Sa pagkakataong ito, walang tao sa paligid na makakaabala, at naging mas maayos ang proseso ng paggamot ni Avigail.Pagkaraan ng ilang sandali, higit sa sampung pilak na karayom ang naiturok sa dibdib ng matanda.Sa kabuuan ng proseso, halos hindi kumurap si Avigail, nakatutok siya nang husto sa matanda at walang kahit anong abala.Sa sobrang pokus niya, hindi na niya napansin ang mga titig ni Dominic na nakatuon sa kanya.Nang nasa ibaba pa sila, nakita na ni Dominic ang mga nagawa ni Avigail sa mga nakaraang taon. Napakaganda niya na parang walang kapintasan, sapat upang ipaisip sa mga tao kung gaano kahanga-hanga ang kanyang nakaraan.Ngunit ngayon lamang niya nasilayan ang ibang aspeto ng personalidad ni Avigail.Ang pagkakatuon niya sa kanyang trabaho sa medisina at ang pagiging matatag sa kanyang propesyon.Ito ay isang bagay na hindi pa niya nasaksihan kay Avigail noon.Dahil dito, nakaramdam si Dominic ng emosyon na mahirap ipaliwanag.Sa gilid naman, matamang pinagmamasdan ni
Hindi maiwasang magulat nang bahagya si Avigail. Pagkatapos ng isang saglit, tumingin siya kay Dominic na may bahagyang pag-aalala.Hindi niya sinabi ang tungkol sa pagkawala ni Skylei noong nakaraan.Pero malamang, hindi ito maitatago sa lalaking ito.Dahil dito, nagdalawang-isip si Avigail bago sinabi, "Siguro... dahil tinulungan ko siya dati. Noong nakaraan, siya’y naligaw at inalagaan ko siya."Hindi inaasahan ni Martin na ganoon pala ang nangyari. Tumingin siya kay Skyle, at pagkatapos ay bumaling kay Avi nang may paghanga, "Mukhang may tadhana talaga kayo."May tadhana nga ba?Naisip ni Avigail ang tungkol sa pagkakakilanlan ni Skylei at nginisihan ang sarili. Nang may kalmadong ekspresyon, sinabi niya, "Siguro."Hindi napansin ni Martin ang kakaibang pakiramdam niya kaya tumayo siya at nagmungkahi, "Dahil makakabawi pa ang lolo ko ng isang oras, bakit hindi tayo bumaba at uminom muna ng tubig? Maraming salamat sa iyong pagsisikap, Dr. Suarez."Natuwa si Avigail nang magpalit si
Lumabas si Avigail ng silid, maingat na ibinaba ang kanyang boses at sinabi sa dalawang bata sa kabilang linya ng telepono, “Mga anak, mababait kayo ha? Si Mommy ay naggagamot pa. Kung medyo gabihin ako, maglaro muna kayo kasama ang ninang niyo.”Sanay na ang mga bata na gabi nang umuuwi si Mommy dahil sa trabaho, kaya’t mabilis silang pumayag nang walang reklamo.Samantala, sa loob ng silid…Halos magyelo na ang mukha ni Dominic sa lamig, at nag-aapoy ang galit sa kanyang dibdib.Ang pagkabigo ni Sky kanina nang di niya mahawakan ang kamay ng babae at ang narinig niyang “Mommy” sa telepono ay paulit-ulit na nagbabalik sa kanyang isipan.Kaya pala siya malamig kay Sky.Dahil pala sa may asawa na ang babaeng ito at may anak na siya sa iba!Kaya pala iniwan niya ang bata noon!Ibinaba niya ang tingin sa anak na nakatayo pa rin doon.Kitang-kita ang pagkadismaya sa mukha ng bata, ngunit nang makita niya ang babae na lumabas, tahimik lang siyang nakatingin sa pinto, umaasang babalik ito.
