Ilang minuto pa lang ang kaniyang pag-idlip nang malakas na bumukas ang pinto ng emergency room.Nagmulat siya ng mga mata at napabaling doon.Napaawang ang kaniyang bibig nang makita ang lalaking pumasok. Madilim ang anyo ni Greig nang inilibot nito ang tingin.Nang makita siya ay malalaki ang hakbang na naglakad ito papunta sa kaniya.Sumikip ang kaniyang dibdib. Ngayon niya mas lalong naramdaman na masakit ang sugat sa kaniyang kamay.Gusto niyang umiyak at yakapin ang lalaki. Sabihin dito kung gaano iyon kasakit.Nanubig ang kaniyang mga mata. At nang makalapit ito sa kaniya'y tuluyang pumatak ang kaniyang mga luha.I was so scared, Greig. Bulong ng kaniyang isip.“Ysabela.” Tawag nito sa kaniya.Malalaki ang hakbang nito dahilan para mabilis itong makarating sa kaniya.Pinagmasdan niya si Greig. Gusto niyang isipin na hindi siya pinaglalaruan ng kaniyang isipan, bakas sa mukha nito ang pag-aalala.Umigting ang panga nito nang makita ang kaniyang kamay.“What happened?” Malamig an
Bumukas muli ang pinto kaya mabilis na bumaling doon si Ysabela. Akala niya'y bumalik na ang doktor para ibigay ang bagong prescription.“I brought you food, Ysabela.” Ngumiti sa kaniya si Gretchen.Nangunot ang kaniyang noo. Nakasuot ito ng mahabang dress na kulay pula. Hindi kagaya kanina na parang chic ang dating nito, ngayon ay napaka-elegante at sopistikada nito.Ang pulang dress ay umabot hanggang sa ibaba ng tuhod at may malaking bulaklak sa kanan nitong balikat.Muntik na niyang hindi makilala ang babae, kung hindi pa siya nito tinawag sa kaniyang pangalan.Naglakad ito palapit dahilan para mapalingon si Greig at Natasha.“I've already paid for your bills.” Dagdag ng babae.Hindi siya makapaniwala na ang chic-mid-thirties na Gretchen kanina ay bilang naging sopistikadang early-fourties na ngayon ang dating.Inilapag ng babae sa maliit na mesa sa tabi ng kaniyang kama ang dalang pagkain.Humarap ito kayna Greig at bahagyang nagtaas ng kilay nang makita ang nakakapit na si Natas
Kung noon ay nagpapanggap lamang si Natasha na mahina siya, ngayon ay nararamdaman niyang totoong nauubos ang kaniyang lakas. Parang nauubusan siya ng hininga.Pakiramdam niya'y kung hindi niya makokontrol ang sarili ay talagang sasabog siya sa galit dahil sa mga sinasabi ng mommy ni Greig.Galing siya sa prominenteng pamilya, kaya ngayon na tinatawag siyang kabit ay tuluyang nagdidilim ang kaniyang paningin.How dare this old witch call me a mistress?!Alam niyang nakikilala siya nito, ngunit halatang pilit nitong isinasantabi ang pagkakakilanlan niya.Kahit kailan ay hindi pa siya nakaramdam ng ganitong pagkapahiya sa tanang buhay niya.Wala siyang ibang pagpipilian kung hindi ang humilig kay Greig at sa mahinang boses ay magsalita.“Mrs. Ramos, you really misunderstood everything.”Pinilit niyang magmukhang kaawa-awa.Inalalayan naman siya ni Greig.“I don't think so. I think it would be best if you keep a distance with my son. You should understand that seducing a married man is a
