Paulit-ulit na iniisip ni Shayne ang salitang iyon: "Magbigay galang sa isa’t isa." Sa totoo lang, simula nang magdesisyon siyang magpakasal kay Eldreed, madalas na niyang naririnig ang mga salitang iyon. Ngunit ngayon lang niya binigyan ng ganoon kalaking halaga ang mga ito.Pagkatapos nilang maghiwalay ni Andeline, umuwi si Shayne mag-isa. Hindi pa nakakauwi si Eldreed. Bumalik siya sa master bedroom para makapag-isip bago pa dumating ang asawa.Kinagabihan, pag-uwi ni Eldreed, hindi niya nadatnan ang Shayne na dating mahilig makipagtalo. Sa halip, parang masyadong tahimik at masunurin ngayon si Shayne.Napangisi si Eldreed habang walang pakundangang ginulo ang buhok ni Shayne gamit ang malaking kamay niya. "Bakit parang ang bait mo ngayon?"Sa gulat, gusto sanang sumagot ni Shayne nang pabalang, pero ang lumabas lang sa bibig niya ay isang mahinang tugon. "Oh."Nagulat si Eldreed sa reaksyon niya, ngunit hindi na rin ito nagsalita pa.Sa mga sumunod na araw, laging lumalabas si Sh
"Kanina ka pa dyan?" tanong ni Eldreed nang may gulat habang nakatingin kay Shayne, na mas bihasa sa pagluluto kaysa sa kanya, hindi man lang napansin na tila nabibighani siya."Saktong pagkakaluto ng tinapay mo," sagot ni Shayne habang patuloy sa pagprito ng itlog nang hindi tumitingin.Hindi nagtagal, handa na ang almusal. Sa mesa, hindi napigilan ni Shayne ang magtanong, "Nasaan ang mga kasambahay dito? Gusto ba nilang mawalan ng trabaho? Paano nila hinayaan na ikaw ang magluto?"Halos mabulunan si Eldreed habang iniinom ang gatas dahil sa sinabi nito, pero nagawa niyang magpanggap na normal lang at sagutin, "Binigyan ko sila ng bakasyon.""Ah." Tumango si Shayne. Sa kanilang pamilya kasi, binibigyan din ng ilang araw na bakasyon ang mga kasambahay. Kahit hindi masyadong mabigat ang trabaho ng mga ito, taon din ang ginugugol nila sa serbisyo kaya dapat din namang magkaroon ng pahinga. "Eh, bakit hindi mo ako ginising? Nagluto ka pa mag-isa?" tanong ni Shayne.Sa isip niya, kahit hi
"Kung talagang gusto mong ituloy ito, wala na akong masasabi. Tara, mag-klase na tayo," sabi ng principan. Guro rin siya ng klase kung nasaan si Shayne. Kinuha niya ang lesson plan sa mesa at sumunod kay Shayne papunta sa classroom nito.Nandoon na ang ilang estudyante, nagkukumpulan sa maliliit na grupo at nag-uusap tungkol sa pagdating ni Shayne sa eskuwelahan kanina.Pagpasok nila, biglang natahimik ang buong klase at sabay-sabay na napatingin kay Shayne na nakatayo sa pintuan.“Napaka-predictable naman,” bulong ni Shayne sa sarili, bahagyang umiling bago naglakad papunta sa isang sulok ng silid at umupo. Kinuha niya ang kaniyang libro at nagbasa mag-isa.Ngunit hindi naman siya tinantanan ng mga kaklase. Agad siyang pinalibutan ng ilan, nagtatanong ng kung anu-ano."Kumusta naman ang bagong kasal? Mabait ba si Eldreed Sandronal?" tanong ng isa.Ngumiti si Shayne habang isinasara ang libro. "Salamat sa pag-aalala, maayos naman kami. Magka-klase na, kaya balik na kayo sa upuan n'yo.
