Pero matapang ang lalaki, kahit buhay ay itataya para kay Alhaj.“My boss has nothing to do with your wife, Mr. Ramos.” Malamig na sagot ni Mike.Sa gigil na nararamdaman, gusto niya itong sapakin, pero hindi niya ginawa.Ayaw niyang gumamit ng dahas kung kinakailangan. Ayaw niyang maging halimaw para lang makuha ang gusto niya.Ngunit tumunog ang cellphone nito.Nakatanggap sila ng tawag galing kay Alhaj.Saka niya napagtanto na kasama ni Alhaj si Ysabela.Lalong nagdilim ang kaniyang paningin nang marinig ang boses ng kaniyang asawa sa kabilang linya.Habang masayang tumugon si Alhaj. What the f*ck is that?“Where are they?!” Tiningnan niya mariin ang sekretaryo ni Alhaj.Mariin ang pagtikom ng bibig nito.Binalingan niya ng tingin ang isang tauhan, mabilis itong naglabas ng patalim. Walang pag-aalinlangan niya iyon itinutok sa leeg ni Mike.“I would ask for the last time. Where is my wife?”Napalunok si Mike, alam nitong desperado na siyang mahanap si Ysabela.“Archie has a private
Pulang-pula ang mga mata ni Greig nang magmulat ito. Tiningnan siya nito at nagdilim ang ekspresyon ng mukha. Parang may bagyong namumuo sa mga mata nito, at ngayo'y nangangaon siyang humagupit iyon. “Is he better now, Ysabela?!” Dumagundong ang boses nito sa apat na sulok ng suite. “What did he do to you that I cannot do better, huh? Did he f*ck*ng kiss you? Did he f*ck*ng touch you? Did you f*ck*ng f*ck each other? Tell me—” Natigilan ito nang dumapo ang kaniyang palad sa pisngi nito. Malakas ang sampal na iyon dahilan para mapabaling sa kabilang direksyon ang mukha nito. Nagtagis ang kaniyang bagang at muling binalak na sampalin ang lalaki pero nahuli na ni Greig ang kaniyang pulsuhan. “D*mn you Greig Ramos.” Mariin niyang saad, puno ng hinanakit ang bawat salita. Tumulo ang luha sa kaniyang mga mata. Walang pagsidlan ang galit at pagkamuhi sa kaniyang puso. Parang sasabog ang kaniyang dibdib dahil sa pag-ahon ng matinding galit. “I hate you! I hate you! I hate you!” Nagin
Ipinikit saglit ni Ysabela ang kaniyang mga mata. Hindi na siya makatulog, alas dos palang ng madaling araw at dapat ay pinipilit niya ang sarili na makaidlip man lang kahit ilang oras bago sumikat ang araw.Ngunit hindi niya magawa.Pagkatapos ng nangyari kanina, umalis si Greig, iniwan siyang mag-isa sa suite.Hindi niya alam kung saan ito nagpunta. Sa puso niya’y umaasa siyang hindi na nito babalikan si Alhaj kagaya ng nakapagsunduan nila. Sana nga ay hindi.Hindi niya maunawaan kung bakit ganito nalang si Greig sa kaniya, masyadong mapang-angkin samantalang halata naman na hindi na pareho nang dati ang kanilang relasyon.Marami na ang nagbago.Hindi na ganoon kalalim ang kaniyang pagmamahal.Naging mababaw na iyon pagkatapos ng lahat ng sakit na kaniyang naramdaman. Ngayon niya napagtanto na may nagbago rin pala sa kaniyang nararamdaman.Nariyan pa rin ang pagmamahal, nararamdaman niya pa rin iyon sa tuwing nakikita niya si Greig, pero hindi niya masabing pareho pa rin iyon ng dat
