Lumabas siya mula sa coffee shop nang mas maaga kaysa sa inaasahan niya.Pagpasok ng kotse, hawak ni Avigail ang manibela at hindi agad pinaandar ang sasakyan. Talaga namang siya ay nalilito.Pagkatapos manirahan sa ibang bansa ng anim na taon, akala niya hindi na siya maapektuhan pa sa mga nangyari noon.Ngunit hindi niya inisip na apektado pa rin siya nang banggitin ito ni Lera Gale.Nang ikasal siya kay Dominic anim na taon na ang nakararaan, hindi niya alam ang tungkol kay Lera Gale. Kung alam lang niya...Naalala ni Avigail ang kanyang pagkahulog kay Dominic noon, pilit siyang ngumiti at natawa sa kaniyang sarili, isipin na muli siyang ikakasal sa walanghiyang president na iyon.Ngunit gaano siya kasaya nang ikasal kaya Dominic ganoon din siya nahihiya nang umalis siya.Sino ang mag-aakala na pagkatapos ng mahabang kasal, ang tanging pagkakataon na nagkaroon sila ng intimacy ay nang pilitin niya ito sa pamamagitan ng droga?Bukod pa rito, siya ay umalis nang magulo kinabukasan.P
Pagdating sa kindergarten, napansin ng kambal ang kaniyang mood.“Mommy, masama ba ang pakiramdam mo?"Sa daan pauwi, ang dalawang bata ay nag-aalala at tinitingnan siya.Nagulat si Avigail ng kaunti.Inisip niya na naitago niya ito ng maayos sa harap ng mga bata, pero hindi niya inaasahan na makikita ito ng mga bata."May masama po bang nangyari?" Tiningnan niya ang dalawang bata sa rearview mirror at tinanong, na parang walang nangyari.Si Dale naman ay nagkunot ng noo, ang mukha niyang puno ng kalituhan. "Kanina po, hindi mo pinansin si little Sky, may nagawa po bang masama si Tito Dominic sa inyo?"Nang marinig ang pangalan ni Dominic mula sa bibig ng bata, naging kumplikado ang emosyon ni Avigail.Hindi niya alam kung gaano kalapit na ang naging relasyon niya kay Dominic nitong mga nakaraang araw na naging sanhi ng ganitong kalituhan ng bata.Sumunod si Dane. "Si little Sky po, malapit na pong umiyak kanina."Nang marinig ito, hindi nakaiwas si Avigail sa pagkabahala at naramda
"Ililibre kita ngayong gabi, mag-inom tayo nang maayos!" sigaw ni Angel sa kanyang tainga.Habang sinasabi ito, nagbukas siya ng bote ng foreign wine na nagkakahalaga ng ilang libong peso at nagbuhos ng isang baso para kay Avigail. "Maraming gwapo sa mundo, huwag tayong umasa sa isang puno!"Kinuha ni Avigail ang baso, nag-toast sa kanya, at ininom ang laman.Nakita ni Angel ang kanyang pagpapakawala at tumaas ang labi ng may kasiyahan.Noong sila ay nasa kolehiyo, ilang beses nang uminom si Avigail kasama siya. Alam ni Angel na may magandang mukha si Avigail, ngunit huwag ding maliitin ang lakas nito sa alak.Ngayong gabi, upang mapatanggal ang lungkot ng kanyang bestfriend, handa siyang magsakripisyo ng buhay para makasama siya sa kasiyahan.Matapos ang ilang inumin, dahan-dahang nakapagpahinga si Avigail at iniwan ang lahat ng alalahanin ng araw.Hindi lang basta inumin ang nais ni Angel. Inilapag niya ang baso ng alak at kinuha ang kamay ni Avigail. "Tara, magsayaw tayo!"At hin
