Habang Nag-uusap, Dumating Sila sa Restawran.Pagdating nila sa tapat ng restawran, agad na ipinarada ni Daven Cruz ang sasakyan. Sabay silang pumasok sa loob at pumuwesto sa tabi ng bintana. Maagang nagpareserba si Daven Cruz kaya’t kaagad na naihain ang mga pagkain matapos silang makaupo. Habang kumakain, napunta ang usapan nila sa libreng klinika ng Hermosa Family. “Ang balita tungkol sa libreng klinika ng Hermosa Family ay karaniwang umiikot lamang sa maliit na grupo. Paano mo nalaman ito?” tanong ni Daven Cruz. Walang inilihim si Avigail. “Hindi ko rin talaga ito alam noong una, at handa na akong umalis papuntang ibang bansa. Pero noong pumunta ako sa pamilya Lee para magpasalamat dalawang araw na ang nakalilipas, biglang nabanggit ito ni Mr. Jaime, kaya napagdesisyunan kong manatili muna rito sa bansa.” Bahagyang kumunot ang noo ni Daven Cruz. “Aalis ka sana papuntang ibang bansa?” Ngumiti si Avigail, pero hindi na ito pinalawig. “Kita mo rin naman, dahil sa akin, napansin
Pagkarating ni Avigail sa pintuan ng instituto, nakita niya agad si Jake na nakatayo sa labas.Ang lalaki ay tila may malalim na iniisip. Ni hindi man lang niya napansin ang pagdating ni Avigail. Nakasandal siya sa dingding at nakatitig sa kawalan, walang anumang ekspresyon ang kanyang mukha.Lumapit si Avigail na may halong pag-uusisa at tinawag siya, "Doktor Jake, ano ang iniisip mo?"Sa sandaling iyon, halatang nagulat si Jake. Bahagyang kumunot ang kanyang noo at mabilis siyang bumalik sa ulirat. Tiningnan niya si Avigail, "Tapos na ba ang usapan niyo agad?"Ngumiti si Avigail at tumango. "Balak din pala ni Senior na sumama sa libreng klinika ng Hermosa Family sa makalawa. Sandali lang kaming nag-usap at nagkasundong sabay na pumunta."Sa narinig, tila may kirot na dumaan sa mga mata ni Jake.Dahil nakita niya kanina si Avigail na magkasama sila ni Daven Cruz, nawalan siya ng ganang kumain ng tanghalian. Kumain lang siya ng kaunti at nagmaneho pabalik para hintayin si Avigail sa p
Pagkatapos ng tawag, nag-alinlangan si Avigail, ngunit sa huli'y nagmaneho siya papunta sa direksyon ng kindergarten.Eksaktong alas-singko ng hapon nang ilabas ang mga bata mula sa kanilang klase. Isa-isa silang pinalabas ng kanilang mga guro, nakapila nang maayos habang naghihintay ng kani-kanilang mga magulang.Sa pinakadulo ng linya, magkasama sina Dane at Dale kasama ang kanilang maliit na kapatid na babae, si Skylei. Habang abala ang dalawa sa pagmamasid sa paligid, halata ang inaasam-asam na tingin ni Skylei sa bawat taong dumarating. Nagkatinginan sina Dane at Dale, at kapwa silang napaisip. "Skylei, tignan mo ako! Kaya kong maging ibon!" masiglang sabi ni Dane, sinusubukang aliwin ang nakababatang kapatid. Ginamit pa niya ang kanyang mga daliri para bumuo ng hugis-ibon, pinakikita ito kay Skylei.Ngunit saglit lang siyang sinulyapan nito, pagkatapos ay bumalik sa pagtitig sa karamihan, tila may hinahanap.Sa isip ni Skylei, pakiramdam niya’y naroroon ang kanyang tiyahin, ngu