Isang malakas na sigaw ang pumailanlang sa dormitoryo at umalingawngaw sa buong gusali.Napatalon si Cassy sa sakit, saka itinuro si Shayne habang galit na galit na nagmumura. "Hayop ka! Ang lakas ng loob mong tapakan ako!"Nagkunwaring nagulantang si Shayne, halos maiyak habang nagsasalita. "Naku, sorry, sorry talaga, Cassy! Hindi ko sinasadya, huwag kang magalit, promise, hindi ko sinadya...""Huwag ka nang magkunwari rito! Umalis ka na nga!" galit na sigaw ni Cassy habang nakatitig nang masama kay Shayne.Hindi na nakipagtalo si Shayne at tahimik na kinuha ang kanyang mga gamit saka umalis ng dormitoryo.Nakahabol pa ng tingin si Cassy at nagsalita nang mapanlait, "Tseh! Babaeng walang hiya!"Nagtawanan naman ang ilang kasama nila sa dormitoryo. "Grabe, Cassy, parang ang bitter mo naman. Hindi ka makakain ng ubas, kaya sinasabing maasim?" biro ng isa sa kanila."Huwag kayong magkunwaring santo rito! Tignan n'yo muna mga sarili n'yo sa salamin bago n'yo ako husgahan!" sigaw ni Cassy
Pagkatapos tumunog ang bell ng klase, lumapit si Cassy kay Shayne at ngumiti. "Shayne, gusto mo bang sabay tayong pumunta sa banyo?"Ang biglang lambing at ngiti ni Cassy ay nagpa-kunot ng noo kay Shayne. Tinitigan niya si Cassy mula ulo hanggang paa bago nagtanong nang may pagdududa, "May nainom ka bang maling gamot?"Gusto na sana niyang murahin ito pero nagtimpi. "Ano bang sinasabi mo, Shayne? Dati naman tayong sabay pumupunta sa banyo, 'di ba?""Ayaw ko ngayon," malamig na sagot ni Shayne. Sa tingin pa lang niya kay Cassy, alam niyang may masamang binabalak ito, kaya hindi siya tanga para sumunod sa bitag nito."Pero gusto kong sumabay sa'yo. Huwag ka nang mag-isip nang kung anu-ano. Halika na..." Hindi na hinintay ni Cassy ang sagot ni Shayne at basta na lang hinila ito papunta sa banyo.Sa totoo lang, kaya namang kumawala ni Shayne sa paghatak nito. Pero mas pinili niyang sumama na lang para malaman kung anong kalokohan ang gustong gawin ni Cassy.Iba ang break sa kolehiyo kump
Sa pagbanggit ng "Mrs. Sandronal," tila lalo pang bumaba ang tingin ni Shayne sa sarili. Pilit niyang itinulak ang mga tao palayo habang paulit-ulit na sinasabi, "Wala ito, huwag niyo na akong alalahanin.""Sigurado ka ba? Pero basang-basa ka at na-lock ka pa sa banyo..." may pag-aalinlangan sa mukha ng mga tao."Wala talaga ito, alam niyo naman kasi..." Nagpakawala ng malungkot na ngiti si Shayne. "Simula nang maging kami ni Eldreed, marami talagang hindi matanggap 'yun — pati ang dati kong matalik na kaibigan..."Nagkunwari siyang hindi makapagsalita, tila ayaw nang ipagpatuloy pa. Hindi rin niya pinansin ang mga mukhang nagulat at nagtataka ng mga naroon. Nagpatuloy siya, "Pakiusap, huwag niyong ikuwento ito kahit kanino, ha? May klase pa ako. Salamat sa tulong niyo."Matapos sabihin iyon, naglakad siyang palayo na may mapait na ngiti habang naiwan ang iba na nag-uusap-usap.****"Ahh-choo!" Malakas na bumahing si Shayne at malungkot na kinuha ang isa pang piraso ng tissue mula sa
Bago pa man siya makatayo, narinig na ni Shayne ang pabirong boses ni Eldreed, "Ang asawa ko talaga, sobrang init ng katawan pero hindi pa rin nakakalimot magpalambing. Pero huwag kang mag-alala, dadalhin muna kita sa doktor."Alam niyang may sakit si Shayne kaya hindi na ito nagpatumpik-tumpik pa. Binuhat niya ito at naglakad papunta sa loob ng ospital, kahit pa nagulat si Shayne at napasigaw.Halos sumabog na naman ang ulo ni Shayne dahil sa sinabi ni Eldreed. "Pwede bang isang araw lang na hindi ka nang-aabuso ng sitwasyon?" tanong niya na may inis.Ngumiti lang si Eldreed, ngunit ang simpleng ngiti na iyon ay nagbigay ng kaba kay Shayne.Kahit hindi pa matagal na magkakilala, natutunan na ni Shayne na basahin ang mga galaw ni Eldreed. Kapag ngumiti ito nang ganoon, siguradong may masamang balak. Ang problema, wala siyang matatakbuhan dahil buhat pa rin siya nito."Ano ba!" sigaw niya nang bigla nitong kunin ang kamay niya at idampi sa dibdib nito. "Dito kasi, parang hindi mapakal
