Nang mapansin niyang oras na para umuwi ang mga bata sa kindergarten, dahan-dahang binitawan ni Dominic ang iniisip at nagmaneho papunta sa paaralan.Ayon sa nakasanayan ni Sky, malamang na makita niya ang babae sa kindergarten.Pagdating niya, napansin niyang hindi naman siya late, ngunit nauna nang dumating ang babae, at wala na ang dalawang bata.Sanay si Sky na hinihintay ang kanyang daddy kasama ang dalawa niyang kapatid. Ngayon, mag-isa siyang naiwan, mahigpit na hawak ang kamay ng teacher habang mukhang nahihiya."Mr. President, nandito na po kayo," sabi ng teacher na makita siya.Nang makita si Dominic, palihim na napabuntong-hininga ang teacher sa ginhawa.Tumango si Dominic at kinuha si Skylei mula sa kanya.Pagkakaupo sa kotse, nanatiling tahimik at malungkot si Sky.Kumunot ang noo ni Dominic at hindi mapigilang magtanong."Bakit mag-isa ka lang ngayon? Nasan ang kambal? Maaga ba silang sinundo?"Alam ng maliit na bata kung ano ang tinutukoy ng daddy niya. Yumuko siya, at
Nang marinig ang sinabi ng kanyang ina, mapait na ngumiti si Dominic."Kung wala akong balak gawin iyon, paano mo balak ipaubaya Lera ang sitwasyon?" Sa narinig, isang bakas ng pagkagulat ang lumitaw sa mga mata ni Luisa, na agad ding napalitan ng galit. "Ano ang sinasabi mo? Si Lera ay naghintay sa iyo ng maraming taon at nagbigay ng napakaraming sakripisyo para sa iyo? At ngayon sinasabi mo sa akin ngayon na wala kang plano? Ang kasunduan ng kasal sa pagitan ng ating dalawang pamilya ay matagal nang umiikot sa lipunan. Naisip mo ba kung ano ang sasabihin ng mga tao kapag ito ay kanselado?" Malamig na tinugon ni Dominic. "Bakit sa tingin mo hindi ko pinansin ang usaping ito sa loob ng anim na taon? Paulit-ulit ko nang sinabi sa iyo na huwag kang makialam, ako na ang bahala rito!" Ang ibig sabihin nito ay wala talaga siyang intensyon na tuparin ang kasunduan sa kasal kay Lera Gale. Nang marinig ang sinabi, nagbago ang ekspresyon ni Luisa. Narinig na niya mula sa pamilya Ferrer
Pagkatapos umupo ng ilang sandali sa sala, inutusan ni Dominic si Manang na tawagin si Skylei para bumaba at kumain ng hapunan. Si Sky naman ay tahimik na nananatili sa kanyang kwarto, ay iniisip pa rin ang sinabi ng kanyang lola kanina. Iniimagine niya ang eksena kung saan magiging mommy niya ang magandang tita, at tuwang-tuwa siyang iniisip ito. Habang kumakain, hindi niya napigilang magtanong. “Daddy, ikakasal ka ba kay Tita Pretty?” Pagkatapos niyang magsalita, tinitigan niya ang kanyang daddy na puno ng pag-asa. Simula nang bumalik ang bata, bagama’t madalas siyang magsalita ng maiikli at ilang salita lamang, ito ang unang pagkakataon na nagsalita siya ng ganito kahaba nang tuluy-tuloy. Napatigil si Dominic saglit, tapos napansin ang tanong ng bata. Sa pag-iisip ng ugali ng bata kay Avigail, may naramdaman siyang kakaiba. “Gusto mo talaga siya?” Tumango si Sky na parang napaka-natural lamang. Gustong-gusto niya ang magandang Tita.Nakikita ang tuwang-tuwang mukha ng bata
