Nang binibigyan ni Avigail ng acupuncture ang bata, kumalat agad ang balita sa iba pang silid.Maraming doktor ang nakarinig na kinuwestyon ni Avigail si Dr. Garry Chavez, kaya’t napukaw ang kanilang interes. Nang marinig nilang may iba pa siyang alam na paraan ng acupuncture para maibsan ang sakit, iniwan nila ang kanilang mga gawain at nagpuntahan.Pagpasok nila sa silid, nakita nilang abala si Avigail sa pag-acupuncture. Kahit may duda ang karamihan sa kanyang kakayahan dahil sa kanyang itsura, alam nilang bawal abalahin ang ginagawa niya. Kaya’t tumayo lamang sila sa may pinto at tahimik na nagmasid.Nang makita nilang epektibo ang acupuncture na ginawa ni Avigail, namangha ang lahat.Ang ganitong pamamaraan ng acupuncture ay hindi pa nila naririnig noon.Ngunit kitang-kita ng mga dalubhasa na ang istilo ng acupuncture ni Avigail ay mas luma kumpara sa kanilang alam. Hindi nila maisip kung saan niya ito natutunan.Nang marinig nilang pinuri ni Ricky Hermosa si Avigail, hindi napig
Pagkaraan ng matagal na paghihintay at hindi pa rin naririnig ang anumang sagot mula kay Avigail, unti-unting nakaramdam ng kahihiyan si Garry Chavez. Namula ang kanyang mukha habang nagsalita, "Ginusto ko lang talagang magamot agad ang batang ito. Mula iyon sa mabuting intensyon."Narinig ito ng lahat, kaya sabay-sabay silang napakunot ang noo.Bahagyang bumigat ang mukha ni Avigail.Sa gitna ng tensyon sa silid, isang boses ng batang babae ang bumasag sa katahimikan."Kasalanan mo iyon! Hinawakan mo si Kiefer at tinakot mo si Pepe!" galit na sabi ng bata habang nakaturo kay Garry Chavez.Siya ang pinakamatanda sa mga bata at palaging tinuturuan na alagaan ang mga nakababata sa kanya. Kaya naman, nang makita ang nangyari, inilabas niya ang galit para sa kapakanan ng kanyang mga kapatid.Napadilat nang husto si Garry Chavez, nagagalit sa sinabi ng bata. Kung wala lamang mga tao sa paligid, baka napagalitan na niya ito."Dr. Chavez, hindi ko tinatanggihan na iginagalang ka ng marami. P
Apat na doktor na lang ang natira sa silid.Lumingon si Avigail at tinitigan ang mga bata, at mahinang sinabi, "Mga bata, tignan ninyo, hindi naman pala nakakatakot ang paggamot, di ba?"Pagkabanggit nito, agad na itinaas ni Pepe, na kakalapat lang sa paggamot ni Avigail, ang kamay at malakas na sumagot, "Oo! Hindi masakit! Mas magaan na ang pakiramdam ko ngayon!"Ang maliit na batang babae ay medyo ayaw din sa paggamot kanina, ngunit nang makita ang kabaitan ni Avigail sa kanila, unti-unti siyang natutong magtiwala. Nang marinig niyang sinabi ni Pepe ito, mabilis na tumango, "Hindi nakakatakot, si tita, hindi na namin dapat itinago sa inyo kanina."Sumunod ang iba pang mga bata, at nang makita iyon ni Avigail, nahulog ang puso niya. Lumuhod siya at hinaplos ang mga ulo ng mga bata, "Ang gagaling niyo. Mabuti at hindi na kayo natatakot. Magtiwala lang kayo sa mga tito at tita, lalaki kayong malusog."Ang mga bata ay tumango nang maayos."Sino ang susunod?" tanong ni Avigail habang tum