Buti na lang at hindi nagtagal ang lungkot ng mga bata.Alam nila na kapag malungkot sila, magiging malungkot din si Mommy.Matapos ang ilang segundo ng pagkalungkot para sa kanilang maliit na kapatid, muling ngumiti ang mga bata at iniabot ang kanilang mga kamay kay Avigail.Inilagay ni Avigail ang kanyang mga iniisip, ngumiti, at isinakay ang mga bata isa-isa sa kotse. Pumuwesto naman si tita Kaye sa likurang upuan kasama nila."Mommy, dumating ka para sunduin kami, bakit hindi mo kami tinawagan?" tanong ni Dane nang maingat.Dahan-dahang pinaandar ni Avigail ang kotse. Nang marinig ito, naalala niya ang kanyang lihim na pag-uugali kanina, at hindi maiwasang makaramdam ng kaunting pagkakasala. "Si Mommy kasi... Si Mommy rin ay bigla lang nagbabago ang desisyon."Bumaling si Dane sa kanya nang may kalituhan, "Pero hindi ba't abala ka sa trabaho ngayon?""Natapos ng maaga kanina, kaya bigla ko na lang naisip na sunduin kayo," sinikap ni Avigail na gawing wala nang mali sa kanyang tini
Hindi na nagtagal ang galit ng mga bata, nag-isip sila na tama ang kanilang hinala, kaya’t nawala na ang inis nila. Sa halip, kinocomfort nila si Avigail, "Hindi na po namin balak makita si tito, kung ayaw ninyo, kami na lang po ang mag-aalaga kay little Sky!"Naunawaan nilang masakit ang ginawa ng kanilang Mommy sa kanilang Daddy. Kaya naman hindi nila din ito gustong makita na kasama ang kanilang mommy.Ngumiti si Avigail na parang napagaan ang pakiramdam, "Nakita ko naman paano niyo alagaan si Skylei."Dahil dito, masaya silang nagtanong at nagpasikat sa Mommy nila.Nagising ang saya sa loob ng sasakyan.Si Avigail naman ay pakiramdam na rin ay mas magaan ang puso. Kahit ano pa ang mga tanong ng mga bata, sumasagot siya nang maayos.Pagdating sa bahay, nagluto pa si Avigail kasama si tita Kaye ng masarap na hapunan para sa mga bata.Pagkatapos kumain, naglaro pa siya kasama ang mga bata at nang makatulog na ang mga ito, saka siya pumasok sa kwarto.Habang nakaupo siya, naaalala pa
Kinabukasan, halos walang trabaho sa instituto. Pagkatapos ng tanghalian, mabilis na tinapos ni Avigail ang kanyang mga gawain at nagdala ng mga nutritional supplement na gawa sa instituto papunta sa bahay ng pamilya Lee.Sa sala, naghihintay na si MartinNang mapansin niyang si Martin lang ang nasa sala, nagtanong si Avigail nang may pagtataka, "Nasaan si Lolo ngayon?"Itinuro ni Martin ang hagdan, "Nagpapahinga siya sa itaas ngayon. Hindi ko inakalang darating ka nang ganito kaaga."Tumango si Avigail bilang pag-unawa at kusang ibinaba ang kanyang boses. "Sakto namang wala akong masyadong ginagawa sa instituto ngayon. Ang dami nang naitulong ni lolo sa akin nitong mga nakaraang araw. Gusto ko siyang suriin ulit."Tumango si Martin. "Hintayin natin siyang magising. Umupo muna tayo dito sa ibaba."Walang inisip si Avigail. Iniwan niya ang mga dalang supplement sa mesa at naupo sa isang single sofa malapit kay Martin. Nagsimula silang mag-usap tungkol sa kalusugan ng matanda.Habang na
Sa sandaling iyon, tila naging malamig at tahimik ang paligid sa sala.Nasa gitna ng pag-aalala si Martin habang tinitingnan ang dalawa, na wala ni kaunting balak na magsalita. Pinaghirapan niyang iset-up ang pagkakataong ito para magtagpo ang dalawa, pero tila wala itong epekto. Hindi niya maintindihan kung bakit pumayag si Dominic sa kanyang plano.Kahit masakit sa ulo, napilitan si Martin na gawing mas magaan ang atmospera."Ang free clinic ng Hermosa’s Family ay ngayong weekend, hindi ba? Kamusta ang paghahanda mo, Dr. Suarez?" tanong niya nang may ngiti.Ngumiti ng bahagya si Avigail. "Inihanda ko na ang lahat ng maisip ko. Kung walang aberya, kahit hindi perpekto, siguradong maayos naman ang kalalabasan."Pasimpleng tumingin si Martin kay Dominic, umaasang magsasabi ito ng kahit ano. Pero parang wala itong narinig, nanatili itong nakaupo na walang ekspresyon sa mukha.Napabuntong-hininga si Martin sa kanyang isipan. Hindi niya maintindihan kung bakit sumipot si Dominic ngayon.I
