Pagkatapos nang gabing iyon ay hindi na sila halos magkita ni Greig. Palagi na mag-isa siyang kumain sa hapagkainan at pagkatapos ay maghapon na siyang nagkukulong sa kuwarto.Noong nakaraan ay bumisita si Gretchen, isinima siya sa mall para mag-shopping ng ilang oras.At kagaya ng sabi nito, puno ng pananabik ang puso nito sa anak na babae kaya naman kahit na pagod na ang kaniyang katawan magsa-shopping ay pinakita niya pa rin na ayos lang.“This looks good on you, Ysa.”Itinaas ni Gretchen ang isang puting signature bag.Umiling siya.“Mom, tatlo na ang nabili nating bag.” Nahihiya niyang sabi.Hindi niya itatanggi na magaganda ang mga pinipili nitong bag, pero hindi bababa sa kalahating milyon ang mga presyo no’n.Hiyang-hiya na siya na mas marami ang dala niyang paperbag kaysa sa babae.Ngumiti ito sa kaniya ng masuyo, hindi pa rin ibinabalik ang hawak na bag.“You don't have enough bags on your closet.” Sabi nito.Natawa siya ng bahagya at lumapit sa babae.“Hindi ko naman po iyo
Tahimik sila buong byahe. Nasa magkabilang dulo silang dalawa at parang may pader na nakapagitan sa kanila.Ngunit napapapikit siya sa tuwing nanunuot sa kaniyang ilong ang pamilyar na pabango ni Greig.It was still so good, she thought.Ngunit sa tuwing nadadala ang kaniyang emosyon ay mabilis niyang kinukurot ang sarili.Parang pabango lang! Nababaliw na talaga siya.Ilang minuto ang lumipas at nakarating din sila sa wakas.Hindi na niya hinintay na pagbuksan siya ng pinto. Lumabas siya at agad napansin na hindi pamilyar sa kaniya ang lugar.Maliit na clinic lamang iyon katabi ng ilan pang establishmento.Naglakad si Greig papunta roon at sumunod naman siya. Nasa likod siya nito nang tumigil ang lalaki dahil nagvibrate ang cellphone nito.He fished it out. Hindi sinasadyang nasulyapan niya ang screen ng cellphone at nakita ang pangalan ng tumatawag.Nakaregister ang pangalang “Snow” sa screen.Saglit na parang tinusok ang kaniyang puso sa nakita. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin at
Syempre at hindi iyon isinapuso ni Ysabela. Alam niyang binibiro lamang siya ni Patrick kaya hindi niya ito sinagot.Mas lalong lumaki ang pagkakangiti ng doktor at ikiniling pa bahagya ang ulo.“If you don't say anything I'll take that as a yes.”Nagsalubong ang kanilang tingin. Hindi napapawi ang ngiti nito kaya naman sasagot na dapat siya nang maunahan siya ni Greig.“Why don't you just do your job and stop messing around?” Malamig na saad ni Greig.Tumawa ang lalaki at pagkaraan ay tumango-tango ito.“Of course, I'll treat Ysabela now.” Masaya nitong sabi.Hindi na niya magawang sulyapan si Greig, pero nararamdaman niya ang paninitig nito sa kaniya.Inalis ni Patrick ang kaniyang benda at nakita nito ang sugat. Medyo natigilan pa ang lalaki at pagkaraan ay natahimik.“These would still hurt.” Saad nito.Namutla ang kaniyang mukha.Mababa ang kaniyang pain-tolerance iyon ang alam niya. Makakita lamang siya ng karayom ay parang mahihimatay na siya.At alam niyang alam din iyon ni Gr