Tumingin si Avigail pababa at nakita niyang napapalibutan siya ng mga bata. Medyo natatakot pa ang mga bata nang marinig ang sinabi ni Daven.Kung maaari lang, nais din niyang gamutin ang mga bata nang personal, ngunit naiisip niya ang kabuuang plano para sa araw na iyon. Kung siya lang ang mangangalaga sa lahat ng bata, baka hindi niya matapos ang lahat hanggang gabi.Dahil dito, kahit na nararamdaman niyang naaawa siya, malumanay niyang sinabi sa mga bata, "Mga munting kaibigan, maaari din kayong magpagamot kay mga tito’s. Mabait din sila. Hindi ba’t okay na kayo nang suriin ko kayo kanina?"Nang marinig ang sinabi ni Avigail, nagtinginan ang mga bata at walang gustong mag-umpisa. Nakita ito ni Avigail at hindi maiwasang makaramdam ng kaunting kalungkutan. "Pero kung maghihintay kayong lahat kay tita, baka hindi natin matapos ngayon. Gusto ko na lahat kayo ay magamot."Nagdalawang-isip pa rin ang mga bata.Habang hindi alam ni Avigail kung paano pa hihikayatin ang mga bata, tumayo a
Matapos ang ilang pagbabago, ang apat ay nagkaroon ng mga batang naghihintay sa kanilang paligid.Napaluwag ang pakiramdam ni Avigail at bumalik siya sa kanyang trabaho.Ang compartment ay tahimik, tanging mga maliliit na tunog mula sa mga bata ang maririnig, at ang mga ito’y napakaingat, parang natatakot na mag-ingay at makagambala.Habang tumatagal, habang nagpapagamot si Avigail, mas lalo niyang naramdaman ang bigat ng kanyang pakiramdam.Sa unang bahagi, pinakinggan lamang nila ang pulso ng mga bata, tinukoy ang kanilang kondisyon, at ipinasa ang mga batang may kakaibang kalagayan para sa follow-up na pagsusuri.Ito ang unang pagkakataon ni Avigail na humarap sa mga batang itinakwil. Nakaramdam siya ng kalungkutan para sa kanila, at pagkatapos ng follow-up na pagsusuri, mas lalo siyang nalungkot.Ang ilan sa mga bata ay may magaan na sintomas na kayang gamutin sa pamamagitan ng acupuncture o halamang-gamot, ngunit may ilan na may malalang kondisyon, at wala silang magawa kundi ipa
Nakita ni Avigail ang mga mata ng ibang mga bata na pula, tanda ng kanilang kalungkutan. Tumahimik siya at ibinaba ang kanyang ulo upang itago ang kanyang lungkot.Narinig ni Avigail ang boses ni Ricky Hermosa sa kanyang tainga, "Marami tayong ganitong kaso. Magagawa lang natin ang ating makakaya upang matulungan sila. Ayos lang ang malungkot, pero huwag masyadong magtagal sa kalungkutan."Alam ni Avigail ang ibig sabihin nito, ngunit kapag nakita na niya ang kalagayan ng mga bata, nahirapan pa rin siyang tanggapin.Lalo pa at ang batang ito ay napakabait.Tahimik si Ricky Hermosa, walang sinabi, kundi, "May mga bata pang naghihintay."Pagkatapos ay bumalik siya sa kanyang pwesto.Huminga ng malalim si Avigail, itinago ang kanyang nararamdaman, at tiningnan ang mga batang nakaupo sa kanyang paanan.Isang-isa, itinaas ng mga bata ang kanilang mga ulo, tumitig nang sabay-sabay, ang kanilang mga mata pula at naglalaman ng takot, parang nag-aalala na baka sila na ang susunod.Nakita ni Av
“Avi, mukhang talagang gusto ka ng mga bata."Umupo si Daven sa tapat niya habang may dala-dalang plato, at sumunod si Ricky Hermosa. Pagkaupo ni Ricky Hermosa, tumango siya nang bahagya kay Avigail bilang pagbati.Ngumiti si Avigail kay Ricky Hermosa, bago bumaling kay Daven na tinutukso siya, "Siyempre, may mas marami akong karanasan sa pagpapalaki ng mga bata kaysa sayo, at para sigurado, naghanda ako ng kendi. Buti na lang at malaki ang naging epekto nito."Kung hindi dahil sa kendi, hindi magiging kasing-cooperative ng mga bata, kahit gaano pa sila ka-gusto sa kanya.Pagkatapos magsalita, biglang sumang-ayon si Ricky Hermosa, "Magandang ideya 'yan. Pwede natin itong gawing halimbawa sa mga libreng klinika mamaya."Nagulat si Avigail at ngumiti, "Nakapag-alaga na rin ako ng maraming bata, at nakapagbuo ng ilang karanasan."Hindi masyadong inisip ni Ricky Hermosa ang sinabi ni Avigail, ngunit naging maaalalahanin siya sa kung paano ito mag-isip habang tinutulungan ang mga bata, "Ma
