Pagkauwi ni Avigail sa bahay, sinalubong siya ng dalawang bata na kinuha ni Angel. Masaya silang naglalaro ng Lego sa sala. Nang makita siyang basa mula sa ulan, agad silang nag-alala. âMommy, naulanan ka ba?â tanong ng mga bata. Bagamaât pagod, ngumiti si Avigail at hinaplos ang ulo nila para pakalmahin. âHindi ko inaasahan ang ulan kaya hindi ako nakapagdala ng payong. Naulanan ako papunta sa parking lot, pero ayos lang,â sagot niya. Pagkatapos, tinawag niya si tita Kaye para bantayan ang mga bata habang siya ay umakyat upang maligo at magpalit ng damit. Bumaba siya para makipaglaro sa mga bata sandali bago bumalik sa kanyang silid para magpahinga. Sa sobrang pagod sa mga nagdaang araw, agad siyang nakatulog pagdapa niya sa kama. Ngunit sa kalagitnaan ng gabi, nagising siya dahil sa init ng kanyang pakiramdam. Dahan-dahan siyang bumangon para uminom ng tubig, ngunit nang tumayo siya, nanlalambot ang kanyang braso at bumagsak siya pabalik sa kama. Bahagyang napakunot ang noo
Samantala, sa kindergarten...Maagang dumating si Little Skylei sa gate ng paaralan, sabik na naghihintay kina Avigail at sa dalawang kapatid na lalaki.Kahapon, sinabi ng dalawang kapatid na lalaki na tapos na ang trabaho ng kanilang mommy at siya na ang maghahatid-sundo sa kanila mula ngayon.Kaya naman, buong gabi, sabik na naghintay si Little Skylei, pero sa huli, ibang tita ang dumating.Medyo nadismaya siya, pero nagdala naman ng mensahe ang tita mula sa magandang tita. Dahil dito, alam ng maliit na bata na inaalala pa rin siya ng magandang tita.Dahil dito, hindi na siya ganoon kalungkot sa nangyari kahapon at mas lalo pa niyang inaabangan ang pagkikita nila ngayong umaga!Pero, hanggang sa dumating na lahat ng bata, wala pa ring senyales ng magandang tita at ng dalawang kapatid na lalaki.Hindi maiwasan ni Little Skylei na makaramdam ng lungkot."Skylei, magsisimula na ang klase. Pasok na tayo!" tawag ng teacher nila. Hindi niya alam kung ano ang hinihintay ng bata, kaya hindi
Miss, nasabi mo na ba kay Young Master?" Habang nasa kalagitnaan ng biyahe, naalala ng driver ang isang mahalagang tanong. Pagkasabi ng mga salitang iyon, tumahimik ang sasakyan. Nang makita ng driver na nag-alala siya, natakot siya. Alam niyang ang maliit na miss ay laging gumagawa ng aksyon bago magtanong. Kung malaman ng young master... Habang iniisip ito, naduwag ang driver at bumaling sa rearview mirror, "Ipaalam ko na ba kay Young Master para sa iyo?" Kumilos ang maliit na Skylei at umiling, "Hindi." Ayaw niyang sabihin sa kaniyang Daddy! Naisip niya kasi na noong huling pagkakataon na pinaalis siya ng magandang Tita, dahil sa kaniyang Daddy. Hindi gusto ng magandang tita niya ang kaniyang Daddy, kayaât hindi siya pinayagan ng kaniyang tita. Naisip niyang susunod ang kaniyang Daddy sa kaniya doon, baka hindi pa siya papasukin ng kaniyang magandang tita. Nakita ng driver ang pagiging determinado ng maliit na miss, kayaât siya ay nanahimik na lang. Nang isipin niya na ipapa