Nagkunot ang noo ni Avigail at halos tatanggihan na sana, ngunit si Angel ay sumingit mula sa dance floor, umupo sa tabi niya ng walang pakialam, at tiningnan ang lalaki mula ulo hanggang paa.Mukhang elegante at pino siya, at sa ilalim ng dim na ilaw ng bar, makikita na maayos ang mga tampok ng kanyang mukha. Hindi siya matipuno, ngunit hindi rin siya payat. Ang kabuuang halaga ng kanyang mga damit ay nasa 100,000.Malapit na itong makakuha ng walo.Pagkatapos ng pagsusuri, hindi binigyan ni Angel si Avigail ng pagkakataon na tumanggi at agad na sumagot."Sige, may mga kaibigan ka ba? Tawagin mo sila para maki-join sa atin!"Ang parehongg lalaki ay katabi nila. Nang tumayo silang dalawa para magsayaw, napansin sila ng lalaki at alam niyang magkasama sila. Nang makita niyang pumayag si Angel, hindi siya nag-atubiling tumalikod at tinawag ang ilang mga kasama. Lahat sila ay guwapo at maayos ang kasuotan. Nang dumating sila, bitbit din nila ang magandang alak mula sa kanilang mesa.Alam
Sa parehong oras, sa VIP room sa itaas, nakatambad si Dominic na walang ekspresyon habang pinapanood ang ilang mga kalalakihang may edad na may malalaking tiyan na nag-i-toast sa isa't isa.Nang kunin niya si Sky kaninang hapon, ang bata ay tila malungkot. Pagbalik nila sa bahay, nagalit ito sa kanya.Kahit paano, medyo nahulaan ni Dominic ang dahilan. Walang iba kundi ang hindi niya makita ang babae, o kaya'y ang malamig na pakikitungo ng babaeng si Avigail kay Skylei.Sa huli, ang problema ay nasa kanya pa rin.Dahil sa kanya, kinailangan ng babae na magtakda ng distansya sa batang si Skylei.Dahil dito, naging masama ang pakiramdam ni Dominic buong gabi.Ngayon, habang nakikita niyang ang mga kalalakihan ay matagal na pinag-uusapan ngunit hindi pa rin nakakaisip ng tamang plano sa kooperasyon, lalong naiinis siya."Mag-usap lang kayo, lalabas lang ako para maginhawaan." Tumayo si Dominic nang malamig.Nakita ng mga kalalakihan na hindi nila magawa na magsalita, kaya't tiningnan nil
Narinig ang tinig na iyon, ilang tao ang nagulat.Bahagyang napatigil si Avigail.Kilalang-kilala niya ang boses ng lalaki. Sa simpleng pandinig pa lang sa tinig nito, alam niyang malamig ang ekspresyon ng lalaki sa mga sandaling iyon.At dahil sa mga nangyari kamakailan, hindi niya alam kung paano haharapin ang taong nasa likod niya.Si Dominic ay nakarating na sa kanilang harapan.Nakita ni Ryan ang dumating at napansin ang titig ni Dominic kay Avigail. Nagbago ang ekspresyon nito, "Mr. Villafuerte, anong ibig sabihin nito...?"Hindi niya alam na may ibang babae pa pala bukod kay Lera na malapit kay Dominic.Ngunit ngayon, ang pagtingin ni Dominic sa babae ay muling nagdulot ng pagdududa kay Ryan. Naalala ni Dominic ang eksenang nagtagpo ang kanilang mga baso ni Avigail kanina, at ang kanyang mga mata ay puno ng lamig habang tumingin siya kay Ryan."Dapat mas maging mapili ka Mr. Ryan sa mga ginugolan mo ng oras at pumili ka ng magaganda. Ang mga may anak, hindi na dapat hinahaplos
Nang makarating sa pintuan ng condo, inalalayan ni Avigail si Angel palabas ng sasakyan. Aalis na sana siya sa harap ng lalaki nang magsalita ito. "Anong ginagawa ng isang inang kagaya mo sa lugar na iyon? hindi ba nakakahiya?"Sa rearview mirror, ang mukha ng lalaki ay medyo malamig.Tumigil si Avigail. "Ang sinasabi mo ba sa akin ngayon Mr. Villafuerte ay dapat ding sabihin sa iyo. Akala ko ang bar ay isang kahiya-hiyang lugar, hindi ba't nandun ka rin?" sagot ni Dominic"Nandun ako para mag-usap ng trabaho, hindi katulad mo Ms. Suarez na nagpapakasaya, kasama ang maraming lalaki."Masama ang pahiwatig ng sinabi nito at hindi naiwasan ni Avigail na mainis, naiisip ang mga sinabi ng lalaki kanina sa bar."May dalawa ka ng anak hindi ba? Kaya naman pinapayuhan kita Ms. Avigail Suarez na mag-ingat. Kung hindi mo alintana ang iyong reputasyon, isipin mo na lang ang mga anak mo. Kung nalaman nilang ang kanilang ina ay pumapasok at lumalabas sa mga ganung okasyon at nakikipag-usap sa m
