Dahil sa utos ni Luisa, halos lahat ng oras ni Dominic ay ginugol sa ward ni Lera Gale pagkatapos ng trabaho nitong mga nakaraang araw.Bumibisita si Luisa kay Lera Gale araw-araw. Parang hindi siya naglalapit ng isang pasyente, kundi mas tila minomonitor kung inaalagaan nga ba ni Dominic si Lera Gale tulad ng sinabi niya."Kamusta ang pag-aalaga ni Dominic sa iyo Lera Gale?" tanong ni Luisa nang may ngiti at pagpapakita ng malasakit habang nasa trabaho pa si Dominic.Bumaba ang mga mata ni Lera Gale, nahihiya, "Magaling po."Nakita ni Luisa ang hitsura ni Lera Gale, kaya't natuwa siya at pinatibay ang loob nito, "Sabi ko na nga, hindi malamig si Dominic. Sa mga taon na magkasama kayo, tiyak ay makikita pa rin niya ang halaga mo."Nagkurap ang mga labi ni Lera Gale at ngumiti, ngunit sa kaloob-looban niya, may kabuntot itong iritasyon.Maganda ang pag-uugali ni Dominic sa kanya nitong mga nakaraang araw, ngunit higit ay dulot ng sinabi niyang sana ay maging magkaibigan pa rin sila. Ka
Hindi alam ni Avigail na ang kanyang karamdaman ay may ganitong kalaking epekto sa dalawang bata, kaya't hindi niya naiwasang mawalan ng salita sa sandaling iyon.Nang magbalik-tanaw, naaalala niyang siya ang nag-alaga sa dalawang bata mula nang sila ay ipinanganak. Para sa mga mata ng mga bata, siya ay palaging parang isang bayani, nag-aalaga at nagpoprotekta sa kanila ng mabuti.Ngunit sa mga pagkakataong ito, siya'y nagkasakit na ng sobra, isang bagay na hindi pa nila naranasan. Kaya naman, hindi nakapagtataka na sila ay natatakot.Tahimik na nag-isip si Avigail ng matagal, bago dahan-dahang lumapit at hinaplos ang mga ulo ng mga bata. May kalungkutang iniisip, "Salamat sa inyong malasakit, mga anak. Dahil nag-aalala kayo na baka magkasakit ako ulit, mananatili na lang ako sa labas at hindi muna lulusong sa tubig."Nagtinginan ang dalawang bata at pagkatapos ng ilang saglit na pag-iisip, sumang-ayon silang tumango ng mahinahon.Si Avigail ay ngumiti ng may kaluwagan, nag-ayos ng ga
"Ito ay pampublikong lugar. Kasama ko ang anak ko, at wala akong interes sa iyo. Tumigil ka na at umalis ka na agad."Biglang lumamig ang tono ni Avigail habang walang ekspresyon niyang tinititigan ang lalaking nasa harap niya.Bagamat nakaupo siya at nasa mas mababang posisyon, hindi matatawaran ang kanyang awtoridad at lakas ng presensya.Sandaling natakot ang lalaki sa kanya, ngunit pagkatapos ng ilang segundo, bumalik ang kanyang lakas ng loob. Kahit may pangamba sa kanyang puso, hindi niya napigilang matukso. May ngisi siyang sinabi, "Sige, hindi na kita pipilitin. Bigyan mo na lang ako ng contact number mo, mag-usap tayo nang pribado."Tiningnan ni Avigail ang lalaki nang may labis na pagkasuklam. "Kung hindi ka aalis, tatawag ako ng staff para harapin ka at paalisin!"Luminga-linga ang lalaki at napansin niyang malayo pa ang staff. Dahil dito, sinubukan niyang piliting kunin ang cellphone ni Avigail.Ngunit isang munting kamay ang nakasalo sa telepono bago pa man niya ito maaga
Ang mga bata ay lumangoy nang halos dalawang oras. Pagkatapos nito, isinama sila ni Avigail para magtanghalian. Habang naglalakad, hindi maalis sa isip ni Avigail ang sinabi ni Dale kanina tungkol kay Dominic na pinakilala nitong Daddy doon sa lalaki. Tinitigan niya ang mga bata mula sa rearview mirror nang matagal bago tuluyang nagtanong, "Dale, bakit mo nasabi 'yun kanina? Bakit mo sinabing si Tito Dominic mo ang daddy mo?" Kanina, iniwasan niyang magtanong para hindi makaapekto sa kasiyahan ng mga bata, pero ngayon, hindi na niya mapigilan ang sarili. Narinig ito ni Dale at tiningnan siya ng inosente, "Kasi mas makapangyarihan si Tito Dominic!" Napahinto si Avigail sa sinabi ng bata. Sandali siyang naguluhan, hindi niya alam kung nagsasabi ito ng totoo o nagbibiro lamang. "At saka, feeling ko naman, kung tawagan ko si tito Dominic, pupunta siya agad," dagdag pa ni Dale, na parang may kakaibang emosyon. Kahit hindi niya gusto ang daddy nila dahil magpapakasal ito sa ibang bab
