Chapter 4
"Ma'am, you still have an appointment—I'm sorry! I-I'm sorry!"My eyes widened when I heard that. Mabilis kong tinulak ng bahagya ang dibdib ni Zale at kapwa kaming nanigas dahil doon. Nagkatinginan kami at kapwang gulat-gulat pero mabilis akong nakabawi kaya ako ang naunang tumayo.I made sure that I look stiff and cool when I turned to my secretary. Namumutla siya at pabalik-balik ang tingin sa akin at sa kasama ko ngayon na dahan-dahang tumatayo at bahagyang tinataktak ang suit niya."What is it?" I seriously asked my secretary like she didn't see anything.Napalunok siya saka tumango."You still have an appointment po. Iyong isa sa restaurant ay ini-automatic cancel ko po. But you still have an important meeting," aligagang tanong niya kaya mabilis akong tumango saka naglakad patungo sa lamesa ko na tila walang nangyari.My heart is beating so fast right now but I chose to ignore it."I'll go," I said before glancing at my gold wrist watch.Kita ko sa gilid ng mga mata ko na sandaling tumitig ang sekretarya ko kay Zale bago ito tumango at tuluyang lumabas. I swallowed before sitting on my swivel chair. Bahagya ko ring sinulyapan si Zale na nagpupunas ng suit niyang medyo basa dahil sa tubig na natapon.Nakatingin siya sa akin na tila naninimbing pero inignora ko iyon. Inilabas ko ang lipstick ko sa bag ko saka ako naglagay sa labi ko dahil simot na simot ang lipstick ko. Zale watched me do that but I did not say anything.I don't have to say anything."Do you have a tissue?" biglang sambit niya kaya bahagya ko siyang nilingon at tinanguan."Here," I said before pointing the tissue on my table.Dahan-dahan naman siyang lumapit sa lamesa ko habang ako ay nagpatuloy lang sa ginagawa. Pero ramdam na ramdam ko ang mga titig niya kaya kalaunan ay bahagya ko siyang tininghala. Our eyes met. Pero ilang segundo pa ay dahan-dahang bumaba ang mga mata niya sa mga labi ko."I'll revise our contract. I'll just update you," I said before raising my brow.Tanging tango lang ang ginawa niya kaya tumayo na ako."You can leave now. Or be comfortable here, I don't care. I need to go. Thank you for your lies, Mr. Villanueva," I said before walking towards my office door.Tuloy-tuloy akong lumabas at nang makalabas ako ay unang nakapansin sa akin ang secretary ko kaya mabilis siyang tumayo at yumuko ng bahagya."I'll go. Call Mr. Lee that I'll see him in the restaurant," habilin ko na tinanguan niya pero bigla siyang napatingin sa likuran ko.I know Zale went out. Napatingin rin sa gawi namin ang mga empleyado sa malapit. I remained my straight face."I'll call Mr. Lee's secretary, Ma'am," my secretary said before walking towards the elevator.Our building has two elevators. I added one exclusive for me and for the VIP's but it's still under construction. Nang bumukas ang elevator ay marami na ang sakay sa loob. Kaagad silang nagsitabi kaya walang reaksyon lang akong pumasok sa loob.This day could have been good if Dad did not visit.And d*mn.I can't forget about the kiss.It's fine, right.I'll revise our contract. We can kiss if it's needed since we are really acting as a couple. It's his conscience not mine. I am not the one who's committed.After an hour of driving I arrived at the restaurant where my important meeting will be. I did five meetings in that same restaurant and I spent how many hours for those. Gabi na ng matapos ang huling meeting ko. I decided not to report in the office because it's already eight and I badly want to sleep.Nang makalabas ako sa restaurant ay namataan ko ang isang designer's store a hindi kalayuan. I sighed before walking towards that store even though I badly want to rest."Miss Navrus, welcome, Ma'am," the sales lady said so I nodded at her.She immediately guided me towards their new stocks."Love, ang ganda nito," a girly voice said.Bahagya akong bumagal sa paglalakad kung sino ang nasa harap. The Zale Villanueva and a woman who might be his fiancee."Ma'am, these are our new stocks. They just arrived