Dahil sa hindi pagkakaintindihan nila ni Dominic, lalong naging hindi sigurado si Avigail kung paano haharapin si Skylei.Tuwing binabanggit nina Dale at Dane ang maliit na bata, sinusubukan nilang iwasan ang mga paksang may kinalaman sa kanya.Pagkalipas ng ilang beses, sensitibo nang napansin ng dalawang bata na iba ang trato ng kanilang ina kay Skylei. Sa paaralan, kahit hindi nila iniiwasan si Skylei, naging mas malamig ang kanilang pag-uugali sa kanya.Kakaumpisa pa lang matutong magsalita ni Skylei, at kaunti pa lang ang nasasabi niya. Minsan lang siya magsalita kapag may interes siya sa isang paksa. Ngayon, hindi na siya iniintindi ng dalawang bata, at matapos hindi makita ang kanyang tita ng ilang araw, bumalik si Skyle sa kanyang unang kalagayan—ang pagiging tahimik.Tanging si Dominic lamang ang nakakapansin ng mga pagbabagong ito sa maliit na bata. Ilang araw na ang nakalipas, nang buhatin niya ang maliit na bata mula sa paaralan, paminsang maririnig pa niyang nagsasalita
Dahil siya ay tao ni Lee, at dahil ipinagkatiwala ni Martin ang trabahong ito sa kanya, ibig sabihin ay siya rin ay isa sa mga tauhan nito. Kaya’t hindi magiging mahirap kay Avigail na makipag-ayos sa kanya. Ang sinabi niya kanina ay isang paalala lamang na hindi basta-basta ang kanilang research institute at hinihikayat siyang mag-ingat sa mga susunod na pagkakataon.Napansin ni Manager Kian ito at napag-isipang magaan ang kanyang pakiramdam. Agad nitong hinawakan ang kamay ni Avigail at tumango nang paulit-ulit, "Oo, oo! Walang problema!"Ngumiti si Avigail nang magalang, "Kung ganoon, sana'y magpatuloy ang magandang samahan natin."Nagpunas ng pawis si Manager Kian mula sa noo at mabilis na tumango.Samantala, natapos na ni Jake ang pagbilang ng mga halamang gamot. Pinakuha na ang mga kahon upang mailipat sa loob ng research institute at nilapitan ang dalawa.Si Manager Kian, na sanay na sa ganitong mga gawain, ay agad na inabot ang listahan kay Jake nang makita siyang lumapit.Tum
Pagdating ni Avigail sa pintuan ng institusyon, nakita niyang binibilang ni Jake ang mga gamot na dumating. Kasama niya ang isang medyo matabang lalaking nakasuot ng suit. Hindi malinaw kung anong pinag-uusapan ng dalawa.Ang lalaki sa suit ay mukhang magiliw, pero may makikita sa ekspresyon ni Jake na tila hindi interesado. Karaniwan ay magaan at mahinahon ang pakikitungo ni Jake sa iba, kaya't bihira siyang makita na ganito ang itsura. Nilapitan ni Avigail si Jake, puno ng kalituhan."Doktor Jake, hindi ko po talaga sinasadya. Nang tawagan niyo ako kahapon, abala po ako sa isang pulong. Akala ko..."Nasa kalagitnaan ng pangungusap ang lalaki nang mapansin niyang tinitingnan siya ni Jake. Matapos itong makita, mabilis na ininterrupt ni Jake ang lalaki at malupit na ipinakilala si Avigail. "Siya ang namumuno sa aming institusyon, si Avigail. Doktor Avi, kung may mga bagay kayong nais pag-usapan, siya ang dapat kausapin."Nagulat ang lalaki at mabilis na tumingin kay Avigail, ang mukha