Ibinilin ng nurse na dalhin si Ysabela sa ward dahil may kailangan pang tingnan ang doktor.Naisip niyang baka tumagal pa ang hinihintay niyang prescription dahil nasabi niya sa doktor na buntis siya.Pero mas mabuti na iyon, dahil ayaw niyang maging banta sa buhay ng kaniyang anak ang mga gamot na ibibigay sa kaniya ng doktor.Inayos ni Gretchen ang dalang pagkain at naupo ito sa gilid ng kama.Balak nitong pagsilbihan siya na tinanggihan naman niya agad.“Tita, huwag na. Ako na po.” Nahihiya niyang sabi.Magagawa pa naman niyang kumain gamit ang kaliwang kamay, iyon nga lang medyo mahirap iyon dahil hindi naman siya kaliwete.Tahimik siyang pinagmasdan ni Gretchen habang kumakain. Madalas nitong ayosin ang kaniyang buhok at punasan ang kaniyang bibig ng tissue kapag may kaonting dumi.“Don't be hesitant with me, Ysabela. Hindi ka naman iba sa akin. Let me take care of you until you get better.” Malambing nitong saad.Ayaw niyang makaabala sa ginang kaya naman hindi na lang niya ito
Bumukas ang pinto kaya napabaling silang dalawa ni Gretchen doon.Unti-unti siyang lumayo sa babae nang makita si Greig.Hindi niya inaasahan na babalik pa ito pagkatapos umalis kasama si Natasha.Kanina ay mainit ang kaniyang puso dahil sa kabutihan ni Gretchen, ngayon ay parang unti-unti na naman iyong binabalot ng lamig.May nakalimutan ba ito kaya bumalik?Kumunot ang kaniyang noo nang maglakad ito papunta sa kaniya.“Did you already send your mistress home?” Pigil ni Gretchen sa kaniyang anak.Pumagitna ang ginang sa kaniya at kay Greig.Nakita niya ang mabilis na pagdilim ng mukha ni Greig. Wari bang gusto siya nitong lapitan pero dahil humarang ang ina ay wala nang nagawa.“I want to see, Ysabela.” Ani Greig.Parang tumigil ang pagtibok ng puso ni Ysabela ng ilang minuto.Hindi naman siya pinaglalaruan ng kaniyang pandinig hindi ba?Isang hakbang pa ang ginawa nito pero hinarang ulit ng ginang ang kaniyang anak.“She needs a lot of rest, Greig. At mukhang hindi makakabuti na pa
“M-medyo kumikirot lang, pero magiging okay din naman ako agad.” Utal niyang dagdag nang mas tumagal ang tingin ni Greig sa kaniya.Nag-iwas siya ng tingin at ibinaling iyon sa may pinto. Ayaw niyang lokohin ang sarili, imposibleng nag-aalala ito sa kaniya.“You were stitched without an anesthesia.”Nanindig ang kaniyang balahibo sa paraan ng pagkakasabi nito.Wari bang alam din ng lalaki ang naramdaman niyang sakit, at hanggang ngayon ay ginagambala pa rin ito.Kumurap siya para walain ang nagbabadyang luha.Kanina lamang ay gusto niyang magsumbong kay Greig, gusto niyang sabihin kung gaano kasakit ang pagtusok ng karayom sa kaniyang laman, at kailangan niya iyong indahin hanggang sa huling tahi.“I'm f-fine.” Para siyang nauubusan ng hininga.Napatitig sa kaniya si Greig.Alam ng lalaki na nagsisinungaling siya. Hinding-hindi makakalimutan ni Greig ang mga pagkakataon na halos mawalan siya ng malay kapag nakakakita ng dugo.Sa dalawang taon nilang pagsasama, alam na nito ang mga kin
Nang makapasok ng kuwarto si Ysabela, inilibot ni Greig ang kaniyang mga mata sa maliit na apartment.“Should I install surveillance system here?” Kausap niya sa sarili.Maliit lamang ang apartment, at hindi mahihirapan ang magnanakaw na hanapin ang mga importanteng bagay.Maliban sa exit door malapit sa kusina, wala nang ibang pinto na pwedeng daanan para makatakas.Kung maglalagay ng CCTV, masasakop agad ang buong sala at kusina.“What are you doing?”Ibinaling niya ang tingin kay Ysabela, nakaupo na ito sa kama at nagtatakang nakatingin sa kaniya.“Nothing.” Payak niyang sagot.“You can leave now.” Mababa ang boses nito, halatang pagod na.Kaysa sundin ang gusto nito, tumuloy siya sa kusina at tiningnan kung may pagkain doon.Kumunot ang kaniyang noo nang makita ang chicken adobo sa isang kawali.Tatlong piraso pa iyon.Wala pang kanin, at mukhang kaninang umaga pa iyon niluto ni Ysabela.She really loves to eat cold food?Alam niyang hindi naman mabilis ma-contaminate ang pagkain,