Sa kabilang dako, si Avigail Suarez ay kasama ang mga bata pauwi sa bahay at nag-aalinlangan kung iimbitahin ba niya si Jake na pumasok muna sandali.Nakita ni Jake ang kanyang pag-aalinlangan at ngumiti nang maginoo. "Gabi na rin, uuwi na ako. Magkita tayo bukas." Nakangiting paalam ni Jake.Bahagyang nakaramdam ng ginhawa si Avigail at hindi na siya pinigilan. Ngumiti siya at nagpaalam.Habang pinapanood ang paglayo ng kotse ni Jake, dinala ni Avigail ang dalawang bata papasok ng bahay.Nakahanda na ang hapunan na niluto ni Tita Kaye, at inilagay lamang niya ang pagkain sa mesa nang makita silang dumating.Tinatrato ni Avigail si Tita Kaye bilang miyembro ng pamilya kaya sabay silang kumain sa iisang lamesa. Habang kumakain, ngumiti si Tita Kaye at napatanong."Miss, nakita mo na ba ang balita kanina? Tungkol sa inyo ni Mr. President Villafuerte.”Hindi sinasadyang nakita ni Tita Kaye ang balita kaninang hapon. Nalaman niyang nagkamali ang media sa pag-aakalang si Avigail ang fian
Matapos makausap ni Luisa si Dominic, agad siyang umuwi at kinontak ang pamilya Ferrer. Dahil sa balita, ayaw ni Lera Gale pumunta sa opisina upang marinig ang usapan ng mga empleyado tungkol sa kung gaano ka-bagay si Dominic sa babaeng nasa larawan, kaya nanatili siya sa bahay nitong nakaraang dalawang araw. Habang tumatawag si Luisa, nakaupo si Lera sa tabi ng kaniyang ina na tumawag ito. "Nasabi ko na kay Dominic, huwag kang mag-alala, Lera. Hindi na mauulit ang ganitong pangyayari. Hintayin mo na lang ang araw ng engagement!" Malumanay na sabi ni Luisa sa kabilang linya. Tinignan ni Alliana ang kaniyang anak na si Lera at sinenyasan itong magsalita sa tawag ni Luisa sa kabilang linya. Inayos ni Lera ang kanyang sarili at mahinahong nagpasalamat."Salamat po, Tita." Nang marinig ang kanyang boses, natigilan si Luisa. Naalala niya ang sinabi ni Dominic na wala itong balak tuparin ang engagement kay Weining. Labis siyang naawa sa dalaga. "Lera, pasensya ka na sa nangyari niton
Bagaman nagmaneho siya ng mabilis hangga't kaya ngunit late pa din siyang nakarating. Si Lera ay naghihintay na sa kanyang upuan nang dumating si Avigail Suarez sa cafe.“Talaga namang abala ka sa buhay ko Ms. Suarez.. Kailangang maghintay ng matagal para sa isang appointment," agad na sinabi ni Lera Gale nang magtagpo sila.Umuupo si Avigail sa tapat niya at buong puso niyang humingi ng paumanhin."Pasensya na, talagang abala ako kaninang umaga. Mahirap siguro para sa iyo na maghintay ng matagal."Pagkasabi nito, napansin ni Avigail na parang gusto na namang pagtawanan siya ni Lera Gale. Wala siyang balak mag-aksaya ng oras sa kanya kaya't diretso siyang nagsalita. "Nakikita naman siguro ni Miss Ferrer na talagang abala ako. Kung may nais kayong sabihin, mas mabuti pang sabihin niyo na lang direkta. Kailangan ko pang bumalik sa trabaho para sa iba pang gawain na naiwanan ko doon."Nang marinig ito, si Lera ay nauntog sa kanyang mga salita. Hindi nakatulong at naging malamig ang kany
Lumabas siya mula sa coffee shop nang mas maaga kaysa sa inaasahan niya.Pagpasok ng kotse, hawak ni Avigail ang manibela at hindi agad pinaandar ang sasakyan. Talaga namang siya ay nalilito.Pagkatapos manirahan sa ibang bansa ng anim na taon, akala niya hindi na siya maapektuhan pa sa mga nangyari noon.Ngunit hindi niya inisip na apektado pa rin siya nang banggitin ito ni Lera Gale.Nang ikasal siya kay Dominic anim na taon na ang nakararaan, hindi niya alam ang tungkol kay Lera Gale. Kung alam lang niya...Naalala ni Avigail ang kanyang pagkahulog kay Dominic noon, pilit siyang ngumiti at natawa sa kaniyang sarili, isipin na muli siyang ikakasal sa walanghiyang president na iyon.Ngunit gaano siya kasaya nang ikasal kaya Dominic ganoon din siya nahihiya nang umalis siya.Sino ang mag-aakala na pagkatapos ng mahabang kasal, ang tanging pagkakataon na nagkaroon sila ng intimacy ay nang pilitin niya ito sa pamamagitan ng droga?Bukod pa rito, siya ay umalis nang magulo kinabukasan.P