Nakita ni Avigail na malungkot ang mga bata, kaya't matagal siyang hindi nakapagsalita.Pero, mabuti na lang, alam din ng mga bata na hindi rin kayang iwan ni Mommy ang kanilang maliit na kapatid. Saglit lang silang malungkot, at pagkatapos ay tahimik na kumain ng kanilang pagkain.Pagkatapos ng hapunan, ramdam na ni Avigail ang pagod, at hindi na rin naisip ng mga bata na maglaro. Kaya't nagpunta na sila sa taas para magpahinga.Hinintay ni Avigail na makatulog ang mga bata, dahan-dahang hinaplos ang kanilang mga pisngi at mahinang sinabi, "Pasensya na kayo, mga anak."Dahil sa kanya, kailangan sumunod ng mga bata sa kanya sa murang edad.Dapat ay mayroon silang mas maginhawang buhay. Kung sinabi lang niya kay Dominic ang buhay ng mga bata, magiging mga batang may gintong kutsara sila, at magkakaroon ng lahat ng bagay.Ngunit sa selfish na dahilan, pinili niyang manatili sila sa kanyang tabi.Kahit na nagsikap siya sa mga nakaraang taon upang magbigay ng kabayaran sa kanila, sa kanya
Pagdating ng gabi, nang umuwi si Avigail, naroon na si Tita Kaye at sinundo na ang dalawang maliit na bata, at inihanda na ang hapunan.Nang makita si Avigail na pumasok, agad na nilapitan ng dalawang bata at nag-alala, "Mommy, are you okay? Mahirap bas a trabaho?”Habang nagsasalita, tinitigan ng dalawang bata si Avigail at napansin nilang mukhang pagod ang mukha ng kanilang mommy ngayong araw. Dahil dito, nagtinginan sila at nag-alalang nag-isip, alam nilang tiyak na mabigat ang trabaho ni Mommy ngayon.Si Avigail, na buong araw ay nagtakbo para makakuha ng mga medisina at pagod na, ay tumingin sa mga batang nag-aalala. Pinilit niyang ngumiti at niyapos ang kanilang mga ulo, "Salamat sa pag-aalala, mga anak."Pagkasabi nito, agad na tumakbo ang dalawang bata patungo sa kanya, kinuha ang mga slippers at inabot ito sa kanyang mga paa.Si Avigail ay ngumiti ng may kasiyahan.Matapos niyang hubarin ang kanyang coat, agad na tumakbo ang dalawang bata upang matulungan siyang isabit ito.A
Narinig ni May ang sagot ni Lera Gale at naguluhan siya.Puwede bang... may iba pa siyang plano?Sa pag-iisip na ito, nagtanong si May nang maingat, "Ate Lera, ibig mong sabihin, may ibang paraan pa bang pwedeng gawin laban kay Avigail?"Hindi na nakapagtimpi si Lera Gale. Iniisip niya na kahit may plano man, hindi na niya ito sasabihin kay May. Wala itong magandang idudulot, baka lalo pa magka-problema. Pero naisip din niyang magiging kapaki-pakinabang pa rin siya kay May sa hinaharap, kaya nagpakita siya ng pagpapalakas-loob."Don't worry, hindi ko hahayaan na manalo siya. Kung hindi siya dumating, hindi sana ikaw matutulungan ni Grandpa at ni Martin. Kahit para lang mapatanggal ang init ng ulo mo, hindi ko siya pababayaan!"Isang iglap, pinapawalan ni Lera Gale ang sisi kay Avigail sa nangyaring parusa kay May.Sumang-ayon si May at nagngalit, "Si Avigail! Simula nung makilala ko siya, palaging kinakalabit ako ng lolo ko at ng kuya ko. Ako pa nga ang pamilya nila, pero mas pinapabor
Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto ng kwarto. Pumasok si May mula sa labas na may malungkot na mukha.“Ano'ng nangyari? Sino ang nanakit sa'yo?” tanong ni Lera Gale nang makita ang malungkot na hitsura ni May.Umupo si May sa tabi ng kama at walang gana na nagsimula magbalat ng mansanas. Inis na sinabi, “Si kuya at si lolo!”Nakita ni Lera Gale ang hindi makapaniwala na mukha ni May, kaya't kinuha niya ang mansanas at ang pambalat mula sa kanya. Hinanap niya ang dahilan, “Anong ginawa nila sa’yo?”“Alam nila na pinakiusapan ko si Manager Kian na huwag magbigay ng mga gamot kay Avigail!” Inis na sabi ni May habang tinitingnan si Lera Gale.Sa totoo lang, ang ideya ng pagpapahinto ng supply ng mga gamot kay Avigail ay galing kay Lera Gale. Kung hindi siya pinaalalahanan ni Lera Gale, hindi sana niya naisip na ang plano ni Luisa ay naglalayon laban kay Avigail. Nagkataon lang na hindi nila gusto si Avigail, kaya’t nagbigay ng suhestiyon si Lera Gale na sundan na lang ang galaw ng pamil
