Nang marininig ng mga apo ni Mr. Lee ang sinabi ni Avigail ay nagalit ang mukha ng mga ito."Ano ba 'yang sinasabi mo!" galit na sabi ni May kay Avigail "Kung hindi mo kayang gamutin, sabihin mo na lang. Huwag mo nang sumpain ang lolo ko dito!"Tiningnan siya ni Avigail nang malamig. "Nagiging magalang lang ako. Dahil sa matagal na pagkaantala, hindi na naagapan ang kalagayan ng lolo mo. Ngayon, nagsisimula nang bumigay ang mga function ng katawan niya at mabilis na bumababa ang kanyang resistensya. Sa totoo lang, sa ganitong sitwasyon, dapat inaalagaan ang katawan ng pasyente agad-agad, pero ang medical team na tinawag ninyo ay hindi isinasaalang-alang ang kondisyon ng pasyente at basta na lang binigyan siya ng gamot. Hindi ito paggagamot, kundi pagsunog sa kanyang buhay!"Nabahala ang punong doktor ng medical team at agad na lumapit sa kanila. "Miss, hindi mo alam ang buong sitwasyon, kaya’t huwag kang basta-basta magbigay ng opinyon. Malubha ang kondisyon ni Mr. Lee dati, at kung h
Nang marinig ito ng mga tao ay nagulat.Nakakita na sila ng maraming sikat na doktor na sinubukang gamutin ang matanda, pero ito ang unang pagkakataon na may humiling sa kanya na maghubad ng damit.Si Martin ang unang nakapag-react at maingat na nagtanong, "Kailangan ba talaga itong gawin?"Tumingin si Avigail sa kanya nang may pagdududa, "Gusto kong gamutin ang matanda, at nakaharang ang aking mga damit. May sinuman ba sa inyo ang makakatulong sa akin? Bilisan na natin."Sandali, nagkatinginan ang lahat sa silid, kasama ang naunang medikal na team.Anong klaseng therapy ito? Kailangan pa palang maghubad ng pasyente?Nag-atubili si Martin ng matagal, pagkatapos ay pinilit ang sarili at mabilis na lumapit.Nang makita ang pagpayag ng kanyang kapatid, nainis si May, "Anong klaseng paggamot ito? Bakit..."Nang marinig niya ang kanyang kapatid, nakita ni May na binuksan ni Avigail ang kanyang kahon ng gamot at kinuha ang isang simpleng kahon na gawa sa kahoy. May nakabalot na parchment sa
Bago makapag-react si Avigail, may tumulong sa kanya sa baywang, halos napigil ang kanyang sarili.Nang itaas niya ang kanyang mga mata, sinalubong niya ang matalim at madilim na mga mata nito.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, bahagyang nanigas ang katawan ni Avigail, at mabilis siyang umiwas at umupo sa kama.Hindi sinasadyang sinuportahan ni Dominic ang tao, pero nang makita niyang iniiwasan siya nito na parang isang mabangis na hayop, biglang bumagsak ang kanyang mga mata, at binawi ang malaking kamay na humahawak sa kanyang baywang."Nasasabi mong nag-aral ka ng maraming mahirap at kumplikadong mga sakit. Ito ba ang resulta ng iyong pananaliksik? Nakikita kong ang mga sertipiko mo ay binili lamang!" Hindi napansin ni May ang pagkakaiba ng dalawa at patuloy na nagalit. Tumingin siya kay Martin na puno ng poot, "Kuya, sa tingin ko siya ay isang sinungaling! Alisin mo siya dito agad!"Matapos marinig ito, inalis ni Avigail ang kanyang sarili mula sa kakaibang sitwasyon at sumarka