Nabanggit ni Ysabela na papupuntahin nito si Yvonne, pero hindi siya mapakali.Is it more comfortable for her to have Yvonne than her husband? Himutok niya.Nang makababa ng sasakyan ay madilim na ang kaniyang anyo.Sinalubong siya agad ni Christoff at ng isa pang lalaki. Sigurado siya iyon ang mga bagong hire na tauhan ni Christoff.“He's already inside, Sir.” Imporma ni Christoff.“Breathing?” Malamig niyang tanong.“Barely.” Mababa ang boses na sagot ng lalaki.“Not bad, I'd like to see him suffer for long.”Inilibot niya ang tingin, lumang bodega iyon ng pamilya ni Archie. Marami ang nakatambak na lumang gamit at hindi na gaanong pinupuntahan ng mga tao.Dati iyong bagsakan ng mga supplies, pero simula nang malugi ang negosyo ng pamilya ni Archie, inabandona na iyon.Alam niyang hindi na iyon ipapaayos ng kaniyang kaibigan dahil madalas din na rito dinadala ang mga taong may atraso sa lalaki para turuan ng leksyon.Wala sa sariling napalingon siya nang marinig ang tunog ng sasakya
Tahimik na ang pasilyo ng 4th floor. Walang mga pasyente sa labas, tanging mga nurse lamang ang dumadaan para bisitahin ang mga pasyente. Bawat nakakasalubong niya ay tumutungo at nag-iiwas ng tingin. May ilan na lumilingon, hindi mapigilan na hangaan siya saglit dahil sa lakas ng kaniyang karisma, ngunit nawawala rin ang paghanga sa tuwing naiisip na masama siyang tao. Tumigil si Archie sa paglalakad nang makita ang pamilyar na bulto ni Klaus Galvez sa parehong palapag. Naglalakad ito sa pasilyo, mabagal at tumitigil sa bawat pinto ng madadaanang ward. Tila may hinahanap itong eksatong silid. Lahat ng silid sa ikaapat na palapag ay private ward. Madalas, dito dinadala ang mga pasyente na may extreme cases upang ma-isolate. O ‘di kaya naman, mga pasyente na kayang magbayad ng mahal para masolo lamang ang buong ward. Muling kumunot ang noo ni Archie nang makitang tumigil si Klaus sa tapat ng silid ni Yvonne. Naisip niya kanina na baka may pamilya o kaibigan si Klaus Galvez na bibi
Agatha learned about Yvonne’s situation. Hindi rin nakatiis ang doktor na gumamot kay Yvonne, nang makita niyang umalis si Mr. Garcia kasama ang isang babae, naisip niyang tawagan ang pamilya ni Yvonne Santiago. Hindi niya man maisuplong sa pulis ang mga pangyayari, mabuti pa rin na tawagan niya ang pamilya ni Miss Santiago upang ipaalam ang kalagayan nito.Napag-alaman ng doktor na nasa ospital rin ang Daddy ni Miss Santiago kaya hindi niya ito matatawagan, kaya sinubukan niyang alamin kung sino ang iba pang kamag-anak ang pwedeng bumisita sa pasyente.“Agatha Dixon-Galvez is Miss Santiago’s first cousin.” Imporma ng isang batang nurse na siyang naghahanap sa mga kamag-anak ni Yvonne sa computer nito.“Do we have her number? Can we call her, or at least inform her that Miss Santiago is in the hospital?”“I will try, Dra.” Sagot nito.Mabuti na lamang at nahanap nila ang numero ni Agatha, kaya nalaman nito na nasa ospital si Yvonne.Kaya nang gumabi at makabawi ng lakas si Yvonne, nau