Paglabas ni Ysabela ay naabutan niya si Greig sa hallway. Nakapamulsa ito at ang mukhang irita. Nakabusangot ang mukha at hindi maipinta.Kumunot ang kaniyang noo. Hindi naman siya nagtagal masyado para mabagot ito.“Are you done?” Tanong nito nang makita siya.Marahan siyang tumango.“Come on, let's go.”Hawak niya sa isang kamay ang ibinigay na mga gamot ng nurse. Kinuha iyon ni Greig at saka hinawakan ang kaniyang kamay para hilahin paalis.“W-wait, hindi ba tayo mag-papaalam kay Patrick?”Napaka-weird bigla ng lalaki.Mas lalong bumilis ang paglalakad ni Greig.Nagmamadali ba ito?Biglang umasim ang kaniyang sikmura nang maalala na kanina ay tumatawag si Natasha, siguro'y tumawag na naman ito at hinahanap ang lalaki.Dahilan para kaladkarin na siya paalis ni Greig.Malapit na sila sa receptionist nang malingunan niya ang opisina ni Patrick. Lumabas ang lalaki, natanaw silang paalis.“Ysabela!” Sigaw nito.She doesn't want to be rude.Tumigil siya sa paglalakad dahilan para mapilit
“Is t-that true?” Natasha asked.“Greig? Are you going to file the divorce already?” Umaasa nitong tanong.“Let's talk later.”Hindi niya inaasahan na ibababa ni Greig ang tawag.Pinatay nito ang cellphone at humarap sa kaniya. Madilim ang anyo nito.“What's that?” Galit nitong tanong.Kumunot ang kaniyang noo.“What?”“Why would you answer her that?”Nagkasalubong ang kaniyang kilay dahil sa naging reaksyon ng lalaki.“Bakit? Ano ba dapat ang sasa—”“I didn't tell you to answer her!” Pagalit nitong sabi.Nabigla siya sa pagsigaw ni Greig.Yes, it's a phone etiquette to never answer a call that is not yours nor a question that is not intended for you. Pero ano pa bang sasabihin ko? Na magkasama kami dahil sinamahan mo ako sa clinic?Ano nalang ang iisipin ni Natasha?Nag-iwas siya ng tingin sa sobrang inis kay Greig.Hindi na niya nasabi ang kaniyang nasa isip dahil mas gusto niyang ignorahin na lamang ito at matapos na.Samantalang mas lalong lumaki ang galit ni Greig sa kaniyang sar
“I'm sorry, Tita. But I think... it's time for you to know the truth.” Sumeryoso ang mukha nito.“W-we really have to file a divorce.”Para siyang natutunaw sa tingin ni Gretchen. Nakaka-intimidate ito kapag seryoso ang mukha.Natahimik saglit ang ginang. Pagkaraan ay humawak ito sa puso.Naalala niyang mahina ang puso nito.“Tita?”She tried to reach Gretchen.Pumikit ito ng ilang saglit at namumula ang matang napatingin sa kaniya.“Where's Greig? Napag-usapan niyo ba ito ng maayos?”Lumapit ang mayordoma nang makita ang hitsura ni Gretchen. May dala itong tubig.She helped Gretchen to drink.Nahahapo ito.Ngayon ay may kaonting pagsisisi sa kaniyang puso.Bakit nakalimutan niyang mahina ang puso nito?!“Tita, I'm sorry.” She guiltily said.Umiling ito pagkatapos uminom ng tubig.“Wala kang kasalanan, Ysabela.” Saad nito.“I'm sure Greig has something to do with this! Ano bang nangyayari sa kaniya? Pinapabayaan ka ba niya, Ysabela? O...”Napasinghap ito.“Walang hiya ang batang ‘yon
“That's not true, Papa.” Maagap na sagot ni Gretchen.Umiling ang babae.“Please calm down. The doctor warned—”“Heh!” Sigaw ni Señor Gregory, galit pa rin.Pinalis nito ang kamay ni Gretchen na sinubukang suportahan ang matanda.Tumayo si Ysabela. Inaamin niyang abot-abot ang kaniyang kaba ngayon.Señor Gregory looks old and weak. At ngayon na nagagalit ito ng husto ay labis-labis din ang kaniyang pag-aalala.“Lolo,” she tried to approach him.Ngunit itinaas ni Señor Gregory ang isa nitong kamay. Umiiling sa kaniya.“I've heard enough, Ysabela.” Nadidismaya nitong sabi.“Where's Greig? Where is that b*st*rd!”Kumalabog ang kaniyang puso. Si Greig ang paboritong apo ng matanda. At para tawagin nitong bastardo si Greig, talagang nagagalit nga ang Señor.“I want to talk to him about this! He should explain this to me, right now!”At mula sa pintuan papunta sa hardin ay pumasok si Greig. Narinig nito ang pagsigaw ni Señor Gregory.“What's going on here?” Seryosong tanong ni Greig nang m
