Foods
"I'm sorry, kung naiwan ang mama mo," bulong ni Mike sa akin. Hindi ako nagsalita dahil hindi ko maintindihan ang sinabi niya. Hindi niya kasalanan kung bakit naiwan si mama sa bahay. Walang may kasalanan.. siguro may mali ako dahil hindi naisip na pwedeng sasaktan ni papa si mama. Mali ako, dahil pinagkatiwalaan ko si papa kahit nakita ko na siyang sinaktan si mama.Ngayon nasa malayo na si mama at hindi ko alam kung na saan na siya ngayon. Hintayin ko ang tawag niya.. sana tatawagan niya ulit ako para makausap ko siya ulit.Dahil sa pagod nakatulog ako sa bisig ni Mike.. nagising lang ulit ako ng ginising ako ni Mike para kumain ng Dinner. Wala akong ganang kumain dahil sa sitwasyon ko ngayon pero kailangan kong kumain para kay baby. Ayaw kong madamay siya sa problema ko ngayon kahit nasa tiyan ko pa siya."Let's eat," sabi ni Mike pagkatapos niyang maghanda sa lamesa at umupo sa harap ko. Nilagyan niya ang plato ko ng kanin habang ako hinMike's POVNagising ako galing sa pagkatulog ng may marinig akong hikbi. I thought it was a dream until I saw Lyra crying for some reason. Nawala ang antok ko at agad akong umupo at niyakap siya."What's wrong?" nag-alala kong tanong sa kanya. Kinabahan rin ako ng sobra baka kung anong nangyari sa kanya."I want to eat!" sigaw niya sa akin parang galit talaga siya sa akin kahit wala akong ginawa. Guminhawa lang ako ng marinig ang sinigaw niya."Let's eat then.. titingnan ko ang laman sa ref.. what do you want?" tanong ko sa kanya. Nagulat lang ako ng sinamaan niya ako ng tingin."I don't want to eat that!" inis niyang sabi sa akin. Naguguluhan akong tumingin sa kanya."You don't want to eat.. what?" dahan dahan kong tanong.. I have this feeling na isang mali ko lang, magagalit na talaga ito sa akin even wala akong ginawa."Ang nasa ref!" inis niya paring sabi. Tumango sa kanya. Please baby don't get mad.. ibibigay ko naman ang gusto mo."What do you want to eat?" mahinahon paring tano
SilenceBumili agad ako pagkarating ko at agad rin umuwi sa bahay. Binili ko lang yung wala sa ref ni lola. Tiningnan ko iyun kanina bago umalis para hindi magalit si Lyra sa akin.Nakarating ako sa bahay at agad pumasok at dumeritso sa kusina para ihanda ang pagkain na binili bago pumunta sa kwarto kung saan natutulog si Lyra. Mabuti nga hindi na ito galit sa akin, hindi ko lang alam kung galit pa ba siya sa dalawa. Dahan dahan kong binuksan ang kwarto at nakita kong natutulog ng mahimbing si Lyra. Hindi ko alam kung kailangan ko ba siyang gisingin para kumain o hayaan nalang siyang matulog. Pero baka magalit siya pag hindi ko ginising at kailangan niya ring kumain dahil gutom siya.Dahan dahan akong lumapit sa kanya at ginising siya. Wag sana siyang magalit pag na istorbo ko ang tulog niya ngayon."Lyra," bulong ko habang mahina siyang niyugyog. Nakita kong unti unting dumilat ang mata niya kaya tumayo ako galing sa pagkaupo sa kama niya."Mike?" tanong nito parang hindi niya pa ak
