya, kaya napaatras siya. Patuloy ito sa paglapit hanggang sa maramdaman na lamang niya ang malamig na lababo sa kaniyang likod. Tumigil siya, alam sa kaniyang sarili na hindi na niya matatakasan si Archie.Itinaas nito ang isang kamay at hinaplos ang kaniyang pisngi. May kakaibang emosyon sa mga mat
It was hard to persuade Agatha at first, but eventually, she agreed.“But if there’s anything critical in the company, we need another opinion from a professional person before we finally make a decision.” Ani Agatha.Tumango siya at ngumiti. Nauunawaan niyang hindi pa gaanong confident si Agatha sa pagbabalik nito sa business world.“Ang mahalaga, kasama kita sa paggawa ng mga desisyon para sa kompanya. I really need your help now.” Nakangiti niyang saad sa babae.Ang tanging dahilan lang naman kung bakit natatakot na ang mga investor at stock holders ay dahil sa kagagawan ni Archie. Kung susundin niya ang gusto ng lalaki, hindi na nito gagalawin ang kanilang kompanya.Hindi pwedeng mabankrupt nang tuluyan ang kanilang mga negosyo. Lalo pa ngayon na nasa ospital ang kaniyang Daddy at kailangan ng sustento, dapat gumawa siya ng paraan na maging maayos ang pamamahala sa kompanya habang nililibang niya ang d*m*ny*ng may kagagawan ng lahat ng kanilang paghihirap.Wala sa sariling napatin
Maliban kay Ysabela, si Agatha ang isa sa pinakamalapit na kaibigan ni Yvonne. Magpinsang buo sila, ang ina ni Agatha ay kapatid ng ama ni Yvonne. Halos sabay silang lumaki at hindi mapaghiwalay noong elementarya, ngunit dahil sa ibang bansa nagkolehiyo si Agatha, nawalan sila saglit ng koneksyon.Nitong nakaraang taon lamang sila ulit nagkita dahil bumalik ang babae para sa engagement nito. Mabuti at walang nagbago sa kanilang relasyon. Malapit pa rin sila sa isa’t isa.Nang makarating si Agatha sa restaurant ay nalukot agad ang maganda nitong mukha nang makita ang kaniyang buhok.Sinubukan niyang ngumiti.“Did you cut your hair?” Tanong agad ni Agatha.Hinawakan niya ang kaniyang buhok at nagtanong, “Bakit? Hindi ba bagay sa akin?”“It looks different from before, but it looks good.” Sagot nito at saka naupo sa kaniyang harap.Maganda si Yvonne, ang kaniyang balat ay maputi ngunit hindi maputla. Natural na mapula ang kaniyang maliit na labi at ang magkabilang pisngi, matangos ang i
Hinaplos ni Lindsy ang likod ni Archie. Dahil wala itong suot na pang-itaas, nakikita niya ang mga peklat nito sa likod. Magaspang iyon sa kaniyang palad at halos hindi niya makayanan na hawakan. Naramdaman niyang nanigas si Archie dahil sa kaniyang haplos. Ang likod nito ay punong-puno ng nakakadiring mga peklat at naghilom na sugat. Kumpara sa nakakaakit na mukha ni Archie, ang likod hito’y hindi halos maatim na tingnan ng mga tao. Ang totoo, nandidiri rin si Lindsy sa mga naghilom na sugat ni Archie, ngunit hindi niya iyon ipinapahalata kay Archie. Ayaw niyang isipin nito na kagaya rin siya ng ibang tao. Dahil sa nakaraan nito, nagagawa niyang kontrolin at paamuhin si Archie. Alam niyang walang ibang tatanggap sa lalaki, kung hindi siya at ang kaniyang pamilya. Kaya para kay Archie, isa iyong malaking utang na loob. Archie was very skilled and he treated me very well. What else could I ask for? Bulong ng kaniyang isip. Maayos siyang itrato ni Archie. Maganda ang kanilang pagsa