Ang dalawang batang lalaki ay magalang at alam nilang mahal ang mga figurine. Bagamat gusto nila ito, iniiwasan nilang tanggapin, kaya't iniling na lang nila ang kanilang mga ulo, "Masyado pong mahal, hindi namin kayang tanggapin."Inilapit ni Sky ang figurine sa kanila, tumingin sa kambal at pagkatapos ay nagsulat sa maliit na notebook: "Para kay kuya. Salamat. Para sa tulong."Tumingin si Dane sa maliit na notebook na hawak ni Sky, naguguluhan.Hindi naman isinulat ng maliit na bata lahat, kaya't hindi nila alam kung anong ibig niyang sabihin.Si Dale ay naguguluhan din sa umpisa, pero mabilis na naisip kung ano ang ibig sabihin ng maliit na batang babae, "Gusto mo bang magpasalamat sa amin dahil tinulungan ka namin nung araw na 'yon?"Tumango ng malakas si Sky at inilagay ang maliit na notebook sa tabi, at iniabot ang figurine sa kanila.Narinig ni Avegail ang sinabi ng anak, at naalala ang sinabi ng teacher nila sa kindergarten na tinulungan ng kambal ang batang maliit.Ngunit, an
Matapos maglagay ng gamot, bumaba ang kambal na may hawak na mga regalo na pinili nila para sa kanilang maliit na kapatid.Pareho silang may hawak na kakaibang itsura ng manika sa kanilang mga bisig at lumapit kay Sky, "Binili namin ito gamit ang sariling pera namin, at ibinibigay namin ito sa'yo."Ang dalawang manika ay pangit pero cute, at hindi talaga bagay kay skylei.Ngunit ito ang unang pagkakataon na nakatanggap si Sky ng regalo mula sa kanyang mga kaedad, at ito pa ay mula sa dalawang maliit na batang lalaki na gusto niya, kaya tinanggap niya ito nang walang pag-aalinlangan, ang mukha niya ay puno ng kaligayahan, at pinahalagahan niya ang dalawang pangit na manika nang mas mahigpit kaysa noong hawak niya ang naunang manika na maganda na bigay ng kaniyang ama.Pagkalipas ng ilang sandali, nang sa tingin niya ay sapat na ang paghahawak, ibinaba ni Sky ang mga manika, sumulat ng malaking "salamat" sa maliit na notebook, at may malumanay na ngiti sa mukha, itinaas ang notebook at
Lihim na napatango si Dominic at diretsong sumunod sa kaniyang anak.Pagkapasok na pagkapasok niya, nakita niya si Sky na nakaupo sa carpet sa sala, abalang naglalaro ng Lego. Sa tabi niya, may isang batang lalaki na kamukhang-kamukha ng batang nagbukas ng pinto para sa kanya.Malinaw na sila ay mga kambal.Pumikit si Dominic at sinubukang huwag tumingin sa dalawang bata. Tiningnan niya ang buong sala.Wala si Avigail."Narito na ang tatay mo." Pagpasok ni Dale, lumapit siya kay Sky, nawala ang ngiti sa mata na kanina ay nasa mukha ni Skylei kundi ay napalitan ito ng walang ekpresyon at malamig na pakikitungo sa ama.Nang marinig ito, dahan-dahang tumigil si Skylei, itinaas ang ulo at tumingin kay Dominic na nakatayo sa hindi kalayuan.Pagkatapos ng isang saglit na tingin, agad niyang ibinaling ang kanyang mata at ibinaba ang ulo upang magsulat sa notebook.Ang tatlong natirang tao sa sala ay nakatingin kay Skylei.Ang kambal ay hindi rin gustong iwan ang kanilang maliit na kapatid, n