Pagdating sa kindergarten, napansin ng kambal ang kaniyang mood.“Mommy, masama ba ang pakiramdam mo?"Sa daan pauwi, ang dalawang bata ay nag-aalala at tinitingnan siya.Nagulat si Avigail ng kaunti.Inisip niya na naitago niya ito ng maayos sa harap ng mga bata, pero hindi niya inaasahan na makikita ito ng mga bata."May masama po bang nangyari?" Tiningnan niya ang dalawang bata sa rearview mirror at tinanong, na parang walang nangyari.Si Dale naman ay nagkunot ng noo, ang mukha niyang puno ng kalituhan. "Kanina po, hindi mo pinansin si little Sky, may nagawa po bang masama si Tito Dominic sa inyo?"Nang marinig ang pangalan ni Dominic mula sa bibig ng bata, naging kumplikado ang emosyon ni Avigail.Hindi niya alam kung gaano kalapit na ang naging relasyon niya kay Dominic nitong mga nakaraang araw na naging sanhi ng ganitong kalituhan ng bata.Sumunod si Dane. "Si little Sky po, malapit na pong umiyak kanina."Nang marinig ito, hindi nakaiwas si Avigail sa pagkabahala at naramda
Dahil siya ay tao ni Lee, at dahil ipinagkatiwala ni Martin ang trabahong ito sa kanya, ibig sabihin ay siya rin ay isa sa mga tauhan nito. Kaya’t hindi magiging mahirap kay Avigail na makipag-ayos sa kanya. Ang sinabi niya kanina ay isang paalala lamang na hindi basta-basta ang kanilang research institute at hinihikayat siyang mag-ingat sa mga susunod na pagkakataon.Napansin ni Manager Kian ito at napag-isipang magaan ang kanyang pakiramdam. Agad nitong hinawakan ang kamay ni Avigail at tumango nang paulit-ulit, "Oo, oo! Walang problema!"Ngumiti si Avigail nang magalang, "Kung ganoon, sana'y magpatuloy ang magandang samahan natin."Nagpunas ng pawis si Manager Kian mula sa noo at mabilis na tumango.Samantala, natapos na ni Jake ang pagbilang ng mga halamang gamot. Pinakuha na ang mga kahon upang mailipat sa loob ng research institute at nilapitan ang dalawa.Si Manager Kian, na sanay na sa ganitong mga gawain, ay agad na inabot ang listahan kay Jake nang makita siyang lumapit.Tum
Pagdating ni Avigail sa pintuan ng institusyon, nakita niyang binibilang ni Jake ang mga gamot na dumating. Kasama niya ang isang medyo matabang lalaking nakasuot ng suit. Hindi malinaw kung anong pinag-uusapan ng dalawa.Ang lalaki sa suit ay mukhang magiliw, pero may makikita sa ekspresyon ni Jake na tila hindi interesado. Karaniwan ay magaan at mahinahon ang pakikitungo ni Jake sa iba, kaya't bihira siyang makita na ganito ang itsura. Nilapitan ni Avigail si Jake, puno ng kalituhan."Doktor Jake, hindi ko po talaga sinasadya. Nang tawagan niyo ako kahapon, abala po ako sa isang pulong. Akala ko..."Nasa kalagitnaan ng pangungusap ang lalaki nang mapansin niyang tinitingnan siya ni Jake. Matapos itong makita, mabilis na ininterrupt ni Jake ang lalaki at malupit na ipinakilala si Avigail. "Siya ang namumuno sa aming institusyon, si Avigail. Doktor Avi, kung may mga bagay kayong nais pag-usapan, siya ang dapat kausapin."Nagulat ang lalaki at mabilis na tumingin kay Avigail, ang mukha
