Nagkakurap ang noo ni Dominic at hindi maiwasang maisip ang babaeng si Avigail.Hindi niya alam kung paano ito ginabayan ni Avigail si Sky upang magsalita ng dahan-dahan.Ngayon, ang parehong tanong ay nasa harap niya, at siya'y walang magawa sa unang pagkakataon sa loob ng mahabang panahon."Gusto mo bang makita ang maganda mong tita?" Napansin ni Dominic na tila si Avigail lamang ang pinapansin ni Skylei, kaya't tinanong niya muli.Pagkatapos ng tanong, mariing tumango ang batang babae, at tumingala sa kanya nang may pag-asa, na tila akala niya may paraan siya para makita si Avigail.Harap-harapang nagkatagpo ang mata ng batang babae kay Dominic, ngunit bahagyang dumilim ang mga mata ni Dominic at tahimik na umiwas ng tingin. "Alam mo naman na gusto ka ni Tita hindi ba? Marahil abala siya sa trabaho at walang oras na pumunta para sunduin ang mga kambal. Huwag ka ng mag-alala."Hindi nakuha ang sagot na nais, malungkot na ibinaba ni Skylei ang kanyang mata, at ang kanyang pagtango ay
Kinabukasan ng umaga.Nang magbukas ng mata si Avigail halos alas-7:30 na.Nakita ang oras, agad na umupo si Avigail mula sa kama, naghilamos ng mabilis, at wala nang oras kumain, kaya't dali-dali niyang isinama ang mga bata papuntang kindergarten.Si Tita Kaye ay may responsibilidad lamang na sunduin ang mga bata mula sa paaralan araw-araw. Kapag umalis si Avigail papuntang trabaho sa umaga, siya ang nagdadala sa mga bata roon.Para maiwasan si Dominic, maagang hinahatid ni Avigail ang kambal nitong mga nakaraang araw.Ngunit dahil sobra siyang pagod kagabi, hindi siya nagising ng maaga ngayong umaga...Habang papunta, tahimik na nagdasal si Avigail, umaasang maiiwasan si Dominic.Ngunit hindi inaasahan, nang bumaba siya sa sasakyan, nakita niyang may nakaparadang Bentley sa likod ng kanyang sasakyan, na may pamilyar na plaka.Makalipas ang ilang sandali, bumaba ang lalaki mula sa sasakyan, hawak si Skylei sa kamay.Hindi napigilan ni Avigail na magmadali, nais sanang maipasok ang da
"Mr. Villafuerte! May kailangan ka ba?"Huminto si Avigail, tumalikod, at tiningnan ang lalaking nasa likod niya ng malayo, parang tinitingnan ang isang estranghero.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, bahagyang nagkibit ng kilay si Dominic.Dahil sa ugali ng babaing ito sa kanya, hindi niya maiwasang gawin ito nang umalis siya, na ikinagulat pa niya sa kaniyang sarili.Palagi niyang nararamdaman na kung hindi niya ito dapat gawin ngunit tiyak na mawawala na ang babaing ito sa kanyang paningin magpakailanman.Hindi na naghintay ng sagot si Avigail, kumunot ang noo at hinila ang kanyang pulso."Kung wala ka namang kailangan, pakibitwan na lang ang kamay mo, kailangan ko pang pumasok sa trabaho."Magaganda ang itsura nilang dalawa, at ang mga magulang sa kindergarten na ito ay hindi basta-basta. Karamihan sa kanila ay kilala si Dominic.Kaya marami na ang tumitingin sa kanila ngayon.Natatakot si Avigail na kung magtagal pa sila, baka kumalat ang iskandalo sa pagitan nilang dalawa.At k
Naningkit ang mata ni Dominic, may gusto pa sanang sabihin siya ngunit nakuha ng iba ang atensyon ni Avigail.Isang tunog ng cellphone ang pumutol sa kakaibang atmospera sa pagitan nilang dalawa.Tahimik na ibinaling ni Avigail ang kanyang tingin, kinuha ang kanyang cellphone mula sa kanyang bag, at tiningnan ang caller ID.Malinaw na makikita ang caller name ay si Daven Cruz.Lihim na huminga ng maluwag si Avigail. Ang tawag na ito ang tumulong sa kanya upang makalabas sa kasalukuyang sitwasyon.Tumango siya ng magaan kay Dominic, kinuha ang tawag, at naglakad patungo sa kanyang sasakyan.Sa pagkakataong ito, hindi na siya pinigilan ng lalaki.Habang dumadaan siya sa tabi ng lalaki, lubos na gumaan ang pakiramdam ni Avigail.Tiningnan ni Dominic ang likod ng maliit na babae na papalayo, at naalala ang pangalan na nakalagay sa screen ng kanyang cellphone kanina.Kung tama ang kanyang pagka-alala, ang lalaking may apelyidong Cruz ay ang kumain kasama ng maliit na babae ng mag-isa noong