Pagtingin ni Garry Chavez kay Avigail, may bahid ng pagdududa ang kanyang mga mata, tila hindi lubos naniniwala sa mga sinabi nito.Alam niyang masyado siyang naging halata sa pang-aasar kay Avigail kanina. Kung ibang tao ang nasa kalagayan nito, malamang hindi nito palalampasin nang ganoon na lamang. Ngunit ang dalaga sa kanyang harapan ay tila hindi man lamang dinamdam ang mga iyon.Napansin ni Avigail ang pag-aalinlangan ni Garry Chavez, kaya’t may banayad na ngiti siyang nagpaliwanag, "Matagal na rin akong nasa ganitong propesyon. Marami na akong hinarap na pagdududa, at mas malala pa ang ugali ng ibang tao kumpara sa iyo. Kaya, hindi ko iniinda kung kuwestyunin mo man ang kakayahan ko sa medisina. Ang tanging ikinagalit ko lang ay ang pagiging padalos-dalos mo sa mga bata kanina. Pero humingi ka na rin ng paumanhin, at naniniwala akong lahat ng manggagamot ng tradisyunal na medisina ay may mabuting pagkatao. Bukod pa rito, sigurado akong dumaan sa masusing pagsisiyasat ang Hermos
"Alam ko po, pero hindi pa lang ako tuluyang nakabawi kagabi." Ngumiti si Avigail sa maliit na bata upang pakalmahin ito.Tinitigan siya ni Dane nang may pag-aalinlangan sa loob ng mahabang sandali. Nang makita nitong wala namang kakaiba sa mukha ni Avigail, bahagyang tumango ang bata at yumakap sa kanya nang mahigpit.Hinaplos ni Avigail ang ulo ng bata. "Late na. Halika na, bumaba na tayo para kumain!"Masunuring tumango ang mga bata.Pagbaba nila, nakaayos na sa mesa ang almusal para sa lima. Mukhang dinala ito ni Dominic kanina.Nakaupo ang lalaki sa sofa, nakayuko, ang mga manggas ng kanyang polo ay nakarolyo, at makikita ang payat niyang braso. Ang mga daliri niya'y mabilis na naglalakad sa screen ng kanyang cellphone, tila abala sa trabaho.Nakita ni Avigail ang eksenang ito at awtomatikong hinawakan ang mga bata upang paalalahanan silang dahan-dahan lamang at huwag istorbohin si Dominic.Ngunit kahit anong ingat nila, napansin pa rin sila ng lalaki. Inangat nito ang ulo at tin
Ang bata ay nanatili sa bisig ni Avigail nang matagal bago tuluyang magising at bumangon mula sa kanyang pagkakayakap. Pagkakita sa mukha ni Avigail, bahagyang kunot ang noo ng bata at nagtanong nang may pag-aalala, "Tita, anong nangyari sa'yo? Mukhang hindi maganda ang itsura mo." Natigilan si Avigail at hinawakan ang kanyang mukha. Hindi pa siya nakatingin sa salamin mula nang magising, kaya hindi niya alam kung gaano kalungkot ang kanyang hitsura. Gayunpaman, sa dami ng nainom niya kagabi at sa gabing halos hindi siya nakatulog, hindi na nakapagtataka kung hindi siya mukhang maayos ngayon. Kinunot ng bata ang kanyang ilong, tila may inaamoy, at nagtaka, "Saan nanggagaling ang amoy ng alak?" Bumalik sa ulirat si Avigail at ngumiti sa bata para pakalmahin ito, "Wala naman, masakit lang ang ulo ni Tita. Hindi ako makatulog kagabi kaya uminom ako ng kaunting pulang alak." Narinig ito ng bata at maingat na hinipo ang kanyang noo. Alam ni Avigail na nag-aalala ang bata kaya hinay
