Pagtingin ni Garry Chavez kay Avigail, may bahid ng pagdududa ang kanyang mga mata, tila hindi lubos naniniwala sa mga sinabi nito.Alam niyang masyado siyang naging halata sa pang-aasar kay Avigail kanina. Kung ibang tao ang nasa kalagayan nito, malamang hindi nito palalampasin nang ganoon na lamang. Ngunit ang dalaga sa kanyang harapan ay tila hindi man lamang dinamdam ang mga iyon.Napansin ni Avigail ang pag-aalinlangan ni Garry Chavez, kaya’t may banayad na ngiti siyang nagpaliwanag, "Matagal na rin akong nasa ganitong propesyon. Marami na akong hinarap na pagdududa, at mas malala pa ang ugali ng ibang tao kumpara sa iyo. Kaya, hindi ko iniinda kung kuwestyunin mo man ang kakayahan ko sa medisina. Ang tanging ikinagalit ko lang ay ang pagiging padalos-dalos mo sa mga bata kanina. Pero humingi ka na rin ng paumanhin, at naniniwala akong lahat ng manggagamot ng tradisyunal na medisina ay may mabuting pagkatao. Bukod pa rito, sigurado akong dumaan sa masusing pagsisiyasat ang Hermos
Matapos ang naging alitan nina Garry Chavez at Avigail, naging maayos at payapa ang pagkain nila.Pagkatapos ng tanghalian, naglakad pabalik ang mga doktor patungo sa kani-kanilang mga silid, kasunod ang mga bata na masunurin. Marami sa mga doktor ang nagkaroon ng magandang samahan sa mga paslit.Napalilibutan si Avigail ng mga tao, kaya maging sina Ricky Hermosa ay hirap makalapit. Sa wakas, nang makarating sila sa pintuan ng silid, halos maubos na ang mga kendi sa bag ni Avigail.Pagpasok sa silid, mas naging sikat pa si Garry Chavez kaysa kay Avigail dahil mayroon pa siyang natitirang mga kendi. Agad na nagtipon ang mga bata sa paligid niya, masigla at masaya, tila nakalimutan na ang di pagkakaunawaan ng umaga.Nang makita ni Avigail na napalapit na ang mga bata kay Garry Chavez, napangiti siya nang bahagya.Alam niyang ganoon talaga ang mga bata—madaling makalimot. Kahit ano pa ang nagawa mo sa kanila, basta’t taos-puso ang iyong pakikitungo, sasalubungin ka nila ng kanilang pinak
Pagkaharap ni Ricky Hermosa, iniutos niya, "Papuntahin na sila rito."Sumang-ayon ang kawani at agad umalis.Pagkatapos, lumabas si Ricky Hermosa upang alamin ang laman ng dala-dala ng Truck. Bago umalis, tinawag niya sina Avigail at Daven.Hindi nagtagal, pumasok ang Truck na nagdadala ng mga suplay, kasunod ang tatlong ambulansya.Bumaba si Manager Kian mula sa Truck at magalang na bumati sa tatlo.Bagamat unang beses pa lang makilala nina Ricky Hermosa at Daven si Manager Kian, napansin nilang kilala ito ni Avigail kaya sabay silang tumingin kay Avigail at nagbigay ng senyas na siya na ang magsalita.Naintindihan ni Avigail ang ibig sabihin nila. Magalang siyang tumango kay Manager Kia at nagtanong, "Manager Kian, ano po ito...?"Ngumiti si Manager Kian at ipinaliwanag, "Ganito po kasi. Sabi ng aming President Lee, kawawa ang mga bata sa ampunan. Nang malaman niyang may libreng klinika ang Hermosa’s Family dito, inutusan niya akong magdala ng ilang gamit para sa mga bata. Hindi nam
Pagsapit ng gabi, natapos na ang libreng klinika, at ang mga bata sa ampunan ay natulungan na. Halos lahat ng doktor ay napagod.Bagamat masakit ang likod ni Avigail, pakiramdam niya’y gumaan ang kanyang loob sa kaisipang bumuti ang kalagayan ng mga bata. Ang mga may mas seryosong sintomas ay naipadala na rin sa ospital.Halos nakalimutan na niya ang orihinal niyang layunin sa pagpunta roon. Ang tanging laman ng isip niya ay ang mga bata.Paglabas ng lahat ng doktor mula sa silid, naghihintay na sa bakuran ang mga bata kasama ang direktor. Nang lumabas sila, sabay-sabay na yumuko ang mga bata bilang pasasalamat. "Salamat po, kuya at ate!"Nagulat ang lahat ng doktor.Ito ang unang pagkakataon nilang magbigay ng libreng gamutan sa ganitong lugar, at ang makakita ng ganitong eksena ay tumama sa kanilang puso. Ang iba’y hindi napigilang mapaluha.Medyo namula rin ang mata ni Avigail. Pinisil niya ang sariling palad upang pigilin ang luha. Lumapit siya sa isang batang babae na nasa harap
