Nakita ni Shayne kung gaano kasakit ang natamo ni Eldreed, at biglang nakaramdam siya ng kaba. Napalakas yata ang suntok ko kanina... Siguro dahil bagong gising pa lang siya at puno pa ng enerhiya ang kanyang katawan.Pero para sa kanya, kasalanan din ni Eldreed. Bakit niya kailangang umasta nang parang manyak sa harap niya? Anong balak niyang gawin sa kanya ngayong umaga, at bakit siya nakapatong sa kanya?Biglang lumingon si Eldreed at matalim siyang tinitigan, halatang-halata ang galit sa kanyang mga mata. Lalong kinabahan si Shayne, kaya mabilis siyang sumiksik sa ilalim ng kumot na parang kuting. Pero dahil nasa iisang kama lang sila, kahit anong pilit niyang magtago, hindi pa rin siya makaligtas sa titig nito.Kaya naman, lakas-loob siyang umupo nang diretso, tinaas ang ulo, at bahagyang ngumiti. "A-Anong problema? Ikaw itong nanghahalay nang umaga, normal lang ang naging reaksyon ko. Gusto mo pa akong saktan?"Sa narinig, agad siyang hinila ni Eldreed palapit. Sa sobrang lakas
‘Cassy... Bakit naman siya biglang tumawag?’ tanong ni Shayne sa kanyang isipan.Wala naman siyang ginagawa kung hindi importante, at sa estado ng relasyon nila ngayon, hindi sila mag-aabalang tawagan ang isa’t isa nang walang dahilan.Ano na naman kaya ang binabalak niya?Bahagyang kumunot ang noo ni Shayne, pero naisip niya na kung hindi niya sasagutin ang tawag, baka isipin ni Cassy na iniiwasan o kinatatakutan niya ito.Ayaw niyang bigyan ito ng dahilan para mas lalong magyabang. Kaya kahit na ayaw niya, sinagot niya ang tawag at nagsalita nang may halong inis, "Ano 'yon?"Sa kabilang linya, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw sa mga labi ni Cassy."Bakit hindi ka pumasok sa eskwela?"Maganda ang gising niya ngayon, at maaga siyang dumating sa paaralan para lang hintayin si Shayne. Gustong-gusto niyang makita ito at ipamukha na hindi na siya magtatagal. At sa pagkakataong ito, hindi lang ito isang pananakot—sigurado na siya.Guguluhin niya ang buhay nito. Sisiguraduhin niyang mas
Tumigil bigla si Eldreed sa pagkain at sa wakas ay itinaas ang tingin sa kanya. Gaya ng inaasahan, malamig pa rin ang tingin nito, pero nasanay na siya, kaya't kumibit-balikat na lang siya."Masarap talaga. Kumain ka rin kahit kaunti, puro karne lang kinakain mo, wala kang gulay.""At ano naman ang kinalaman mo doon?" malamig na tugon ni Eldreed habang patuloy na kumakain.Ano na namang klaseng ugali ‘yon? Mali ba na kausapin siya nang maayos? Kailangan pa ba niya itong sigawan para lang mapansin?Handa na sanang pagalitan ni Shayne si Eldreed, pero bigla niyang nakita itong yumuko at kinagat ang tadyang na nasa plato. Agad na nawala ang galit niya.Pinagdikit niya ang kanyang mga labi at bahagyang binawasan ang tigas ng kanyang tono."Tungkol kagabi... Salamat."Muling natigilan si Eldreed sa pagkain, pero hindi siya tumingin kay Shayne. Matapos ang ilang segundong katahimikan, ibinaba niya ang chopsticks, tumayo, at walang emosyon na nagsabing, "Hmm." bago bumalik sa kanyang kwarto.