“Hindi ka pa natutulog?” Kumunot ang noo ni Greig, naiwala na sa kaniyang isip ang mga problema. Natawa si Katherine, muli ay hinaplos ang bilugan nitong tiyan. “Hindi, nagising lang ako dahil sa pagsipa ni baby. I didn't know you were here, huli nang naibalita sa akin ni Kuya Patrick, kung hindi ko pa nakita ang pangalan mo sa guestlist.” Ngumiti sa kaniya ang babae. Huli niya itong makita nang birthday ni Patrick, pero hindi pa naman ito buntis ng mga panahon na ‘yon. “I wasn't informed that you were already married.” Sa wakas ay naisatinig na niya ang bagay na iyon. Matipid na ngumiti ang babae. “Well, we are not yet married. Pero nauna na ang honeymoon.” Pabirong sabi ni Katherine. Naupo ito sa isang sun lounger kaya sumunod na rin siya. Hindi pa rin siya makapaniwala na buntis na ito’t may… kinakasama na. That’s d*mn fast. Parang dati lang ay hindi ito nagboboyfriend dahil ayaw sa commitment. “Pagkatapos ko nang manganak kami magpapakasal, sa ngayon, si baby mu
“Ysabela.” Sinalubong siya ng yakap ni Gretchen nang makapasok siya ng bahay.Mahigpit ang yakap nito na tila isang taon siyang nawala. Hindi niya nasuklian ang yakap ng ginang.“H-how are you?” Lumayo si Gretchen.Hinawakan nito ang magkabila niyang pisngi at tinitigan siya diretso sa mga mata.“I’m fine, Tita. I'm sorry for making you worry.” Puno ng sensiridad niyang saad.Matipid na ngumiti si Gretchen sa kaniya. Nasa mga mata nito ang pag-aalala at ganoon din ang pangungulila.“You don't need to say sorry, Ysabela.” Masuyo nitong saad. “Just don't leave us like that, okay? Nag-alala kami ng sobra. Lalo pa’t nahirapan kaming hanapin ka.”Parang kinakain ng hiya ang puso ni Ysabela dahil sa sinabi nito. Wala man lang makikitang galit sa magandang mukha ni Gretchen, purong pag-aalala lang para sa kaniya.Marahan siyang tumango.Isa rin siguro sa pagkakamali niya ay masyado siyang naging makasarili. Nakalimutan niyang hindi lang si Greig ang tatakbuhan niya palayo kung maglalaho nala
Parang lumubog ang puso ni Gretchen. Seryoso na talaga ang babae na iwanan ang lahat sa kanilang pamilya. Malungkot siyang ngumiti at marahan na tumango. “I will try to convince him too, Ysabela.” Pangako niya. Iyon na lamang ang magagawa niya para sa babae. May pakiramdam siyang hinding-hindi papayag ang kaniyang ama na pakawalan si Ysabela. Lalo pa’t maselan ang kalusugan nito. Nag-aalala siya sa maaaring maging reaksyon kaniyang ama pero kung buo na ang loob ni Ysabela, kailangan niyang tulungan ito. Gagawin niya ang makakaya para lang maayos na ang gulong ito. “Thank you for everything, Tita.” Buong pusong saad ni Ysabela. Hindi na niya napigilan. Napapikit siya’t niyapos ito, saka naman tumulo ang kaniyang mga luha. Pinunasan niya iyon bago lumayo kay Ysabela. “You’re so brave, Ysa. Thank you for putting up with Greig, for all the things you did for Papa… and for saving me.” Umalis si Gretchen at sa wakas ay napag-isa si Ysabela sa dating kuwarto. Kinuha niya ang cellpho
“Greig!”Pagkatapos na hablutin ang cellphone ay pwersahan naman siyang itinayo ni Greig.“Let me go!”“Ysabela?”Narinig ni Alhaj na tila nagkakagulo sa kabilang linya. Umahon ang kaba sa kaniyang dibdib at naisip na baka saktan ni Greig si Ysabela.“Ysa—”“Hmmm.” Then there’s a muffled sound.Kumunot ang noo ni Alhaj.“Ysabela!” Sigaw niya.D*mn. I have to save her.“You want this, huh?” Narinig niya ang boses ni Greig.Kasabay ng pagkapunit ng damit.Another muffled sound. Parang may gustong magsalita pero pinipigilan lamang.“G-greig, t-tama na.”Tumayo si Alhaj sa kaniyang kinauupuan, medyo sumakit ang gilid ng kaniyang tiyan at dibdib dahil sa biglaang pagtayo. Ang g*g*ng Greig na iyon, nang umalis sila ni Ysabela ay naiwan ang ilang tauhan nito para ipabugbog siya.“Akin ka lang, naiintindihan mo?”Nagtagis ang kaniyang bagang nang marinig ang paos na boses ni Greig sa kabilang linya.“No one could have you.”Kumuyom ang kaniyang kamay.Nasa panganib nga ang buhay ni Ysabela.N