Ang mataas na lagnat ni Shayne ay mabilis na nawala. Dahil sa maingat na gamutan ng doktor at matibay niyang pangangatawan, nakabalik na siya sa villa ng pamilya Sandronal matapos ang magdamag na pananatili sa ospital.Matapos ang ilang araw ng pagpapahinga sa villa, tuluyan nang gumaling ang sipon ni Shayne. Buti na lang at may pundasyon siya sa martial arts; kung isa siyang pangkaraniwang dalaga o isang babaeng lumaki sa marangyang pamumuhay, baka inabot pa siya ng sampu hanggang labinlimang araw bago gumaling nang lubos.Kakaiba rin ang ikinilos ni Eldreed nitong mga nagdaang araw. Hindi siya nakipagtalo kay Shayne habang ito'y may sakit, at inalagaan pa siya nang maayos. Kaninang umaga, bago umalis papuntang trabaho, ilang beses pa siyang nagpaalala kay Shayne na mag-ingat.Natanaw ni Shayne mula sa bintana ang sasakyan ni Eldreed na papalayo na. Bumalik siya sa loob ng bahay at nag-inat ng katawan. Ilang araw na kasi siyang nakahiga at parang naging tamad na rin.Nagulat ang kasa
Kinabukasan, mataas na ang araw nang magising sina Eldreed at Shayne. Dahil sa sobrang dami ng nainom kagabi, nananatili pa ring hilo si Eldreed. Samantalang si Shayne naman, dahil sa abalang inabot sa pag-aalaga kay Eldreed, napagod nang husto kaya napasarap din ang tulog.Bahagyang gumalaw ang mga pilik-mata ni Eldreed, kumunot ang kanyang noo, at instinctively niyang inabot ang sentido niya para masahihin ito. Ngunit, bago pa man niya maigalaw nang maayos ang kanyang kamay, napansin niyang may mahigpit siyang yakap—hindi unan, kundi isang tao.Ano?! May niyayakap ako?! Gulat niya sa kanyang isipan.Gulat na iminulat ni Eldreed ang kanyang mga mata. Ang una niyang nakita ay isang maliit na ulo na may mahahabang hibla ng buhok, kasabay ng pamilyar na mabangong amoy. Shayne...Hindi niya maintindihan kung bakit, pero nang marealize niyang si Shayne iyon, bigla siyang nakahinga nang maluwag. Parang may bumagsak na malaking pabigat mula sa kanyang dibdib.Buti na lang… Buti na lang si
Pero si Eldreed, na halos wala nang malay, ay parang isang malaking baka—hindi siya matulak ni Shayne. Sa halip na lumayo, lalo pa itong dumikit sa kanya, at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap. Ang magandang mukha niya ay nakasubsob na ngayon sa dibdib ni Shayne habang mahina itong nagbulong, "Ang init..."Habang nagsasalita, tinanggal niya ang kanyang kurbata at sinimulang hubarin ang kanyang damit.Napanganga si Shayne sa gulat habang nakikita ang lalaking nasa harapan niya na tila nagsasagawa ng isang strip show. Mabilis niyang hinawakan ang kamay nito para pigilan.Alam niyang walang silbi ang pagsaway sa taong lasing, kaya naisip niyang kailangang gumamit ng puwersa. Sinamantala niya ang sandali habang si Eldreed ay abala sa pagbubukas ng damit at nakarelaks nang bahagya. Bigla siyang pumihit at nakawala sa ilalim nito, pagkatapos ay mabilis na pinigilan ang lalaki sa tubig.Nang lumubog ang katawan ni Eldreed sa malamig na tubig ng bathtub, unti-unti itong kumalma at tumigil sa