"Ano na naman? Gusto mong makipagtalo ulit sa’kin?"Ang tumatawag ay si Cassy. Sinira na nito ang umaga niya kahapon, at ngayon, masama na nga ang loob niya dahil kay Eldreed, heto’t nandito na naman si Cassy para guluhin siya. Talagang nadagdagan lang ang inis niya."Wala akong ganung oras," sagot ni Cassy, nakangiti pa rin at tila maganda ang mood.Mukhang masaya siya nitong mga nakaraang araw. "Sa tingin ko naman, ikaw ang klase ng taong may ganung oras," sagot ni Shayne nang walang pakialam.Nagbago ang tono ni Cassy at tila hindi pinansin ang pang-aasar ni Shayne. "Papasok ka ba sa eskwela ngayon?""Anong pakialam mo kung papasok ako o hindi?" sagot ni Shayne na nakakunot ang noo."Pinapayuhan lang kita, mas mabuting huwag ka nang pumasok. Dahil kapag pumasok ka, sisirain kita," sagot ni Cassy, mas binigyang-diin ang huling salita pero nakangiti pa rin.Bahagyang kumunot ang noo ni Shayne. "Sisirain ako? Ano namang balak mong gawin? Dahil sa sinabi mo, mas lalo akong pupunta sa e
Naririnig pa rin ang tunog ng cellphone, pero walang sumasagot. Mahina ngunit malinaw ang tunog ng ringtone."Bakit parang pamilyar ang ringtone na 'to?" bulong ni Eldreed sa sarili habang pinagmamasdan ang paligid. Wala namang tao sa kalsada, pero naririnig niya ito nang malinaw.Litong-lito siya at dahan-dahang lumapit sa pinagmumulan ng tunog.Wala talaga siyang makita sa daanan, pero may kung anong kakaibang pakiramdam ang bumalot sa kanya. Parang may mali.“Maybe she’s not here…” Iniling niya ang ulo at nagdesisyong bumalik upang dalhin ang bag ni Shayne sa klase.Pero sa mismong pagtalikod niya, may isang bagay siyang napansin sa sahig.Napakunot ang noo niya at mabilis na bumalik ang tingin sa nakita—isang cellphone na nakahandusay sa lupa.Lumapit siya nang may halong kaba, dahan-dahang pinulot ang cellphone, at nang makita ang screen, nanlaki ang mata niya.Cellphone iyon ni Shayne. At may hindi nasagot na tawag mula sa kanya mismo.“Bakit nandito ang phone niya?”Tumingala s
Nararamdaman ni Shayne na matagal na siyang umiiyak, pero hindi ko alam kung gaano katagal. Nang mapagod sa pag-iyak si Shayne, humiga siya sa mga bisig ni Eldreed at humihikbi habang pinupunasan ang ilong niya.Ang puting polo ni Eldreed ay gusot na at basang-basa dahil sa kanya…Nang maramdaman niyang unti-unting kumakalma ang pakiramdam ni Shayne, marahang hinagod ni Eldreed ang likod niya at mahina itong tinanong, "Alam mo ba kung sino ang nagpadala sa mga taong ‘yon?"Umiling si Shayne, pero agad din siyang tumango. "Baka si Cassy. Pinapunta niya ako sa abandonadong gusali doon. Ilang araw na niya akong tinatakot, pero hindi ko pinansin. Mukhang naging pabaya ako—matagal na pala niya itong pinagplanuhan.”Napakunot ang noo ni Eldreed nang marinig ito. Naalala niyang nakita niyang masaya si Cassy kanina sa labas ng gate ng eskwelahan. Unti-unting lumalim ang kanyang ekspresyon, at ang tingin niya ay naging matalim.Hinila ni Shayne ang necktie ni Eldreed habang tila nag-iisip. Nap
Bahagyang ngumiti si Eldreed, tapik sa kumot, saka kinuha ang kanyang blazer at lumabas ng silid."Manang Lorna, alagaan mo si Shayne. Hindi maganda ang pakiramdam niya. Hayaan mo siyang magpahinga at ipagluto mo ng kahit anong magaan sa tiyan," paliwanag niya bago tuluyang umalis at nagmaneho palabas ng villa.Narinig ni Shayne ang bawat salitang binitiwan ni Eldreed. Bahagya siyang kumurap, at kumislap ang mahahaba at makakapal niyang pilikmata.Alam niyang ang pakikialam ni Eldreed sa sitwasyong ito ay nangangahulugang makakalaban niya si Mayor Vasquez, pero hindi pa rin ito nagdalawang-isip na harapin ang ama ni Cassy para sa kanya.Naalala niya kung gaano ito ka-nerbyos nang muntik siyang mapahamak. Paano siya niyakap nang mahigpit at inalo ng walang pag-aalinlangan. Nang nagkasakit siya, hindi siya iniwan nito magdamag. At ngayon, nakatulog siya sa kama nito…Isa-isang bumalik sa isipan niya ang lahat ng mabubuting ginawa ni Eldreed para sa kanya. Ramdam niya ang mabilis na pagt