“How’s the patient?” Agad na sinalubong ni Archie ang doktor nang lumabas ito sa operating room. Madilim pa rin ang ekspresyon ng mukha ni Archie, ngunit hindi mawari ng doktor kung tunay ang pag-aalala nito para sa pasyenteng nasa loob. “Will she be okay?” Inalis ng doktor ang suot na mask. Saglit nitong sinulyapan ang maduming suit ni Archie, natuyo na ang mantsa ng dugo sa mamahalin at bago nitong damit. The doctor couldn't hide the contempt in her eyes. He looks like a powerful and abusive man. “We still have to check on the patient.” Pormal na sagot ng babaeng doktor. “She has injuries on the back and on her arms, ang fracture sa kaniyang paa ay mas lalong lumala. Bumalik ang pamamaga nito at baka hindi siya agad makapaglakad dahil sa nangyari. I already stitched the wound on her head, tumigil na ang pagdugo ng sugat, but it will likely leave some scars.” Masyadong malalim at malaki ang sugat kaya siguradong magiging peklat iyon kapag maghilom. “The patient also has a nee
Umihip ang hangin mula sa nakabukas na bintana. Kumalat ang amoy ng dugo sa buong silid, dahilan para maging mahirap para kay Archie ang huminga. Pababa ng hagdan, ramdam niya ang patuloy na pag-agos ng malagkit at mainit na dugo ni Yvonne sa kaniyang kamay at balikat. Ang pulang likido ay nag-iiwan ng marka sa kaniyang damit, ngunit hindi na niya naisip iyon. Bumalik siya dahil may nakalimutan siya, ngunit hindi niya inaasahan na maririnig niya ang sigawan sa ikalawang palapag, kaya umakyat siya para tingnan kung ano ang nangyayari. Nang makita niyang duguan si Yvonne, parang nablangko nang tuluyan ang kaniyang isip. She's bleeding! “Archie…” patakbong sumunod sa kaniya si Lindsy. Dali-dali itong humarang, namumutla ang mukha at bakas ang takot sa mga mata. Kagaya niya, halatang natataranta si Lindsy. “I… I didn't mean it. Nadala lang ako ng galit.” Sinubukan nitong magpaliwanag. Madilim ang ekspresyon ng mukha ni Archie. Wala siyang panahon para makinig sa paliwanag
Lindsy couldn't see anything but red. Dahil sa matinding galit, parang pula ang kulay ng lahat ng bagay. Nagtatagis ang kaniyang bagang at ramdam niya ang sasabog na emosyon sa kaniyang dibdib. Dahil sa nabaling buto sa paa, hindi pa rin makatayo si Yvonne, kaya nang sinasabunutan niya ito at hinihila-hila na parang basahang pamunas sa maduming sahig, walang ibang magawa ang babae kung hindi ang kumapit sa kaniyang kamay at magpakaladkad na lamang. Naririnig niya ang mahinang daing ni Yvonne, ngunit hindi ito nagmamakaawa na tigilan na niya. Mas lalong sinilaban ang galit sa kaniyang dibdib. “Malandi ka! H*y*p ka!” Kung hindi pa dahil sa location tracker ni Archie, hindi niya malalaman na magkasama pala ang dalawa sa lumang bahay na ito! Mabuti na lamang at nagawa niyang e-track ang lokasyon nito ngayong umaga kaya nalaman niya kung saan ito nagpapalipas ng gabi. Nag-usap na sila ni Archie, bakit nakikipaglaro pa rin ito kay Yvonne? H*y*p ang babaeng ito! Ramdam ni Yvonne na
“Hmmm. Ugh. Ugh.” Yvonne moaned louder. Ang sunod-sunod nitong ungol habang malakas niyang ibinabaon ang pagkalalaki ay talagang nakakataba ng puso para kay Archie. Bumilis lalo ang kaniyang paglabas-pasok. Nagsasalpukan ang kanilang maselang parte at yumuyugyog ang sofa dahil sa lakas ng kaniyang pwersa. Tinitingnan niya si Yvonne na hirap na magmulat ng mga mata. Mapula ang pisngi at dibdib nito. Malalim ang paghinga at madalas na mapaliyad sa tuwing malakas ang kaniyang pagbaon. Malakas ang kaniyang ungol, sinasabayan ang pag-ungol ng babaeng k*t*l*k. Nang namumuo na ang tensyon sa kaniyang puson, naramdaman niyang mas naging masikip ang pagkababae ni Yvonne. Hinawakan niya ang bewang nito. Halos madurog si Yvonne sa kaniyang pagbayo, ngunit hindi na niya naisip ang bagay na iyon, dahil gusto niya ang pakiramdam na sabay silang umaakyat sa alapaap. “Sh*t. Hmmm. Ugh. Cumming, baby. I’m cumming.” He chanted. “Ugh. Ugh. Archie.” Tawag ni Yvonne. Mahigpit ang kapit nito sa kani