today," the sales lady presented so I nodded before looking at the bag. Lumabas na rin ang manager ng store saka bumati sa akin.I smiled at her.Iyon ang dahilan kung bakit napalingon sa akin ang ibang tumitingin."We can give you a very good discount, Ma'am. Do you want to have tea first while you are choosing?" the manager asked so I shook my head."No thanks, hindi naman ako magtatagal," sabi ko saka tumingin sa nakahilerang bags.Nahinto ang tingin ko sa pulang bag na nasa harapan ni Zale at nang kasama niya. Zale's eyes and mine met but I immediately look away before walking towards the red bag that I want."Love, ang mahal," I heard the woman say.Akma kong kukunin ang bag pero nauna niya itong hawakan. Bahagyang napataas ang kilay saka napatingin sa babae na tila nanghihinayang at nahihiya. She hugged Zale's waist like that d*mn guy could help. I slightly check the woman's face.She's not beautiful but she is not ugly, either. She's just tall. Too plain.Pairap akong tumingin sa manager."Do you still have the same bag?" I asked before walking towards their jewelry collection."Yes, Ma'am. We will get it for you," she answered so I nodded.Wala sa sariling napatingin ako sa gawi ni Zale. I saw him curiously eyeing me. Bahagyang naningkit ang mga mata ko saka bumaling ako sa kasama niya na abala sa kakatingin sa bag na pareho ng gusto kong bilhin. Mabilis rin akong nag-iwas ng tingin saka tinuon ko na lang ang pansin ko sa mga alahas."Wow, this is good. Can I try?" I said when I saw the beautiful necklace with a big red diamond pendant.Kaagad iyong kinuha ng mga staff at inabot sa akin. Sinuot ko iyon at dahan-dshan akong lumapit sa full lenght mirror nila na nasa tabi lang nila Zale. Nasagi ko pa ang balikat niya nang maglakad ako palapit pero hindi ko siya tinapunan ng tingin."I'll get this and that bag, too," sabi ko saka mabilis na bumalik sa manager.Kaagad nilang inayos ang bibilhin ko kaya komportable muna akong umupo sa sofa nila habang nagjhihintay."Buy that one, I'll pay," Napataas ang kilay ko ng marinig ang mga katagang iyon.Really? He'll buy a bag worth half a million?Napangisi ako saka napairap."Are you sure?"I rolled my eyes once again. At ilang sandali lang ay may umupo sa harap ko. Hindi ko pa man din tinitingnan ay alam ko na kung sino iyon.Why are you staring at me, Mister?"Ma'am, it's all ready," the manager said before giving me the two yellow paper bags. I immediately nodded before giving her my black credit card. Saglit siyang nawaka at nang bumalik siya ay tumayo na kaagad ako."Thanks," I said before exiting the store.Nang makarating ako sa penthouse ko ay kaagad akong nakatulog sa sobrang pagod. At hindi ko maiwasang hilingin na sana maging maayos ang araw kinabukasan tulad ng palagi ko hinihiling. If miracle is true then I hope miracle will happen.But it didn't.I woke up late. Nagising lang ako sa tawag ng secretary ko na pinaalala ang magiging meeting ko ngayon. A team will present and my presence is important. Yet the meeting will start in a minute and I just woke up.I curse and I hurriedly fix myself.Hindi na ako nakapag-breakfast sa sobrang pagmamadali. And my anger management was tested when I got stuck in traffic. So in the end, I was two hours late. And since they can't start without me, they all waited for me.Sobrang tahimik ng lahat nang makapasok ako sa conference room. Bigla silang napaayos ng tayo kaya sinuyod ko ng tingin ang lahat ng nandito. Pero bahagyang nagtagal ang mga mata ko kay Zale na seryosong nagmamasid sa akin.How could I forget that he's one of the finance heads so he must be really here today?I acted cool. Umupo ako sa gitna saka tumango sa kanila."Please start," I said before sligtly motioned my hand for the hard copy of their presentation."Here," Zale suddenly said. Bahagya niyang nilapit ang folder sa akin. He's sitting beside me. Not really beside me since I am sitting in the middle. But he's close to me.Kaagad kong inabot ang binigay niya saka binuklat