Pagkatapos pakainin ang dalawa at bilhan ng tig-isang pares ng damit, dinala ni Avigail ang mga bata pauwi. Inihanda ni Tita Kaye ang hapunan. Nang maghapunan, umupo si Avigail kasama ang mga bata. Nakangiti namang tinanong ni Tita Kaye kung ano ang mga ginawa nila ngayong araw. Masayang ibinahagi ng dalawa ang kanilang mga pinaglaruan, at napuno ng saya ang paligid ng hapag-kainan. Habang kumakain, napansin ni Avigail na mabagal ang pagkain ni Dane. Hindi niya napigilang magtanong, “Dane, ayos ka lang ba? Baka naman sobra kang nakakain kaninang tanghali kaya hindi ka na makakain ngayon?” Napatingin si Tita Kaye at si Dale kay Dane. Nakita nila itong nakahawak sa tiyan gamit ang isang kamay habang mabagal na kumakain gamit ang isa pa. Maputla ang mukha nito at halatang hindi komportable. Nag-alala si Dale nang makita ang kalagayan ng kapatid, “Mommy, parang hindi maganda ang pakiramdam ni Dane.” Ibinaba ni Avigail ang kanyang kutsara, tumayo, at nilapitan ang bata. Pagdating n
Sa parehong oras, sa ospital...Si Lera Gale ay nakatanggap ng tawag mula sa kanyang mga tauhan. "Miss Lera, nakita naming papunta si Avigail sa ospital," ulat ng isa. Pasilip na tiningnan ni Lera Gale ang lalaking nakaupo sa labas, sabay tanong nang mahina, "Saang ospital?" “Sa parehong hospital kung nasaan kayo.” sagot ng tauhan. Ang Mercado Medical Hospital ang pinakamagandang pribadong ospital sa bansa—at doon kasalukuyang naka-confine si Lera Gale. Nang marinig niyang papunta si Avigail, nagliwanag ang kanyang mga mata. "Gaano katagal bago siya makarating?" tanong niya. "Mga limang minuto," sagot nito. "Sige, ituloy ang pagbabantay. Tawagan mo ako kapag nasa gate na siya ng ospital," tugon ni Lera Gale. Tumango ang kanyang tauhan bago ibaba ang tawag. Pagkatapos ng tawag, inilapag ni Lera Gale ang kanyang telepono at sinilip ang lalaking nasa pintuan. Nang makita niyang abala ito, nilingon niya ang baso ng tubig sa mesa. Dahan-dahan siyang tumayo at inabot iyon. Si Domi
Pumunta si Avigail sa ospital at plano niyang buhatin si Dane, pero tinanggihan ito ng bata dahil ayaw niyang mapagod si Avi. Pinili niyang maglakad na lang mag-isa, kaya't kinailangan niyang magsakripisyo.Matapos magparehistro ang dalawa, dumiretso sila ni Avigail sa ikalawang palapag."Kamusta? Masakit ba ang tiyan mo?" tanong ni Avigail habang naglalakad.Hindi nais ng bata na mag-alala ang kanyang ina. Kahit na sumasakit ang tiyan, tumanggi siyang magsalita at tumango.Alam ni Avigail na nagiging matigas lang ang bata at nag-alala siya.Habang dumadaan sila sa pintuan ng elevator, biglang huminto ito at unti-unting bumukas ang pinto."Masakit pa ba ang braso mo?"Isang pamilyar na tinig ang narinig nila.Mabilis na lumingon sina Avigail at ang mga bata.Sa loob ng elevator, magkatabi sina Dominic at Lera Gale. May bandage ang braso ni Lera Gale at suot ang isang manipis na hospital gown at maluwag na jacket. Samantalang si Dominic ay nakasuot lamang ng kamiseta, at bahagyang naka
Biglang naisip ni Avigail, kinuha ang dalawang bata at itinago sila sa likod niya, at ngumiti kay Lera Gale sa malayo, "Wag na po kayong mag-alala, Miss Ferrer, maliit lang po ang problema."Pagkasabi nito, nilingon niya si Dominic nang walang pakialam at nagsabi, "Mukhang abala na rin po si kayo ni mr. Villafuerte, kaya hindi ko na po kayo istorbohin. Mauuna na po kami"Bago pa makapagsalita ang dalawa, dinala ni Avigail ang dalawang bata at sinubukang umiwas sa kanilang paningin.Pagkapasok nila ng ilang hakbang, narinig nila ang boses ni Dominic mula sa likod."Masama ba ang pakiramdam ni Dale at Dane?"Inilapat ni Dominic ang tingin niya sa dalawang bata, at nakita ang maputlang mukha ni Dane at ang maliit na kamay nitong nakatakip sa tiyan, kaya't medyo lumabo ang mga mata niya.Luminga ang bata, na may maputlang mukha, at nagsalita nang galit, "Masakit lang ang tiyan. Dapat po ay makipagkita kayo sa doktora ni tita nyo, wag nyo po kaming alalahanin!"Kitang-kita ang galit ng bat
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H