Si Dominic ay tumingin sa kanya, sabay hinawakan ang kanyang pulso at lumingon kay May na may malamig na tingin, "Humingi ka ng tawad."Biglang naisip ni Qin May ang sinabi ni Dominic at nagtaka, "Kuya Dom, anong sinasabi mo. Sorry? Are you even serious of that?"Tumingin si Dominic sa kanya nang may pagmamalaki, "Nasa kritikal na kondisyon si Lolo. Madami na tayong inaanyayahan. Mga matatagal na sa industriya at mga talagang sikat pero tingnan mo? Nasaan siya di ba dapat ay nandiyan na ang taong iyon. Panahon na para magpakita, pero wala pa rin." Nabigla si May sa paraan ng pagsalita ni Dominic at hindi namamalayang yumuko ang kanyang ulo nang may nerbiyos."Ngunit..."Tumigil si Dominic saglit, tumingin sa mga tao sa likuran niya na may di klarong mensahe, at nagpatuloy, "Ang Miss Suarez na ito ay walang kaugnayan sa pamilyang Lee at narito siya para gamutin si Lolo. Hindi mo siya maaasahan, pero walang dahilan para atakihin siya. Ganyan ba ang itinuro ng pamilyang Lee sa iyo? Humin
Sa pagkakataong ito, walang tao sa paligid na makakaabala, at naging mas maayos ang proseso ng paggamot ni Avigail.Pagkaraan ng ilang sandali, higit sa sampung pilak na karayom ang naiturok sa dibdib ng matanda.Sa kabuuan ng proseso, halos hindi kumurap si Avigail, nakatutok siya nang husto sa matanda at walang kahit anong abala.Sa sobrang pokus niya, hindi na niya napansin ang mga titig ni Dominic na nakatuon sa kanya.Nang nasa ibaba pa sila, nakita na ni Dominic ang mga nagawa ni Avigail sa mga nakaraang taon. Napakaganda niya na parang walang kapintasan, sapat upang ipaisip sa mga tao kung gaano kahanga-hanga ang kanyang nakaraan.Ngunit ngayon lamang niya nasilayan ang ibang aspeto ng personalidad ni Avigail.Ang pagkakatuon niya sa kanyang trabaho sa medisina at ang pagiging matatag sa kanyang propesyon.Ito ay isang bagay na hindi pa niya nasaksihan kay Avigail noon.Dahil dito, nakaramdam si Dominic ng emosyon na mahirap ipaliwanag.Sa gilid naman, matamang pinagmamasdan ni
Hindi maiwasang magulat nang bahagya si Avigail. Pagkatapos ng isang saglit, tumingin siya kay Dominic na may bahagyang pag-aalala.Hindi niya sinabi ang tungkol sa pagkawala ni Skylei noong nakaraan.Pero malamang, hindi ito maitatago sa lalaking ito.Dahil dito, nagdalawang-isip si Avigail bago sinabi, "Siguro... dahil tinulungan ko siya dati. Noong nakaraan, siya’y naligaw at inalagaan ko siya."Hindi inaasahan ni Martin na ganoon pala ang nangyari. Tumingin siya kay Skyle, at pagkatapos ay bumaling kay Avi nang may paghanga, "Mukhang may tadhana talaga kayo."May tadhana nga ba?Naisip ni Avigail ang tungkol sa pagkakakilanlan ni Skylei at nginisihan ang sarili. Nang may kalmadong ekspresyon, sinabi niya, "Siguro."Hindi napansin ni Martin ang kakaibang pakiramdam niya kaya tumayo siya at nagmungkahi, "Dahil makakabawi pa ang lolo ko ng isang oras, bakit hindi tayo bumaba at uminom muna ng tubig? Maraming salamat sa iyong pagsisikap, Dr. Suarez."Natuwa si Avigail nang magpalit si
Lumabas si Avigail ng silid, maingat na ibinaba ang kanyang boses at sinabi sa dalawang bata sa kabilang linya ng telepono, “Mga anak, mababait kayo ha? Si Mommy ay naggagamot pa. Kung medyo gabihin ako, maglaro muna kayo kasama ang ninang niyo.”Sanay na ang mga bata na gabi nang umuuwi si Mommy dahil sa trabaho, kaya’t mabilis silang pumayag nang walang reklamo.Samantala, sa loob ng silid…Halos magyelo na ang mukha ni Dominic sa lamig, at nag-aapoy ang galit sa kanyang dibdib.Ang pagkabigo ni Sky kanina nang di niya mahawakan ang kamay ng babae at ang narinig niyang “Mommy” sa telepono ay paulit-ulit na nagbabalik sa kanyang isipan.Kaya pala siya malamig kay Sky.Dahil pala sa may asawa na ang babaeng ito at may anak na siya sa iba!Kaya pala iniwan niya ang bata noon!Ibinaba niya ang tingin sa anak na nakatayo pa rin doon.Kitang-kita ang pagkadismaya sa mukha ng bata, ngunit nang makita niya ang babae na lumabas, tahimik lang siyang nakatingin sa pinto, umaasang babalik ito.