Nang marinig ni Eldreed ang sagot ni Shayne, bigla siyang natigilan, ang ngiti niya bahagyang nanigas sa mukha.Napansin ito ni Shayne at sa wakas ay nakahinga siya nang maluwag. Hinila niya si Andeline na nakatayo sa tabi niya at agad na nagsalita,"Hon, hindi pa ako kumakain maghapon. Kakain muna ako kasama si Andeline. Ikaw na bahala sa mga bisita, siguraduhin mong pasalamatan sila sa pagdalo sa ating 100th days."Narinig ito ng mga negosyanteng nasa paligid at ngumiti ang mga ito."Walang problema, Mrs. Sandronal. Kumain na po kayo, huwag kayong mag-alala sa amin."Ngumiti si Shayne at tumango bilang pasasalamat. Bago siya tuluyang lumakad palayo, tinapunan niya si Eldreed ng pilyong sulyap at kumindat pa, saka hinila si Andeline papunta sa food area.Naninigas ang pisngi ni Eldreed, bahagyang kumibot ang kanyang labi, pero pinigilan niyang ipakita ito sa iba. Akala ng lahat, ito ay isang special na paraan ng "paalam" sa pagitan ng mag-asawa, kaya nagtawanan na lang ang mga bisita
Hindi na maipaliwanag ang saya ni Shayne, sa sobrang tuwa ay gumulong-gulong pa siya sa sofa. Kung wala lang sigurong mga tao sa labas, baka napasigaw na siya sa sobrang tuwa. "Ang sarap sa pakiramdam! Sa wakas, natalo rin kita, Eldreed!"Habang abala siya sa pagdiriwang ng kanyang tagumpay, biglang bumukas ang pinto. Nagulat siya at dali-daling tumayo mula sa sofa, mabilis na inayos ang buhok, hinagod ang palda, at agad na nagpanggap na parang isang mabait at kagalang-galang na dalaga. Isang pormal na ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha, handa nang bumati sa bisita—Pero nang makita niya kung sino ang pumasok, nanginginig sa kakatawa si Andeline."Shayne, sa wakas nahuli rin kita sa ganitong ayos! Ang laki ng pinagkaiba ng itsura mo kanina at ngayon!"Bago pa matapos ang tawa ni Andeline, mabilis na dinampot ni Shayne ang unan sa sofa at ibinato ito sa kanya.Dahil si Andeline naman pala ang pumasok, wala na siyang kailangang itago. Umupo siya pabalik sa sofa, nagdekwatro, at nakasim
Medyo nagulat si Jessa nang makita ang dalawa na walang pag-aalinlangang nagpapakita ng pagiging malapit sa publiko, pero nang tumingin siya kay Eldreed, ngumiti lang siya nang bahagya at hindi na nagsalita pa.Sa pamilyang ito, ang paraan para mabuhay ay ang hindi magpakita ng kahit anong emosyon—kahit alam mo sa puso mo ang totoo, kahit gusto mo man o hindi. Kailangang panatilihin ang isang mahinahong ngiti, dahil sa pamilyang Morsel, ang isang ngiti ay parang susi na magbubukas ng pinto sa maayos na pakikitungo.Hindi lang si Shayne ang nakakaunawa ng katotohanang ito, alam din ito ni Jessa.Samantala, labis naman ang tuwa ni Benjamin at Samuel nang makita ang pagiging malapit nina Shayne at Eldreed."Eldreed, Shayne, natutuwa ako na kitang-kita ang pagiging malapit niyo sa isa't isa. Eldreed, bata pa si Shayne, marami pa siyang hindi naiintindihan. Kung sakali mang magkamali siya, pagsabihan mo lang siya. Ang pagdidisiplina—kahit pisikal o salita—ay para rin sa ikabubuti niya, kay