Si Ricky Hermosa ay naiwan para asikasuhin ang mga natirang gawain sa orphanage, kaya nagpaalam ito kina Avigail at Daven.Magkasabay na lumabas sina Avigail at Daven mula sa orphanage.Ngumiti si Daven at nagtanong, “Kamusta ang pakiramdam mo tungkol sa libreng gamutan ngayong araw? Base sa ugali ni Young Master Ricky kanina, mukhang naabot mo ang layunin mo.”Nang marinig iyon, tila biglang naalala ni Avigail ang tunay niyang pakay sa araw na iyon.Masyado siyang nakatuon sa mga bata kaya nakalimutan niya na isa sa mga layunin niya ay makuha ang tiwala ng Hermosa’s Family. Ngunit kahit naalala niya ito, pakiramdam niya ay mas mahalaga pa rin ang mga bata.Ngunit, sa bandang huli, hindi lang niya natulungan ang mga bata, kundi nakuha rin niya ang tiwala ni Ricky Hermosa.Ang kilos at sinabi ni Ricky Hermosa kanina ang nagsabi ng lahat!Napansin ito ni Avigail, kaya’t napangiti siya sa kasiyahan. Lumingon siya kay Daven at nagpasalamat, “Sa totoo lang, ang dami kong natutunan dahil sa
Nang makauwi si Avigail, hatingabi na, ngunit gising pa ang mga bata. Pagkarinig ng mga yabag ng kanyang mga paa sa hagdan, maingat nilang binuksan ang pinto ng kanilang silid at sumilip.Nang makita ang mga bata, hindi naiwasan ni Avigail na maalala ang mga bata sa ampunan, kaya’t bigla siyang nakaramdam ng kalungkutan.Nakita siya ng mga bata at agad na tumakbo patungo sa kanya, "Mommy, anong nangyari? Hindi ba maganda ang free clinic ngayon?"Pilit na ngumiti si Avigail sa mga bata at isinama sila pabalik sa kanilang silid.Umupo ang mga bata sa magkabilang gilid ni Avigail, tinitigan siya ng matalim, "Mommy, okay lang ba ang mga bata sa ampunan?"Malungkot na tumango si Avigail, "Wala silang mga magulang, at ang iba pa nga ay iniwan ng kanilang mga magulang dahil sa sakit, ngunit napakaunawain nila."Habang nagsasalita, punong-puno ng isip ni Avigail ang mga batang nakahiga sa kanyang kama, at ang mga batang dinala sa ospital dahil sa kawalan ng magagawa.Matapos malaman ang kalag
Lumalalim na ang gabi kaya nagkipag-usap pa si Avigail sa mga bata saglit, pinatulog sila, at bumalik sa kanyang kuwarto.Pagod na-pagod si Avigail, hindi lang pisikal kundi pati na rin emosyonal. Kaya't nag-ayos lang siya ng kaunti at agad natulog sa kama.Kinabukasan, agad siyang pumunta sa research institute.Nang makita siya ng mga staff sa research institute, agad nilang nilapitan si Avigail na may mga tanong."Doctor Suarez, kamusta ang libreng clinic kahapon?""Totoo bang magaling talaga ang mga doktor ng Hermosa’s Family gaya ng mga naririnig natin?""..."Sunod-sunod na tanong ang narinig ni Avigail.Ngumiti siya at sinagot ang lahat, "Hindi naman ganoon ka-misteryoso ang libreng clinic. Parang sa ibang hospital lang din. Tungkol naman sa galing ng mga doktor ng Hermosa’s Family, wala akong karapatan magkomento. Pero kung nakarating sila sa kinalalagyan nila ngayon, ibig sabihin, magaling sila."Kahapon, ang tanging inisip ng lahat ay ang mga batang tinulungan, kaya't hindi n
Pagkatapos ng tanghalian, diretso nang nagtungo si Avigail sa bahay ng Pamilya Lee.Nais niyang personal na pasalamatan si Mr. Lee dahil sa pagkakataong makilahok sa libreng gamutan. Bukod dito, kailangan din niyang magpasalamat sa tulong na ipinadala kahapon ng Pamilya Lee sa ampunan, at alamin kung ano ang dahilan nito.Habang papunta siya sa bahay ng Pamilya Lee, tumawag muna si Avigail kay Martin.Pagdating niya sa bahay ng Pamilya Lee, naghihintay na si Martin sa sala.Nang makita siya ni Martin, agad itong tumayo at ngumiti, "Doctora Avigail, naparito ka ba para makita ang Lolo? Nasa itaas pa siya at nagpapahinga. Tawagin ko na ba siya para sa’yo?"Ngumiti si Avigail at umiling, "Mamaya na lang. Sakto rin, may gusto akong sabihin sa’yo."Napakunot-noo si Martin, "Ano naman iyon?"Naupo silang dalawa sa sofa, at ngumiti si Avigail. "Kahapon ng hapon, habang nasa operation kami, may dumating na maraming tulong na sinasabing galing sa’yo. Gusto kong magpasalamat sa ngalan ng mga ba
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H