Nang makita ni Dominic ang sinulat ni Sky, lalong dumilim ang kanyang mukha. "Ano pa ang kailangan mong sabihin sa kanya? Sa mga susunod na pagkikita ninyo, mas mabuti pang magpanggap ka na hindi mo siya kilala at huwag makipag-ugnayan sa kanya."Dahil hindi naman intensyon ng babaeng iyon na kilalanin ang anak niya, mas mabuti nang ganito!Natakot si Sky sa tono ng kanyang ama. Napatigil siya ng ilang segundo, saka pilit na pinigilan ang sariling mapaluha at sinulat sa maliit na notebook: "Bakit?"Hindi pa man sumasagot si Dominic, agad na niyang isinulat, "Gustong-gusto ko si Tita. Mabait siya at maalaga sa akin. Gusto kong makasama siya!"Ang inosenteng pagnanasa ng bata ay nagdulot ng sakit sa puso ni Dominic. Pero kailangang ipakita ang reyalidad, kaya't sinabi niyang walang emosyon, "Dahil may sarili na siyang anak, hindi niya kailangan ng isa pa."Sa narinig, napuno ng kalituhan ang mga mata ni Sky.Alam niyang totoo ang sinasabi ng dalawang batang lalaki, ngunit ang maganda ni
Narinig ni May ang sagot ni Lera Gale at naguluhan siya.Puwede bang... may iba pa siyang plano?Sa pag-iisip na ito, nagtanong si May nang maingat, "Ate Lera, ibig mong sabihin, may ibang paraan pa bang pwedeng gawin laban kay Avigail?"Hindi na nakapagtimpi si Lera Gale. Iniisip niya na kahit may plano man, hindi na niya ito sasabihin kay May. Wala itong magandang idudulot, baka lalo pa magka-problema. Pero naisip din niyang magiging kapaki-pakinabang pa rin siya kay May sa hinaharap, kaya nagpakita siya ng pagpapalakas-loob."Don't worry, hindi ko hahayaan na manalo siya. Kung hindi siya dumating, hindi sana ikaw matutulungan ni Grandpa at ni Martin. Kahit para lang mapatanggal ang init ng ulo mo, hindi ko siya pababayaan!"Isang iglap, pinapawalan ni Lera Gale ang sisi kay Avigail sa nangyaring parusa kay May.Sumang-ayon si May at nagngalit, "Si Avigail! Simula nung makilala ko siya, palaging kinakalabit ako ng lolo ko at ng kuya ko. Ako pa nga ang pamilya nila, pero mas pinapabo
Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto ng kwarto. Pumasok si May mula sa labas na may malungkot na mukha.“Ano'ng nangyari? Sino ang nanakit sa'yo?” tanong ni Lera Gale nang makita ang malungkot na hitsura ni May.Umupo si May sa tabi ng kama at walang gana na nagsimula magbalat ng mansanas. Inis na sinabi, “Si kuya at si lolo!”Nakita ni Lera Gale ang hindi makapaniwala na mukha ni May, kaya't kinuha niya ang mansanas at ang pambalat mula sa kanya. Hinanap niya ang dahilan, “Anong ginawa nila sa’yo?”“Alam nila na pinakiusapan ko si Manager Kian na huwag magbigay ng mga gamot kay Avigail!” Inis na sabi ni May habang tinitingnan si Lera Gale.Sa totoo lang, ang ideya ng pagpapahinto ng supply ng mga gamot kay Avigail ay galing kay Lera Gale. Kung hindi siya pinaalalahanan ni Lera Gale, hindi sana niya naisip na ang plano ni Luisa ay naglalayon laban kay Avigail. Nagkataon lang na hindi nila gusto si Avigail, kaya’t nagbigay ng suhestiyon si Lera Gale na sundan na lang ang galaw ng pamil
