HINDI pa man tumutunog ang alam clork ay nagising na si Gabriella kinabukasan. Nang tumunog na ang pinakahihintay ay dali-dali niya itong pinatay para hindi maabala ang mga kaibigan sa mahimbing na tulog. Ang itinerary ng reunion ngayon ay pag-aani sa Cadapdapan Rice Terraces, tulong para sa mga magsasaka.Noong una ay tiniyak niya sa sarili na hindi siya dadalo sa walang kuwentang bagay nang marinig niya iyon sa opening ngunit nang aluhin siya ni Gabriel bago siya hilahin ng mga kaibigan pabalik sa tutulugan ay mabilis pa sa alas-kuwatrong napa-oo siya ng binata.Minaigi niyang huwag gumawa ng ingay habang inihahanda ang sarili. Simpleng puting oversized tee at denim dungarees ang naisipan niyang suotin. Abala siya sa pagtali sa buhok nang marinig ang tikhim ni Joey.“I thought we agree that we’re not going?” untag nito sa halatang nadismayang boses.“We did...” pagsang-ayon niya. “But I changed my mind.”“But you never change your mind. Kapag sinabi mo ay final na talaga ‘yon. Not u
TAHIMIK lamang si Gabriella sa biyahe papunta sa Anda, ang sunod na destinasyon. Maski ang mga kaibigan na kinakausap siya kanina ay hindi niya binigyan ng anumang pinansin. She was somehow idle for a moment. And she exactly knew the reason why. She was having this unexplainable emotion deep within her that she knew she wasn’t supposed to feel.Nang makita si Gabriel na masinsinang nakikipag-usap sa pinsan kanina ay nag-iba ang timpla ng kanyang mood. At hindi niya gagawin tanga ang sarili sa pag tanggi sa bagay na iyon. Yes, she’s jealous and she was freaking aware.“Ano ba talaga ang nagawa kong mali?” muling pagtanong ni Gabriel matapos lumipas ang dalawang oras na pagbalewala dito. “Okay lang naman tayo kanina sa palayan, ah.”Nanatili siyang walang imik na para bang wala siyang narinig, itinuon lamang ang mga mata sa kalsada.“Is it because I talk to Mia this morning?” naghihinalang tanong ng binata.Sinubukan niyang hindi baguhin ang ekspresyon ngunit mas lalo lamang nangunot an
Itinuon niya ang mata sa libro at pasimple na lumunok upang maitago ang kabang muntikan ng bumakas sa kanyang mukha. “Me? Sad? God! Of course not, Aliya. You know what, you go swim just like what you want because you are starting to talk rubbish.”“You know how I can easily detect someone's feelings, don't you?” wika nito sabay pinupusod na ang buhok.Nanatiling nakatuon ang pansin niya sa libro, nagkunwaring hindi narinig ang sinabi ng kaibigan.“I am never been more certain of what I sense, Gaby, you know that,” seryosong wika ni Aliya. “If you’re afraid that you will let us down because of change of preference, you won’t. And Joey will understand your decision for sure. Just like how I understand your situation now.”Namamahanga napalingon siya sa kaibigan ngunit humakbang na ito palayo habang may henuwinong ngiti sa mga labi.Napailing na lamang siya at napatingin sa isang kaibigang si Joey. Mayamaya ay pabiglang naalimpungatan ito at saka luminga-linga sa paligid.Lulugo-lugo ito
SAINT Augustine Academy of School Batch 2008-2009 one week reunion opening will be held in SAA's Function hall at exactly 09:00 am on February 20, 2020. Reunion itinerary and the rest will be discussed in the opening ceremony. Please forward this to the rest of the batch. - Shiela S, head organizer.Napatitig si Eselle sa kawalan nang makatanggap ng text message galing sa barkada niyang si Olivia, ang class president sa section nila noon na isa rin sa pinakamalapit niyang kaibigan. Gaganapin daw ang first reunion nila sa susunod na linggo."One week?" Napailing-iling siya at pumalatak kalaunan. "No way. One week is a lot of time to waste. Marami pa akong kailangang gawin."Hinarap niya ang laptop at binalewala ang mensahe, itinuloy ang pag i-edit ng manuscript na ipinasa ng writers nila for publishing next month. She was currently one of the Editor in IPC o Ink Publishing Company, a famous publishing company in the country. Maliban rin sa pagiging editor, she was also a fantasy writer