Nang marinig ng dalawang bata ang tinuran ni Dominic ay naging alerto ang kambal. Pakiramdam nila ay kailangan niyang protektahan ang kaniyang ina."Anong kailangan mo kay Mommy?" Tinitigan ni Dale ang lalaking malapit sa kanya ng maingat, parang isang kuting na handang umatake anumang oras.Kahit wala siyang lakas na pang-atake, kailangan pa rin niyang magmukhang matapang.Nararamdaman ni Dominic ang galit ng bata, at nakita ang kanyang pagiging alerto na nagpasimula sa kanya ng pakiramdam ng kakaibang saya. Hindi niya ito pinansin "Salamat sa pag-aalaga kay Sky sa ikalawang pagkakataong ito, anuman, kailangan ko kayong pasalamatan ng personal."Nang marinig ito, napaluwag ang dibdib ni Dale, pero nanatili pa rin ang tensyon sa kanyang mukha. "Wala pong anuman, tinawagan na po kami ni mommy, hindi po kailangan ng pasasalamat ninyo."Pagkatapos nito, hinila niya si Dane pabalik sa carpet at iniyuko ang ulo. "Dahil narito na ang daddy mo para kunin ka, dapat umuwi ka na sa kanya. Mamay
Nais lamang ni Avigail na tawagan ang research institute upang ipaalam sa kanila na late na siyang makakapasok dahil sa personal reason.Ngunit nang sumagot sa telepono, si Jake Gray ang narinig niya. Bago pa siya makapagsalita, sinabi nito ang tungkol sa isang proyekto na minamadali niyang matapos nitong mga nakaraang araw. May isang set ng datos na hindi siya maintindihan.Nagsimula siyang makipag-usap kay Dr. Gray tungkol dito.Ngunit hindi inaasahan, nang pag-usapan nila ang negosyo, nakalimutan nila ang oras.Naalala lamang niyang magtapos ng usapan nang marinig niya ang boses ni Dominic mula sa ibaba.Sa huli, nagmadali siyang nagbigay ng konklusyon, kaya't agad na binaba ni Avigail ang telepono at mabilis na tumakbo pababa.Halos nakalimutan niyang parating si Dominic.Nandoon pa rin ang dalawang munting bata kasama si Sky sa ibaba.Kung sakaling makita siya ni Dominic...Kinabahan si Avigail nang maisip ang maaaring mangyari.Ngunit pagdating niya sa ibaba at nang subukan niya
Wala pang karanasan si Dominic sa pagpapatahan ng mga bata. Noong nakaraan, kapag umiiyak si Sky, laging si manang Susan ang nagpapatahan dito dahil ito ang kaniyang tagapangalaga.Nang makita niyang umiiyak ang anak sa harap ni Avegail, medyo naguluhan si Dominic."Huwag ka nang umiyak." Sa huli, inutos niya nang may matigas at malamig na mukha.Akala niya, emotionless lang ang sinabi niyang iyon.Pero sa mga tenga ni Sky, parang isa itong malupit n autos.Pagkatapos ng mga salitang iyon, lalo pang humagulhol si Sky. Halos magkahilera na ang mga patak ng kanyang mga luha at mabilis na bumagsak. Yumuko siya at humikbi, halos hindi makahinga. Sobrang pag-iiyak na ang ginagawa ni Sky at medyo nahihiya na si Dominic sa harap ng babae.Nagkunot ang noo ni Dominic, hindi alam kung paano tatanggapin ang sitwasyon.Nakita ni Avegail na ang reaksyon ni Dominic bilang isang ama ay malamig sa harap ng kanyang anak, kaya’t hindi na niya kayang tiisin pa."Ganito ba ang trato mo sa anak mo? Umiiy
Tiningnan ni Dominic ang mga mata sa dalawang maliliit na bata sa harap niya, bahagyang nakakunot ang kanyang mga kilay.Halatang ang dalawang maliliit na bata ang nagbibintang sa kanya, ngunit hindi niya alam kung bakit. Nakita niyang ganito ang mga bata, at nakaramdam siya ng hindi komportableng pakiramdam, pati na ng hindi maipaliwanag na guilty.Hawak ni Avegail si Sky sa kanyang mga bisig. Nang marinig niya ang mga sinabi ng dalawang bata, sandali siyang napatigil, at pagkatapos ay nakaramdam siya ng sakit sa puso.Buti na lang at hindi nila alam na ang lalaking nasa harap nila ay ang kanilang tunay na ama.Kung alam nila, siguro mas lalo pa silang malulungkot at magagalit..Natahimik si Dominic ng matagal, at humingi ng paumanhin habang umiiwas ang kanyang mga mata mula sa dalawang bata, "Pasensya na, hindi ko inisip na mga masama kayong tao, pero naisip ko lang na... dahil may sarili na kayong buhay, hindi maganda kung makipag-ugnayan kayo sa ex-husband ng mommy niyo. Kung mala