Pagkapasok ni Eldreed sa sasakyan, mariin niyang isinara ang pinto. Biglang naging magulo ang isip niya.Sampung taon na ang nakalipas...Lalong lumamig ang tingin niya, at ang malalim niyang mga mata ay parang madilim na balon—hindi mo mababasa kung ano ang iniisip niya.Matagal siyang nanatiling nakatulala bago tuluyang pinaandar ang sasakyan. Ngunit sa halip na umuwi, dumiretso siya sa kumpanya.Samantala, dahil sa matinding pagod at takot, mahimbing ang naging tulog ni Shayne. Hindi niya namalayang lumipas ang buong maghapon at nagising lamang siya nang dapithapon na.Pagdilat ng kanyang mata, saglit siyang natulala. At nang biglang may naalala, napabalikwas siya ng bangon at napasigaw nang may halong takot, "No!"Si Eldreed, na kauuwi lang mula sa trabaho at nakaupo sa sofa, agad na tumakbo papunta sa kanya. Umupo siya sa gilid ng kama at tinitigan si Shayne nang may pag-aalala. "Anong nangyari? Bangungot ba?"Napatitig si Shayne sa kanya, nagtaas ng kumot, at nang makita niyang
Matapos maayos ang usapan tungkol sa bahay, parang nabunutan ng tinik si Shayne. Kahit marami pa siyang iniisip na problema, hindi na niya pinansin ang mga iyon. Nang makalipat siya sa villa, pinili na lang niyang magpakasaya.Bagamat bago pa rin ang itsura ng villa, halatang matagal na itong walang nakatira. Maayos ang paligid at nakaka-good vibes ang ambiance — sapat na para gumaan ang loob ng kahit sino.Nang maalala ni Michael na walang naglinis dito ng matagal, nag-alala siya para kay Shayne. "Shayne, I think kailangan nating tawagin si Manag Lorna para tulungan ka maglinis dito. At least mapalitan man lang ang mga bedsheet. Okay lang ba?""Hay naku, huwag na! Sayang oras. Baka pagdating pa ni Manag Lorna, tapos ko na linisin lahat," sagot ni Shayne."What? Ikaw ang maglilinis?" napataas ang kilay ni Michael."Oo naman! Marunong kaya ako maglinis," depensang sagot ni Shayne. "Don't underestimate me."Umiling si Michael. "Hindi ako naniniwala. Ikaw ngang hindi makapag-tali ng sapa
Masyado nang malalim ang sugat na iniwan ni Eldreed kay Shayne. At ngayon, muli siyang itinakwil ng sariling ama. Labis ang sakit na naramdaman niya.Pagkababa ng tawag, matagal bago kumalma si Shayne. Naisip niya na wala na siyang ibang pagpipilian kundi lakaran ang landas na pinili niya. Sa kabila ng lahat, alam niyang walang daang walang hanggan. Habang unti-unti siyang nahihimasmasan, isang tao ang agad pumasok sa isip niya.Nagdalawang-isip pa siya, pero sa huli, kinagat niya ang kanyang labi at kinuha ang telepono."Shayne? Bakit ka tumawag? Anong maitutulong ko sa'yo?" tanong ni Michael, halata ang saya pero may halong pagtataka sa boses niya. Matagal nang bihirang tumawag si Shayne simula nang ikasal ito, kaya't inakala ni Michael na nakalimutan na siya nito.Pero kahit kailan, hindi nagbago ang pagmamahal niya sa dalaga. Kahit hindi siya ang pinili noon, tahimik siyang nagbigay ng basbas at pagmamahal mula sa malayo.Nag-alinlangan si Shayne bago tuluyang humingi ng tulong. "