iyon. The presenter started but I can't concentrate since I am really hungry.I motioned my secretary to come closer."Make me some coffee, please. And some croissant will do," I said and she immediately obliged.Napahilot ako sa noo ko kalaunan at tuluyan nang lumagpas sa kabilang tainga ko ang pumapasok sa kabila. I just ate light dinner last night. And it doesn't help that I skipped breakfast today.Nang buksan ko ang mga mata ko ay tinuon ko iyon sa slide. But I can't just concentrate."Here," Zale suddenly murmured. Rinig na rinig ko iyon dahil ang lapit namin kaya nilingon ko siya kaagad.Naabutan ko siyang nagbubukas ang isang bottled water at matapos niyang buksan ay inilahad niya sa akin. Tiningnan ko iyon sandali bago kinuha. While I'm drinking that I noticed that the presenter stopped. At lahat sila ngayon ay napalingon sa amin na parang may inaabangan."Continue," I said after drinking and I cleared my throat.Napalunok lahat nang napalingon sa amin at ang nagsasalita sa gitna ay tila natatarantang nagpatuloy.Marahan kong nilahad kay Zale pabalik ang bote dahil nasa kanya ang takip. And I sarcastically glared at him when he drank on the same water."Seriously?" inis na bulong ko kaya umiling lang siya saka tinakpan ang tubig na nakalahati na niya.Patago na lang akong umirap at mabuti na lang dahil dumating na si Ann dala ang mga hiningi ko kaya doon ako bumaling habang bahagyang nakikinig.After the presentation I slowly shook my head in disagreement. Yes, I might not understand the presentation well but I still don't like it.It's good but I want the best."Repeat everything," malamig na sambit ko kaya namutla ang presenter."We presented the report this whole month, Ma'am. And we also added some new—" I cut the presenter off."I said repeat your reports. Hindi iyan ang gusto kong marinig," I coldly said.Isa-isa kong tiningnan ang mga nandito. Working for Navrus Corporation isn't easy and I know they knew that."Let's end this meeting," I said so everyone stood up including me.Pinauna ko silang lumabas kaya napatingin muna ako sa phone ko. At nang bahagya kong maamoy ang pamilyar na panlalaking bango ay wala sa sarili akong napatingin sa katabi ko. I saw Zale and I found him watching me. Maliban sa kanya ay nakatingin rin sa amin ang iba pa na hindi pa tuluyang nakakalabas ng conference room."Are you busy?" he casually asked so I smirked in amazement.Pinapangatawanan niya ba na girlfriend na ako? Is this because some of my employees saw us holding hands yesterday?"I am. I'll message you later," I said before keeping my phone.Mas lalong nadagdagan ng mangha ang mga mata niya pero hindi ko na iyon pinuna pa at lumabas na nang conference room at tuloy-tuloy na dumiretso sa opisina ko. My clean office welcomed me. Wala sa sariling napatingin ako sa pwesto kung saan kami aksidenteng natumba kahapon.I rolled my eyes because I could picture ourselves kissing inside my head.Nang makaupo ako sa swivel chair ko ay muli kong nilabas ang phone ko. Hinanap ko ang hindi naka-save na number ni Zale sa phone ko. I saved his number and I immediately typed my message.To Mr. Villanueva:We'll meet tomorrow. I need to discuss something about our contract.Nang ma-send ko iyon ay akma kong itatago muli ang cellphone ko pero bigla itong nag-vibrate. I scoffed when I saw his name on my notifications.Mabilis kong binuksan ang reply niya.Mr. Villanueva:Where? Sunday bukas.I smirked.Me:I'll just text the address. Do you know that I don't allow my employees to use their phones while working? Are you disobeying my company's rules, Mr. Villanueva?I thought he wouldn't reply because of my message but after a couple of seconds he still did.Mr. Villanueva:Fine, I'm sorry, Ma'am. Your lipstick is uneven, by the way.Napailing na lang ako at tuluyan nang binaba ang cellphone ko. Wala sa sarili akong kumuha ng salamin sa bag ko para tingnan ang labi ko. Napangiwi ako nang makita na hindi nga pantay ang paglalagay ko ng lipstick.But why did he