Nang makita ni Dominic ang sinulat ni Sky, lalong dumilim ang kanyang mukha. "Ano pa ang kailangan mong sabihin sa kanya? Sa mga susunod na pagkikita ninyo, mas mabuti pang magpanggap ka na hindi mo siya kilala at huwag makipag-ugnayan sa kanya."Dahil hindi naman intensyon ng babaeng iyon na kilalanin ang anak niya, mas mabuti nang ganito!Natakot si Sky sa tono ng kanyang ama. Napatigil siya ng ilang segundo, saka pilit na pinigilan ang sariling mapaluha at sinulat sa maliit na notebook: "Bakit?"Hindi pa man sumasagot si Dominic, agad na niyang isinulat, "Gustong-gusto ko si Tita. Mabait siya at maalaga sa akin. Gusto kong makasama siya!"Ang inosenteng pagnanasa ng bata ay nagdulot ng sakit sa puso ni Dominic. Pero kailangang ipakita ang reyalidad, kaya't sinabi niyang walang emosyon, "Dahil may sarili na siyang anak, hindi niya kailangan ng isa pa."Sa narinig, napuno ng kalituhan ang mga mata ni Sky.Alam niyang totoo ang sinasabi ng dalawang batang lalaki, ngunit ang maganda ni
Kung ikukumpara sa paglalagay ng acupuncture, mas madali ang proseso ng pagtanggal ng mga karayom.Sa loob ng sampung minuto, natanggal na ang lahat ng karayom sa katawan ng matandang lalaki.Mabilis na sinuri ni Avigail ang pulso ng matanda at kalmadong nag-ayos ng kanyang mga kagamitan.Si Martin at May ay nakatayo sa tabi ng kama, halatang kinakabahan. Takot silang malaman na wala ng pag-asa ang kanilang lolo pero umaasa pa din sila.Maraming kilalang doktor na ang kanilang nilapitan noon, ngunit lahat ay nabigo.Ngayon, iniisip nila kung magigising ba si lolo...Sa ilalim ng mga matamang tingin ng dalawa, bahagyang gumalaw ang mga daliri ni Mr. Lee.Ilang sandali pa, dahan-dahang iminulat ng matanda ang kanyang mga mata, nakakunot ang noo at mahina ang pag-ubo."Lolo!"Mabilis na umupo si Martin sa tabi at tinulungan ang matanda na kumalma, halatang nagulat at natutuwa. Inalalayan niya ito.Si May ay mas lalong nagulat at hindi makapagsalita. Hindi siya kailanman naniwala sa babae
Malinaw ang ibig sabihin ni Martin.Bagaman hindi nabanggit ni Avigail ang usapan tungkol sa suplay ng mga halamang gamot, malinaw ang kaniyang layunin at kusa pa siyang binigyan ng pagkakataon ni Martin upang makipag-usap tungkol dito.Nag-alinlangan si Avigail na tanggapin ang kabayaran nang wala pang ganap na kagalingan ang kaniyang pasyente.Pagkatapos ng lahat, ipinahayag ng pamilya Lee na ibebenta lamang nila ang mga halamang gamot sa kalahating presyo kapag lubos nang gumaling si Mr. LeeHindi muna siya nagsalita, at nanatili lang si Martin, nakangiti habang nakatingin sa kaniya.Dahil dito, napangiti rin si Avigail. "Sa totoo lang, nang pumunta ako rito upang gamutin si Mr. Lee, narinig ko mula sa aking mga kaibigan na ang pamilya Lee ay magbebenta ng mga halamang gamot sa kalahating presyo sa kung sino ang makakagaling kay Mr. Lee. Ngunit ngayon pa lamang nagising si Mr. Lee, at hindi pa tiyak ang kaniyang kondisyon. Sa tingin ko, hindi pa angkop na pag-usapan ang kabayaran s
Matapos makuha ang kanyang pangako, nakahinga nang maluwag si Martin at ngumiti, "Dahil sinabi mo na iyan, kampante na ako. Ihahanda ko ang kontrata bukas at pipirmahan na lang natin."Tumango si Avigail bilang pagsang-ayon.Matapos ang usapan tungkol sa kabayaran, personal na inihatid ni Martin si Avigail sa gate at pinanood itong umalis sakay ng kotse niya.Habang papalayo ang kotse ni Avigail, bumalik si Martin sa bahay at tinawagan si Dominic para ipaalam ang nangyari sa kanilang Lolo."Kumusta si Lolo?" Tanong ni Dominic sa oras na sinagot ni Martin ang tawag, may halong tunog ng umaagos na tubig.Ngumiti si Martin kahit hindi ito nakikita ng kaniyang kapatid. "Gising na siya ngayon. Talagang magaling si Dr. Suarez."Pagkatapos niyang sabihin iyon, naisip niya ang kakaibang asal ni Dominic kay Avigail kanina, kaya't nagtanong siya nang may pag-aalinlangan, "Kuya Dom, kilala mo na ba si Dr. Avigail Suarez? Parang kakaiba ang naging pakikitungo mo sa kanya, at hindi kita nakitang g
Nag-usap pa sandali ang dalawa, ngunit dahil gabi na, nagpaalam si Angel at umuwi.Parang dalawang maliit na buntot sina Dale at Dane na sunod-sunod kay Avigail sa loob ng bahay.Matapos mag-ayos nang kaunti, saka lamang naitanong niya kung kumusta sila. Palagi naman niyang kinakamusta ang kaniyang anak tuwing ito ay umuuwi at maabutang gising ang dalawa, iyon nga lang hindi natutulog ang mga ito ng wala siya.“Masaya ba kayo sa kindergarten ngayon? Wala naman bang nagiging problema sa inyo doon?” tanong niya.Nang maalala ng mga bata ang araw nila, masigla silang tumango. "Oo, masaya naman po. Pagkatapos ng klase, binigyan kami ng maraming snacks ng mga kaklase namin!"Napatawa si Avigail sa narinig, "Ganun ba kayo ka-popular? Baka naman maubusan sila ng sarili nilang baon"Tumango nang seryoso si Dane at, tumingin kay Dale, at sinabing, "Kanina may batang babae na nagsabi na gusto raw niyang pakasalan si Kuya paglaki niya.""Talaga?" Tanong ni Avigail, natatawa habang tinitingnan an