Omaygassh, who would have thought na 3 parts pala ang kaya kong e-update ngayon for Ysabela and Greig? Nakakatuwa. :› Kaya Fiona, tigilan mo na pagbenta sa mga works. Mahiya ka, pinagpupuyatan ko 'yan tapos nanakawin mo lang. Iww
Walang paglagyan ng kasiyahan ang puso ni Greig, lalo pa’t responsive na si Ysabela. Kahit na hindi pa nito kayang imulat ang mga mata, madalas na nitong igalaw ang mga daliri.Madalas na rin si Athalia sa ospital para kausapin si Ysabela. Ang sabi ng doktor, mabuti at naagapan ang pagdurugo ng pumutok na ugat sa ulo ni Ysabela, kaya malaki ang tyansa na maka-recover pa rin ito.Mahigit isang linggo na sila sa ospital. Bahay-ospital lang lagi si Greig. Samantalang si Archie ay tumuloy sa Rome dahil doon ang huling lead na natanggap nila. Si Archie ang namamahala sa paghahanap kay Alhaj at Niccolò.Susunod din si Patrick sa Sicily para tulungan siyang alagaan si Ysabela. Magaling na doktor si Patrick kaya alam niyang malaki ang maitutulong nito sa kaniya lalo na sa ganitong sitwasyon ni Ysabela.“When will she wake up?” Tanong ni Athalia.Tapos na itong magkulay kaya siya naman ang pagdidiskitahan. Binuhat niya si Athalia at pinaupo sa kaniyang tabi. Kumuha siya ng panibagong coloring
Nang sumunod na araw, dumating si Patrick. Sinundo ito ng mga tauhan ni Greig sa airport at dumiretso agad sa ospital. Nang makita ni Patrick si Ysabela, hindi pa rin makapaniwala ang lalaki na totoo ngang buhay pa rin ito. Ilang taon rin siyang napapaniwala na wala na nga ang babae at sumakabilang-buhay na. Akala niya'y hindi na ulit sila magkikita pa, pero ito ngayon at lumalaban pa rin pala si Ysabela. Wala masyadong nagbago kay Ysabela. Sa isang tingin ay mamumukhaan ito agad, kaya naging sigurado agad si Archie nang makita ang babae, dahil kung siya rin naman ang unang nakakita kay Ysabela, makikilala niya ito agad. “Hi, Ysabela.” Bati ni Patrick sa nakapikit na babae. “Who is he?” Nilingon ni Patrick ang nagsalita, at nakita si Athalia na nakayakap na ngayon kay Greig. Kanina nang dumating siya, natutulog pa ito sa mahabang sofa. Mukhang naalimpungatan dahil medyo mapula pa ang namumungay na mga mata. Tumitig siya sa mukha ni Athalia. T*ng*na. Napapamura nalang talaga si
Pilit iniinda ni Natasha ang sugat sa kaniyang tagiliran. Mabuti na lamang at hindi gaanong malalim ang sugat, dahil kung hindi, napuruhan na siya.Kinagat niya ang ibabang labi, habang pinagmamasdan siya ni Ada na nag-aayos ng kaniyang sarili.“Are you really going to see his Mom, Nat?” May pag-aalang tanong ni Ada.“What else could I f*ck*ng do, Ada? Maghintay hanggang sa makabalik si Greig kasama si Ysabela at ang anak niya? I wouldn't let that happen without making a scene—ah!”Hinawakan niya ang sugat sa kaniyang tagiliran nang kumirot iyon dahil sa kaniyang pagsigaw. Napapamura na lamang siya dahil sa pagkirot no’n.Kaninang umaga lamang siya nakalabas ng ospital, at hiniling ng doktor na magpahinga siya ng mabuti, pero hindi niya kayang manatili nalang sa bahay habang nagkakagulo ang mundo sa labas.“Alam mong hindi ka gusto ni Gretchen, baka magkasagutan na naman kayo.” Paalala ni Ada sa kaniya.Tiningnan niya ang repleksyon ni Ada sa salamin. Lately, napapansin niya na madala