"Titaa..."Nang makita ng maliit na bata ang magandang Tita na nakahiga sa kama, mahina ang mukha, muling tumulo ang mga luha na kanina pa niyang pinipigilan.Nanlambot ang puso ni Avigail nang marinig ang tawag ng maliit na bata. Nang makita itong tumakbo patungo sa kama niya, pilit na ngumiti si Avigail at sinabi, "Okay lang si Tita, Skylei, huwag kang mag-alala."Lumapit ang maliit na bata sa kama, tinitigan si Avigail ng mga matang punong-puno ng kalungkutan, tulad ng isang kutitap na pusang kawawa.Nang makita ni Avigail ang mga mata ng maliit na bata, napagod ang puso niya at inaalala si Skylei. Puno ng lambing ang tinig ni Avigail nang tanungin siya, "Bakit ka pumunta mag-isa?"May halong iyak sa tinig ni Skylei, "Sabi ng teacher, may sakit ka."Tumango si Avigail at inilabas ang kanyang kamay upang hipuin ang ulo ni Skylei, "Salamat sa pag-aalala, Skylei."Inabot ni Skylei ang kamay at sinubukang hawakan ang noo ni Avigail.Noong huling may lagnat si Tita, tinanong sila kung g
Narinig nila ang tunog ng doorbell.Napatingin sina Dale at Dane sa kanilang bunsong kapatid, at agad pinigilan si Tita Kaye na magbukas ng pinto at sila na mismo ang bumaba.Ang tanging tao na darating sa kanilang bahay sa ganitong oras ay ang laging dumadalaw para tignan ang kanilang bunso.Pagkabukas ng pinto, hindi na nagulat ang dalawang bata nang makita ang lalaking naka-suit at sapatos na pang-leather sa pintuan. Nasa likod niya ang isang lalaki na may dalang medical kit, mukhang doktor."Nasaan si Skylei?" Hindi naiwasang magka headache si Dominic nang makita ang dalawang bata na nagbukas ng pinto.May hindi maintindihang pagkasuklam ang dalawang bata sa kanya, at mukhang mahihirapan siyang makapasok ngayon.Tama nga, mahigpit nilang tinakpan ang pinto mula sa kaliwa at kanan, seryosong tinitingnan siya, "Anong ginagawa mo dito?"Alam nilang hindi gusto ng kanilang Mommy na makita ang masama nilang daddy. Ngayon na may sakit pa ang kanilang Mommy, malamang ay magpaparamdam lan
Habang si Avigail Suarez ay naguguluhan, bigla na lang pumasok ang lalaki sa pintuan.Pagkakita niya sa babae sa kama, agad na nag-twist ang kilay ni Dominic.Sa isang sulyap, nakita niyang mas malala ang lagnat ng babae kaysa sa huling pagkakataon."Mr. Villafuerte." Nang hindi na niya kayang magtago pa, napilitan si Avigail Suarez na batiin siya nang malayo, at agad ding ibinaling ang tingin, hindi na niya nais pang magsalita pa sa kanya.Napansin ni Dominic na iniiwasan siya ng maliit na babae, at tumaas ang mga mata niya nang bahagya. Bumaling siya kay Dr. Guazon at nagsabi, "Pakitulungan siya."Tumango si Dr. Guazon at lumapit kay Avigail Suarez upang gamutin siya.Nang makita ni Avigail Suarez ang isang estrangherong lalaki sa kanyang silid, medyo naguluhan siya at hindi agad nakapag-react dahil sa lagnat."Siya ang family doctor ng Pamilya Vilafuerte. Dinala ko siya dito upang tulungan ka," paliwanag ni Dominic sa malalim na boses.Nang marinig ito, may bahagyang pagtutol sa ma
Matapos ang ilang sandali, pumasok si Doctor Guazon mula sa labas na may dala-dalang mga kagamitan para sa IV drip.Matapos isabit ang IV para kay Avigail Suarez, tumingin si Doctor Guazon kay Dominic at nagsalita. "Kailangan ni Miss Avi ng maraming IV drip. Maaaring kailanganin niyang may mag-alaga sa kanya ngayong gabi at tulungan siyang palitan ang IV drip."Nang marinig ito, halos magsalita agad si Avigail Suarez, "Tita Kaye, pasensya na at abala ko pa kayo ngayong gabi."Natural na naramdaman ni Tita Kaye na obligasyon niyang gawin ito. Nang magtangkang sumagot, may nagsalita bago siya, "Mananatili ako dito para alagaan ka."Pagkasabi nito, nagbago ang ekspresyon ng mga tao sa silid.Medyo nagulat si Tita Kaye. Naalala pa niya na noong nakaraan, parang hindi matanggap ni Miss Avi na mag-stay si Mr. Villafuerte sa bahay, at ayaw din ang dalawang bata. Pero dahil dinala ni Mr. Villafuerte ang doktor, hindi na siya makakapagsalita.Tumingin si Tita Kaye kay Avigail Suarez ng may pag