ThiefNakaramdam na ako ng antok kaya humiga na ako sa kama. Pinahiga ko na rin si Mike dahil halata na talaga sa mukha niya ang antok. Pagod ito dahil sa ginawa nila kahapon at dinagdagan ko pa talaga ang pagod niya ngayon. Hindi ko lang talaga mapigilan ang gusto ko baka mapahamak pa si baby pag hiyaan ko lang siyang magutom.Nakatulog ako habang nakayakap ng mahigpit si Mike sa akin. Mahimbing ang tulog ko dahil sa yakap niya. Parang safe talaga ako pag nasa bisig niya ako.KINABUKASANNagising ako na wala akong naramdamang Mike sa tabi ko. Kagaya lang rin sa bahay namin, maaga itong gumising para magluto. Pag lalabas na si baby babawi ako sa kanya, ako ang maluluto bago siya pumasok sa trabaho. Ngayon hahayaan ko muna siya dahil alam kung mag-alala lang siya pag nakita niyang nagluluto ako ngayong buntis ako.Naalala kong gusto kong umuwi kagabi pero dahil sa antok hindi natuloy at nakalimutan ko na rin, ngayon ko lang naalala. Nag-ayos lang ako ng sarili bago lumabas at dumeritso
ShockedPagkatapos naming kumain umuwi na kami sa bahay. Binilisan ko lang kumain dahil papasok pa sa trabaho si Mike baka ma late siya dahil pa sa akin.Pagkarating namin sa bahay nagbihis agad siya para sa trabaho habang ako nasa baba lang. May kwarto na rin ako sa baba para hindi na ako aakyat sa itaas. Natatakot rin ako para kay baby kapag aakyat pa ako doon. Nandito lang ako sa sofa sa sala habang nanuod ng TV. Tumunog bigla ang cellphone ko dahil sa isang text, tiningnan ko ito. Napangiti ako sa nabasa. It's Cathline, hindi ako nagpagreply agad sa kanya dahil bumaba na si Mike galing sa itaas. Nilagay ko ang cellphone ko sa misa at tumingin nalang sa TV. Hindi magandang kausapin si Cathline sa harap ni Mike baka masabi ni Cathline at tungkol kay Vina."Lyra," tawag ni Mike sa akin. Tumingin ako sa kanya, nakita kong inangat niya ang hawak niyang necktie. Ngumisi ako at tumayo at lumapit sa kanya."You know how to do it Mike," mahinahong sabi ko habang inayos ang necktie niya."
Call"[Paano mo nalaman anak?]" mahinahong tanong niya sa akin."Hinanap ka nila Mike ma.. tutulungan ka niya, na saan ka ba ngayon?" nag-alalang tanong ko. "[Wag mong sabihin na tumawag ako sayo,]" seryosong sabi niya. Natigilan ako sa narinig at medyo nalilito?"B-Bakit?" nalilitong tanong ko sa kanya."[Hinanap ako ng papa mo anak at binabantayan niya ang asawa mo, inisip niyang sila ang nagtago sa akin,]" seryosong sabi niya. Kinabahan ako sa sa sinabi ni mama. Bakit siya hinanap ni papa? bakit inisip niyang si Mike ang nagtago?"A-anong gagawin ni papa?" kinabahang tanong ko sa kanya."[Papatayin niya ako anak,]" nasasaktang sagot niya. Napahawak ako sa bibig ko sa pagkabigla at tumulo ang luha sa narinig. Papa, bakit?"M-ma.. na saan ka ngayon? p-pupuntahan kita," umiyak kong tanong. Hindi ko kayang itago ang takot sa boses at pagiyak ko dahil hindi ko ito mapipigilan lalo na't narinig ko ring humikbi si mama sa kabilang linya."[Wag anak delikado,]" mahinahong sabi niya kahit
BoyfriendHinintay kong dumating si Cathline, sinabihan ko na ang guard na papasukin siya kahit sinabi niyang doon nalang siya sasakay sa gate. Tumunog ang cellphone ko, sinagot ko agad ito."[Ma'am nandito na po ang kaibigan niyo, ayaw po niyang pumasok,]" bungad sa akin ng guard. "[Sabihin mo kuha dito lang ako maghihintay sa kanya,]" rinig kong sabi ni Cathline sa kabilang linya. Wala akong magawa kundi sumakay nalang sa sasakyan."Papunta na," sabi ko bago ko pinatay ang tawag. Ayaw niyang pumasok dahil hindi pa siya kilala ni Mike baka pag mawala daw dito, siya pa ang masisi. Ganun daw nangyari sa mga K-drama na napanuod niya. Napangiti nalang ako sa kanya.Hindi pa kami nakarating ng gate may tumawag ulit sa akin kaya sinagot ko agad ito ng makitang si Mike ang tumawag."[Umalis kana?]" bungad niya agad sa akin. Alam kong nag-alala ito, ngayong ako lang mag-isa ang lumabas kahit sinabi kong may kasama ako, kaso hindi niya kilala."Palabas pa lang ng gate.. hindi ba sinabi ng bo