Hanggang sa nawala na sa paningin sina Dominic, saka bumalik sa loob at hinila niya ang dalawang maliit na bata at lumuhod sa harap nila nang seryoso.Alam ng dalawang bata na may sasabihin ang kanilang mommy, kaya’t tumaas ang kanilang mga mata at tumingin nang maayos."Dane, Dalee, makinig kayo mabuti, kahit sino pa man ang makilala ninyo sa hinaharap, huwag na huwag niyong sasabihin sa iba ang tungkol sa sitwasyon natin sa pamilya, lalo na... ang katotohanang wala kayong daddy!" Naalala ni Avegail ang nangyari kanina, kaya't sumasakit ang kaniyang ulo.Kung hindi siya sumingit sa usapan agad, tiyak na magdududa si Dominic, na sobrang talino pa naman ito!Nagkatinginan sina Dale at Dane, at tumaas ang kanilang mga kilay. "Bakit? Wala naman talaga kaming daddy!"Mas lalong sumakit ang ulo ni Avegail.Hindi niya kayang sabihin sa dalawang bata na dahil natatakot siya na baka dumating ang kanilang biological na tatay.Matapos ang ilang sandali ng katahimikan, nag-isip si Avegail ng isa
Narinig ni May ang sagot ni Lera Gale at naguluhan siya.Puwede bang... may iba pa siyang plano?Sa pag-iisip na ito, nagtanong si May nang maingat, "Ate Lera, ibig mong sabihin, may ibang paraan pa bang pwedeng gawin laban kay Avigail?"Hindi na nakapagtimpi si Lera Gale. Iniisip niya na kahit may plano man, hindi na niya ito sasabihin kay May. Wala itong magandang idudulot, baka lalo pa magka-problema. Pero naisip din niyang magiging kapaki-pakinabang pa rin siya kay May sa hinaharap, kaya nagpakita siya ng pagpapalakas-loob."Don't worry, hindi ko hahayaan na manalo siya. Kung hindi siya dumating, hindi sana ikaw matutulungan ni Grandpa at ni Martin. Kahit para lang mapatanggal ang init ng ulo mo, hindi ko siya pababayaan!"Isang iglap, pinapawalan ni Lera Gale ang sisi kay Avigail sa nangyaring parusa kay May.Sumang-ayon si May at nagngalit, "Si Avigail! Simula nung makilala ko siya, palaging kinakalabit ako ng lolo ko at ng kuya ko. Ako pa nga ang pamilya nila, pero mas pinapabo
Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto ng kwarto. Pumasok si May mula sa labas na may malungkot na mukha.“Ano'ng nangyari? Sino ang nanakit sa'yo?” tanong ni Lera Gale nang makita ang malungkot na hitsura ni May.Umupo si May sa tabi ng kama at walang gana na nagsimula magbalat ng mansanas. Inis na sinabi, “Si kuya at si lolo!”Nakita ni Lera Gale ang hindi makapaniwala na mukha ni May, kaya't kinuha niya ang mansanas at ang pambalat mula sa kanya. Hinanap niya ang dahilan, “Anong ginawa nila sa’yo?”“Alam nila na pinakiusapan ko si Manager Kian na huwag magbigay ng mga gamot kay Avigail!” Inis na sabi ni May habang tinitingnan si Lera Gale.Sa totoo lang, ang ideya ng pagpapahinto ng supply ng mga gamot kay Avigail ay galing kay Lera Gale. Kung hindi siya pinaalalahanan ni Lera Gale, hindi sana niya naisip na ang plano ni Luisa ay naglalayon laban kay Avigail. Nagkataon lang na hindi nila gusto si Avigail, kaya’t nagbigay ng suhestiyon si Lera Gale na sundan na lang ang galaw ng pamil