Nang umalis si Dominic mula sa bahay ni Avigail Suarez, dalawang tao sa labas ng kalsada sa harap ng bahay ni Avigail Suarez ang bahagyang nagbago ang ekspresyon at agad na kumuha ng kanilang mga cellphone para magtawag.Katatapos lang dumating ni Lera Gale sa kumpanya at handa na sanang magsimula ng morning meeting. Nang makita ang tawag, agad niyang pinahinto si Len at sinabi na siya na lang ang mag-asikaso nito, at nagbalik sa opisina para sagutin ang telepono."Miss Ferrer, ilang araw na kaming nagmamatyag sa labas ng komunidad ni Avigail Suarez. Pumunta si Mr. President at si Miss Skylei kahapon, at hindi umalis hanggang kaninang umaga."Pagkarinig ng mga salitang ito, agad na tumigas ang mukha ni Lera Gale.Simula nang sinabi sa kanya ni Dominic na nais nitong ikansela ang kanilang engagement, ipinadala niya ang mga tauhan para imonitor si Avigail Suarez, upang malaman kung gaano na kalapit si Dominic sa babae.Ngunit sa hindi inaasahan, sinabi ng namamahalang tao sa pagmamasid
Makalipas ang isang linggo, kinausap ni Avigail ang kambal at pinakiusapang ipagpatuloy na nila ang kanilang kindergarten schooling. Ngunit matigas ang tanggi ng dalawa. Masyado na raw silang advanced kumpara sa mga kaklase nila, at wala rin naman silang gana pumasok, lalo na't palaging si Skylie ang laman ng kanilang isipan.Alam ni Avigail kung gaano kaapektado ang kambal sa mga pangyayari. Kaya kahit masakit, naging matatag siya. Ayaw niyang malugmok sila sa lungkotâayaw niyang hayaang lamunin ng kawalang-kasiguraduhan ang murang isipan ng kaniyang mga anak.Sa halip, itinutuon niya ang oras sa isa pang matagal nang sugatâang sariling pamilya. Ang pamilyang minsang ipinagpalit siya sa pera."Wow! Mukhang galante at sobrang yaman mo na ngayon, Avigail," pang-uuyam ng kaniyang ina, si Trina, habang nakataas ang kilay. "Akala ko noon, sa kangkungan ka na lang pupulutin matapos mong layasan ang mayamang pamilyang pinakasal namin saâyo. Sa totoo lang, kinabahan kami no'n... baka bawiin p
Nang masikaso na ni Angel si Avigail at magkausap na sila ng mga anak, agad ding umalis si Angel sa bahay ng mga ito. Alam niyang kailangan ni Avigail at ng kambal na mag-usap ng maayos, at hindi siya ang tamang tao na maging saksi sa lahat ng ito.Tahimik na lumabas si Angel, at nang makaalis na siya, lalo pang bumigat ang pakiramdam sa loob ng bahay. Ang mga mata ng kambal ay puno ng takot at pangamba. Hindi nila kailanman nakita ang kanilang ina na ganoon â parang hindi nila kilala. Si Avigail na laging matatag at maligaya, ngayon ay tila nawala ang sigla sa mata, at ang pagkabagabag sa bawat galaw nito ay hindi nila maikaila.Habang ang kambal ay tahimik na naghihintay, takot na takot, naglakad si Avigail patungo sa kusina. Lumipas ang ilang saglit bago siya bumuntong hininga, tila umaasa na sanaây magbabalik ang lahat sa normal. Tumayo siya sa harap ng kalan at nagsimula magluto ng tanghalian. Ang tanging ingay na naririnig ay ang tunog ng kawali at mga palayok sa kanyang paligid,