Chapter 1- Triplets Third Person’s Point of View "Dominic! Hindi ba pangarap mong makasama na si Lera? Pwede naman iyong mangyari kung ipapaubaya mo sa akin ang gabing ito. Ibibigay ko ang kalayaan na gusto mo ngunit magiging akin ka. Isipin mo na lang na kabayaran ito sa lahat ng nagawa ko sa iyo, sa pagmamahal ko. Ngayong gabi hinihingi ko na maging asawa kita, gawin natin ang bagay na tatlong taon mong pinagkait sa akin. Iyon lang sana Dominic.” mabilis na hinalikan ni Avigail ang lalaking nasa harapan niya. Despirado siyang hinalikan ito ng puno ng pananabik. Alam niyang hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa kaniyang asawa. Sa mata ng lalaki ay nakakababa bilang isang babae. Ngunit matagal na niyang minamahal si Dominic, tatlong taon na din silang kasal kaya anong masama kung gustuhin niyang gawin nilang dalawa ang ginagawa dapat ng dalawang taong pinagtibay ng isang kasal. “Avigail!! Lasing ka ba? Ang lakas ng loob mo ah.” Nag-gagalaiti sa galit si Dominic. Hindi maipinta
Sa sandaling iyon, tila naging malamig at tahimik ang paligid sa sala.Nasa gitna ng pag-aalala si Martin habang tinitingnan ang dalawa, na wala ni kaunting balak na magsalita. Pinaghirapan niyang iset-up ang pagkakataong ito para magtagpo ang dalawa, pero tila wala itong epekto. Hindi niya maintindihan kung bakit pumayag si Dominic sa kanyang plano.Kahit masakit sa ulo, napilitan si Martin na gawing mas magaan ang atmospera."Ang free clinic ng Hermosa’s Family ay ngayong weekend, hindi ba? Kamusta ang paghahanda mo, Dr. Suarez?" tanong niya nang may ngiti.Ngumiti ng bahagya si Avigail. "Inihanda ko na ang lahat ng maisip ko. Kung walang aberya, kahit hindi perpekto, siguradong maayos naman ang kalalabasan."Pasimpleng tumingin si Martin kay Dominic, umaasang magsasabi ito ng kahit ano. Pero parang wala itong narinig, nanatili itong nakaupo na walang ekspresyon sa mukha.Napabuntong-hininga si Martin sa kanyang isipan. Hindi niya maintindihan kung bakit sumipot si Dominic ngayon.I
Kinabukasan, halos walang trabaho sa instituto. Pagkatapos ng tanghalian, mabilis na tinapos ni Avigail ang kanyang mga gawain at nagdala ng mga nutritional supplement na gawa sa instituto papunta sa bahay ng pamilya Lee.Sa sala, naghihintay na si MartinNang mapansin niyang si Martin lang ang nasa sala, nagtanong si Avigail nang may pagtataka, "Nasaan si Lolo ngayon?"Itinuro ni Martin ang hagdan, "Nagpapahinga siya sa itaas ngayon. Hindi ko inakalang darating ka nang ganito kaaga."Tumango si Avigail bilang pag-unawa at kusang ibinaba ang kanyang boses. "Sakto namang wala akong masyadong ginagawa sa instituto ngayon. Ang dami nang naitulong ni lolo sa akin nitong mga nakaraang araw. Gusto ko siyang suriin ulit."Tumango si Martin. "Hintayin natin siyang magising. Umupo muna tayo dito sa ibaba."Walang inisip si Avigail. Iniwan niya ang mga dalang supplement sa mesa at naupo sa isang single sofa malapit kay Martin. Nagsimula silang mag-usap tungkol sa kalusugan ng matanda.Habang na