SurpriseNakarating kami mall at tiningnan ang madaming tao sa loob, mas mabuting maraming tao para makatakas agad ako. Tiningnan ko ang mga bodyguards na nasa malayo at nakatingin talaga sa akin. 'Mga kuya, gagawin ko ang lahat para hindi kayo masisante sa gagawin ko ngayon.'"Let's go," yaya ko kay Cathline. Tumango siya at tumingin sa paligid."Paano kung nandito yung nanakit sayo?" seryosong bulong niya. Bigla akong natigilan at kinabahan ng maalala ang banta ni Vina sa akin. Kahit ngayong araw lang, sana hindi ako hahayaang makita siya. Ngayon lang, promise gusto ko lang makita si mama. Pagkatapos nito, hindi na ako lalabas.Hindi ko sinagot si Cathline dahil kinabahan na ako, dumeritso kami sa kainan at nag order. Ayaw niya pang mag order pero pinilit ko para matagalan siya. Mabilis ko lang pupuntahan si mama, pagkatapos babalik ako dito at uuwi na kami. Gusto ko lang talaga siyang makita.Habang naghintay, tumayo ako at nagpaalam muna kay Cathline. Ngayon na ako aalis, babalik
Weak "Aba't ayaw mong sumakay!?" galit nitong sigaw at sinampal ako sa mukha. "Tama na Vina!" sigaw ko sa kanya, halata na sa boses ko ang takot para sa anak ko. Tumawa siya ng malakas at lumayo sa akin habang pinagmasdan akong hinawakan ang tiyan ko. "Takot ka sa akin?" nakangising tanong niya at lumapit ulit sa akin. Lumayo ako sa kanya habang ang mga luha ko sunod sunod ng tumulo papunta sa pisngi galing sa mga mata ko. "Oh bakit ka lumayo?" nakangising tanong niya sa akin. Umiling ako ng umiling sa kanya. Nag mamakaawa siyang tiningnan. "V-vina please." Tunawa siya ng malakas at tinuro ako, parang nakakatawa iyung itsura ko ngayon. Huminto siya sa pagtawa at mablis na lumalapit sa akin. Sumigaw ako ng malakas ng hinila niya ako sa buhok at tinulak kaya bumaksak ako. Nanlaki ang mata kk at mabilis na umupo ng maayo. "Gusto ko lang maging masaya kami ni Zey, pero bakit mo pa kami sinira?" gigil niyang tanong at lumapit. Halos hindi ko na marinig ang sinabi niya dahil nasa ka
Nag bulongan ang lahat ng pumasok ang mama ni Lyra. Nanlaki ang mata ko at agad ko itong sinalubong. Binaba ko muna si Ville bago ko ito pinuntahan."Tita, okay lang ba kayo?" nag-alaang tanong ko. Natawa siya at tinapik ako sa balikat."Okay lang ako hijo. Nakatawang pakinggan mas malakas pa ang lola mo kaysa sa akin," biro niya. Ngumiti ako sa kanya."Malakas ka pa rin naman tita," nakangiting sabi ko. Tumango siya at sumulyap kay Ville ma lumapit sa amin."Hi lola," masayang bati nito sa kaharap ko. Binati naman ito ni tita at tumingin sa akin."Kailangan kong maging malakas para makasama ko pa ng matagal ang apo ko," nakangiting sabi niya habang hinaplos ang mukha ni Ville bago humarap sa maraming tao."Tita hindi ka ba natakot na baka makita ka ng asawa mo?" nag alinlangan kong tanong. Ngumiti siyang bumaling sa akin."Sa mga sinabi niyo kanina alam kong hindi na siya mang gugulo pa sa akin," mahinahong sabi niya. Taka naman akong tumingin sa kanya."Anong ibig mong sabihin tita?