“Nababaliw na ako, dahil kahit anong pilit kong ayusin ang pagsasama namin ni Greig, ang dami pa rin humahadlang! I just want a happy and complete family. Bakit ang hirap no’n? Bakit ayaw ibigay sa akin?”Maagap niyang pinunasan ang kaniyang luha nang tumulo iyon. Totoong nasasaktan siya at hindi niya iyon itatago kay Gretchen.“I’m also ready to let him go, Mom. I was more than willing to sign the divorce paper if it’s the only way that I'd make him happy. Pero paano ako? Paano ang baby namin? Paano kami ng dinadala ko?”Nilunok niya ang mga hikbi.“What would happen to us in the future? Ano? Kukutyain siya dahil hindi maayos ang pamilyang pinagmulan niya? Ganoon ba? Hindi ba't mas maganda na habang wala pa ay putulin na agad ang hirap na kahaharapin niya?”“Natasha.” Nanghihilakbot si Gretchen sa kaniyang naririnig.Kahit paano, nagdududa siya sa pagdadalang-tao ni Natasha, pero kung totoo man na buntis ito at si Greig ang ama, dadalhin habang buhay ng kaniyang konsensya kung hahaya
“Sana magising na si Ysabela… para, para makabalik na kayo ng Pilipinas.” Mahina niyang sabi. Somehow, guilt creeped inside her. Alam niyang may problema rin na naghihintay dito sa Pilipinas kung sakaling bumalik na ang pamilya ni Greig. “Pumunta si Natasha sa bahay.” Bigla’y saad ni Greig. Nagsalubong ang kilay ni Gretchen. “H-huh?” “Pinuntahan ka niya, hindi ba?” Tanong ni Greig. Umawang ang labi ni Gretchen. Hindi niya inaasahan na alam ni Greig na pumunta sa kaniya si Natasha. Napakurap siya ng ilang beses. Paano nalaman ni Greig? “Nagkausap na kayo ni Natasha?” Sambit niya. Umiling si Greig bilang tugon. “Hindi pa. What did she tell you?” Natigilan si Gretchen, parang tumigil din ang tibok ng kaniyang puso. May kung anong nagbabara sa kaniyang lalamunan dahil sa tanong ni Greig. Ito na ba ang tamang panahon para sabihin kay Greig ang kaniyang nalaman? Hindi na siya makakapagsinungaling pa, alam ng kaniyang anak na bumisita si Natasha. Ibigsabihin, may nagbabalita sa la
“Ysa.”Mabagal niyang ikinurap ang kaniyang mga mata. Sa kaniyang harap ay ang lalaki sa kaniyang mga panaginip.Greig Rain Ramos. The man I loved.Pagod siyang pumikit, kahit pa naririnig niyang hinihiling ni Greig na manatiling bukas ang kaniyang mga mata.Unti-unting bumalik lahat ng sakit, lahat ng masasakit na alaala kasama si Greig, bumalik lahat sa kaniya. Parang kahapon lang nangyari lahat. Bumukas muli ang sugat na akala niya’y hinilom na ng panahon.Somehow, I felt grateful that I forget him for awhile.Sa ilang taon na hindi niya ito maalala, hindi rin nagparamdam ang sakit sa kaniyang puso. Sa limang taon na pinunan ni Alhaj ang responsabilidad ni Greig, hindi niya naisip na baka nga may iba siyang minahal.Akala niya noon si Alhaj ang tanging lalaki sa kaniyang buhay, kaya kahit may pagdududa siya, umaasa pa rin siyang sana bumalik ang alaala niya para tuluyan nang mawala ang mga pagdududang iyon.Ilang beses na nag-play sa kaniyang isip ang una nilang pagkikita ni Greig.