Hindi na nagtagal ang galit ng mga bata, nag-isip sila na tama ang kanilang hinala, kaya’t nawala na ang inis nila. Sa halip, kinocomfort nila si Avigail, "Hindi na po namin balak makita si tito, kung ayaw ninyo, kami na lang po ang mag-aalaga kay little Sky!"Naunawaan nilang masakit ang ginawa ng kanilang Mommy sa kanilang Daddy. Kaya naman hindi nila din ito gustong makita na kasama ang kanilang mommy.Ngumiti si Avigail na parang napagaan ang pakiramdam, "Nakita ko naman paano niyo alagaan si Skylei."Dahil dito, masaya silang nagtanong at nagpasikat sa Mommy nila.Nagising ang saya sa loob ng sasakyan.Si Avigail naman ay pakiramdam na rin ay mas magaan ang puso. Kahit ano pa ang mga tanong ng mga bata, sumasagot siya nang maayos.Pagdating sa bahay, nagluto pa si Avigail kasama si tita Kaye ng masarap na hapunan para sa mga bata.Pagkatapos kumain, naglaro pa siya kasama ang mga bata at nang makatulog na ang mga ito, saka siya pumasok sa kwarto.Habang nakaupo siya, naaalala pa
Buti na lang at hindi nagtagal ang lungkot ng mga bata.Alam nila na kapag malungkot sila, magiging malungkot din si Mommy.Matapos ang ilang segundo ng pagkalungkot para sa kanilang maliit na kapatid, muling ngumiti ang mga bata at iniabot ang kanilang mga kamay kay Avigail.Inilagay ni Avigail ang kanyang mga iniisip, ngumiti, at isinakay ang mga bata isa-isa sa kotse. Pumuwesto naman si tita Kaye sa likurang upuan kasama nila."Mommy, dumating ka para sunduin kami, bakit hindi mo kami tinawagan?" tanong ni Dane nang maingat.Dahan-dahang pinaandar ni Avigail ang kotse. Nang marinig ito, naalala niya ang kanyang lihim na pag-uugali kanina, at hindi maiwasang makaramdam ng kaunting pagkakasala. "Si Mommy kasi... Si Mommy rin ay bigla lang nagbabago ang desisyon."Bumaling si Dane sa kanya nang may kalituhan, "Pero hindi ba't abala ka sa trabaho ngayon?""Natapos ng maaga kanina, kaya bigla ko na lang naisip na sunduin kayo," sinikap ni Avigail na gawing wala nang mali sa kanyang tini
Pagkatapos ng tawag, nag-alinlangan si Avigail, ngunit sa huli'y nagmaneho siya papunta sa direksyon ng kindergarten.Eksaktong alas-singko ng hapon nang ilabas ang mga bata mula sa kanilang klase. Isa-isa silang pinalabas ng kanilang mga guro, nakapila nang maayos habang naghihintay ng kani-kanilang mga magulang.Sa pinakadulo ng linya, magkasama sina Dane at Dale kasama ang kanilang maliit na kapatid na babae, si Skylei. Habang abala ang dalawa sa pagmamasid sa paligid, halata ang inaasam-asam na tingin ni Skylei sa bawat taong dumarating. Nagkatinginan sina Dane at Dale, at kapwa silang napaisip. "Skylei, tignan mo ako! Kaya kong maging ibon!" masiglang sabi ni Dane, sinusubukang aliwin ang nakababatang kapatid. Ginamit pa niya ang kanyang mga daliri para bumuo ng hugis-ibon, pinakikita ito kay Skylei.Ngunit saglit lang siyang sinulyapan nito, pagkatapos ay bumalik sa pagtitig sa karamihan, tila may hinahanap.Sa isip ni Skylei, pakiramdam niya’y naroroon ang kanyang tiyahin, ngu
Pagkarating ni Avigail sa pintuan ng instituto, nakita niya agad si Jake na nakatayo sa labas.Ang lalaki ay tila may malalim na iniisip. Ni hindi man lang niya napansin ang pagdating ni Avigail. Nakasandal siya sa dingding at nakatitig sa kawalan, walang anumang ekspresyon ang kanyang mukha.Lumapit si Avigail na may halong pag-uusisa at tinawag siya, "Doktor Jake, ano ang iniisip mo?"Sa sandaling iyon, halatang nagulat si Jake. Bahagyang kumunot ang kanyang noo at mabilis siyang bumalik sa ulirat. Tiningnan niya si Avigail, "Tapos na ba ang usapan niyo agad?"Ngumiti si Avigail at tumango. "Balak din pala ni Senior na sumama sa libreng klinika ng Hermosa Family sa makalawa. Sandali lang kaming nag-usap at nagkasundong sabay na pumunta."Sa narinig, tila may kirot na dumaan sa mga mata ni Jake.Dahil nakita niya kanina si Avigail na magkasama sila ni Daven Cruz, nawalan siya ng ganang kumain ng tanghalian. Kumain lang siya ng kaunti at nagmaneho pabalik para hintayin si Avigail sa p