Sa kabilang banda, akala ni May na gumawa siya ng isang magandang bagay, ngunit pinuna siya ng kanyang kapatid at lolo, at pinagbawalan pa siyang makialam sa mga gawain ng pamilya Lee. Lalo siyang nainis habang iniisip ito.Habang nakita niyang umakyat si Mr. Lee at si Martin sa itaas, si May ay umupo sa sala ng matagal, paminsang pinapagalitan ang mga katulong.Ngunit hindi siya nakaramdam ng ginhawa, kaya tinawagan na niya si Lera Gale."Ate Lera, nasaan ka ngayon?"Si Lera Gale ay nakahiga sa ospital, at si Luisa ay nakaupo sa tabi niya. Nang matanggap ang tawag, lihim niyang binaba ang volume ng kanyang telepono. "Nasa ospital, anong nangyari?""Hindi ka pa ba nakakalabas?" nag-aalala si May.Alam din niya na nasugatan si Lera Gale at dinala sa ospital dahil sa pagliligtas kay Luisa. Madalas na siyang pumunta sa ospital nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya inasahan na magiging malubha ang pagkakasugat nito.Pagkarinig nito, sinadyang tumingin si Lera Gale kay Luisa sa tabi
Pabalik sa itaas, napa-ubo si Mr. Lee, "Dapat mong bantayan si May sa mga susunod na araw. Masyado siyang padalus-dalos at natatakot akong magkamali siya ulit."Mabilis na tumango si Lee Martin, "Huwag po kayong mag-alala.""At saka, huwag mong isiping seryoso ang sinabi ni MAy. Ipapagpatuloy natin ang pag-supply ng mga gamot kay Dr. Avi. Kung may mga problema sa Villafuerte's, ako na ang bahala," wika ng matandang lalaki ng may kabigatan. "Ang Lee's ay laging tapat sa mga salita natin. Hindi namin pwedeng isakripisyo ang ating prinsipyo."Tumango si LMartin, "Tatawagan ko si Dr. Avi at ipapaliwanag ang sitwasyon."Tumango ang matandang lalaki at nagpatuloy, "Lumabas ka na, medyo pagod na rin ako. Gusto ko ng magpahinga."Dahil sa insidenteng pinagmulan ni May, labis na galit ang matandang lalaki ng araw na iyon. Nang maresolba ang isyu, nakaramdam siya ng pagkapagod sa katawan.Nag-antay si Martin na makapasok sa kwarto ang matandang lalaki bago siya tumayo at lumabas ng silid. Tinaw
Nararamdaman ni May na pilit siyang umiwas, ngunit patuloy niyang pinagtatanggol ang sarili, "Ano ang masama sa sinabi ko? Ang pamilya Lee ay itinataguyod na ng isang daang taon. Kung malalagay tayo sa panganib dahil sa pagtutol natin sa pamilya Villafuerte, magiging kalapastangan tayo sa pangalan ng pamilya Lee!"Nang marinig ito, ramdam ni Martin ang sakit sa ulo at nagngingitngit ang mga ngipin, "Alam mo ba kung anong batayan para magtagal ang pamilya Lee ng isang daang taon?"Tahimik na ibinaba ni May ang kanyang ulo at hindi nagsalita."Ang lahat ay tungkol sa reputasyon!" galit na sabi ni Martin habang tinitingnan siya ng may pagka-frustration, "Kung isusuko natin ang mga prinsipyo natin dahil sa kaunting personal na pagkakaibigan, anong karapatan ng Lee na manatili sa larangan ng medisina?!"Unti-unting kumupas ang kayabangan ni May at maingat niyang tiningnan ang matandang lalaki sa sofa. Bumisita siya sa tabi ng mga ito at nagpatuloy, "Kuya, ginagawa ko ito para sa kabutihan
Halos kalahating oras ang lumipas nang bumalik si May. Nang pumasok siya sa silid, medyo mayabang pa siya. Ngunit nang makita si Lolo Lee na nakaupo sa sofa, napilitan siyang magpakumbaba."Grandpa, nandito ka rin pala..." Nahulog ang mukha ni May na parang may konsensya, pero hindi siya masyadong nagpakita ng pagkabahala.Tinutok ni Lolo Lee ang tingin sa kanya, hindi masaya, at huminga ng malalim.Si May, na parang wala lang, ay naglakad nang dahan-dahan papunta sa kanila at nais sana magsiupo."Tumayo ka!" sigaw ni Lee Martin, galit na galit.Napahinto si May, punung-puno ng ayaw at pagsuway sa mukha, ngunit dahil nandiyan si Lolo Lee, napilitan siyang lumayo at tumayo sa kabilang gilid, hindi pa rin kuntento."Alam mo ba kung bakit kita pinatawag pabalik?" tanong ni Lee Martin, naguguluhan at medyo inis.Si May ay nagkurap ng mata at kunwaring hindi alam, "Hindi ko alam, naglalakad lang ako sa kalsada para mag-jogging nang bigla mo akong tinawag, tapos ang galit mo."Nagiging mala