Kinagat niya ang ibabang labi at nilunok ang mga hikbi.“I'm sorry.” Ulit niya. Marahang natawa ang matanda.“Alam mo bang iyan ang nagustuhan ko sa iyo? You always say sorry, when in fact it's you who have been wronged. You are always the humble Ysabela I knew.” Bulong-bulong nito.Muling pinisil ni Señor Gregory ang kaniyang kamay.“Huwag ka nang umiyak, magiging maayos pa ako.”Pinunasan niya ang mga luha at pilit na ngumiti.“Greig.” Tawag nito sa apo.Lumapit ang lalaki.“Ysabela's crying.” Saad ng matanda.“She's been kind to me... And been a loving wife to you. Now, I'm starting to consider the thought that you really don't deserve this woman.” Nadidismaya nitong sabi.“Lo, calm down. You're starting to get emotional —”“Of course,” maagap na sagot ni Señor Gregory.“Of course, I'm getting emotional. What would you want me to feel? You want me to celebrate and get excited for your divorce—”Natigil ito sa pagsasalita nang maubo.“Lo, tama na.” Pagmamakaawa niya nang mapansin n
Umalis din si Archie pagkatapos ng saglit nitong pagbisita sa kaniya. Sa sobrang inis ay itinapon niya ang pagkain sa sahig.Bakit ba hindi na lang nito tapusin ang paghihirap niya?! Bakit kailangan na paulit-ulit siya nitong durugin?Gusto ba talaga nito na unti-unting sirain ang kaniyang katinuan?!Dahil sa matinding frustrasyon, itinapon ni Yvonne ang lahat ng gamit sa ibabaw ng mesa. Sumisigaw siya at minumura ang pangalan ni Archie.“You b*st*rd! How could you f*ck*ng do this to me?! Why don’t you just k*ll me?!”Noong umalis si Archie at naiwan siya, para siyang pinapatay sa bawat araw na lumilipas. She couldn't live without him.Hindi niya kaya na mawalay kay Archie. Kahit na alam niyang maaari siyang bumagsak kasama nito sa putikan, wala siyang pakialam basta’t kasama niya lang ito.Pinakansela ng kaniyang ama ang kanilang engagement kahit pa sinabi niyang pakakasalan niya si Archie hindi dahil sa naging kasunduan ng kanilang mga pamilya, kung hindi dahil mahal na mahal niya i
Ang katotohanan na hindi siya kayang pakawalan ni Archie ay mas lalong nagpahirap sa kalooban ni Yvonne.Nobody was able to find her. Hindi nalaman ng kaniyang Mommy, ni Agatha, ni Luna, o ni Ysabela kung nasaan siya. Isang araw pagkatapos maconfine sa ospital, dinala siya ni Archie sa isang abandonadong bahay na nabili nito sa Isabela.Dalawang palapag iyon. Luma na ang mga gamit, ngunit maayos pa naman ang buong bahay. Ang desinyo ng bahay ay hango sa impluwensya ng mga Kastila. Parang daang-daang taon na ang tinagal ng bahay dahil na rin sa wala iyong tao at matagal nang hindi tinitirahan.May kasama siyang isang katulong, ngunit sa gabi umuuwi ito dahil narito sa bahay si Archie.Dalawang gabi na siya rito. Hindi niya alam kung ano ang dahilan ni Archie para gawin ito sa kaniya.Pagod na pagod na siya kay Archie. Kahit na nasa bahay ito ay hindi siya nakikipag-usap. Buong akala niya, dinala siya nito para pagsawaan na naman ang kaniyang katawan, ngunit dalawang gabi na ay hindi s