Pagkatapos ni Ville magsalita nagulat ako ng pumasok rin si lola. Bakit sila nandito? nakatingin ako sa likod na lola para tingnan kong nadun ba si Lyra pero walang sumunod sa kanya. Ngayon si lola na ulit ang nagsalita sa harap ng maraming tao. "Siguro alam niyo na na ako ang dahilan kung bakit naging married ang status ng apo ko eight years ago," nakangiting sabi ni lola. Parang wala siyang pinagsisihan. Kahit ako wala akong pinagsisihan, except noong nasaktan ko si Lyra."Noong nalaman kong buntis ang babae na nakasama ng apo ko noong gabing yun agad ako gumawa ng paraan para makasal sila kahit pa na ayaw nilang dalawa." Huminto si lola at tumingin sa mga tao."Ayaw kong magaya ang anak ni Mike sa mga nangyari sa kanya at alam kong ayaw rin ni Mike yun pero hindi pa niya inisip yun dahil hindi pa niya kilala si Lyra. Inisip kong makilala niya niya rin si Lyra at mamahalin niya rin. Tama nga ang hinala ko.""Masaya ako dahil nakita kong masaya ang apo ko. Sa kabila ng binigay ko sa
"Dahil sa galit at sakit sa nalaman ko gumawa ako ng paraan para makita niya na hindi lang siya ang pwedeng magluko sa amin dalawa. Nakita niya na may babae akong dinala sa bahay namin kaya nakapag desisyon siyang umalis.""Noong isang taon na siya sa ibang bansa doon ko nalaman na may anak kami kaya mas lalo akong nagalit at gusto kong puntahan siya pero pinigilan nila ako dahil baka lalayo lalo si Lyra sa akin. Natakot rin ako na baka hindi ko na sila makita ulit. Nahihiya rin ako dahil pinaramdam ko kay Lyra na mahal ko siya dahil lang sa anak namin.""Noong isang araw bumalik siya at nabalitaan agad ito ng lahat. Maraming nagtaka dahil marami akong naging girlfriend pero iyung mga girlfriend ko palabas lang yun at alam nila iyun. Palabas lang dahil inisip ko baka mag selos pa si Lyra pag ginawa ko iyun at maisipang uuwi para makipagbalikan sa akin.""Yan ang buong kwento at ayaw ko ng makarinig ulit ng ibang salita tungkol sa mag-ina ko. Magkahiwalay kami ng walong taon at hindi k
Pagkatapos naming mag-usap ni lola umakyat ako para magbihis at bumaba rin agad para maghanda na ng hapunan. Marami akong tinagawan para sa gagawin kong announcement at sa pag compirma sa mga kumalat ngayon sa social media. Maraming bumalik sa video na kumalat dati kaya ngayon lilinawin ko na sa kanila lahat. KINABUKASANNaghanda na ako para sa press conference ko mamaya. Sasabihin ko na ang totoo. Kung dati hindi ko sinabi ang totoo, ngayon sasabihin ko na. Alam kong wala na silang magagawa lalo na't naging matatag na kami ni Lyra ngayon dahil sa nangyari.Gustong sumama sa akin si Ville pero hindi ko muna siya hinayaan baka kung anong mangyari sa kanila doon. Next time siguro, ipaliwanag ko muna sa kanila ang lahat. Nagulat lahat lalo na ang balita ay may anak ako sa asawa ko. Maraming nagtaka dahil maraming balita na may girlfriend ako. Hindi nila alam ang dahilan, ngayon ang oras para maghingi ako ng sorry sa lahat dahil sa pagsisinungaling ko.Pumasok ako kung saan maramibg came
"Yehey! you did it dad!" masayang sigaw niya. Natawa ako sa kanya. Tsaka naman lumapit sa amin si Lyra."Anong you did it?" taas kilay na tanong ni Lyra sa anak. Kunwari hindi alam ang sinabi ni Ville."You're engaged!" masayang sabi ni Ville."We've been married for many years Ville," nakangising sabi naman ni Lyra sa anak. Tumango naman ako sa anak namin. Kahit nagkalayo kami hindi mawala sa amin na kasal pa kami. Iyun ang pinaghawakan ko na hindi siya makahanap ng iba hanggat kasal pa kaming dalawa kahit nasa malayo kami.Aware ako na nakikinig ang empleyado ko sa pinag-usapan naming tatlo, alam kong may nagtaka, nagulat o mga nalito pero sasagutin ko ang mga taong nilang yan.. ibalita ko sa buong mundo na papakasalan ko ulit si Lyra.Ngayon umuwi na kaming tatlo sa mansyon ni lola, gusto ko sanang sa bahay na kami pero hindi pa kami nakapagpaalam ng maayos sa lola ko. Ayaw rin siyang iwan ni Ville."Lola, ikakasal ulit sila mommy at daddy!" masayang balita ni Ville. Nagulat naman