Patrick. Kumurap siyang muli. Malaki na rin ang pinagbago ni Patrick, halos hindi na niya makilala. Mas naging matured na itong tingnan. Kapansin-pansin ang well-trimmed beard nito na bumagay lalo sa dirty look ng lalaki. Teka. Hindi ba’t si Archie ang ganoon ang pamormahan noon? Naisip niya si Archie. Mas maayos na itong tingnan ngayon kumpara noong nakaraang limang taon. Mas pormal na si Archie. Tila isang kagalang-galang na tao. Ibinuka niya ang kaniyang bibig, ngunit walang salitang lumalabas. Kaya huminga na lamang siya ng malalim. “Come on, Athy. Kukuha tayo ng tubig.” Ani Patrick na agad na umalis sa kaniyang harap, dala ang kaniyang anak. Ilang minuto lang ay bumalik ito, dala ni Athalia ang baso ng tubig habang buhat-buhat pa rin ni Patrick ang bata. Dahan-dahan ibinaba ni Patrick si Athalia at saka lumapit sa kaniya ang lalaki. May inayos ito sa kaniyang bed, naramdaman niyang umaangat ang parte sa kaniyang ulo hanggang sa kaniyang likod. Ngayon ay tila nakaupo na si
Nililinis ni Ada ang sugat ni Natasha nang mag-ring ang kaniyang cellphone. Nang makitang international call pa iyon, mabilis niyang sinagot ang tawag.“What happened to your card, Natasha?” Galit na tanong ni Alhaj sa kabilang linya.Kahapon pa niya pina-cut ang kaniyang card, pero ngayon lang siguro napansin ni Alhaj ang bagay na iyon.Humugot siya ng malalim na hininga, pilit kinakalma ang kaniyang sarili.“I have to cut it for awhile, Alhaj. May nag-iimbestiga sa akin at pilit inaalam maski ang mga bagay na pinaglalaanan ko ng pera. I can't let them catch me!”Narinig niyang marahas na nagbuntong-hininga si Alhaj.“So, what would happen to us now, ha? Alam mong hindi ko rin pwedeng gamitin ang cards ko! How do you expect us to live here without money?!”Nagtagis ang bagang ni Natasha. Ang kapal ng mukha ng lalaking ito, pera na nga niya ang ginagasta ay may lakas pa ng loob na sigaw-sigawan siya.Magsasalita na dapat siya nang maunahan siya ni Alhaj.“Babalik ako ng Pilipinas. Isa
Nanatili sa ospital si Yvonne ng isang linggo. Her head was badly injured. Madalas siyang mahilo at masuka, kaya hindi siya makaalis sa ospital dahil natatakot si Agatha na madehydrate siya.Yvonne badly wants to go home and see her mother. Walang kaalam-alam ang kaniyang Mommy sa nangyayari sa kaniya, buong akala nito, nasa Batangas siya para sa isang importanteng event na dadaluhan ng executives ng kanilang kompanya.Nagawang papaniwalain ni Archie ang lahat ng tao na maayos lamang siya sa ilang araw niyang pagkawala. Kaya pala hindi siya hinanap ng kaniyang pamilya, dahil akala ng lahat ay abala lamang siya sa pag-aayos sa problema ng kanilang kompanya.“Do you need some water?” Marahan na tanong ni Agatha.Dahan-dahan siyang bumangon. Inayos niya ang pagkakasandal sa headboard ng ospital. Mahina pa ang kaniyang katawan, pero mas maayos na ang kaniyang kondisyon kumpara noong mga nagdaang araw.“Yes, please.” She said hoarsely.Si Agatha ang tumatayong executive consultant ng kompa
Tahimik na ang pasilyo ng 4th floor. Walang mga pasyente sa labas, tanging mga nurse lamang ang dumadaan para bisitahin ang mga pasyente. Bawat nakakasalubong niya ay tumutungo at nag-iiwas ng tingin. May ilan na lumilingon, hindi mapigilan na hangaan siya saglit dahil sa lakas ng kaniyang karisma, ngunit nawawala rin ang paghanga sa tuwing naiisip na masama siyang tao. Tumigil si Archie sa paglalakad nang makita ang pamilyar na bulto ni Klaus Galvez sa parehong palapag. Naglalakad ito sa pasilyo, mabagal at tumitigil sa bawat pinto ng madadaanang ward. Tila may hinahanap itong eksatong silid. Lahat ng silid sa ikaapat na palapag ay private ward. Madalas, dito dinadala ang mga pasyente na may extreme cases upang ma-isolate. O ‘di kaya naman, mga pasyente na kayang magbayad ng mahal para masolo lamang ang buong ward. Muling kumunot ang noo ni Archie nang makitang tumigil si Klaus sa tapat ng silid ni Yvonne. Naisip niya kanina na baka may pamilya o kaibigan si Klaus Galvez na bibi