NAGBALIK ang mga memorya ni Eselle sa high school nang makatapak na sa wakas sa Saint Augustine Academy. Maraming nagbago sa loob ng campus na mas lalong lamang ikinaganda ng eskuwelahan sa Talisay, Batangas. Isa na doon ang second floor ng iilang gusali para sa K-12 Curriculum, mas pinalawak na canteen at pinagandang court. Maraming mang nagbago pero nanatili pa rin ang berde ang pinta ng room at mga building na nakakakalma sa paningin.Papunta sa pinaka-function hall, natigilan si Eselle nang makita ang matayog na pine tree. Dahil doon ay naalala niya ang best friend na si Mark Hernandez...Natatarantang napatakbo si Eselle sa first period subject sa kadahilanang nahuli ang jeep na sinasakyan nang nagkatraffic dahil sa nagbundolan na track at motor papunta sa eskuwelahan. Kahit kalayuan ay pilit niyang tinakbo para lamang makaabot sa first subject."Fudge... patay talaga ako nito." hinihingal niyang mutawi habang pahapyaw-hapyaw na tinitignan pa rin ang relong pambisig.Mas binilisa
NANGANGATOG ang mga tuhod ni Eselle sa antisipasyon na napalingon sa kaibigan. Back in high school, Mark used to kiss her cheeks all the time but never it affected her in a sensual way. Ngunit gayong nasa harap niya na ulit ito ay parang siyang nalulusaw na sinidihan na kandila. Hindi niya mawari kung natatae lang ba siya o sadyang kinilig siya sa ginawa nitong paghalik sa kanyang pisngi."Ellie?" untag nito na hindi naging sapat para bumalik sa reyalidad.Malaki na talaga ang pinagbago ng kaibigan at para bang hindi niya na mapigilan ang sarili na matakam sa mga nasisilayan. Mark was too enviable to ignore, and to stay tranquil. Kaya naman wala sa isip na inabot ni Eselle ang man pecs ng kaibigan at dinadam iyon.Oh, matigas... kasing tigas ng bato!"Ellie? Are you listening to me?" patuloy na pagkuha nito ng kanyang atensiyon.Wala sa sariling napatango-tango na lamang siya sa ani ng kaibigan. Unti-unting bumaba ang kanyang kamay sa lower abdomen nito at binilang iyon sa paghimas-hi
Napaatras siya ng kaunti at inihanda ang pepper spray na nasa loob ng rattan round bag. Halos tumigil siya sa paghinga nang maosyo kung sino ang estranghero sa ilalim ng itim na helmet. Pinasadahan niya ito ng tingin ulo hanggang paa. Aba't ang yaman naman ata nitong kidnapper at naka-Ducati pa? Idagdag pang mukhang mayaman talaga ito kaya bahagya siyang napanatag."Ellie, it's me!" pagbibigay-alam nito sa pagulat na pamamaraan.Doon na siya nakahinga ng maluwag nang hinubad nito ang helmet at bumungad sa kanya ang ngayong napakaguwapong kaibigan."Nako, Marky!" Ngalingngaling inutusan niya ito ng mahina sa ulo. "Huwag ka ng magpa-suspence ulit, ha. Huwag mo ng ulitin 'yon at baka ma-taekwondo watta talaga kitang hinayupak ka!""Grabe..." Tumikwas ang isang sulok ng labi nito, ngumisi. "Hanggang ngayon, sadista ka pa rin pala, Ellie."Muli, makabuluhang pagtitig ang natanggap mula sa kaibigan. Habang tumatagal ay hindi na niya na nawawari ang nasa isip nito o kung anuman ang iisipin
NAMILOG ang mata ni Eselle nang mabunot ang 'Remove Upper Clothes', ang pangalawang baraha. She immediately glowered at Mark and pushed him surly. "Ako talaga pinagloloko mo, Marky, ha! Kaya pala bastos 'tong laro na 'to kasi pang couples in honeymoon 'to, eh. Ano?! Couples ba tayo para laruin 'to?" "We're couples, Ellie..." Mabilis na napalingon siya sa kaibigan, nakakunot ang noo. "Ano?!" "We are a couple of best friends..." diretsahang sagot nito na napagdismaya sa kanya. "At saka huwag ka nga'ng killjoy, Ellie. We are grown-ups now, can you see? Wala namang malisya sa atin kahit na maghubad pa tayo ng harap-harapan, 'di ba?" Pinaningkitan niya ng mga mata ang kaibigan. "Walang malisya noon, noon 'yon, Marky, pero ngayon mayroon na. Gaya nga ng sabi mo, we're grown-ups now. Hindi na tayo bata pa para gawin pa ang ginagawa natin dati. At saka dati hanggang kiss lang sa noo ang dare, walang ganito." "Don't worry, Ellie, kung ano man ang mangyari ngayon, hanggang tingin na lang ta