There's an unexplainable feeling inside her. Kahit na labag sa kaniyang loob, hindi siya tumutol nang ilipat siya ng mga nars sa isang private room. Puno ng katahimikan ang silid nang dalhin siya ng dalawang nars sa pribadong ward. Kakaiba ang tibok ng kaniyang puso. Mabagal, ngunit masakit. Ang galit ay nasa kaibuturan nito at isinusumpa ang pangalan ni Archimedes Garcia. Kagaya ng kaniyang inaasahan, pagkaalis ng dalawang nars ay saka naman pumasok si Archie. Nakapamulsa ang lalaki. Bago na ang damit nito at maayos na ang hitsura. Naglakad ito palapit sa kaniyang higaan at sinipat siya ng tingin. If there’s another life, if resurrection is true, I'd rather die young than be engaged with this man again. Bulong niya sa hangin. Mas pipiliin niyang isumpa at kamuhian ang lalaking ito, kaysa ibigin. Ang minahal niyang Archie ay malayong-malayo sa Archie na nasa kaniyang harap. The man in front of her is no longer a human. He must be the devil. “Does it still hurts?” Tanong nito n
Nagising siya na nakahiga na siya sa hospital bed. May bali sa kaniyang paa, may sugat siya sa tuhod at mga kamay. Kaya nang magising siya ay napansin niya ang benda sa kaniyang paa at ang ilang sugat na ngayon ay nagamot na ng mga nars.Nasa public ward siya, kasama ang ilang pasyente.Sinubukan niyang maupo, pero sobrang sakit ng buo niyang katawan na mahirap para sa kaniya na bumangon.Lumapit ang isang matandang babae, tinulungan siya nito.“Mabuti naman at nagising ka na.” Nakangiting sabi nito.Pilit siyang ngumiti at nagpasalamat sa pag-alalay nito sa kaniya.“Hindi na bumalik iyong waiter at manager na nagdala sa iyo rito. Hahanapin daw nila ang cellphone mo sa restaurant para matawagan ang pamilya mo.” Imporma ng ginang.Natigilan siya.Parang may kakaibang lamig sa kaniyang tiyan na siyang dahilan kung bakit gusto niyang masuka. Naalala niya ang nangyari sa restaurant, kung paano siya sinugod at sinaktan ni Lindsy at hamakin ni Archie.Tiningnan niya ang kaniyang mga daliri.
Tila wala pa rin pakialam si Archie kahit na nasa labas si Lindsy. Ngumisi ang lalaki nang makita ang labis niyang pamumutla.Hindi pa rin tumitigil si Lindsy sa pagkatok sa pinto.“I’m gonna break it!” Rinig niyang sigaw ni Lindsy mula sa labas.She’s a woman with class. She has been a respectable and honorable lady in a society.Mataas ang antas ng kaniyang pinag-aralan. Galing siya sa isang mayaman at respetadong pamilya. Kung makakapasok si Lindsy at makikita siya kasama si Archie, alam niyang hindi na niya maitatago ang mga sikreto niya sa dilim.Binitawan siya ni Archie. Umatras ito at napailing sa kaniya. Ramdam ni Archie ang kaniyang panginginig at takot.Archie scoffed.Mapang-insulto itong tumingin sa kaniya. Isang hakbang lang ay naabot na nito ang kaniyang bewang at hinalikan siya ng mariin.Napasinghap siya. Itinulak niya ang dibdib ni Archie, ngunit ayaw nitong lumayo.Biglang bumukas ang pinto.Nasa ganoon silang eksena nang makita sila ng mga staff at ni Lindsy. Agad n
Naibalik na niya sa loob ng kaniyang bag ang mga cosmetics nang biglang bumukas ang pinto. Nilingon niya iyon at agad siyang natigilan nang makita kung sino ang pumasok. Archie's eyes were obviously aggressive. Agad na kumabog ang kaniyang dibdib nang magtama ang kanilang tingin. Napalunok siya, nagbaba siya ng tingin at mahigpit na hinawakan ang kaniyang bag. Handa na siyang umalis, pero humarang si Archie sa kaniyang dinaraanan. Sinipa muli nito ang pinto at sumara iyon. Umatras ang lalaki at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang ini-lock nito ang pinto. “What the h*ck are you doing, Archie?” Taranta niyang tanong sa lalaki. Nagtaas ng kilay si Archie. Humakbang ito palapit sa kaniya, kaya napaatras siya. Patuloy ito sa paglapit hanggang sa maramdaman na lamang niya ang malamig na lababo sa kaniyang likod. Tumigil siya, alam sa kaniyang sarili na hindi na niya matatakasan si Archie. Itinaas nito ang isang kamay at hinaplos ang kaniyang pisngi. May kakaibang emosyon sa mg