"Sino ang nag-utos sayo na gawin ito? Sabihin mo sa akin para marinig ko rin. Sino ba sa pamilya Lee ang hindi ako tinatrato ng maayos?" galit na tanong ni Lolo Lee.Nang marinig ito ni Manager Kian, gusto niyang umiyak dahil sa hirap ng sitwasyon.Kung ibubunyag niya ang pangalan ng nag-utos, hindi ba't siya rin ang magiging kalaban ng matandang lalaki?Paano niya magagampanan iyon?Dahil sa tagal ng kanyang pananahimik, hindi nakatagal ang matandang lalaki at umungol ng hindi pagkakasundo, "Dahil hindi ka nagsasalita, ipagpapalagay ko na ikaw ang nag-isip ng lahat ng ito."Pagkatapos, tinitigan ni Lolo Lee si Lee Martin at nagsabi, "Kunin mo ang mga tao mo, ikaw na ang bahala."Hindi kayang tanggapin ni Manager Kian ang ganitong malaking paratang kaya mabilis siyang sumagot, "Hindi po, Lolo, paano ko magagawa iyon?""Edi sino?!?" galit na tanong ni Lee Martin, tumayo at lumapit sa kanya, ang galit sa kanyang paligid ay halatang-halata.Tumingala si Manager Kian at maingat na sumagot
“Bakit, kung hindi niya alam, ano ngayon? Lahat ng mga supplier ng gamot sa Bansa ay nakinig sa utos ni Tita Luisa Villafuerte at itinigil ang pakikipag-ugnayan kay Avigail. Kami sa pamilya Lee, sinunod lang ang kanyang utos.”Nang marinig ito, napatigil saglit ang kabilang linya bago sumagot ng may pagmamalaki.Dito, biglang lumubog ang pakiramdam ni Manager Kian, at naisip niyang niloko siya, pero huli na nang malaman ito.“Kung magtatanong si President Lee…” nag-aalangan niyang tanong sa lalaki.Nagkaroon ng sandaling katahimikan sa kabilang linya bago sumagot ng malabo, “Sabihin mo na lang ang totoo. Hahanapin ka niya, huwag mo siyang papaniwalan na may kinalaman ang Villafuerte. Ipaliwanag mo nang malinaw.”Pagkasabi nito, hindi na naghihintay ng sagot, binaba na ng lalaki ang telepono.Nanlaki ang mata ni Manager Kian at nagsimulang magpawis ng malamig. Hindi man ito sinabi nang diretso, hindi siya tanga. Narinig niyang itinago ang lahat ng ito kay Martin.Kasama niya ngayon sa
Kasabay nito, sa bahay ng pamilya Lee.Pagkatapos umalis ni Avigail, ang mukha ni Mr. Lee ay naging malupit na.Dumating ang nars upang tulungan siyang mag-ehersisyo, ngunit agad siyang nagsabi, "Wala nang ehersisyo ngayon, umalis ka na at magtungo sa iyong dapat puntahan."Tumingin siya kay Lee Martin at nagpatuloy, "At ikaw, kung ikaw ang nag-akda ng kasunduan sa pakikipagtulungan sa research institute ni Dr. Avigail, bakit may problema ngayon? Hindi mo ba ito natukoy agad? Kailangang maghintay pa si Dr. Avigail na siya ang magpunta dito? Kung hindi siya dumating ngayon, talagang pababayaan na lang ba ng pamilya Lee ang pangako?"Ipinagpapalagay ni Lee Martin ang kanyang ulo at hinayaan na parusahan siya ng matanda. Nang maglaon, malumanay niyang inamin, "Lolo, ito po ay isang pagkukulang ko. Agad ko pong imbestigahan ito at bibigyan ko po ng paliwanag si Dr. Avigail. Hindi ko po hahayaang masira ang reputasyon ng pamilya Lee!"Binangga ni Mr. Lee ang kanyang tungkod sa sahig ng dal