Sa kabilang banda, akala ni May na gumawa siya ng isang magandang bagay, ngunit pinuna siya ng kanyang kapatid at lolo, at pinagbawalan pa siyang makialam sa mga gawain ng pamilya Lee. Lalo siyang nainis habang iniisip ito.Habang nakita niyang umakyat si Mr. Lee at si Martin sa itaas, si May ay umupo sa sala ng matagal, paminsang pinapagalitan ang mga katulong.Ngunit hindi siya nakaramdam ng ginhawa, kaya tinawagan na niya si Lera Gale."Ate Lera, nasaan ka ngayon?"Si Lera Gale ay nakahiga sa ospital, at si Luisa ay nakaupo sa tabi niya. Nang matanggap ang tawag, lihim niyang binaba ang volume ng kanyang telepono. "Nasa ospital, anong nangyari?""Hindi ka pa ba nakakalabas?" nag-aalala si May.Alam din niya na nasugatan si Lera Gale at dinala sa ospital dahil sa pagliligtas kay Luisa. Madalas na siyang pumunta sa ospital nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya inasahan na magiging malubha ang pagkakasugat nito.Pagkarinig nito, sinadyang tumingin si Lera Gale kay Luisa sa tabi
Pabalik sa itaas, napa-ubo si Mr. Lee, "Dapat mong bantayan si May sa mga susunod na araw. Masyado siyang padalus-dalos at natatakot akong magkamali siya ulit."Mabilis na tumango si Lee Martin, "Huwag po kayong mag-alala.""At saka, huwag mong isiping seryoso ang sinabi ni MAy. Ipapagpatuloy natin ang pag-supply ng mga gamot kay Dr. Avi. Kung may mga problema sa Villafuerte's, ako na ang bahala," wika ng matandang lalaki ng may kabigatan. "Ang Lee's ay laging tapat sa mga salita natin. Hindi namin pwedeng isakripisyo ang ating prinsipyo."Tumango si LMartin, "Tatawagan ko si Dr. Avi at ipapaliwanag ang sitwasyon."Tumango ang matandang lalaki at nagpatuloy, "Lumabas ka na, medyo pagod na rin ako. Gusto ko ng magpahinga."Dahil sa insidenteng pinagmulan ni May, labis na galit ang matandang lalaki ng araw na iyon. Nang maresolba ang isyu, nakaramdam siya ng pagkapagod sa katawan.Nag-antay si Martin na makapasok sa kwarto ang matandang lalaki bago siya tumayo at lumabas ng silid. Tinaw
Nararamdaman ni May na pilit siyang umiwas, ngunit patuloy niyang pinagtatanggol ang sarili, "Ano ang masama sa sinabi ko? Ang pamilya Lee ay itinataguyod na ng isang daang taon. Kung malalagay tayo sa panganib dahil sa pagtutol natin sa pamilya Villafuerte, magiging kalapastangan tayo sa pangalan ng pamilya Lee!"Nang marinig ito, ramdam ni Martin ang sakit sa ulo at nagngingitngit ang mga ngipin, "Alam mo ba kung anong batayan para magtagal ang pamilya Lee ng isang daang taon?"Tahimik na ibinaba ni May ang kanyang ulo at hindi nagsalita."Ang lahat ay tungkol sa reputasyon!" galit na sabi ni Martin habang tinitingnan siya ng may pagka-frustration, "Kung isusuko natin ang mga prinsipyo natin dahil sa kaunting personal na pagkakaibigan, anong karapatan ng Lee na manatili sa larangan ng medisina?!"Unti-unting kumupas ang kayabangan ni May at maingat niyang tiningnan ang matandang lalaki sa sofa. Bumisita siya sa tabi ng mga ito at nagpatuloy, "Kuya, ginagawa ko ito para sa kabutihan