Habang Nag-uusap, Dumating Sila sa Restawran.Pagdating nila sa tapat ng restawran, agad na ipinarada ni Daven Cruz ang sasakyan. Sabay silang pumasok sa loob at pumuwesto sa tabi ng bintana. Maagang nagpareserba si Daven Cruz kaya’t kaagad na naihain ang mga pagkain matapos silang makaupo. Habang kumakain, napunta ang usapan nila sa libreng klinika ng Hermosa Family. “Ang balita tungkol sa libreng klinika ng Hermosa Family ay karaniwang umiikot lamang sa maliit na grupo. Paano mo nalaman ito?” tanong ni Daven Cruz. Walang inilihim si Avigail. “Hindi ko rin talaga ito alam noong una, at handa na akong umalis papuntang ibang bansa. Pero noong pumunta ako sa pamilya Lee para magpasalamat dalawang araw na ang nakalilipas, biglang nabanggit ito ni Mr. Jaime, kaya napagdesisyunan kong manatili muna rito sa bansa.” Bahagyang kumunot ang noo ni Daven Cruz. “Aalis ka sana papuntang ibang bansa?” Ngumiti si Avigail, pero hindi na ito pinalawig. “Kita mo rin naman, dahil sa akin, napansin
Hindi alam ni Avigail ang iniisip ng dalawa.Habang nasa daan patungo sa restaurant, ngumiti si Avigail at binati si Daven Cruz."Bakit bigla mo akong niyaya kumain ngayon? Galing ka lang ba sa Davao City?"Tumango si Daven Cruz, hindi na nagbigay pa ng paliwanag."Kararating ko lang kagabi. Sinamahan ko muna si Mr. Cessar bago sumakay ng eroplano. Bumalik ako sa dis-oras ng gabi."Napaisip si Avigail sa oras ng mensaheng ipinadala nito. Malamang ay matapos itong bumaba ng eroplano ay agad na siyang kinontak.Hindi ko alam kung mahalaga ang nais nitong sabihin."Pinapasabi ni Mr. Cessar na batiin kita sa ngalan niya at tanungin kung naayos na ang tungkol sa research institute mo," dagdag pa ni Daven Cruz.Nakita ni Avigail ang pag-aalala ni Mr. Cessar, kaya't mas lalo pang lumapad ang kanyang ngiti."Salamat kina Mr. Cessar at sa'yo noong gabing iyon. Kung hindi dahil sa inyo, malamang ay nag-alangan pa ang mga negosyante ng halamang gamot. Pero matapos magsalita si Mr. Cessar, tinang
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Avigail, nakita niya ang mensaheng ipinadala ni Daven Cruz kagabi: "May oras ka bukas? Kain naman tayo sa labas.”Tiningnan ni Avigail ang iskedyul ng trabaho niya para sa araw na iyon at sumagot: “Sa tanghali, malapit sa institute natin.”Mabilis namang pumayag si Daven Cruz.Tanghali na, at tumawag si Daven Cruz. "Tapos ka na ba? Nasa labas ako ng institute mo," bungad niya nang sagutin ang tawag.Kasabay nito, kausap ni Avigail si Jake tungkol sa isang proyekto. Tumigil si Jake nang makita siyang sumagot sa tawag, at mahinahong naghintay sa tabi.Nang marinig na nasa labas na si Daven Cruz, napatingin si Avigail kay Jake, saka nagpaumanhin kay Daven Cruz: "Senior, sandali lang ha? May tinatapos pa ako dito. Gusto mo, pumasok ka muna habang hinihintay mo ako?"Ngumiti si Daven Cruz at tumanggi: "Hindi na, dito lang ako sa labas. Take your time."Pumayag si Avigail, ibinaba ang tawag, at nagpatuloy sa pag-uusap nila ni Jake tungkol sa proyekt