âDominic, pasensya ka na, ha. Nabigla yata silaâĶâ Mahinang sabi ni Avigail, halos pabulong habang tinatanaw sina Angel na inaakay palayo ang kambal.âKakausapin ko muna sila.â Nilunok niya ang kaba sa lalamunan, dama ang kirot ng eksenang iyon bilang isang ina at isang babae.Tahimik lang si Dominic. Halos ilang segundo rin bago siya sumagot, at nang magsalita siya, ramdam ang lungkot sa tinig niya.âNaiintindihan koâĶâ mahinahon niyang simula. âPasensya na rin. PeroâĶ gagawin ko ang lahat para makuha ko ulit ang loob nila.â Bumuntong-hininga siya bago tumingin kay Avigail, sinserong sinisid ang mga mata nito.âAlam ba nila ang nangyari sa atin?â tanong niya, may halong kaba. âMukha kasing alam nilaâĶ na hindi kita trinato ng tama.âNapalingon si Avigail sa direksyon ng kambal, bakas ang pag-aalala sa kaniyang mukha.âMatalino ang kambal,â wika niya sa wakas. âMadami silang tanong, Dominic. At mas pinili kong sagutin âyon kaysa magsinungaling. Hindi ko kayang itago sa kanila kung bakit w
âMommy!!â sigaw ni Dale habang mabilis na lumapit kay Avigail. âNakausap na namin si Skylie. Sabi ng doktor kay Ninang, limited time lang daw po kami puwedeng manatili sa loob. Kaya po lumabas na kami.âNagulat si Avigail nang makita silang lumabas ng ICU. Hindi niya namalayang siya palaây umiiyak na sa bisig ni Dominic. Agad siyang napahawak sa mukha, tinatago ang luha.âIuuwi ko na sila. Sasamahan ko na langâââNinang!â putol ni Dane habang hinahawakan ang kamay ng kaniyang ninang. âWe want to stay here. Puwede po ba kaming maupo lang dito? Gusto lang po naming panoorin si Skylie.âLumingon si Angel kay Dominic, saka kay Avigail, ngunit bago pa man siya makasagot, napatingin si Dominic sa kambalâat tila napako ang kaniyang tingin doon.Hindi siya makapaniwala.Ngayon lang niya lubos na pinagmasdan sina Dale at Dane, at parang unti-unting nabura ang mundo sa paligid niya. Para siyang nanonood ng lumang alaalaâng sarili niyang kabataanânang bigla niyang mapansin: magkakamukha sila. Ang
Tahimik ang hallway ng ospital. Tanging ang mahihinang tunog mula sa ICU monitor sa loob ng silid ang maririnig, kasabay ng malamig na hum ng aircon. Nakaupo sa bench sina Dominic at Avigailâmagkatabing tila magkalayo pa rin. Walang salitang binibitawan, tanging mga mata at buntong-hininga ang nagpapahiwatig ng bigat sa kanilang dibdib.Sa loob ng ICU, si Skylei ay nakaoxygen at bantay-sarado ng doktor. Kasama niya roon sina Dale at Dane, tahimik na nakaupo sa gilid ng kama habang hawak ang kamay ng kapatid. Nasa loob din si Angel, ang ninang nila, taimtim na nagdarasal sa isang sulok.Sa labas, sa isang sandaling may kapayapaan, biglang umalingawngaw ang matalim na sigaw mula sa may elevator.âDominic Villafuerte! Anong ginagawa ng babae niyan dito?!âNapalingon agad ang mga nurse at bantay sa paligid. Mabilis na tumayo si Dominic habang si Avigail ay napaatras at bahagyang nataranta. Sa harap nila ay ang ina ni Dominicâsi Mrs. Luisa Villafuerte, ang reyna ng pamilyang Villafuerte, an
âSinasabi mo bang nanganak ka mag-isa sa tatlong bata?â tanong ni Dominic, puno ng gulat at lungkot ang boses.Tahimik lamang na tumango si Avigail.âPero bakit nahiwalay si Skylei sa mga kapatid niya? Kung hindi ikaw ang may kagagawan, sino? Sino ang naghiwalay sa iyo kay Skylei?â Halata sa tono ni Dominic ang pagkalito, ang galit, at ang pagkabigo. âMay sakit si Sky noon. Malala. Kung hindi namin naagapanâĶ baka noon pa, wala na siya.âNapaluhod si Avigail sa harap ni Dominic. Wala siyang nagawa kundi ang humagulgol.âPatawarin mo ako...â nanginginig ang tinig niya. âSinabi sa akin ng doktor na isa sa triplets ang mahina. Kaya nang sinabi nilang hindi na niya kinayang mabuhay pa kahit isang araw, tinanggap ko na lang. Ang sakit. Sobrang sakit. Pero kailangan kong magpatuloyâĶ kasi may dalawa pa akong anak na umaasa sa akin.âUmiiyak siyang napayuko, nanginginig ang balikat.âPero kahit kailanâĶ kahit kailan, hindi ko nakalimutan ang bunso kong babae. Hindi ko siya inalis sa pusoât isip