notice this?Chapter 5Hours has passed and when I woke up it's already Sunday. Sunday is my rest time and work out time but today I am so lazy and tired that I want to sleep more but I can't. I still need to revise the contract between me and Zale.Tamad akong bumangon mula sa kama sa papungas-pungas na bumaba sa unang palapag na tanging cellphone lang ang dala. Pero sana iniwan ko na lang ang cellphone ko dahil pagkabukas ko ito ay message kaagad ni Mommy ang bumungad sa akin.Mom:I heard your boyfriend from your Dad. How can you be so proud if your taste are like that? Disgusting.Napalunok ako at napatiim bagang dahil doon. I chose ko ignore it. I did not reply.Wala na rin naman akong magagawa kung iyon ang isipin niya. I am slowly learning and accepting every hurtful words from them. Kaunti na lang at masasanay na ako. Back then, I was so young when I realized that. After my brother died their other daughter also died for them.I want to complain. I could still clearly remember now how I cri
Chapter 6"Get out now, Mr. Villanueva! We have nothing to talk about!" I shouted when we got inside my office.Tinapunan kos iay ng masamang tingin pero hindi siya umalis."No, my fiancee saw the news! She's mad at me!" he said in his controlled voice but it's still so loud that it made me even more angry.I laughed sarcastically."Then what? What do you want me to do? Are you f*cking crazy?! You accepted this and now you are acting like a bullied employee?! I f*cking paid you! Three million!" I shouted.My heart is beating so fast because of too much angriness. Kung malapit lang siya sa akin ay baka nasampal ko na siya sa pagtaas niya ng boses."Wala sa usapan natin na pwede itong kumalat," I said with his gritted teeth. Muli akong natawa ng sarkastiko at umiling na tila nababaliw."Alam mo na pwede pero bobo ka talaga!" galit na galit na sigaw ko kaya tumalim ang mga mata niya. Mabilis siyang pumikit na tila nagpipigil ng galit at nang muli niyang buksan ang mga mata niya ay nakita
Chapter 7Punong-puno pa rin ako ng galit nang makauwi. Parang bumubuga ako ng apoy sa init na lumalabas sa ilong ko. I can't accept that it happen. Hindi ko matanggap na tinawag ako ng nakakainsulto ng babaeng iyon.She's no way near me.How dare she?And how dare Zale let her woman step on my property?Pilit kong inaalis ang galit sa katawan ko nang biglang mag-ring ang cellphone ko para sa isang tawag. Nanginginig kong kinuha iyon nang hindi tinitingnan kung sino ang tumawag."Sana hindi mo na sinampal si Trish. I can accept your slaps but—"Mas lalong umusok ang ilong ko sa galit nang marinig ang mga katagang iyon at ang boses niya."How dare you?!" I shouted. Buong-buo na kumalat ang boses ko sa unang palapag ng penthouse at tila gusto kong magbasag ng kahit anong gamit ngayon din."Itutuloy ko ang usapan natin. But I won't let her hate me so I told her everything. And her reactions were valid because I hurted her—"I laughed sarcastically."Do I have to thank you for that, Villa
Chapter 8Biglang nag-iba ang oras ng kasal at huli kaming nasabihan. The time in the invitation was wrong. The wedding will start at three o'clock so here we are right now. Trying to change as fastt as we can because Mom's already flooding my inbox with her messages.Zale is done while I am not. I am still fixing my make up. This is pissing me off. Ayaw ko nang minamadali. Ni hindi ko pa naaayos ang buhok ko. I want to fix my curls but my mother will hate me even more if we'll be late. Matapos kong mag-make up ay mabilis na akong tumayo saka nilingon si Zale. The color motif for girls are peach so I am wearing a beack dress now while Zale's wearing his typical suit."Let's go," inis na sabi ko saka nauna nang lumabas.I heard that they are multi-millionare. They should have bought their own resort for the wedding. Or they should have rented this whole resort for them. Pagkalabas namin ng hotel ay kaagad kong natanaw ang venue sa dalampasigan. I shivered when I saw the strong waves.