Archie leaned forward and kissed her.Para siyang nalalasing. Nalasahan niya ang beer sa dila nito at naamoy niya ang alak sa hininga nito. She was so intoxicated.Sumisigaw ang kaniyang isip na hindi na ito panaginip na lang dahil masyadong detalyado ang lahat para sa kaniya, ngunit hindi na niya kayang diktahan pa ang kaniyang katawan.Tinutugon niya ang bawat halik ni Archie. Marubdob ang kanilang halikan, habang dahan-dahan nitong binabayo ang kaniyang pagkababae.“Hmm. Ugh.” She moaned in between kisses.Sa puso niya, alam niyang hindi kayang tapatan ninuman ang unang lalaki na kaniyang minahal. Kahit anong pilit niyang magkagusto sa iba, hindi niya magawa.Alam niya na hindi lang puso niya ang alipin ni Archie, kung hindi maging ang kaniyang katawan. Ito lamang ang may kakayahan na paamuhin siya't lasingin sa pamamagitan ng halik.Bumaba ang halik nito sa kaniyang leeg, hanggang sa kaniyang collarbone.She arched her back.Inalalayan siya ni Archie na mahiga sa ibabaw ng mesa. P
Bumalik ang liwanag sa kusina. Iminulat niya ang mga namumungay na mata at nagbaba ng tingin kay Archie nang bumaba ang mukha nito sa pagitan ng kaniyang hita. Umawang ang kaniyang bibig nang mapagtanto kung ano ang posible nitong gawin. Hinawakan ni Archie ang garter ng kaniyang shorts at ibinaba iyon kasama ang kaniyang panty. She couldn't even move. She couldn't flinch. She couldn't think. Ipinatong ni Archie ang kaniyang dalawang binti sa balikat nito at inilapit sa kaniyang pagkababae ang mukha nito. Isang malakas na singhap ang kumawala sa kaniyang bibig nang maramdaman ang labi nito at dila sa kaniyang hiwa. She closed her eyes tightly. Kumapit siya sa gilid ng lamesa. Imposible na totoo ito. He would never do this to me! Madalas, siya ang lumuluhod at nagpapaligaya sa alaga nito. Archie would always force her to give him a bl*wj*b. At wala siyang karapatan na magreklamo, kailangan niya lang sumunod. Ngayon, nang buksan niya muli ang mga mata at tingnan si Archie sa pagi
Nakita ni Archie ang kaniyang naging reaksyon. Nanginginig agad ang mga kamay ni Yvonne kapag namamatay ang ilaw. Bumabagal ang paghinga nito at mabilis na namumutla.“Are you done?” Malamig na tanong ni Archie sa babae nang makitang hindi na nito iniinom ang tubig.Napalunok si Yvonne. Malamig na naman ang kaniyang kamay at sikmura dahil sa saglit na pagkawala ng ilaw.Marahan siyang umiling at muling uminom.Naalala niya bigla ang nangyari kagabi. Takot na takot siya, umiiyak at sumisigaw dahil sa mga masasamang alaala.Nang mamatay na naman ang ilaw, pumikit na siya at agad na nabitiwan ang baso. Mabuti at naging mabilis ang reflexes ni Archie, nasalo nito ang babasaging baso, ngunit natapon naman ang natitirang laman sa damit at shorts ni Yvonne.Yvonne is already busy covering her ears.Mariin ang pagkakapikit nito ng mga mata.Tumitig si Archie sa babae. Saka niya napagtanto na malaki ang epekto ng dilim kay Yvonne. Natatakot ito agad kapag nawawala ang liwanag.Ibinalik niya sa