Saka niya lang naisip na simula nang alukin niya ito ng hiwalayan, ngayon na lang ulit pumayag si Ysabela na may mangyari sa kanila.At iyon ay para tuldukan na ang lahat sa kanila.F*ck. I knew it, she’s also into that m*th*rf*ck*r! Panghuhusga ng kaniyang isip.Tumalikod siya't dali-daling umalis.Umuwi siya para tingnan ang kalagayan ni Ysabela at gusto niyang magpahinga dahil sa nangyari ngayong araw.Marami siyang hinabol na meeting, nakalimutan na niyang maglunch para lang magawa ang lahat ng trabaho ngayon.Umuwi siya para makausap si Ysabela. Gusto niya lang maayos ang lahat, sabihin sa babae na magsimula ulit sila, pero ngayon na ito naman ang bumibitaw sa kaniya parang hindi niya kayang tanggapin.Natulala si Ysabela nang mawala na si Greig, hindi niya alam ang mararamdaman. Saglit siyang tumayo pero nahilo din agad.Dahan-dahan siyang bumalik sa pagkakaupo at pinakiramdaman ang sarili.Nang maramdaman ang pag-akyat ng asido sa kaniyang lalamunan, dali-dali siyang tumakbo pa
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina
The hurt was visible in Lindsy's eyes, but Archie didn't show regret at all.Nang malaman niya ang ginawa ni Lindsy kay Yves, tuluyan niyang napagdesisyunan na tapusin na lamang ang relasyon nilang dalawa ni Lindsy.It's not like we're still in a relationship, but I was considering the idea to offer her friendship. But after what she did, I don't think I want to stay friends with her. Bulong ng kaniyang isip.Sa naunang tatlong taon ay lihim niya pa rin na tinutulungan ang mga Alcazar sa abot ng kaniyang makakaya. Hindi niya nakalimutan na may utang na loob siya kay Fernando Alcazar, ngunit hindi niya rin hinayaan na dahil sa utang na loob na iyon ay itutuloy niya pa rin ang pagpapakasal kay Lindsy.Simula nang malaman ng mga kakompetinsya nila sa industriya na hindi niya itinuloy ang kasal, naging easy target na lamang ng mga malalaking kompanya ang mga Alcazar at pilit na pinabagsak ang mga negosyo nito dahil nagiging banta sa pag-angat ng ibang negosyo't korporasyon.Noong mga pana
"It was photoshopped!" Sigaw niya dahil sa takot. Napaahon siya sa kaniyang upuan at dahan-dahan na umiling. Tumitig naman sa kaniya si Archie, hindi kumbinsido sa kaniyang sinabi. Mas lalo siyang natakot na baka may alam si Archie sa mga ginagawa niya noong nakaraang mga taon. "A-archie." "Dr. Asuzion was a former psychiatric doctor in the mental institution where Mrs. Santiago was entrusted, right?" Mas lalong lumamig ang tingin ni Archie sa babae. Napaatras muli si Lindsy, kinakabahan ng husto sa madilim na mga mata ng binata. "You had an affair with him despite the fact that he's already married and had two children, right? In return with your sexual services, you asked him for information about Mrs. Santiago. You even asked him to slowly take away her mental capacity to recover from the trauma." He said firmly. Muling napaatras si Lindsy. Gusto na niyang tumakbo palayo ngunit hindi niya magawa. Natatakot siya ng husto. "N-no, that's not true!" Mariin niyang tanggi. Sh*t!