Pagkadial ng tawag, agad itong sinagot, at bumungad kay Shayne ang malambing na boses ni Jessa."Shayne, hindi ka ba sobrang busy nitong mga nakaraan? Bakit hindi ka man lang tumawag? Miss na miss ka na ni Tita."Nang makita ni Jessa sa caller ID na si Shayne ang tumatawag, agad niya itong sinagot at nagsalita sa mikropono. Kahit hindi niya tunay na anak si Shayne, sa araw-araw nilang pagsasama, hindi niya maiwasang magkaroon ng totoong pagmamahal dito.Sa sama ng loob na nararamdaman ni Shayne, lalo siyang nadurog nang marinig ang malambing na boses ni Jessa. Napangiwi siya, at hindi na napigilan ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata. Ayaw niyang maramdaman ng Tita niya ang lungkot niya, kaya tinakpan niya ang kanyang bibig at pilit pinigil ang iyak bago sumagot nang mahina."Tita, sorry po, hindi ako nakatawag kay Daddy at sa inyo nitong mga nakaraan. Kasalanan ko po, at pasensya na kung nag-alala kayo."Kahit pinilit ni Shayne itago ang emosyon, agad namang napansin ni Jessa ang
Kahit hindi tuwirang binanggit ni Shayne ang pangalan ni Divina, alam ni Divina na siya ang pinatatamaan—lalo na nang banggitin nitong "mukhang may sakit pa rin." Napuno agad si Divina at hindi na nakapagpigil."Shayne, kung may galit ka sa akin, diretsuhin mo na lang! FYI, si Eldreed ang nagdala sa akin dito! Kung may problema ka, sa kanya ka magreklamo, hindi ako ang kalaban mo!"Ngumiti si Shayne, malamig ang tono. "Miss Divina, I think you're misunderstanding. Wala akong balak makipagtalo sa’yo. Actually, andito ako para lang ipaalam na—starting today, this house is yours. I'm moving out after I get my things."Napakurap si Divina, hindi agad naintindihan ang sinabi. "Ano? Aalis ka na rito? Tuluyan na?"Tumango si Shayne. "Yes. I just came to get my luggage. So please, future lady of the house, paalisin mo naman ako nang maayos."Masaya sana si Divina sa balitang iyon, pero napaisip siya kay Eldreed. Kaya muling nagtanong, "Alam ba ni Eldreed na aalis ka?""Well, it's my life. We’
Pagkabasa niya ng sulat, biglang nagbago ang ekspresyon ni Eldreed. Akala niya'y lasing lang siya kagabi at nakatulog hanggang umaga—hindi niya akalaing may mas malala pa palang nangyari.Una, si Divina pa lang ay sapat na para guluhin ang dati'y tahimik niyang buhay. Ngayon, pati si Cassy ay nakisali na rin. Ramdam niya ang galit at inis habang sinusubukang intindihin ang nangyari.Ang naaalala lang niya ay nalasing siya nang husto, at sa simula, inakalang si Shayne ang kaharap niya. Umabot ito sa puntong may hindi siya normal na ikinilos. Pero pagkatapos noon—wala na siyang maalala. Tanda niya lang ay uminom siya nang sobra, hanggang sa tuluyang mawalan ng malay.Sa kaba, agad niyang hinawi ang kumot. Laking gulat niya nang makita na tanging briefs lang ang suot niya—lahat ng damit ay wala na.Sa itsura ng paligid at sarili, posible ngang may nangyaring hindi kanais-nais. Pero dahil wala siyang maalala, pakiramdam niya'y parang may bumitag sa kanya.Wala si Cassy sa kwarto. Kaya kah