Narinig ang ekspresyon sa mukha ni Avigail, muling nakaramdam si Dominic ng matinding sakit sa puso.Imbis na makita siya ng maliit na babae na ganito, mas gugustuhin pa niyang magising ito at tignan siya ng malayo gamit ang magagandang mata nito.Sa katunayan, ang hitsura ng maliit na babae ay nagpapaalala sa kanya ng kanilang relasyon anim na taon na ang nakalilipas.Noong panahong iyon, ang puso at mata ng maliit na babae ay puno ng pagmamahal para sa kanya.Ngunit hindi siya tumingin sa nararamdaman ng maliit na babae, kaya sa huli, iniwan siya nito na puno ng kalungkutan.Ang kasalukuyang hitsura ni Avigail ay tila nagpapakita na siya ang may kasalanan kung bakit nauwi sila sa ganitong kalagayan ngayon.Si Dominic ay napa-kunot ang noo sa kanyang sariling pangungutya, iniwas ang tingin kay Avigail, at nagsalita muli, "Uminom ka ng tubig nang mahimasmasan ka."Matapos ang mga salitang iyon, hindi na siya naghintay pa ng sagot mula kay Avigail.Gusto sanang ibaba ni Dominic ang kan
Pagkarating sa kwarto, tumingin si Dominic at napansin niyang gumulong si Sky papunta sa gilid ng malaking kama habang mahimbing na natutulog.Pagkakita sa anyo ng batang babae, nagdilim ang mukha ni Dominic.Kapag natutulog si Sky sa bahay, palagi itong maayos at halos hindi gumagalaw buong gabi.Hindi niya alam kung dahil ba ito sa pagbabago ng kapaligiran, o talagang mas kampante ang bata kapag kasama si Avigail, kaya’t marami itong nagagawang maliliit na galaw.Maingat na inilapag ni Dominic si Avigail sa kama at saka lumapit sa gilid para buhatin ang bata pabalik sa gitna ng higaan."Daddy..." bulong ni Sky habang gising pa sa kalagitnaan ng antok. Pagkakita sa ama, inakala niyang nananaginip lang siya at tinawag ito nang pabulong.Hinaplos ni Dominic ang pisngi ng bata at tinignan itong muling bumalik sa pagtulog.Nang makatulog na si Sky, tumingin si Dominic kay Avigail na nasa tabi nito at tumayo para kumuha ng tubig.Medyo tuliro si Avigail nang siya’y alalayan paakyat mula s
Napansin ni Dominic ang malalim na iniisip ni Avigail, kaya't bahagyang dumilim ang kanyang ekspresyon."Kung hindi ka pa tapos, Mr. Villafuerte, hindi naman kita iistorbohin. Iinom na lang ako ng konti. Huwag mo na akong alalahanin."Tumango si Avigail sa kanya at tumungo sa bar.Tulad ng inaasahan sa isang presidential suite, puno ang bar ng mamahaling alak, at may ilang bote ng red wine na tila matagal na ang edad.Walang masyadong alam si Avigail tungkol sa alak, pero alam niyang nakakatulong ang red wine para makatulog. Tinignan niya ang paligid at basta na lang pumili ng isang bote.Narinig ni Dominic ang tunog ng pagbukas ng bote. Lumingon siya at sinilip ang ginagawa ni Avigail, pero hindi niya nakita kung anong bote ang binuksan nito. Paalala niya gamit ang mababa niyang boses, "Malakas ang tama ng red wine, kaya konti lang ang inumin mo."Kalma lang na tumango si Avigail.Tahimik sa sala, tanging tunog ng pagbuhos ng alak ni Avigail ang naririnig.Dahil dito, hindi na makapa
Nagulat muli si Avigail.Nang banggitin ng bata ang Sleeping Beauty, hindi maiwasang maisip ni Avigail ang biglaang halik sa dula."Tita?" Tinawag siya ng bata.Nagbalik-loob si Avigail sa kanyang mga iniisip, pilit na ngumiti sa bata at sinimulang ikwento ang kwento ni Sleeping Beauty.Nakikinig ng mabuti ang bata.Nang matapos si Avigail, nakatulog na ang bata sa kanyang pagkakahiga.Maingat na itinuck-in ni Avigail ang kumot sa bata at humiga sa tabi nito.Pagod na rin siya mula sa buong araw ng pagtakbo at laro, ngunit nang ipikit niya ang mga mata, puno pa rin ng mga pag-iisip ang kanyang isipan.Kahit na nahanap na niya si Dane, natatakot pa rin siya tungkol sa pagkawala nito.Dagdag pa, nang banggitin ni Skylei ang Sleeping Beauty, muling sumagi sa isip ni Avigail ang halik sa dula.Hindi niya alam kung gaano katagal siyang nakahiga sa kama, pero hindi pa rin siya nakakatulog.Nang tumingin siya sa orasan, malapit nang maghatingabi.Nagdesisyon si Avigail na bumangon at pumunta