Agatha learned about Yvonne’s situation. Hindi rin nakatiis ang doktor na gumamot kay Yvonne, nang makita niyang umalis si Mr. Garcia kasama ang isang babae, naisip niyang tawagan ang pamilya ni Yvonne Santiago. Hindi niya man maisuplong sa pulis ang mga pangyayari, mabuti pa rin na tawagan niya ang pamilya ni Miss Santiago upang ipaalam ang kalagayan nito.Napag-alaman ng doktor na nasa ospital rin ang Daddy ni Miss Santiago kaya hindi niya ito matatawagan, kaya sinubukan niyang alamin kung sino ang iba pang kamag-anak ang pwedeng bumisita sa pasyente.“Agatha Dixon-Galvez is Miss Santiago’s first cousin.” Imporma ng isang batang nurse na siyang naghahanap sa mga kamag-anak ni Yvonne sa computer nito.“Do we have her number? Can we call her, or at least inform her that Miss Santiago is in the hospital?”“I will try, Dra.” Sagot nito.Mabuti na lamang at nahanap nila ang numero ni Agatha, kaya nalaman nito na nasa ospital si Yvonne.Kaya nang gumabi at makabawi ng lakas si Yvonne, nau
“How’s the patient?” Agad na sinalubong ni Archie ang doktor nang lumabas ito sa operating room. Madilim pa rin ang ekspresyon ng mukha ni Archie, ngunit hindi mawari ng doktor kung tunay ang pag-aalala nito para sa pasyenteng nasa loob. “Will she be okay?” Inalis ng doktor ang suot na mask. Saglit nitong sinulyapan ang maduming suit ni Archie, natuyo na ang mantsa ng dugo sa mamahalin at bago nitong damit. The doctor couldn't hide the contempt in her eyes. He looks like a powerful and abusive man. “We still have to check on the patient.” Pormal na sagot ng babaeng doktor. “She has injuries on the back and on her arms, ang fracture sa kaniyang paa ay mas lalong lumala. Bumalik ang pamamaga nito at baka hindi siya agad makapaglakad dahil sa nangyari. I already stitched the wound on her head, tumigil na ang pagdugo ng sugat, but it will likely leave some scars.” Masyadong malalim at malaki ang sugat kaya siguradong magiging peklat iyon kapag maghilom. “The patient also has a nee
Umihip ang hangin mula sa nakabukas na bintana. Kumalat ang amoy ng dugo sa buong silid, dahilan para maging mahirap para kay Archie ang huminga. Pababa ng hagdan, ramdam niya ang patuloy na pag-agos ng malagkit at mainit na dugo ni Yvonne sa kaniyang kamay at balikat. Ang pulang likido ay nag-iiwan ng marka sa kaniyang damit, ngunit hindi na niya naisip iyon. Bumalik siya dahil may nakalimutan siya, ngunit hindi niya inaasahan na maririnig niya ang sigawan sa ikalawang palapag, kaya umakyat siya para tingnan kung ano ang nangyayari. Nang makita niyang duguan si Yvonne, parang nablangko nang tuluyan ang kaniyang isip. She's bleeding! “Archie…” patakbong sumunod sa kaniya si Lindsy. Dali-dali itong humarang, namumutla ang mukha at bakas ang takot sa mga mata. Kagaya niya, halatang natataranta si Lindsy. “I… I didn't mean it. Nadala lang ako ng galit.” Sinubukan nitong magpaliwanag. Madilim ang ekspresyon ng mukha ni Archie. Wala siyang panahon para makinig sa paliwanag