It was hard to persuade Agatha at first, but eventually, she agreed.“But if there’s anything critical in the company, we need another opinion from a professional person before we finally make a decision.” Ani Agatha.Tumango siya at ngumiti. Nauunawaan niyang hindi pa gaanong confident si Agatha sa pagbabalik nito sa business world.“Ang mahalaga, kasama kita sa paggawa ng mga desisyon para sa kompanya. I really need your help now.” Nakangiti niyang saad sa babae.Ang tanging dahilan lang naman kung bakit natatakot na ang mga investor at stock holders ay dahil sa kagagawan ni Archie. Kung susundin niya ang gusto ng lalaki, hindi na nito gagalawin ang kanilang kompanya.Hindi pwedeng mabankrupt nang tuluyan ang kanilang mga negosyo. Lalo pa ngayon na nasa ospital ang kaniyang Daddy at kailangan ng sustento, dapat gumawa siya ng paraan na maging maayos ang pamamahala sa kompanya habang nililibang niya ang d*m*ny*ng may kagagawan ng lahat ng kanilang paghihirap.Wala sa sariling napatin
Maliban kay Ysabela, si Agatha ang isa sa pinakamalapit na kaibigan ni Yvonne. Magpinsang buo sila, ang ina ni Agatha ay kapatid ng ama ni Yvonne. Halos sabay silang lumaki at hindi mapaghiwalay noong elementarya, ngunit dahil sa ibang bansa nagkolehiyo si Agatha, nawalan sila saglit ng koneksyon.Nitong nakaraang taon lamang sila ulit nagkita dahil bumalik ang babae para sa engagement nito. Mabuti at walang nagbago sa kanilang relasyon. Malapit pa rin sila sa isa’t isa.Nang makarating si Agatha sa restaurant ay nalukot agad ang maganda nitong mukha nang makita ang kaniyang buhok.Sinubukan niyang ngumiti.“Did you cut your hair?” Tanong agad ni Agatha.Hinawakan niya ang kaniyang buhok at nagtanong, “Bakit? Hindi ba bagay sa akin?”“It looks different from before, but it looks good.” Sagot nito at saka naupo sa kaniyang harap.Maganda si Yvonne, ang kaniyang balat ay maputi ngunit hindi maputla. Natural na mapula ang kaniyang maliit na labi at ang magkabilang pisngi, matangos ang i
Hinaplos ni Lindsy ang likod ni Archie. Dahil wala itong suot na pang-itaas, nakikita niya ang mga peklat nito sa likod. Magaspang iyon sa kaniyang palad at halos hindi niya makayanan na hawakan. Naramdaman niyang nanigas si Archie dahil sa kaniyang haplos. Ang likod nito ay punong-puno ng nakakadiring mga peklat at naghilom na sugat. Kumpara sa nakakaakit na mukha ni Archie, ang likod hito’y hindi halos maatim na tingnan ng mga tao. Ang totoo, nandidiri rin si Lindsy sa mga naghilom na sugat ni Archie, ngunit hindi niya iyon ipinapahalata kay Archie. Ayaw niyang isipin nito na kagaya rin siya ng ibang tao. Dahil sa nakaraan nito, nagagawa niyang kontrolin at paamuhin si Archie. Alam niyang walang ibang tatanggap sa lalaki, kung hindi siya at ang kaniyang pamilya. Kaya para kay Archie, isa iyong malaking utang na loob. Archie was very skilled and he treated me very well. What else could I ask for? Bulong ng kaniyang isip. Maayos siyang itrato ni Archie. Maganda ang kanilang pagsa