Habang patuloy na nagpapakiramdaman sina Shayne at Cassy, nakangiti ngunit kapwa may itinatagong matatalas na kutsilyo sa kanilang mga titig, biglang lumingon si Eldreed mula sa hindi kalayuan. Abala ito sa pakikisalamuha, ngunit tila hindi sinasadyang napatingin sa direksyon ni Shayne. Nang makita niya ang peke nitong ngiti, may kung anong gumalaw sa kanyang puso.Sa nakalipas na mga araw, unti-unti na niyang nauunawaan ang mga nakasanayan ni Shayne. Alam niyang tuwing may pinagdadaanan ito o hindi masaya, lalo itong nagpapanggap na okay. Kapag mas malungkot ito, mas matamis ang kanyang ngiti—para bang iyon ang tanging sandata niya sa mundo."I’m sorry, please let me excuse myself. May pupuntahan lang ako," paalam ni Eldreed sa kanyang mga kasamang kausap bago siya naglakad papunta kay Shayne.Napansin ng mga kasama niyang negosyante ang direksyon ng kanyang tingin at agad silang nagtawanan. "Aba, kung mapapangasawa ko nga naman ang kagaya ni Miss Shayne Morsel, araw-araw din akong h
Habang lahat ay nakatingin kina Shayne at Eldreed nang may matinding inggit, alam ni Shayne sa sarili niya na kung ibang babae lang ang nasa kanyang lugar, sapat nang tanggapin ang bouquet ng rosas.Ang ingay sa paligid ay lumakas nang lumakas, tila nalunod na siya rito at hindi na makarinig ng iba pa. Tanging ang paulit-ulit na sigaw ng mga tao ang naririnig niya—“Kiss! Kiss!”Hindi na niya narinig ang mga reklamo ni Cassy, at habang ang iba ay tuwang-tuwa, may ilan ding hindi masaya.“Ang gusto ng karamihan, mahirap talagang hindi pagbigyan,” bulong ni Eldreed. Kasabay nito, niyakap na niya ang reyna ng gabing iyon—si Shayne.“Bakit bigla kang nagbigay ng rosas? Hindi naman ‘yan ang estilo mo.” Pabulong na tanong ni Shayne sa tainga ni Eldreed, ramdam niya ang mahigpit na pagkakayakap nito sa kanyang baywang.Hindi naman siya tatakbo, bakit parang hindi siya pakakawalan?Sa paligid, palakpakan at hiyawan ang maririnig. Kahit hindi siya komportable, nagawa pa rin ni Shayne na ipakita
Hindi mahilig si Shayne sa makeup, kaya kakaunti lang ang gamit niyang pampaganda. Bilang anak ng pamilya Morsel, hindi maiiwasan na kailangan niyang dumalo sa ilang mga party. Dahil dito, partikular na kumuha si Jessa ng isang propesyonal na stylist at makeup artist para alagaan ang itsura ni Shayne sa mga okasyon.Ang mga taong nasa harapan niya ngayon ay pawang mga miyembro ng kanyang styling at makeup team."A-Ano'ng ginagawa ninyo rito?" Itinuro ni Shayne ang mga ito, halatang naguguluhan. Wala siyang natatandaang okasyon na kailangang daluhan sa mga darating na araw. Bukod pa rito, simula nang ikasal siya kay Eldreed, hindi na siya dumadalo sa anumang party, maliit man o malaki. Si Eldreed na lang ang humaharap sa mga sosyal na pagtitipon, kaya wala na siyang pakialam sa mga ganitong bagay.Ngumiti si Eldreed at sinabing, "Maaari ka namang pumunta. Gusto kong makita kung paano ka magmukhang elegante sa isang evening dress.""Hindi ba nakita mo na? Nakita mo na noong suot ko ang
Matapos ang isa na namang almusal—tinapay na may palaman at gatas na inihanda ni Eldreed—hindi maiwasan ni Shayne na magkaroon ng kakaibang ekspresyon.Hindi niya talaga maintindihan ang iniisip ni Eldreed. Ilang araw lang ang nakalipas, halos hindi sila magkasundo, pero nitong mga nakaraang araw, biglang naging napakaalagain at malambing niya.Habang nag-iisip nang kung anu-ano si Shayne, biglang tumunog ang kanyang cellphone. Pagtingin niya, nakita niyang si Andeline ang tumatawag.“Ano?” sagot niya, halatang naiinis.“Bakit ang sungit mo? May nang-asar ba sa kapatid kong mabait? Sabihin mo lang, babanatan ko siya!” biro ni Andeline, na agad napansin ang tono ni Shayne.Pumihit ang mga mata ni Shayne. “Ikaw lang naman palagi ang nang-aasar sa akin.” Pagkatapos, idinugtong niya, “Sige, magkita tayo sa dati nating tagpuan sa loob ng sampung minuto.” At agad niyang binaba ang tawag.Nang makarating siya sa Wantai Club, sa parehong pribadong kwarto na palagi nilang ginagamit, naabutan n