Sa kabilang banda, akala ni May na gumawa siya ng isang magandang bagay, ngunit pinuna siya ng kanyang kapatid at lolo, at pinagbawalan pa siyang makialam sa mga gawain ng pamilya Lee. Lalo siyang nainis habang iniisip ito.Habang nakita niyang umakyat si Mr. Lee at si Martin sa itaas, si May ay umupo sa sala ng matagal, paminsang pinapagalitan ang mga katulong.Ngunit hindi siya nakaramdam ng ginhawa, kaya tinawagan na niya si Lera Gale."Ate Lera, nasaan ka ngayon?"Si Lera Gale ay nakahiga sa ospital, at si Luisa ay nakaupo sa tabi niya. Nang matanggap ang tawag, lihim niyang binaba ang volume ng kanyang telepono. "Nasa ospital, anong nangyari?""Hindi ka pa ba nakakalabas?" nag-aalala si May.Alam din niya na nasugatan si Lera Gale at dinala sa ospital dahil sa pagliligtas kay Luisa. Madalas na siyang pumunta sa ospital nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya inasahan na magiging malubha ang pagkakasugat nito.Pagkarinig nito, sinadyang tumingin si Lera Gale kay Luisa sa tabi
Pabalik sa itaas, napa-ubo si Mr. Lee, "Dapat mong bantayan si May sa mga susunod na araw. Masyado siyang padalus-dalos at natatakot akong magkamali siya ulit."Mabilis na tumango si Lee Martin, "Huwag po kayong mag-alala.""At saka, huwag mong isiping seryoso ang sinabi ni MAy. Ipapagpatuloy natin ang pag-supply ng mga gamot kay Dr. Avi. Kung may mga problema sa Villafuerte's, ako na ang bahala," wika ng matandang lalaki ng may kabigatan. "Ang Lee's ay laging tapat sa mga salita natin. Hindi namin pwedeng isakripisyo ang ating prinsipyo."Tumango si LMartin, "Tatawagan ko si Dr. Avi at ipapaliwanag ang sitwasyon."Tumango ang matandang lalaki at nagpatuloy, "Lumabas ka na, medyo pagod na rin ako. Gusto ko ng magpahinga."Dahil sa insidenteng pinagmulan ni May, labis na galit ang matandang lalaki ng araw na iyon. Nang maresolba ang isyu, nakaramdam siya ng pagkapagod sa katawan.Nag-antay si Martin na makapasok sa kwarto ang matandang lalaki bago siya tumayo at lumabas ng silid. Tinaw
Nararamdaman ni May na pilit siyang umiwas, ngunit patuloy niyang pinagtatanggol ang sarili, "Ano ang masama sa sinabi ko? Ang pamilya Lee ay itinataguyod na ng isang daang taon. Kung malalagay tayo sa panganib dahil sa pagtutol natin sa pamilya Villafuerte, magiging kalapastangan tayo sa pangalan ng pamilya Lee!"Nang marinig ito, ramdam ni Martin ang sakit sa ulo at nagngingitngit ang mga ngipin, "Alam mo ba kung anong batayan para magtagal ang pamilya Lee ng isang daang taon?"Tahimik na ibinaba ni May ang kanyang ulo at hindi nagsalita."Ang lahat ay tungkol sa reputasyon!" galit na sabi ni Martin habang tinitingnan siya ng may pagka-frustration, "Kung isusuko natin ang mga prinsipyo natin dahil sa kaunting personal na pagkakaibigan, anong karapatan ng Lee na manatili sa larangan ng medisina?!"Unti-unting kumupas ang kayabangan ni May at maingat niyang tiningnan ang matandang lalaki sa sofa. Bumisita siya sa tabi ng mga ito at nagpatuloy, "Kuya, ginagawa ko ito para sa kabutihan
Halos kalahating oras ang lumipas nang bumalik si May. Nang pumasok siya sa silid, medyo mayabang pa siya. Ngunit nang makita si Lolo Lee na nakaupo sa sofa, napilitan siyang magpakumbaba."Grandpa, nandito ka rin pala..." Nahulog ang mukha ni May na parang may konsensya, pero hindi siya masyadong nagpakita ng pagkabahala.Tinutok ni Lolo Lee ang tingin sa kanya, hindi masaya, at huminga ng malalim.Si May, na parang wala lang, ay naglakad nang dahan-dahan papunta sa kanila at nais sana magsiupo."Tumayo ka!" sigaw ni Lee Martin, galit na galit.Napahinto si May, punung-puno ng ayaw at pagsuway sa mukha, ngunit dahil nandiyan si Lolo Lee, napilitan siyang lumayo at tumayo sa kabilang gilid, hindi pa rin kuntento."Alam mo ba kung bakit kita pinatawag pabalik?" tanong ni Lee Martin, naguguluhan at medyo inis.Si May ay nagkurap ng mata at kunwaring hindi alam, "Hindi ko alam, naglalakad lang ako sa kalsada para mag-jogging nang bigla mo akong tinawag, tapos ang galit mo."Nagiging mala