Nagulat ako ng may nilabas nga siyang singsing sa akin at nilagay niya iyun sa daliri ko."Set up ba to?" natatawang tanong ko. "Bakit?" nakangiting tanong niya."Handang handa ka eh," sabi ko at tiningnan ang pintuan. "Parang pinagusapan niyo na ito ng anak mo," natatawang dagdag ko."Gusto na niyang mag-kaayos tayo," mahinahong sabi niya."Pati ba yung babae planado rin?" taas kilay kong tanong. Umiling naman siya. So totoo talaga yung nangyari."Galit siya," seryosong sabi ko. Galit rin si Vina sa akin nun. "Natatakot ako na baka siya naman ang maging dahilan ng lahat," bulong ko na narinig niya naman."Hindi na ulit mangyayari yun sa atin.. alam ko dahil natuto na tayo sa unang pagkakamali natin," mahinahong sabi niya. "Hindi na rin ako papayag na may masamang mangyari sa inyo ng anak natin, hanggat kaya ko protektahan ko kayo," dagdag niya. Tumango ako sa kanya at ngumiti.Nasaktan na kami, nagkahiwalay kaya ngayong bumalik siya sa buhay ko alam kong hindi na ako gagawa ng bagay
Habang nakikinig ako sa kanya may isang tanong na nabuo sa isipan ko. Tatanungin ko siya pero hindi na niya kailangan sagutin talaga, gusto ko lang ilabas itong tanong na naisip ko para hindi na ako mag-isip pa ng kung ano."Bakit ka naniwala agad sa kanila?" seryosong tanong ko sa kanya. Mapait siyang ngumiti sa akin at tumango tango. Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin."Yun nga ang tanong ko sa sarili ko, bakit nga ba?" nasasaktan niyang tanong. Pati siya hindi alam kung anong nangyari sa kanya pero alam ko kong bakit. Naramdaman ko sa kanya."Dahil nasasaktan ka," ako na mismo ang sumagot sa tanong ko. Gusto ko lang ipaalam sa kanya na naintindihan ko siya. "Nasasaktan ka hindi dahil sa narinig mo kundi dahil sa nalaman mo tungkol sa anak mo.. hindi mo na alam ang gagawin mo kaya noong narinig mo ang sinabi nila agad kang naniwala dahil pakiramdam mo pati ako iiwan ka."Yumuko siya sa sinabi ko."Alam mo ba kung ano ang kulang sa ating dalawa? pag-uusap. Ngayon lang nati
"I'm sorry Lyra kung nasaktan kita. I'm sorry kung hindi ko natupad ang pangako kong hindi na kita sasaktan ulit, I'm really sorry please forgive me," umiyak niyang sabi habang nakaluhod pa rin."Hindi kita patawarin kung hindi ka tatayo diyan," seryosong sabi ko. Bigla siyang napatingin sa akin galing sa pagkayuko at tumayo habang pinahid ang luha sa pisngi. Pati ako na iyak sa sitwasyon namin ngayon. Bakit nga ba kami nagkasakitan? saan nagsimula? bakit kami nagkalayo? anong dahilan? pwede naman namin ayusin kung nag-uusap kami."Lyra," umiyak niyang tawag sa akin at niyakap ako ng mahigpit."I'm sorry Mike," mahinahong sabi ko. Naramdaman kong natigilan siya habang nakayakap sa akin."Wala kang kasalanan," bulong niya. Hindi ako nakinig ang nagpatuloy sa sinabi."Nagsimula lahat nong tumakas ako sa mga bodyguard," nasasaktang sabi ko. Mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Hindi kami maaayos kung hindi namin mapagusapan ang nakaraan."I'm sorry, dahil sa pagtakas ko nawala ang
Bumugtong hininga ako ng wala ng tao sa loob. Tumingin ako kay Ville na ngayon seryosong nakatingin na kay Mike ng seryoso."Sino yun daddy?" seryosong tanong ni Ville. "Do you have a girlfriend?" deritsong tanong niya. "Ville," awat ko sa kanya pero hindi siya nagpaawat, seryoso pa rin ang tingin kay Mike."Wala," seryosong sagot rin ni Mime habang nakatingin sa anak. Para bang matanda na itong si Ville kung makapagusap sila ng seryoso."Then, sino yun?"Hindi nakasagot si Mike agad. Hindi niya rin ata alam ang isasagot niya sa anak, medyo nagulat pa siya sa paraan ng pagtanong ni Ville, nagulat nga ako akala ko okay na sa kanya noong lumabas na ang babae."Ville," mahinahong tawag ko sa kanyang pangalan at umupo para pumantay ng tingin sa kanya. "Hindi ganyan ang makipagusap sa daddy," mahinahong sabi ko."Sinigawan niya ako mommy," naiiyak niyang sabi kaya mabilis ko siyang niyakap. Kahit seryoso ang tingin niya kanina hindi pa rin mawawala ang pagiging bata niya, natatakot pa rin