Nakita ni Avigail na malungkot ang mga bata, kaya't matagal siyang hindi nakapagsalita.Pero, mabuti na lang, alam din ng mga bata na hindi rin kayang iwan ni Mommy ang kanilang maliit na kapatid. Saglit lang silang malungkot, at pagkatapos ay tahimik na kumain ng kanilang pagkain.Pagkatapos ng hapunan, ramdam na ni Avigail ang pagod, at hindi na rin naisip ng mga bata na maglaro. Kaya't nagpunta na sila sa taas para magpahinga.Hinintay ni Avigail na makatulog ang mga bata, dahan-dahang hinaplos ang kanilang mga pisngi at mahinang sinabi, "Pasensya na kayo, mga anak."Dahil sa kanya, kailangan sumunod ng mga bata sa kanya sa murang edad.Dapat ay mayroon silang mas maginhawang buhay. Kung sinabi lang niya kay Dominic ang buhay ng mga bata, magiging mga batang may gintong kutsara sila, at magkakaroon ng lahat ng bagay.Ngunit sa selfish na dahilan, pinili niyang manatili sila sa kanyang tabi.Kahit na nagsikap siya sa mga nakaraang taon upang magbigay ng kabayaran sa kanila, sa kanya
Pagdating ng gabi, nang umuwi si Avigail, naroon na si Tita Kaye at sinundo na ang dalawang maliit na bata, at inihanda na ang hapunan.Nang makita si Avigail na pumasok, agad na nilapitan ng dalawang bata at nag-alala, "Mommy, are you okay? Mahirap bas a trabaho?”Habang nagsasalita, tinitigan ng dalawang bata si Avigail at napansin nilang mukhang pagod ang mukha ng kanilang mommy ngayong araw. Dahil dito, nagtinginan sila at nag-alalang nag-isip, alam nilang tiyak na mabigat ang trabaho ni Mommy ngayon.Si Avigail, na buong araw ay nagtakbo para makakuha ng mga medisina at pagod na, ay tumingin sa mga batang nag-aalala. Pinilit niyang ngumiti at niyapos ang kanilang mga ulo, "Salamat sa pag-aalala, mga anak."Pagkasabi nito, agad na tumakbo ang dalawang bata patungo sa kanya, kinuha ang mga slippers at inabot ito sa kanyang mga paa.Si Avigail ay ngumiti ng may kasiyahan.Matapos niyang hubarin ang kanyang coat, agad na tumakbo ang dalawang bata upang matulungan siyang isabit ito.A
Narinig ni May ang sagot ni Lera Gale at naguluhan siya.Puwede bang... may iba pa siyang plano?Sa pag-iisip na ito, nagtanong si May nang maingat, "Ate Lera, ibig mong sabihin, may ibang paraan pa bang pwedeng gawin laban kay Avigail?"Hindi na nakapagtimpi si Lera Gale. Iniisip niya na kahit may plano man, hindi na niya ito sasabihin kay May. Wala itong magandang idudulot, baka lalo pa magka-problema. Pero naisip din niyang magiging kapaki-pakinabang pa rin siya kay May sa hinaharap, kaya nagpakita siya ng pagpapalakas-loob."Don't worry, hindi ko hahayaan na manalo siya. Kung hindi siya dumating, hindi sana ikaw matutulungan ni Grandpa at ni Martin. Kahit para lang mapatanggal ang init ng ulo mo, hindi ko siya pababayaan!"Isang iglap, pinapawalan ni Lera Gale ang sisi kay Avigail sa nangyaring parusa kay May.Sumang-ayon si May at nagngalit, "Si Avigail! Simula nung makilala ko siya, palaging kinakalabit ako ng lolo ko at ng kuya ko. Ako pa nga ang pamilya nila, pero mas pinapabor
Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto ng kwarto. Pumasok si May mula sa labas na may malungkot na mukha.“Ano'ng nangyari? Sino ang nanakit sa'yo?” tanong ni Lera Gale nang makita ang malungkot na hitsura ni May.Umupo si May sa tabi ng kama at walang gana na nagsimula magbalat ng mansanas. Inis na sinabi, “Si kuya at si lolo!”Nakita ni Lera Gale ang hindi makapaniwala na mukha ni May, kaya't kinuha niya ang mansanas at ang pambalat mula sa kanya. Hinanap niya ang dahilan, “Anong ginawa nila sa’yo?”“Alam nila na pinakiusapan ko si Manager Kian na huwag magbigay ng mga gamot kay Avigail!” Inis na sabi ni May habang tinitingnan si Lera Gale.Sa totoo lang, ang ideya ng pagpapahinto ng supply ng mga gamot kay Avigail ay galing kay Lera Gale. Kung hindi siya pinaalalahanan ni Lera Gale, hindi sana niya naisip na ang plano ni Luisa ay naglalayon laban kay Avigail. Nagkataon lang na hindi nila gusto si Avigail, kaya’t nagbigay ng suhestiyon si Lera Gale na sundan na lang ang galaw ng pamil