"Sino ang nag-utos sayo na gawin ito? Sabihin mo sa akin para marinig ko rin. Sino ba sa pamilya Lee ang hindi ako tinatrato ng maayos?" galit na tanong ni Lolo Lee.Nang marinig ito ni Manager Kian, gusto niyang umiyak dahil sa hirap ng sitwasyon.Kung ibubunyag niya ang pangalan ng nag-utos, hindi ba't siya rin ang magiging kalaban ng matandang lalaki?Paano niya magagampanan iyon?Dahil sa tagal ng kanyang pananahimik, hindi nakatagal ang matandang lalaki at umungol ng hindi pagkakasundo, "Dahil hindi ka nagsasalita, ipagpapalagay ko na ikaw ang nag-isip ng lahat ng ito."Pagkatapos, tinitigan ni Lolo Lee si Lee Martin at nagsabi, "Kunin mo ang mga tao mo, ikaw na ang bahala."Hindi kayang tanggapin ni Manager Kian ang ganitong malaking paratang kaya mabilis siyang sumagot, "Hindi po, Lolo, paano ko magagawa iyon?""Edi sino?!?" galit na tanong ni Lee Martin, tumayo at lumapit sa kanya, ang galit sa kanyang paligid ay halatang-halata.Tumingala si Manager Kian at maingat na sumagot
“Bakit, kung hindi niya alam, ano ngayon? Lahat ng mga supplier ng gamot sa Bansa ay nakinig sa utos ni Tita Luisa Villafuerte at itinigil ang pakikipag-ugnayan kay Avigail. Kami sa pamilya Lee, sinunod lang ang kanyang utos.”Nang marinig ito, napatigil saglit ang kabilang linya bago sumagot ng may pagmamalaki.Dito, biglang lumubog ang pakiramdam ni Manager Kian, at naisip niyang niloko siya, pero huli na nang malaman ito.“Kung magtatanong si President Lee…” nag-aalangan niyang tanong sa lalaki.Nagkaroon ng sandaling katahimikan sa kabilang linya bago sumagot ng malabo, “Sabihin mo na lang ang totoo. Hahanapin ka niya, huwag mo siyang papaniwalan na may kinalaman ang Villafuerte. Ipaliwanag mo nang malinaw.”Pagkasabi nito, hindi na naghihintay ng sagot, binaba na ng lalaki ang telepono.Nanlaki ang mata ni Manager Kian at nagsimulang magpawis ng malamig. Hindi man ito sinabi nang diretso, hindi siya tanga. Narinig niyang itinago ang lahat ng ito kay Martin.Kasama niya ngayon sa
Kasabay nito, sa bahay ng pamilya Lee.Pagkatapos umalis ni Avigail, ang mukha ni Mr. Lee ay naging malupit na.Dumating ang nars upang tulungan siyang mag-ehersisyo, ngunit agad siyang nagsabi, "Wala nang ehersisyo ngayon, umalis ka na at magtungo sa iyong dapat puntahan."Tumingin siya kay Lee Martin at nagpatuloy, "At ikaw, kung ikaw ang nag-akda ng kasunduan sa pakikipagtulungan sa research institute ni Dr. Avigail, bakit may problema ngayon? Hindi mo ba ito natukoy agad? Kailangang maghintay pa si Dr. Avigail na siya ang magpunta dito? Kung hindi siya dumating ngayon, talagang pababayaan na lang ba ng pamilya Lee ang pangako?"Ipinagpapalagay ni Lee Martin ang kanyang ulo at hinayaan na parusahan siya ng matanda. Nang maglaon, malumanay niyang inamin, "Lolo, ito po ay isang pagkukulang ko. Agad ko pong imbestigahan ito at bibigyan ko po ng paliwanag si Dr. Avigail. Hindi ko po hahayaang masira ang reputasyon ng pamilya Lee!"Binangga ni Mr. Lee ang kanyang tungkod sa sahig ng dal