Chapter 9I slightly moved when I felt a heavy thing on my stomach. Dahan-dahan akong gumalaw. Hindi ko pa man nabubuksan ang mga mata ko ay ramdam ko na ang hapdi nito. At parang binibiyak ang ulo ko kaya unti-unti akong napadaing.I tried to open my eyes. I blink a lot of times to make my visions clear. At nang bahagyang luminaw ang paningin ko ay pinilit kong umupo pero iyon na lang ang paninigas ko nang makita ang braso nakayakap sa tiyan ko.My lips parted and my eyes widened in shock."What the h*ll!" sigaw ko saka mabilis na bumaba mula sa kama.That's the reason why Zale woke up. Napakusot pa siya ng mata niya na yila hindi alam ang gagawin. Kabado akong napatingin sa sarili ko at iyon na lang ay paghinga ko ng maluwag nang makita na suot ko pa rin ang damit ko kagabi. Same as Zale. "What the h*ll are you doing?" inis na tanong kong muli at tila doon lang pumasok sa isipan niya ang lahat kaya mabilis siyang umalis mula sa kama at nagmura ng maraming beses.I am not that drunk
Chapter 10Dad and Mom never contacted me again after that. Nagkikita kami ni Dad kapag nasa opisina siya. But he never talked to me like I'm his daughter. I feel like he is slowly cutting my ties with them. But I know Dad's still into the plan to arrange my marriage for business so the pretence between me and Zale's still ongoing.Pero hindi na palagi. Kapag kailangan na lang. Kapag nandito lang si Dad o kaya si Mom.I want to end this. Kung mas maaga ay maaari. As long as my parents doesn't care anymore then I will stop this nonsense. Kahit hindi abot ng tatlong buwan."Ma'am, the presenter and its team are already in the conference room," my secretary suddenly said so I stopped signing some important documents before nodding at her.Tumayo kaagad ako matapos iyon at lumabas na para makalipat sa conference room. Ann followed me and she opened the door for me. Kaagad kong nilibot ang tingin sa loob at nagulat ako nang makita si Daddy na nakaupo sa gitna."Dad," I slowly said before lo
Chapter 11Dahan-dahan akong nagising nang makaamoy ng mabango ngunit hindi pamilyar na amoy."Ah," I moaned before hugging the soft pillow.Ang masarap na amoy ay mas lalong naging dahilan para makaramdam ako ng gutom kaya dahan-dahan akong umupo habang sapo ang noo ko. Parang binibiyak ang ulo ko. Ang sakit-sakit.Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. I blink a lot of times until my vision go clear. At iyon na lang ang gulat ko nang makita na nasa hindi pamilyar na lugar ako. My eyes widened. Nanginginig akong napatingin sa kumot na nakabalot sa akin. The black sheets and black pillow made me even feel dizzy. Napasinghap ako ng malakas. Tiningnan ko ang katawan ko at napahinga ako ng maluwag nang makita na suot ko pa rin ang damit ko. But I smell really awful.I tried to remember what happened last night. Pero ang huling naaalala ko lang ay ang paglalasing ko sa bar."Where am I?" nanginginig na bulong ko sa sarili.No way that I went out with a stranger last night.I did?No wa
Chapter 12Mr. Villanueva:I'm here at the airport.I smirked on that message. Napahawak ako sa jacket na suot ko habang pinagmamasdan ang kaunti pang sasakyan sa labas. Our flight is at six in the morning and I'm on my way to the airport.I thought I'm too early. It's almost five in the morning and I can't believe that Zale's already there. Bahagya akong napanguno sabay tingin sa company driver."Please hurry up," I said before glancing at my wrist watch.After a while we arrived at the airport. Kaagad akong tumungo sa waiting area dala ang maleta ko. And I saw Zale there lazily sitting while staring at his phone. Hindi niya napansin na nandito na ako kaya biglang lang akong umupo sa tabi niya.Nagulat siya doon pero humalukipkip lang ako. Dahil nandito kami ngayon sa airport ay bigla kong naalala ang cap na pinahiram niya sa akin noong umuwi kami galing Palawan."Your cap is in my penthouse," I suddenly said.Hinubad niya naman ang cap na suot niya ngayon saka nilagay sa ulo ko kay