Pagbalik nila sa hotel, nais ni Avigail na diretsong akyatin ang dalawang maliit na bata sa itaas.Ngunit parang may nagmamasid na may halong sama ng loob na sumusunod sa kanya mula sa likod.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at lumingon, at nakita niyang malapit na sumusunod si Skylei, tatlong hakbang ang layo.Nang makita ng bata na tumingin siya, huminto si Skylei at may hitsura ng pagkabigo at inaasahan sa mukha.Sa hindi kalayuan, parang hindi nakita ni Dominic ang nangyayari at abala siya sa pagbubuhos ng inumin sa bar.Dahil dito, nilapitan ni Avigail ang maliit na bata. “Sky, gusto mo bang matulog kay tita?”Nanginginig na tumango si Skylei, at maingat na tinanong, “Pwede ba?”Nakita ni Avigail ang pag-aalangan sa mata ng bata kaya't nahulog ang kanyang puso. Tumingin siya kay Dominic na hindi kalayuan, at dahan-dahang sinabi kay Skylei, “Punta ka kay daddy, kung okay lang kay daddy, isasama kita.”Pagkarinig nito, kumislap ang mata ng maliit na bata at tumakbo agad kay Dom
“Kuya, totoo ba…?” maingat na tanong ni Dane habang tinitingnan ang maliliit na bituin sa gilid, at binago ang tawag sa bibig niya, “Totoo bang ako’y natagpuan ni Tito Dom?”Tumango si Dale, “Kanina, sobrang kabado si Mommy, gusto ka naming hanapin ni Sky, pero pinigilan kami ni Tito Dom, siya na lang ang pumunta para hanapin ka.”Nang marinig iyon, hindi maiwasan ni Dane na tumingin kay Dominic na malayo at magkahalong emosyon ang naramdaman.“Pero buti na lang natagpuan ka ni Tito Dom agad, kung hindi, baka talagang umiyak si Mommy.” naalala ni Dale ang itsura ng Mommy nila na kabado at naisip niyang magkasabay sa loob ng puso ang kasalanan.Kahit na hindi sila gusto ng kanilang Daddy, kailangan pa rin nilang magpasalamat sa ginawa ni Dominic para sa kanilang Mommy.Nang marinig ni Dane na halos umiyak si Mommy kanina, naging puno ng pasensya ang mukha ng bata at nagdalawang-isip, “Hindi mo ba naiparating ng maayos ang pasasalamat kay Tito Dom?”Hindi niya naiintindihan ang buong si
"Dane, pasensya na." Pagkatapos magbaling ng atensyon ng lahat sa kanila, humingi ng tawad si Dale sa kanyang kapatid ng may pagsisisi, "Dahil hindi ko kasi nahawakan ng maayos ang kamay mo, kaya ka naipit at nawalan ng direksyon..."Tiningnan lang ni Dane ang kanyang kapatid ng hindi alintana, "Marami kasing tao dito, hindi kasalanan ni Kuya, at hindi naman ako nawawala. Masaya akong magtugtog ng drums kanina."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Dale at nanahimik sandali, tapos ay dahan-dahang tumango at hindi nakalimutang mangako, "Pero sisiguraduhin ko na hahawakan ko ng mabuti ang kamay mo sa susunod, at hindi na ito mangyayari ulit!"Matapos iyon, mabilis na tumango si Dane at mahigpit na hinawakan ang kamay ng kanyang kapatid.Si Skylei na nasa gilid naman ay hindi nagpatalo at sumali sa saya, "Gusto ko rin! Hahawakan ko ang mga little brothers!"Habang sinasabi ito, seryosong hinawakan ng maliit na bata ang kamay ni Dane.Magkahawak ang kamay ng tatlong bata, ang kanilang m