Sa kabilang banda, akala ni May na gumawa siya ng isang magandang bagay, ngunit pinuna siya ng kanyang kapatid at lolo, at pinagbawalan pa siyang makialam sa mga gawain ng pamilya Lee. Lalo siyang nainis habang iniisip ito.Habang nakita niyang umakyat si Mr. Lee at si Martin sa itaas, si May ay umupo sa sala ng matagal, paminsang pinapagalitan ang mga katulong.Ngunit hindi siya nakaramdam ng ginhawa, kaya tinawagan na niya si Lera Gale."Ate Lera, nasaan ka ngayon?"Si Lera Gale ay nakahiga sa ospital, at si Luisa ay nakaupo sa tabi niya. Nang matanggap ang tawag, lihim niyang binaba ang volume ng kanyang telepono. "Nasa ospital, anong nangyari?""Hindi ka pa ba nakakalabas?" nag-aalala si May.Alam din niya na nasugatan si Lera Gale at dinala sa ospital dahil sa pagliligtas kay Luisa. Madalas na siyang pumunta sa ospital nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya inasahan na magiging malubha ang pagkakasugat nito.Pagkarinig nito, sinadyang tumingin si Lera Gale kay Luisa sa tabi
Pabalik sa itaas, napa-ubo si Mr. Lee, "Dapat mong bantayan si May sa mga susunod na araw. Masyado siyang padalus-dalos at natatakot akong magkamali siya ulit."Mabilis na tumango si Lee Martin, "Huwag po kayong mag-alala.""At saka, huwag mong isiping seryoso ang sinabi ni MAy. Ipapagpatuloy natin ang pag-supply ng mga gamot kay Dr. Avi. Kung may mga problema sa Villafuerte's, ako na ang bahala," wika ng matandang lalaki ng may kabigatan. "Ang Lee's ay laging tapat sa mga salita natin. Hindi namin pwedeng isakripisyo ang ating prinsipyo."Tumango si LMartin, "Tatawagan ko si Dr. Avi at ipapaliwanag ang sitwasyon."Tumango ang matandang lalaki at nagpatuloy, "Lumabas ka na, medyo pagod na rin ako. Gusto ko ng magpahinga."Dahil sa insidenteng pinagmulan ni May, labis na galit ang matandang lalaki ng araw na iyon. Nang maresolba ang isyu, nakaramdam siya ng pagkapagod sa katawan.Nag-antay si Martin na makapasok sa kwarto ang matandang lalaki bago siya tumayo at lumabas ng silid. Tinaw
Nararamdaman ni May na pilit siyang umiwas, ngunit patuloy niyang pinagtatanggol ang sarili, "Ano ang masama sa sinabi ko? Ang pamilya Lee ay itinataguyod na ng isang daang taon. Kung malalagay tayo sa panganib dahil sa pagtutol natin sa pamilya Villafuerte, magiging kalapastangan tayo sa pangalan ng pamilya Lee!"Nang marinig ito, ramdam ni Martin ang sakit sa ulo at nagngingitngit ang mga ngipin, "Alam mo ba kung anong batayan para magtagal ang pamilya Lee ng isang daang taon?"Tahimik na ibinaba ni May ang kanyang ulo at hindi nagsalita."Ang lahat ay tungkol sa reputasyon!" galit na sabi ni Martin habang tinitingnan siya ng may pagka-frustration, "Kung isusuko natin ang mga prinsipyo natin dahil sa kaunting personal na pagkakaibigan, anong karapatan ng Lee na manatili sa larangan ng medisina?!"Unti-unting kumupas ang kayabangan ni May at maingat niyang tiningnan ang matandang lalaki sa sofa. Bumisita siya sa tabi ng mga ito at nagpatuloy, "Kuya, ginagawa ko ito para sa kabutihan