"Kamusta si Skylei? May improvement na ba ang lagay niya?" tanong ni Avigail.Hindi siya nakatulog kagabi habang iniisip kung paano siya naging pabayang inaâkung paanong naniwala agad siyang patay na ang kanyang bunsong anak. Sa tulong ni Miguel Tan, ni Angel, at ni Dr. Daven Cruz, inalaman nilang lahat ang nangyari sa araw ng panganganak ni Avigail sa ibang bansa. Gustong-gusto ni Avigail na siya mismo ang gumawa ng hakbang, ngunit hindi katulad ng mga taong ito, wala siyang koneksyonâmaliban na lang sa pagiging kilala niyang doktor sa traditional medicine."Akala ko hindi ka na babalik. Mabuti naman at nandito ka na," malungkot na sabi ni Dominic habang nakaupo sa bench sa labas ng ICU, at nakatingin sa bintana nito kung saan makikita si Skylei na nakahiga at maraming tubong nakakabit."Mommy! Tito!""Mom! DadâI mean, Tito, hello po sa inyo.""Pasensya na. Iniwan mo sa akin ang mga bata para dalhin sa kindergarten. Nalaman ng teacher nila ang nangyari kay Sky, kaya binigyan sila ng p
"Avigail!! Heto na, nakakuha ako ng mabilis na proseso ng DNA testing sa hospital namin. Ang galing nga kasi pinadeliver pa nila!" sigaw ni Angel habang mabilis na pumasok sa bahay ni Avigail, hawak ang isang brown envelope na may seal ng ospital.Nagulat ang kambal na sina Dane at Dale sa biglang pagsulpot ng kanilang Ninang. Dahan-dahan pa itong lumapit, nahihiyang ngumiti sa kanila."Ninang! Kumain ka na po ba?" tanong ni Dane na laging concern sa mga bisita nila."Mom, NinangâĶ para saan po ba ang DNA test na iyan? May problema po ba?" tanong naman ni Dale habang hawak ang laruang robot.Tumingin si Avigail sa dalawang bata. Naisip niyang wala na siyang maitatago pa sa kanila. Limang taon pa lang ang kambal, pero sobrang talino na nilaâmga batang marunong magbasa ng damdamin at sitwasyon."OoâĶ Sorry kung ginawa ito ni Mommy nang hindi kayo sinabihan. Naguguluhan na kasi ako. I can't give birth twice in a row. Alam niyo âyung ibig sabihin, di ba?""Opo, Mommy," sagot ni Dale. "Pero d
"Ano? Sinabi mo talaga 'yon kay Dominic? Gosh, Avigail!" Galit na ang tono ni Angel habang nakaupo sa tapat ng kaibigan. Halos malaglag ang hawak niyang baso sa narinig."Nagpakumbaba na siya. Inamin niya ang pagkukulang niya, halatang sobra na siyang nagsisisiâpero bakit hindi mo man lang binigyan ng kaunting puwang ang salita niya? Kahit hindi mo siya patawarin, sana hindi mo na lang nasabi âyon."Napatingin si Avigail, halatang pinipigilan ang luha."Galit ako nun, Angel. Sa tingin mo ba madali âyon? Iniisip niyang kaya kong itapon ang sarili kong anak? Anak ko!""Oo, gets ko âyon. Tama ang dahilan moâmay point ka, pero hindi pa rin tama ang naging sagot mo. Avigail, kung marinig âyon ni Sky, anoâng mararamdaman niya? Na tinanggihan siya ng sariling ina?"Tumayo si Avigail at naglakad palayo sa sofa. "Pero hindi pa rin sigurado na anak ko siya, Angel! Pinipilit lang nilang paniwalaan ko âyon!""Pero paano kung totoo?" balik ni Angel, seryoso na rin ang tono. "Sinabi ng doktor na bu