Lindsy couldn't see anything but red. Dahil sa matinding galit, parang pula ang kulay ng lahat ng bagay. Nagtatagis ang kaniyang bagang at ramdam niya ang sasabog na emosyon sa kaniyang dibdib. Dahil sa nabaling buto sa paa, hindi pa rin makatayo si Yvonne, kaya nang sinasabunutan niya ito at hinihila-hila na parang basahang pamunas sa maduming sahig, walang ibang magawa ang babae kung hindi ang kumapit sa kaniyang kamay at magpakaladkad na lamang. Naririnig niya ang mahinang daing ni Yvonne, ngunit hindi ito nagmamakaawa na tigilan na niya. Mas lalong sinilaban ang galit sa kaniyang dibdib. “Malandi ka! H*y*p ka!” Kung hindi pa dahil sa location tracker ni Archie, hindi niya malalaman na magkasama pala ang dalawa sa lumang bahay na ito! Mabuti na lamang at nagawa niyang e-track ang lokasyon nito ngayong umaga kaya nalaman niya kung saan ito nagpapalipas ng gabi. Nag-usap na sila ni Archie, bakit nakikipaglaro pa rin ito kay Yvonne? H*y*p ang babaeng ito! Ramdam ni Yvonne na
“Hmmm. Ugh. Ugh.” Yvonne moaned louder. Ang sunod-sunod nitong ungol habang malakas niyang ibinabaon ang pagkalalaki ay talagang nakakataba ng puso para kay Archie. Bumilis lalo ang kaniyang paglabas-pasok. Nagsasalpukan ang kanilang maselang parte at yumuyugyog ang sofa dahil sa lakas ng kaniyang pwersa. Tinitingnan niya si Yvonne na hirap na magmulat ng mga mata. Mapula ang pisngi at dibdib nito. Malalim ang paghinga at madalas na mapaliyad sa tuwing malakas ang kaniyang pagbaon. Malakas ang kaniyang ungol, sinasabayan ang pag-ungol ng babaeng k*t*l*k. Nang namumuo na ang tensyon sa kaniyang puson, naramdaman niyang mas naging masikip ang pagkababae ni Yvonne. Hinawakan niya ang bewang nito. Halos madurog si Yvonne sa kaniyang pagbayo, ngunit hindi na niya naisip ang bagay na iyon, dahil gusto niya ang pakiramdam na sabay silang umaakyat sa alapaap. “Sh*t. Hmmm. Ugh. Cumming, baby. I’m cumming.” He chanted. “Ugh. Ugh. Archie.” Tawag ni Yvonne. Mahigpit ang kapit nito sa kani
Archie leaned forward and kissed her.Para siyang nalalasing. Nalasahan niya ang beer sa dila nito at naamoy niya ang alak sa hininga nito. She was so intoxicated.Sumisigaw ang kaniyang isip na hindi na ito panaginip na lang dahil masyadong detalyado ang lahat para sa kaniya, ngunit hindi na niya kayang diktahan pa ang kaniyang katawan.Tinutugon niya ang bawat halik ni Archie. Marubdob ang kanilang halikan, habang dahan-dahan nitong binabayo ang kaniyang pagkababae.“Hmm. Ugh.” She moaned in between kisses.Sa puso niya, alam niyang hindi kayang tapatan ninuman ang unang lalaki na kaniyang minahal. Kahit anong pilit niyang magkagusto sa iba, hindi niya magawa.Alam niya na hindi lang puso niya ang alipin ni Archie, kung hindi maging ang kaniyang katawan. Ito lamang ang may kakayahan na paamuhin siya't lasingin sa pamamagitan ng halik.Bumaba ang halik nito sa kaniyang leeg, hanggang sa kaniyang collarbone.She arched her back.Inalalayan siya ni Archie na mahiga sa ibabaw ng mesa. P
Bumalik ang liwanag sa kusina. Iminulat niya ang mga namumungay na mata at nagbaba ng tingin kay Archie nang bumaba ang mukha nito sa pagitan ng kaniyang hita. Umawang ang kaniyang bibig nang mapagtanto kung ano ang posible nitong gawin. Hinawakan ni Archie ang garter ng kaniyang shorts at ibinaba iyon kasama ang kaniyang panty. She couldn't even move. She couldn't flinch. She couldn't think. Ipinatong ni Archie ang kaniyang dalawang binti sa balikat nito at inilapit sa kaniyang pagkababae ang mukha nito. Isang malakas na singhap ang kumawala sa kaniyang bibig nang maramdaman ang labi nito at dila sa kaniyang hiwa. She closed her eyes tightly. Kumapit siya sa gilid ng lamesa. Imposible na totoo ito. He would never do this to me! Madalas, siya ang lumuluhod at nagpapaligaya sa alaga nito. Archie would always force her to give him a bl*wj*b. At wala siyang karapatan na magreklamo, kailangan niya lang sumunod. Ngayon, nang buksan niya muli ang mga mata at tingnan si Archie sa pagi