Habang nagpapadala si Cassy sa bawat kilos ni Eldreed, napansin ng lalaki ang pagiging bihasa nito. Dahil dito, nagsimulang magduda si Eldreed.Kanina lang, wala siyang pag-aatubiling pinuwersa si Cassy sa sofa at hinalikan ito sa labi, iniisip na si Shayne ang kaharap niya. Pero habang tumatagal ang halik, unti-unting luminaw ang kanyang isip—at doon niya naramdamang may mali.Sa pagkakaalala niya, hindi naman gano’n kagaling si Shayne sa kama. Kung bibigyan niya ng grado ang performance nito, bagsak talaga. Pero itong si Cassy—bawat galaw niya ay akma sa gusto ni Eldreed. Parang nababasa nito ang isip niya, laging alam kung anong gusto niyang maramdaman.Aminado siyang sarap na sarap siya, lalo na’t lasing siya. Pero may mumunting boses sa loob niya na paulit-ulit na sinasabi: Hindi ito si Shayne. Hindi ito ang gusto mo.Sa huli, pinilit niyang humiwalay. Nang dumilat siya, saka lang niya napagtantong hindi si Shayne ang kahalikan niya—kundi si Cassy.Pero kahit halatang wala na sa
Nagulat si Eldreed sa pagpasok ng babae. Matagal niya itong tinitigan, at bagama’t pamilyar ang mukha, hindi niya agad maaninag kung sino iyon.Napansin ni Cassy ang kalituhan sa mga mata ni Eldreed. Hindi pa man ito nakakabawi sa gulat, agad na siyang lumapit, halos dumikit na ang katawan sa binata.“Napadaan lang din ako dito. I’m drinking alone... gusto mo sabay na lang tayo? Masyado namang boring kung mag-isa lang, ‘di ba?” sabi ni Cassy, sabay lagay ng tray sa mesa.Hindi na hinintay ni Cassy ang sagot ni Eldreed. Kinuha niya agad ang isang bote ng brandy, binuksan iyon, at nagsalin ng dalawang baso. Iniabot niya ang isa kay Eldreed.“O, ano pang hinihintay mo? Don’t you want to drink?”Medyo natulala si Eldreed bago kinuha ang baso. Nang akmang iinumin na niya ito, pinigilan siya ni Cassy.“Wait, clink glasses muna tayo!” aniya, sabay tagay.Hindi na kumibo si Eldreed. Tinanggap na lang niya ang baso at sabay silang uminom.Alam ni Cassy na hindi ganoon kadali ang pagpapalapit k
Nanikip ang dibdib ni Shayne habang pinagmamasdan si Eldreed. Galit siya sa kung paano ito umasta ngayon—parang nawasak bigla ang magandang imahe ng lalaki na minsan ay iniukit niya sa kanyang puso.Sa tindi ng biglaang emosyon, itinaas niya ang kamay at biglaang sinampal si Eldreed sa pisngi. Napalakas ang tama, ramdam niya ang kirot sa palad.Wala naman siyang intensyong saktan ito. Gusto lang niya sana na matauhan ito, hindi siya talaga balak saktan. Oo, nasaktan siya sa mga sinabi nito tungkol kay Jerome, pero hindi sapat ang dahilan para saktan siya ng ganito.Napangiwi si Eldreed matapos siyang sampalin. Alam niyang galit na galit sa kanya si Shayne, pero hindi niya inasahan na sasampalin siya—lalo na sa harap ng ibang lalaki. Nakakahiya, nakakainsulto.Hinawakan niya ang braso ni Shayne, pero agad din iyong binitiwan. Napatingin siya sa kanya, malamig ang mga mata, pagkatapos ay tahimik na tumalikod at lumakad papunta sa pinto."Eldreed, wait—" tawag ni Shayne, pero hindi niya
Dahil sa kondisyon ng katawan ni Divina, hindi na rin niya mabilang kung ilang doktor na mula sa iba't ibang ospital ang kanyang nadaanan. Kaya naman, may galit at pagkainis na siya tuwing nakakakita ng mga doktor na nakaputi at pormal ang suot.Tuwing may appointment sa doktor, agad na sumasama ang pakiramdam niya at lumalala ang ugali."Divina, si Dr. Sanchez ito. Mula ngayon, siya ang tutulong sa'yo sa kalagayan mo," pakilala ni Eldreed habang inilapit si Divina kay Dr. Sanchez.Ngunit imbes na matuwa, mas lalo pang nagpakita ng pagkainis si Divina. “Maayos na pakiramdam ko ngayon, bakit kailangan mo pa akong dalhin sa doktor?”Napansin ni Dr. Sanchez ang reaksyon ni Divina kaya agad siyang nagsalita. “Pasensya na po, Miss. Baka po may konting hindi pagkakaintindihan. Isa po akong psychiatrist, at ang tungkulin ko ay tumulong sa psychological well-being niyo. Iba po ako sa regular na doktor.”“Psychiatrist?” Halatang nainis pa lalo si Divina. Tumikom ang labi niya at matalim ang ti