EpilogueChloe Lorin Navrus, she's unreachable but I can't believe I am able to kiss and hold her right now.Gustuhin ko mang lumayo at bumalik kay Trisha nang tapusin niya ang contract ay hindi ko kaya. I tried so hard to ignore the flame that I'm feeling for Chloe but I just can't.How can she act like a snow queen after what happened between us in Cebu?I can't f*cking sleep thinking that she can ignore me. She can push me that easily. Yes, ako lang ang baliw sa aming dalawa. Chloe Lorin Navrus can shatter me in small pieces. Siya lang ang may kakayahang gawin 'to.Kung alam ko lang na ganito. Sana hindi ko pinagbigyan ang sarili ko na magpanggap na boyfriend niya. Mas lalo lang akong nabaliw sa kanya. Mas lalo lang gumulo ang utak ko.But I have this toxic side. I don't care if I feel guilty. I don't care if I hurt Trish. I don't care about anything as long as I'm with Chloe."I'm sorry," nagsisising sabi ko kay Trisha. Kita ko ang pagdaloy ng mga luha mula sa mga mata niya kaya na
Chapter 57Hi! This will be Zale's Pov same as the epilogue. Thank you so much for supporting Zale and Chloe's story from the start until now.***Working in Navrus Corporation is already a lot sinceI was a fresh graduate when I entered here. Maganda silang magpasahod kaya hindi na ako naghangad pang lumipat ng ibang trabaho. This is fine. I am fine in this giant company. I am lucky because I got accepted."Akala ko ba si Ma'am Kyla lang ang anak nina Sir Navrus?" I heard my office mates talking while we are in the conference hall.Ngayon daw ipapakilala ang bagong magiging Ceo ng kompanya. We heard that it's the President's daughter.I am already two years working in this company and I've seen the President a lot of times. He's cold and strict. I've also seen his wife and their daughter. They are all elegant. Tila hindi basta-basta.But today, the younger daughter will sit as the Ceo. We haven't seen her.Lahat kaming mga empleyado ay tumahimik nang bumukas ang pinto ng conference ha
Chapter 56Hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa suot-suot kong singsing. It's so beautiful. So elegant. Kasyang-kasya sa akin. The diamond is so huge. It's worth of millions, I'm sure.Nawala lang ang pansin ko sa singsing nang maeahang gumalaw si Zale sa tabi ko para mas lalo akong yakapin. Dahan-dahan ko siyang hinarap at nakita ko ang inaantok niyang mga mata na nakatutok sa akin. It's already nine in the morning yet we are lazy to get up.Bumangon lang kami kaninang alas sais nang sumuka ako pero pareho ulit kaming bumalik sa pagtulog. Akala ko tapos na ako sa pagsusuka tuwing umaga pero unti-unti na namang bumabalik. My OB warned me about this. Nagbabago lang ng kaunti pero nandoon pa rin. But I'm thankful that Zale's always here to assist me."You won't work?" mahinang tanong ko pero siniksik lang niya ang mukha niya sa leeg ko."Mamaya na," he murmured and his hot breath tickled me.I let him in that position as we both play each other's hand. Ilang sandali pa ay hinalika
Chapter 55I'm busy in my office when Kyla went in. Hindi ko siya tinapunan ng tingin at tuloy-tuloy lang ako sa pagbabasa ng papeles pero umupo siya sa upuan sa harap ng table ko. I sighed before looking at her.She smiled like she's teasing me so I rolled my eyes."Where's your bodyguard?" tanong niya kaya muli akong napairap."He has work," I answered because Zale's fixing his investments. And he's trying to get more connections. "Oh," Kyla said. Naningkit ang mga mata ko dahil parang may ibang kahuguhan ang naging reaksyon niya."Umalis ka nga," inis na sambit ko pero ngumisi lang siya lalo."Aren't you insecure?" she asked. I glared at her but she's not affected. May gana pa siyang humalukipkip habang nakangisi sa akin."Leave," malamig at inis na sambit ko pero hindi siya natinag."He proposed to his ex. Pero sayo hindi," she said.Napalunok ako at naikuyom ko ang kamao ko dahil sa narinig. Tumawa siya dahil sa naging reaksyon ko saka nanunuyanh tumayo. "I'll go now. Don't ove
Chapter 54I was really so eager to visit Dad in jail the next day. Kitang-kita ko ang pagdadalawang-isip sa mukha ni Zale nang makauwi kami sa penthouse house. He knows that I'll visit Dad today. "Ipaubaya mo na lang 'to sa mga abogado," sabi niya.Nilingon ko siya sa tamad na nakahiga sa kama.Gulong-gulo ang buhok niya dahil pagkarating namin dito kanina ay muli kaming natulog. And now he's seriously hot on my bed. Wala siyang damit pang-itaas pero nagmumukhang hubo't-hubad siya dahil natatabunan ng comforter ang pang-ibaba niya katawan.I'm almost done and he sill there on the bed."Kung ayaw mong sumama bahala ka," inis na sabi ko dahilan para unti-unti siyang bumangon."I told you, your father must be in jail but we don't know what can he still do. Nag-aalala lang ako," he reasoned out again so I rolled my eyes."May mga pulis doon, Zale. Just hurry up. Inis na inis na ako sayo!" inis na sambit ko pero lumapit pa siya sa akin para marahan na humalik sa pisngi ko. I rolled my ey