Pumasok si Lindsy sa kompanya. Nakataas ang noo at tinatanggap lahat ng pagbati ng mga empleyado."Good morning, Miss Alcazar." Bati ng mga empleyadong nasa cubicle nang mapadaan siya.Ginawaran niya lamang ng isang tingin ang mga empleyado at hindi na bumati pabalik.Okay, let's say that Archie is doing something behind our back. Maybe he already bought a big share of stocks, but we still have the forty-percent share. That means, we're still one of the major stock holder in the company.Habang naglalakad sa hallway ay pinanatag niya ang kaniyang loob sa kaisipan na kahit hindi na sila ang may pinakamalaking share ay isa pa rin sila sa major stock holder. Hindi siya maaaring alisin na lang ni Archie sa kompanya at hindi rin magbabago ang tingin sa kaniya ng mga empleyado.Nasa mataas na posisyon pa rin siya.Isa pa, kung pareho silang major stock holder, hindi ba't ibigsabihin lang nito ay pareho silang magtratrabaho sa kompanya para mas mapalago ito?She will finally have a chance to
It was harder than I thought. Bulong ni Lindsy sa kaniyang sarili. Ngayon na ang kaniyang ama na mismo ang nagsasabi sa kaniya na humingi ng tulong kay Archie ay nanghihina na agad ang kaniyang sistema. Sure, I want him back. I badly needed him. But I don't want to look like a hungry ex, begging for his mercy and compassion. Kontra ng kaniyang isip. Nagtagis ang kaniyang bagang. Nakita niyang sumusulyap sa kaniya ang driver ng sasakyan kaya sinamaan niya ito ng tingin sa repleksyon ng rearview mirror. "What are you staring at?" Galit niyang tanong. Agad naman nag-iwas ng tingin ang driver at kabadong sumagot. "S-sorry, Ma'am. K-kanina pa po kasi kayo tahimik. M-mukha pong hindi maganda ang umaga niyo. Nag-aalala lang po ako." Nagtaas siya ng kilay at mas lalo lamang nairita. This nosy driver is making an excuse pa ha? Nagtagis na naman ang kaniyang bagang. "Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo. Kaya sa susunod, stop glancing at me over the mirror. Okay? Fucos on driving! Napak
Nang sumunod na umaga, nasa terrace silang dalawa ni Fernando para kumain nang almusal. Dahil magiging hassle pa kung bababa sa dining area ang matandang Alcazar, napagpasyahan niyang sa terrace ng kuwarto nito sila kumain.Ngayon ang unang umaga nila sa Pilipinas, kaya gusto nito na makasabay siyang kumain ng almusal. Magkatapat silang dalawa sa bilugang mesa na puno ng pagkain. Ang kaniyang mga mata ay nakapokus lamang sa pagkain Lindsy at ang kaniyang bibig ay hindi maibuka ng maayos.Wala siyang ganang kumain. Kung hindi lamang dahil sa request nito na sabay silang kumain ay baka umalis na lamang siya at dumiretso na sa kompanya.Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa excited pa rin siyang makita si Archie o dahil sa gusto na niyang malaman kung ano ang mangyayari sa kompanya.Nag-angat siya ng tingin at nasulyapan ang kaniyang ama. Maingay itong kumain at madalas na murahin ang personal nurse nito na siyang nagsusubo ng pagkain nito.Simula nang atakehin sa puso si Fernando, kala
Nagsalubong ang kaniyang kilay at saglit siyang natahimik. Is that even a threat? Tanong niya sa sarili. Maybe. Maybe it is a threat. Napaayos siya ng upo at pinakatitigan si attorney Dela Paz. She felt threatened deep inside. Simula nang magkalabuan na sila ni Archie, natakot ang kaniyang Daddy na baka tumilawag ito sa organisasyon at bigla na lamang iwanan ang posisyon sa kompanya. Baka hindi na ito magtrabaho sa kanila at iwanan na lamang sila. Sure, they can still thrive without Archie. Kaya nilang pamahalaan ang mga negosyo na wala ito, pero alam nila sa kanilang sarili na malaking bagay pa rin kung mawawala si Archie. He has a good leadership skills. Magaling ito sa pamamahala ng kompanya at matalino sa paggamit ng pera. Dahil kay Archie, mas naging mabilis ang pasok ng pera sa kanilang bank account. Triple ang kanilang kinikita buwan-buwan, kaya hindi pa man nag-iisang taon ay may sapat na silang pera masunod ang kanilang mga luho. Ni-hindi na kailangan na magtrabaho ni F