Naisip na makakuha ng gabay mula sa mga masters, inilapag ni Avigail ang kanyang mga kutsara at tinidor, kinuha ang imbitasyon, at nagpasalamat kay Daven Cruz."Salamat at naisip mo ako, talagang inaabangan ko ito!"Mukha siyang batang nakatanggap ng kendi.Bihirang makita ni Daven siya na ganoon kasaya, ang kanyang mga mata ay puno ng ngiti."Walang anuman, noong huling beses na tinulungan mo ang mga Lolo ko sa operasyon, nagmamadali kang umalis, hindi man lang kita naihatid nang maayos, at ang mga Lolo at Lola ko sa pamilya ay hindi tumigil sa pagsasabi na imbitahan ka namin sa hapunan, kaya ako'y nakaramdam ng sama ng loob. Ngayon, ituring mo na lang ito bilang isang pasasalamat."Puno ng pag-asa si Avigail sa academic exchange, at nang marinig ito, ngumiti siya ng mahinahon. "Nagmadali lang akong kunin ang mga bata noon. Bukod pa, ginawa ko lang ang aking makakaya. Kaya walang anuman."Pagkatapos, tinanong niya muli ng may malasakit. "By the way, kumusta na ang Lolo mo ngayon? K
Pagdating sa bahay kinagabihan, ipinaliwanag ni Avigail kay Tita Kaye na aalis siya maghapon at hiniling na alagaan na lang ang dalawang bata. Pagpasok sa kwarto, bumili siya sa online ng kung ano ang kalaingan nila sa byahe, para sa umaga ng sumunod na araw.Sa umaga ng sumunod na araw, nagising si Avigail at nag-ayos, at planong pumunta sa paliparan.Paglabas niya, nakita niyang naghihintay si Daven sa lobby ng condo pagkababa niya."Naisip ko na baka hindi ka makapag-drive, kaya't pumunta na lang ako para sunduin ka."Naglakad sila ng sabay palabas ng condo. Sabay binuksan ang pinto ng kotse.Nagpasalamat si Avigail at sumakay nang hindi na nagpakipot pa.Habang nasa biyahe, nag-usap silang magaan.Biglang naisip ni Avigail ang isang bagay at tiningnan ang kasama."Senior, naaalala ko na hindi ka matagal nanatili sa bansa dati, palagi kang umaalis para magtrabaho sa ibang bansa. Bakit ngayon ay nagtagal ka na dito?"Ngumiti si Daven. "Plano ko sanang umalis, pero alam mo na, dahil
Sa hapon, opisyal nang nagsimula ang pulong para sa pagpapalitan ng kaalaman.Dumating sina Avigail at Daven halos kalahating oras bago magsimula ang programa.Habang dumarating ang mga tao nang paisa-isa, nakaramdam si Avigail ng bahagyang kaba. Gaya ng sinabi ni Daven Cruz, lahat ng naroon ay mga bihasa sa larangan ng medisina. Bagamat hindi niya sila personal na nakilala, madalas niyang makita ang kanilang mga larawan sa iba’t ibang medikal na publikasyon.Isa-isa silang binati ni Daven kasama si Avigail na nasa tabi niya.“Ito ba si Doctora Avi?” Tanong ng isang nakatatanda, halatang may bahagyang pag-aalinlangan sa mukha nang malaman na si Avigail ang kanyang kasama.“Napakabata mo pa pala... at babae pa?”Palaging misteryoso ang pagkakakilanlan ni Avigail sa pandaigdigang komunidad. Ang alam lang ng karamihan ay siya ang alagad ni Miguel Tan, ngunit hindi nila inasahan na isa pala siyang batang babae.Nang makita ni Avigai ang pag-aalinlangan ng nakatatanda, sanay na siya sa gan
Sa mansyon VillafuerteNaalala ni Dominic ang hindi kanais-nais na pag-uusap nilang dalawa kahapon ng umaga. Nang magpunta siya upang ihatid si princess Skylei, sinadya niyang dumating ng mas maaga.Pagdating niya sa pintuan ng kindergarten, kakaunti lang ang mga magulang na nandoon.Pero wala ang maliit na babae.Malinaw na gusto ni Skylei makita ang maganda niyang tiyahin, kaya't hinawakan niya ang kamay ni Dominic at tumangging pumasok sa kindergarten.Nagkumurap si Dominic at nang makita niyang matigas ang ulo ng maliit na batang babae, napilitan siyang sumunod at naghintay na lang sila sa pintuan ng kindergarten.Matapos maghintay ng matagal, dumating din sina Dale at Dane, pero hindi si Avigail ang naghatid sa kanila.Nang makita ang dumating, medyo kumurap si Dominic at dinala si Skylei sa tapat. "Nasaan si Miss Suarez? Hindi ba siya lagi ang naghahatid kay Dane at Dale tuwing umaga?"Simula nang maghiwalay sila sa ospital noong nakaraan, hindi na nakita ni tita Kaye si Domini
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n