Chapter 53Hindi ko alam ang mga nangyari. Hindi iyon klaro sa isipan ko. Malabo ang mga alaala ko. Basta paggising ko ay nasa hospital room ako. The last thing I remember was my hand full of blood and Mom's bathing with her own blood.Kaagad pumintig ng mabilis ang puso ko sa sakit at dahan-dahan akong umupo mula sa pagkakahiga dahilan para biglang mapabangon si Zale na nakatungo sa tabi ko."W-What happened?" nanginginig na sambit ko. Mabilis kong hinawakan ang tiyan ko.Tell me that I did't lost my baby.Tell me that my baby's safe."Are you okay?" mahinang tanong niya at hindi pinansin ang mga tinanong ko.I shook my head as I caressed my tummy."Zale, what happened?!" I demanded and that's when the door opened. Pumasok si Kyla na magang-maga ang mga mata at maraming dugo sa katawan.Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na bumuhos ang masaganang mga luha ko. "Chloe," she sobbed and she went to me quickly. Mahigpit niya akong niyakap kaya mas lalong tumulo ang mga luha ko habang sinu
Chapter 52The next day I forced Zale to call Kyla since he noted her number before he changed a sim card. Pero limang ulit naming ginawa iyon ngunit walang sumasagot.In the end we gave up and we called Mark instead. Pero walang alam si Mark sa nangyayari. Wala siyang balita and it made me so frustrated."Your Dad gave up. He realised that he can't force you," Zale said after calling Mark.Napabuntong hininga ako at napailing."No," sabi ko dahil alam kong hindi iyon mangyayari. I have this feeling that something will happen. Kinakabahan ako sa hindi ko malamang dahilan. Pero napangiwi ako nang malingunan si Zale na kampante lang na nakasandal sa headboard ng kama habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa akin. Nawala sa isip ko sa mga iniisip ko saka ko tinuon sa kanya lahat ng pansin ko."Hindi pa ako sanay na ganito ka. This is your another version. Chloe Lorin Navrus away from her company hits really different," he said while staring straight at me.Marahan siyang umayos ng
Chapter 51Sinabi niya sa akin lahat ng nangyari kung paano sila umabot sa ganoong plano. I listened carefully while we are cuddling on this medium sized bed. "When you didn't go home to me that night I immediately knew that something happened. Pero isinawalang bahala ko. I trust you. But I went crazy when I heard the news of your father's interview the following day. I followed your sister's car that night," he explained.I sighed.That's when my father's men nearly killed him."Hindi ka dapat pumunta sa bahay," sabi ko pero ngumisi lang siya ng sarkastiko saka umiling."Kung hindi lang ako napuruhan ay babalik ulit ako sa sumunod na araw. But I can't f*cking walk," he hissed.Napalunok ako saka napapikit ng mariin dahil sa narinig."Let's not talk about this," he said and I shook my head."No, I want to know everything," I insisted and he sighed."You need to rest," mahinang sabi niya saka mas inayos ang pagkakahiga namin.It feels illegal to be happy and content with him right now
Chapter 50"Please sleep. I'll wake you up later. Malayo-layo pa ang Pier. I'm sorry, we can't take a plane. Your Dad might track us," he whispered.Nanatili lang akong tahimik.I can't still believe that I am with him now. Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. I close my eyes to feel the moment. And suddenly I feel asleep. Para bang sa ilang araw ay ngayon lang ako ulit nagkaroon ng maayos na tulog na walang inaalalang sakit.Nakatulog ako habang yakap-yakap niya. Ilang sandali pa ay naalimpungatan ako sa biglaang paggalaw ng sinasandalan ko. Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko."Sigurado ka ba dito?" dinig kong sambit ni Mark kaya dahan-dahan akong umayos sa pagkakaupo. Zale immediately seek for my eyes so I sighed before gently nodded at him. I'm fine now."Anong oras na?" mahinang tanong ko saka marahan na inayos ang jacket na suot.Marahan niyang inayos ang buhok ko bago tumingin sa wrist watch na suot niya."Three AM, the ship will leave at five," he said so